Search

Ektopik paratiroid dokusunun yerini saptamak ve çıkarmak %20’nin üzerinde başarısızlıkla sonuçlanabilmektedir. Tc-99m sestamibi ile yapılan tek foton emisyon bilgisayarlı tomografi/bilgisayarlı tomografi (single photon emission computed tomography/computed tomography, SPECT/CT) görüntülemesinde saptanan ve minimal invaziv cerrahi yöntemler ile tedavi edilen yedi olgu sunulmuştur. Total/subtotal paratiroidektomi operasyonu sonrası yüksek parathormon (PTH) seviyesi nedeni ile SPECT/CT uygulanan ve mediastende ektopik paratiroid saptanan olgular dahil edilmiştir. Cerrahinin başarısı preoperatif ve postoperatif PTH düzeyleri ile değerlendirildi. Beş olguya video yardımlı toraks cerrahisi (video-assisted thoracic surgery, VATS), diğer ikisine video yardımlı mediastinoskopi (video-assisted mediastinoskopi, VAM) uygulandı. Ortalama yaş 52,4±19,0 idi. Altı olgu kadın, bir olgu erkek idi. 1,5 ile 6 cm arasında değişen mediastinal adenomlar tek denemeden sonra basit girişimler ile başarılı bir şekilde tedavi edildi. Mediastinal ektopik paratiroid adenomu ameliyat öncesi tam olarak lokalize edilebilirse minimal invaziv cerrahi yöntemlerle tedavi edilebilir.

Romatoid artrit (RA) simetrik, poliartiküler eklem tutulumu olan sistemik bir hastalıktır. RA’lı hastalarda plevral efüzyon genellikle hastalık başladıktan bir kaç yıl sonra ortaya çıkar ve sıklıkla hastalık alevlenmesi olarak kabul edilir. RA akciğer tutulumu olarak; plevral efüzyon, plörit, hava yolu hastalığı, romatoid nodül ve intertisyel akciğer hastalığı görülür. Plevral sıvı aseptik eksuda karakterindedir ve sıvıda düşük pH, düşük glukoz ve yüksek laktat dehidrogenaz (LDH) değerleri görülür. Tanı genellikle diğer plevral sıvı nedenlerinin dışlanması sonucu konulur. Bu çalışmada, 6 ay önce RA tanısı konan ve düzensiz tedavi alan 52 yaşındaki hasta, düzensiz RA tedavisi alan hastalarda plevral sıvı gelişebileceğini vurgulamak amacıyla sunulmuştur. Hastada daha önce tanı konulmamış kronik obstruktif akciğer hastalığı (KOAH) mevcuttu ve hastanın KOAH tedavisi de düzenlendi. Düzensiz RA tedavisi alan olgularda RA’ya bağlı olarak plevral efüzyon gelişebileceği unutulmamalıdır.

A 48-year-old female patient with uncontrolled severe asthma was referred to our hospital for anti-IgE therapy. She was suffering with persistent wheezing and dyspnea after a severe asthma attack that had taken place 5 months previously. Her asthma had not been controlled with adequate asthma treatment, including budesonide at 320 μg + formoterol at 9 μg b.i.d. combination, montelukast at 10 mg/day, and oral steroids (30–40 mg/day of prednisolone), during this period. She was hospitalized for evaluation for anti-IgE therapy. Chest radiography revealed a left-sided hilar opacity. Fiberoptic bronchoscopy was performed and showed an endobronchial lesion obstructing the left lower bronchus lumen. Computed tomography also revealed a nodular lesion at the same location. The patient underwent left lower lobectomy and mediastinal lymph node dissection. Pathological examination concluded the diagnosis of typical carcinoid tumor. After surgery, her symptoms disappeared and she has had no recurrence. In conclusion, a diagnosis of severe asthma requires confirmation of asthma. Uncontrolled symptoms that linger despite aggressive therapy warrant evaluation to rule out other etiologies, such as a carcinoid tumor, before selecting new treatment options.

Aim: Today, there is an increase in cancer incidence and cancer-related deaths in the elderly population. This study aimed to evaluate the impact of neutrophil-to-lymphocyte ratio (NLR) and prognostic nutritional index (PNI) levels on the survival rate in elderly patients diagnosed with non-small cell lung cancer (NSCLC). Material and Methods: A total of 73 patients (aged ≥70 years) who operated for NSCLC between 2012 and 2018 were included in this study. Patient records were analyzed retrospectively. The NLR value was calculated with the blood neutrophil count/lymphocyte count formula. The cut-off value for NLR was considered as 2.5. The PNI value was calculated as 10 x serum albumin (g/dL) + 0.005 × total lymphocyte count (per millimeter). PNI values lower than 50 were considered as low. Results: The mean age of the patients was 74.15±3.23 years, 59 (80.8%) patients were male and 14 (19.2%) were female. No statistically significant relation of postoperative complication was noted with PNI (p=0.354) and NLR (p=0.483). Postoperative mortality was not significantly associated with PNI (p=0.188) and NLR (p=0.465). For patients with NLR 2.5 (p=0.028). Conclusion: Results revealed a significant association of NLR with survival rates in elderly patients with NSCLC. NLR can be considered inexpensive, easily measurable, and reproducible marker that can be incorporated into routine clinical practice for guiding and optimizing treatment decisions in patients with NSCLC.

Kültürel bir varoluş olarak delilik, kendisine çeşitli anlamlar atfedilerek, tarih boyunca toplumsal kabullerde ve dolayısıyla sanat dallarında sıkça karşımıza çıkar. Delilik, toplumun istenmeyen bir parçası olmakla beraber; toplumun içinde ve toplumdan başka olan bir varoluşa da sahiptir. Bu nedenle, deli ne boyutla ele alınırsa alınsın; her zaman normal olmayanı temsil eder. Oysa; Foucaultcu bakış açısı ile incelendiğinde delilik, içinde barındırdığı anlamlar bakımından tarih içinde gelişen güç ve iktidar paradigmalarını açığa çıkarabilecek bir olgudur. Bu çalışma, filmlerdeki delilik olgusunu tartışarak günümüz toplumlarında kabul görmüş delilik hallerini ve modern hayatın iktidar uygulamaları ile delilik arasındaki ilişkiyi incelemektedir. Delilik sanıldığının aksine sadece pozitif tıbbın temellerine dayanan bir psikolojik bozukluk değil; aynı zamanda modern toplumun kuruluşunda iktidar mekanizmalarının güç uygulama pratiklerini kolaylaştırmak için normal olanın inşasında kullanılmış bir yapıdır.