Search

The aim of this scientific article is to analyze the exemptions from fees and special contributions granted to non-profit organizations in Ecuador. Additionally, it seeks to examine the feasibility of expanding these tax benefits to promote both the maintenance of existing organizations and the creation of new altruistic initiatives, in order to strengthen their capacity to address social and community needs in the country. The benefit of tax exemptions for non-profit organizations in Ecuador is evident: by exempting them from income tax and total assets tax, they can direct all their resources towards their charitable and social causes without fiscal concerns. This exemption not only acknowledges their invaluable contribution to society but also encourages citizen participation in community projects and solidarity. In a context marked by socioeconomic inequalities, these measures strengthen the construction of a more inclusive and equitable society, empowering non-profit organizations to drive positive and transformative changes in Ecuadorian society. For this research, a qualitative methodology was used that combines the historical-logical, deductive, and exegetical methods. Using the historical-logical method, the evolution of non-profit organizations in Ecuador was examined. Then, through the deductive method, the tax exemptions granted to these entities were analyzed, based on general principles of tax legislation. Finally, the exegetical method was applied to interpret the legal regulations governing these exemptions., El objetivo de este artículo científico es analizar las exoneraciones de tasas y contribuciones especiales otorgadas a las organizaciones sin fines de lucro en Ecuador. Además, se busca examinar la viabilidad de ampliar estos beneficios fiscales con el propósito de promover tanto el mantenimiento de las organizaciones existentes como la creación de nuevas iniciativas altruistas, con el fin de fortalecer su capacidad para abordar las necesidades sociales y comunitarias en el país. El beneficio de las exoneraciones fiscales para las organizaciones sin fines de lucro en Ecuador es evidente: al liberarlas del impuesto a la renta y del impuesto sobre activos totales, se les permite dirigir todos sus recursos hacia sus causas benéficas y sociales sin preocupaciones fiscales. Esta exención no solo reconoce su invaluable contribución a la sociedad, sino que también fomenta la participación ciudadana en proyectos comunitarios y la solidaridad. En un contexto marcado por desigualdades socioeconómicas, estas medidas fortalecen la construcción de una sociedad más inclusiva y equitativa, empoderando a las organizaciones sin fines de lucro para impulsar cambios positivos y transformadores en la sociedad ecuatoriana. Para esta investigación se utilizó una metodología cualitativa que combina los métodos histórico-lógico, deductivo y exegético. Utilizando el método histórico-lógico, se examinó la evolución de las organizaciones sin fines de lucro en Ecuador. Luego, mediante el método deductivo, se analizaron las exoneraciones fiscales otorgadas a estas entidades, partiendo de principios generales de la legislación tributaria. Por último, se aplicó el método exegético para interpretar la normativa legal que regula estas exenciones.

Det är tack vare strandskydd som möjligheten att promenera längs stränder, bada, fiska, åka skridskor och även gå i land från en båt finns. Skyddet bistår även med skydd för både djur och växter som lever på och i närheten av stränderna, samt i vattnet. Inom ett strandskyddat område finns det en del förbud och regler gällande vad man får och inte får göra. Önskar man ändå bygga, ändra eller åtgärda något inom ett strandskyddat område kan man ansöka om dispens från strandskyddet hos sin kommun. För att få igenom dispens krävs att man har särskilda skäl. Länsstyrelsen ska granska alla beslut om dispens som kommunen tagit, och de har rätt att både överpröva samt upphäva en dispens i syfte att tillvarata det allmänna intresset som strandskyddet utgör. Årligen ser man artiklar gällande beslut om dispens från strandskydd, som blir både omdebatterade och ifrågasatta. Debatten handlar bland annat om att reglerna kring strandskydd inte tillämpas lika, och att länsstyrelsen inte fattar konsekventa beslut. Kan det vara så att bestämmelserna i lagstiftningen innehåller vaga definitioner och svårtolkade rekvisit, som i sin tur leder till en olikartad tillämpning? Syftet med analysen är att undersöka länsstyrelsens hantering av beslut avseende dispens från strandskydd, för att ta reda på om den nämnda myndigheten är konsekvent i sitt sätt att hantera ärenden där kommunen givit dispens. En avgränsning kommer dock att göras till enbart ärenden på Gotland, under en begränsad tidsperiod. Utredningen bygger på en kvalitativ studie där resultatet arbetas fram genom att en komparativ fallstudie utförs. Studien bygger främst på material från olika offentliga handlingar och juridiska ärenden/rättsfall, som analyseras i syfte att se ett samband, eller inte, mellan hanteringen av olika ärenden avseende en och samma juridiska fråga, strandskyddsdispens. Resultatet visar på att vaga definitioner och otydliga kriterier i lagen, kombinerat med bristande dokumentation och underlag i bedömnin, Thanks to the shoreline protection we have the possibility to walk along the beach, swim, go fishing, ice-skate and even go ashore from a boat. It also assists protection for both animals and plants who live close to or on beaches, as well as in the water. Within the shoreline protection there are some prohibitions and rules. If you want to build or change anything within the area you have to get an exemption from your municipality. To get an exemption you need to have special reasons for it. The county administration needs to review all the decisions from the municipality, and also have the right to reexamine and even repeal the decision. Yearly, we see articles about the given exemptions from the shoreline protection that get debated and questioned. The debates are often about how the rules are not applied consistently. Can it be that the laws are too vague or difficult to interpret? And that is why it is applied inconsistently? The purpose with this analysis is to examine the county administration's way of dealing with shoreline protection exemptions, to see if they’re consistent or not in the decision making. I’ve delimited this study to cases only on Gotland, all decided on during a specific period of time. This analysis will be a qualitative investigation where the results will come from a comparative case study. The study is built on material from public and legal documents, which will be analyzed with the purpose to find connections between similar cases about exemption from the shoreline protection. The result shows that vague definitions and unclear criterias in the law, combined with insufficient documentation in assessments and decisions, is what have resulted in an inconsistency in the matter. The picture of an inconsistent decision making is not necessarily an active choice, more likely are the authorities left with too much possibility to interpret the matter. What is needed is clear guidelines, definitions and criterias to be able to make consisten

The aim of this scientific article is to analyze the exemptions from fees and special contributions granted to non-profit organizations in Ecuador. Additionally, it seeks to examine the feasibility of expanding these tax benefits to promote both the maintenance of existing organizations and the creation of new altruistic initiatives, in order to strengthen their capacity to address social and community needs in the country. The benefit of tax exemptions for non-profit organizations in Ecuador is evident: by exempting them from income tax and total assets tax, they can direct all their resources towards their charitable and social causes without fiscal concerns. This exemption not only acknowledges their invaluable contribution to society but also encourages citizen participation in community projects and solidarity. In a context marked by socioeconomic inequalities, these measures strengthen the construction of a more inclusive and equitable society, empowering non-profit organizations to drive positive and transformative changes in Ecuadorian society. For this research, a qualitative methodology was used that combines the historical-logical, deductive, and exegetical methods. Using the historical-logical method, the evolution of non-profit organizations in Ecuador was examined. Then, through the deductive method, the tax exemptions granted to these entities were analyzed, based on general principles of tax legislation. Finally, the exegetical method was applied to interpret the legal regulations governing these exemptions., El objetivo de este artículo científico es analizar las exoneraciones de tasas y contribuciones especiales otorgadas a las organizaciones sin fines de lucro en Ecuador. Además, se busca examinar la viabilidad de ampliar estos beneficios fiscales con el propósito de promover tanto el mantenimiento de las organizaciones existentes como la creación de nuevas iniciativas altruistas, con el fin de fortalecer su capacidad para abordar las necesidades sociales y comunitarias en el país. El beneficio de las exoneraciones fiscales para las organizaciones sin fines de lucro en Ecuador es evidente: al liberarlas del impuesto a la renta y del impuesto sobre activos totales, se les permite dirigir todos sus recursos hacia sus causas benéficas y sociales sin preocupaciones fiscales. Esta exención no solo reconoce su invaluable contribución a la sociedad, sino que también fomenta la participación ciudadana en proyectos comunitarios y la solidaridad. En un contexto marcado por desigualdades socioeconómicas, estas medidas fortalecen la construcción de una sociedad más inclusiva y equitativa, empoderando a las organizaciones sin fines de lucro para impulsar cambios positivos y transformadores en la sociedad ecuatoriana. Para esta investigación se utilizó una metodología cualitativa que combina los métodos histórico-lógico, deductivo y exegético. Utilizando el método histórico-lógico, se examinó la evolución de las organizaciones sin fines de lucro en Ecuador. Luego, mediante el método deductivo, se analizaron las exoneraciones fiscales otorgadas a estas entidades, partiendo de principios generales de la legislación tributaria. Por último, se aplicó el método exegético para interpretar la normativa legal que regula estas exenciones.

Snus förbjöds inom EU år 1992, men Sverige erhöll ett undantag från förbudet vid anslutning till EU år 1995. Anledningen till snusförbudet var att vissa medlemsstater redan infört förbud mot snus i nationell lagstiftning, vilket skapade en obalans på den inre marknaden. År 2016 lanserades vitt snus, en produkt som liknar snus men saknar tobak. Tobakssnus och vitt snus har sitt ursprung i Sverige. Vitt snus har nyligen förbjudits i flera medlemsstater, som Belgien, Nederländerna och delar av Tyskland. EU har ännu inte tagit ställning till frågan om vitt snus, vilket gör framtiden för vitt snus oviss. Syftet med EU:s tobakspolitik och regleringar är att tobaksvaror inte ska vara tilltalande och attraktiva för unga. EU har som mål att vara en tobaksfri generation år 2040 enligt Europas plan mot cancer. Denna uppsats undersöker om ett nationellt förbud mot vitt snus strider mot den fria rörligheten för varor och hur en framtida reglering kan se ut. Genom analys av tobaksvaror, tobaksdirektiv, svensk lagstiftning, ställningstagande från medlemsstater, EU:s inre marknad, fri rörlighet av varor och handelshinder har följande slutsatser framkommit. Eftersom Tobaksdirektivet är från 2014 är det möjligt att ett nytt tobaksdirektiv kommer införas inom en snar framtid. I ett nytt tobaksdirektiv borde vitt snus regleras, såvida inte ett separat direktiv skapas för tobaksfria nikotinprodukter. Tobakspolitiken tar alltmer sikte på nikotin, eftersom nikotin är den beroendeframkallande komponenten. Det är möjligt att vitt snus kategoriseras som snus och därmed omfattas av Sveriges undantag från snusförbudet. En sådan kategorisering kan utlösa diskussioner i andra medlemsstater och äventyra det svenska undantaget. Det är viktigt att identifiera varan vitt snus för att avgöra huruvida det kan regleras enligt befintliga regleringar för tobaksvaror eller om vitt snus är en egen vara som saknar regleringar. Vitt snus saknar harmoniser, Snus was banned in the EU in 1992, However, Sweden was granted an exception from the ban in 1995 when Sweden joined the EU. The reason for the ban on snus was that some Member States had already banned snus in their national legislation, creating an imbalance in the internal market. Nicotine pouches, which are similar to snus, were introduced in 2016. The distinction between snus and nicotine pouches is that nicotine pouches do not contain tobacco. Both snus and nicotine pouches are Swedish products. However, nicotine pouches have recently been banned in Member States such as Belgium, the Netherlands and parts of Germany. The EU has not yet taken a position on the issue of nicotine pouches, making their future unpredictable. The aim of the EU's tobacco policy is to prevent tobacco products from being appealing and attractive to young people, with a target of achieving a tobacco-free generation by 2040. The thesis examines whether a national ban on nicotine pouches conflicts with the free movement of goods and what a future regulation might entail. This thesis analyses the EU regulation of tobacco products and the Swedish legislation, as well as the position taken by Member States on the free movement of goods and trade barriers within the EU's internal market. It is expected that a new tobacco directive will be introduced in the near future, which will likely include regulations for nicotine pouches, unless a separate directive is created for tobacco-free nicotine products. Tobacco policy increasingly focuses on nicotine, as it is the addictive component. Nicotine pouches may be classified as snus due to their similar features, which means that nicotine pouches will be included in Sweden's exemption from the snus ban. It is possible that snus could then trigger discussions in other Member States and thus jeopardise the Swedish exemption. Classifying nicotine pouches as goods may determine whether banning them in national legislation would conflict with the free mov, Le snus a été interdit dans l'UE en 1992. Cependant, la Suède a obtenu une exception à l'interdiction en 1995, lorsque la Suède a rejoint l'UE. La raison de l'interdiction du snus était que certains États membres l'avaient déjà interdit dans leur législation nationale, créant ainsi un déséquilibre au sein du marché intérieur. Les sachets de nicotine, similaires au snus, ont été introduits en 2016. La distinction entre le snus et les sachets de nicotine est que les sachets de nicotine ne contiennent pas de tabac. Les sachets de nicotine ont récemment été interdits dans des États membres comme la Belgique, les Pays-Bas et certaines parties de l'Allemagne. L'UE n'a pas encore pris position sur la question des sachets de nicotine, ce qui rend leur avenir imprévisible. L'objectif de la politique antitabac de l'UE est d'empêcher les produits du tabac d'être attrayants pour les jeunes, avec pour objectif d'atteindre une génération sans tabac d'ici 2040. La thèse examine si une interdiction nationale des sachets de nicotine est en conflit avec la libre circulation des marchandises et ce que pourrait impliquer une future réglementation. Cette thèse analyse la réglementation de l'UE, la législation suédoise, la position prise par les États membres sur la libre circulation des marchandises et les barrières commerciales au sein du marché intérieur de l'UE. On s'attend à ce qu'une nouvelle directive sur le tabac soit introduite dans un avenir proche, qui comprendra probablement des réglementations sur les sachets de nicotine, à moins qu'une directive distincte ne soit créée pour les produits à base de nicotine sans tabac. La politique antitabac se concentre de plus en plus sur la nicotine, car c'est elle qui crée la dépendance. Les sachets de nicotine peuvent être classés comme snus en raison de leurs caractéristiques similaires et inclus dans l'exemption suédoise de l'interdiction du snus. Il est possible que le snus déclenche a

Forthcoming 2022

Snus förbjöds inom EU år 1992, men Sverige erhöll ett undantag från förbudet vid anslutning till EU år 1995. Anledningen till snusförbudet var att vissa medlemsstater redan infört förbud mot snus i nationell lagstiftning, vilket skapade en obalans på den inre marknaden. År 2016 lanserades vitt snus, en produkt som liknar snus men saknar tobak. Tobakssnus och vitt snus har sitt ursprung i Sverige. Vitt snus har nyligen förbjudits i flera medlemsstater, som Belgien, Nederländerna och delar av Tyskland. EU har ännu inte tagit ställning till frågan om vitt snus, vilket gör framtiden för vitt snus oviss. Syftet med EU:s tobakspolitik och regleringar är att tobaksvaror inte ska vara tilltalande och attraktiva för unga. EU har som mål att vara en tobaksfri generation år 2040 enligt Europas plan mot cancer. Denna uppsats undersöker om ett nationellt förbud mot vitt snus strider mot den fria rörligheten för varor och hur en framtida reglering kan se ut. Genom analys av tobaksvaror, tobaksdirektiv, svensk lagstiftning, ställningstagande från medlemsstater, EU:s inre marknad, fri rörlighet av varor och handelshinder har följande slutsatser framkommit. Eftersom Tobaksdirektivet är från 2014 är det möjligt att ett nytt tobaksdirektiv kommer införas inom en snar framtid. I ett nytt tobaksdirektiv borde vitt snus regleras, såvida inte ett separat direktiv skapas för tobaksfria nikotinprodukter. Tobakspolitiken tar alltmer sikte på nikotin, eftersom nikotin är den beroendeframkallande komponenten. Det är möjligt att vitt snus kategoriseras som snus och därmed omfattas av Sveriges undantag från snusförbudet. En sådan kategorisering kan utlösa diskussioner i andra medlemsstater och äventyra det svenska undantaget. Det är viktigt att identifiera varan vitt snus för att avgöra huruvida det kan regleras enligt befintliga regleringar för tobaksvaror eller om vitt snus är en egen vara som saknar regleringar. Vitt snus saknar harmoniser, Snus was banned in the EU in 1992, However, Sweden was granted an exception from the ban in 1995 when Sweden joined the EU. The reason for the ban on snus was that some Member States had already banned snus in their national legislation, creating an imbalance in the internal market. Nicotine pouches, which are similar to snus, were introduced in 2016. The distinction between snus and nicotine pouches is that nicotine pouches do not contain tobacco. Both snus and nicotine pouches are Swedish products. However, nicotine pouches have recently been banned in Member States such as Belgium, the Netherlands and parts of Germany. The EU has not yet taken a position on the issue of nicotine pouches, making their future unpredictable. The aim of the EU's tobacco policy is to prevent tobacco products from being appealing and attractive to young people, with a target of achieving a tobacco-free generation by 2040. The thesis examines whether a national ban on nicotine pouches conflicts with the free movement of goods and what a future regulation might entail. This thesis analyses the EU regulation of tobacco products and the Swedish legislation, as well as the position taken by Member States on the free movement of goods and trade barriers within the EU's internal market. It is expected that a new tobacco directive will be introduced in the near future, which will likely include regulations for nicotine pouches, unless a separate directive is created for tobacco-free nicotine products. Tobacco policy increasingly focuses on nicotine, as it is the addictive component. Nicotine pouches may be classified as snus due to their similar features, which means that nicotine pouches will be included in Sweden's exemption from the snus ban. It is possible that snus could then trigger discussions in other Member States and thus jeopardise the Swedish exemption. Classifying nicotine pouches as goods may determine whether banning them in national legislation would conflict with the free mov, Le snus a été interdit dans l'UE en 1992. Cependant, la Suède a obtenu une exception à l'interdiction en 1995, lorsque la Suède a rejoint l'UE. La raison de l'interdiction du snus était que certains États membres l'avaient déjà interdit dans leur législation nationale, créant ainsi un déséquilibre au sein du marché intérieur. Les sachets de nicotine, similaires au snus, ont été introduits en 2016. La distinction entre le snus et les sachets de nicotine est que les sachets de nicotine ne contiennent pas de tabac. Les sachets de nicotine ont récemment été interdits dans des États membres comme la Belgique, les Pays-Bas et certaines parties de l'Allemagne. L'UE n'a pas encore pris position sur la question des sachets de nicotine, ce qui rend leur avenir imprévisible. L'objectif de la politique antitabac de l'UE est d'empêcher les produits du tabac d'être attrayants pour les jeunes, avec pour objectif d'atteindre une génération sans tabac d'ici 2040. La thèse examine si une interdiction nationale des sachets de nicotine est en conflit avec la libre circulation des marchandises et ce que pourrait impliquer une future réglementation. Cette thèse analyse la réglementation de l'UE, la législation suédoise, la position prise par les États membres sur la libre circulation des marchandises et les barrières commerciales au sein du marché intérieur de l'UE. On s'attend à ce qu'une nouvelle directive sur le tabac soit introduite dans un avenir proche, qui comprendra probablement des réglementations sur les sachets de nicotine, à moins qu'une directive distincte ne soit créée pour les produits à base de nicotine sans tabac. La politique antitabac se concentre de plus en plus sur la nicotine, car c'est elle qui crée la dépendance. Les sachets de nicotine peuvent être classés comme snus en raison de leurs caractéristiques similaires et inclus dans l'exemption suédoise de l'interdiction du snus. Il est possible que le snus déclenche a

La disciplina elettorale preparatoria, considerata a volte mero e pedante tecnicismo, riveste, in realtà, un ruolo decisivo per lo svolgimento delle elezioni politiche. In particolare, la normativa per la presentazione delle liste richiede degli adempimenti che rendono molto onerosa la raccolta delle sottoscrizioni da parte delle forze politiche. Aprendo, peraltro, a una diversità di trattamento (non sempre giustificata) laddove sia concesso l’esonero solo ad alcune di esse. Le criticità che la disciplina vigente sollecita sono puntualmente emerse dopo le recenti elezioni del 2022 e reclamano particolare attenzione all’indomani della sent. n. 48 del 2021 della Corte costituzionale. Maggiore trasparenza è, poi, richiesta sul profilo dell’elettore ammesso a sottoscrivere la lista. Secondo le Istruzioni del Ministero dell’Interno, ne sarebbe escluso il candidato. Tuttavia la giurisprudenza richiamata a supporto è stata superata da un più recente orientamento (C.d.S. n. 5292/2020), a cui le istruzioni non sono state evidentemente aggiornate. Di qui l’interesse ad affrontare il tema, evidenziando, del resto, come anche il candidato debba poter sottoscrivere la propria lista, alla pari di tutti gli altri elettori del collegio, pena la lesione del suo diritto di elettorato attivo e passivo., Even though the preparatory electoral discipline is sometimes considered mere and pedantic technicality, it actually plays a decisive role during political elections. In particular, the legislation for the presentation of the lists requires tasks that make the signature collection very demanding, on behalf of the political forces. Moreover, this situation creates (not always justified) differences in treatment where an exemption is offered only to some. The critical issues that the current legislation presents were invariably observed after the 2022 elections and require very special consideration after the sentence n. 48 of 2021 of the Constitutional Court. Furthermore greater clarity is needed regarding the elector admitted to sign the list. According to the instructions of the Ministry of the Interior, the candidate would not be included. Nevertheless, the jurisprudence recalled by the Ministry to give support has been superseded by a more recent jurisprudence (C.d.S. n. 5292/2020), for which the instructions do not appear to be up to date. For these reasons the issue is important, considering that the candidate should be able to sign his list as the other voters of the electoral college otherwise harming his right to vote, active and passive.

Confiscation in tax matters in the Ecuadorian Constitution is not strictly prohibited, only which properties suffer from when they are declared of public utility and are expropriated. Faced with this situation, the Constitutional Court recognizes the principle of non-confiscation, in tax matters, indicating that, although it has not been constitutionalized, the tax regime contains it, therefore, authorities are obliged to apply and respect it permanently. In this context, despite the fact that the right to private property is protected by the Constitution, there are numerous cases, mainly at the sectional level, where it is intended to collect excessive taxes that violate the right to property, directly ignoring the pronouncement of the Constitutional Court. The disrespect for taxpayers’ ability to pay, in the same way as their right to have their vital minimum exempt respected, places them on a negative status, since their real ability to contribute is not taken into account. In addition, they are also not given the option of satisfying their basic needs first but are demanded the payment of an excessive tax. Finally, it is necessary to point out that the core of the right to private property has three categories: use, enjoyment, and disposal, as this paper outlines the multilayered nature of this issue., La confiscación en materia tributaria en la Constitución del Ecuador no está taxativamente prohibida, únicamente la que pueden llegar a soportar inmuebles que hayan sido declarados de utilidad pública y estén siendo expropiados. Ante esta situación, la Corte Constitucional reconoce el principio de no confiscatoriedad, en materia tributaria, señalando que, aunque no haya sido constitucionalizado, el régimen tributario sí es continente del mismo, por consiguiente, las autoridades están en la obligación de aplicarlo y respetarlo permanentemente. En este contexto, pese a que el derecho a la propiedad privada está protegido por la Constitución, existen numerosos casos, principalmente en el plano seccional, que pretenden cobrar tributos excesivos que atentan contra el derecho a la propiedad, desconociendo de forma directa el pronunciamiento de la Corte Constitucional. El irrespeto a la capacidad contributiva de los contribuyentes, de la misma forma como al derecho que estos tienen a que se respete su mínimo vital exento, los coloca en un plano negativo, pues no se atiende a su aptitud real para contribuir, así como tampoco se les otorga la opción de satisfacer sus necesidades básicas, primeramente, sino que se demanda la satisfacción de un tributo excesivo. Finalmente, es menester destacar que el núcleo del derecho a la propiedad privada tiene tres categorías: uso, goce y disposición.

We created a petition for a national inquiry into the Australian system of research ethics and governance, to inform the politicians about the problems with the existing system. We analyzed the reasons that signatories offered for why signing the petition was important to them. A total of 409 comments (by 805 signatories) focused on five major themes: (1) views on previous changes to the system of research ethics and governance; (2) drawbacks of the existing system; (3) suggested changes to the system; (4) anticipated impacts of changing the system; and (5) miscellaneous/other comments. Comments ranged from several words to over 400 words in length, and most often focused on the procedural aspects, and commented on theme 2: drawbacks of the existing system.

El 14 de julio de 2021 el TS ha admitido, mediante auto, el recurso de casación sobre si corresponde aplicar la exención del art. 7.p) de la LIRPF respecto de las asignaciones que el Parlamento Europeo abona a sus diputados. En este comentario se analizan los requisitos que el art. 7.p) de la LIRPF establece y si los mismos concurren en el caso de las asignaciones que perciben los europarlamentarios., On 14 July 2021 the Supreme Court has admitted the cassation appeal about the application of the tax exemption of article 7.p) of the LIRPF to the salary of the members of the European Parliament. The author analyses the requirements for applying article 7.p) of the LIRPF and if they are met in the case of the salary received by the members of the European Parliament.

El 14 de julio de 2021 el TS ha admitido, mediante auto, el recurso de casación sobre si corresponde aplicar la exención del art. 7.p) de la LIRPF respecto de las asignaciones que el Parlamento Europeo abona a sus diputados. En este comentario se analizan los requisitos que el art. 7.p) de la LIRPF establece y si los mismos concurren en el caso de las asignaciones que perciben los europarlamentarios., On 14 July 2021 the Supreme Court has admitted the cassation appeal about the application of the tax exemption of article 7.p) of the LIRPF to the salary of the members of the European Parliament. The author analyses the requirements for applying article 7.p) of the LIRPF and if they are met in the case of the salary received by the members of the European Parliament.

Contributing to the financing of the expenses and investments of the State within the concepts of justice and equity is one of the obligations that all Colombians have, such an obligation emanates from what is stated in the Political Constitution in Article 95, paragraph 9, where it is established that it is the duty of every citizen “To contribute to the financing of the expenses and investments of the State within the concepts of justice and equity. The objective of this research was to observe compliance with these constitutional principles in the different tax exemptions and benefits existing in Colombia. Consequently, the fiscal expenditure represented by these in the last tax reforms in Colombia was identified, and a characterization of the tax reforms of the decade 2010 - 2019 was carried out. The project is of a mixed type with a descriptive approach, with a source secondary information., Contribuir para o financiamento dos gastos e investimentos do Estado dentro dos conceitos de justiça e equidade é uma das obrigações de todos os colombianos, tal obrigação emana da Constituição Política no Artigo 95 numeral 9, que estabelece que é dever de todo cidadão "contribuir para o financiamento dos gastos e investimentos do Estado dentro dos conceitos de justiça e equidade". O objetivo desta pesquisa era observar o cumprimento destes princípios constitucionais nas diferentes isenções e benefícios fiscais existentes na Colômbia. Consequentemente, foram identificados os gastos fiscais representados por estes nas últimas reformas fiscais na Colômbia, e foi realizada uma caracterização das reformas fiscais da década 2010 - 2019. O projeto é de um tipo misto com uma abordagem descritiva, com uma fonte secundária de informação., Contribuir al financiamiento de los gastos e inversiones del Estado dentro de conceptos de justicia y equidad es una de las obligaciones que tienen todos los colombianos, tal obligación se emana de lo rezado en la Constitución Política en el artículo 95 numeral 9, en donde se establece que es deber de todo ciudadano “Contribuir al financiamiento de los gastos e inversiones del Estado dentro de los conceptos de justicia y equidad. La presente investigación tuvo como objetivo observar el cumplimiento de estos principios constitucionales en las diferentes exenciones y beneficios tributarios existentes en Colombia. En consecuencia con lo anterior se identificó el gasto fiscal que representaron éstos en las últimas reformas tributarias en Colombia, y se realizó una caracterización de las reformas tributarias de la década 2010 – 2019. El proyecto es de tipo mixto con enfoque descriptivo, con una fuente secundaria de información.

Sabbaticals stellen ein wichtiges Element der lebensverlaufsorientierten Arbeitsmarktund Sozialpolitik dar. Sie ermöglichen individuell gesteuerte Auszeiten für berufliche und außerberufliche Interessen der Beschäftigten, wie Weiterbildung, berufliche Umorientierung, Kinderbetreuung, Pflege, Erholung oder Freizeit. Derzeit können Sabbaticals in Deutschland nur im Rahmen individueller Anspar- und Finanzierungsmodelle realisiert werden, die mit dem Arbeitgeber zu vereinbaren und zu regeln sind. Die Verbreitung und Nutzung hängt damit vom betrieblichen Angebot und den verfügbaren Ressourcen der Beschäftigten ab und fällt insgesamt eher gering und selektiv aus. Vor diesem Hintergrund untersucht die vorliegende Studie, in welchem Maße und unter welchen Bedingungen ein finanziell und sozial abgesicherter Rechtsanspruch hier zu Verbesserungen beitragen kann. Dazu werden auf der einen Seite Probleme und Handlungsfelder in der bestehenden Regelungspraxis in Deutschland identifiziert, auf der anderen Seite Erfahrungen anderer europäischer Länder skizziert, in denen Sabbaticals im Rahmen eines gesetzlichen Anspruchs geregelt wurden. Auf dieser Grundlage werden abschließend die Chancen und Risiken diskutiert, die mit der möglichen Einführung eines Rechtsanspruchs in Deutschland zu erwarten sind und Anforderungen an dessen institutionelle Ausgestaltung und Flankierung formuliert., Sabbaticals constitute an important part of life-course-oriented labour market and social policies. They pave the way to individually managed career-breaks making space for the employees’ professional or extra-professional projects and interests such as further training, professional reorientation, childcare, care, recreation or leisure-time. In Germany sabbaticals are currently arranged directly between employee and employer and are financed via individual savings schemes. The dissemination and use of sabbaticals is dependent on the employees’ (financial) resources and the companies' offers and is therefore comparatively low and socially selective. This paper’s aim is to determine to what extent and under what conditions a legal claim to a socially and financially secured sabbatical would ameliorate its dissemination and use. For this purpose the paper examines, on the one hand, problems and areas of activity in the existing German regulations. On the other hand, experiences of European countries with legally binding sabbatical regulations will be outlined. On this basis the chances and risks of a potential implementation of a legal claim to a sabbatical in Germany will be discussed. Furthermore, requirements regarding its institutional organization and flanking will be formulated.

Contributing to the financing of the expenses and investments of the State within the concepts of justice and equity is one of the obligations that all Colombians have, such an obligation emanates from what is stated in the Political Constitution in Article 95, paragraph 9, where it is established that it is the duty of every citizen “To contribute to the financing of the expenses and investments of the State within the concepts of justice and equity. The objective of this research was to observe compliance with these constitutional principles in the different tax exemptions and benefits existing in Colombia. Consequently, the fiscal expenditure represented by these in the last tax reforms in Colombia was identified, and a characterization of the tax reforms of the decade 2010 - 2019 was carried out. The project is of a mixed type with a descriptive approach, with a source secondary information., Contribuir para o financiamento dos gastos e investimentos do Estado dentro dos conceitos de justiça e equidade é uma das obrigações de todos os colombianos, tal obrigação emana da Constituição Política no Artigo 95 numeral 9, que estabelece que é dever de todo cidadão "contribuir para o financiamento dos gastos e investimentos do Estado dentro dos conceitos de justiça e equidade". O objetivo desta pesquisa era observar o cumprimento destes princípios constitucionais nas diferentes isenções e benefícios fiscais existentes na Colômbia. Consequentemente, foram identificados os gastos fiscais representados por estes nas últimas reformas fiscais na Colômbia, e foi realizada uma caracterização das reformas fiscais da década 2010 - 2019. O projeto é de um tipo misto com uma abordagem descritiva, com uma fonte secundária de informação., Contribuir al financiamiento de los gastos e inversiones del Estado dentro de conceptos de justicia y equidad es una de las obligaciones que tienen todos los colombianos, tal obligación se emana de lo rezado en la Constitución Política en el artículo 95 numeral 9, en donde se establece que es deber de todo ciudadano “Contribuir al financiamiento de los gastos e inversiones del Estado dentro de los conceptos de justicia y equidad. La presente investigación tuvo como objetivo observar el cumplimiento de estos principios constitucionales en las diferentes exenciones y beneficios tributarios existentes en Colombia. En consecuencia con lo anterior se identificó el gasto fiscal que representaron éstos en las últimas reformas tributarias en Colombia, y se realizó una caracterización de las reformas tributarias de la década 2010 – 2019. El proyecto es de tipo mixto con enfoque descriptivo, con una fuente secundaria de información.

Mediante el presente trabajo se procederá a examinar el reparto de la potestad financiera de cada Estado en los Convenios de Doble Imposición que suscriba, prestando especial atención a tal distribución de la soberanía fiscal en lo referente a la tributación de los rendimientos económicos que obtienen los profesionales por cuenta propia en el ejercicio de su actividad profesional independiente. Para ello, se tendrá en cuenta la globalización como fenómeno básico en la actualidad para la Fiscalidad Internacional, se hará un estudio acerca de la potestad fiscal de los Estados y se procederá a examinar de modo más prolijo cómo se produce ese reparto de soberanía y con qué criterios tanto en el MC OCDE como en otros Modelos de Convenio desarrollados por diversas Organizaciones Internacionales en el ejercicio de sus funciones. Del mismo modo, se examinarán de modo más sucinto diversas instituciones jurídicas de Derecho de la Unión Europea que limitan en este sentido nuestra soberanía fiscal, al ser España un Estado miembro de la misma., This work will examine the allocation of the financial power of each State in the Double Taxation Treaty that it subscribes to, paying particular attention to such a distribution of fiscal sovereignty with regard to the taxation of economic returns that self-employed professionals derive in the exercise of their independent professional activity. To this end, globalization will be taken into account as a basic phenomenon at present for International Taxation, a study will be carried out on the fiscal power of States and more thorough consideration will be given to how this sharing of sovereignty occurs and criteria in both the OECD’s Model Convention and other Model Convention developed by various International Organizations in the exercise of their functions. Similarly, a number of legal institutions of European Union Law which limit our fiscal sovereignty in this regard, as Spain is a Member State of the same, will be examined more succinctly.

En este trabajo abordamos el régimen de exención de los rendimientos de los trabajadores españoles desplazados en el extranjero, regulado en el artículo 7.p) de la Ley 35/2006, de 28 de noviembre, del Impuesto sobre la Renta de las Personas Físicas y de modificación parcial de las leyes de los Impuestos sobre Sociedades, sobre la Renta de no Residentes y sobre el Patrimonio e introducido por la Ley 40/1998 del IRPF. Con este estudio tratamos de analizar los fines y fundamentos sobre los que se asienta la regulación de esta exención y, así mismo, intentamos dilucidar la procedencia o no de cada aspecto que compone su regulación, de conformidad con los principios rectores de nuestro Ordenamiento Jurídico. El motivo que nos lleva a realizar un examen exhaustivo de la exención de dichos rendimientos es la propia configuración que nuestro ordenamiento prevé para la misma. Así, mediante un estudio detallado, haremos un recorrido por diferentes cuestiones sin perder de vista la propia redacción del artículo 7.p) de la LIRPF para apoyar las conclusiones a las que nos iremos acercando., In this work we address the income tax exemption regime for displayed Spanish workers, regulated in article 7.p) of Law 35/2006, of November 28, on Personal Income Tax and of partial modification of the laws of the Taxes on Societies, on the Income of nonresidents and on the Patrimony and introduced by the Law 40/1998 of the IRPF. With this study we attempt to analyze the purposes and foundations on which the regulation of this exemption is based and, likewise, we try to elucidate the origin or not of each aspect that makes up its regulation, in accordance with the guiding principles of our Legal System. The reason that leads us to carry out an exhaustive examination of the exemption of such income is the very configuration that our legal system provides for it. Thus, through a detailed study, we will treat different issues without losing sight of the essay of article 7.p) of the LIRPF to support the conclusions that we will be approaching

[Resumen]: En el presente documento se pretende dar un enfoque parcial en el contexto del tratamiento que reciben los dividendos de fuente extranjera y/o rentas derivadas de la transmisión de valores internacionales. Para ello se ha estudiado su funcionamiento dentro de la legislación Española del Impuesto sobre Sociedades (Ley 27/2014). En primer lugar se ha tipificado el fenómeno de la doble imposición en sus diferentes vertientes para luego examinar los métodos de corrección que se emplean en todo el mundo. Posteriormente se ha hecho un repaso de las herramientas que el ordenamiento jurídico de nuestro país proporciona para eliminar la DI (Art. 21, 22, 31 y 32 LIS). A lo largo de todo el texto se hace referencia al impacto que las medidas tienen en el funcionamiento de la economía y como estas se han ido adaptando al derecho europeo a través de la implementación de las Directivas Europeas. Asimismo, se ha hecho énfasis en los cambios más relevantes de la LIS respecto de la anterior legisación, la TRLIS (de cara a examinar la evolución de nuestro marco jurídico). Por último, cabe señalar que se han incluído casos prácticos de los supuestos más habituales en DI., [Abstract]: The main goal of this thesis is to give a partial perpective about the treatment that foreign source dividens and rents originated in the transmission of international securities receive. In order to achieve that, its operation within the Spanih corporate tax law has been studied (Law 27/2014). Firstly, the double taxation phenomenon has been categorised and then the methods of correction used all over the world have been explained. Subsequently, the main tools of the Spanish legal system have been reviewed (Art. 21, 22, 31 and 32 LIS). The impact of these corrective measure on the economy and how these, through the implementation of European Directives, have been adapted to the European legal system is thoroughly documented. Additionally, relevant changes in the LIS, compared to the former law, the TRLIS, have been emphasied. Lastly, there have been included practical examples of the most common circumstances in DI.

Durante siglos los soldados y ejércitos españoles han pernoctado en la casa de vecinos cuando se han desplazado o se han acuartelado en una localidad. Y además, han hecho uso de los animales de carga de los mismos vecinos para sus desplazamientos si les eran necesarios. Estas cargas denominada bagajes y alojamientos era un sistema gravosos para la población que no siempre era sufrida por todos, pues eran muchos los tipos de exenciones que afectaban hasta su fin en 1837., For centuries Spanish soldiers and armies have spent the night at neighbours’ houses when they moved or billeted on a city. Besides, they have used the neighbours’ beast of burden for their movements in case of necessity. These burdens as well known as combat supplies (equipments) and billets were a burdensome system for the population who did not always suffered it, because there were several types of exemptions until their end in 1837.

Obwohl viele Menschen gerne eine Auszeit aus dem Beruf nehmen möchten, werden Sabbaticals in Deutschland kaum genutzt. Betriebliche und finanzielle Barrieren verhindern oft ein Sabbatical. In Belgien gehören Sabbaticals dank eines gesetzlichen Anspruchs zum Arbeitsleben dazu - auch wenn Wenigverdiener im Nachteil sind und seltener eine Auszeit nehmen können.

Durante siglos los soldados y ejércitos españoles han pernoctado en la casa de vecinos cuando se han desplazado o se han acuartelado en una localidad. Y además, han hecho uso de los animales de carga de los mismos vecinos para sus desplazamientos si les eran necesarios. Estas cargas denominada bagajes y alojamientos era un sistema gravosos para la población que no siempre era sufrida por todos, pues eran muchos los tipos de exenciones que afectaban hasta su fin en 1837., For centuries Spanish soldiers and armies have spent the night at neighbours’ houses when they moved or billeted on a city. Besides, they have used the neighbours’ beast of burden for their movements in case of necessity. These burdens as well known as combat supplies (equipments) and billets were a burdensome system for the population who did not always suffered it, because there were several types of exemptions until their end in 1837.

[Resumen]: En el presente documento se pretende dar un enfoque parcial en el contexto del tratamiento que reciben los dividendos de fuente extranjera y/o rentas derivadas de la transmisión de valores internacionales. Para ello se ha estudiado su funcionamiento dentro de la legislación Española del Impuesto sobre Sociedades (Ley 27/2014). En primer lugar se ha tipificado el fenómeno de la doble imposición en sus diferentes vertientes para luego examinar los métodos de corrección que se emplean en todo el mundo. Posteriormente se ha hecho un repaso de las herramientas que el ordenamiento jurídico de nuestro país proporciona para eliminar la DI (Art. 21, 22, 31 y 32 LIS). A lo largo de todo el texto se hace referencia al impacto que las medidas tienen en el funcionamiento de la economía y como estas se han ido adaptando al derecho europeo a través de la implementación de las Directivas Europeas. Asimismo, se ha hecho énfasis en los cambios más relevantes de la LIS respecto de la anterior legisación, la TRLIS (de cara a examinar la evolución de nuestro marco jurídico). Por último, cabe señalar que se han incluído casos prácticos de los supuestos más habituales en DI., [Abstract]: The main goal of this thesis is to give a partial perpective about the treatment that foreign source dividens and rents originated in the transmission of international securities receive. In order to achieve that, its operation within the Spanih corporate tax law has been studied (Law 27/2014). Firstly, the double taxation phenomenon has been categorised and then the methods of correction used all over the world have been explained. Subsequently, the main tools of the Spanish legal system have been reviewed (Art. 21, 22, 31 and 32 LIS). The impact of these corrective measure on the economy and how these, through the implementation of European Directives, have been adapted to the European legal system is thoroughly documented. Additionally, relevant changes in the LIS, compared to the former law, the TRLIS, have been emphasied. Lastly, there have been included practical examples of the most common circumstances in DI.

Předmětem bakalářské práce je zpracování závěrečných měsíců nacistické okupace na Žďársku (rozumí se dnešní politický okres Žďár nad Sázavou) s logickými přesahy do sousedních okresů. To se týká zejména odbojové činnosti, kde bude stěžejní částí práce partyzánské hnutí v této oblasti (paravýsadky Mistr Jan Hus, Jan Kozina a další), ale také domácích odbojových organizací, zejména Rady tří (R3). Součástí by mělo být také postižení spolupráce místního obyvatelstva s odbojem. Také dopady květnových dnů roku 1945, květnového povstání a střetů v posledních dnech války., The subject of the bachelor thesis is the processing of the final months of the Nazi occupation in Žďársko (today's political district of Žďár nad Sázavou) with logical overlaps to neighboring districts. This applies in particular to the resistance activity, where the guerrilla movement in this area (Master Jan Hus, Jan Kozina and others), but also domestic resistance organizations, especially the Council of Three (R3), will be a crucial part of the work. It should also include the involvement of local populations and the resistance. Also, the effects of the May days of 1945, the May Uprising and the clashes in the last days of the war., Fakulta filozofická, 1. Představení tématu bakalářské práce. 2. Rekapitulace posudků. 3. Diskuse na téma specifika odboje na žďársku. 4. Další prameny., Dokončená práce s úspěšnou obhajobou

El TSJ de Castilla y León ha considerado que, a tenor del art. 7.p) LIRPF, los rendimientos derivados del trabajo realizado en el extranjero no deben entenderse exentos cuando son prestados en el seno de una agrupación empresarial joint venture. Este precepto requiere que los trabajos en el exterior sean prestados a una entidad no residente o a un establecimiento permanente en el extranjero. La no concurrencia de este requisito se basa, como argumenta el TSJ de Castilla y León, en el hecho de que al carecer la agrupación empresarial joint venture de personalidad jurídica, es la propia empresa residente en España y empleadora del trabajador desplazado la destinataria del servicio prestado por éste., The High Court of Castilla y León has considered that the tax exemption of article 7 (p) of the LIRPF does not apply to salaries earned from work performed in a foreign country when such work has been carried out in the frame of a joint venture. This provision requires that the work is performed in favour of a non-resident entity or a permanent establishment located abroad. This requirement is not met, according to the High Court of Castilla y León, because it is considered that the employer resident-entity is the beneficiary of the work carried out abroad as the joint venture does not enjoy its own legal personality.

The situation of some Catholics who have abandoned their faith or the Church is taken up in the Code of Canon Law with two formulations: notorious abandonment of their faith, canon 1071, §1.4, and withdrawal from the Church by a formal act, canons 1086, 1117 and 1124. At a marriage level the consequences are very different, depending on the various situations. The problems discerned in these cases from the point of view of doctrine and legal pastoral practice are several and different. After stating the main doctrinal positions we suggest in line with an important doctrinal sector some considerations in view of a future remodelling of this matter., La situación de algunos católicos que han abandonado la fe o la Iglesia, viene recogida en el CIC con dos formulaciones: abandono notorio de la fe, canon 1071, §1.4, y apartamiento de la Iglesia por acto formal, cánones 1086, 1117y 1124. Las consecuencias a nivel matrimonial son muy distintas dependiendo de las diversas situaciones. Varios y diferentes son los problemas que desde la doctrina y la práctica jurídica pastoral se advierten en estos casos. Después de exponer los principales posicionamientos doctrinales sugerimos, en línea con un importante sector doctrinal, algunas consideraciones de cara a una futura remodelación de esta materia.

The situation of some Catholics who have abandoned their faith or the Church is taken up in the Code of Canon Law with two formulations: notorious abandonment of their faith, canon 1071, §1.4, and withdrawal from the Church by a formal act, canons 1086, 1117 and 1124. At a marriage level the consequences are very different, depending on the various situations. The problems discerned in these cases from the point of view of doctrine and legal pastoral practice are several and different. After stating the main doctrinal positions we suggest in line with an important doctrinal sector some considerations in view of a future remodelling of this matter., La situación de algunos católicos que han abandonado la fe o la Iglesia, viene recogida en el CIC con dos formulaciones: abandono notorio de la fe, canon 1071, §1.4, y apartamiento de la Iglesia por acto formal, cánones 1086, 1117y 1124. Las consecuencias a nivel matrimonial son muy distintas dependiendo de las diversas situaciones. Varios y diferentes son los problemas que desde la doctrina y la práctica jurídica pastoral se advierten en estos casos. Después de exponer los principales posicionamientos doctrinales sugerimos, en línea con un importante sector doctrinal, algunas consideraciones de cara a una futura remodelación de esta materia.

El TSJ de Castilla y León ha considerado que, a tenor del art. 7.p) LIRPF, los rendimientos derivados del trabajo realizado en el extranjero no deben entenderse exentos cuando son prestados en el seno de una agrupación empresarial joint venture. Este precepto requiere que los trabajos en el exterior sean prestados a una entidad no residente o a un establecimiento permanente en el extranjero. La no concurrencia de este requisito se basa, como argumenta el TSJ de Castilla y León, en el hecho de que al carecer la agrupación empresarial joint venture de personalidad jurídica, es la propia empresa residente en España y empleadora del trabajador desplazado la destinataria del servicio prestado por éste., The High Court of Castilla y León has considered that the tax exemption of article 7 (p) of the LIRPF does not apply to salaries earned from work performed in a foreign country when such work has been carried out in the frame of a joint venture. This provision requires that the work is performed in favour of a non-resident entity or a permanent establishment located abroad. This requirement is not met, according to the High Court of Castilla y León, because it is considered that the employer resident-entity is the beneficiary of the work carried out abroad as the joint venture does not enjoy its own legal personality.

The situation of some Catholics who have abandoned their faith or the Church is taken up in the Code of Canon Law with two formulations: notorious abandonment of their faith, canon 1071, §1.4, and withdrawal from the Church by a formal act, canons 1086, 1117 and 1124. At a marriage level the consequences are very different, depending on the various situations. The problems discerned in these cases from the point of view of doctrine and legal pastoral practice are several and different. After stating the main doctrinal positions we suggest in line with an important doctrinal sector some considerations in view of a future remodelling of this matter., La situación de algunos católicos que han abandonado la fe o la Iglesia, viene recogida en el CIC con dos formulaciones: abandono notorio de la fe, canon 1071, §1.4, y apartamiento de la Iglesia por acto formal, cánones 1086, 1117y 1124. Las consecuencias a nivel matrimonial son muy distintas dependiendo de las diversas situaciones. Varios y diferentes son los problemas que desde la doctrina y la práctica jurídica pastoral se advierten en estos casos. Después de exponer los principales posicionamientos doctrinales sugerimos, en línea con un importante sector doctrinal, algunas consideraciones de cara a una futura remodelación de esta materia.

RIVM rapport:In de geothermie en de olie- en gasindustrie worden jaarlijks grote hoeveelheden afval geproduceerd. Hieronder valt ook de zogenoemde natte 'sludge'. De samenstelling hiervan varieert sterk en kan, afhankelijk van de herkomst, soms radioactiviteit van natuurlijke oorsprong bevatten. In 2018 moet Nederland voldoen aan de algemene Europese regelgeving voor radioactieve stoffen. Als dit zonder meer ('beleidsarm') wordt overgenomen, zal meer afval op een speciale manier als radioactief materiaal moeten worden behandeld. De ANVS heeft het RIVM daarom gevraagd te onderzoeken of er een specifiekere norm voor de hoeveelheid radioactief materiaal in natte sludges kan worden gebruikt. Hierbij zou gewerkt kunnen worden met Europese aanbevelingen die al in 2001 zijn bepaald. Deze Europese grenswaarden blijken voor een belangrijk deel bruikbaar voor sludges afkomstig uit de Nederlandse olie- en gasindustrie en de geothermie. Indien deze grenswaarden in Nederland zouden worden ingevoerd, zal minder afval als radioactief materiaal moeten worden behandeld. Hierdoor zal wel de blootstelling van werknemers in de sludgeverwerkende industrie aan ioniserende straling licht toenemen., The use of radioactive materials can lead to exposure of individuals to ionising radiation. Due to the fact that exposure results in health risks, these practices are subject to rules and regulations. The degree of risk depends upon the level of exposure. Materials that cause very low radiological risks can be exempted from these rules and regulations ('generic exemption and clearance'). At present, new European regulations on this subject are being implemented into Dutch legislation, according to a "minimum additional national requirements approach" ('minimal implementation'). As a result of this 'minimal implementation' of these updated regulations, the number of nuclides for which exemption and clearance levels exist will be reduced from approximately 800 to approximately 300. This is a consequence of the fact that the Netherlands - as requested by stakeholders - in the past introduced exemption and clearance levels for a large number of additional nuclides in current legislation. Stakeholders have indicated that these levels should be maintained for the nuclides that are not covered under the new regulations. Accordingly, at the request of the Authority for Nuclear Safety and Radiation Protection (ANVS), RIVM has investigated exemption and clearance levels that can replace the present ones and comply with the new European regulations. These exemption and clearance levels can be included in a ministerial decree by the minister for Infrastructure and the Environment.

RIVM rapport:Bij de winning en productie van aardwarmte, aardolie en aardgas wordt soms aardgas afgebrand ('affakkelen') of afgeblazen. Hierbij kan radon vrijkomen. Blootstelling van werknemers en de bevolking aan radon tijdens de winning blijkt in de praktijk zeer laag te zijn. Vanwege de activiteitsconcentratie van radon in aardgas is het affakkelen en afblazen van aardgas vergunningplichtig, tenzij deze handelingen specifiek worden vrijgesteld. In aardgas zit van nature een kleine hoeveelheid radongas. Radon is licht radioactief, en wanneer dit wordt ingeademd worden mensen blootgesteld aan ioniserende straling. Omdat blootstelling aan ioniserende straling risico's voor de gezondheid met zich meebrengt, zijn hiervoor regels en voorschriften opgesteld. De blootstelling aan straling van natuurlijke oorsprong is echter in veel gevallen moeilijk te beheersen. Daarom is de blootstelling aan straling door het affakkelen of afblazen van aardgas momenteel uitgesloten van deze regels en voorschriften. Affakkelen en afblazen is op grond van milieuwetgeving zonder vergunning verboden, en alleen toegestaan wanneer dit om veiligheidsredenen nodig is. Dit is bijvoorbeeld het geval bij onderhoudswerkzaamheden aan een installatie, of bij een calamiteit. De regelgeving gaat in 2018 veranderen vanwege nieuwe Europese voorschriften om mensen te beschermen tegen ioniserende straling. Deze voorschriften moeten uiterlijk 6 februari 2018 zijn opgenomen in de Nederlandse regelgeving. Hierdoor kan het affakkelen en afblazen van aardgas met ingang van deze datum niet meer worden uitgesloten van regels en voorschriften. Daarnaast moeten de lidstaten besluiten of zij het nodig vinden om deze bedrijven vanaf dat moment hiervoor een vergunning of een registratie aan te laten vragen, of een kennisgeving aan de overheid te laten doen. Het RIVM heeft dit onderzoek uitgevoerd in opdracht van de Autoriteit Nucleaire Veiligheid en Stralingsbescherming (ANVS)., During the exploration and production of oil, natural gas or geothermal heat, natural gas is sometimes flared or vented. This can result in the release of radon. The level of exposure of workers and the public to radon due to flaring or venting is in practice very low. Due to the radon activity concentration in natural gas, flaring and venting of natural gas is subject to licensing, unless the practices are specifically exempted. Natural gas contains a small amount of naturally-occurring radon gas. Radon is slightly radioactive, and inhalation of radon leads to exposure to ionising radiation. As exposure to radiation results in health risks, such practices are subject to rules and regulations. However, the exposure to naturally-occurring radiation is often difficult to control. Accordingly, the exposure to radiation resulting from venting or flaring natural gas is currently excluded from these rules and regulations. In principle, flaring and venting of natural gas is prohibited by environmental legislation, and it is permitted only when necessary for safety reasons. This applies, for example, to maintenance work on an installation or in case of an emergency. The regulations will be amended in 2018 due to new European regulations aimed at protecting people against ionising radiation. These new regulations must be implemented into the Dutch framework of regulations by 6 February 2018 at the latest. As a result, as of the above date, flaring and venting of natural gas in the oil and gas industry may no longer be excluded from rules and regulations. This means that Member states must decide whether they find it necessary to subject flaring and venting of natural gas to regulatory control (license, registration or reporting) as of that date.

RIVM rapport:Door het gebruik van radioactieve materialen kunnen mensen worden blootgesteld aan ioniserende straling. Aangezien deze blootstelling risico's voor de gezondheid met zich meebrengt, zijn voor deze handelingen regels en voorschriften opgesteld. De grootte van het risico is afhankelijk van de blootstelling. Bij een geringe blootstelling kan vrijstelling van deze regels en voorschriften worden verleend ('generieke vrijstelling en vrijgave'). Nieuwe Europese voorschriften hiervoor worden momenteel met zo weinig mogelijk aanpassingen ('beleidsarm') overgenomen in de Nederlandse regelgeving. Als gevolg van de beleidsarme implementatie van deze vernieuwde regelgeving wordt het aantal nucliden waarvoor grenswaarden voor vrijstelling en vrijgave bestaan, in de Nederlandse regelgeving teruggebracht van circa 800 naar circa 300. Dit komt doordat Nederland in de huidige regelgeving - op verzoek van stakeholders - in het verleden grenswaarden voor een groot aantal nucliden heeft toegevoegd. Stakeholders willen graag dat de voor de door de implementatie vervallende nucliden grenswaarden blijven bestaan. Het RIVM heeft daarom op verzoek van de Autoriteit Nucleaire Veiligheid en Stralingsbescherming (ANVS) gezocht naar grenswaarden die de huidige kunnen vervangen en tegelijkertijd voldoen aan de nieuwe Europese voorschriften. Deze grenswaarden kunnen door de minister van Infrastructuur en Milieu worden opgenomen in een ministeriële regeling., The use of radioactive materials can lead to exposure of individuals to ionising radiation. Due to the fact that exposure results in health risks, these practices are subject to rules and regulations. The degree of risk depends upon the level of exposure. Materials that cause very low radiological risks can be exempted from these rules and regulations ('generic exemption and clearance'). At present, new European regulations on this subject are being implemented into Dutch legislation, according to a "minimum additional national requirements approach" ('minimal implementation'). As a result of this 'minimal implementation' of these updated regulations, the number of nuclides for which exemption and clearance levels exist will be reduced from approximately 800 to approximately 300. This is a consequence of the fact that the Netherlands - as requested by stakeholders - in the past introduced exemption and clearance levels for a large number of additional nuclides in current legislation. Stakeholders have indicated that these levels should be maintained for the nuclides that are not covered under the new regulations. Accordingly, at the request of the Authority for Nuclear Safety and Radiation Protection (ANVS), RIVM has investigated exemption and clearance levels that can replace the present ones and comply with the new European regulations. These exemption and clearance levels can be included in a ministerial decree by the minister for Infrastructure and the Environment.

Bij de winning en productie van aardwarmte, aardolie en aardgas wordt soms aardgas afgebrand ('affakkelen') of afgeblazen. Hierbij kan radon vrijkomen. Blootstelling van werknemers en de bevolking aan radon tijdens de winning blijkt in de praktijk zeer laag te zijn. Vanwege de activiteitsconcentratie van radon in aardgas is het affakkelen en afblazen van aardgas vergunningplichtig, tenzij deze handelingen specifiek worden vrijgesteld. In aardgas zit van nature een kleine hoeveelheid radongas. Radon is licht radioactief, en wanneer dit wordt ingeademd worden mensen blootgesteld aan ioniserende straling. Omdat blootstelling aan ioniserende straling risico's voor de gezondheid met zich meebrengt, zijn hiervoor regels en voorschriften opgesteld. De blootstelling aan straling van natuurlijke oorsprong is echter in veel gevallen moeilijk te beheersen. Daarom is de blootstelling aan straling door het affakkelen of afblazen van aardgas momenteel uitgesloten van deze regels en voorschriften. Affakkelen en afblazen is op grond van milieuwetgeving zonder vergunning verboden, en alleen toegestaan wanneer dit om veiligheidsredenen nodig is. Dit is bijvoorbeeld het geval bij onderhoudswerkzaamheden aan een installatie, of bij een calamiteit. De regelgeving gaat in 2018 veranderen vanwege nieuwe Europese voorschriften om mensen te beschermen tegen ioniserende straling. Deze voorschriften moeten uiterlijk 6 februari 2018 zijn opgenomen in de Nederlandse regelgeving. Hierdoor kan het affakkelen en afblazen van aardgas met ingang van deze datum niet meer worden uitgesloten van regels en voorschriften. Daarnaast moeten de lidstaten besluiten of zij het nodig vinden om deze bedrijven vanaf dat moment hiervoor een vergunning of een registratie aan te laten vragen, of een kennisgeving aan de overheid te laten doen. Het RIVM heeft dit onderzoek uitgevoerd in opdracht van de Autoriteit Nucleaire Veiligheid en Stralingsbescherming (ANVS)., During the exploration and production of oil, natural gas or geothermal heat, natural gas is sometimes flared or vented. This can result in the release of radon. The level of exposure of workers and the public to radon due to flaring or venting is in practice very low. Due to the radon activity concentration in natural gas, flaring and venting of natural gas is subject to licensing, unless the practices are specifically exempted. Natural gas contains a small amount of naturally-occurring radon gas. Radon is slightly radioactive, and inhalation of radon leads to exposure to ionising radiation. As exposure to radiation results in health risks, such practices are subject to rules and regulations. However, the exposure to naturally-occurring radiation is often difficult to control. Accordingly, the exposure to radiation resulting from venting or flaring natural gas is currently excluded from these rules and regulations. In principle, flaring and venting of natural gas is prohibited by environmental legislation, and it is permitted only when necessary for safety reasons. This applies, for example, to maintenance work on an installation or in case of an emergency. The regulations will be amended in 2018 due to new European regulations aimed at protecting people against ionising radiation. These new regulations must be implemented into the Dutch framework of regulations by 6 February 2018 at the latest. As a result, as of the above date, flaring and venting of natural gas in the oil and gas industry may no longer be excluded from rules and regulations. This means that Member states must decide whether they find it necessary to subject flaring and venting of natural gas to regulatory control (license, registration or reporting) as of that date.

In de geothermie en de olie- en gasindustrie worden jaarlijks grote hoeveelheden afval geproduceerd. Hieronder valt ook de zogenoemde natte 'sludge'. De samenstelling hiervan varieert sterk en kan, afhankelijk van de herkomst, soms radioactiviteit van natuurlijke oorsprong bevatten. In 2018 moet Nederland voldoen aan de algemene Europese regelgeving voor radioactieve stoffen. Als dit zonder meer ('beleidsarm') wordt overgenomen, zal meer afval op een speciale manier als radioactief materiaal moeten worden behandeld. De ANVS heeft het RIVM daarom gevraagd te onderzoeken of er een specifiekere norm voor de hoeveelheid radioactief materiaal in natte sludges kan worden gebruikt. Hierbij zou gewerkt kunnen worden met Europese aanbevelingen die al in 2001 zijn bepaald. Deze Europese grenswaarden blijken voor een belangrijk deel bruikbaar voor sludges afkomstig uit de Nederlandse olie- en gasindustrie en de geothermie. Indien deze grenswaarden in Nederland zouden worden ingevoerd, zal minder afval als radioactief materiaal moeten worden behandeld. Hierdoor zal wel de blootstelling van werknemers in de sludgeverwerkende industrie aan ioniserende straling licht toenemen., The use of radioactive materials can lead to exposure of individuals to ionising radiation. Due to the fact that exposure results in health risks, these practices are subject to rules and regulations. The degree of risk depends upon the level of exposure. Materials that cause very low radiological risks can be exempted from these rules and regulations ('generic exemption and clearance'). At present, new European regulations on this subject are being implemented into Dutch legislation, according to a "minimum additional national requirements approach" ('minimal implementation'). As a result of this 'minimal implementation' of these updated regulations, the number of nuclides for which exemption and clearance levels exist will be reduced from approximately 800 to approximately 300. This is a consequence of the fact that the Netherlands - as requested by stakeholders - in the past introduced exemption and clearance levels for a large number of additional nuclides in current legislation. Stakeholders have indicated that these levels should be maintained for the nuclides that are not covered under the new regulations. Accordingly, at the request of the Authority for Nuclear Safety and Radiation Protection (ANVS), RIVM has investigated exemption and clearance levels that can replace the present ones and comply with the new European regulations. These exemption and clearance levels can be included in a ministerial decree by the minister for Infrastructure and the Environment.

Door het gebruik van radioactieve materialen kunnen mensen worden blootgesteld aan ioniserende straling. Aangezien deze blootstelling risico's voor de gezondheid met zich meebrengt, zijn voor deze handelingen regels en voorschriften opgesteld. De grootte van het risico is afhankelijk van de blootstelling. Bij een geringe blootstelling kan vrijstelling van deze regels en voorschriften worden verleend ('generieke vrijstelling en vrijgave'). Nieuwe Europese voorschriften hiervoor worden momenteel met zo weinig mogelijk aanpassingen ('beleidsarm') overgenomen in de Nederlandse regelgeving. Als gevolg van de beleidsarme implementatie van deze vernieuwde regelgeving wordt het aantal nucliden waarvoor grenswaarden voor vrijstelling en vrijgave bestaan, in de Nederlandse regelgeving teruggebracht van circa 800 naar circa 300. Dit komt doordat Nederland in de huidige regelgeving - op verzoek van stakeholders - in het verleden grenswaarden voor een groot aantal nucliden heeft toegevoegd. Stakeholders willen graag dat de voor de door de implementatie vervallende nucliden grenswaarden blijven bestaan. Het RIVM heeft daarom op verzoek van de Autoriteit Nucleaire Veiligheid en Stralingsbescherming (ANVS) gezocht naar grenswaarden die de huidige kunnen vervangen en tegelijkertijd voldoen aan de nieuwe Europese voorschriften. Deze grenswaarden kunnen door de minister van Infrastructuur en Milieu worden opgenomen in een ministeriële regeling., The use of radioactive materials can lead to exposure of individuals to ionising radiation. Due to the fact that exposure results in health risks, these practices are subject to rules and regulations. The degree of risk depends upon the level of exposure. Materials that cause very low radiological risks can be exempted from these rules and regulations ('generic exemption and clearance'). At present, new European regulations on this subject are being implemented into Dutch legislation, according to a "minimum additional national requirements approach" ('minimal implementation'). As a result of this 'minimal implementation' of these updated regulations, the number of nuclides for which exemption and clearance levels exist will be reduced from approximately 800 to approximately 300. This is a consequence of the fact that the Netherlands - as requested by stakeholders - in the past introduced exemption and clearance levels for a large number of additional nuclides in current legislation. Stakeholders have indicated that these levels should be maintained for the nuclides that are not covered under the new regulations. Accordingly, at the request of the Authority for Nuclear Safety and Radiation Protection (ANVS), RIVM has investigated exemption and clearance levels that can replace the present ones and comply with the new European regulations. These exemption and clearance levels can be included in a ministerial decree by the minister for Infrastructure and the Environment.

RIVM rapport:In de geothermie en de olie- en gasindustrie worden jaarlijks grote hoeveelheden afval geproduceerd. Hieronder valt ook de zogenoemde natte 'sludge'. De samenstelling hiervan varieert sterk en kan, afhankelijk van de herkomst, soms radioactiviteit van natuurlijke oorsprong bevatten. In 2018 moet Nederland voldoen aan de algemene Europese regelgeving voor radioactieve stoffen. Als dit zonder meer ('beleidsarm') wordt overgenomen, zal meer afval op een speciale manier als radioactief materiaal moeten worden behandeld. De ANVS heeft het RIVM daarom gevraagd te onderzoeken of er een specifiekere norm voor de hoeveelheid radioactief materiaal in natte sludges kan worden gebruikt. Hierbij zou gewerkt kunnen worden met Europese aanbevelingen die al in 2001 zijn bepaald. Deze Europese grenswaarden blijken voor een belangrijk deel bruikbaar voor sludges afkomstig uit de Nederlandse olie- en gasindustrie en de geothermie. Indien deze grenswaarden in Nederland zouden worden ingevoerd, zal minder afval als radioactief materiaal moeten worden behandeld. Hierdoor zal wel de blootstelling van werknemers in de sludgeverwerkende industrie aan ioniserende straling licht toenemen., The use of radioactive materials can lead to exposure of individuals to ionising radiation. Due to the fact that exposure results in health risks, these practices are subject to rules and regulations. The degree of risk depends upon the level of exposure. Materials that cause very low radiological risks can be exempted from these rules and regulations ('generic exemption and clearance'). At present, new European regulations on this subject are being implemented into Dutch legislation, according to a "minimum additional national requirements approach" ('minimal implementation'). As a result of this 'minimal implementation' of these updated regulations, the number of nuclides for which exemption and clearance levels exist will be reduced from approximately 800 to approximately 300. This is a consequence of the fact that the Netherlands - as requested by stakeholders - in the past introduced exemption and clearance levels for a large number of additional nuclides in current legislation. Stakeholders have indicated that these levels should be maintained for the nuclides that are not covered under the new regulations. Accordingly, at the request of the Authority for Nuclear Safety and Radiation Protection (ANVS), RIVM has investigated exemption and clearance levels that can replace the present ones and comply with the new European regulations. These exemption and clearance levels can be included in a ministerial decree by the minister for Infrastructure and the Environment.

RIVM rapport:Bij de winning en productie van aardwarmte, aardolie en aardgas wordt soms aardgas afgebrand ('affakkelen') of afgeblazen. Hierbij kan radon vrijkomen. Blootstelling van werknemers en de bevolking aan radon tijdens de winning blijkt in de praktijk zeer laag te zijn. Vanwege de activiteitsconcentratie van radon in aardgas is het affakkelen en afblazen van aardgas vergunningplichtig, tenzij deze handelingen specifiek worden vrijgesteld. In aardgas zit van nature een kleine hoeveelheid radongas. Radon is licht radioactief, en wanneer dit wordt ingeademd worden mensen blootgesteld aan ioniserende straling. Omdat blootstelling aan ioniserende straling risico's voor de gezondheid met zich meebrengt, zijn hiervoor regels en voorschriften opgesteld. De blootstelling aan straling van natuurlijke oorsprong is echter in veel gevallen moeilijk te beheersen. Daarom is de blootstelling aan straling door het affakkelen of afblazen van aardgas momenteel uitgesloten van deze regels en voorschriften. Affakkelen en afblazen is op grond van milieuwetgeving zonder vergunning verboden, en alleen toegestaan wanneer dit om veiligheidsredenen nodig is. Dit is bijvoorbeeld het geval bij onderhoudswerkzaamheden aan een installatie, of bij een calamiteit. De regelgeving gaat in 2018 veranderen vanwege nieuwe Europese voorschriften om mensen te beschermen tegen ioniserende straling. Deze voorschriften moeten uiterlijk 6 februari 2018 zijn opgenomen in de Nederlandse regelgeving. Hierdoor kan het affakkelen en afblazen van aardgas met ingang van deze datum niet meer worden uitgesloten van regels en voorschriften. Daarnaast moeten de lidstaten besluiten of zij het nodig vinden om deze bedrijven vanaf dat moment hiervoor een vergunning of een registratie aan te laten vragen, of een kennisgeving aan de overheid te laten doen. Het RIVM heeft dit onderzoek uitgevoerd in opdracht van de Autoriteit Nucleaire Veiligheid en Stralingsbescherming (ANVS)., During the exploration and production of oil, natural gas or geothermal heat, natural gas is sometimes flared or vented. This can result in the release of radon. The level of exposure of workers and the public to radon due to flaring or venting is in practice very low. Due to the radon activity concentration in natural gas, flaring and venting of natural gas is subject to licensing, unless the practices are specifically exempted. Natural gas contains a small amount of naturally-occurring radon gas. Radon is slightly radioactive, and inhalation of radon leads to exposure to ionising radiation. As exposure to radiation results in health risks, such practices are subject to rules and regulations. However, the exposure to naturally-occurring radiation is often difficult to control. Accordingly, the exposure to radiation resulting from venting or flaring natural gas is currently excluded from these rules and regulations. In principle, flaring and venting of natural gas is prohibited by environmental legislation, and it is permitted only when necessary for safety reasons. This applies, for example, to maintenance work on an installation or in case of an emergency. The regulations will be amended in 2018 due to new European regulations aimed at protecting people against ionising radiation. These new regulations must be implemented into the Dutch framework of regulations by 6 February 2018 at the latest. As a result, as of the above date, flaring and venting of natural gas in the oil and gas industry may no longer be excluded from rules and regulations. This means that Member states must decide whether they find it necessary to subject flaring and venting of natural gas to regulatory control (license, registration or reporting) as of that date.

RIVM rapport:Door het gebruik van radioactieve materialen kunnen mensen worden blootgesteld aan ioniserende straling. Aangezien deze blootstelling risico's voor de gezondheid met zich meebrengt, zijn voor deze handelingen regels en voorschriften opgesteld. De grootte van het risico is afhankelijk van de blootstelling. Bij een geringe blootstelling kan vrijstelling van deze regels en voorschriften worden verleend ('generieke vrijstelling en vrijgave'). Nieuwe Europese voorschriften hiervoor worden momenteel met zo weinig mogelijk aanpassingen ('beleidsarm') overgenomen in de Nederlandse regelgeving. Als gevolg van de beleidsarme implementatie van deze vernieuwde regelgeving wordt het aantal nucliden waarvoor grenswaarden voor vrijstelling en vrijgave bestaan, in de Nederlandse regelgeving teruggebracht van circa 800 naar circa 300. Dit komt doordat Nederland in de huidige regelgeving - op verzoek van stakeholders - in het verleden grenswaarden voor een groot aantal nucliden heeft toegevoegd. Stakeholders willen graag dat de voor de door de implementatie vervallende nucliden grenswaarden blijven bestaan. Het RIVM heeft daarom op verzoek van de Autoriteit Nucleaire Veiligheid en Stralingsbescherming (ANVS) gezocht naar grenswaarden die de huidige kunnen vervangen en tegelijkertijd voldoen aan de nieuwe Europese voorschriften. Deze grenswaarden kunnen door de minister van Infrastructuur en Milieu worden opgenomen in een ministeriële regeling., The use of radioactive materials can lead to exposure of individuals to ionising radiation. Due to the fact that exposure results in health risks, these practices are subject to rules and regulations. The degree of risk depends upon the level of exposure. Materials that cause very low radiological risks can be exempted from these rules and regulations ('generic exemption and clearance'). At present, new European regulations on this subject are being implemented into Dutch legislation, according to a "minimum additional national requirements approach" ('minimal implementation'). As a result of this 'minimal implementation' of these updated regulations, the number of nuclides for which exemption and clearance levels exist will be reduced from approximately 800 to approximately 300. This is a consequence of the fact that the Netherlands - as requested by stakeholders - in the past introduced exemption and clearance levels for a large number of additional nuclides in current legislation. Stakeholders have indicated that these levels should be maintained for the nuclides that are not covered under the new regulations. Accordingly, at the request of the Authority for Nuclear Safety and Radiation Protection (ANVS), RIVM has investigated exemption and clearance levels that can replace the present ones and comply with the new European regulations. These exemption and clearance levels can be included in a ministerial decree by the minister for Infrastructure and the Environment.

Currently only 8.2% of German surface water bodies have reached the goal of the European Water Framework Directive to bring all water into a “good status”. For all water bodies that presumably will not achieve the objective by 2027, the member states have to justify an exemption by 2021, for example, by arguing that the costs of achieving “good status“ would be “disproportionately high”. In this paper, two approaches for assessing cost-disproportionality of surface water bodies are empirically tested and compared on a set of real-world data from a German federal state. In the first approach, called average cost approach, costs are considered as being disproportionately high if they are significantly higher than what would be a “relatively normal effort”. The core idea of the second, the benchmark approach, is to take the past public expenditures on water management as a basis for comparison. Both approaches include generated utility for determination of a water-body-specific disproportionality threshold. While the benchmarking approach needs less data, the empirical tests indicate that both approaches yield comparable results and are suitable to support authorities in the decision as to which water bodies are to be considered disproportionately expensive such that exemptions are justified.

RIVM rapport:In de geothermie en de olie- en gasindustrie worden jaarlijks grote hoeveelheden afval geproduceerd. Hieronder valt ook de zogenoemde natte 'sludge'. De samenstelling hiervan varieert sterk en kan, afhankelijk van de herkomst, soms radioactiviteit van natuurlijke oorsprong bevatten. In 2018 moet Nederland voldoen aan de algemene Europese regelgeving voor radioactieve stoffen. Als dit zonder meer ('beleidsarm') wordt overgenomen, zal meer afval op een speciale manier als radioactief materiaal moeten worden behandeld. De ANVS heeft het RIVM daarom gevraagd te onderzoeken of er een specifiekere norm voor de hoeveelheid radioactief materiaal in natte sludges kan worden gebruikt. Hierbij zou gewerkt kunnen worden met Europese aanbevelingen die al in 2001 zijn bepaald. Deze Europese grenswaarden blijken voor een belangrijk deel bruikbaar voor sludges afkomstig uit de Nederlandse olie- en gasindustrie en de geothermie. Indien deze grenswaarden in Nederland zouden worden ingevoerd, zal minder afval als radioactief materiaal moeten worden behandeld. Hierdoor zal wel de blootstelling van werknemers in de sludgeverwerkende industrie aan ioniserende straling licht toenemen., The use of radioactive materials can lead to exposure of individuals to ionising radiation. Due to the fact that exposure results in health risks, these practices are subject to rules and regulations. The degree of risk depends upon the level of exposure. Materials that cause very low radiological risks can be exempted from these rules and regulations ('generic exemption and clearance'). At present, new European regulations on this subject are being implemented into Dutch legislation, according to a "minimum additional national requirements approach" ('minimal implementation'). As a result of this 'minimal implementation' of these updated regulations, the number of nuclides for which exemption and clearance levels exist will be reduced from approximately 800 to approximately 300. This is a consequence of the fact that the Netherlands - as requested by stakeholders - in the past introduced exemption and clearance levels for a large number of additional nuclides in current legislation. Stakeholders have indicated that these levels should be maintained for the nuclides that are not covered under the new regulations. Accordingly, at the request of the Authority for Nuclear Safety and Radiation Protection (ANVS), RIVM has investigated exemption and clearance levels that can replace the present ones and comply with the new European regulations. These exemption and clearance levels can be included in a ministerial decree by the minister for Infrastructure and the Environment.

RIVM rapport:Door het gebruik van radioactieve materialen kunnen mensen worden blootgesteld aan ioniserende straling. Aangezien deze blootstelling risico's voor de gezondheid met zich meebrengt, zijn voor deze handelingen regels en voorschriften opgesteld. De grootte van het risico is afhankelijk van de blootstelling. Bij een geringe blootstelling kan vrijstelling van deze regels en voorschriften worden verleend ('generieke vrijstelling en vrijgave'). Nieuwe Europese voorschriften hiervoor worden momenteel met zo weinig mogelijk aanpassingen ('beleidsarm') overgenomen in de Nederlandse regelgeving. Als gevolg van de beleidsarme implementatie van deze vernieuwde regelgeving wordt het aantal nucliden waarvoor grenswaarden voor vrijstelling en vrijgave bestaan, in de Nederlandse regelgeving teruggebracht van circa 800 naar circa 300. Dit komt doordat Nederland in de huidige regelgeving - op verzoek van stakeholders - in het verleden grenswaarden voor een groot aantal nucliden heeft toegevoegd. Stakeholders willen graag dat de voor de door de implementatie vervallende nucliden grenswaarden blijven bestaan. Het RIVM heeft daarom op verzoek van de Autoriteit Nucleaire Veiligheid en Stralingsbescherming (ANVS) gezocht naar grenswaarden die de huidige kunnen vervangen en tegelijkertijd voldoen aan de nieuwe Europese voorschriften. Deze grenswaarden kunnen door de minister van Infrastructuur en Milieu worden opgenomen in een ministeriële regeling., The use of radioactive materials can lead to exposure of individuals to ionising radiation. Due to the fact that exposure results in health risks, these practices are subject to rules and regulations. The degree of risk depends upon the level of exposure. Materials that cause very low radiological risks can be exempted from these rules and regulations ('generic exemption and clearance'). At present, new European regulations on this subject are being implemented into Dutch legislation, according to a "minimum additional national requirements approach" ('minimal implementation'). As a result of this 'minimal implementation' of these updated regulations, the number of nuclides for which exemption and clearance levels exist will be reduced from approximately 800 to approximately 300. This is a consequence of the fact that the Netherlands - as requested by stakeholders - in the past introduced exemption and clearance levels for a large number of additional nuclides in current legislation. Stakeholders have indicated that these levels should be maintained for the nuclides that are not covered under the new regulations. Accordingly, at the request of the Authority for Nuclear Safety and Radiation Protection (ANVS), RIVM has investigated exemption and clearance levels that can replace the present ones and comply with the new European regulations. These exemption and clearance levels can be included in a ministerial decree by the minister for Infrastructure and the Environment.

RIVM rapport:Bij de winning en productie van aardwarmte, aardolie en aardgas wordt soms aardgas afgebrand ('affakkelen') of afgeblazen. Hierbij kan radon vrijkomen. Blootstelling van werknemers en de bevolking aan radon tijdens de winning blijkt in de praktijk zeer laag te zijn. Vanwege de activiteitsconcentratie van radon in aardgas is het affakkelen en afblazen van aardgas vergunningplichtig, tenzij deze handelingen specifiek worden vrijgesteld. In aardgas zit van nature een kleine hoeveelheid radongas. Radon is licht radioactief, en wanneer dit wordt ingeademd worden mensen blootgesteld aan ioniserende straling. Omdat blootstelling aan ioniserende straling risico's voor de gezondheid met zich meebrengt, zijn hiervoor regels en voorschriften opgesteld. De blootstelling aan straling van natuurlijke oorsprong is echter in veel gevallen moeilijk te beheersen. Daarom is de blootstelling aan straling door het affakkelen of afblazen van aardgas momenteel uitgesloten van deze regels en voorschriften. Affakkelen en afblazen is op grond van milieuwetgeving zonder vergunning verboden, en alleen toegestaan wanneer dit om veiligheidsredenen nodig is. Dit is bijvoorbeeld het geval bij onderhoudswerkzaamheden aan een installatie, of bij een calamiteit. De regelgeving gaat in 2018 veranderen vanwege nieuwe Europese voorschriften om mensen te beschermen tegen ioniserende straling. Deze voorschriften moeten uiterlijk 6 februari 2018 zijn opgenomen in de Nederlandse regelgeving. Hierdoor kan het affakkelen en afblazen van aardgas met ingang van deze datum niet meer worden uitgesloten van regels en voorschriften. Daarnaast moeten de lidstaten besluiten of zij het nodig vinden om deze bedrijven vanaf dat moment hiervoor een vergunning of een registratie aan te laten vragen, of een kennisgeving aan de overheid te laten doen. Het RIVM heeft dit onderzoek uitgevoerd in opdracht van de Autoriteit Nucleaire Veiligheid en Stralingsbescherming (ANVS)., During the exploration and production of oil, natural gas or geothermal heat, natural gas is sometimes flared or vented. This can result in the release of radon. The level of exposure of workers and the public to radon due to flaring or venting is in practice very low. Due to the radon activity concentration in natural gas, flaring and venting of natural gas is subject to licensing, unless the practices are specifically exempted. Natural gas contains a small amount of naturally-occurring radon gas. Radon is slightly radioactive, and inhalation of radon leads to exposure to ionising radiation. As exposure to radiation results in health risks, such practices are subject to rules and regulations. However, the exposure to naturally-occurring radiation is often difficult to control. Accordingly, the exposure to radiation resulting from venting or flaring natural gas is currently excluded from these rules and regulations. In principle, flaring and venting of natural gas is prohibited by environmental legislation, and it is permitted only when necessary for safety reasons. This applies, for example, to maintenance work on an installation or in case of an emergency. The regulations will be amended in 2018 due to new European regulations aimed at protecting people against ionising radiation. These new regulations must be implemented into the Dutch framework of regulations by 6 February 2018 at the latest. As a result, as of the above date, flaring and venting of natural gas in the oil and gas industry may no longer be excluded from rules and regulations. This means that Member states must decide whether they find it necessary to subject flaring and venting of natural gas to regulatory control (license, registration or reporting) as of that date.

RIVM rapport:Als gevolg van handelingen en werkzaamheden met radioactieve materialen kunnen mensen aan ioniserende straling worden blootgesteld, met risico's voor de gezondheid als gevolg. Dit kan bijvoorbeeld aan de orde zijn bij het gebruik van radioactieve stoffen in ziekenhuizen of bij het beheer van afval in de industrie. Om deze reden zijn dergelijke handelingen en werkzaamheden gebonden aan regels en voorschriften. De mate waarin dit het geval is, is doorgaans afhankelijk van de blootstelling. In bepaalde omstandigheden kunnen materialen van deze regels worden vrijgesteld. Aangezien de Europese wetgeving over deze vrijstelling is gewijzigd, heeft het RIVM op hoofdlijnen de gevolgen daarvan in kaart gebracht. Als materialen slechts een zeer geringe blootstelling met zich meebrengen, draagt regelgeving niet bij aan een betere bescherming van mensen. Deze materialen kunnen worden vrijgesteld van regulering. Ondernemers kunnen op basis van een toetsing aan zogenoemde vrijstellings- of vrijgavegrenswaarden bepalen of dit aan de orde is. Deze grenswaarden zijn wettelijk vastgelegd en gebaseerd op internationale aanbevelingen en richtlijnen (richtlijn 96/29/Euratom). In december 2013 is een nieuwe richtlijn vastgesteld (2013/59/Euratom), die eerdere richtlijnen op dit gebied vervangt en uiterlijk in 2018 dient te zijn omgezet in nationale regelgeving. Dit betekent onder meer dat de Europese kaders voor vrijstelling en vrijgave van regulering gedeeltelijk worden herzien. In dit briefrapport wordt het huidige Nederlandse beleid en de regelgeving op het gebied van vrijstelling en vrijgave beschreven. Daarnaast is weergegeven hoe Nederland de huidige Europese kaders heeft ingevuld en wat er gaat veranderen. Hierbij is ook gekeken hoe buurlanden dit beleid hebben vormgegeven. Ten slotte worden enkele opties voorgesteld om de voorschriften uit de nieuwe richtlijn te implementeren., Practices and work activities involving radioactive materials can cause exposure of humans to ionizing radiation, resulting in health risks. These practices and work activities include the application of radioactive materials in hospitals and the management of waste in the industry. For this reason, such practices and work activities are subject to regulation. The extent to which this is the case usually depends on the exposure, and in certain circumstances, materials can be exempted from regulation. European legislation on exemption of radioactive materials has recently been modified. RIVM has investigated and outlined the consequences of these modifications for Dutch policy. For materials containing very low levels of radioactivity it can be argued that regulation of these materials does not contribute to a further optimisation of protection to ionizing radiation. Therefore, these materials may be exempted from regulation. On the basis of an assessment against so-called clearance or exemption limits, undertakers can determine whether this is the case. These limits are established in legislation and are based on international recommendations and directives (directive 96/29/Euratom). In December 2013 a new directive was adopted (2013/59/Euratom), which replaces previous directives on this subject, and which shall be transposed into national legislation by 2018. This implies inter alia a revision of the European framework for exemption and clearance of radioactive materials. This report provides a summary of the current Dutch policy and regulation on the exemption and clearance of radioactive materials, and explains how the European requirements were implemented in the past in Dutch legislation. Furthermore, the recent modifications in European legislation are identified and described, and the policy of neighbouring countries on exemption and clearance has been investigated. Finally, some options are suggested to implement the provisions of the new directive on this

Als gevolg van handelingen en werkzaamheden met radioactieve materialen kunnen mensen aan ioniserende straling worden blootgesteld, met risico's voor de gezondheid als gevolg. Dit kan bijvoorbeeld aan de orde zijn bij het gebruik van radioactieve stoffen in ziekenhuizen of bij het beheer van afval in de industrie. Om deze reden zijn dergelijke handelingen en werkzaamheden gebonden aan regels en voorschriften. De mate waarin dit het geval is, is doorgaans afhankelijk van de blootstelling. In bepaalde omstandigheden kunnen materialen van deze regels worden vrijgesteld. Aangezien de Europese wetgeving over deze vrijstelling is gewijzigd, heeft het RIVM op hoofdlijnen de gevolgen daarvan in kaart gebracht. Als materialen slechts een zeer geringe blootstelling met zich meebrengen, draagt regelgeving niet bij aan een betere bescherming van mensen. Deze materialen kunnen worden vrijgesteld van regulering. Ondernemers kunnen op basis van een toetsing aan zogenoemde vrijstellings- of vrijgavegrenswaarden bepalen of dit aan de orde is. Deze grenswaarden zijn wettelijk vastgelegd en gebaseerd op internationale aanbevelingen en richtlijnen (richtlijn 96/29/Euratom). In december 2013 is een nieuwe richtlijn vastgesteld (2013/59/Euratom), die eerdere richtlijnen op dit gebied vervangt en uiterlijk in 2018 dient te zijn omgezet in nationale regelgeving. Dit betekent onder meer dat de Europese kaders voor vrijstelling en vrijgave van regulering gedeeltelijk worden herzien. In dit briefrapport wordt het huidige Nederlandse beleid en de regelgeving op het gebied van vrijstelling en vrijgave beschreven. Daarnaast is weergegeven hoe Nederland de huidige Europese kaders heeft ingevuld en wat er gaat veranderen. Hierbij is ook gekeken hoe buurlanden dit beleid hebben vormgegeven. Ten slotte worden enkele opties voorgesteld om de voorschriften uit de nieuwe richtlijn te implementeren., Practices and work activities involving radioactive materials can cause exposure of humans to ionizing radiation, resulting in health risks. These practices and work activities include the application of radioactive materials in hospitals and the management of waste in the industry. For this reason, such practices and work activities are subject to regulation. The extent to which this is the case usually depends on the exposure, and in certain circumstances, materials can be exempted from regulation. European legislation on exemption of radioactive materials has recently been modified. RIVM has investigated and outlined the consequences of these modifications for Dutch policy. For materials containing very low levels of radioactivity it can be argued that regulation of these materials does not contribute to a further optimisation of protection to ionizing radiation. Therefore, these materials may be exempted from regulation. On the basis of an assessment against so-called clearance or exemption limits, undertakers can determine whether this is the case. These limits are established in legislation and are based on international recommendations and directives (directive 96/29/Euratom). In December 2013 a new directive was adopted (2013/59/Euratom), which replaces previous directives on this subject, and which shall be transposed into national legislation by 2018. This implies inter alia a revision of the European framework for exemption and clearance of radioactive materials. This report provides a summary of the current Dutch policy and regulation on the exemption and clearance of radioactive materials, and explains how the European requirements were implemented in the past in Dutch legislation. Furthermore, the recent modifications in European legislation are identified and described, and the policy of neighbouring countries on exemption and clearance has been investigated. Finally, some options are suggested to implement the provisions of the new directive on this

RIVM rapport:Als gevolg van handelingen en werkzaamheden met radioactieve materialen kunnen mensen aan ioniserende straling worden blootgesteld, met risico's voor de gezondheid als gevolg. Dit kan bijvoorbeeld aan de orde zijn bij het gebruik van radioactieve stoffen in ziekenhuizen of bij het beheer van afval in de industrie. Om deze reden zijn dergelijke handelingen en werkzaamheden gebonden aan regels en voorschriften. De mate waarin dit het geval is, is doorgaans afhankelijk van de blootstelling. In bepaalde omstandigheden kunnen materialen van deze regels worden vrijgesteld. Aangezien de Europese wetgeving over deze vrijstelling is gewijzigd, heeft het RIVM op hoofdlijnen de gevolgen daarvan in kaart gebracht. Als materialen slechts een zeer geringe blootstelling met zich meebrengen, draagt regelgeving niet bij aan een betere bescherming van mensen. Deze materialen kunnen worden vrijgesteld van regulering. Ondernemers kunnen op basis van een toetsing aan zogenoemde vrijstellings- of vrijgavegrenswaarden bepalen of dit aan de orde is. Deze grenswaarden zijn wettelijk vastgelegd en gebaseerd op internationale aanbevelingen en richtlijnen (richtlijn 96/29/Euratom). In december 2013 is een nieuwe richtlijn vastgesteld (2013/59/Euratom), die eerdere richtlijnen op dit gebied vervangt en uiterlijk in 2018 dient te zijn omgezet in nationale regelgeving. Dit betekent onder meer dat de Europese kaders voor vrijstelling en vrijgave van regulering gedeeltelijk worden herzien. In dit briefrapport wordt het huidige Nederlandse beleid en de regelgeving op het gebied van vrijstelling en vrijgave beschreven. Daarnaast is weergegeven hoe Nederland de huidige Europese kaders heeft ingevuld en wat er gaat veranderen. Hierbij is ook gekeken hoe buurlanden dit beleid hebben vormgegeven. Ten slotte worden enkele opties voorgesteld om de voorschriften uit de nieuwe richtlijn te implementeren., Practices and work activities involving radioactive materials can cause exposure of humans to ionizing radiation, resulting in health risks. These practices and work activities include the application of radioactive materials in hospitals and the management of waste in the industry. For this reason, such practices and work activities are subject to regulation. The extent to which this is the case usually depends on the exposure, and in certain circumstances, materials can be exempted from regulation. European legislation on exemption of radioactive materials has recently been modified. RIVM has investigated and outlined the consequences of these modifications for Dutch policy. For materials containing very low levels of radioactivity it can be argued that regulation of these materials does not contribute to a further optimisation of protection to ionizing radiation. Therefore, these materials may be exempted from regulation. On the basis of an assessment against so-called clearance or exemption limits, undertakers can determine whether this is the case. These limits are established in legislation and are based on international recommendations and directives (directive 96/29/Euratom). In December 2013 a new directive was adopted (2013/59/Euratom), which replaces previous directives on this subject, and which shall be transposed into national legislation by 2018. This implies inter alia a revision of the European framework for exemption and clearance of radioactive materials. This report provides a summary of the current Dutch policy and regulation on the exemption and clearance of radioactive materials, and explains how the European requirements were implemented in the past in Dutch legislation. Furthermore, the recent modifications in European legislation are identified and described, and the policy of neighbouring countries on exemption and clearance has been investigated. Finally, some options are suggested to implement the provisions of the new directive on this

The paper aims to conduct a review of the legislation, doctrine and jurisprudence about the possibilities of public hiring without bidding, working on a theory for division of existing institutes and applying this theory in the central hypothesis of the article that it would be illegal to emergency hiring continuous service through the bidding process., O artigo tem por objetivo realizar uma análise crítica da legislação, doutrina e jurisprudência acerca das hipóteses de contratação pública sem licitação prévia, trabalhando em uma teoria para divisão dos institutos existentes e aplicando essa teoria na hipótese central do artigo de que seria ilícita a contratação emergencial de serviços contínuos, por meio de dispensa de licitação. O método de pesquisa adotado foi o bibliográfico.

The ambitious objective pursued by the European Water Framework Directive (WFD) is good status for all European waters. However, “less stringent environmental objectives” are permissible if the costs of achieving good status are disproportionately high. This exemption, if abused, carries the risk of watering down the ambitions of the Directive. Currently, no transparent, well-established, universally applicable method for routinely testing disproportionality exists throughout Europe. In this paper, such a method is developed for surface water bodies. The core idea is to determine a water body-specific disproportionality threshold which is then compared to the projected costs of achieving “good status/potential”. For the sake of practicability, the benchmark for disproportionality is estimated on the basis of prior expenditure on water quality enhancement. The paper argues that the proposed method combines both possible interpretations of (dis-)proportionality—affordability and cost-benefit considerations. Due to the method’s moderate data requirements it can be used readily in most German federal states and is transferable in principle to other EU Member States. The method was tested empirically for a river in the German federal state of Rhineland–Palatinate.

RIVM rapport:Als gevolg van handelingen en werkzaamheden met radioactieve materialen kunnen mensen aan ioniserende straling worden blootgesteld, met risico's voor de gezondheid als gevolg. Dit kan bijvoorbeeld aan de orde zijn bij het gebruik van radioactieve stoffen in ziekenhuizen of bij het beheer van afval in de industrie. Om deze reden zijn dergelijke handelingen en werkzaamheden gebonden aan regels en voorschriften. De mate waarin dit het geval is, is doorgaans afhankelijk van de blootstelling. In bepaalde omstandigheden kunnen materialen van deze regels worden vrijgesteld. Aangezien de Europese wetgeving over deze vrijstelling is gewijzigd, heeft het RIVM op hoofdlijnen de gevolgen daarvan in kaart gebracht. Als materialen slechts een zeer geringe blootstelling met zich meebrengen, draagt regelgeving niet bij aan een betere bescherming van mensen. Deze materialen kunnen worden vrijgesteld van regulering. Ondernemers kunnen op basis van een toetsing aan zogenoemde vrijstellings- of vrijgavegrenswaarden bepalen of dit aan de orde is. Deze grenswaarden zijn wettelijk vastgelegd en gebaseerd op internationale aanbevelingen en richtlijnen (richtlijn 96/29/Euratom). In december 2013 is een nieuwe richtlijn vastgesteld (2013/59/Euratom), die eerdere richtlijnen op dit gebied vervangt en uiterlijk in 2018 dient te zijn omgezet in nationale regelgeving. Dit betekent onder meer dat de Europese kaders voor vrijstelling en vrijgave van regulering gedeeltelijk worden herzien. In dit briefrapport wordt het huidige Nederlandse beleid en de regelgeving op het gebied van vrijstelling en vrijgave beschreven. Daarnaast is weergegeven hoe Nederland de huidige Europese kaders heeft ingevuld en wat er gaat veranderen. Hierbij is ook gekeken hoe buurlanden dit beleid hebben vormgegeven. Ten slotte worden enkele opties voorgesteld om de voorschriften uit de nieuwe richtlijn te implementeren., Practices and work activities involving radioactive materials can cause exposure of humans to ionizing radiation, resulting in health risks. These practices and work activities include the application of radioactive materials in hospitals and the management of waste in the industry. For this reason, such practices and work activities are subject to regulation. The extent to which this is the case usually depends on the exposure, and in certain circumstances, materials can be exempted from regulation. European legislation on exemption of radioactive materials has recently been modified. RIVM has investigated and outlined the consequences of these modifications for Dutch policy. For materials containing very low levels of radioactivity it can be argued that regulation of these materials does not contribute to a further optimisation of protection to ionizing radiation. Therefore, these materials may be exempted from regulation. On the basis of an assessment against so-called clearance or exemption limits, undertakers can determine whether this is the case. These limits are established in legislation and are based on international recommendations and directives (directive 96/29/Euratom). In December 2013 a new directive was adopted (2013/59/Euratom), which replaces previous directives on this subject, and which shall be transposed into national legislation by 2018. This implies inter alia a revision of the European framework for exemption and clearance of radioactive materials. This report provides a summary of the current Dutch policy and regulation on the exemption and clearance of radioactive materials, and explains how the European requirements were implemented in the past in Dutch legislation. Furthermore, the recent modifications in European legislation are identified and described, and the policy of neighbouring countries on exemption and clearance has been investigated. Finally, some options are suggested to implement the provisions of the new directive on this

The European Defence Agency has reached an agreement with the Belgian Government so as the ad-hoc projects and programs obeying certain conditions will be exempt of Value Added Tax. After a long process that lasted several years, this measure will motivate Member States to cooperate in the development of capability development projects meanwhile it doesn’t pose a market distortion, as dictated by the European authorities., La Agencia Europea de Defensa ha conseguido alcanzar un acuerdo con el gobierno belga para que los programas y proyectos ad hoc que cumplan determinadas condiciones queden exentos del impuesto sobre el valor añadido. Tras un largo proceso que se ha extendido a lo largo de varios años, esta medida motivará a los Estados para cooperar en proyectos de desarrollo de capacidades puesto que no supone una distorsión de mercado, tal y como dictaminan las autoridades europeas.

In Latin America only 2% of books are accessible to the visually impaired, a phenomenon that affects their inclusive development, for this reason, the ratification of the Marrakech Treaty is being studied, so that copyright laws include exceptions that allow entities that promote the rights of people with visual disabilities to produce such works without having to request permits or pay rights to make them available to this population., Na América Latina apenas 2% dos livros são acessíveis à população com deficiência visual, fenômeno que influi no seu desenvolvimento inclusivo, por essa razão, está sendo analisada a ratificação do Tratado de Marraquexe, para que as leis de direitos de autor incluam exceções permitindo que os órgãos que promovem os direitos dos deficientes visuais possam produzir tais obras sem ter que pedir autorizações ou pagar direitos para colocá-las à disposição dessa população., En América Latina solo el 2% de libros son accesibles a la población con discapacidad visual, fenómeno que incide en su desarrollo inclusivo, por esta razón, se está estudiando la ratificación del Tratado de Marrakech, para que las leyes de derechos de autor incluyan excepciones, que permitan que las entidades que promueven los derechos de las personas con discapacidad visual puedan producir dichas obras sin tener que solicitar permisos o pagar derechos para ponerla a disposición de esta población.

In het septembernummer 2015 van het Vakblad heeft u kennis kunnen maken met de mogelijke veranderingen als gevolg van de nieuwe Wet natuurbescherming. We zijn nu een half jaar verder en er is al meer duidelijk geworden. Dit artikel gaat in op de veranderingen voor kapmeldingen en de Flora- en faunawet ontheffingen.