Search

BACKGROUND Since its outbreak in early 2020, the COVID-19 pandemic has diverted resources from non-urgent and elective procedures, leading to diagnosis and treatment delays, with an increased number of neoplasms at advanced stages worldwide. The aims of this study were to quantify the reduction in surgical activity for indeterminate thyroid nodules during the COVID-19 pandemic; and to evaluate whether delays in surgery led to an increased occurrence of aggressive tumours. METHODS In this retrospective, international, cross-sectional study, centres were invited to participate in June 22, 2022; each centre joining the study was asked to provide data from medical records on all surgical thyroidectomies consecutively performed from Jan 1, 2019, to Dec 31, 2021. Patients with indeterminate thyroid nodules were divided into three groups according to when they underwent surgery: from Jan 1, 2019, to Feb 29, 2020 (global prepandemic phase), from March 1, 2020, to May 31, 2021 (pandemic escalation phase), and from June 1 to Dec 31, 2021 (pandemic decrease phase). The main outcomes were, for each phase, the number of surgeries for indeterminate thyroid nodules, and in patients with a postoperative diagnosis of thyroid cancers, the occurrence of tumours larger than 10 mm, extrathyroidal extension, lymph node metastases, vascular invasion, distant metastases, and tumours at high risk of structural disease recurrence. Univariate analysis was used to compare the probability of aggressive thyroid features between the first and third study phases. The study was registered on ClinicalTrials.gov, NCT05178186. FINDINGS Data from 157 centres (n=49 countries) on 87 467 patients who underwent surgery for benign and malignant thyroid disease were collected, of whom 22 974 patients (18 052 [78·6%] female patients and 4922 [21·4%] male patients) received surgery for indeterminate thyroid nodules. We observed a significant reduction in surgery for indeterminate thyroid nodules during the pandemic escalation phase (median monthly surgeries per centre, 1·4 [IQR 0·6-3·4]) compared with the prepandemic phase (2·0 [0·9-3·7]; p

Gossypiboma is used to describe the forgotten cotton/gauze piece in the body after the surgical procedure. It is formed by the combination of the words “gossypium”, a Latin word for cotton, and the word “boma” in Swahili, which means the place of hiding1 . Although many different materials have been reported in the literature, cotton materials are among the most forgotten objects. Though there is no consensus, the incidence is given as 0.01-0.001%. Gossypiboma, which is more common after abdominal and pelvic surgery, has also been reported after thoracic surgery, spinal, orthopedic, and breast surgery2,3. This article aimed to present five gossypiboma cases

Objective Mastalgia is the most common complaint of patients who are admitted for breast examination. Breast pain may originate breast tissue pathologies or non-breast pathologies adjacent organs. One of the causes of mastalgia is the varicella-zoster infection of the thoracic nerve ganglions. The zona zoster infection is painful, and vesicular lesions in the infected dermatomal regions can be observed because of the reactivation of the latent varicella (Herpes)-zoster virus (VZV) in the dorsal radix of medulla spinalis. There are no reviews of the zona cases of mastalgia patients in the literature. We aimed to investigate and represent the characteristics of these patients. Materials and methods Patients complaining of mastalgia and who were diagnosed with zona zoster infection after physical examination and clinical evaluation in the outpatients department of General Surgery were investigated retrospectively between January 2010 and January 2015. Results The study included 12 patients. All of them were female, and the mean age of patients was 51.66 (36-72) years. Eight of the zona cases were seen in the right breast (66.6%), and four of them were seen in the left breast (33.4%). Complaints of patients were pain (100%), eruption (70%), and burning sensation (60%). Underlying pathology was seen in one of the cases. Physical examination at admission revealed that four of the patients did not have any physical abnormality (33.3%). On the contrary of vesicular lesions, typical physical findings of zona, were seen in eight patients (66.7%). Conclusion Detailed history analysis and physical examination of the breast should be performed, particularly in older patients with unilateral severe mastalgia, and zona should be considered.

Giriş: Gastrointestinal sistem kanserlerinde özellikle CEA, CA-19.9 ve AFP düzeyleri yardımcı olan tümör belirteçleridir.Yöntem ve Gereç: Kliniğimizde Ocak 2008–Aralık 2013 yılları arasında mide kanseri tanısı ile opere edilen 54 hastanın preoperatif serum tümör belirteci düzeyleri, cinsiyet, yaş, evre ve tümör yayılım göstergeleri (karaciğer metastazı, omental tutulum, serozal tutulum, lenf nodu tutulumu) incelendi.Bulgular: TNM evrelemesine göre evre-I 9 (%16.7), evre-II 6 (%11.1), evre-III 35 (%64.8) ve evre-IV 4 (%7.4) hasta izlendi. CEA, 37’sinde (%68.5) normal, 17’sinde (%31.5) yüksekti. Tümör evresi arterken CEA düzeylerindeki artışın anlamlı olmadığı (p=0.161) ancak erken evre mide kanseri (Evre-I) hastalarında ileri evre mide kanseri (Evre-IV) hastalarına oranla preoperatif CEA düzeylerinin anlamlı derecede düşük olduğu (p=0.027) izlendi. Karaciğer metastazı, omental tutulum, lenf nodu tutulumu ve serozal invazyon ile CEA yüksekliği arasında ilişki izlenmedi.CA-19.9,43 hastada (%80) normal, 11 hastada (%20) yüksekti. Tümör evresi ile serum CA-19.9 arasında anlamlı bir ilişki görülmedi (p=0.88). Evre-I hastalar ile Evre-IV hastalar arasında preoperatif CA19.9 düzeyleri açısından anlamlı farklılık izlenmedi (p=0.538). Lenf nodu tutulumu, karaciğer metastazı, omental tutulum ve serozal invazyon açısından CA19.9 yüksekliği anlamlı değildi.AFP, 41 hastada (%76) normal, 13 hastada (%24) yüksek izlendi. Tümör evresi ile anlamlı bir ilişki göstermediği izlendi (p=0.478). Evre-I hastalar ile Evre-IV hastalar arasında preoperatif AFP düzeyleri açısından anlamlı farklılık izlenmedi (p=0.14). Karaciğer metastazı, lenf nodu tutulumu, omental tutulum ve serozal invazyon ile serum AFP düzeyleri arasından anlamlı bir ilişki izlenmemiştir. Cinsiyet ve yaş açısından CEA, CA19.9 ve AFP yüksekliğinde anlamlı farklılık izlenmedi.Sonuç: CEA düzeyleri ileri evre mide kanseri hastalarında anlamlı derecede yüksekti. Bu nedenle CEA düzeylerindeki yüksekliğin mide kanserlerinde ileri tümör evresinin habercisi olabileceğini ancak düşük değerlerde olmasının tümörün olmadığını ya da erken evre olduğunu düşündürmemesi gerektiği kanısındayız.

Bu çalışmanın amacı obstrüksiyon yapmış kolorektal kanserler nedeniyle kliniğimizde acil şartlarda ameliyat edilen hastalardaki morbidite ve mortalite oranlarını ve bunlara etki eden faktörleri sunmaktır. Materyal ve Metod Ocak 2008 - Temmuz 2012 yılları arasında mekanik bağırsak tıkanıklığına neden olmuş kolorektal kanser nedeniyle ameliyat edilen 10 erkek ve 8 kadın olmak üzere 18 hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Hastalar yaş, cinsiyet, komplikasyon, yapılan ameliyat, morbidite, mortalite açısından incelendi. Yaşın, cinsiyetin ve tümör yerleşiminin morbidite üzerine olan etkileri incelendi. Bulgular Hastaların yaş ortalaması 66 ± 8,6 idi. 70 yaş üzerinde 10 (% 56,6) vardı. Hastaların 16’sında komplet bir obstrüksiyon izlendi (% 88,8). Bir hastada obstrüksiyonla beraber perforasyon mevcuttu (% 5,6). On iki hastaya Hartmann prosedürü (% 66,7) uygulanırken, 2 hastaya loop kolostomi (% 11,2), 2 hastaya sağ hemikolektomi (% 11,2), 1 hastaya total kolektomi ileorektal anastomoz (% 5,6), 1 hastaya sağ hemikolektomi uç ileostomi (% 5,6) uygulandı. Beş hastada morbidite izlendi (% 27,8). İki hastada mortalite izlendi (% 11,2). Morbidite görülen tüm hastalar 70 yaş üzerindeydi (p=0.21). Cinsiyete göre ve tümörün yerleşim yerine göre ise morbidite oranları açısından anlamlı fark yoktu. Sonuç Obstrüktif kolorektal kanser nedeniyle acil operasyona alınan hastalarda mortalite ve morbidite izlenme olasılığı artmaktadır. Bunun nedenlerinden birisi hastaların daha çok ileri yaşlarda olmalarıdır. Ayrıca hastalarda perforasyon gibi eşlik eden bir komplikasyon varlığı mortalite ve morbiditeyi ciddi ölçüde arttırmaktadır. Aim The aim of this study is sharing the morbidity and mortality rates and risc factors efecting the morbidity and mortality rates of patients underwent emergency operation in our clinic. Materials and Methods Between January 2008 - July 2012 eighteen patients, 10 men and 8 women, who operated because of obstructive colorectal cancer, were reviewed. Patients were examined fora ge, sex, complication, operation type, morbidity and mortality. The effects of age, sex and tumor location on morbidity and mortality were examined. Results Mean age of patients was 66 ± 8,6. Ten patients were elder than 70 (% 56,6). Complet obstruction was seen in 16 patients (% 88,8). In one patient perforation was seen wtih obstrucion (% 5,6). Hartmann’s procedure was performed for 12 patients (% 66,7), loop colostomy was performed for two patients (% 11,2), right hemicolectomy was performed for two patients (% 11,2), total colectomy with ileorectal anastomosis was performed for 1 patient (% 5,6), right hemicolectomy with end ileostomy was performed for 1 patient (% 5,6). Morbidity was seen in 5 patients (% 27,8). Mortality was seen in two patients (% 11,2). Both patients with mortality were elder than 70 (p=0.21). There weren’t any significant difference for sex and tumor’s location. Conclusion Morbidity and mortality rates increases in patients whom underwent emergency surgery for obstructive colorectal cancer. Being elder patient is one of the reasons. And also accompanied complications like perforation searously increase mortality and morbidity.

AMAÇ: Safra taşları hastalığında Laparoskopik kolesistektomi kesin altın standart haline gelmiş bir tedavidir. Ancak akut kolesistitli hastalarda yaklaşımın ne olacağı bu kadar net olmamakla beraber, her geçen gün soğutma ve elektif operasyon planlama modalitesi değerini kaybedecek gibi gözükmektedir. Bu çalışmanın amacı, akut kolesistitli hastalara uygulanan erken kolesistektominin sonuçlarını irdeleyerek ortaya koymaktır. YÖNTEMLER: Şubat 2012 ile Aralık 2012 tarihleri arasında akut kolesistit tanısı alarak erken Laparoskopik kolesistektomi uygulanan 39 hasta retrospektif olarak incelendi. BULGULAR: 39 akut kolesistitli vakanın 35’inde başarılı laparoskopik kolesistektomi gerçekleştirildi, 4 hastada açık ameliyatla devam edildi. Toplam 24 (%61.5) hastada safra kesesi kolesistektomi öncesi aspire edildi. Otuz hastaya (%76.9) subhepatik alana dren konuldu. Üç hastada (%7.7) komplikasyon gelişti. SONUÇ: Akut kolesistitli hastaların tedavi algoritmasında erken dönemde yakalanmış olan vakalarda cerrahi düşünmek fikri ön plana çıkmaktadır. Gerek operasyon süresi ve gerekse postoperatif morbidite ve mortalite oranları ile erken akut kolesistitte Laparoskopik kolesistektomi etkin bir tedavi şekli olmaya devam etmektedir., OBJECTIVE: Laparoscopic cholecystectomy has become the gold standard for definitive treatment. of gallstones disease. However, approach to patients with acute cholecystitis is less clear and delayed surgery for acute cholesystitis seems to lose it’s value day by day. The purpose of this study, is to examine and reveal the results of Laparoscopic cholecystectomy in acute cholecystitis. METHODS: Between February 2012 and December 2012 thirty-nine patients with the diagnosis of acute cholecystitis who were treated laparoscopically were retrospectively analyzed.RESULTS: Laparoscopic cholecystectomy was successful in 35 of 39 cases of acute cholecystitis. Open surgery was continued in 4 patients. The gallbladder was aspirated total of 24 (61.5%) patients prior to cholecystectomy. Subhepatic space was drained in thirty-one patients (76.9%). Complications were developed in three patients (7.7%). CONCLUSION: In the treatment algorithm for patients with acute cholecystitis, early surgery come to the fore. Both operative time and postoperative morbidity and mortality rates of laparoscopic cholecystectomy in early acute cholecystitis continues to be an effective form of treatment.

Crohn's disease is an inflammatory disease of the gastrointestinal system which is characterized with transmural inflamation and remission - activatication periods. Meckel's diverticulum is the most common congenital abnormality of the gastrontestinal tract. In the Crohn's disease patients, Meckel's diverticula is seen two - three times above normal population. We are presenting a case admitting with ileus and operated in emergently because of the obstructive Crohn's disease with Meckel's diverticulum., Crohn hastalığı gastrointestinal sistemin, transmural inflamasyonla karakterize, remisyon ve alevlenme periyodları ile seyreden yangısal hastalığıdır. Gastrointestinal sistemin en sık rastlanan konjenital anomalisi Meckel divertikülüdür. Crohn hastalığı olanlarda Meckel divertikülü normal popülasyonun iki - üç katı oranında fazla izlenmektedir. Bu olgu sunumunda hastanemize ileus nedeniyle başvuran ve obstruktif Crohn hastalığı ile Meckel divertikülünün beraber görüldüğü acil şartlarda opere edilen nadir bir vakayı sunuyoruz.

Crohn hastalığı gastrointestinal sistemin, transmural inflamasyonla karakterize, remisyon ve alevlenme periyodları ile seyreden yangısal hastalığıdır. Gastrointestinal sistemin en sık rastlanan konjenital anomalisi Meckel divertikülüdür. Crohn hastalığı olanlarda Meckel diverti külü normal popülasyonun iki - üç katı oranında fazla izlenmektedir. Bu olgu sunumunda hastanemize ileus nedeniyle başvuran ve obstruktif Crohn hastalığı ile Meckel divertikülünün beraber görüldüğü acil şartlarda opere edilen nadir bir vakayı sunuyoruz. Crohn’s disease is an inflammatory disease of the gastrointestinal system which is characterized with transmural inflamation and remission - activatication periods. Meckel’s diverticulum is the most common congenital abnormality of the gastrontestinal tract. In the Crohn’s disease patients, Meckel’s diverticula is seen two - three times above normal population. We are presenting a case admitting with ileus and operated in emergently because of the obstructive Crohn’s disease with Meckel’s diverticulum.

Abdominal Kompartman Sendromu (AKS), intraabdominal basınç (İAB) yükselmesi sonucunda ortaya çıkar ve çoklu organ fonksiyon bozukluğu ile karakterizedir. Genelde 25 mmHg'nin üzerindeki bir İAB yüksek kabul edilmektedir. AKS gastrointestinal sistemde mezenterik kan akımını azaltarak iskemi, nekroz ve septik komplikasyonlara sebep olabilir. İntestinal iskeminin değerlendirilmesi amacıyla serum prealbumin, D ? dimer, kreatinin kinaz, D ? laktat düzeyleri ve plazma L-laktat, plazminojen, Ürotensin II (U-II) ve Ürotensin II İlişkili Peptid (URP) düzeyleri, karaciğer iskemik hasarı ve böbrek iskemik hasarının değerlendirilmesi için ALT, AST, BUN ve serum kreatinin düzeyleri çalışıldı.Çalışmada ağırlıkları 200 ? 250 gr arasında değişen Wistar Albino tipi ratlar kullanıldı. Her biri 7 elemandan oluşan randomize dört gruba ayrıldı.Grup 1 (Kontrol grubu): Altmış dakika süreyle genel anestezi altında laparatomi yapılan grupGrup 2: Altmış dakika süreyle batın içi 10 mmHg basınç ile karın içi basınç artışı sağlanan grupGrup 3: Altmış dakika süreyle batın içi 15 mmHg basınç ile karın içi basınç artışı sağlanan grupGrup 4: Altmış dakika süreyle batın içi 20 mmHg basınç ile karın içi basınç artışı sağlanan grupCerrahi sonrasında ratlar anestezi altında sakrifiye edilerek kan ve doku örnekleri alındı. Doku örnekleri Hematoksilen - Eozin boyası ile hazırlanarak ışık mikroskobu altında incelendi. Serum AST, ALT değerlerinin karaciğer iskemik hasarlanması ile beraber artış gösterdiği izlendi (tüm parametreler için p < 0.05). Renal iskemik hasarlanma ile beraber BUN'da anlamlı artış izlenirken (p < 0.05), kreatinin değerlerinde grup 4 dışında anlamlı artış gözlenmedi (her grup için sırasıyla p = 0,473, p = 0,091, p = 0,006). D-dimer değerlerinin intestinal iskemi derecesi ile değişmediği izlendi (her grup için sırasıyla p = 0,317, p = 0,317, p = 0,173). Serum prealbumin, D-laktat, CPK düzeylerinin intestinal iskemi düzeyi ile arttığı izlendi (bütün parametreler için p < 0.05). Plazma L-laktat düzeylerinin intestinal iskemi düzeyi ile azaldığı izlendi (p