Search

Amaç:Çocukluk çağında trakeobronşial yabancı cisim aspirasyonu acil bir durumdur bu amaçla rijid bronkoskopi tanı ve tedavide kullanılmaktadır. Geriye dönük çalışmamızda anestezi yönetimleri, yaş, cinsiyet, intraoperatif kan basıncı, nabız, satürasyon, intraoperatif ve postoperatif gelişen komplikasyonlar, çıkarılan yabancı cisim ve lokalizasyonu, yatış sürelerini değerlendirilmeyi amaçladık.Gereç ve yöntem: Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi Ameliyathanesinde2016-2018 yılları arasında yabancı cisim aspirasyonu tanısıyla çocuk cerrahisi tarafından rijid bronkoskopi yapılan 198 pediatrik hastanın dosyaları geriye dönük olarak incelendi. Tüm olgulara genel anestezi uygulandı. Hastaların anestezi yönetimleri, yaş, cinsiyet, intraoperatif kan basıncı, nabız, satürasyon, intraoperatif ve postoperatif gelişen komplikasyonlar, çıkarılan yabancı cisim ve lokalizasyonu, yatış süreleri gibi bilgiler hastane kayıtlarından elde edilerek değerlendirildi.Bulgular: Yabancı cisimlerin lokalizasyonları trakea (%4.5), sağ ana bronş (%48), sol ana bronş (%33.9) olarak bulundu.Yabancı cisimler hastaların %25.3'uda çekirdek, %10.62’sında fıstık, %5.62’sında fasulye gibi organik maddeler ,%7,6’sında iğne, %9.6’sındaoyuncak parçası çıkartıldı. Anestezi komplikasyonları olarak satürasyon düşüklüğü, hiperkarbi, aritmi, laringospasm ve bronkospazm gözlenmiştir.Sonuç: Yabancı cisim aspirasyonu erken tanı koyulup acil müdahale edilmesi gereken bir durumdur. Anestezi sırasında oluşabilecek komplikasyonların farkında olmak ve tecrübeli bir ekip tarafından müdahale etmek önemlidir., Background: Tracheobronchial foreign body aspiration is an emergency in childhood. Rigid bronchoscopy is used for diagnosis and treatment. In our retrospective study, we aimed to evaluate anesthesia man-agement, age, gender, intraoperative blood pressure, pulse, saturation, intraoperative and postoperative complications, foreign body type and localization and length of hospitalization.Materials and Methods: The file of 198 pediatric patients who underwent rigid bronchoscopy by pediatric surgery with the diagnosis of foreign body aspiration in Harran University Medical Faculty Hospital be-tween 2016-2018 were retrospectively analyzed. All cases were managed under general anesthesia. The anesthesia management, age, gender, intraoperative blood pressure, pulse, saturation, intraoperative and postoperative complications, foreign body and localization, length of stay were obtained from patient records and retrospectively evaluated.Results: Localization of foreign bodies were found to be 4.5% in trachea, 48% in right main bronchus and 33.9% in the left main bronchus. 25.3% of foreign bodies were seed, 25.62% were peanuts and 5.62% were organic substances such as beans, needle was removed in 7.6% cases, and toy pieces was removed in 9.6% cases respectively. Low levels of saturation, hypercarbia, arrhythmia, laryngospasm and bron-chospasm were observed as complications of anesthesia.Conclusions: Foreign body aspiration is an emergency that requires early diagnosis and urgent interven-tion. It is important to be aware of the complications that may occur during anesthesia and momentous to be intervened by an experienced team.

Annual European Congress of Rheumatology (EULAR) -- JUN 03, 2020 -- ELECTR NETWORK WOS: 000555905006074 [No abstract available]

Background: In this study, it was aimed to retrospectively evaluate the records of 22 patients who were followed up in intensive care unit between 2015-2018 due to acute intoxication of antidepressants.Material and Methods: Between 01.01.2015 and 15.04.2018 records of patients who diagnosed and treated for acute intoxication of antidepressants and followed up in Harran University Medical Faculty Hospital Adult Intensive Care Unit were retrospectively evaluated. Patients' ages, genders, history, type and number of toxic substances affected, Glaskow Coma Scores, complications, length of stay in intensive care unit and discharge patterns were recorded.Results: 22 patients were included in this study. 4 (18%) of the patients were male, 18 (72%) were female, and F:M ratio was approximately 4.5:1. The most commonly used antidepressant drug group was selective serotonin reuptake inhibitors (16; 72.7%). Intoxication cases were mostly existed in November (22.8%), April (13.6%), and May (13.6). 9 (41%) patients were intoxicated with single drug and 13 (59%) had more than one drug ingestion. 21 of the patients were discharged without any complication, and one patient who had tricyclic antidepressant was died.Conclusion: The rapid detection of the agent of the antidepressant drugs and the follow-up of the patients in the intensive care unit with the necessary intervention without losing time are of great importance in reducing the mortality., Amaç: Bu çalışmanın amacı 2015-2018 yılları arasında yoğun bakım ünitemizde antidepresan ilaç kullanımına bağlı akut zehirlenme nedeni ile takip edilen 22 hastanın kayıtlarının geriye dönük olarak değerlendirilmesidir.Materyal ve Metod: Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Erişkin Yoğun Bakım Ünitesi’nde 01.01.2015–15.04.2018 tarihleri arasında antidepresan ilaç kullanımına bağlı intoksikasyon tanısıyla tedavi görmüş hastaların dosyaları geriye dönük olarak incelendi. Hastaların yaşları, cinsiyetleri, özgeçmişleri, etkilenilen toksik maddenin cinsi ve sayısı, Glaskow Koma Skorları, komplikasyonlar, yoğun bakımda kalış süreleri ve çıkış şekilleri kaydedildi.Bulgular: Çalışmaya 22 hasta dâhil edildi. Hastaların 4’ü (%18) erkek, 18’i (%72) kadın ve K:E oranı yaklaşık 4,5:1 idi. En sık alınan antidepresan ilaç grubu selektif seratonin geri alım inhibitörleriydi (n:16, %72,7). En çok zehirlenme vakalarının görüldüğü aylar Kasım (% 22,8), Nisan (%13,6) ve Mayıs (%13,6) aylarıydı. 9 hastada (%41) tek ilaç ile, 13 hastada (%59) birden fazla ilaç alımıyla zehirlenme mevcuttu. Hastaların 21’inde herhangi bir komplikasyon gelişmeden taburcu edilmiş, Trisiklik antidepresan alan 1 hasta ise exitus olmuştu.Sonuç: Antidepresan ilaçların etkenin hızlı tespiti, gerekli müdahalenin zaman kaybetmeden yapılarak hastaların yoğun bakımda takip edilmesi, mortalitenin azaltılmasında büyük önem taşımaktadır.

Yoğun bakımda sedasyon ve analjezi, mekanik ventilasyon uygulanan hastalarda sıklıkla kullanılmaktadır. Klinik yönden belirgin faydalı etkilerine rağmen sedasyon amacıyla kullanılan ilaçların önemli yan etkilerinin olması, klinisyenler açısından uygun ilaç ve doz tercihini zorlaştırmaktadır. Bu çalışmada yoğun bakımda sık kullanılan sedasyon ajanlarından midazolam, propofol ve deksmedetomidinin sedasyon amacıyla 24 saatlik infüzyonlarının total antioksidan seviye (TAS), total oksidan seviye (TOS), oksidatif stres indeksi (OSİ), ve prolidaz değerleri üzerine olan etkilerini karşılaştırmak amaçlandı.Çalışmaya yoğun bakımda yatmakta olan 75 erişkin hasta dahil edildi. Çalışmaya dahil edilen olgular üç gruba randomize edildi. Grup I'e (n=25, midazolam): 0,02 mg/kg/saat midazolam, Grup II'ye (n = 25, propofol): 1mg/kg/saat propofol, Grup III'e (n=25, deksmedetomidin): 0,2 µg/kg/saat deksmedetomidin infüzyonuna başlandı. İlaç dozları Ramsay sedasyon skoru 3 olacak şekilde ayarlandı. Hastaların bazal 6.,12.,18., ve 24. saatteki hemodinamik parametreleri kaydedilerek kan örnekleri alındı. Prolidaz enzim aktivitesi optimize modifiye Chinard Metodu, TOS ve TAS ise Erel yöntemi (Rel- Assay marka kitler) ile ölçüldü.Gruplar arasında demografik özellikler açısından istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı.Grup içi incelemelerde midazolam grubunda 24. saatte total antioksidan seviye değerleri bazale göre istatistiki olarak azalırken, total oksidan seviye , prolidaz ve oksidatif stres indeksi değerleri istatistiki olarak artmıştır (p0,05).Gruplar arası incelemede midazolam, propofol ve deksmedetomidinin bazal total antioksidan seviye, total oksidan seviye, prolidaz ve oksidatif stres indeksi değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır (p>0,05). 24 saat sonunda gruplar arası total antioksidan seviye açısından fark bulunmazken, total oksidan seviye, oksidatif stres indeksi ve prolidaz değerleri deksmedetomidin grubunda anlamlı olarak azaldığı tespit edilmiştir (p0.05). Basal TAS, TOS, prolidase, OSI levels were not statistically significantly between the different groups (p>0.05). 24. hour TAS were not significantly different, but TOS, OSI, prolidase levels were significantly decreased in dexmedetomidine group (p