Search

Travma, çevresel etkenlerden çeşitli enerji transferleri sonucunda insanın doku ve organlarında hasar meydana gelmesidir.[1] Travmalar çocukluk çağının önemli mortalite ve morbidite nedenlerinden birisidir. Fiziksel travma, özellikle bir yaşından büyük çocuklarda en önemli sağlık sorunlarındandır[2]. Riskli travma mekanizmaları, çocuklarda çoklu travmaya neden olarak, ciddi multisistemik komplikasyonların ortaya çıkmasına ve artmış mortalite ile morbiditeye zemin hazırlamaktadır. Komplikasyonların önlenmesi, mortalite ve morbidite sıklığının azaltılması için riskli hastaların saptanıp uygun travma merkezlerinde tedavi edilmeleri önemlidir.[3] Travma nedeniyle oluşan yaralanmalar acil servis başvurularının ve yoğun bakım yatışlarının önde gelen nedenlerindendir. Bu birimlerde görevli klinisyenlerin özellikle multisistemik travma ile başvuran hastalara karşı donanımlı olması, pediatrik travma olgularındaki mortalite ve morbiditenin azaltılması konusunda önemlidir.[4]Çalışmamızda, travma hastalarının çocuk yoğun bakım ünitesinde takibi sırasındaki demografik verilerinin ortaya konması; laboratuvar, radyolojik, klinik bulguları ve çeşitli skorlama sistemlerinin ışığında yoğun bakım yatış süreleri, solunum ve dolaşım desteği gereksinimlerinin bu bulgularla korelasyonu ile prognozdaki yerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

Supplemental material, HKJ827195_online_supplement for Levosimendan treatment in a child with treatment-resistant left ventricular systolic dysfunction after scorpion sting by Ahmet Yöntem, Rıza Dinçer Yıldızdaş, Özden Özgür Horoz, Nagehan Aslan, Merve Mısırlıoğlu, Hayri Levent Yılmaz and Sevcan Erdem in Hong Kong Journal of Emergency Medicine

Amaç: Bu çalışmada; çocukluk çağı akut lösemilerinde flow sitometri sonuçlarının değerlendirilmesi, DNA replikasyonu ve tamirinde görevli olan DNA polimerazın (PolD1 ve PolD2) ekspresyonunun normal populasyona göre durumu, prognoz ve diğer klinik tablolarla ilişkisinin araştırılması planlandı.Gereç ve yöntem: Bu çalışmaya, Ocak 2008 ile Kasım 2015 arasında hastanemizde tanı alan 73 akut lenfoblastik lösemi (ALL) ve 28 akut miyeloid lösemi (AML) hastası olmak üzere toplam 101 olgu dahil edildi. Tanı anında DNA PolD1 ve PolD2 ekspresyonları Real Time PCR ile çalışıldı.Bulgular: ALL ve AML hastalarının DNA PolD1 ve PolD2 ekspresyonları kontrol grubuyla karşılaştırıldığında anlamlı olarak yüksek bulundu (p:0,001). ALL hastalarında relaps, SSS tutulumu ve ex olanlarda hastalarda PolD1 ve PolD2 ekspresyonları belirgin olarak düşük saptanırken istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır (p>0,05). AML hastalarında da DNA PolD1 ve PolD2 ekspresyonları relaps ve exitus olanlarda belirgin düşük saptanmış ancak istatistiksel olarak anlamlı değildi (p>0,05).DNA Polimeraz PolD1 ve PolD2 ekspresyonu düzeyleri, kontrol grubu ortalamasının 95. persentiline göre düşük ve yüksek olmak üzere 2 gruba ayrıldı ve genel sağ kalıma etkisi araştırıldı. ALL olgularında PolD1 ekspresyonu yüksek olan hastalarda 5 yıllık sağ kalım %68 olup; PolD1 ekspresyonu düşük olan hastalarda ise 5 yıllık sağ kalım %54'dür. ALL hastalarında PolD2 ekspresyonu ise yüksek olan hastalarda 5 yıllık sağ kalım %68 olup; PolD2 ekspresyonu düşük olan hastalarda %58'dir. AML olgularında PolD1 ekspresyonu yüksek olan hastalarda 5 yıllık sağ kalım %80 olup; PolD1 ekspresyonu düşük olan hastalarda ise 4 yıllık sağ kalım %54'dür. AML hastalarında PolD2 ekspresyonu ise yüksek olan hastalarda 5 yıllık sağ kalım %88 olup; PolD2 ekspresyonu düşük olan hastalarda %63'dür. Çalışmaya daha fazla hasta dahil edilebilseydi daha anlamlı sonuçlar alınabileceğini düşünmekteyiz.Sonuç: SSS tutulumu, relaps ve ex olan hastalarda tanı aşamasında ölçülen DNA PolD1 ve PolD2 ekspresyonları, olmayanlara kıyasla belirgin derecede düşük saptanmıştır ve aynı zamanda DNA PolD1 ve PolD2 düzeyleri kontrol grubuna göre düşük saptanan hastalarda daha kötü sağkalım oranları saptanmıştır. Bu durum bizlere tanı aşamasında ölçülen düşük DNA polimeraz düzeylerinin kötü prognostik faktör olarak kullanılabileceğini düşündürmektedir. Sonuç olarak; çalışmamız literatürde çocukluk çağı lösemilerinde DNA polimeraz ekspresyonuna yönelik yapılmış ilk çalışma olup, istatistiksel olarak anlamlı sonuçlar elde edilebilmesi ve DNA polimerazlarının etkilerinin tam olarak ortaya çıkarılabilmesi için hasta sayısı fazla olan büyük çalışmaların yapılması gerektiğini düşünmekteyiz.Anahtar Kelimeler: Akut lösemi, DNA polimeraz, PolD1, Pold2, prognoz. Objective: The aim of this study is to evaluate the prognostic value of flow cytometry and DNA Polymerases (PolD1 and PolD2) expression which are essential to DNA replication and repair and their interferance with other clinical pictures.Material and Method: Within the scope of this study, totally 101 cases that are diagnosed between January 2008 and November 2015 at `Çukurova University Faculty Of Medicine Balcalı Hospital` are taken into account. 73 of these cases have acute lymphoblastic leukemia (ALL) and 28 of them have acute myeloid leukemia (AML). DNA polymerases (PolD1 and PolD2) expression are examined via Real Time PCR at the time of diagnosis.Results: DNA polymerases' expression of ALL and AML patients are found statistically significant (p:0,001) when compared by control group. DNA polymerases' expression are significantly low, but they are not statistically significant (p>0,05) in the group of ALL patients who had relapse, central nervous system involvement or who past away during treatment. At the same time, DNA polymerases' expression of AML patients who had relapse or who past away are found to be significantly low, but they are not statistically significant (p>0,05).Effect of DNA polymerases' expression levels are divided into two groups (high and low) according to the 95th percentile of control group's mean, then its effect on survival is examined. ALL patients with high DNA PolD1 expression had 5 year survival rate of %68, ALL patients with low DNA PolD1 expression had 5 year survival rate of %54 respectively. ALL patients with high DNA PolD2 expression had 5 year survival rate of %68, ALL patients with low DNA PolD2 expression had 5 year survival rate of %58 as well. AML patients with high DNA PolD1 expression had 5 year survival rate of %80, AML patients with low DNA PolD1 expression had 4 year survival rate of %54. AML patients with high DNA PolD2 expression had 5 year survival rate of %88, AML patients with low DNA PolD2 expression had 5 year survival rate of %63. It seems probable that, the differences would be statistically signficant if the study could be implemented on greater amount of participants.Conclusion: DNA polymerases' expression of the patients -who had relapse, central nervous system involvement or who past away- that are measured during diagnosis are significantly low. At the same time, patients' survival rates are worse who had low DNA polymerase expression. Thus, it can be thought that evaluation of DNA polymerases' expression during diagnosis can be used as a poor prognostic factor. This paper seems to be the first study in literature that is about the expression of DNA polymerases' in acute childhood leukemia. Future study can be implemented on greater amount of cases to show the effects of DNA polymerases more clearly.Keywords: Acute leukemia, DNA polymerase, PolD1, PolD2, Prognosis. 103