Search

Autorka artykułu, badając cielesne doświadczenia bohatera transseksualnego w trakcie procesu korekty płci, stawia tezę o możliwości intuicyjnego, uczuciowego i taktylnego zbliżenia się do jego somatycznych przeżyć. W filmowych rozpoznaniach odwołuje się do: kognitywnej teorii emocji Murraya Smitha, symultaniczności zmysłów (Juhani Pallasmaa), rozumienia kina jako namacalnego doświadczenia (Thomas Elsaesser, Malte Hagener, Vivian Sobchack). Stosuje między innymi paralelę między ciałem transbohatera a performansem, by sprowokować odbiorcę do bardziej emocjonalnego podejścia, w którym ukłucia psychosomatyczne, empatia, haptyczna wyobraźnia odgrywają kluczową rolę.