Search

Ή μελέτη τών ἰταλιωτικῶν σφραγίδων κεραμέων πού βρέθηκαν στό Ἄργός ἀπό τή Γαλλική 'Αρχαιολογική Σχολή, μᾶς ἐπιτρέπουν μερικές παρατηρήσεις. Ό μικρός τους ἀριθμός καί γενικά ὁ χαρακτήρας τους πού ἀνήκει σέ ὕστερη ἐποχή, μᾶς ἀποκαλύπτουν ὅτι ἡ δύσκολη οἰκονομική κατάσταση αὐτῆς τῆς πόλης στά τέλη τῶν ἑλληνιστικών χρόνων παρατάθηκε και στή διάρκεια τοῦ 1ου αἰ. μ.Χ. Ή ἱστορία τῶν δυτικῶν σφραγίδων κεραμέων ἐμπλουτίζεται μέ τόν προσδιορισμό τοῦ ἀνεφοδιασμοῦ τῆς νότιας Ελλάδας ἀπό τόν ἴδιο χώρο καί μέ τόν ἑντοπισμό μιᾶς ὁμάδας κεραμέων ὕστερης ἐποχής πού διατηρούσε ἐπαφές (ἄγνωστες ἀκόμη) ἀποκλειστικά μ' αὐτήν τήν περιοχή σέ μιά ἐποχή πού πίστευαν ὅτι ἡ παραγωγή αὐτή ἀσφυκτιούσε. Θέ πρέπει λοιπόν νά μελετηθεῖ καί πάλι ἡ διαδικασία τῆς ἐξαφάνισης τῶν ἰταλιωτικών σφραγίδων κεραμέων., L'étude des timbres de potiers italiques trouvés à Argos par l'École Française d'Archéologie permet quelques remarques. Leur petit nombre et leur caractère généralement tardif révèlent que la situation économique difficile de cette ville à la fin de l'époque hellénistique se prolongea pendant une partie du Ier siècle après J.-C. L'histoire des sigillées occidentales se trouve enrichie par la détermination d'un approvisionnement homogène, au moins du Sud de la Grèce, et l'appréhension d'un groupe de potiers tardifs qui a entretenu des liens, dont la nature exacte nous échappe encore, à peu près exclusifs avec cette région, à une époque où l'on supposait cette production « asphyxiée ». Le processus d'extinction des sigillées italiques est donc à revoir., Abadie-Reynal Catherine. Estampilles de potiers italiques trouvées à Argos. In: Bulletin de correspondance hellénique. Volume 108, livraison 1, 1984. pp. 425-446.

Στίς ἀνασκαφές τῶν Θερμῶν τοῦ Ἄργούς βρέθηκαν θραύσματα ἑνός ἀνοικτοῦ ἀγγείου με εκτυπη διακόσμηση πού ἀποδείχτηκε πώς ἦταν γαλατικῆς κατασκευῆς. Παρά τήν ἔλλειψη ὑπογραφῆς μποροῦμε, μέ βάση τά διακοσμητικά στοιχεῖα, νά ἀποδώσουμε τό ἀγγείο στό γαβαλικό ἐργαστήριο τοῦ BIRAGILLVS στή πόλη la Graufesenque ἤ σέ μία συγγενική ὁμάδα ἀγγγειο- πλαστῶν καί νά τό χρονολογήσουμε μέ ἀκρίβεια μεταξύ 80 καί 90 μ. Χ. Τά θραύσματα αὐτά θέτουν τό πρόβλημα τῆς παρουσίας γαλατικῶν ἀγγείων στήν Ελλάδα. Ἕνας σύντομος κατάλογος τῶν δημοσιευμένων εὑρημάτων δείχνει ὄχι μόνο τόν ἐλάχιστο ἀριθμό τους, ἀλλά καί τήν ἔλλειψη ἐργαστηρίων εἰδικευμένων στήν ἐξαγωγή πρός τή χώρα αὐτή. Ἐνῶ ἡ Αἴγυπτος, παραδείγματος χάριν, εἶναι μιά σημαντική ἀγορά γιά τούς γαλάτες ἀγγειοπλάστες, ἡ Ἑλλάδα φαίνεται νά μένει ἔξω άπό αὐτό τό ἐμπορικό ρεῦμα : τά εὑρήματα πού σημειώθηκαν δέν εἶναι παρά προσωπικές εἰσαγωγές., Les fouilles des Thermes d'Argos ont permis de mettre à jour des fragments d'un bol à décor moulé qui s'est révélé être une production gauloise. Malgré l'absence de signature, par l'étude des motifs décoratifs, on peut attribuer ce bol à l'atelier gabale de BIRACILLVS ou à un groupe de potiers proche de celui-ci, localisé à la Graufesenque, et le dater précisément entre 80 et 90 après J.-C. Ces fragments posent le problème de la présence de vases gaulois en Grèce. Une liste rapide des trouvailles publiées révèle leur nombre infime et surtout l'absence d'ateliers spécialisés dans l'exportation vers ce pays. Alors que l'Egypte, par exemple, offre un marché important aux potiers gaulois, il semble que la Grèce soit en dehors de ce courant commercial : les trouvailles qui y ont été faites ne sont que le résultat d'apports personnels., Abadie-Reynal Catherine. À propos d'un vase de sigillée gauloise trouvé à Argos. In: Bulletin de correspondance hellénique. Volume 106, livraison 1, 1982. pp. 153-161.