Search

Amaç: Bu çalışmada kriptosporidiozis ile doğal olarak enfekte olmuş neonatal buzağıların tedavisinde gamitromisinin klinik etkinliğinin belirlenmesi amaç- lanmıştır. Gereç ve Yöntem: 5-20 günlük 20 diyareli neonatal buzağı oluşturdu. Kriptosporidiozis tanısı mikroskopik inceleme ve ELISA testi ile konuldu. Dışkıda gram başına 4 x 104 ile 15 x 106 arasında kriptosporidium ookisti görülen buzağılar çalışmaya dahil edildi. Hemogram ve kan gazları tedavinin başlangı- cında ve tedaviden sonra ölçüldü. Buzağılara subkutan olarak tek doz 6 mg/ kg dozunda gamitromisin uygulandı. İlacın etkinliği, 5. güne kadar ishalin durumu, ookist saçılımı ve vücut durumunun değerlendirilmesi ile takip edildi. Bulgular: Beşinci günde, altı tane buzağı dışkısında ookist saptanmazken, 11 buzağı dışkısında ookist sayısı önemli oranda azaldı. Tedavinin başlangıcında ve tedaviden sonra kan değerlerinde istatistiksel olarak belirgin fark (p, Aim: The purpose of this study was to investigate the clinical efficacy of gamithromycin in the treatment of naturally infected neonatal calves with cryptosporidiosis. Materials and Methods: 5-20 days old 20 diarrheic neonatal calves were used as material in this study. Diagnosis of cryptosporidiosis was made by microscopic examination and ELISA test. Calves shedding Cryptosporidium oocysts between 4 x 104 and 15 x 106 per gram in feces were included in the study. Hemogram and blood gases were measured at the beginning of the treatment and after the treatment. A single dose of 6 mg/kg body weight of gamithromycin was administered subcutaneously. Drug efficacy was assessed by evaluating the existence of diarrhea, oocyst shedding and body condition from day 1 to 5. Results: On 5th day, the medicated 6 calves had no oocysts, and number of oocysts in feces had been decreased in 11 calves on 5th day. Statistically significant difference (p

Amaç: Bu çalışmanın amacı, buzağıların solunum sistemi enfeksiyonunun tedavisinde tilmikosin’in klinik etkinliğini değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Bu araştırma solunum sistemi enfeksiyonu bulunan 30 buzağı üzerinde gerçekleştirildi. Buzağılardan bronkoalveolar lavaj (BAL) sıvısı örnekleri alındı. Mikrobiyolojik muayeneleri yapıldı ve etkenlerin antibiyotik duyarlılıkları belirlendi. Buzağılara tilmikosin (10 mg/kg) deri altı yolla tek doz uygulandı. Bulgular: Toplam 30 BAL sıvısı örneğinin 11’inde bakteriyel üreme olmazken, 19’unda bakteriyel üreme tespit edildi. Örneklerin 14’ünde Pasteurella multocida (P. multocida), 3’ünde Trueperella pyogenes (T. pyogenes) ve 2’sinde Escherichia coli (E. coli) izole edildi. Bakterilere etkili olan antibiyotiklerin ise amoksisilin, sefquinom, marbofloksasin, gamitromisin ile tilmikosin olduğu saptandı. Öneri: Sonuç olarak, solunum sistemi enfeksiyonlarında dominant bakterinin Pasteurella multocida olduğu, tilmikosin’in buzağıların solunum sistemi hastalıklarının tedavisinde etkili olduğu belirlendi., Aim: The aim of this study was to evaluate the clinical efficacy of tilmicosin in the treatment of respiratory system infections of calves. Materials and Methods: This study was performed on 30 calves with respiratory system infections. Bronchoalveolar lavage (BAL) fluid samples were taken from the calves. Microbiological examinations of BAL fluid samples were performed and antibiotic susceptibilities of the agents were determined. A single dose of tilmicosin (10 mg/kg SC) was administered to each calves. Results: While bacterial growth was not observed in 11 of 30 BAL samples, bacterial growth of 19 was detected. Pasteurella multocida (P. multocida) was isolated in 14 of the sample. Remaining bacteria were 3 Trueperella pyogenes (T. pyogenes) and 2 Escherichia coli (E. coli). Amoxicillin, sefquinom, marbofloxacin, gamithromycin and tilmicosin were found to be effective antibiotics. Conclusion: As a result, the dominant bacterium in respiratory system infections is Pasteurella multocida and also tilmicosin was effective in the treatment of respiratory diseases of calves.

Amaç: Bu çalışmada koyunlara diklofenak sodyum ve meloksikam uygulamasının koagulasyon parametreleri üzerine etkisinin belirlenmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Araştırmada Akkaraman ırkı, sağlıklı 12 adet koyun kullanıldı. Koyunlar her grupta 6 adet olacak şekilde rastgele diklofenak sodyum (DS) ve meloksikam (MS) olmak üzere iki gruba ayrıldı. DS grubundaki koyunlara 2.5 mg/kg dozda diklofenak sodyum, MS grubundaki koyunlara ise 0.5 mg/kg dozda meloksikam kas içi yolla günde bir defa 3 gün boyunca uygulandı. Kan örnekleri ilaç uygulamasından önce (0. saat) ve ilk ilaç uygulamasını takiben 72. saatte alındı. Plazma fibrinojen, aktive parsiyel tromboplastin zamanı (APPT), protrombin zamanı (PT), D-dimer ve trombosit (PLT) seviyeleri ölçüldü. Bulgular: Çalışma süresince her iki gruptaki hayvanların klinik muayene bulgularında herhangi bir farklılık gözlenmedi. DS ve MS grubunun 0. saat ile 72. saat örnekleri karşılaştırıldığında fibrinojen, APTT, PT, D-dimer ve PLT sonuçlarında istatiksel (P > 0.05) bir farklılık görülmedi. Öneri: Koyunlara üç gün süre ile diklofenak sodyum ve meloksikam uygulamasının koagulasyon parametreleri üzerinde belirgin etkisinin olmadığı ifade edilebilir., Aim: The aim of this study is to determine the effects of diclofenac sodium and meloxicam administrations on coagulation parameters in sheep. Materials and Methods: This study was carried out on 12 Akkaraman healthy sheep and they were divided into two groups as the diclofenac sodium group (DS) and meloxicam group (MS), equally. In the DS group, diclofenac sodium (2.5 mg / kg) and in MS group, meloxicam (0.5 mg / kg) was administered intramuscularly once daily for 3 days. Blood samples were taken before the drug administration (0 h) and at 72 hours following administration. The plasma fibrinogen, activated partial thromboplastin time (APTT), prothrombin time (PT), D-dimer and platelet count (PLT) levels were determined at 0 and 72 hours. Results: During the study, there was no difference in the clinical examination findings of the groups. No statistically differences (P > 0.05) were found in fibrinogen, APTT, PT, D-dimer, and PLT parameters in the DS and MS groups at 0 and 72 hours. Conclusion: It may be stated that administrations of diclofenac sodium and meloxicam for 3 days in sheep may not cause any change in the coagulation parameters.