Search

Continued usage of morphological data to describe agronomical important genotypes indicates that those data retain popularity as descriptors of plant species. However, the need is arising for their more detailed description by laboratory-based biochemical and molecular methods. The standardization of those techniques has been achieved by ISTA and UPOV through DUS testing that is the basis of the system of protection of Plant Breeders Rights. Not only by morphological characterization but also by combining morphological, biochemical and molecular aspects in identification and description of agronomical important genotypes, it is possible to reveal their unique genetic profiles e.g. fingerprints. In this review we summarized the techniques that proved to be successfully applied in biochemical and molecular characterization of agronomical important genotypes. Obtaining their unique genetic profiles due to application of those methods, it is now possible to precisely characterize them with most certainty and reproducibility., Stalna upotreba morfoloških podataka u opisu agronomski važnih genotipova ukazuje na činjenicu da su ovi podaci zadržali popularnost deskriptora biljnih vrsta. Međutim javlja se potreba njihovog detaljnijeg opisa, laboratorijski baziranim, biohemijskim i molekularnim metodama. Standardizacijom ovih novih tehnika u svetu, zbog njihovih brojnih mogućnosti u oblasti identifikacije genotipova, gde se ustanovljavaju standardi za njihovu zaštitu, bave se međunarodne organizacije ISTA (International Seed Testing Association) i UPOV (Union pur la Protection des Obtenious Vegetales). Rezultat ovih nastojanja da se standardizuju tehnike za identifikaciju genotipova su DUS (Distinctness, Uniformity, Stability) testovi koji predstavljaju osnovu za deskripciju biljnih vrsta i genotipova u svrhu sistema zaštite intelektualne svojine biljnih oplemenjivača (Protection of Plant Breeders Rights - PBR). Ovakva svojevrsna standardizacija novih metoda polako postaje i naša svakodnevnica. Kombinacijom morfoloških, biohemijskih i molekularnih podataka može se postići sveobuhvatna karakterizacija agronomski značajnih biljnih vrsta i genotipova. Primenom novih tehnika moguće je otkriti njihov jedinstveni genetički profil i dobiti ličnu kartu (fingerprinting) svakog agronomski važnog genotipa. U ovom radu prikazan je pregled tehnika koje su se pokazale uspešne pri primeni biohemijske i molekularne karakterizacije agronomski važnih genotipova. Otkrivanjem njihovog jedinstvenog genetičkog profila, zahvaljujući primeni ovih metoda, sada je moguća njihova precizna karakterizacija sa visokim nivoom reproducibilnosti i pouzdanosti.