Search

Samenvatting van de inaugurele rede van Francine Govers op 11 juni 2009. Dit artikel beschrijft de stand van zaken in het onderzoek aan oömyceten en in het bijzonder aan Phytophthora infestans, de veroorzaker van de aardappelziekte. Er wordt ingegaan op ziektebestrijding en resistentieveredeling, de diversiteit van Phytophthora en zijn gastheren en de genetische blauwdruk: het DNA, de genen, de effectoren en de resistentiegenen.

Op 8 januari 2007 promoveerde Jerome Custers aan Wageningen Universiteit op het proefschrift getiteld “Engineering disease resistance in plants”. Promotor was Prof. Dr.Ir.P.J.G.M. de Wit, verbonden aan de leerstoelgroep Fytopathologie, Wageningen Universiteit. Co-promotor was Dr. M.H. Stuiver, Head of Genomics, BASF Plant Science GmbH, Limburgerhof, Duitsland. Het werk beschreven in dit proefschrift werd uitgevoerd bij Syngenta Mogen B.V. (voorheen MOGEN International NV) in Leiden. Een reportage over gen-om-gen resistentie genereren, plantenpathogenen, afweerreacties tegen infecties en interacties tussen de gastheer en het plantenpathogeen

Op 27 september 2004 promoveerde Marco Kruijt aan Wageningen Universiteit op het proefschrift getiteld 'Molecular evolution of Cladosporium fulvum disease resistance genes in wild tomato'. De evolutie van het Cf-9 gen in de wilde tomatensoort L.pimpinellifolium is in detail bestudeerd. Naast het Cf-9 gen blijkt nog een resistentiegen, het 9DCgen, aanwezig. Het Cf-9 gen is ouder dan het 9DC gen en komt in verschillende wilde tomatensoorten voor. Hieruit blijkt ondermeer dat C. fulvum waarschijnlijk al een pathogeen van de 'oertomaat' was

Op 20 juni 2011 promoveerde Hendrik Rietman aan Wageningen University (WUR) op zijn proefschrift getiteld: “Putting the Phytophthora infestans genome sequence at work; multiple novel avirulence and potato resistance gene candidates revealed”. Zijn promotor, Prof. Dr. Richard G. F. Visser, en co-promotor, Dr. Ir. Vivianne G. A. A. Vleeshouwers, zijn beiden verbonden aan de leerstoelgroep Plantenveredeling van de WUR, waar ook het onderzoek werd uitgevoerd. Tevens is er samengewerkt met de leerstoelgroep Fytopathologie (WUR), het Sainsbury Lab en het James Hutton Instituut (beiden gevestigd in het Verenigd Koninkrijk). Financiering was afkomstig van het ‘Parapluplan Phytophthora’ en WUR Plantenveredeling.

Resistentie tegen Botrytis cinerea is gevonden in wilde verwanten van tomaat en deze resistentie was meestal kwantitatief. Het doel van dit promotieonderzoek was om kwantitatieve loci (QTLs) te identificeren die bijdragen aan resistentie tegen B. cinerea. Met behulp van DNA-merkertechnologie en een populatie van introgressie-lijnen zijn tien QTLs geïdentificeerd. Geen van de afzonderlijke QTLs resulteerde in een niveau van resistentie dat overeen kwam de resistente ouder Solanum habrochaites LYC4. Dit betekent dat QTLs gecombineerd zullen moeten worden om Botrytis cinerea-resistente tomaten te verkrijgen. Dankzij de ontwikkelde DNA-merkers kunnen de geïdentificeerde chromosoomfragmenten met resistentiegenen nu gericht ingekruist worden.

Op 4 oktober 2004 promoveerde Maarten de Kock aan de Wageningen Universiteit op het proefschrift getiteld 'Recognition of the Cladosporium fulvum Ecp2 elicitor in tomato and non-host plants'. De resultaten van dit promotieonderzoek vormen een wetenschappelijke basis voor verdere bestudering van de co-evolutie tussen planten en pathogenen en maken een voorzichtige voorspelling van de duurzaamheid van resistentiegenen mogelijk

Kritische beschouwing over het denkbeeld van J.E. Vanderplank ten aanzien van horizentale en verticale resistentie bij planten

Door het screenen van lijnen en wilde verwanten van tarwe, is een nieuw resistentiegen tegen STB (Septoria tritici blotch) gevonden.