1. PROBLEMY Z DZIAŁANIEM DOMY DZIECKA NA WOLYNIU W LATACH 20. XX W
- Subjects
Volyn ,dom dziecka ,teaching staff ,Wołyń ,вихованці ,kadra nauczycielska ,дитячий будинок ,akt egzaminacyjny ,act of examination ,orphanage ,Soviet government ,Волинь ,uczniowie ,pupils ,радянська влада ,педагогічний персонал ,rząd radziecki ,акт обстеження - Abstract
The purpose of the article is to analyze the state and problems of the functioning of orphanages in soviet Volyn in the 1920s. On the basis of acts of inspection of orphanages and other documents, deficiencies were found that prevented the normal stay of children in these institutions. Important importance was attached to political and ideological work with children of orphanages and teaching staff. The research methodology includes the principles of scientificity, historicism, authorial objectivity, as well as general scientific (analysis, synthesis, generalization), comparative (when characterizing the state of various orphanages) and special-historical (historical-systemic (when analyzing the structure and functions of these institutions), historical-typological (to identify general features of the functioning of orphanages) methods. The scientific novelty consists in a comprehensive study and an attempt to objectively analyze the problem of the functioning of orphanages in this region in the mentioned period; involvement of new archival documents in scientific circulation. Conclusions. The results of prolonged military confrontations between representatives of various Ukrainian political forces, the Russian White Guards and the Bolsheviks caused significant destruction and victims among the civilian population. Like any war, that one provoked an increase in the number of orphaned children who, being on the streets, turned into a problem that needed a solution. Child homelessness had a number of negative consequences including an increase in the criminogenic situation. The creation and operation of orphanages should have become one of the problem solutions. However, the analysis of the state of these institutions in only one region, in Volyn, confirms the opinion that the Soviet government in the 20s of the XX century was unable to solve the issue of maintaining and providing high-quality living conditions for a significant number of orphans. Underfunding was among the main reasons of that. Semi-ruined buildings without heating and sanitary facilities, lack of beds, clothes and shoes for children were typical conditions for the orphaned under the Soviet authorities’ care during the researched period. The consequences of staying in such conditions were venereal diseases, pediculosis, scabies, tuberculosis and this is an incomplete list of the diseases those children got. Unfortunately, the more important task for the authorities was not solving these problems but the obligation to carry out political and educational work among the orphanages staff and pupils., Celem artykułu jest analiza stanu i problemów funkcjonowania domów dziecka na sowieckim Wołyniu w latach 20. XX w. Na podstawie akt wizytacji domów dziecka i innych dokumentów stwierdzono braki uniemożliwiające normalny pobyt dzieci w tych placówkach. Dużą wagę przykładano do pracy politycznej i ideowej z dziećmi domów dziecka i kadrą pedagogiczną. Metodologia badawcza obejmuje zasady naukowości, historyzmu, autorskiego obiektywizmu, a także ogólnonaukowe (analiza, synteza, uogólnienie), porównawcze (przy charakterystyce stanu poszczególnych domów dziecka) i specyficzno-historyczne (przy analizie struktury i funkcje tych instytucji), metody historyczno-typologiczne (w celu określenia ogólnych cech funkcjonowania domów dziecka). Nowością naukową jest kompleksowe opracowanie i próba obiektywnej analizy problemu funkcjonowania domów dziecka na tym terenie we wspomnianym okresie; włączanie nowych dokumentów archiwalnych do obiegu naukowego. Wnioski. Skutki przedłużających się starć zbrojnych między przedstawicielami różnych ukraińskich sił politycznych, rosyjską Białogwardią a bolszewikami spowodowały znaczne zniszczenia i ofiary wśród ludności cywilnej. Jak każda wojna, ta wywołała wzrost liczby osieroconych dzieci, które będąc na ulicy, stały się problemem wymagającym rozwiązania. Bezdomność dzieci miała szereg negatywnych konsekwencji, w tym wzrost sytuacji kryminogennej. Tworzenie i funkcjonowanie domów dziecka powinno stać się jednym ze sposobów rozwiązania problemu. Jednak analiza stanu tych instytucji tylko w jednym regionie, na Wołyniu, potwierdza opinię, że rząd sowiecki w latach 20. XX wieku nie był w stanie rozwiązać problemu utrzymania i zapewnienia wysokiej jakości warunków życia znacznej liczbie sierot. Jedną z głównych przyczyn tej sytuacji jest niedofinansowanie. Na wpół zrujnowane budynki bez ogrzewania, urządzeń sanitarnych, liczba łóżek nieadekwatna do liczby dzieci, brak odzieży i obuwia – typowe warunki przebywania dzieci pod opieką władz sowieckich w określonym okresie. Konsekwencjami przebywania w takich warunkach były – choroby weneryczne, wszawica, świerzb, gruźlica – to niepełna lista chorób "dziecięcych". Ale dla władz ważniejszym zadaniem nie było rozwiązywanie tych problemów, ale obowiązek prowadzenia pracy politycznej i wychowawczej wśród wychowanków i pracowników domów dziecka., Метою статті є аналіз стану і проблем функціонування дитячих будинків на Волині в 1920-х рр., розгляд причин їх збільшення та соціальне походження вихованців. На основі актів обстеження дитячих будинків, інших документів виявлено недоліки, що перешкоджали нормальному перебуванню дітей у цих закладах. В умовах більшовицького режиму важливе значення надавалося політико-ідеологічній роботі з вихованцями дитячих будинків та педагогічним персоналом. Методологія дослідження включає принципи науковості, історизму, авторської об’єктивності, а також загальнонаукові (аналіз, синтез, узагальнення), порівняльний (характеристика стану різних дитячих будинків) та спеціально-історичні (історико-системний (для аналізу структури і функцій цих закладів), історико-типологічний (для виявлення загальних рис функціонування дитячих будинків) методи. Наукова новизна полягає у комплексному дослідженні та спробі об’єктивного аналізу причин збільшення кількості та проблем функціонування дитячих будинків у цьому регіоні у названий період; залученні до наукового обігу нових архівних документів. Висновки. Результати Першої світової війни, тривалі військові та політичні протистояння у боротьбі за владу між представниками українських політичних сил, російськими білогвардійцями та більшовиками спричинили значні руйнування та жертви серед цивільного населення. В таких умовах збільшується кількість дітей-сиріт, які опинившись на вулиці, перетворювались на проблему, що потребувала свого вирішення. Дитяча безпритульність мала низку негативних наслідків, серед яких і підвищення криміногенної ситуації. Створення та діяльність дитячих будинків мало стати одним із шляхів розв’язання проблеми. Одночасно, радянськими функціонерами проголошувались нові підходи до виховання, в яких не залишалось місця для родини. Її мали замінити нові «виховні» заклади, в яких готували б «справжніх будівників комунізму». Аналіз стану цих установ лише в одному регіоні, на Волині, підтверджує думку, що радянська влада в 20-х рр. ХХ ст. не спроможна була вирішувати питання утримання та забезпечення якісними умовами проживання значної кількості дітей, серед яких були не лише сироти. Одна із головних причин такої ситуації – відсутність фінансових та кадрових можливостей. Напівзруйновані будівлі без опалення, санітарних приміщень, невідповідною до числа дітей кількості ліжок, відсутність одягу та взуття – типові умови перебування дітей під опікою радянської влади в окреслений період. Наслідками жевріння в подібних умовах були: венеричні захворювання, педикульоз, короста, сухоти – це неповний перелік «дитячих» хвороб вихованців. Але для влади більш важливим завданням було не розв’язання цих проблем, а обов’язковість проведення політико-виховної роботи серед вихованців та персоналу дитячих будинків.
- Published
- 2023