Search

If we can find ways to hear and understand children, they have a lot to say, tell and teach us, adults. Children who do not have extensive verbal abilities like adults can express themselves through playing. It has been proven by research that the best method by which they can convey their feelings, thoughts and problems is play therapy. At this point, it is important that professionals working with children are equipped with the knowledge of play therapy. Social workers who frequently come into contact with children in their professional lives should be involved in the field as play therapy practitioners. However, when the literature is examined, it is seen that there are very few practices and studies on the subject in Turkey. This study presents the place and importance of play therapy in social work practice with children in the light of the researches and applications in the literature, and highlights the importance of the use of play therapy as a method by social workers working with children. It has been observed that play therapy needs a wider coverage in social work practice and research. Suggestions have been made for popularizing play therapy in the relevant social work education, research and practices. ​Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file. Özet Çocukları duymaya, anlamaya ilişkin yollar bulanabilirse, onların yetişkinlere söyleyecekleri, anlatacakları, öğretecekleri çok şey vardır. Yetişkinler gibi geniş sözel yeteneklere sahip olmayan çocuklar kendilerini oyun yoluyla ifade edebilmektedirler. Onların duygularını, düşüncelerini, sorunlarını aktarabilecekleri en iyi yöntemin oyun terapisi olduğu araştırmalarla kanıtlanmıştır. Bu noktada çocuklarla çalışan profesyonellerin oyun terapisiyle ilgili bir donanıma sahip olması önem arz etmektedir. Mesleki yaşamlarında sıkça çocuklara temas eden sosyal hizmet uzmanları, oyun terapisi uygulayıcısı olarak alanda yer almalıdır. Ancak alan yazın incelendiğinde konuyla ilgili ülkemizdeki uygulama ve çalışmaların çok az sayıda olduğu görülmüştür. Çocuklarla sosyal hizmet uygulamasında oyun terapisinin yeri ve öneminin literatürdeki araştırmalar ve uygulamalar ışığında sunulduğu bu çalışmada, çocuklarla çalışan sosyal hizmet uzmanlarının oyun terapisini bir yöntem olarak kullanmalarının önemine dikkat çekilmiştir. Oyun terapisinin sosyal hizmet uygulama ve araştırmalarında daha geniş yer almaya ihtiyacı olduğu görülmüştür. Konuyla ilgili sosyal hizmet eğitim, araştırma ve uygulamalarında oyun terapisinin yaygınlaştırılması için önerilerde bulunulmuştur.

Introduction and Aim : The most basic problems that the developing technology brings to the life of children are the increasingly decreased physical games, the rapid increase of the digital game addiction and the violent games are pushing the aggressive behavior of the individuals. This research is important for the solution of the problem. Purpose of the research; The relationship between playfulness, digital game addiction and aggressiveness of middle school students in terms of various variables. Method : In this research, which adopts the relational screening model, similar sampling method is used as the objective sampling method. In this direction, the study group is composed of the students from the 2016-2017 education period, the Turdu 100. Year Middle School students affiliated to the Mugla Provincial Directorate of National Education and Maltepe Secondary School students affiliated to the Ankara Provincial Directorate of National Education. 55.6% of the participants were female (n = 213) and 44.4% were male (n = 170). 49.6% (n = 190) of participants attending Turdu 100.Yil Secondary School, 50.4% of students attending Maltepe Secondary School (n = 193). Of the participants, 42% were 12 years (n = 161), 27.7% were 13 years (n = 106) and 30.3% were 14 years old (n = 116). In order to collect data in the study, Playfulness Scale, Digital Game Addiction Scale for Children, and Aggression Scale were used. The obtained data were subjected to various analyzes using the SPSS 24.0 packet program. Findings : According to research findings, participants' total scores on the scales were statistically significantly different between school type, sex and age variables. At the same time, it was found that the participants had a statistically significant relationship between the total scores of these three scales. Conclusion and Discussion : As a result; Playability, digital game dependency and aggressiveness of middle school students are related to each other. Therefore, it can be said that it is important to investigate the problems to be solved by considering these three situations to solve the present problem. Extended English abstract is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file . Ozet Giris ve Amac: Gelisen teknolojinin cocuklarin yasamina getirdigi en temel olumsuzluklar arasinda fiziksel aktivite icerikli oyunlarin giderek azalmasi, dijital oyun bagimliliginin hizli bir bicimde artmasi ve bununla baglantili olarak ozellikle siddet icerikli oyunlarin bireyleri saldirganlik davranisina itmesi gibi onemli sorunlar olarak karsimiza cikmaktadir. Bu arastirma, yasanan problemin cozumune isik tutmasi acisindan onem tasimaktadir. Arastirmanin amaci; ortaokul ogrencilerinin oyunsallik, dijital oyun bagimliligi ve saldirganlik duzeyleri arasindaki iliskinin cesitli degiskenler acisindan incelenmesidir. Yontem: Iliskisel tarama modelinin benimsendigi bu arastirmada, amacsal ornekleme yontemlerinden benzesik ornekleme yontemi kullanilmistir. Bu kapsamda calismanin orneklemini, 2016-2017 egitim ogretim doneminde ogrenim gormekte olan Mugla Il Milli Egitim mudurlugune bagli Turdu 100. Yil Ortaokulu ogrencileri ile Ankara Il Milli Egitim Mudurlugune bagli Maltepe Ortaokulu ogrencileri olusturmaktadir. Katilimcilarin % 55,6’si kadin (n=213), % 44,4’u erkektir (n=170). Turdu 100.Yil Ortaokulunda ogrenim gormekte olan katilimcilarin orani % 49,6 iken (n=190), Maltepe Ortaokulunda ogrenim gormekte olan katilimci orani % 50,4’tur (n=193). Katilimcilarin % 42’si 12 yas (n=161), % 27,7’si 13 yas (n=106), %30,3’ u 14 yas (n=116) grubundadir. Arastirmada veri toplamak amaciyla Oyunsallik olcegi, Cocuklar Icin Dijital Oyun Bagimliligi olcegi ve Saldirganlik olcegi kullanilmistir. Toplanan veriler SPSS 24.0 paket program kullanilarak cesitli analizlere tabi tutulmustur. Bulgular: Arastirma bulgularina gore katilimcilarin olceklerden almis olduklari toplam puanlarinin okul turu, cinsiyet ve yas degiskenleri arasinda istatistiksel olarak anlamli duzeyde farklilik gosterdigi bulunmustur. Ayni zamanda katilimcilarin bu uc olcekten almis olduklari toplam puanlar arasinda istatistiksel olarak anlamli duzeyde iliski oldugu gorulmustur. Sonuc ve Tartisma: Sonuc olarak; ortaokul ogrencilerinin oyunsallik, dijital oyun bagimliligi ve saldirganlik duzeylerinin birbirleri ile iliskili oldugu dolayisiyla bu problemin tespit ve cozumune yonelik yapilacak olan arastirmalarin bu uc durumu goz onunde bulundurarak ele alinmasinin mevcut problemin cozumunde onemli oldugu soylenebilir.

The aim of this study is to determine the validity and reliability of the Digital Game Addiction Scale for Children. The sample group with a mean age of 12 consisted of 364 persons, 152 female (42%) and 212 male (58%). Explanatory factor analysis (AFA) and confirmatory factor analysis (DFA) were performed to ensure the validity of the scale. In the explanatory factor analysis, the items are aggregated under four factors and explain 47.953 of the total variance. The first sub-factor consists of 7th, 10th, 12th, 15th, 19th, 20th, 30th, the second sub-factor consists of 1st, 3rd, 16th, 22nd, 24th, 28th, 31st, the third sub-factor consists of 17th, 21st, 23rd, 25th, 27th, 29th, the fourth sub-factor consist of 2nd, 4th, 13th,14th items. Within the scope of item analysis, the mean scores of the sub 27% (individuals with high levels of measured characteristics) of the group and the top 27% (individuals with low levels of measured characteristics) of the group was examined by conducting independent t-test. Confirmatory factor analysis results have been found to meet standard compliance indices. The reliability of the instrument was tested by the Cronbach Alpha internal consistency coefficient and the Test-retest method. When the reliability analysis results are taken into account, it can be said that the scale is a reliable measuring tool. ÖzetBu çalışmanın amacı; “Çocuklar İçin Dijital Oyun Bağımlılığı Ölçeği” nin geçerlik ve güvenirliğini tespit etmektir. 152’si kız (%42), 212’ si erkek (%58) toplam 364 kişilik çalışma gurubunun yaş ortalaması 12’dir. Ölçeğin yapı geçerliğini sağlamak amacıyla açımlayıcı faktör analizi (AFA) ve doğrulayıcı faktör analizi (DFA) yapılmıştır. Açımlayıcı faktör analizinde maddeler dört faktör altında toplanmış ve toplam varyansın 47.953’ ünü açıklamaktadır. Birinci alt faktör 7.,10.,12.,15.,19.,20.,30., ikinci alt faktör 1.,3.,16.,22.,24.,28.,31., üçüncü alt faktör 17.,21.,23.,25.,27.,29., dördüncü alt faktör 2.,4.,13.,14., maddelerden oluşmuştur. Ölçek maddelerinin ayırt ediciliğini belirlemek amacıyla madde analizi kapsamında, toplam ölçek puanına göre belirlenen alt % 27 ve üst % 27 gruplarının ortalama puanları bağımsız t-testi yapılarak incelenmiştir. Yapılan analizlerde ölçekte yer alan maddelerin alt-üst grupların ayırt edilmesinde oldukça güvenilir sonuçlar verdiği söylenebilir. Doğrulayıcı faktör analizi sonuçlarının standart uyum indekslerini karşıladığı sonucuna varılmıştır. Ölçme aracının güvenirliği, Cronbach Alfa iç tutarlık katsayısı ve Test-tekrar test yöntemi ile test edilmiştir. Sonuç olarak, yapılan analizler, “ÇİDOBÖ’ nün çocukların dijital oyun bağımlılık durumunu ölçme ve değerlendirmede geçerli ve güvenilir bir ölçek olduğunu ortaya koymuştur.

Games, which are as old as the history of the world, were played all over the world in all periods of history and in all cultures; and will be played in the future. A game which can be rule governed or free of rules, but in which children always participate voluntarily is a part of real life; and is the basis for physical, cognitive, social, linguistic, emotional and social development. Games are the mirrors reflecting the inner world of children, and they are the imaginary environments re-created by children so as to understand their emotions and enthusiasm, distress and relations. A game, which is defined as a field of experimenting in which children test and reinforce what they see, sets up ties with the past and forms a source for the future. Games are regarded as children’s most important pursuit, and they mean discovering, learning, creating and expressing oneself for children. All materials for playing which introduce regulation into children’s movements, which help them in their physical and psycho-social development, which develop their imagination are described as toys, and toys have important functions in children’s development and in the development of their learning and creativity. Designing playgrounds, which are the locations for effective learning for children, bring about significant responsibility. Therefore, this fact should be taken into consideration while choosing toys for chidren and while desgning playgrounds, and games should be employed in pre-school education in the light of scientific data. Özetİnsanlık tarihi kadar eski olan oyun, dünyanın her yerinde, her çağda ve her kültürde oynanmıştır ve oynanmaya da devam edecektir. Oyun, belli bir amaca yönelik olan veya olmayan, kurallı ya da kuralsız gerçekleştirilen fakat her durumda çocuğun isteyerek yer aldığı fiziksel, bilişsel, sosyal, dil, duygusal ve sosyal gelişiminin temeli olan gerçek hayatın bir parçasıdır. Oyun çocuğun iç dünyasının bir aynasıdır ve çocuğun duygu ve coşkularını, üzüntülerini, ilişkilerini anlamak için onların yeniden yarattıkları bir düş ortamıdır. Çocuğun gördüklerini sınadığı ve pekiştirdiği bir deney alanı olarak tanımlanan oyun geçmiş ile bağ kurmakta, gelecek için kaynak oluşturmaktadır. Çocuğun en önemli uğraşı olarak kabul gören oyun, çocuklar için keşfetme, öğrenme, yaratma, kendini ifade etme anlamına gelmektedir. Gelişim basamakları boyunca çocuğun hareketlerine düzen getiren zihinsel, bedensel ve psiko-sosyal gelişimlerinde yardımcı olan, hayal gücünü geliştiren tüm oyun malzemeleri de oyuncak olarak tanımlanır ve oyuncakların çocukların gelişim, öğrenme ve yaratıcılığın gelişmesinde önemli bir işlevi vardır. Çocuk için etkili bir öğrenme mekânı olan oyun alanlarının tasarımlanması önemli bir sorumluluğu beraberinde getirir. Bu nedenle, çocuklara oyuncak seçerken ve oyun alanları dizayn ederken bu durum göz önünde bulundurulmalı ve özellikle okul öncesi eğitimde de bilimsel veriler ışığında oyundan faydalanmalıdır.

In Turkey football is the most intriguing sport branch that ensure the growing interest of active participation in amateur football player. It is seen that amateur soccer leagues in Turkey consist of Regional Amateur League (BAL), Super Amateur, First Amateur and Second Amateur leagues. Today which amateur football gains economic value and includes the element of hidden professionalism, it is seen that the concept of amateurism must come up for discussion. Altough amateurism means anti-professional, it can be seen that in amateur football leagues’ players provide income from this job. The purpose of the research; is to seek answer to the question which forms the basis question of the research “Is there the element of “income” which belongs to occupational property of professional football in amateur football?”.The research consists of two parts. In the first part of the research the concept of amateurism were tried to discuss in relation with different concepts, profession of amateur football player as being a job was examined. In the question application which forms the second part, in 2013 Novemver-December, the data obtained from 148 people who are playing in amateur leagues in İstanbul and Edirne and were choosen by “simple random sampling” method, evaluated by SPSS 17 Statistics Program and were analysed in the form of Frequency Table and Crosstable. The results of the research are as follows: The width of the age group that amateur football appeals is conspicuous (Table 1). % 68 of participants provide income from amateur football. It is observed that top amateur league players provide more income (Table 3 and Table 5). It is emerged that % 66,2 of participants see football as a job (real job+exstra job); players who see football as their real job concentrated on especially in BAL League players; % 29,1 of participants see football as a hobby (Table 4). It is observed that % 73,6 of participants train 3 days in a week and more than 3 days in a week with their teams; 36 people from 37 people playing in BAL league train 5 or 6 days in a week (Table 6). It is emetged that amateur football which shows a feature of an employment area and which can be seen the process of regularly going work and earning income isolated from the meaning of amateurism and includes hidden professionalism. ÖzetTürkiye’de futbolun en çok ilgi gören spor dalı olması, amatör futbolculuğa olan aktif katılım ilgisinin artmasını sağlamaktadır. Türkiye’de amatör futbol liglerinin Bölgesel Amatör Lig (BAL), Süper Amatör, Birinci Amatör ve İkinci Amatör liglerinden oluştuğu görülmektedir. Amatör futbolun gizli profesyonellik unsuru içerdiği günümüzde amatörlük kavramının tartışmaya açılması zorunlu görünmektedir. Amatörlüğün profesyonel karşıtı bir anlam taşımasına rağmen amatör liglerdeki oyuncuların bu işten gelir sağladıkları görülebilmektedir. Araştırmanın amacı; araştırmanın temel sorusunu oluşturan, “Amatör futbolculukta, profesyonel futbolculuğun mesleki özelliğine ait olan “gelir” unsuru bulunmakta mıdır?” sorusuna cevap aramaktır.Araştırma iki bölümden oluşmaktadır. Araştırmanın ilk bölümünde amatörlük kavramı farklı kavramlarla ilişkilendirilmeye çalışılmış, amatör futbolculuğun bir meslek haline gelişi irdelenmiştir. İkinci bölümü oluşturan anket uygulamasında, 2013 Kasım-Aralık aylarında İstanbul ve Edirne’de amatör liglerde oynayan ve “basit tesadüfi örnekleme” yöntemiyle seçilen 148 kişiden elde edilen veriler, SPPS 17 istatistik programında değerlendirilerek Frekans tablo ve Çapraz tablo şeklinde analiz edilmiştir. Araştırmada ortaya çıkan sonuçlar şu şekildedir: Amatör futbolun hitap ettiği yaş grubunun genişliği göze çarpmaktadır (Tablo 1). Deneklerin %68’inin amatör futbolculuktan gelir sağladığı görülmektedir.Üst amatör lig oyuncularının daha fazla gelir sağladığı görülmektedir (tablo 3 ve tablo 5). Deneklerin %66,2’sinin futbolu iş (asıl iş + ek iş) olarak gördüğü; futbolu asıl işi görenlerin özellikle BAL ligi oyuncularında yoğunlaştığı; deneklerin %29,1’inin ise futbolu hobi olarak gördüğü ortaya çıkmaktadır (tablo 4). Deneklerin %73,6’sının takımıyla haftada 3 gün ve 3 günden fazla; BAL ligi’nde oynayan 37 kişiden 36’sının haftada 5 ya da 6 gün antrenman yaptığı görülmektedir (Tablo 6). Düzenli işe gitme sürecinin görüldüğü ve gelir elde edilen bir istihdam alanı özelliği taşıyan amatör futbolculuğun amatörlük anlamından soyutlandığı ve gizli profesyonellik içerdiği ortaya çıkmaktadır.

Objective: This study was descriptive research whıch conducted to determine of knowledge and applications about toy selections of mothers who have chıld 1-3 age groupMethods: This study was taken 250 mothers who agreed to participate in research and who have chıld 1-3 age group, admitted to state hospital in chıld polyclinc in Odemis between 20th November-20thJanuary.Results: It was found that %34.0 of mothers in research found itself sometimes sufficient about toy selection, %82.8 of them didn’t receive any information abaout toy selection, %78.4 of them read the warnings on the purchase of toys, %83.6 of them was attention when bought toys that the chıld’s age, %86.4 of them was attention when bought toys that the chıld’s gender, %94.8 of them was attention when bought toys that the toy was safe, %88.8 of them cleaned up toys.Conclusion: Mothers who participated in research determined to need for information about toy selections for chıldren according to age group., Amaç: 1-3 yaş grubu çocuğu olan annelerin oyuncak seçimi konusunda bilgi ve uygulamalarını belirlemek amacıyla yapılmış tanımlayıcı bir araştırmadır.Yöntem: Araştırmaya, 20 Kasım 2008 - 20 Ocak 2009 tarihleri arasında Ödemişte bulunan Devlet Hastanesi Çocuk Polikliniklerine başvuran, 1-3 yaş gurubu çocuğu olan ve araştırmaya katılmayı kabul eden 250 anne alınmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan annelerin %34’ünün oyuncak seçimi konusunda kendini bazen yeterli bulduğu, %82,8’inin oyuncak seçimi konusunda hiçbir yerden bilgi almadığı, %78,4’ünün oyuncak satın alırken üzerindeki uyarıları okuduğu, %83,6’sının oyuncak satın alırken çocuğun yaşına, %86,4’ünün ise çocuğun cinsiyetine dikkat ettiği, %94,8’inin oyuncak alırken oyuncağın tehlikesiz olmasına dikkat ettiği, %88,8’i oyuncakları temizlediği bulunmuştur.Sonuç: Araştırmaya katılan annelerin çocukların yaş gruplarına göre oyuncak seçimi konusunda bilgi gereksinimi olduğu belirlenmiştir.