Search

De luchtverdeling is zowel bij lage als hoge ventilatieniveaus zeer goed. Waarschijnlijk neemt het perspectief van dit ventilatiesysteem toe meteen ruimer ondergronds luchtkanaal, door de ruimte onder de dichte ligvloer van de zeugen als ventilatiekanaal te gebruiken.

Het Praktijkonderzoek Varkenshouderij heeft vier bedrijfssystemen voor guste en drachtige zeugen vergeleken: het voerligboxsysteem, het voerligboxsysteem met uitloop, het groepshuisvestingssysteem met voerstations en het biofixsysteem. Het onderzoek betrof de periode januari 1994 tot en met maart 1996.

Op het Proefstation voor de Varkenshouderij (PV) in Rosmalen is door IMAG-DLO en het PV in opdracht van de Novem een onderzoek uitgevoerd in drie kraamafdelingen waar het klimaat op drie manieren werd geregeld. Zowel toepassing van een warmtepomp voorverwarmen en voor koelen als toepassing van grondbuizen is vergeleken met een referentiestal met indirecte luchtinlaat via een winddrukkap en een balansklep.

Door het Proefstation voor de Varkenshouderij is het expertsysteem Sow Heat Expert system (SHE) ontwikkeld. Het expertsysteem kan helpen bij het opsporen van de oorzaken van het niet of niet tijdig berig worden van zeugen

De gezondheidsstatus van varkensbedrijven krijgt op dit moment, mede door de afhankelijkheid van de export, extra aandacht: men kan hierbij denken aan dierziekten zoals PRRS en blaasjesziekte, verplichting tot het bijhouden van een logboek, het uitvoeren van nader onderzoek bij overschrijding van een bepaald uitvalspercentage, en dergelijke.

Op het Varkensproefbedrijf 'Zuid- en West-Nederland' te Sterksel is in de periode van december 1989 tot oktober 1992 onderzoek gedaan naar de milieu-effecten van het rioleringssysteem bij dragende zeugen. Een verlaging van de ammoniakemissie werd verwacht omdat de mest frequenter en vollediger afgevoerd kan worden.

Op een praktijkbedrijf, waar de drachtige zeugen zijn gehuisvest in het groepshuisvestingssysteem met zelfsluitende voerligboxen en elektronische dierherkenning, is de arbeidsbehoefte voor de drachtige en guste zeugen gemeten

Uit onderzoek op het Varkensproefbedrijf in Sterksel blijkt dat de vorm van de huidige kraamboxen weinig invloed heeft op de technische resultaten. De bereikbaarheid van de spenen voor de biggen en de werkbaarheid van de box voor de varkenshouder zijnbelangrijk.

In periodiek nummer 1 (februari 1991) is het proces van omgekeerde osmose reeds beschreven. In het kort komt omgekeerde osmose op het volgende neer: de te ontwateren vloeistof wordt onder hoge druk (55 bar) door filterbuizen gepompt.

In het 'overleg prijsindicaties varkenshouderij' zijn de uitgangspunten en normen voor bedrijfsbegrotingen voor de lange termijn vastgesteld.

Zeugen in groepshuisvesting moeten volgens het Varkensbesluit minimaal 2,25 rn2 hokoppervlak hebben, waarvan 1,3 m2 dichte vloer. De behoefte aan ligruimte is in stroloze systemen circa 1,0 m2 per zeug. Meer dichte vloer leidt tot een groter risico ophokbevuiling. Dit betekent dat er andere eisen aan vloeruitvoeringen gesteld worden dan in het verleden.

Uit de praktijk komen regelmatig vragen over het aanhoudingspercentage van slachtzeugen, met name naar aanleiding van de invoering van het Mineralen Aangifte Systeem (Minas). Op basis van gegevens van het proefbedrijf in Rosmalen is het aanhoudingspercentage van zeugen in verschillende stadia berekend.

In het 'Prijzenoverleg Varkenshouderij' zijn de uitgangspunten en normen voor bedrijfsbegrotingen vastgesteld.

Het effect van het al dan niet toepassen van geboorte-inductie in combinatie met het tijdstip van het toedienen van een vlekziekte-parvo-vaccinatie is onderzocht. Geboorte-inductie heeft effect op de drachtduur, het geboortegewicht van de biggen en het percentage biggen met spreidzit.

Mestpanventilatie is een ventilatiesysteem waarbij de lucht onder de vloer de afdeling binnenkomt. De ventilatie is effectiever dan bij plafondventilatiesystemen. Energiebesparing is mogelijk.

De stal voor guste en drachtige zeugen, waarin het onderzoek naar systeemvergelijking met en zonder stro in stabiele en wisselgroepen centraal staat.

Bij groepshuisvesting geven vaste dekgroepen wat extra zekerheid: minder onrust en minder arbeid en daardoor een betere kans op goede technische resultaten. Op grote bedrijven is dit gemakkelijker te realiseren dan op kleinere.

In het zogenaamde 'Prijzenoverleg Varkenshouderij' zijn de uitgangspunten en normen voor de bedrijfsbegrotingen voor de langere termijn vastgesteld. Het te verwachten saldo per gemiddeld aanwezige zeug per jaar bedraagt f 808,- (exclusief rentekosten). Voor de vleesvarkenshouderij is het te verwachten saldo per gemiddeld aanwezig vleesvarken f 137,- per jaar (exclusief rentekosten).

Op een zeugenbedrijf vormen de verwarmingskosten in kraamafdelingen een belangrijk deel van de totale energiekosten. Van half november 1996 tot mei 1997 werd f 3,00 per zeug per jaar aan verwarmingskosten bespaard door een verlaging van 1,1 graad Celsius in ruimtetemperatuur.

Overschakelen van individuele huisvesting naar groepshuisvesting vergt aanpassing van het management van de varkenshouder. Na een overgangsperiode kost groepshuisvesting geen extra arbeid. Dit blijkt uit onderzoek op het Varkensproefbedrijf in Rosmalen en op praktijkbedrijven.

In de gebieden waar het fokverbod geldt staan op dit moment alle zeugen gust. Er is weinig bekend over hoe het verder zal gaan met die zeugen. Toch is het goed er tijdig bij stil te staan. Wat is de verwachting op theoretische basis en hoe kan daarop worden ingespeeld?

Bij vroeg gespeende zeugen lijkt het interval spenen - eerste bronst één tot enkele dagen langer te zijn dan bij zeugen met een normale zoogperiode. Drie weken na eerste bronst komt 85 tot 90 procent van de zeugen weer in bronst, zes weken na eerste bronst is circa 73 procent van de zeugen weer berig gezien

Hoe meer een vermeerderaar zelf doet aan de opfok en aanfok van opfokzeugen, des te hoger is het ondernemersoverschot.

Het Praktijkonderzoek Varkenshouderij heeft in samenwerking met IKC-Landbouw de normen voor middellange termijn bedrijfsbegrotingen varkenshouderij uitgewerkt

Naar aanleiding van de op handen zijnde regelgeving in het Verenigd Koninkrijk (VK) tot het huisvesten van niet-lacterende zeugen in groepen is de relatie onderzocht tussen de export van Nederlandse bacon naar het VK en de hiervoor benodigde productieomvang op varkensbedrijven in het VK, Denemarken en Nederland.

In een onderzoek op het Proefstation voor de Varkenshouderij te Rosmalen zijn vleesvarkens, afkomstig uit rotatiekruisingszeugen (R) van de drie Stamboekrassen Nederlands Landvarken (N), Groot Yorkshire-zeugenlijn (Y) en Fins Landvarken (F) en vleesvarkens uit YNF1-zeugen met elkaar vergeleken

Op het Varkensproefbedrijf te Raalte is onderzoek gedaan naar het effect van multifasenvoedering op de technische resultaten en het waterverbruik van borgen en zeugen.

Het expertsysteem Sow Heat Expert system (SHE) is in de praktijk getest op gebruiksgemak en gebruikswaarde. SHE is een goed hulpmiddel voor het onderwijs en voor beginnende voorlichters bij het oplossen van een berigheidsprobleem op een zeugenbedrijf

Op het Proefstation in Rosmalen is het effect van een tweede inseminatie, 24 uur na de eerste inseminatie, onderzocht

Op het Varkensproefbedrijf te Sterksel zijn gedurende twee jaar vijf perspectiefvolle huisvestingssystemen voor kraamzeugen vergeleken. Daarbij lag de nadruk op de reductie van de ammoniakemissie en de financiële haalbaarheid van de systemen.

Uit onderzoek naar gezondheidsproblemen bij zeugen die tijdens de dracht in groepshuisvesting worden gehouden, kwam als voornaamste probleem kreupelheid naar voren. Daarnaast komen ook huid- en vulvabeschadigingen regelmatig voor.

In dit artikel worden de gebruikservaringen met het Biofix-systeem gedurende de aanloopperiode beschreven. Het aantal wisselingen bij de voertrog en/of agressieve interacties tussen zeugen tijdens het voeren is te hoog. Controle tijdens het voeren is nodig, vooral bij de nieuw ingezette groepen

Het douchen van zeugen in een goed uitgevoerde groepszeugendouche heeft geen effect op het aantal dood- en levend geboren biggen. Dit is de belangrijkste conclusie uit een onderzoek uitgevoerd op het Varkensproefbedrijf 'Zuid- en West-Nederland'.

In de afgelopen jaren is op het Varkensproefbedrijf 'Zuid- en West-Nederland' in Sterksel onderzoek verricht naar twee systemen van drinkwaterverstrekking voor lacterende zeugen waardoor de zeugen het drinkwater makkelijker kunnen opne-men dan op de conventionele manier.

Ten opzichte van tweemaal daags voeren via een trog verbruiken lacterende zeugen bij éénmaal daags voeren via een zelfvoederingsbak in totaal 15,1kg meer voer. De verschillen tussen de beide voersystemen ten aanzien van gewichtsafname van de zeug tijdens de lactatie, het totale uitvalspercentage bij de zogende biggen en het interval spenen - eerste inseminatie zijn niet significant, maar zijn alle ten voordele van zelfvoedering.

Stallucht bevat ondermeer een aantal gassen. De belangrijkste, althans meest bekende, gassen in stallucht zijn ammoniak, kooldioxide, zuurstof en waterdamp. Op het Varkensproefbedrijf in Raalte wordt in een dekstal ongeveer 100 m3/dier/uur aan stallucht gerecirculeerd met het BB-Air recyclingsysteem en slechts 10 m3/dier/uur lucht ververst.

Om huisvestingskosten per dier op een vermeerderingsbedrijf zo laag mogelijk te houden is het zaak de aanwezige stallen zo efficiënt mogelijk te benutten. Dit geldt met name voor de kraamstal, omdat deze de meest kostbare zeugenplaatsen bevat. Een goede planning van de 'zeugenstroom' door de stallen heen is zeer belangrijk.

Op het Proefstation voor de Varkenshouderij werden gedurende een periode van 31 maanden de gevolgen van infecties met het parvovirus bekeken bij de zeugen van verschillende worpnummers. Bij de eersteworps zeugen bleek de groep zeugen, die een infectiedoormaakte tijdens de dracht 0,9 levend geboren big minder te produceren, dan de groep die geen infectie doormaakte

Vooruitgang in de technische resultaten is nog mogelijk tijdens de zoogperiode. Dit blijkt uit de resultaten die in 1990 behaald zijn met de Profibox bij in het algemeen gezonde dieren. De winst moet voornamelijk in de eerste dag na de geboorte behaald worden. Een optimale opvang van de pasgeboren biggen is hierbij essentieel (warmte en geen tocht).

Tijdens de zoogperiode moeten de meeste zeugen hun lichaamsreserves aan vet en eiwit behoorlijk aanspreken, omdat ze in verhouding tot hun melkproduktie te weinig energie en eiwit opnemen. De vraag is nu of een verhoging van het Iysine-/eiwitgehalte van het voer voor lacterende zeugen een gunstig effect kan hebben op de volgende reproduktiecyclus.

Groepshuisvesting van zeugen in kleine groepen met individuele en gelijktijdige voedering heeft een aantal voordelen ten opzichte van grotere groepen met voerstations: betere controlemogelijkheden en meer rust in de groep.

Op het Proefstation voor de varkenshouderij zijn in de periode 1987-1990 drie bedrijfssystemen vergeleken. De systemen onderscheiden zich vooral door de huisvesting en verzorging in de stal voor dragende zeugen: voerligboxsysteem, aanbindboxsysteem engroepshuisvestingssysteem

Groepshuisvesting van zogende zeugen met biggen direct na poliklinisch werpen leidt op dit moment tot een te hoog uitvalspercentage van de biggen. Dit blijkt uit de eerste resultaten van een nog lopend onderzoek op het Varkensproefbedrijf in Sterksel

Groepshuisvesting van drachtige zeugen met voerstation is nog niet geschikt voor invoering op grote schaal in de praktijk. De belangrijkste knelpunten liggen op het terrein van de arbeid, de arbeidsorganisatie, de gezondheid en het gedrag van de zeugen. Onderzoeknaar alternatieven voor het voerstation dient meer aandacht te krijgen.

De aandacht richt zich nu op aspecten rond arbeid en arbeidsomstandigheden en het voorkomen van hokbevuiling.

Een gustperiode van minimaal drie maanden heeft, wanneer de zeugen naar conditie gevoerd worden, geen negatief effect op de reproductieresultaten van zeugen.

Het nieuwe proefbedrijf wordt uitgerust voor onderzoek naar bedrijfssystemen. Er zullen drie groepen van honderd zeugen worden gehouden. De zeugen uit een groep blijven hun hele leven in die groep. Er zal gewerkt worden met een drieweeks productiesysteem.

Het Praktijkonderzoek Varkenshouderij heeft emissiemetingen uitgevoerd bij drachtige zeugen in groepshuisvesting. Met eenvoudige bouwkundige maatregelen is een reductie van de ammoniakemissie tot onder de Groen-Labelnorm mogelijk.

Mestscheiding op bedrijfsniveau kan een interessante optie zijn voor varkenshouders die een hoeveelheid land bezitten. De dunne fractie kan dan op eigen land worden gebracht. Maar hoeveel gaat dat kosten in een specifieke situatie en hoe hangen de totale kosten af van de hoeveelheid land?

Het gedeeltelijk spenen van eerste- en tweedeworpszeugen gedurende de laatste week van de zoogperiode heeft een positief effect op de reproductieresultaten. Dit positieve effect is er met name bij de tweedeworpszeugen. Het afbigpercentage van deze zeugen neemt duidelijk toe.