Search

Cel pracy. Celem pracy była ocena realizacji dobowego zapotrzebowania na energię i wybrane składniki pokarmowe w diecie kobiet z rozpoznaniem schizofrenii w zależności od stopnia odżywienia badanych, ocenianego na podstawie wybranych parametrów antropometrycznych i metabolicznych.MetodaBadaniem objęto 102 kobiety (50 z rozpoznaniem schizofrenii i 52 zdrowych ochotniczek). W ocenie ilościowej żywienia wykorzystano 24-godzinny wywiad żywieniowy. W ocenie stanu odżywienia wykorzystano pomiary antropometryczne, biochemiczne i analizę składu ciała.WynikiRacje pokarmowe badanych pacjentek z rozpoznaniem schizofrenii cechowały się istotnie wyższą podażą kwasów tłuszczowych nasyconych oraz niższą witaminy C, B12, folianów i sodu w porównaniu z osobami zdrowymi. Jednocześnie odnotowano, iż racje pokarmowe pacjentek z obu grup dostarczały w zbyt niskiej ilości wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, witaminy D, folianów, potasu, wapnia, żelaza oraz błonnika pokarmowego. Tłuszczowa masa ciała ogółem kobiet ze schizofrenią korelowała istotnie z podażą nasyconych kwasów tłuszczowych natomiast zawartość tkanki tłuszczowej wisceralnej korelowała znamiennie z podażą węglowodanów, a zawartość tkanki tłuszczowej podskórnej z podażą tłuszczu ogółem i nasyconych kwasów tłuszczowych.WnioskiSposób żywienia kobiet z rozpoznaniem schizofrenii nie odbiegał od żywienia osób zdrowych, aczkolwiek popełniane błędy żywieniowe sugerują aby leczenie żywieniowe pacjentów dobierane było w sposób indywidualny, po przeprowadzeniu szczegółowego wywiadu żywieniowego.

Cel pracyCelem pracy była ocena podaży wybranych witamin i składników mineralnych w całodziennych racjach pokarmowych pacjentów z rozpoznaniem schizofrenii.MetodaBadaniami objęto grupę 62 osób (32 kobiety i 30 mężczyzn w wieku 21-64 lata, średni wiek kobiet wynosił 41,3±11,2 lat, a mężczyzn 36,1±9,7 lat) chorujących na schizofrenię. W ocenie ilościowej sposobu żywienia wykorzystano wywiad 24-godzinny zebrany z 3 dni powszednich i jednego dnia weekendowego.WynikiW przeprowadzonych badaniach wykazano, iż pomimo zapewnienia średniej podaży energii wymaganej dla danej grupy wieku i płci, racje pokarmowe pacjentów obu płci cechował niedobór witaminy D, folianów, potasu, wapnia, a także witamin E i C, magnezu u mężczyzn oraz żelaza i jodu u kobiet. Nadmierną zawartość stwierdzono w przypadku witamin B2, B6, sodu, fosforu w racjach pokarmowych pacjentów obu płci oraz witamin A, B1, niacyny w racjach pokarmowych kobiet, a także witaminy B12 w racjach pokarmowych mężczyzn.WnioskiDowolna suplementacja diety pacjentów ze schizofrenią wydaje się niewskazana, ma ona uzasadnienie tylko w indywidualnych przypadkach chorych, u których stwierdzono na podstawie analizy nawyków żywieniowych niedobory w zakresie witamin i składników mineralnych. Niezbędne jest natomiast zapewnienie każdej osobie chorej na schizofrenię odpowiedniej edukacji żywieniowej, która umożliwi im dobór produktów zawierających wszystkie składniki pokarmowe potrzebne do prawidłowego funkcjonowania organizmu, w tym ośrodkowego układu nerwowego.

Cel pracyCel. Celem badań była ocena zawartości kwasów tłuszczowych oraz aterogenności całodziennych racji pokarmowych pacjentów z zaburzeniami depresyjnymi nawracającymi w aspekcie zagrożenia chorobami układu krążenia.MetodaMetoda. Badaniem objęto 126 osób (62 osoby z rozpoznaniem zaburzeń depresyjnych nawracających i 64 zdrowych ochotników). W ocenie ilościowej żywienia wykorzystano 24-godzinny wywiad żywieniowy. W ocenie stanu odżywienia wykorzystano pomiary antropometryczne, biochemiczne i analizę składu ciała.WynikiWyniki. Diety 40% badanych kobiet i 55% mężczyzn ocenione wskaźnikiem Keys'a były aterogenne. Proporcja między zawartością WKT a NKT wynosiła odpowiednio 0,3 (kobiety) i 0,2 (mężczyźni) przy wartościach zalecanych ≥1. Nie odnotowano w grupie kobiet istotnych korelacji pomiędzy wybranymi cechami klinicznymi choroby a składnikami diety i danymi biochemicznymi stanu odżywienia. Zaobserwowano jedynie, iż większe nasilenie objawów depresyjnych istotnie ujemnie wpływało na stężenie glukozy we krwi kobiet. Odnotowano również, iż w grupie kobiet z depresją wraz z wiekiem zmniejszało się spożycie tłuszczów ogółem oraz cholesterolu pokarmowego. W grupie badanych mężczyzn nie wykazano istotnych statystycznie korelacji pomiędzy ocenianymi zmiennymi.WnioskiWnioski. Nieprawidłowa struktura energii, jak i skład racji pokarmowych badanych może w przyszłości przyczyniać się do rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego, utrudniając też utrzymanie zdrowia psychicznego.

Cel pracyCelem pracy była ocena wartości odżywczej racji pokarmowych w grupie kobiet i mężczyzn chorujących na zaburzenia afektywne nawracające oraz schizofrenię, a także określenie związku wybranych parametrów żywieniowych ze wskaźnikami antropometrycznymi świadczącymi o stanie odżywienia badanych.MetodaBadaniem objęto 219 osób (61 pacjentów z zaburzeniami depresyjnymi nawracającymi, 60 pacjentów ze schizofrenią oraz 98 zdrowych ochotników). W ocenie ilościowej sposobu żywienia wykorzystano 24-godzinny wywiad żywieniowy. W ocenie stanu odżywienia wykorzystano pomiary antropometryczne, biochemiczne i analizę składu ciała.WynikiWykazano, iż kobiety z depresją i schizofrenią posiadały istotnie wyższą zawartość zarówno tkanki tłuszczowej trzewnej jak i tkanki tłuszczowej podskórnej w porównaniu z grupą kontrolną. Dieta o większym udziale energii z białka, wyższej podaży wapnia sprzyjała mniejszej zawartości tłuszczu w organizmie kobiet chorujących na depresję (w grupie mężczyzn z depresją takiej zależności nie odnotowano). W grupie pacjentów ze schizofrenią dieta o mniejszej podaży energii sprzyjała mniejszej wartości wskaźnika BMI, obwodu talii, wskaźnika WHR i mniejszej zawartości tłuszczu w organizmie.WnioskiNieprawidłowa struktura energetyczna, jak i nieodpowiednia zawartość składników odżywczych może w przyszłości przyczynić się do rozwoju wielu chorób somatycznych doprowadzając tym samym do pogorszenia jakości życia badanych jak i utrudniając utrzymanie zdrowia psychicznego.

CelBadania sposobu żywienia przeprowadzane wśród pacjentów z depresją wskazują, iż ich sposób żywienia często odbiega od racjonalnego, przyczyniając się tym samym do niezgodnej z zaleceniami podaży składników odżywczych, zwłaszcza witamin i składników mineralnych, których niedobór wpływa na nieprawidłowe funkcjonowaniu układu nerwowego.Celem pracy była ocena zawartości wybranych witamin i składników mineralnych w całodziennych racjach pokarmowych pacjentów chorujących na zaburzenia depresyjne nawracające.MetodaBadaniami objęto grupę 69 osób (54 kobiety i 15 mężczyzn w wieku 18-65 lat, średni wiek kobiet wynosił 45,7±12,2 lat, a mężczyzn 46,0±12,2 lat) leczonych z powodu zaburzeń depresyjnych nawracających. Do zebrania danych dotyczących sposobu żywienia wykorzystano kwestionariusz ankiety opracowany w Zakładzie Dietetyki i Żywienia Klinicznego UMB. W ocenie ilościowej sposobu żywienia wykorzystano wywiad 24-godzinny zebrany z 3 dni powszednich i 1 dnia weekendowego.WynikiW przeprowadzonych badaniach wykazano niezgodną z zaleceniami podaż większości ocenianych składników odżywczych.WnioskiWyniki badań wskazują, iż konieczność stosowania suplementacji diety preparatami witaminowo-mineralnymi powinna być rozpatrywana indywidualnie. W momencie poprawy stanu klinicznego badanym pacjentom wskazana by była edukacja żywieniowa związana z właściwym doborem grup produktów w celu zapewnienia optymalnej podaży witamin i składników mineralnych.