Search

GirişAtnalı böbrek, renal füzyon anomalilerinin en yaygın görülen tipidir. En sık görülen komplikasyonu ise böbrek taşlardır. Bu çalışmanın amacı, atnalı böbrek anomalisi olan hastalarda, renal taşların tedavisinde uygulanan perkütan nefrolitotomi (PNL) cerrahisinin sonuçlarını değerlendirmektir.Gereç ve YöntemlerÇalışmaya kliniğimizde 2014 ile 2018 yılları arasında, atnalı böbreğinde taş bulunan ve PNL yapılan yedi hasta dahil edildi. Hastaların yaş (yıl), cinsiyet, taş özellikleri (taş yüzey alanı, taraf ve lokalizasyon), operasyon süresi (dk), floroskopi süresi (dk), hemoglobin değişim miktarı, Hounsfield Ünitesi (HU) değerleri, nefrostomi alınma zamanı (gün), komplikasyonları ve rezidüel taşları değerlendirildi. Tüm hastalar için PNL genel anestezi altında prone pozisyonda gerçekleştirildi. Postoperatif 1. ayda, kontrastsız bilgisayarlı tomografi ile hastalar kontrol edildi. 4 mm'den büyük taşlar rezidü taş olarak kabul edildi. BulgularHastaların yaş ortalaması 50,50±2,12 (48-69) yıl idi ve hepsi erkekti. Ortalama taş yüzey alanı ve HU değerleri sırasıyla 441,50±156,20 mm2 ve 1317,50±123,70 olarak bulunmuştur. PNL yapılan hastaların ikisinde başarısız ekstrakorporeal şok dalga litotripsi (ext­racorporeal shock wave lithotripsy =ESWL) öyküsü vardı. Ameliyat sırasında veya postoperatif dönemde hiçbir hastada majör komplikasyon gelişmedi. Toplam rezidü taş oranı 42,80% (3/7). Sonuç Bizim sonuçlarımıza göre, PNL operasyonu atnalı böbreklerde güvenli ve etkili bir şekilde uygulanabilir.

Amaç: Laparoskopik ürolojik cerrahideki başlangıç deneyimlerimizi değerlendirmek. Gereç ve Yöntemler: Ocak 2015 ile Ocak 2018 tarihleri arasında laparoskopik ürolojik cerrahi uygulanan hastaların sonuçları retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Kliniğimizde laparoskopik cerrahi yapılan 88 hastanın 50’ si (%56.8) erkek, 38’ i (%43.2) kadındı. Hastaların ortalama yaşı 56 ± 14 (17-86) yıl idi. Otuz altı hastaya radikal nefrektomi, 26 hastaya basit nefrektomi, 3 hastaya parsiyel nefrektomi, 9 hastaya nefroüreterektomi, 2 hastaya dismembered pyeloplasti, 4 hastaya adrenalektomi, 7 hastaya üreterolitotomi, 1 hastaya ise orşiektomi uygulandı. Ortalama operasyon süresi sırasıyla 130±20, 119±21, 140±5, 150±21, 117±3, 71±8, 80±11 ve 45 dk, ortalama hastanede kalış süreleri sırasıyla 4.2±1.3, 3.1±1.4, 4.3±1.5, 4.7±1.3, 4±1.4, 3±0.8, 2.8±1 ve 1 gündü. Radikal nefrektomi yapılan hastaların 4’ ünde, basit nefrektomi yapılan hastaların 6’ sında ve nefroüreterektomi yapılan hastaların 3’ ünde olmak üzere toplam 13 (%14,7) hastada açık cerrahiye geçildi. Postoperatif komplikasyon 11 (%12,5) hastada görüldü. Sonuç: Laparoskopik cerrahi; öğrenme eğrisi uzun olan, cerrahın yeteneğine ve tecrübesine bağlı olarak çok iyi fonksiyonel sonuçlar veren minimal invaziv cerrahi yöntemlerden birisi olarak başlangıç döneminde uygun hasta seçimi ve doğru planlama ile başarılı bir şekilde uygulanabilmektedir.

Amaç: Robot yardımlı laparoskopik radikal prostatektomi (RYLRP) sonuçlarımızı sunmak.Yöntem: Şubat 2015 – Aralık 2017 yılları arasında lokalize prostat kanseri (PCa) nedeniyle Sakary Üniversitesi’nde RYLRP operasyonu uygulanan hastaların sonuçları retrospektif olarak değerlendirildi.Bulgular: Hastaların ortalama takip süreleri 16.1 (1-36) ay olarak bulundu. Hastaların ortalama yaşı 64.04 ± 6.33 yıl olarak saptandı. D’Amico risk sınıflamasına göre hastaların 29’u (%60.4) düşük risk, 13’ü (%27.1) orta risk ve 6’sı (%12.5) yüksek risk sınıfında saptandı. Ortalama operasyon süresi 237.7 ± 48.07 dk, ortalama tahmini kan kaybı 190.4 ± 65.8 ml olarak bulundu. Ortalama dren çekilme süresi 3.93 ± 1.81 gün, ortalama hastanede kalış süresi 4.66 ± 1.91 gün, ortalama sonda çekilme süresi 14.1 ± 2.1 gün olarak bulundu. On (%20,8) hastada cerrahi sınır pozitif saptandı. Kontinans oranları postoperatif 1. ay, 6. ay ve 12. ay’da sırasıyla %50, %71.4 ve %85.2 olarak bulundu. Potens oranları postoperatif 1. ay, 6. ay ve 12. ay’da sırasıyla %37.5, %42.9 ve %51.2 olarak tespit edildi. Takiplerde 1 hastada biyokimyasal nüks tespit edildi.Sonuç: RYLRP lokalize PCa’nin tedavisinde etkin ve güvenilir bir yöntemdir. Sonuçlarımız literatürle uyumludur. Cerrahi tecrübe arttıkça daha iyi onkolojik ve fonksiyonel sonuçlar alınacaktır. Anahtar kelime: Öğrenme eğrisi, prostat kanseri, robotik cerrahi.

Amaç: Bu çalışmada Transüretral prostat rezeksiyonu (TURP) sonrası kateter çekim süresinin ameliyat başarısı üzerine etkisinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Yöntem: TUR-P yapılan hastalar, kateter çekim sürelerine göre 3 gün altı ile 3 günden fazla olmak üzere randomize olarak iki gruba ayrıldı. Her iki grupta bulunan hastaların yaş, preoperatif total PSA, Hb, Qmax, PVR, ameliyatta çıkarılan doku miktarı, post operatif Hb, Qmax, PVR değerleri kaydedildi. Preoperatif ve postoperatif Omax değerleri arasındaki değişim gruplar arasında hesaplandı. Parametrik veriler ortalama ± standat sapma, parametrik olmayan veriler min - maks olarak verildi. Grup verilerinin karşılaştırılmasında Mann Whitney U test kullanıldı.Bulgular: Grup 1’de 37, grup 2’de 45 hasta vardı. Hastaların yaş ortalamaları grup 1’de 66.8 ± 5.0 yıl, grup 2’de 66.8 ± 8.4 yıl idi. Grupların PSA, Hb, Htc, Q maks, PVR, çıkan doku miktarları ve operasyon sonrası Q maks değişimleri Tablo 1’de özetlendi. Yaş, PSA, Hb, Htc, Qmaks, PVR verileri arasında guplar arasında anlamlı fark görülmedi. Operasyon sonrası Qmax değişimi (Post op Q maks- Preop Q maks) ve PVR verileri grup 2 de daha iyi görünmesine rağmen iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark görülmedi. Fakat kateter süresi uzun olan hastaların operasyonda çıkarılan doku miktarının istatistiksel olarak anlamlı daha yüksek olduğu dikkati çekti.Sonuç: TUR-P operasyonlarında postoperatif Qmaks değişimi ve PVR göz önüne alındığında kateter çekim süresinin bu parametrelere anlamlı bir etkisinin olmadığı gözlemlendi. ( Sakarya Tıp Dergisi 2016, 6(2):56-59 )Anahtar Kelimeler: Benign prostat hiperplazisi, Üretral kateter, Üroflowmetri