Search

Bitkiler bulundukları çevre içinde, gelişimlerini sınırlayan, farklı şekillerde meydana gelebilen olumsuz koşullara maruz kalabilmektedirler. Bitkilerde büyüme, gelişme ve metabolizmayı etkileyen ve/veya engelleyen bu olumsuz koşullara stres adı verilmektedir. Salisilik asit (SA) bitkilerde yaygın olarak bulunan ve artık günümüzde bitki büyüme ve gelişmesinin düzenlenmesinde önemli rol oynadığı kabul edilen bir fitohormondur. SA aynı zamanda, tuzluluk, yüksek ve düşük sıcaklık, su, ağır metal, don ve kuraklık stresi gibi abiyotik stres şartlarında bitkilerin toleransını artırmaktadır. Çalışmamız da Türkiye’nin önemli beyaz şaraplık üzüm çeşitlerinden olan ve Tokat’ta yaygın yetiştiriciliği yapılan Narince üzüm çeşidine ait fidanlar kullanılmıştır. Uygulanan yüksek sıcaklık stresi öncesi bitkilere 4 farklı dozda ( 0, 0.5, 1.0, 1.5 µmol l-1 ) salisilik asit (SA) uygulanmış olup bitki büyütme kabininde 40?C’de 12 saat boyunca yüksek sıcaklığa maruz bırakılmıştır. Stres uygulamasından 21 gün sonra ise bitkilerden bitki büyümesini takip etmek amacıyla, sürgün uzunluğu (cm), yaş- kuru sürgün ve kök ağırlıkları (g) alınmış, Salisilik asidin etkisini ortaya koymak amacıyla ise oransal su kapsamı (%), iyon akışı (%) ve hücre zarı zararlanma oranı (%) hesaplanmıştır. Plants are constantly exposed to adverse conditions in their environment, which may occur in different ways, limiting their growth. These negative states that affect and / or prevent growth, development and metabolism in plants are called stress. Salicylic acid (SA) is a hormone-like substance commonly found in plants and is now accepted to play an important role in regulating plant growth and development. Salicylic acid also increases the tolerance of plants under abiotic stress conditions such as salinity, high and low temperature, water, heavy metal, frost and drought stress. This study is one of the important white wine grape varieties belonging to Turkey's Narince grape varieties growing in Tokat made widely used. Salicylic acid (SA) was applied to the plants in 4 different doses (0, 0.5, 1.0, 1.5 µmol l-1 ) before high temperature stress to be applied and they were exposed to high temperature for 12 hours at 40°C in the growth chamber. At the end of the 21 days after the stress application, shoot length (cm), fresh -dry shoot and root weights (g) were taken in order to follow the plant growth from the plants. Proportional water content (%), Ion flow (%) to reveal the effect of salicylic acid and the cell membrane damage rate (%) was calculated.

Bu çalışmada, Bolu merkez ilçesindeki etlik piliç kümeslerinin yapısal özellikleri, mekanizasyon uygulamaları, sorunları ve çözüm önerileri incelenmiştir. Anket çalışmasında, Bolu il merkezine bağlı en yoğun etlik piliç üretimi yapılan 8 köydeki (Oğulduruk, Musluklar, Değirmenbeli, Çivril, Banaz, Yakuplar, Vakıfgeçitveren ve Çaygökpınar) toplam 200 adet kümese ilişkin veriler kullanılmıştır. Anketler, Şubat-Nisan 2018 tarihlerinde yapılmıştır. Bolu il merkezindeki incelenen etlik piliç kümeslerindeki kapasitenin %74’ünün 5.000?Kapasite

Tuzluluk Dünya’da tarım alanlarında ciddi problemlere sebep olan en önemli abiyotik stres faktörlerinden biridir. Bu çalışma ile Türkiye’nin bazı illerinden toplanan ve ülkemizdeki tohum gen bankalarından temin edilen yerel ekmeklik buğday genotiplerinin erken gelişme dönemindeki tuz stresine toleransının belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada materyal olarak 25 adet yerel ekmeklik buğday genotipi ve standart olarak da 4 adet tescilli ekmeklik buğday çeşidi kullanılmıştır. Genotipler tuz stresine tabi tutularak çimlenme oranı, kök uzunluğu, koleoptil uzunluğu, sürgün uzunluğu, çimlenme indeksi, kök taze ve kuru ağırlığı özellikleri ölçülmüştür. Çimlenme oranı kontrole göre tuz uygulamasında %39,1 oranında önemli bir şekilde azalmıştır. Çimlenme oranlarına göre incelenen genotipler arasında TR 53869, Kate A1 ve Pehlivan genotiplerinin erken gelişme dönemindeki tuz stresine toleranslı olduğu, TGB 000543 ve TR 63579 nolu genotiplerin ise duyarlı olduğu belirlenmiştir. İncelenen tüm özellikler dikkate alındığında TR 53869 nolu genotip erken gelişme dönemindeki tuz stresine toleranslı genotip olarak değerlendirilebilir. Bu genotipin buğday da tuz stresinin sorun olduğu bölgeler için ıslah çalışmalarında kullanılabileceği öngörülmüştür. Salinity is one of the most important abiotic stress factors causing serious problems in agricultural areas in the world. In this study aimed to determine the salt stress tolerance of local bread wheat genotypes collected from some provinces of Turkey and provided from seed gene banks in our country in early growth stage. In the research, twenty five local bread wheat genotypes and four registered bread wheat cultivars as standard were used as material. Genotypes were subjected to salt stress germination percentage, radicle length, coleoptile length, shoot length, germination index, root fresh and dry weight, were measured. Germination percentage was decreased significantly by 39.1 % in salt application compared to the control. According to the germination percentages, TR 53869, Kate A1 and Pehlivan genotypes were found to be tolerant to salt stress in early growth stage TGB 000543 and TR 63579 were sensitive. Considering all traits investigated, genotype TR 53869 can be considered as a genotype tolerant to salt stress in early growth stage. It is predicted that this genotype can be used in breeding studies for the areas where salt stress is a problem in wheat.

Bu çalışmada iki farklı kekik türü (Thymus vulgaris L. ve Origanum majorana L.), adaçayı (Salvia officinalis L.) ve Lavanta (Lavandula officinalis L.), bitki ekstraktının önemli bir karantina zararlısı olan Patatesten güvesi-PG [(Phthorimaea operculella (Zeller) (Lepidoptera: Gelechiidae)]’nin ergin öncesi dönemlerine karşı toksik etkisi araştırılmıştır. Her bir bitkinin ekstraktları üç farklı %3, 5 ve 10 ml/L’luk konsantrasyonda etanol ile seyreltilmiş, zararlının larva ve yumurtalarına karşı uygulanmıştır. Yumurtaya uygulamada en yüksek konsantrasyonda (%10 ml/L) sırasıyla, lavanta ve T. vulgaris’de %73,7, O. majorana'da %67,5 ve adaçayında ise %66,2 oranında inhibisyon gözlenmiştir. Elde edilen sonuçlar, konsantrasyon arttıkça, yumurta açılımının azaldığını gösterirken, en çok etki lavanta ve T. vulgaris’in %10 ile muamele edilmiş P. operculella yumurtalarında görülmüştür. Gözlemler 7 gün boyunca yapılmıştır. Larva evresine karşı insektisit toksisite çalışmasında, 7. gün sonunda ölüm oranı en yüksek konsantrasyonda (%10 ml/L), O. majorana %91,2, Lavanta 90%, T. vulgaris %87 ve adaçayında %83,7 oranlarında tespit edilmiştir. Ayrıca larvada 4 farklı bitki ekstraktının konsantrasyonları arttıkça ölüm oranının da zamana bağlı olarak arttığı tespit edilmiştir. Sonuç olarak, bu çalışmada, bitki ekstraktlarının yumurta evresine ovisidal toksisitesi olduğu ve larva evresine de insektisidal etkisi olduğu bulunmuştur. Two different thyme species (Thymus vulgaris L. and Origanum majorana L.), sage (Salvia officinalis L.) and lavender (Lavandula officinalis L.) extracts were tested against pre-adult stage of Potato tuber moth-PTM [(Phthorimaea operculella (Zeller) (Lepidoptera: Gelechiidae)], which is an important quarantine pest. Each plant extracts prepared with ethanol were applied to larvae and eggs in three different concentrations 3%, 5 and 10 ml/L. In the egg treatments at the highest concentration (10% ml/L), inhibition rate was observed in Lavander and T. vulgaris 73.7%, in O. majorana 67.5% and in sage 66.2%, respectively. Results indicated that the mean number of hatching eggs were highly decreased as concentration increased, the highest decreased was observed with treated 10% concentration. of lavender and T. vulgaris. Observation were for 7 days. In the insecticidal toxicity study of against the larval stage, mortality were determined at the highest concentration (10% ml/L) in O. majorana 91.2%, Lavander 90%, T. vulgaris 87%, and Sage 83.7% at the end of 7th day. It was also determined that the larval mortality rate was higher with the increasing of extracts of 4 different plant depending on time. As a result, in this study, ovicidal toxicity of plant extracts was recorded against to on egg stage and it was that impact of insecticidal against to on larval stage also.

Bu çalışmada Samsun ili örtüaltı potansiyelinin %87,18’ini oluşturan Çarşamba ilçesindeki işletmelerin ve üretim sistemlerinin yapısal ve çevre koşulları yönünden mevcut durumları ve sorunlarının literatür bilgileri altında incelenerek çözümüne yönelik önerilerin geliştirilmesi amaçlanmıştır. İşletmelerin genel özellikleri ile üretim yapılarının yapısal özellikleri yetiştiricilik tekniği, teknoloji kullanımı, çevre koşullarının yeterliliği yapılan anket, ölçüm, kroki, gözlem ve fotoğraflarla belirlenerek değerlendirilmiştir. Elde edilen sonuçlara göre aile tipi işletmelerin oluşturduğu örtüaltı yapılarının tamamı üretim amaçlı tekli sistem (bireysel) olarak inşa edilmiştir. İşletme sahiplerinin eğitim düzeyleri düşük olup örtüaltı üretimi ekonomik açıdan önemli yer oluşturmaktadır. Örtüaltı yapılarının çoğunda maddi olanaksızlıklar ve plansız yapılan üretim faaliyetleri nedeniyle teknolojiden yeterli ölçüde yararlanılamadığı, bitkilerin gereksinim duyduğu çevre koşullarının denetiminde önemli rol oynayan havalandırma, ısıtma ve soğutma sistemlerin yetersiz olduğu ve planlamada gerekli ilkelerin yeterince göz önüne alınamadığı belirlenmiştir. Sonuçta araştırma konusuyla ilgili sorunlar hakkında bilgi edinilmiş, örtüaltı yapılarının yapısal ve çevre koşulları yönünden gereksinimleri belirlenerek üreticilere önerilerde bulunulmuştur. This study was conducted to assess the structural and environmental conditions and potential problems of under-cover production systems of Çarşamba town, which constitute about 87,81% of under-cover production potential of Samsun Province through comprehensive literature search and to develop possible solutions towards these problems. Selected facilities were analyzed for their structural characteristics, production techniques, technology use, environmental conditions through surveys, drawings, observations and photographs. Present findings revealed that all of the family type under-cover production systems are composed of individual (single) constructions. Facility owners had quite low level of education and under-cover production systems constituted a significant place in their economic statuses. Under-cover production systems were mostly lack of technology because of financial burdens and unplanned production activities. Ventilation, heating and cooling systems, playing a significant role in control of environmental conditions, were mostly insufficient and relevant design criteria were not mostly taken into consideration. With this study, potential problems were identified, structural and environmental requirements of under-cover production systems were determined, and recommendations were provided to producers accordingly.

Bu çalışma aşılı tüplü asma fidanı üretiminde, mikoriza kokteyllerinin fidan randıman ve kök kalitesine etkisini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Araştırmada beş farklı asma anacına (140 Ru, 110 R, 41 B, 1103 P ve 5BB) ait çelikler ile Narince üzüm çeşidinin kalemleri kullanılmıştır. Ayrıca, bu çalışmada bazı simbiyotik canlıların karışımı olan 5 ticari mikoriza preparatı (MP); Root Deep Gel (RD), Endo Roots Soluble (EN), Myco Apply (MA), Bio-one (BO) ve Biovam (BV) kullanılmıştır. Kalemler anaçlara, masa başında omega aşı makinesi ile aşılanmış ve aşılı çelikler 3 hafta süreyle kaynaştırma odasında tutulmuştur. Aşılı çelikler, 1:1 oranında torf ve steril perlit karışımı içeren 12 × 20 cm boyutlarındaki plastik polietilen tüplere dikilmiştir. Aşılı çelikler, serada 2 ay süreyle gelişmeye bırakılmışlardır. Fidan randıman oranları saptandıktan sonra, fidanlar alıştırma ortamına aktarılmıştır. Fidanların yaş ve kuru kök ağırlıkları, Eylül ayının ilk haftasında saptanmıştır. Araştırma tesadüf parselleri deneme desenine göre 3 tekerrürlü ve her tekerrürde 50 aşılı çelik olacak şekilde planlanmıştır. Çalışma sonucunda, fidan randıman ve kalitesine hem anaç hem de MP uygulamalarının farklı düzeyde etki etiği belirlenmiştir. Birinci boy fidan randımanı, ilk yıl %21-93,3, ikinci yıl ise %10,3-79,3 arasında değişmiştir. MP uygulamalarının toplam fidan randımanlarına etkileri, her iki yılda da anaçlara göre farklılık göstermiştir. Toplam fidan randımanı, ilk yıl 110 R ve 41 B’de, ikinci yıl 5 BB, 41 B ve 140 Ru’da istatistiki açıdan önemli çıkmıştır. Başarılı sonuçlar ilk yıl MA, EN, RD, ikinci yıl ise EN, RD, BO uygulamalarından elde edilmiştir. En yüksek fidan randımanı 5BB anacında, en düşük fidan randımanı ise 140 Ru anacına aşılı fidanlarda belirlemiştir. MP uygulamalarının kök yaş ve kuru ağırlığına etkileri, anaçlara göre farklılık göstermiştir. This study was carried out in order to determine the effects of Mychorrizal Preparation (MP) applications on final take and root quality in grafted and potted grapevine sapling production. In this research, cuttings of five different Vine rootstocks (140 Ru, 110 R, 41 B, 1103 P and 5 BB) and scions of Narince grape cultivar were used. In addition, 5 commercialssymbiotic mychorriza preparations (MP); Roots Deep Gel (RD), Endo Roots Soluble (ER), Myco Apply (MA), Bio-one (BO) and Biovam were applied. Scions were grafted on rootstocks by omega table grafting machine and then grafted cuttings were stored for three weeks at stratification room. The grafted cuttings were planted into polyethylene bags (12 × 20 cm size) containing 1:1 sterile perlite-peat mixture. Grafted cuttings were kept in greenhouse during 2 months for growing. After grapevine final take rates were determined, grapevine saplings were transferred to acclimatization environment. Root fresh and dry weights of grapevine saplings were detected in the first week of September. Research was designed according to completely randomized plot as three replications and as 50 grafted cuttings each plot. At the end of study, it was determined that both MP applications and rootstocks have a significant effect on final take and sapling quality. The ratios of first grade sapling varied from 21.5% to 93.3% in first year and from 10.3% to 79.3% in second year. Effects of MP applications on the total final take ratios differed depending on the rootstocks in both years. MP applications showed significant effect on total final take ratios of 110 R and 41 B in the first year, and total final take ratios of 5 BB, 41 B and 140 Ru in the second year. While the best results were obtained from MA, EN, RD applications in the first year, the highest final take ratios were in EN, RD and BO applications in the second year. The highest value on final take was obtained from 5BB rootstock, while the lowest value was recorded in 140 Ru rootstock. Effect of MP applications on the fresh and dry weight of root changed according to rootstocks.

Standardized Precipitation Index (SPI) is used to determine dry and humid periods according to the cumulative probability method at different time scales. . In this study, the rainfall data between the years of 1980-2018 belonging to of Kayseri Meteorology Station was simulated by CLIGEN stochastic climatic data generator. SPI indices calculated by using observed and simulated precipitation were evaluated with the statistical methods at the time scales of 3-, 6-, 9- and 12- months. The SPI values of 3-, 6-, 9- and 12- month which are observed and simulated with CLIGEN are close to each other and the performance of the model is very high in calculating the SPI values of these time series. However, as the time period increased, the model's representative ability decreased. Standart Yağış İndeksi (SYİ) farklı zaman ölçeklerinde, kümülatif olasılık yöntemine göre kurak ve nemli periyodları belirlemek amacıyla uygulanan bir yöntemdir. Bu çalışmada, Kayseri iline ait 1980-2018 yılları arasındaki yağmur verisi CLIGEN iklim modeli ile simüle edilmiştir ve daha sonra her iki veri seti SYİ yöntemine göre 3-, 6-, 9- ve 12- aylık kuraklık ve nemlilik şiddetini ifade eden indeks değerleri elde edilmiştir. Hem gözlenen hem de simüle edilen SPI değerleri karşılaştırılmıştır. 3-, 6-, 9- ve 12- aylık SPI değerleri birbirine yakın olup, modelin bu zaman serilerinin SPI değerlerini hesaplamada performansı oldukça yüksektir. Ancak zaman aralığı arttıkça modelin temsil yeteneği düşüş göstermektedir.

Çalışma genç çiftçi desteklemeleri hibe programına başvuru yapan üreticilerin sosyo-ekonomik özelliklerinin incelenerek, kırsal alandan göç eğilimlerinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. TR-83 bölgesinde (Tokat, Amasya, Çorum, Samsun) 2016 yılında Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı “Genç Çiftçi Projesi” Destek Programına başvurmuş olan üreticiler ana popülasyonu oluşturmuştur. Örnek hacminin belirlenmesinde Neyman yönteminden yararlanılmıştır. Çalışmada desteklemeden yararlanan 120 üretici ve yararlanamayan 140 üretici olmak üzere toplam 260 üretici ile görüşülmüştür. Veriler destelemeden yararlanma durumuna göre karşılaştırmalı olarak değerlendirilmiştir. Üreticilerin göç etme eğilimleri incelendiğinde, kent ortamında yaşamaya uygun imkân olsa göç ederim diyen üretici oranı yaklaşık %17’dir. Göç etmek isteyen üreticilerin yanı sıra kararsız olan üreticiler de (%4) bulunmaktadır. Üreticiler arasında yaklaşık %21 göç potansiyeli bulunmaktadır. Göç etme eğilimi olan üreticiler yaş grubu düşük olan gruplarda görülmektedir. Kırsaldaki genç nüfusun kırsaldan göç etme eğilimlerini etkileyen faktörleri belirlemek amacıyla yapılan Lojistik Regresyon sonucunda; eğitim seviyesi yüksek, tarım dışı alanlardan gelir sahibi, köy yaşantısının zorlukları olduğunu düşünen, köyde yaşam standardını düşük bulan ve burada kazandığıyla geçinemeyenlerin, diğerlerine göre göç etme eğiliminin daha fazla olduğu belirlenmiştir. The study was carried out with the aim of determining the tendencies to stay in agriculture by examining the socio-economic characteristics of the producers who applied to the supporting program of young farmers. In the TR-83 Region (Tokat, Amasya, Çorum, Samsun), have formed the main population the producers who applied to the Support Program (Young Farmer Project) of the Ministry of Food, Agriculture and Livestock. The Method of Neyman was used in the determination of sample size. A total of 260 producers were surveyed with 120 Producers who benefit from the support of young farmers and 140 producers who cannot benefit from the support of young farmers. The data were evaluated comparatively according to the utilization status of the support. The rate of the producer, who said would migrate when the migration tendency of producers were investigated was determined as 17%. As well as producers who are saying that they should migrate to the city if they have the possibility, there are unstable producers (4%). There is about 21% migration potential among producers. The migration tendency was seen in the producers in low age groups. It is determined that the tendency to migrate is higher, farmers who high levels of education, farmers who have not non-agricultural income, farmers who think that there are difficulties in village life, farmers who believe that low standard of living, farmers who can’t make a living with the income they earn in the village, according to others.

Bu araştırmada, Adana illinde soya üretiminin girdi kullanım etkinliği analiz edilmiştir. Araştırma verileri tabakalı örnekleme yöntemi ile belirlenen 84 üreticiden anket yolu toplanmıştır. Verilerin analizinde soya üretim faaliyetinin ekonomik analizi yapılmış ve sonrasında Veri Zarflama Analizi ile girdi kullanım etkinliği analiz edilmiştir. Ayrıca işletmelerin etkin olma durumuna göre masraf ve gelir unsurlarının dağılımı incelenmiştir. Yapılan analiz sonuçlarına göre, Adana ilinde ortalama soya arazi genişliği 121,78 da., ortalama soya verimi, 430 kg/da olarak hesaplanmıştır. Girdiye yönelik yapılan Veri Zarflama Analizi sonuçlarına göre, teknik etkinlik 0,881, saf teknik etkinlik 0,950 ve ölçek etkinliği ise 0,920 olarak hesaplanmıştır. In this study, input oriented efficiency analysis of soybean growing in Adana province was performed. Data were collected from 84 farmers with face to face survey method by using stratified sampling method. In the analysis of data economic analysis of soybean production was performed and after input use efficiency in soybean production was analysed by Data Envelopment Analysis. In addition, the distribution of expenditure and income components is examined according to the status of the enterprises being efficiency. According to the analysis results, the average soybean area width in Adana province is 121.78 and average soybean yield 430 kg/da calculated as. According to DEA with input oriented, technical efficiency was calculated as 0.881, pure technical efficiency as 0.950 and scale efficiency as 0.920.

Bu araştırma, Domuz ayrığı (Dactylis glomerata, Pizza, DA), İngiliz çimi (Lolium perenne, Bastion, İÇ) ve Ak üçgül (Trifolium repens, Huia, AÜ) karışımları ile tesis edilen 3 farklı meranın (İÇ, İÇAÜ ve DAAÜ) kuru ot verimi, kimyasal kompozisyonu, süt ineklerinde süt verimi ve sütün kompozisyonuna etkilerinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. İki yıl yürütülen bu araştırmada otlatma denemesi, dönüşümlü deneme düzenine göre yapılmıştır. Bu amaçla, her biri 30 günden (8 gün alıştırma ve 22 gün esas dönem) oluşan iki dönemde toplam 6 baş Siyah-Alaca inek (2. laktasyonda ve ortalama 520±26 kg canlı ağırlığında) kullanılmıştır. Hayvanların süt verimi her dönemin birbirini takip eden son beş gününde, sütün besin madde kompozisyonu (kuru madde, yağ ve protein içeriği) ise son üç günü alınan örneklerde tespit edilmiştir. İÇAÜ merasından elde edilen otların asit çözücüde çözünmeyen lif (ADF) içeriği, diğer iki meradan elde edilenlerinkinden daha düşük bulunurken, Net Enerji Laktasyon (NEL) içeriği, birinci yıl, birinci otlatma döneminde, daha yüksek bulunmuştur. Bununla birlikte, incelenen meraların süt verimine etkisi önemsiz, ancak birinci yılda süt protein verimine, ikinci yılda ise süt yağı ve süt kuru maddesine etkilerinin önemli olduğu bulunmuştur. Otlatma döneminin birinci yılında, süt verimi, süt yağı verimi ve protein verimine etkisi ise önemli bulunmuştur. Bu çalışmanın sonuçları, bu çalışma şartları altınında meranın botanik kompozisyonunun sütün miktar ve bileşimi üzerine etkisinin olmadığı ancak, vejetasyon döneminin ilerlemesiyle süt veriminin düştüğü görülmüştür. This research was conducted to determine forage yield, chemical composition, milk yield and milk composition in dairy cattle grazing on pasture established with species and mixtures of Perennial ryegrass (Lolium perenne, Bastion,PR), Orchardgrass(Dactylis glometata, Pizza,OG) and White clover(Trifolium repens, Huia,WC). In this research conducted for two years, the grazing experiment was carried out according to a change over trial design. For this purpose, a total of 6 Holstein Friesian cows (at the 2nd lactation and with an average of 520 ± 26 kg live weight) were used for two periods, each of which consisted of 30 days (8 days of adaptation and 22 days of the basis period). The milk nutritional composition of the animals (dry matter, fat and protein content) was determined in the last three days in the last five consecutive days of each lactation period. The acid detergent fiber (ADF) content of pasture obtained from Perennial ryegrass + White clover mixture (PRWC) was found to be lower than that obtained from the other two (PR and OG) pasture and Net Energy Lactation (NEL) content was found higher in the first grazing period in the first year. However, the effect of the investigated pastures on milk yield was not significant, but it was found that the effects on milk protein yield in the first year and dry matter of milk in the second year were significant. In the first year of grazing period, milk yield, milk fat yield and protein yield were found to be significant. The results of this study showed that under these operating conditions, the botanical composition of the pasture had no effect on the amount and composition of the milk, but the milk yield decreased as the vegetation period advanced.

Türkiye’de kırmızı et tüketiminin yaklaşık %90’ını sığır eti oluşturmaktadır. Tüketim bazında ele alındığında sığır eti daha çok dana eti ile eş tutulmakta ve bu nedenle fiyat değerlendirmelerinde dana eti fiyatları yaygın olarak kullanılmaktadır. Dana eti fiyatlarındaki değişimin tüketim üzerinde oldukça etkin bir faktör olduğu bilinmektedir. Bu çalışmada dana eti fiyatlarındaki dalgalanmaların araştırılması amaçlanmıştır. 2005 Ocak- 2017 Aralık dönemini kapsayan süreçte dana eti fiyat belirsizliğinin tespitinde GARCH(1,1) modeli kullanılmıştır. Model sonucuna göre dana eti fiyatlarının ekonomik ve siyasi istikrarsızlık, gıda krizi, doğa olayları vb. herhangi bir şok karşısında büyük sıçramalar ile tepki verdiği ve dana eti fiyatlarının ortalama fiyata göre uzun bir zaman sürecinde normale dönebileceği tespit edilmiştir. Çalışmada, Türkiye’de kırmızı et fiyatlarının istikrarlı bir yapı kazanmasına yönelik dış ticaret politikaları ile birlikte büyükbaş hayvancılığa ilişkin arz politikaları ile tamamlayıcı olarak küçükbaş arzını destekleyici politikaların geliştirilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Approximately 90% of the red meat consumption in Turkey is the beef. On the basis of consumption, beef is mostly equated with veal and therefore the price of veal is widely used in price evaluations. It is known that the change in veal prices is a very effective factor on consumption. In this study, it was aimed to investigate the fluctuations in veal prices. GARCH (1,1) model was used to determine the price uncertainty in the period between January 2005 and December 2017. According to the model results, veal prices reacted with big jumps to any shock such as economic and political instability, food crisis, natural events. It was determined that the price of veal meat could return to normal for a long time period according to the average price. In the study, foreign trade policies towards gaining a stable structure of red meat prices in Turkey should not be ignored. However, it has been concluded that policies supporting bovine supply should be developed as a complement to supply policies for cattle breeding.

Bu çalışmanın amacı, yüksek Cd konsantrasyonuna sahip toprağa çinko (Zn) uygulamaları ile ekmeklik ve makarnalık buğdayın Cd alımına olan etkisini araştırmaktır. Çalışma sera koşullarında Zn noksanlığına sahip kireç içeriği yüksek bir toprakta tesadüf blokları deneme desenine göre dört tekerrürlü olarak gerçekleştirilmiştir. Denemede Cd uygulamaları 0 (Cd 0) ve 10 (Cd10) mg kg -1 Cd dozlarında uygulanmıştır. Çinko uygulamaları ise topraktan 0 (Zn 0) ve 10 (Zn 10) mg kg -1 Zn ile toprak + yapraktan (Zn10+3Y; Zn10+8Y) olacak şekilde yapılmıştır. Yapraktan Zn uygulamalarına sapa kalkma döneminde başlanmış ve haftada 1 defa olmak üzere 3 ve 8 defa yapraktan %0,1 dozunda ZnSO 4 .7H 2 O uygulaması yapılmıştır. Bitkiler tane olgunluk döneminde hasat edilmiş ve tanelerde Zn ve Cd konsantrasyonları belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlardan topraktan ve toprak+yapraktan Zn uygulamaları ile ekmeklik ve makarnalık buğdayların tane Zn konsantrasyonlarında önemli artışların olduğu görülmüştür. Toprağa Cd uygulaması ile Karacadağ çeşidine göre Harran-95 çeşidinin tanesinde daha fazla Cd birikimi olduğu görülmüştür. Karacadağ çeşidinin kontrol koşullarında 31 ?g kg -1 olan Cd konsantrasyonu, Cd 10 koşullarında 3.616 ?g kg -1 ’e, Harran çeşidinin ise 70 ?g kg -1 tane Cd konsantrasyonu Cd10 koşullarında 8.434 ?g kg -1 ’e yükseldiği görülmüştür. Bununla birlikte, toprak, toprak + yapraktan Zn uygulamaları, makarnalık buğday çeşitlerinin tane Cd konsantrasyonlarını önemli ölçüde azaltmıştır. Haran-95 çeşidinin Cd 10 koşullarında 8.434 ?g kg -1 olan tane Cd konsantrasyonu, Zn10 koşullarında 6.464 ?g kg -1 ’a, Zn10+3Y koşullarında 7.932 ?g kg -1 ’a, Zn10+8Y koşullarında ise 6.745 ?g kg -1 ’a düşmüştür. Sonuçlardan makarnalık buğday çeşidinin ekmeklik buğday çeşidine göre topraktan daha fazla Cd aldığı görülmüştür. Bunun yanında topraktan ve yapraktan Zn uygulamaları ile makarnalık buğday çeşidinin Cd alımında daha fazla azalma olduğu görülmüştür. The purpose of this study was to investigate the effects of zinc application on Cd uptake of bread (Karacadağ) and durum (Harran-95) wheat growing in high Cd concentrations. Plants were grown under greenhouse conditions in Zn-deficient calcareous soil. The experiment was conducted in a randomized block design with four replicates. In the experiment, Cd was applied 0 (Cd0) and 10 (Cd10) mg kg -1 . The Zn application was 10 mg kg -1 Zn (soil+leaf) (10 mg kg -1 Zn + 3 applications from leaf; 10 mg kg -1 Zn + 8 applications from leaf). The Zn application was started at the end of the tillering stage in ZnSO 4 .7H 2 O form at 0.1% dose as 3 (3F) and 8 (8F) times of leaf application per a week. The plants were harvested at grain maturity stage and the Cd and Zn concentrations of grains were determined. The results revealed that Zn concentrations of both bread and durum wheat varieties were significantly increased with the soil Zn and soil+leaf Zn applications. The Cd accumulation in Harran-95 variety with soil Cd treatment was higher than that of Karacadağ variety. The Cd concentration (31 ?g kg -1 ) in the control conditions of Karacadağ varieties increased to 3.616 ?g kg -1 in Cd 10 conditions, which was 70 ?g kg -1 in control conditions of Harran variety and increased to 8.434 ?g kg -1 in Cd10 conditions. However, soil and leaf Zn applications have significantly reduced the grain Cd concentrations of durum wheat variety. Cadmium concentration in Harran-95 cultivar at Cd10 dose was 8.434 ?g kg -1 before addition of Zn, and it was decreased to 6.464 ?g kg -1 , to 7.932 ?g kg -1 and to 6.745 ?g kg -1 with Zn10, Zn10+3Y and Zn10+8Y applications, respectively. The results showed that the durum wheat variety removed higher Cd than the bread wheat variety. In addition, the decrease in grain Cd concentrations was the highest in durum wheat variety with the soil and leaf Zn applications.

Tokat is one of the developing provinces in terms of urbanism. Therefore, the land use changes city-wide which closely affects soil erosion. Numerical estimation of soil erosion is very important to prevent soil losses. In this study, USLE and WEPP Hillslope model were used to estimate the long-term soil losses in a slope area which used to be a pasture land and then turned into a fruit orchard in Büyükbeybağı area of Tokat province. Erosion sensitivity of the soil in the slope area was detected to be very low. Erosivity value of the area is low, soil is resistant to erosion due to pasture land use type and fruit orchard use type does not require intense soil cultivation practices. For all these reasons, both estimation technologies estimated soil losses of the land to be low. Tokat, şehircilik bakımından gelişmekte olan illerden birisidir. Bundan dolayı il genelinde arazi kullanımı değişmekte ve bu durum toprak erozyonunu çok yakından etkilemektedir. Toprak erozyon miktarının sayısal olarak tahmin edilmesi, toprak kayıplarının engellenmesinde çok önemlidir. Bu çalışmada, Tokat ili Büyükbeybağı mevkiinde yer alan önceden mera arazi kullanım türünde olup, daha sonra meyve bahçesine dönüştürülmüş bir yamaç arazide meydana gelen, uzun yıllık toprak kayıpları USLE ve WEPP Hillslope modeli ile tahmin edilmiştir. Yamaç arazisinde yer alan toprakların aşınıma duyarlılığı oldukça düşük olarak belirlenmiştir. Yörenin erosivite değerinin düşük, mera kullanım türünden dolayı toprakların erozyona dayanıklı olması ve meyve bahçesi kullanım türünün yoğun toprak işleme uygulamalarını gerektirmemesine bağlı olarak, her iki tahmin teknolojisi de arazinin toprak kayıplarını düşük olarak tahmin etmiştir.

Dünyada artan nüfusun sağlıklı ve dengeli beslenmesi amacıyla tarımsal üretimde konvansiyonel üretim biçimi yaygın olarak yapılmaktadır. Ancak bitkisel ve hayvansal üretimde verimi artırmak ve hastalıklarla mücadele etmek amacıyla kullanılan kimyasal maddeler su ve toprağa geçerek insan ve hayvan sağlığını etkilemektedir. Günümüzde Avrupa Birliği (AB) ülkeleri, Amerika Birleşik Devletleri (ABD), Japonya, Kanada ve Avustralya gibi gelişmiş ülkeler başta olmak üzere dünyadaki tüketiciler çevreye zarar vermeyen, insan ve hayvanlar üzerinde olumsuz etki yapmayan tarım ürünleri tüketim yönünde taleplerde bulunmaktadırlar. Koyun ve keçi yetiştiriciliği hem ülkemizde hem de dünyada organik hayvansal et ve süt üretiminde tüketicilerin taleplerini karşılamada önemli rol almaktadır. Dünyada 2012 yılında organik sertifikalı sığır, koyun ve domuz sayısı sırasıyla; 4,6, 5,6 ve 1,0 milyon baştır. Avrupa Birliği (AB)'inde bulunan 28 ülkenin 2015 yılında organik sertifikalı sığır, domuz, koyun, keçi ve tavuk sayısı sırasıyla; 3,7, 0,978, 4,5, 0,718 ve 31,6 milyon baştır. Türkiye'de organik hayvancılıkta en önemli oransal artış keçi yetiştiriciliğinde gerçekleşmiş (%652,1), bunu sırasıyla kanatlı (%187,7) ve koyun (%22,3) yetiştiriciliği izlemiştir. Türkiye'de 2015 yılında üretilen organik süt üretiminin %2,6 koyundan ve %6,3'ü keçilerden, organik kırmızı et üretimini ise %38,2 koyundan ve %1,6 keçiden sağlanmaktadır., Conventional production methods are widely used in agricultural production in order to provide healthy and balanced nutrition to the growing population in the world. However, the chemical substances used to increase the efficiency and combat against diseases in plant and animal production affects human and animal health by passing to water and soil. Today, consumers around the world, especially in developed countries such as the European Union (EU) countries, the United States (USA), Japan, Canada and Australia are need of consumption of agricultural products that do not harm the environment and do not affect people and animals negatively. Sheep and goat breeding both in Turkey and in the world, organic animal meat and milk production in the consumer's needs to meet the demands is playing an important role. Worldwide, in 2012, the number of certified organic cattle, sheep and pigs are approximately 4.6, 5.6 and 1.0 million head, respectively. 2015 years, the number of organic certified cattle, pigs, sheep, goats and poultry are approximately 3.7, 0.978, 4.5, 0.718 and 31.6 million head, respectively in the European Union (EU) 28 countries. The most significant increase in organic livestock production in Turkey occurred in goat breeding (652.1%), followed by poultry (187.7%) and sheep (22.3%) breeding. Organic milk and red meat production of Turkey has occurred 2.6% and 38.2% of sheep and 6.3% and 1.6% of goats in 2015 year.

Bu çalışma, Hatay ili kırsalında halk elinde yetiştirilen pekin ördeklerine ait yumurtaların matematiksel formüller kullanılarak bazı iç ve dış kalite özelliklerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Çalışmada 417 adet pekin ördeği yumurtası kullanılmış ve tartımla bireysel yumurta ağırlık değerleri baz alınarak matematiksel formüller yardımıyla yumurta boyu ve eni, yumurta yüzey alanı, yumurta kabuk ağırlığı ve kalınlığı, gözenek sayısı, yumurta sarı oranı değerleri hesaplanmıştır. Yumurta ağırlığına göre hesaplanan ortalama yumurta boyu 62,48 mm, yumurta eni 43,76 mm, kabuk kalınlığı 0,358 mm, kabuk ağırlığı 6,03 g, yumurta yüzey alanı 81,23 cm2, gözenek sayısı-1 8.915,29 adet, gözenek sayısı-2 7.993,13 adet, gözenek sayısı-3 8.934,70 adet ve sarı oranı %37,68 olarak belirlenmiştir. Ayrıca yumurta dış kalite özelliklerinden şekil indeksi %69,69, elongasyon 1,436, yumurta hacmi 66,38 cm3, gözenek yoğunluğu-1 109,89, gözenek yoğunluğu-2 98,34, gözenek yoğunluğu-3 109,74 gözenek sayısı/cm2 ve kabuk oranı değeri %8,48, yumurta iç kalite özelliklerinden sarı ağırlığı 26,78 g, ak ağırlığı 38,26 g ve ak oranı %53,85 olarak hesaplanmıştır. Sonuç olarak Hatay ilinde halk elinde yetişen pekin ördeklerine ait yumurtaların dış ve iç kalite özellikleri yumurta bütünlüğü bozulmadan ortaya konulmuştur.

Temel mikro-besin elementi demir (Fe) bitkide önemli rolleri bulunan birçok metalloproteinin aktif bölgesinde kofaktör olarak yer alır. Öte yandan aşırı reaktif olduğundan, hücre içerisinde fazla birikimi reaktif oksijen türlerinin üretimini tetikleyerek hücre ölümlerine neden olur. Dolayısıyla hücre içerisindeki demir homeostazı bitki gelişimi için çok önemlidir. Bitkiler demiri kök içerisine aldıktan sonra hücre içi kompartmanlara dağıtımını yaparlar. Hücre içi demir taşınımı ve dolayısıyla hücresel demir homeostazı farklı membran protein ailelerinin senkronize kontrolü sayesinde yürütülmektedir. Bu membran proteinlerinin demir eksikliği altında ifade seviyelerinin arttığı keşfedilmiştir. Bu taşıyıcıların görev ve regülasyonlarının irdelenmesi bitkilerdeki demir alım ve dağıtım mekanizmalarının anlaşılması açısından çok önemlidir. Bu yüzden bu derlemede hücre içerisine alınan demirin organellere dağıtımından sorumlu taşıyıcılar ile bu taşıyıcılar hakkındaki güncel gelişmelerden bahsedilmektedir., The basic micro-nutrient element iron (Fe) is present as a cofactor in the active sites of many metalloproteins with important roles in the plant. On the other hand, since it is excessively reactive, excess accumulation in the cell triggers the production of reactive oxygen species, leading to cell death. Therefore, iron homeostasis in the cell is very important for plant growth. Once uptake into the roots, iron is distributed to the subcellular compartments. Subcellular iron transport and hence cellular iron homeostasis is carried out through synchronous control of different membrane protein families. It has been discovered that expression levels of these membrane proteins increase under iron deficiency. Examination of the tasks and regulations of these carriers is very important in terms of understanding the iron intake and distribution mechanisms in plants. Therefore, in this review, the transporters responsible for the uptake of iron into the cell and its subcellular distribution between organelles will be discussed with an emphasis on the current developments about these transporters.

Bu çalışmada kabak çekirdeği için üretilen kabaktan (Cucurbita pepo L.) elde edilen tozdan bisküvi üretimi amaçlanmıştır. Tam kabak tozunun lif, protein ve kül değerleri sırasıyla %13,4, %8,5 ve %4,7 (kuru maddede) olarak kaydedilmiştir. Tam kabak tozu bisküvi üretiminde %15, %30 ve %45 oranlarında buğday unu ile yer değiştirme yöntemiyle hamura ilave edilmiştir. Bisküvi hamuruna farklı oranlarda tam kabak tozu ilavesi sonrasında sertlik, kayma, yapışkanlık ve bağlılık özellikleri incelenmiş ve sertlik değerinde %58,9, kayma değerinde %72,4, yapışkanlıkta %52,1 ve bağlılık değerinde %29,4 bir artış kaydedilmiştir. Bisküvilerde tam kabak tozu miktarı arttıkça kalınlıkta %24,8'lik hacimde ise %22,7'lik azalma gözlenmiştir. Renk değerleri incelendiğinde kontrol bisküvisine göre koyu renge sahip bisküviler elde edilmiştir. Bisküvilerde kül miktarında yaklaşık %232,6'lık bir artış gözlenmiştir. Kabak tozu ilavesi ile kontrol bisküvi formülasyonuna göre %58,4 daha fazla nemli bisküviler elde edilmiştir. Bisküvilerin tekstür sonuçlarında sertlik ve tokluk değerlerinde sırasıyla %82,3 ve %85,4'lük bir azalma görülürken gevreklik değerinde önemli bir değişim gözlenmemiştir. Bisküvilere yapılan duyusal analiz testinde kabuk rengi, iç renk, gözenek homojenliği ve büyüklüğü, koku, tat, yumuşaklık, ağızda dağılma ve ağızdaki yağlılık hissi açısından değerlendirme yapılmıştır. Duyusal analiz sonuçlarına göre %45 tam kabak tozu ilaveli bisküvi genel ortalamada en yüksek beğeni alan ürün olmuştur. Bu çalışmanın sonucuna göre kabak çekirdeği üretimi için yetiştirilen kabaklardan elde edilen unun farklı oranlarda bisküvi hamuruna ilave edilmesi ile besinsel özellikler anlamında olumlu etkiler elde edilirken, tekstürde ve renkte olumlu sonuçlar ortaya çıkmıştır. Duyusal analizler ile de bu bulgular desteklenmiştir., Bu çalışmada kabak çekirdeği için üretilen kabaktan (Cucurbita pepo L.) elde edilen tozdan bisküvi üretimi amaçlanmıştır. Tam kabak tozunun lif, protein ve kül değerleri sırasıyla %13,4, %8,5 ve %4,7 (kuru maddede) olarak kaydedilmiştir. Tam kabak tozu bisküvi üretiminde %15, %30 ve %45 oranlarında buğday unu ile yer değiştirme yöntemiyle hamura ilave edilmiştir. Bisküvi hamuruna farklı oranlarda tam kabak tozu ilavesi sonrasında sertlik, kayma, yapışkanlık ve bağlılık özellikleri incelenmiş ve sertlik değerinde %58,9, kayma değerinde %72,4, yapışkanlıkta %52,1 ve bağlılık değerinde %29,4 bir artış kaydedilmiştir. Bisküvilerde tam kabak tozu miktarı arttıkça kalınlıkta %24,8’lik hacimde ise %22,7’lik azalma gözlenmiştir. Renk değerleri incelendiğinde kontrol bisküvisine göre koyu renge sahip bisküviler elde edilmiştir. Bisküvilerde kül miktarında yaklaşık %232,6’lık bir artış gözlenmiştir. Kabak tozu ilavesi ile kontrol bisküvi formülasyonuna göre %58,4 daha fazla nemli bisküviler elde edilmiştir. Bisküvilerin tekstür sonuçlarında sertlik ve tokluk değerlerinde sırasıyla %82,3 ve %85,4’lük bir azalma görülürken gevreklik değerinde önemli bir değişim gözlenmemiştir. Bisküvilere yapılan duyusal analiz testinde kabuk rengi, iç renk, gözenek homojenliği ve büyüklüğü, koku, tat, yumuşaklık, ağızda dağılma ve ağızdaki yağlılık hissi açısından değerlendirme yapılmıştır. Duyusal analiz sonuçlarına göre %45 tam kabak tozu ilaveli bisküvi genel ortalamada en yüksek beğeni alan ürün olmuştur. Bu çalışmanın sonucuna göre kabak çekirdeği üretimi için yetiştirilen kabaklardan elde edilen unun farklı oranlarda bisküvi hamuruna ilave edilmesi ile besinsel özellikler anlamında olumlu etkiler elde edilirken, tekstürde ve renkte olumlu sonuçlar ortaya çıkmıştır. Duyusal analizler ile de bu bulgular desteklenmiştir.

Collected blue-green algae (cyanobacteria) from freshwater sites throughout Tokat province and its outlying areas were isolated in laboratory environment and their morphological systematics were determined and also their species identifications were studied by molecular methods. Seven different species of blue-green algae collected from seven different sites were isolated by purifying in cultures in laboratory environment. DNA extractions were made from isolated cells and extracted DNAs were amplified by using PCR. Cyanobacteria specific primers were used to amplify 16S rRNA and phycocyanine gene regions using PCR. Phylogenetic identification of species were conducted by evaluation of obtained sequence analysis data by using computer software. According to species identification by sequence analysis, it was seen that molecular data supports morphological systematics.

In this paper, we investigate the causal relationship in terms of labor productivity among GDP and its constituent three main sectors, e.g. agricultural, industrial and services sectors, in Turkey for the period of 1988-2015. In the study we employed Granger causality/block exogeneity Wald test, Impulse Response and Variance Decomposition analysis. The results showed that both agriculture and industry have positive effects on the labor productivity in services sector, and industry has a positive effect on the labor productivity in agriculture sector, while industrial labor productivity is not affected by the others. The main aim of the paper is examine the question of whether agriculture could serve as an engine of growth. Accordingly, the results indicated that labor productivity in agriculture sector increased during the course of study, and contributed to the labor productivity in services sector, as well. To our knowledge, although this method has been applied in various areas, sectoral causality has not been studied for Turkey before. In this paper, we investigate the causal relationship in terms of labor productivity among GDP and its constituent three main sectors, e.g. agricultural, industrial and services sectors, in Turkey for the period of 1988-2015. In the study we employed Granger causality/block exogeneity Wald test, Impulse Response and Variance Decomposition analysis. The results showed that both agriculture and industry have positive effects on the labor productivity in services sector, and industry has a positive effect on the labor productivity in agriculture sector, while industrial labor productivity is not affected by the others. The main aim of the paper is examine the question of whether agriculture could serve as an engine of growth. Accordingly, the results indicated that labor productivity in agriculture sector increased during the course of study, and contributed to the labor productivity in services sector, as well. To our knowledge, although this method has been applied in various areas, sectoral causality has not been studied for Turkey before.

Tomato comes as the most commonly produced, consumed and subject for trading in the world. Alongside fresh consumption, on the other hand it forms the most significant raw material source of food industry, especially for tomato paste, frozen and dried vegetable-fruit and canned food industry. Turkey's greenhouse vegetable production field for 2016 year is 675173 decars and Antalya forms 51% of this field. Tomato forms 61.72% of Antalya's greenhouse production. The main material of the research consists of interviews made with producers resided in 5 villages/towns, where greenhouse tomato production is carried out densely in Antalya city, Alanya district. In 48 villages and towns, greenhouse tomato production is carried out, according to the official records. In the chosen areas, 365 producers exist. 20% of these producers (73) form the sample size. In the research, it was determined that the producers' average agricultural land possession is 9.13 decars and in 40.53% of these areas they grew tomatoes. None of these producers are engaged in contractual growing. All of the yield is produced for the edible (as table-top item). After the harvest, all of the products are sold in the wholesales market in county and city. 7.89% of the producers have no information on soilless agriculture, as 10.52% of them think that it has no advantages and 73.36% of them recommend traditional agriculture.

This study was conducted to determine the change of fatty acids ratios of some rose hip species seeds in different harvest times. Seeds of five genotypes belonging to rose hip species (Rosa sp.) were used in the study. The fruits of species were harvested in six different ripening times and analyzed. Total oil analysis was performed for the fifth harvest only, which was determined as the optimal harvest time. As a result; total oil ratio of rose hip seeds varied as 5.22 and 6.62 g/100g respectively for accessions of Rosa dumalis (MR-12 and MR-15), 6.37 g/100g for R. canina (MR-26), 5.00 g/100g for R. dumalis ssp. boissieri (MR-46) and 5.29 g/100g for R. villosa (MR-84). Eleven fatty acids were determined in rose hip seeds. Among these fatty acids linoleic, oleic, linolenic, palmitic and stearic acids respectively had high ratio. Saturated fatty acids ratio (SFAs) was the highest in R. canina (MR-26) and the lowest in R. dumalis (MR-12); monounsaturated fatty acids ratio (MUFAs) was the highest in R. dumalis (MR-12) and the lowest in R. dumalis ssp. boissieri (MR-46); polyunsaturated fatty acids ratio (PUFAs) was the highest in R. dumalis ssp. boissieri (MR-46) and the lowest in R. dumalis (MR-12). Mono and polyunsaturated fatty acid contents obtained in this study was high; the change of fatty acid profile in the studied species in relation to harvest time was significant for some species and insignificant for others. A conclusion was reached that it is important to pay attention to qualitative and quantitative properties of seeds when conducting studies about rose hip improvement.

Flavonlar ve flavonoidlerin, hücre içi serbest radikal süpürme kapasitelerinden dolayı güçlü antioksidan aktiviteye sahip oldukları bilinmektedir. Flavonoidler, polifenolik bileşiklerin çeşitli kimyasal yapı ve özelliklerini paylaşan bir üyesi olarak bitkilerde bulunmaktadır. Quercetin, flavonoidlerin en etkili antioksidanları arasında yer almaktadır. Bu derlemede quercetin'in antioksidan özellikleri vurgulanmıştır. Bu bileşikler diyabet, kanser türleri ve bazı kardiyovasküler hastalıkların tedavisinde önemli rol oynamaktadırlar., Flavones and flavonoids are known to have potent antioxidant activity due to intracellular free radical scavenging capacities. Flavonoids are found ubiquitously in plants as a member of polyphenolic compounds which share diverse chemical structure and properties. Quercetin is among the most efficient antioxidants of the flavonoids. The antioxidant property of quercetin has been highlighted in this review. These compounds have pivotal role in treatment of diabetes, cancers and some cardiovascular diseases.

Bu çalışmada, yanlış arazi kullanımı içerisinde yer alan anız yakmanın zararları ve çiftçilerin anız yakmada bilinç düzeyi, tutum ve davranışları incelenmiştir. Çalışmada Tokat-Zile ilçesinde 9 köyde toplam 86 çiftçi ile anket yapılmıştır. Bu anketten elde edilen veriler ile çiftçilerin sosyo-demografik özellikleri belirlenmiş, anız yakmada tutum ve davranışları incelenmiştir. Araştırmadan elde edilen bazı sonuçlara göre çiftçilerin %99'u anızın yakılmaması gerektiğini ifade etmiştir. Çiftçiler anız yakmanın doğal zararlara neden olduğunu belirtmiş olup, anız yangınlarının en önemli zararı %76 oranla doğada yaşayan canlılara verdiğini ifade etmişlerdir. Anızı yakmak yerine çiftçilerin %57'si toprağa karıştırmayı tercih etmektedir. This study analyses the consciousness levels, attitudes and behaviours of farmers against stubble burning and the damages of stubble burning which is a part of land misuse. 86 farmers from 9 villages in Zile county of Tokat province were surveyed for the study. These data was used to state farmers' socio-demographical characteristics and their behaviours against stubble burning was analysed. According to the study results, 99% of the farmers says that stubble burning is a wrong application. They states that stubble burning causes natural damages and the most importantly it is harmful by 76% to the living creatures in the nature. 57% of them prefers the method of mixing stubble to the so

Türkiye'de 2014 yılında 31,1 milyon baş koyun varlığı bulunmaktadır. Orta Anadolu Bölgesi toplam koyun varlığının %8,3'üne sahiptir. Bu bölgede Niğde il olarak en önemli koyun yetiştiricisidir. Yapılan çalışmada, Niğde ili Çamardı ilçesinde koyun yetiştiriciliğinde pazarlama yapısı ortaya konulmuş, üreticilerin pazarlama sorunları tespit edilmiş ve çözüm önerileri sunulmuştur. Araştırmanın ana materyalini Niğde ilinin Çamardı ilçesinde Akkaraman cinsi koyun yetiştiriciliği yapan 39 üreticiye uygulanan anketler sonucu elde edilen birincil veriler oluşturmaktadır. İşletmelerde yılda ortalama 1374,4 kg süt elde edilmektedir. Elde edilen bu miktarın %73,5'i pazara sunulurken, geriye kalan %26,5'i öz tüketime ayrılmaktadır. Süt satışı büyük oranda tüccara yapılmaktadır. İşletmelerde canlı hayvan satışı yapılmaktadır. Üreticilerin %89,7'si hayvanlarını kasaplara satarken, %10,3'ü tüccarlara satmaktadır. Üreticilerin kooperatife üyeliğinin düşük düzeyde olduğu söylenebilir ve %51,3'ü koyunculuk ürünlerinin pazarlanmasıyla ilgili kooperatiflerin fayda sağlayacağını ifade etmiştir. Üreticilerin kooperatiften başlıca beklentileri ise pazar alternatifi sağlama ve ürünlerin değerlendirilmesinde kolaylık sağlanması, piyasada alıcı sayısı ve çeşidinin artması olarak belirlenmiştir, n Turkey, there are 31.1 million head sheep in 2014. Central Anatolia Region has 8.3% of this total number. Nigdeis the most important sheep producer province in this region. In this study it is aimed to determine marketing structure of products obtained from sheep production activities, define problems of it and present solutions for these problems. The main material of the research was consisted of primary data obtained from 39 Akkaraman sheep producers in Çamardı district in Nigde. In the sheep farms, milk production yield was 1374.4 kg per year. As 73.5% of this yield was presented to market, rest of it was used for self-consumption. Milk was generally sold to local traders. In the operations, livestock also was sold. When 89.7% of livestock sold to kasaps10.3% of it was sold to local traders. It can be said that producers who are the members of cooperatives werevery low and 51.3% of the producers stated that cooperatives can be useful for the solutions of marketing problems of sheep products. Main expectations of producers from cooperatives were providing them market alternative, providing easiness for processing of products and leading to increasing numbers and kinds of buyers in the market.

Bu çalışmada, kısa ve nötr gün çilek çeşitlerinde farklı derim dönemlerinin meyve kalite özellikleri ve fitokimyasallar üzerine etkisi incelenmiştir. Çalışma kapsamında iki günnötr (‘Fern’, ‘Kabarla’) ve dört kısa gün çilek çeşidi (‘Camorosa’, ‘Sweet Charlie’, ‘Rubygem’ ve ‘Festival’) kullanılmış olup meyveler üç farklı derim döneminde hasat edilmiştir. Hasat edilen meyveler gün-nötr çeşitler için 30 gün, kısa gün çeşitler için ise 15 gün aralıklarla analiz edilmiştir. Elde edilen meyvelerde en, boy, sertlik, meyve ağırlığı, titrasyon asitliği (TA), suda çözünebilir kuru madde (SÇKM) ve pH gibi pomolojik ölçümlerin yanı sıra toplam antosiyanin, toplam fenolik madde miktarı ve antioksidan kapasitesi değerleri incelenmiştir. Araştırma sonuçları incelendiğinde hasat periyodunun gecikmesi ile fiziksel ve pomolojik özelliklerden en, boy, meyve ağırlığı, pH ve SÇKM değerleri düşerken, TA ve sertlik değerleri yükselmiştir. Ayrıca hem kısa, hem de gün nötr çeşitlerin sonraki derim dönemlerinde hasat edilen meyvelerde toplam antosiyanin, toplam fenolik madde miktarı ve antioksidan kapasitesi miktarlarında artış gözlenmiştir., In this study, the effect of different harvest period on fruit quality and phytochemical properties of short and day neutral strawberries was investigated. For this purpose, two day-neutral ('Fern', 'Kabarl') and four short day ('Camorosa', 'Sweet Charlie', 'Rubygem' and 'Festival') strawberry varieties were harvested at three different harvest period. Harvested fruits were analysed 15 and 30 days intervals for short and day-neutral varieties. Pomological analysis such as fruit size, firmness, fruit weight, titratable acidity (TA), total soluble solids (TSS), pH and total anthocyanin, total phenolic content and antioxidant capacity were studied. Results of the present study indicated that fruits from later harvest periods displayed smaller fruit size, lower pH and TSS content but higher TA and fruit firmness. Also, both short and day neutral varieties have higher phytochemical content at later harvest period in terms of total phenolics, total anthocyanin and antioxidant capacity.

Gelişme dönemlerinin tanımlanması üreticiler ve araştırıcılar arasında iletişimi geliştirir. Fasulye (Phaseolus vulgaris L.) bitkisinin gelişim aşamalarını tanımlamak için standart, doğru ve kolay bir sistem gereklidir. Bu çalışmanın amacı, fasulye bitkisinin gelişim dönemlerini basit fakat doğru bir şekilde açıklamaktır. Fasulye bitkisinin biyolojik döngüsü, vejetatif (V) ve generatif (R) dönem olmak üzere birbirini takip eden iki döneme ayrılır. Vejetatif dönem, ana sap üzerinde basit yaprağın üstünde oluşan üçlü gerçek yaprak (V1-VN) sayısna göre belirlenir. Generatif dönem ise çiçeklenme (R1-R2), meyve gelişimi (R3-R4), tohum gelişimi (R5-R6) ve olgunlaşma (R7, R8 ve R9) olarak tanımlanır., Uniform description of developmental stages in crops improve communication among producers, researchers and others. A standardized, accurate, and easy system is needed to describe bean (Phaseolus vulgaris L.) plant development. The objective of this study was to develop and describe stages of bean plant development in a manner which is simple but accurate. The biological cycle of the bean plant is divided into two successive phases: the vegetative stage (V) and the reproductive stage (R). Vegetative stages are determined by counting the number of trifoliolate leaves (V1 to VN) on the main stem beginning above the unifoliate leaf. Reproductive stages R1 and R2 are based on flowering, R3 and R4 on pod development, R5 and R6 on seed development, and R7, R8 and R9 on maturation.

Kimyasal ve biyolojik açıdan değişken bir yapı gösteren toprağın mikrobiyal populasyonu mevsimsel farklılıklarında etkili olduğu bitki kök salgıları ve toprak üstü yapıların toprak içeriğine karışmasıyla da değişebildiği düşünülmektedir. Bitkinin gelişip büyüdüğü toprağın üst katmanları, iklimsel farklılıklardan kaynaklanan su içeriği, sıcaklık gibi etkilerle dinamik olup, bitkinin yaprak, dal ve meyve gibi toprak üstü yapılarının da toprağa katılarak içeriği değiştirdiği bulunmuştur. Aynı ekolojik toprak parçası üzerinde yer alan farklı ağaç türlerinde mevsimsel farklılıklara bağlı olarak da mikrobiyal populasyonun değişebileceği düşünülmüştür. Bu amaçla aynı bahçe içerisinde yetişen farklı yedi ağaç seçilmiş, sonbahar ve ilkbahar ayları içerisinde bu ağaçların yüzey toprağının farklı bölgelerinden 5-10 cm derinliğe ulaşılacak şekilde örnekler alınmıştır. Alınan örneklerde toplam mikroorganizma, gram negatif bakteri ve sporlu bakteri sayıları (adet/g) kültürel sayım metoduyla tespit edilmiştir. Buna göre sonbahar mevsiminde; toplam mikroorganizma sayısı en fazla elma ağacının toprağında, en az ise çam ağacının toprağında belirlenmiştir. Gram negatif bakteri sayısı açısından en fazla ıhlamur en az kayısı, dut ve elma da, sporlu bakteri sayısı bakımından en fazla dut, en az ise ıhlamur ağacının toprağında belirlenmiştir. İlkbahar mevsiminde ise; toplam mikroorganizma sayısı en fazla elma ağacının toprağında en az ise kayısı ağacının toprağında belirlenmiş olup, gram negatif bakteri sayısı açısından en fazla ceviz en az kayısı ağacının toprağında, sporlu bakteri sayısı en fazla kavak, en az ise dut ağacının toprağında tespit edilmiştir. Genel olarak bakıldığında morfolojik açıdan en zengin populasyon çeşitliliğinin sonbahar mevsiminde görüldüğü belirlenmiştir., Microbial population of soil and its structure is affected with chemical and biological changes such as plant-root secretions. Upper layer of the soil is exposed to mixture of stems, fruiting bodies and leaves of trees. Seven trees growing at same area were chosen. Their upper layers of the soil were collected from depth 5-10 cm as samples in spring and autumn. Their microbial populations were investigated in order to determine in terms of climate changes. In order to determine the number of the total microorganisms, gram-negative bacteria and sporeforming bacteria (cfu/g) were used by the serial dilution techniques. As a result, the highest numbers of microorganisms from the soil of the apple tree were determined as the total microbial count in the autumn, although the lowest number of microorganisms was obtained from the soil of the pine tree. However, the number of the gram-negative bacteria was the highest in the soil of linden tree, although the number of gram negative bacteria was the lowest in the soil of apricot, mulberry and apple trees. For spore - forming bacterium, the highest number from the mulberry soil and the lowest number from the linden tree have been obtained. In the spring, the highest numbers of microorganisms from the soil of the apple tree were obtained as the total microbial count, although the lowest number of microorganisms was obtained from the soil of the apricot tree. For the number of the gram-negative bacteria was the highest in the soil of walnut tree, although the number of gram negative bacteria was the lowest in the soil of apricot trees. However spore - forming bacterium, the highest number from the soil of the poplar tree and the lowest number from the mulberry tree have been obtained. In general, the rich diversity of the microbial population was shown morphologically in autumn.

Bu çalışmada, 1991-2012 yılları arasında patatesin üretim ve fiyat etkileşimi gecikmesi dağıtılmış ekonometrik modellerden Koyck yaklaşımı ile analiz edilmiştir. Patates, iktisadi olgulardan cobweb (örümcek ağı) teoremine uygun bir ürün olarak bir önceki yılın fiyatlarına göre cari yılda üretim miktarı artabilmekte veya azabilmektedir. Koyck modeli sonuçlarına göre ise, patatesin geriye dönük en fazla iki yılın fiyatlarından etkilendiği, patates fiyatlarında ortaya çıkan değişimin patates üretiminde önemli ve hissedilebilir bir etkiye sahip olabilmesi için gereken zamanın ise 1,45 yıl olduğu belirlenmiştir. Öte yandan, cari yıldaki patates fiyatlarındaki 1 TL lik artış, üretimi 711151,80 ton artırırken, bir önceki dönemde fiyatlardaki 1 TL lik artış üretimi 421001,86 ton ve iki dönem önceki patates fiyatlarındaki 1 TL lik artış 249233,10 ton artırmaktadır. Patates fiyatlarının gecikmeli değerleri üretim üzerinde pozitif yönlü bir etki yapmakla beraber bu etki gittikçe azalan bir trend ortaya koymaktadır. Buda Koyck modelinin yapısal özelliğini betimlemektedir. Sonuç olarak, etkin pazarlama organizasyonlarının oluşturularak üretici-tüketici zincirinin oluşturulması, böylece arz fazlası veya talep fazlası gibi sorunların oluşmasının önüne geçilmesi, üretim planlanması yapılarak hem daha verimli hem de daha kaliteli üretim yapısının oluşturulması, arz talep dengesinin oluşturularak istikrarlı üretim ve istikrarlı fiyat politikalarına yer verilmesi ekonomik olarak alınabilecek bazı önlemler olarak görülebilir. In this study, the interaction between potato production and its price from 1991 to 2012 was analyzed using Koyck approach, one of the distributed lag econometric models. The amount of potato production can increase or decrease in the current year based on the prices of previous year, as a product that is appropriate for cobweb theorem, one of economic facts. According to the results of Koyck model, it was determined that potato was affected by the prices of maximum two years retrospectively, and that 1.45 years were needed so that the change in potato prices could have a significant and considerable effect on potato production. On the other hand, while a TL 1 increase in potato prices in the current year increased potato production 711151.80 tons, a TL 1 increase in the prices of previous year increased the production 421001.86 tons and a TL 1 increase in potato prices two years previously caused 249233.10 tons increase in production. In conclusion, the following issues can be considered as measures to be taken economically: creating producer-consumer chain by setting up effective marketing organizations and therefore avoiding problems such as surplus supply or surplus demand, creating both more efficient and better quality production structure by planning the production, and providing stable production and stable price policies by establishing supply and demand balance.

Bu çalışmada, Enterococcus faecalis KP tarafından üretilen enterosin KP’nin inhibitör aktivitesi üzerine gıda koruyucularından p-hidroksi-benzoik asit ve propil-parabenin etkisi incelenmiştir. Test mikroorganizması olarak enterosin KP bakteriyosinine dayanıklı olan Staphylococcus aureus, Escherichia coli O157:H7 ve Salmonella Typhimurium kullanılmıştır. Enterosin KP (1600 AU/ml) tek başına ve p-hidroksi-benzoik asit (%0,1- 0,3) ve propil-paraben (%0,008-0,16) ile birlikte kullanılarak Staphylococcus aureus, Escherichia coli O157:H7 ve Salmonella Typhimurium’un gelişimi üzerine inhibitör aktivitesi belirlenmiştir. Enterosin KP, p-hidroksi-benzoik asit (%0,1-0,3) ve propilparaben (%0,008-0,16) ile birlikte kullanıldığında inhibitör aktivitesinin arttığı ve hatta Staphylococcus aureus, Escherichia coli O157:H7 ve Salmonella Typhimurium’un enterosin KP’ye karşı duyarlı hale geçtikleri belirlenmiştir. Sonuç olarak, enterosin KP diğer gıda koruyucu sistemleriyle birlikte kullanıldığında inhibitör aktivitesi ve spektrumunun arttığı saptanmıştır., In this study, the effects of food preservative p-hydroxybenzoic acid and propyl-paraben on the inhibitory activity of enterocin KP produced by Enterococcus faecalis KP were determined. Staphylococcus aureus, Escherichia coli O157:H7 and Salmonella Typhimurium, resistant to enterocin KP bacteriocin, were used as target organisms. The inhibitor activity of enterosin KP (1600 AU/ml) alone or in combination with phydroxybenzoic acid (%0.1-0.3) and propyl-paraben (%0.008-0.16) on the growth of Staphylococcus aureus, Escherichia coli O157:H7 and Salmonella Typhimurium were determined. The inhibitory activity of enterocin KP was increased when used in combination with p-hydroxybenzoic acid and propyl-paraben at concentrations of 0.1- 0.3% and 0.008-0.016%, respectively. Furthermore, Staphylococcus aureus, E. coli O157:H7 and Salmonella Typhimurium became sensitive to enterocin KP. In conclusion, the use of enterocin KP in combination with other food preservatives principles resulted in an increase in its inhibitory activity and spectrum.