Search

Provincies en waterschappen bereiden zich voor op een warmer en grilliger klimaat. Met name voor watersystemen met een interactie tussen traag en snel reagerende deelsystemen is een regionaal hydrologisch model noodzakelijk om klimaateff ecten inzichtelijk te maken. In dit artikel wordt dit geïllustreerd voor het beheergebied van Waterschap Vallei & Eem. Voor de KNMI’06-klimaatscenario’s zijn de veranderingen in grondwaterstanden en kwel berekend. Hierbij is onderscheid gemaakt tussen de traag reagerende systemen van de Utrechtse Heuvelrug en de Veluwe en het snel reagerende systeem van de tussenliggende Gelderse Vallei. Vervolgens wordt ingegaan op klimaatscenario’s en nat- en droogteschade voor de landbouw en de doelrealisatie voor natuur

Voor dit gebied is onder regie van de provincie een pakket van grondwatermaatregelen in de benedenloop van het Koningsdiep opgesteld om structurele verdrogingsproblemen aan te pakken. Oorzaken van deze problemen zijn het wegtrekken van diep grondwater naar uitgeveende poldergebieden westelijk van het gebied, de (uit te breiden) grondwaterwinning Nij Beets en de zandwinplas ten noordwesten van het Natura 2000-gebied. De maatregelen zijn in hoofdlijnen ook beschreven in het Natura 2000-beheerplan.

Voor dit gebied is onder regie van de provincie een pakket van grondwatermaatregelen in de benedenloop van het Koningsdiep opgesteld om structurele verdrogingsproblemen aan te pakken. Oorzaken van deze problemen zijn het wegtrekken van diep grondwater naar uitgeveende poldergebieden westelijk van het gebied, de (uit te breiden) grondwaterwinning Nij Beets en de zandwinplas ten noordwesten van het Natura 2000-gebied. De maatregelen zijn in hoofdlijnen ook beschreven in het Natura 2000-beheerplan.

De meeste boeken over grondwaterstroming geven de formule van Edelman voor de berekening van de tijdsafhankelijke stijghoogte en stroming in een halfoneindig watervoerend pakket, dat grenst aan open water waarin de randvoorwaardeverandert volgens een bepaald verloop in de tijd. De auteur toont aan, dat een kleine aanvulling van een oplossing van Bruggeman kan resulteren in een uiterst eenvoudige formule, die bovendien niet slechts vier, maar een oneindige reeks gevallen omvat; hetgeen de Edelmanformule overbodig maakt

Alterra onderzocht voor de beken in het noordwesten van Drenthe in hoeverre water in de bovenlopen kan worden vastgehouden om de overlast op de Groninger boezem tegen te gaan, en ook een bijdrage te leveren aan verdrogingsbestrijding in natuurgebieden. Hierbij is gebruik gemaakt van het hydrologisch model SIMGRO. In dit artikel wordt de opzet van het model beschreven

TNO en Alterra hebben een koppeling tot stand gebracht tussen hun grondwatermodellen, resp. MODFLOW en SIMGRO. Eerst is gekeken naar recente ontwikkelingen binnen modelkoppelingen, daarbij zoekend naar eenvoudige software. Dat is gevonden in Open Modelling Interface (OpenMI). Dit artikel geeft uitleg over het systeem, en komt met eerste toepassingen, namelijk in het Kromme Rijn-gebied

Alterra, RIVM en RIZA richtten de Ad hoc Werkgroep Concensus Hydrologie op, waarbij de interactie tussen grond- en oppervlaktewater centraal staat

Uitgaande van de 3 kernbegrippen drainageflux, lekflux en voedingsflux is getracht een koppeling te vinden tussen het topsysteem en het diepe grondwater. Op weg naar deze koppeling zijn een aantal aannames gedaan

Kwel en wegzijging van en naar de grote rivieren zijn een belangrijke waterbalanspost voor gebieden die zich dicht achter de rivierdijken bevinden. De kwelflux is in sommige gebieden zelfs even groot als de neerslag. Behalve neerslag en verdamping kunnen ook rivierafvoeren sterk veranderen onder invloed van klimaatverandering, waardoor ook de hoeveelheden kwel en wegzijging veranderen. Klimaatscenario's geven aan dat het in de winter natter zal gaan worden. De gebieden langs de rivieren krijgen zowel meer neerslag te verwerken als een extra hoeveelheid kwel, omdat de rivieren hoger staan door de toenemende neerslag in bovenstroomse gebieden. Daarbovenop kan het afvoeren van water bemoeilijkt worden door de hoge standen in de rivieren waarop geloosd wordt. Klimaatscenario's laten ook zien dat de zomers droger worden en de rivierafvoeren dan afnemen. De hoeveelheid water die beschikbaar is, neemt af door minder neerslag en meer verdamping. De hoeveelheid water die wegzijgt naar de rivieren neemt dan toe

Het Nationaal Hydrologisch Instrumentarium (NHI) is een geïntegreerd landsdekkend grond- en oppervlaktewatermodel van Nederland. Het doel van het Nationaal Hyrologisch Instrumentarium is om hydrologische ondersteuning te bieden aan beleids- en operationele studies op landelijk (en zoveel mogelijk regionaal) niveau. Deze rapportage beschrijft de toetsing van NHI 3.0. De modelresultaten worden vergeleken met de criteria, die zijn opgesteld door RWS-STOWA en er wordt gekeken naar de toepasbaarheid voor de Deltamodel-Zoetwaterverkenning.

Het Nationaal Hydrologisch Instrumentarium (NHI) is een geïntegreerd landsdekkend grond- en oppervlaktewatermodel van Nederland. Het doel van het Nationaal Hyrologisch Instrumentarium is om hydrologische ondersteuning te bieden aan beleids- en operationele studies op landelijk (en zoveel mogelijk regionaal) niveau. Deze rapportage beschrijft de toetsing van NHI 3.0. De modelresultaten worden vergeleken met de criteria, die zijn opgesteld door RWS-STOWA en er wordt gekeken naar de toepasbaarheid voor de Deltamodel-Zoetwaterverkenning.

Het Nationaal Hydrologisch Instrumentarium (NHI) is een geïntegreerd landsdekkend grond- en oppervlaktewatermodel van Nederland. Het doel van het Nationaal Hyrologisch Instrumentarium is om hydrologische ondersteuning te bieden aan beleids- en operationele studies op landelijk (en zoveel mogelijk regionaal) niveau. Deze rapportage beschrijft de toetsing van NHI 3.0. De modelresultaten worden vergeleken met de criteria, die zijn opgesteld door RWS-STOWA en er wordt gekeken naar de toepasbaarheid voor de Deltamodel-Zoetwaterverkenning.

Het RIVM heeft onderzoek gedaan naar de uit- en afspoeling van meststoffen naar bodem en oppervlaktewater in het veenweidegebied Vlietpolder. De hoeveelheid nutrienten die bodem en water mag belasten, wordt beperkt door nationale en internationale regelgeving. De concentraties van N en P in het polderwater zijn hoger dan de richtinggevende waarden voor oppervlaktewater. Afvoer van water en stoffen uit de bodem vindt vooral plaats in een toplaag met een dikte van circa 2m. Het aandeel van de bemesting in de belasting van het slootwater bedraagt ruwweg 10 tot 20% aan N en P en 30% aan SO4; de rest komt uit de bodem. Belasting door afbraak van de bodem resulteert in circa 16 kg/ha/jaar aan N, 3 kg/ha/jaar aan P en 240 kg/ha/jaar aan SO4, afhankelijk van de seizoenen. Stoffen in slootwater zijn verder afkomstig van opwaartse diffusie en dispersie uit diepere lagen (150 kg/ha/jaar Cl, 7.5 kg/ha/jaar N en 1.5 kg/ha/jaar P). SO4 verdwijnt uit de ondiepe bodem door neerwaartse diffusie (50 kg/ha/jaar). Uit slootwater verdwijnt circa 30 tot 40% van de met het grondwater meegevoerde N en P door plantopname en neerslag in de sloot.

Het RIVM heeft onderzoek gedaan naar de uit- en afspoeling van meststoffen naar bodem en oppervlaktewater in het veenweidegebied Vlietpolder. De hoeveelheid nutrienten die bodem en water mag belasten, wordt beperkt door nationale en internationale regelgeving. De concentraties van N en P in het polderwater zijn hoger dan de richtinggevende waarden voor oppervlaktewater. Afvoer van water en stoffen uit de bodem vindt vooral plaats in een toplaag met een dikte van circa 2m. Het aandeel van de bemesting in de belasting van het slootwater bedraagt ruwweg 10 tot 20% aan N en P en 30% aan SO4; de rest komt uit de bodem. Belasting door afbraak van de bodem resulteert in circa 16 kg/ha/jaar aan N, 3 kg/ha/jaar aan P en 240 kg/ha/jaar aan SO4, afhankelijk van de seizoenen. Stoffen in slootwater zijn verder afkomstig van opwaartse diffusie en dispersie uit diepere lagen (150 kg/ha/jaar Cl, 7.5 kg/ha/jaar N en 1.5 kg/ha/jaar P). SO4 verdwijnt uit de ondiepe bodem door neerwaartse diffusie (50 kg/ha/jaar). Uit slootwater verdwijnt circa 30 tot 40% van de met het grondwater meegevoerde N en P door plantopname en neerslag in de sloot.

Het afgelopen jaar is door provincie, waterschappen, terreineigenaren en waterleidingmaatschappijen in Noord-Brabant gezamenlijk het beleidsmeetnet verdroging opgezet. De partijen maakten afspraken over de uitvoering van de monitoring. Met behulp van een verdrogingsmeetlat wordt de mate van verdroging aangegeven. Het vaststellen van verdroging is zeer complex. In elk gebied manifesteert verdroging zich weer op een andere manier, in het ene gebied zijn fluctuaties van de grondwaterstand bepalend, in het andere de waterkwaliteit. Om de mate van verdroging te analyseren en te kwantificeren is een methode ontwikkeld waarmee op een gestandaardiseerde manier verdrogingstoestand wordt bepaald

Provincies en waterschappen bereiden zich voor op een warmer en grilliger klimaat. Met name voor watersystemen met een interactie tussen traag en snel reagerende deelsystemen is een regionaal hydrologisch model noodzakelijk om klimaateff ecten inzichtelijk te maken. In dit artikel wordt dit geïllustreerd voor het beheergebied van Waterschap Vallei & Eem. Voor de KNMI’06-klimaatscenario’s zijn de veranderingen in grondwaterstanden en kwel berekend. Hierbij is onderscheid gemaakt tussen de traag reagerende systemen van de Utrechtse Heuvelrug en de Veluwe en het snel reagerende systeem van de tussenliggende Gelderse Vallei. Vervolgens wordt ingegaan op klimaatscenario’s en nat- en droogteschade voor de landbouw en de doelrealisatie voor natuur

De opzet van deze studie is om vragen vanuit de praktijk over de relatie tussen grond- en oppervlaktewater in de toekomst beter te kunnen beantwoorden. Om dergelijke vragen beter te kunnen beantwoorden is in eerste instantie inzicht nodig in de hoeveelheid grondwater die een oppervlaktewatersysteem ontvangt. Pas daarna kunnen uitspraken worden gedaan over de effecten van de toevoer van grondwater op de waterkwaliteit van het oppervlaktewater. In dit onderzoek is daarom getracht een eenvoudige en betaalbare methode te ontwikkelen om de toevoer van grondwater naar het oppervlaktewater te kunnen kwantificeren. Daarnaast is getracht relaties te leggen tussen de toevoer van het grondwater en de kwaliteit van oppervlaktewater, door zowel de chemische samenstelling van het grondwater als het oppervlaktewater in een aantal (grondwater gevoede) waterlichamen te meten. Tot slot is bepaald of eventuele effecten op de kwaliteit van het oppervlaktewater tevens worden weerspiegeld in de samenstelling van de diatomeeëngemeenschap.

De opzet van deze studie is om vragen vanuit de praktijk over de relatie tussen grond- en oppervlaktewater in de toekomst beter te kunnen beantwoorden. Om dergelijke vragen beter te kunnen beantwoorden is in eerste instantie inzicht nodig in de hoeveelheid grondwater die een oppervlaktewatersysteem ontvangt. Pas daarna kunnen uitspraken worden gedaan over de effecten van de toevoer van grondwater op de waterkwaliteit van het oppervlaktewater. In dit onderzoek is daarom getracht een eenvoudige en betaalbare methode te ontwikkelen om de toevoer van grondwater naar het oppervlaktewater te kunnen kwantificeren. Daarnaast is getracht relaties te leggen tussen de toevoer van het grondwater en de kwaliteit van oppervlaktewater, door zowel de chemische samenstelling van het grondwater als het oppervlaktewater in een aantal (grondwater gevoede) waterlichamen te meten. Tot slot is bepaald of eventuele effecten op de kwaliteit van het oppervlaktewater tevens worden weerspiegeld in de samenstelling van de diatomeeëngemeenschap.

Provincies en waterschappen bereiden zich voor op een warmer en grilliger klimaat. Met name voor watersystemen met een interactie tussen traag en snel reagerende deelsystemen is een regionaal hydrologisch model noodzakelijk om klimaateff ecten inzichtelijk te maken. In dit artikel wordt dit geïllustreerd voor het beheergebied van Waterschap Vallei & Eem. Voor de KNMI’06-klimaatscenario’s zijn de veranderingen in grondwaterstanden en kwel berekend. Hierbij is onderscheid gemaakt tussen de traag reagerende systemen van de Utrechtse Heuvelrug en de Veluwe en het snel reagerende systeem van de tussenliggende Gelderse Vallei. Vervolgens wordt ingegaan op klimaatscenario’s en nat- en droogteschade voor de landbouw en de doelrealisatie voor natuur

Kwel en wegzijging van en naar de grote rivieren zijn een belangrijke waterbalanspost voor gebieden die zich dicht achter de rivierdijken bevinden. De kwelflux is in sommige gebieden zelfs even groot als de neerslag. Behalve neerslag en verdamping kunnen ook rivierafvoeren sterk veranderen onder invloed van klimaatverandering, waardoor ook de hoeveelheden kwel en wegzijging veranderen. Klimaatscenario's geven aan dat het in de winter natter zal gaan worden. De gebieden langs de rivieren krijgen zowel meer neerslag te verwerken als een extra hoeveelheid kwel, omdat de rivieren hoger staan door de toenemende neerslag in bovenstroomse gebieden. Daarbovenop kan het afvoeren van water bemoeilijkt worden door de hoge standen in de rivieren waarop geloosd wordt. Klimaatscenario's laten ook zien dat de zomers droger worden en de rivierafvoeren dan afnemen. De hoeveelheid water die beschikbaar is, neemt af door minder neerslag en meer verdamping. De hoeveelheid water die wegzijgt naar de rivieren neemt dan toe

Alterra onderzocht voor de beken in het noordwesten van Drenthe in hoeverre water in de bovenlopen kan worden vastgehouden om de overlast op de Groninger boezem tegen te gaan, en ook een bijdrage te leveren aan verdrogingsbestrijding in natuurgebieden. Hierbij is gebruik gemaakt van het hydrologisch model SIMGRO. In dit artikel wordt de opzet van het model beschreven

Het Dove-project (Diffuse belasting van het Oppervlaktewater in de Veehouderij) heeft tot doel om de bijdrage van de melkveehouderij aan de diffuse nutriëntenbelasting (stikstof en fosfor) van het oppervlaktewater te kwantificeren in een veenweidegebied, een zandgebied en een kleigebied. Daarbij is ondermeer gebruik gemaakt van modellen die het transport van water en stikstof- en fosforverbindingen kunnen beschrijven. Deze procesmodellen maken het mogelijk om uitspraken te doen over de nutriëntenbelasting op tijdstippen waarop en voor omstandigheden waarvoor geen meetgegevens beschikbaar zijn (bijvoorbeeld in scenario- analyses). In dit informatieblad is beschreven hoe de procesmodellen zijn gekalibreerd en gevalideerd voor een proefperceel in het veenweidegebied. Hierbij zijn nieuwe methoden gehanteerd die tot voor kort niet gebruikelijk waren. Een toepassing van de gekalibreerde en gevalideerde modellen voor het analyseren van het hydrologische systeem en voor het doorrekenen van scenario's wordt beschreven in respectievelijk B0-05-infoblad 03 en B0-05-infoblad 04.

Alterra onderzocht voor de beken in het noordwesten van Drenthe in hoeverre water in de bovenlopen kan worden vastgehouden om de overlast op de Groninger boezem tegen te gaan, en ook een bijdrage te leveren aan verdrogingsbestrijding in natuurgebieden. Hierbij is gebruik gemaakt van het hydrologisch model SIMGRO. In dit artikel wordt de opzet van het model beschreven

Het Dove-project (Diffuse belasting van het Oppervlaktewater in de Veehouderij) heeft tot doel om de bijdrage van de melkveehouderij aan de diffuse nutriëntenbelasting (stikstof en fosfor) van het oppervlaktewater te kwantificeren in een veenweidegebied, een zandgebied en een kleigebied. Daarbij is ondermeer gebruik gemaakt van modellen die het transport van water en stikstof- en fosforverbindingen kunnen beschrijven. Deze procesmodellen maken het mogelijk om uitspraken te doen over de nutriëntenbelasting op tijdstippen waarop en voor omstandigheden waarvoor geen meetgegevens beschikbaar zijn (bijvoorbeeld in scenario- analyses). In dit informatieblad is beschreven hoe de procesmodellen zijn gekalibreerd en gevalideerd voor een proefperceel in het veenweidegebied. Hierbij zijn nieuwe methoden gehanteerd die tot voor kort niet gebruikelijk waren. Een toepassing van de gekalibreerde en gevalideerde modellen voor het analyseren van het hydrologische systeem en voor het doorrekenen van scenario's wordt beschreven in respectievelijk B0-05-infoblad 03 en B0-05-infoblad 04.

TNO en Alterra hebben een koppeling tot stand gebracht tussen hun grondwatermodellen, resp. MODFLOW en SIMGRO. Eerst is gekeken naar recente ontwikkelingen binnen modelkoppelingen, daarbij zoekend naar eenvoudige software. Dat is gevonden in Open Modelling Interface (OpenMI). Dit artikel geeft uitleg over het systeem, en komt met eerste toepassingen, namelijk in het Kromme Rijn-gebied

De meeste boeken over grondwaterstroming geven de formule van Edelman voor de berekening van de tijdsafhankelijke stijghoogte en stroming in een halfoneindig watervoerend pakket, dat grenst aan open water waarin de randvoorwaardeverandert volgens een bepaald verloop in de tijd. De auteur toont aan, dat een kleine aanvulling van een oplossing van Bruggeman kan resulteren in een uiterst eenvoudige formule, die bovendien niet slechts vier, maar een oneindige reeks gevallen omvat; hetgeen de Edelmanformule overbodig maakt

De meeste boeken over grondwaterstroming geven de formule van Edelman voor de berekening van de tijdsafhankelijke stijghoogte en stroming in een halfoneindig watervoerend pakket, dat grenst aan open water waarin de randvoorwaardeverandert volgens een bepaald verloop in de tijd. De auteur toont aan, dat een kleine aanvulling van een oplossing van Bruggeman kan resulteren in een uiterst eenvoudige formule, die bovendien niet slechts vier, maar een oneindige reeks gevallen omvat; hetgeen de Edelmanformule overbodig maakt

Kwel en wegzijging van en naar de grote rivieren zijn een belangrijke waterbalanspost voor gebieden die zich dicht achter de rivierdijken bevinden. De kwelflux is in sommige gebieden zelfs even groot als de neerslag. Behalve neerslag en verdamping kunnen ook rivierafvoeren sterk veranderen onder invloed van klimaatverandering, waardoor ook de hoeveelheden kwel en wegzijging veranderen. Klimaatscenario's geven aan dat het in de winter natter zal gaan worden. De gebieden langs de rivieren krijgen zowel meer neerslag te verwerken als een extra hoeveelheid kwel, omdat de rivieren hoger staan door de toenemende neerslag in bovenstroomse gebieden. Daarbovenop kan het afvoeren van water bemoeilijkt worden door de hoge standen in de rivieren waarop geloosd wordt. Klimaatscenario's laten ook zien dat de zomers droger worden en de rivierafvoeren dan afnemen. De hoeveelheid water die beschikbaar is, neemt af door minder neerslag en meer verdamping. De hoeveelheid water die wegzijgt naar de rivieren neemt dan toe

TNO en Alterra hebben een koppeling tot stand gebracht tussen hun grondwatermodellen, resp. MODFLOW en SIMGRO. Eerst is gekeken naar recente ontwikkelingen binnen modelkoppelingen, daarbij zoekend naar eenvoudige software. Dat is gevonden in Open Modelling Interface (OpenMI). Dit artikel geeft uitleg over het systeem, en komt met eerste toepassingen, namelijk in het Kromme Rijn-gebied

Door ingrepen in de waterhuishouding is in een groot deel van Nederland de grondwaterstand gedaald, wat mede heeft geleid tot verdroging. Om effecten van ingrepen te kunnen kwantificeren is in drie gebieden met het model SIMGRO de verandering in grondwateraanvulling en grondwaterstanden berekend. Hiervoor zijn scenario's gedefinieerd en doorgerekend die betrekking hebben op ingrepen over de laatste veertig jaar. Het blijkt dat de invloed van de meteorologische omstandigheden op de grondwateraanvulling groter is dan welke ingreep in de waterhuishouding ook. Van de ingrepen heeft de veranderde ontwatering en afwatering verreweg het meeste effect op de grondwaterstanden.

In opdracht van waterschap Peel en Maasvallei is een onderzoek uitgevoerd naar de geohydrologische eigenschappen van het topsysteem. Het waterschap gebruikt deze informatie bij de beoordeling en advisering ten behoeve van infiltratievoorzieningen. Voor de beoordeling van deze voorziening zijn de doorlatendheid en de dikte van de deklaag van belang alsook het doorlaatvermogen van het onderliggende watervoerende pakket. Voor het gebiedsdekkend vaststellen van de eigenschappen is het gebied geschematiseerd in 60 eenheden op basis van bodemeigenschappen en opbouw diepere ondergrond. Aan deze eenheden is een k-waardetabel gekoppeld. Deze tabel is gebaseerd op beschikbare metingen en schattingen en aangevuld met metingen die in het kader van dit onderzoek zijn uitgevoerd. Naast k-waarden is een diktekaart van de deklaag vervaardigd op basis van bruikbare boringen. Het doorlaatvermogen van het eerste watervoerend pakket is afgeleid uit verschillende bronnen, waaronder pompproeven. Een belangrijk punt bij gebruik van de geïnventariseerde gegevens is de anisotropie van de deklaag als gevolg van het voorkomen van klei, leem of veenlagen

In opdracht van waterschap Peel en Maasvallei is een onderzoek uitgevoerd naar de geohydrologische eigenschappen van het topsysteem. Het waterschap gebruikt deze informatie bij de beoordeling en advisering ten behoeve van infiltratievoorzieningen. Voor de beoordeling van deze voorziening zijn de doorlatendheid en de dikte van de deklaag van belang alsook het doorlaatvermogen van het onderliggende watervoerende pakket. Voor het gebiedsdekkend vaststellen van de eigenschappen is het gebied geschematiseerd in 60 eenheden op basis van bodemeigenschappen en opbouw diepere ondergrond. Aan deze eenheden is een k-waardetabel gekoppeld. Deze tabel is gebaseerd op beschikbare metingen en schattingen en aangevuld met metingen die in het kader van dit onderzoek zijn uitgevoerd. Naast k-waarden is een diktekaart van de deklaag vervaardigd op basis van bruikbare boringen. Het doorlaatvermogen van het eerste watervoerend pakket is afgeleid uit verschillende bronnen, waaronder pompproeven. Een belangrijk punt bij gebruik van de geïnventariseerde gegevens is de anisotropie van de deklaag als gevolg van het voorkomen van klei, leem of veenlagen

De spreidingslengte is een maat voor de ruimtelijke doorwerking van hydrologische ingrepen. Hierdoor heeft de spreidingslengte een algemene toepassing voor de bepaling van hydrologische bufferzones rondom verdrogingsgevoelige natuurgebieden. Binnen dit onderzoek is de spreidingslengte voor het beheersgebied van waterschap Veluwe gebiedsdekkend in kaart gebracht. Daarnaast geeft het onderzoek een beschrijving van het gebruik van de spreidingslengte bij het bepalen van de ruimtelijke invloed van hydrologische ingrepen. Bij het gebruik van de spreidingslengte gaat het om veranderingen in de freatische grondwaterstand door ingrepen in het grond- en oppervlaktewatersysteem.

Het afgelopen jaar is door provincie, waterschappen, terreineigenaren en waterleidingmaatschappijen in Noord-Brabant gezamenlijk het beleidsmeetnet verdroging opgezet. De partijen maakten afspraken over de uitvoering van de monitoring. Met behulp van een verdrogingsmeetlat wordt de mate van verdroging aangegeven. Het vaststellen van verdroging is zeer complex. In elk gebied manifesteert verdroging zich weer op een andere manier, in het ene gebied zijn fluctuaties van de grondwaterstand bepalend, in het andere de waterkwaliteit. Om de mate van verdroging te analyseren en te kwantificeren is een methode ontwikkeld waarmee op een gestandaardiseerde manier verdrogingstoestand wordt bepaald

Het afgelopen jaar is door provincie, waterschappen, terreineigenaren en waterleidingmaatschappijen in Noord-Brabant gezamenlijk het beleidsmeetnet verdroging opgezet. De partijen maakten afspraken over de uitvoering van de monitoring. Met behulp van een verdrogingsmeetlat wordt de mate van verdroging aangegeven. Het vaststellen van verdroging is zeer complex. In elk gebied manifesteert verdroging zich weer op een andere manier, in het ene gebied zijn fluctuaties van de grondwaterstand bepalend, in het andere de waterkwaliteit. Om de mate van verdroging te analyseren en te kwantificeren is een methode ontwikkeld waarmee op een gestandaardiseerde manier verdrogingstoestand wordt bepaald

Hydrologische maatregelen voor verdrogingsbestrijding kunnen leiden tot hogere piekafvoeren, terwijl maatregelen voor reductie van piekafvoeren verdroging tot gevolg kunnen hebben. Aan de hand van modelberekeningen in de stroomgebieden van de Drentse Aa en van de Beerze en Reusel is geconcludeerd dat vernatting kan leiden tot hogere piekafvoeren maar dat door stremming van de afvoer deze toename meer dan teniet kan worden gedaan. Berging van water in de uiterwaarden langs de benedenloop is effectiever voor piekreductie dan de aanleg van een extreem accoladeprofiel. Een accoladeprofiel heeft wel perspectieven als verdrogingsbestrijdingsmaatregel. Deze conclusies gelden voor de weerreeks van de afgelopen vijftig jaar.

Uitgaande van de 3 kernbegrippen drainageflux, lekflux en voedingsflux is getracht een koppeling te vinden tussen het topsysteem en het diepe grondwater. Op weg naar deze koppeling zijn een aantal aannames gedaan

Voor landelijke milieuverkenningen is het nutriëntenuitspoelingsmodel STONE ontwikkeld. Hierbij wordt Nederland opgedeeld in een groot aantal plots die een combinatie zijn van unieke combinaties van de hydrologie (UC) en andere indelingscriteria. Per UC wordt met een 1-dimensionaal model SWAP de hydrologie van het topsysteem berekend. In dit model is de interactie tussen grond- en oppervlaktewater binnen de plot en het oppervlaktewatersysteem integraal opgenomen

Hydrologische maatregelen voor verdrogingsbestrijding kunnen leiden tot hogere piekafvoeren, terwijl maatregelen voor reductie van piekafvoeren verdroging tot gevolg kunnen hebben. Aan de hand van modelberekeningen in de stroomgebieden van de Drentse Aa en van de Beerze en Reusel is geconcludeerd dat vernatting kan leiden tot hogere piekafvoeren maar dat door stremming van de afvoer deze toename meer dan teniet kan worden gedaan. Berging van water in de uiterwaarden langs de benedenloop is effectiever voor piekreductie dan de aanleg van een extreem accoladeprofiel. Een accoladeprofiel heeft wel perspectieven als verdrogingsbestrijdingsmaatregel. Deze conclusies gelden voor de weerreeks van de afgelopen vijftig jaar.

Voor landelijke milieuverkenningen is het nutriëntenuitspoelingsmodel STONE ontwikkeld. Hierbij wordt Nederland opgedeeld in een groot aantal plots die een combinatie zijn van unieke combinaties van de hydrologie (UC) en andere indelingscriteria. Per UC wordt met een 1-dimensionaal model SWAP de hydrologie van het topsysteem berekend. In dit model is de interactie tussen grond- en oppervlaktewater binnen de plot en het oppervlaktewatersysteem integraal opgenomen

Uitgaande van de 3 kernbegrippen drainageflux, lekflux en voedingsflux is getracht een koppeling te vinden tussen het topsysteem en het diepe grondwater. Op weg naar deze koppeling zijn een aantal aannames gedaan

Alterra, RIVM en RIZA richtten de Ad hoc Werkgroep Concensus Hydrologie op, waarbij de interactie tussen grond- en oppervlaktewater centraal staat

Alterra, RIVM en RIZA richtten de Ad hoc Werkgroep Concensus Hydrologie op, waarbij de interactie tussen grond- en oppervlaktewater centraal staat

Reactie op het artikel van Spieksma en Schouwenaars (en hun weerwoord) in Landschap (1997) p.159-172 over interpretatie van regionale hydrologische modellen