Search

Dit consensustraject beschrijft het proces dat is doorlopen om de UNCO-MOB 2.1 te herzien naar een nieuwe stijl. In vier bijeenkomsten georganiseerd door Universitair Netwerk Ouderenzorg (UNO) Amsterdam, werd samen met zeventien fysiotherapeuten de UNCO-MOB 2.1 geëvalueerd en aangepast. De nieuwe herziene versie heeft een nieuwe naam gekregen om meer duidelijkheid te geven over de inhoud ervan: UNCO-MOB 3.0: Meetinstrumenten Geriatriefysiotherapie.

In patients ≥ 70 years of age with left-sided obstructive colon cancer, emergency resection should be avoided in the curative setting, and a bridge to surgery technique with Self-Expandable Metal Stent (SEMS) or a decompressing stoma should be applied. In patients70 years of age, all three options (emergency resection, SEMS or a decompressing stoma) can be considered as curative intent treatment. If the construction of a decompressing stoma and SEMS placement are both suitable bridging options, the low chance of having a stoma at any time in case of SEMS, and avoiding the risk of SEMS-related complications (i.e. perforation) in case of a stoma might be an important factor within a shared decision making process. SEMS is the preferred treatment in the palliative setting, with decompressing stoma as a valid alternative. Contraindications for SEMS are unavailability of required expertise, technical unsuitability, and when patients are under anti-angiogenic therapy (e.g. bevacizumab).

Despite compliance with national (RIVM) guidelines, nursing home Mariënburght (the Netherlands) was severely affected during the first COVID-19 wave: 68 (68%) of the residents were infected. This resulted in a large emotional impact on the (nursing) staff. This study aims to describe the experiences of (nursing) staff, as well as the results of serological tests on COVID-19 that have been administered to professionals. All professionals (n=281) were invited for group interviews to share their experiences concerning the COVID-19 outbreak and for a serological test for COVID-19. The 29 professionals participating in the group interviews mentioned negative and positive experiences about their fear and anxiety, the changed care for residents, the team spirit, the use of personal protective equipment and the testing policy. Out of 240 professionals who underwent the serological test and completed a questionnaire, 94 professionals (39%) had COVID-19 antibodies. In this group, 18 professionals (19%) indicated not having experienced any (physical) complaints related to COVID. Insight into the experiences of professionals resulted in essential learning points, in particular the importance of clear communication with and emotional support for staff. This study also reveals that many professionals of nursing home Mariënburght were affected by COVID-19. An important finding is the high percentage of asymptomatic employees (19% of 94 infected). Our results contributed to changed national testing policies and adapted recommendations in the use of personal protective equipment in nursing homes.Verpleeghuis Mariënburght in Budel is, ondanks navolging van de RIVM-richtlijnen, hard getroffen tijdens de eerste COVID-19 golf met 68 (68%) besmette bewoners. Dit leidde tot grote emotionele impact bij (zorg)medewerkers. Dit onderzoek beoogt de ervaringen van (zorg)medewerkers te beschrijven, net als de uitslagen van serologische testen op COVID-19 die zijn afgenomen bij medewerkers. Alle medewerkers (n=281) werden uitgenodigd voor een groepsinterview om ervaringen tijdens de COVID-19 uitbraak te bespreken en voor afname van een serologische test op COVID-19. De 29 personen die deelnamen aan de groepsinterviews benoemden negatieve en positieve ervaringen over hun angst en ongerustheid, de veranderde zorg voor bewoners, het teamgevoel, inzet van persoonlijke beschermingsmiddelen en het testbeleid. Van de 240 medewerkers die een serologische test hebben ondergaan en een vragenlijst invulden, hadden 94 medewerkers (39%) antistoffen tegen COVID-19. Hiervan gaven er 18 (19%) aan geen klachten te hebben gehad. Inzicht in de ervaringen van medewerkers heeft geleid tot evidente leerpunten, met name het belang van een heldere communicatie met en emotionele ondersteuning van het personeel. Uit dit onderzoek blijkt ook dat veel medewerkers van verpleeghuis Mariënburght getroffen zijn door COVID-19. Opvallend is het percentage asymptomatische medewerkers (19% van 94 geïnfecteerden). Deze resultaten hebben mede bijgedragen aan de aanpassing van het landelijke testbeleid en de wijze van inzet van persoonlijke beschermingsmiddelen in verpleeghuizen.

There aren't any generally accepted guidelines for the restoration of an endodontically treated tooth. With a questionnaire among dental general practitioners and endodontists, several restorative treatment options for endodontically treated molars and premolars were identified. The questionnaire inventoried the influence of various parameters on treatment preferences. For each case, additional questions were put about material choice, cuspal coverage and the use of root canal posts. Both groups identified the vertical root fracture as the most common reason for extraction. The dentist general practitioner waited longer than the endodontist to make a permanent restoration in the case of apical periodontitis. Treatment preferences were found to be the same for premolars and molars. In the case of premolars, a root canal post was indicated more often and the location of the wall (bearing/non-bearing) influenced the choice of cuspal coverage. Of the dentist general practitioners and endodontists, 51-53% and 75-94%, respectively, preferred a partial over a full crown preparation in the case of single-walled teeth.

De coronacrisis zorgt voor een abrupte transitie naar jeugdhulp op afstand. Van professionals vergt deze nieuwe manier van werken veel extra inzet en flexibiliteit en vooral: creativiteit. Wat gaat er goed en wat niet? En zijn er zelfs voordelen die we willen behouden? We vroegen 48 professionals naar hun ervaringen tijdens 'de eerste golf'.

In deze vernieuwde, achtste editie is veel van de vertrouwde opzet en inhoud van Leren Communiceren te herkennen. Maar er zijn ook belangrijke verbeteringen. Zo is er veel aandacht voor strategieën om te overtuigen zonder dat er meteen een beroep op de logica wordt gedaan. Het hoofdstuk over formuleren bevat concrete handvatten voor stijlkeuzes die optimaal aansluiten bij de communicatieve situatie. Nieuw is ook het uitgewerkte voorbeeld van een communicatieplan als een mogelijk beroepsproduct. In het hoofdstuk over tweegesprekken is er speciale aandacht voor het sollicitatiegesprek en voor technieken uit de motiverende gespreksvoering. Opvallend zijn de verwijzingen naar de klassieke retorica. Veel van de adviezen van de toenmalige communicatie-experts, de Griekse en Romeinse retorici, hebben nog niets van hun betekenis verloren. Vanzelfsprekend worden de adviezen van toen steeds toegepast op de communicatie van nu.

Aanleiding Het klimaat verandert en dit brengt extremere weersomstandigheden met zich mee. Om de leefbaarheid en veiligheid van inwoners in Hollands Noorderkwartier te waarborgen is het van belang om de omgeving klimaatbestendiger te maken. Vraag In dit onderzoek richten we ons op de vraag wat nodig is om inwoners daadwerkelijk aan te zetten om klimaatadaptieve maatregelen te nemen in en om hun woning. Onderzoek Om deze vraag te beantwoorden hebben wij, het lectoraat psychologie voor een duurzame stad van de Hogeschool van Amsterdam, een verkenning gedaan van wetenschappelijke literatuur en praktijkgerichte onderzoeksrapporten op het gebied van burger-participatie bij klimaatadaptatie. Daarnaast hebben we 64 bewoners gesproken in drie sessie in verschillende regio’s in Hollands Noorderkwartier. In dit rapport In dit rapport beschrijven we onze bevindingen en geven we op basis daarvan aanbevelingen over hoe inwoners kunnen worden betrokken bij klimaatadaptatie.

Nederlandse scholieren zijn steeds minder goed in het begrijpen en gebruiken van teksten. Onze 15-jarigen hebben een lagere leesvaardigheid en minder leesplezier dan hun leeftijdsgenoten in omringende landen. De prestaties van Nederlandse leerlingen op het gebied van wiskunde en natuurwetenschappen zijn daarentegen bovengemiddeld. Dit zijn een aantal conclusies van het internationale PISA-2018 onderzoek dat onlangs werd gepubliceerd. Welke cijfers zitten er achter deze conclusies? En hoe moeten we deze cijfers interpreteren?

The Dutch Climate Agreement lists an ambition for an additional CO2-sequestration of 0.4-0.8 Mton/yr in forest and nature in 2030. Experience with measures in climate smart forest and nature area management is necessary to realise this ambition. Therefore, the pilots of the Climate Envelope Forest, Nature and Wood have been carried out in 2018 and 2019. The aim of the pilots is to fill an online ‘Toolbox’, where managers, policy makers and other parties involved can find information on climate smart forest and nature area management. Furthermore, the experiences from the pilots form the basis for the sector ‘Landuse’ within the Dutch Climate Agreement, identifying and bridging existing knowledge gaps. This report describes results and experiences from the pilots of the climate envelopes and gives a future perspective. In het Klimaatakkoord is de ambitie opgenomen voor een additionele CO2-vastlegging van 0.4-0.8 Mton/jr in bos en natuur in 2030. Om deze ambitie te realiseren, is ervaring nodig met maatregelen voor klimaatslim bos- en natuurbeheer. Daarom zijn in de jaren 2018 en 2019 pilots van de klimaatenvelop Bos, Natuur en Hout uitgevoerd. Het doel van de pilots is om een online ‘Gereedschapskist’ te vullen, waarin beheerders, beleidsmakers en andere betrokkenen informatie voor klimaatslim bos- en natuurbeheer kunnen vinden. Tevens leggen de ervaringen uit de pilots een basis voor de Klimaattafel ‘Landgebruik’ binnen het Klimaatakkoord, zodat kennishiaten geduid en deels gevuld kunnen worden. Dit rapport beschrijft de resultaten en ervaringen van de pilots van de klimaatenveloppen en geeft een toekomstperspectief.

Wanneer het thuis niet meer gaat, moeten senioren kunnen rekenen op voldoende tijd, aandacht en goede zorg in een woonzorginstelling (Rijksoverheid, 2018). Zorgorganisaties kunnen echter niet altijd voldoen aan deze verwachtingen met de voor nu beschikbare middelen(de Wee, 2018). Dit heeft een negatief effect op de kwaliteit van hun leven. Bijna 60% van deze bewoners lijdt aan een vorm van dementie (CBS statline, 2017; Alzheimer Nederland, 2017). Bovendien wordt verwacht dat dit aandeel van mensen met dementie door de vergrijzende samenleving zal blijven groeien in de toekomst (RIVM, 2018). Daardoor groeit ook het probleem dat een deel van deze mensen geen gelukkig uitzicht heeft op hun laatste levensfase in een woonzorginstelling. Bewoners met dementie zijn zo kwetsbaar dat zij zelf nog weinig invloed hebben op hun eigen kwaliteit van leven (KvL). Zij zijn daarin vaak volledig afhankelijk van hun fysieke en sociale omgeving. Het is daarom essentieel dat deze omgeving aansluit bij de behoeftes van deze bewoners. Neuropsychiatrische symptomen (NPS) komen voor bij ruim 80% van de bewoners met dementie in een woonzorginstelling (Zuidema et.al, 2007; Cerejeira et.al, 2012) en hebben een negatief effect op KvL (Samus et.al, 2005; Zuidema et.al, 2007; Cerejeira et.al, 2012; Tractenberg et.al, 2001). NPS bestaan uit vormen van agitatie, psychose en stemmingsstoornissen (Howard et.al, 2001; Ballard et.al, 2008). NPS komen voort uit een onbalans die wordt veroorzaakt door onder andere factoren uit de fysieke omgeving (Cohen-Mansfield, 2000; Passini et.al, 1998), waarbinnen dit project zich focust op het stimuleren van de omgevingsfactoren ruimtelijke oriëntatie, balans in prikkels en sociale interactie. De verwachting is dat NPS zullen afnemen door het stimuleren van deze factoren en dat daardoor indirect de KvL van bewoners met dementie in een woonzorginstelling verbetert. Sint Jozefoord is met dit project één van de Empathic Living Labs, waar de empathische woonomgeving voor nu en in de toekomst wordt gebouwd en uitgetest in de praktijk. Het conceptueel kader voor het ontwerpen van een empathische woonomgeving (Mohammadi, 2017) is gehanteerd als overkoepelende methode in dit project, waarbij er vier fasen worden onderscheiden. In fase 1 'Verkennen' is het doel om kennis te nemen van de betrokken factoren en doelgroepen. En daarnaast ook om de problemen, beperkingen, behoeftes en mogelijkheden te begrijpen. Dit is in deze fase zowel generiek gedaan door onder andere literatuur te onderzoeken als organisatie specifiek door onder andere te 'kijken', te 'vragen' en te 'ervaren'. In fase 2 'Vertalen' is het doel om de kennis en ervaring die is opgedaan in fase 1 te objectiveren en te bundelen, om deze uiteindelijk te vertalen naar ontwerp strategieën, of wel architectonische ontwerprichtlijnen voor het stimuleren van ruimtelijke oriëntatie, balans in prikkels en sociale interactie. Deze richtlijnen zijn onderverdeeld in 3 gebouwlagen: objecten, oppervlakte afwerking en ruimtelijk ontwerp. In fase 3 'Verwerken' is het doel dat de architectonische ontwerprichtlijnen uit fase 2 worden verwerkt tot ontwerpoplossingen passend binnen de context. Deze ontwerpoplossingen zijn in samenwerking met de organisatie ontwikkeld. Er zijn twee ontwerpcasussen behandeld in dit project: nieuwbouw project en een renovatie project. In fase 4 'Valideren', zijn de effecten van gerealiseerde ontwerpoplossingen onderzocht. De ontwerpoplossingen zijn gebaseerd op een wetenschappelijke onderbouwing en zijn daarmee evidence-based. Fase 4 besteed aandacht aan de terugkoppeling van 'design' naar 'evidence'. Er zijn in totaal vijf experimenten uitgevoerd die ingaan op verschillende ontwerpoplossingen, waarbij ieder experiment een andere opzet heeft en een ander doel. Aan de hand van de architectonische ontwerprichtlijnen uit dit onderzoek is een tool voor de organisatie gemaakt: de 'Inspireerschijf'. Het doel van deze tool is het helpen creëren van een woonomgeving die de kwaliteit van leven van mensen met dementie stimuleert. Hiervoor kan de tool gebruikt worden in verschillende situaties. De tool kan als vertrekpunt functioneren voor het opstellen van een Programma van Eisen bij een nieuwbouw of renovatie project. Ook kan de tool helpen bij het opstellen en afwegen van kleine aanpassingen in de ruimte. Daarnaast is de tool een hulpmiddel om de bestaande ruimte of een ontwerp van een ruimte te beoordelen in hoeverre de omgeving de kwaliteit van leven van de bewoners stimuleert. Dit project heeft een bijdrage geleverd aan het verbeteren van de woonzorg-omgeving van mensen met dementie. Deze studie heeft de gespreide kennis in de literatuur over architectonische richtlijnen die de kwaliteit van leven van bewoners met dementie in een woonzorginstelling verbeteren meer toegankelijk en concreet gemaakt. Daarbij laat dit project ook zien dat de fysieke omgeving een essentiële rol kan spelen in het verbeteren van de kwaliteit van leven van bewoners met dementie in een woonzorginstelling.

In de Nederlandse ggz wordt vanuit praktijk en onderzoek steeds meer aandacht besteed aan het gebruik van technologie, voornamelijk omdat de inzet van technologie de kwaliteit van zorg kan vergroten. Zo kan het de behandelmotivatie positief beïnvloeden, krijgt de patiënt een groter gevoel van eigenaarschap over de behandeling, is het mogelijk de fysiologische en emotionele staat continu te monitoren, kunnen impliciete cognities in kaart gebracht en beïnvloed worden, en kan 24 uur per dag zorg geboden worden . Veel van deze voordelen zijn relevant voor de forensische ggz, waarin sprake is van een brede, vaak laaggeletterde patiëntpopulatie met lage behandelmotivatie en hoge co-morbiditeit. In 2015 leverden Transfore, Minddistrict en de Woenselse Poort het rapport ‘Do’s en don’ts van e-health in de fggz’ op. Drie jaar na oplevering kan geconcludeerd worden dat een deel van de adviezen zijn geactualiseerd en veel vooruitgang is geboekt, maar dat er zeker nog ruimte is voor verbetering. De implementatie van eHealth op grote schaal valt nog altijd tegen: gebruik blijft achter en technologieën zijn vaak niet bekend of goed ingebed in de behandeling. Om de kloof tussen het potentieel van technologie en de huidige stand van zaken te verkleinen is in dit project wetenschappelijke literatuur en ervaring vanuit de praktijk met elkaar verbonden. Veelbelovende richtingen voor technologie in de forensische zorg zijn in dit rapport in kaart gebracht. Op basis van deze aanbevelingen kan worden bepaald waar de komende jaren tijd en geld in moet worden geïnvesteerd.

Binnen wetenschappelijk onderzoek en logopedische diagnostiek en therapie met be-trekking tot het begrijpen en oproepen van werkwoorden wordt er voornamelijk gebruikgemaakt van statisch weergegeven acties. Uit diverse studies blijkt echter dat bij perso-nen met afasie het begrip en de productie van acties significant beter is indien de ac-ties dynamisch weergegeven worden in de vorm van video’s in plaats van statisch in devorm van foto’s. Er zijn echter ook studies die dit tegenspreken. In de huidige studiewerden drie experimenten uitgevoerd waarin onderzocht werd wat de invloed is vaneen statische en dynamische weergave van acties op het begrijpen en benoemen van ac-ties. Daarnaast werd er onderscheid gemaakt in drie semantische categorieën, namelijkARM-gerelateerde, BEEN-gerelateerde en GEZICHT-gerelateerde acties. Ook werd on-derzocht in hoeverre het onderliggende afasietype van invloed is op het begrijpen vanacties op basis van de tweedeling tussen een vloeiend afasietype en een niet-vloeiendafasietype. Uit de resultaten blijkt dat personen met afasie significant beter presteren opzowel het benoemen als begrijpen van acties op woord- en zinsniveau wanneer deze ac-ties dynamisch worden weergegeven. Op taalbegripsniveau is het onderliggende afasie-type hierop niet van invloed. Daarnaast werd aangetoond dat een dynamische weergavevan ARM- en BEEN-gerelateerde acties het begrip van deze acties verbetert vergelekenmet een statische weergave. Voor de productie van acties geldt dit alleen voor ARM-gerelateerde acties. De gevonden resultaten sluiten gedeeltelijk aan bij recente theo-rieën op het gebied van de mentale opslag van werkwoorden. Gezien het voordeel vaneen dynamische weergave van acties voor het benoemen en begrijpen van acties voorpersonen met afasie verdient het aanbeveling om hier rekening mee te houden binnende logopedische diagnostiek en therapie, In naming and comprehension studies on verb processing mostly pictures or photographs depicting actions are used, although the meaning of verbs regularly involves movement. Several studies have shown that in verb comprehension and retrieval persons with aphasia (PWA) profit from a dynamic display of actions (video clips) in comparison to a static depiction (pictures). However, other studies provide contradictory outcomes. In the current study three experiments were conducted examining the influence of a static or dynamic display of actions in verb comprehension and action naming. In addition, a distinction was made in three semantic verb categories, namely arm-related, leg-related and face-related actions. Furthermore, the role of the underlying type of aphasia wasconsidered for comprehension. The results show that people with aphasia perform significantly better on both naming and understanding actions in isolation and in sentences after a dynamic than after a static display. The underlying type of aphasia had no influence for the verb comprehension. In addition, it was found that a dynamic display of specifically arm- and leg-related actions improves the understanding of these actions compared to a static depiction. For the production of these actions this only holds for the arm-related actions. These results are partially in line with recent theories about themental storage of verbs. Given the advantage of a dynamic display of actions for naming and understanding actions for PMA, it is recommended to take this into account in aphasia diagnosis and treatment.

Wie maakt onze informatie? Hoe ziet de loopbaan van een journalist eruit? Wat vinden ze van hun verloning en werkomstandigheden? En hoe kijken ze naar de recente verschuivingen in het medialandschap? Een team van onderzoekers van de Universiteit Gent (Center for Journalism Studies), de Université Libre de Bruxelles (ReSICULB), en de Université de Mons sloeg voor een tweede maal de handen in elkaar om, na de succesvolle samenwerking in 2013, een beeld te vormen van ‘Het profiel van de Belgische journalist’. Ze namen ruim de tijd om vele facetten die typisch zijn voor het journalistenberoep in 2018 te bevragen bij de Belgische journalisten om zo een gedetailleerd beeld te kunnen schetsen. Ze analyseerden niet enkel de werkomstandigheden en het socio-demografische profiel, maar stonden ook stil bij de opvattingen van journalisten ten aanzien van aspecten zoals de snelle evolutie en digitalisering in het beroep, en een aantal ethische kwesties. De resultaten van de bevraging leveren een boeiende inkijk in de leefwereld van de beroepsgroep die dagelijks ons venster op de wereld opent, die dagelijks de nieuwsagenda mee bepaalt, het nieuws becommentarieert en analyseert.

Het voortgezet onderwijs moet leerlingen beter voorbereiden op de toekomst door aan te sluiten bij ontwikkelingen in de maatschappij. Veel scholen zoeken al naar nieuwe vormen van onderwijs die meer gericht zijn op de individuele behoeften en talenten van leerlingen. Om dit te bereiken wordt van docententeams gevraagd intensiever en vakoverstijgend samen te werken. Samenwerken als team, met collega’s uit andere vakgebieden, is echter binnen het voorgezet onderwijs niet vanzelfsprekend. Teamgericht HRM-beleid zou teamleiders hierbij kunnen helpen. De hoofdvraag van dit onderzoek is: ‘Wat is de relatie tussen de leiderschapsstijl van de teamleider en diens uitvoering van het teamgericht HRM-beleid?’. Onderzocht wordt hoe teamgericht HRM in het voortgezet onderwijs wordt toegepast en welke leiderschapskenmerken van teamleiders de samenwerking in teams kunnen bevorderen. Dit kan teamleiders helpen teamgerichte HRM-praktijken op zo’n manier in te zetten, dat dit de teamontwikkeling ten goede komt. Vanuit de wetenschap is de combinatie van teamgericht HRM en leiderschapsstijl, zowel binnen als buiten de educatieve sector, nog weinig onderzocht. Met dit onderzoek wordt getracht hierin meer inzicht te verkrijgen. Voor dit onderzoek is een meervoudige casestudie uitgevoerd met enkele teamleden van zes teams, hun teamleiders en de directie van drie instellingen binnen het voortgezet onderwijs in Nederland. In totaal hebben 24 deelnemers aan het onderzoek deelgenomen; drie directieleden, zes teamleiders en 15 teamleden. Voor het onderzoek zijn tien instellingen benaderd waarvan uiteindelijk drie instellingen hebben toegezegd. Vanwege het beperkte aantal toezeggingen is er geen verdere selectie gemaakt. Voor het verkrijgen van data is gebruik gemaakt van een documentenanalyse en interviews. In de interviews is de deelnemers per onderdeel van teamgericht HRM gevraagd of deze in het team worden toegepast en hierbij de leiderschapsstijl van de teamleider te beschrijven. De interviews zijn afgenomen in mei en juni 2018. De directie en teamleiders zijn individueel bevraagd, de teamleden die wilden meewerken, gezamenlijk. Uit de resultaten blijkt dat voor alle instellingen geldt dat de beleidsdocumenten geen of nauwelijks verwijzingen bevatten naar teamgericht HRM, maar dat de deelnemers van sommige instellingen het in de praktijk in meer of mindere mate wel ervaren. Dit lijkt te maken te hebben met de fase van teamontwikkeling waarin de verschillende teams zich bevinden. Daarnaast hangt deze fase van teamontwikkeling ook samen met de manier waarop de leiderschapsstijl van de teamleider door het team wordt ervaren. Hoe meer een team samenwerkt en alle teamleden de noodzaak voelen om met elkaar samen aan de gezamenlijke doelen te werken, hoe meer de leiderschapsstijl als transformationeel wordt ervaren. Kijkend naar de resultaten lijkt het dat wanneer een team functioneert als een samenwerkend team, er meer teamgerichte HRM-praktijken ingezet worden en dit samenhangt met een coachende en stimulerende leiderschapsstijl.

Door een steeds grotere groep leerlingen met uiteenlopende (onderwijs)behoeften, interesses, capaciteiten en sociaal-culturele achtergronden staat het kunnen omgaan met diversiteit en het aansluiten bij de belevingswereld van leerlingen steeds hoger op de onderwijsagenda. Om aan deze uitdaging tegemoet te komen, is recentelijk in Nederland de buitenles geintroduceerd. Aan de eerste Nationale Buitenlesdag in Nederland in 2016 deden reeds 135 scholen mee; in 2017 waren dat er zelfs 1.600 (https://www.jantjebeton.nl/projecten/50-000-kinderen-buiten-les). Voorbeelden maken duidelijk dat er indirect bewijs is voor positieve effecten die buitenlessen kunnen hebben op het welzijn en de leerprestaties van leerlingen. Mogelijk geldt dit specifiek voor kwetsbare leerlingen, zoals kinderen met ADHD.

Deze retrospectieve studie vergelijkt de behandeluitkomsten voor urinewegstenen van live endo-urologische procedures (live EP) met die van routine endo-urologische procedures (routine EP). Over een periode van vijf jaar werden er 666 ureteroscopische (URS) en 182 percutane (PNL) niersteenbehandelingen verricht, waarvan 151 live EP’s. Intraoperatieve complicaties tijdens URS traden op bij 3,2% van de live EP’s en 2,5% van de routine EP’s (p = 0,72) en postoperative complicaties bij 13,7% van de live EP’s en 8,8% van de routine EP’s (p = 0,13). Intraoperatieve complicaties tijdens PNL traden op bij 8,9% van de live EP’s en bij 5,6% van de routine EP’s (p = 0,52) en postoperatieve complicaties bij 28,6% van de live EP’s en bij 34,9% van de routine EP’s (p = 0,40). Binnen de URS- en de PNL-groepen was er geen significant verschil in Clavien-Dindo-complicatiegraden. Multipele regressieanalyse toonde geen associatie tussen live EP en minder gunstige behandeluitkomsten. Live EP’s, zoals uitgevoerd in deze setting, lijken behandeluitkomsten niet te benadelen wanneer deze worden vergeleken met routine EP’s.