Search

Met de hielprik wordt bij pasgeboren baby’s onderzocht of zij ernstige, zeldzame aangeboren ziektes hebben. Dit wordt gedaan om zieke kinderen meteen te kunnen behandelen zodat ernstige schade aan hun gezondheid wordt voorkomen. De Gezondheidsraad heeft in 2021 de neonatale hielprikscreening geëvalueerd en heeft daar een advies voor VWS over geschreven. De Gezondheidsraad is over het algemeen positief over de hielprikscreening. Wel adviseert de raad om te blijven evalueren of de voordelen van de screening opwegen tegen de nadelen. Voor veel aandoeningen is bijvoorbeeld te weinig informatie beschikbaar over hoe de gezondheid van het kind zich door de jaren heen ontwikkelt. De vraag is nu wat nodig is om deze ‘follow-up gegevens’ over de gezondheid van het kind te kunnen verzamelen. Het ministerie van VWS heeft het RIVM gevraagd hoe dit kan worden gedaan. Deze informatie is belangrijk om de screening te kunnen evalueren. Dezelfde informatie is belangrijk om nieuwe, dure behandelingen te evalueren. Het RIVM heeft daarvoor drie scenario’s uitgewerkt. In het eerste scenario worden geen extra acties genomen ten opzichte van de huidige gang van zaken. Er zijn daardoor geen extra kosten maar ook weinig evaluatiemogelijkheden. Hiermee wordt niet aan het advies van de Gezondheidsraad tegemoetgekomen. In het tweede scenario is de manier om de gegevens te verzamelen en te registreren het meest volledig en gestructureerd opgezet. Maar volgens het RIVM is het niet haalbaar om dit binnen tien jaar uit te voeren. In het derde scenario adviseert het RIVM om acht acties gestructureerd en stapsgewijs op te pakken. Deze acties zijn haalbaar en doelmatig en de inspanning ervoor is in verhouding tot het resultaat. De acties gaan over randvoorwaarden voor de verzameling van de follow up-gegevens en de inhoud ervan. Zo is het belangrijk dat VWS een organisatie aanwijst die acties coördineert en overzicht houdt. Een andere randvoorwaarde is juridische belemmeringen om gegevens te verzamelen en uit te wisselen, weg te nemen. Verder is het nodig om duidelijk de rollen, taken en verantwoordelijkheden te beschrijven voor de registraties. Daarnaast is structurele financiering nodig.

Item does not contain fulltext

De gemeente Utrecht heeft de ambitie om in 2030 klimaatneutraal en duurzaam te zijn. Om die uitdaging aan te gaan is de medewerking van alle burgers naar draagkracht nodig. Met verschillende regelingen stimuleert de gemeente mensen hun huis of auto te verduurzamen. Een op zeven Utrechtse huishoudens verdient tot 125% van het sociaal minimum. Deze mensen leven vaak al duurzaam, zonder auto of vliegvakanties, maar ze kunnen niet altijd aanspraak maken op gemeentelijke steun. In het project Duurzaam Utrecht 2030 – Leef duurzaam, ook met een smalle beurs vragen we mensen met een smalle beurs hoe ze zelf duurzaam willen leven, en ontwikkelen bijpassende innovatieve combinaties van duurzame en betaalbare producten, diensten en gemeentelijke regelingen. Dit rapport presenteert de uitkomsten van gesprekken met ruim veertig bezoekers van zes buurthuizen en twee buurttuinen in Utrecht, van april - juni 2022. Uit onze gesprekken borrelen zes tips op die we in het najaar nader willen onderzoeken op wenselijkheid en haalbaarheid. Van 3 september - 11 november gaan we daarmee aan de slag in samenwerking met de gemeente, onderwijsinstellingen en sociale partners. De tips zijn: 1. Ondersteun duurzaamheidsambassadeurs in buurten. 2. Verbind koppels rond groentetuintjes. 3. Subsidieer biologische boodschappen. 4. Maak openbaar vervoer toegankelijker. 5. Breng energieadvies in huis. 6. Investeer in zelfbewustzijn., Dit rapport is een analyse van gesprekken door de auteurs met veertig bezoekers van buurthuizen en buurttuinen over duurzaam leven met een smalle beurs in de periode april tot en met juni 2022. Het is onderdeel van een pilot voor het project Duurzaam Utrecht 2030 - Leef duurzaam, ook met een smalle beurs.

Tijdens het beleg van Haarlem (1572-1573) werd de Kruispoort, één van de twee stadspoorten in de noordelijke stadsmuur, opgeblazen, waarna een geïmproviseerde halfronde verdedigingswal (de "Halve Maan") in gebruik werd genomen. Pas twintig jaar later werd de Kruispoort herbouwd. In de meeste beschrijvingen van de gebeurtenissen wordt impliciet of expliciet gesteld, dat de nieuwe poort op dezelfde plaats in de Kruisstraat stond als de oude poort. Maar analyse van een aantal oude stadsplattegronden toont aan, dat de nieuwe poort vijftig meter naar het westen stond, ter hoogte van de Lange Margarethastraat. Dit is bevestigd door de vondst van de funderingen van de nieuwe poort onder de vloer van het huis aan de Nassaustraat 18. De reden voor herbouw op een andere locatie was, dat het puin van de oude poort en de Halve Maan nog niet kon worden opgeruimd. Het stadsbestuur had andere prioriteiten, met name het (her)bouwen van woningen om plaats te bieden aan de groeiende bevolking in de door het beleg en de brand van 1576 zwaar gehavende stad. Bovendien had de stad tot 1625 geen zeggenschap over het grondgebied van het Sint Jansklooster, waarop een groot deel van het puin van de Halve Maan lag. Dit verklaart ook de bocht in de Nassaustraat. Het oostelijk deel van deze straat, vroeger "Waaigat" of "Korte Ridderstaat" genoemd, fungeerde als toegangsweg vanaf de Kruisstraat tot de nieuwe Kruispoort, om het puin van de Halve Maan heen. Nog geen honderd jaar later werd de nieuwe Kruispoort alweer afgebroken in het kader van de nieuwe noordelijke stadsuitbreiding., Gepubliceerd in Haerlem Jaarboek 2021 (ISSN 0927-0728, ISBN 978-90-831-5961-4), een uitgave van de Historische Vereniging Haerlem.

Thuiswerken staat in de huidige corona-tijd volop in de belangstelling. Met uitzondering van de werkenden met een vitaal beroep is het thuiswerken in Nederland snel toegenomen. Verschillende opinie-onderzoeken laten bovendien zien dat steeds meer mensen een voorkeur hebben om vaker thuis te kunnen werken. Dat wil niet zeggen dat iedereen er ook gebruik van kan maken. Een van de aangedragen bezwaarpunten is dat thuiswerken schadelijk zou zijn voor de innovatie op de werkvloer. In deze studie laten we echter zien dat thuiswerken ook voor werkgevers kansen biedt. Op basis van een recente dataset onder 865 werkgevers in Nederland tonen de resultaten aan dat thuiswerken positief samenhangt met innovatie.

The aim of this study was to investigate how patients experience the information, the source investigation and contact tracing and the measures in isolation at the start of a pandemic.Secondary analysis of semi-structured interviews was conducted as part of a larger exploratory mixed-methods study on COVID-19 patient experiences.Semi-structured interviews were conducted with 29 people from Friesland and Groningen who tested positive for SARS-CoV-2 between 9 March and 3 April 2020, recruited via maximum variation sampling. Thematic analysis was used.The following themes emerged from the analysis: 1) Information: Conflicting information by different advisors led to a lack of clarity. Patients admitted to hospital usually felt uninformed about the rules of home isolation after discharge. 2) Investigation into the source of infection: For most it was unclear whether and how this investigation took place. Some expected feedback on their suggestions. 3) Informing contacts: Not everyone felt able to inform the right contacts. Some felt stigmatized. 4) Living with the measures in home isolation: The recommended living rules were often not fully applied. Some patients felt insufficiently supported.Our study shows that not all COVID-19 patients felt well cared for at the start of the outbreak. Scaling down monitoring by the public health service can mean that questions about source and contact investigation and isolation remain unanswered or are answered by others. This leads to conflicting information and non-compliance with measures. The supervision of patients in isolation should be better guarded.

OBJECTIVE: The aim of this study was to investigate how patients experience the information, the source investigation and contact tracing and the measures in isolation at the start of a pandemic. DESIGN: Secondary analysis of semi-structured interviews was conducted as part of a larger exploratory mixed-methods study on COVID-19 patient experiences. METHODS: Semi-structured interviews were conducted with 29 people from Friesland and Groningen who tested positive for SARS-CoV-2 between 9 March and 3 April 2020, recruited via maximum variation sampling. Thematic analysis was used. RESULTS: The following themes emerged from the analysis: 1) Information: Conflicting information by different advisors led to a lack of clarity. Patients admitted to hospital usually felt uninformed about the rules of home isolation after discharge. 2) Investigation into the source of infection: For most it was unclear whether and how this investigation took place. Some expected feedback on their suggestions. 3) Informing contacts: Not everyone felt able to inform the right contacts. Some felt stigmatized. 4) Living with the measures in home isolation: The recommended living rules were often not fully applied. Some patients felt insufficiently supported. CONCLUSION: Our study shows that not all COVID-19 patients felt well cared for at the start of the outbreak. Scaling down monitoring by the public health service can mean that questions about source and contact investigation and isolation remain unanswered or are answered by others. This leads to conflicting information and non-compliance with measures. The supervision of patients in isolation should be better guarded.

Patiënten zijn tevreden over de mogelijkheden om tijdens de coronacrisis contact te hebben met het apotheekteam. Ook heeft de pandemie weinig invloed op het geneesmiddelgebruik. Dit blijkt uit vragenlijstonderzoek onder meer dan vierduizend deelnemers aan het AMP-patiëntenpanel.

Joosten-ten Brinke, D., Bartman, R. Gulikers, J., Baartman, L., & Silfhout, G. van (2022). Formatief toetsen in de lerarenopleiding: een analyse van de kennisbases. Velon Tijdschift voor Lerarenopleiders, 43(2), 72-95https://velon.nl/formatief-evalueren-in-de-lerarenopleidingen-een-analyse-van-de-kennisbases/(Het Velon tijdschrift is alleen toegankelijk voor leden) Docenten zijn zich steeds meer bewust van het belang van formatief evalueren. Het versterkt het leren van de leerlingen, zorgt voor een grotere betrokkenheid bij het eigen leerproces en bewerkstelligt dat het leren beter beklijft. De verwachting van docenten en schoolleiders is dat net afgestudeerde studenten aan de lerarenopleidingen op de hoogte zijn van formatief evalueren en beschikken over een (vak)didactisch handelingsrepertoire om formatief evalueren in de praktijk te brengen.In dit artikel leest u de resultaten van een onderzoek waarbij de kennisbases van 14 eerstegraads en 18 tweedegraads lerarenopleidingen geanalyseerd zijn op de aandacht voor formatief evalueren om inzicht te krijgen in het beoogde curriculum. Met een kwantitatieve en kwalitatieve analyse van de kennisbases aan de hand van de formatieve evaluatiecyclus wordt duidelijk dat de aandacht voor formatief evalueren verschillend is tussen de kennisbases van de eerstegraads lerarenopleidingen en de kennisbases van de tweedegraads lerarenopleidingen en dat er grote verschillen zijn tussen de verschillende vakspecifieke kennisbases. In het algemeen kan gesteld worden dat er relatief weinig aandacht is voor formatief evalueren. De resultaten van dit onderzoek kunnen gebruikt worden bij de herziening van de kennisbases.

BACKGROUND: In 2018 Jellinek became a smoke free institution. By implementing ‘Jellinek Smoke free’ in all locations (15), a policy has been implemented to facilitate smoking cessation in clients with a comorbid tobacco use disorder seeking treatment for substance use disorders at Jellinek. AIM: To investigate whether the implementation of the new policy impacted smoking behaviour of clients in treatment for substance use disorders at Jellinek. METHOD: Based on data from anonymized client files, changes in smoking behaviour (cessation or reduction) were analysed for clients with other addictions who started treatment in 2016 versus clients who started in 2019 - after the implementation of the new smoke free policy. Comparative analyses were conducted on the population as a whole, per type of treatment (outpatient care, residential care, Minnesota, outreaching care) as well as per type of smoker (light, moderate, heavy). RESULTS: In the client population as a whole, significantly more people stopped smoking in 2019 (22%) in comparison to 2016 (16%) and there was a trend toward statistical significance with regard to reduction. When a cessation period was part of treatment, significantly more clients stopped and decreased the number of cigarettes a day. Moreover, light and moderate smokers (≤ 20 cigarettes a day) stopped and reduced significantly more in 2019 (32%) than in 2016 (23%). In outpatient care, outreaching care and with heavy smokers (> 20 cigarettes a day), there was no significant difference in percentage of cessation and reduction between 2016 and 2019. CONCLUSION: After implementing Jellinek Smoke free, significant changes in smoking behaviour occurred in the client population as a whole with a comorbid tobacco use disorder, in treatments where a cessation period was part of treatment as well as with light and moderate smokers.

Samenwerking tussen wetenschap en beleid biedt bekende uitdagingen. Een van de terugkerende punten van spanning is die van de onpartijdigheid van kennis-geschraagde adviezen. Het bewaren van afstand tussen wetenschappers en beleidsmakers lijkt een manier te zijn om die onpartijdigheid te bewaken. Het risico is echter dat een wetenschappelijk beleidsadvies niet relevant blijkt te zijn. Beter is, zo blijkt uit onderzoek, om herhaald ruggespraak te houden. Daarnaast is het voor de borging van transparantie en integriteit cruciaal om mogelijke belangenverstrengeling van wetenschappelijk experts te beoordelen en zo nodig passende maatregelen te treffen. Een andere bron van spanning betreft dissensus onder wetenschappers, maar dat blijkt juist van groot belang te kunnen zijn voor beleid en politiek. Legitieme verschillen in inzicht kunnen voor autoriteiten een ‘vroege waarschuwing’ zijn dat een probleem ernstiger is dan die eerst werd gedacht. Ook bieden ze de basis voor een bredere reikwijdte aan beleidsopties.

In 2020 verscheen de eerste Stand van het Noorden, een op feiten gebaseerde analyse van de Noordelijke economie. Het document beschreef op hoofdlijnen de staat van de Noord-Nederlandse economie, de ontwikkelingen die zich afspelen in de context van het Noorden en hoe daar vanuit het Noorden op gereageerd zou kunnen worden. Op 26 juni 2020 heeft de Board besloten de Stand van het Noorden jaarlijks uit te laten voeren, bedoeld om het goede gesprek over de economie in de board te kunnen voeden en als verzamelplaats van onderzoeken en wetenschappelijke inzichten.

This chapter focuses on translation in the Low Countries from c. 500 CE to 1550 CE. While the focus is on literary translation from Latin and French into Dutch, there is also attention for translation into French and Latin, devotional and religious texts, practical 'Artes' literature, and the translation of official documents.

textabstractPer 1 januari 2013 heeft de vertegenwoordiging van vrouwen in de raad van bestuur (RvB) en raad van commissarissen (RvC) van grote Nederlandse naamloze en besloten vennootschappen een plek gekregen in de Nederlandse wetgeving. Om kapitaalvennootschappen te bewegen meer vrouwen in hun RvB en RvC te benoemen, zijn art. 2:166 en 2:276 Burgerlijk Wetboek (BW) geintroduceerd. Deze bepalingen schrijven voor dat ten minste 30% van de RvB en de RvC van een grote naamloze vennootschap (nv) en een grote besloten vennootschap (bv) moet bestaan uit vrouwen, respectievelijk mannen. Dit percentage is evenwel niet afdwingbaar en wordt daarom een streefcijfer genoemd.