Search

Voor het tweede jaar op rij is er door vrijwilligers een recordaantal teken gevangen op 12 vaste tekenvanglocaties. In totaal zijn er 17.400 teken gevangen. Vorig jaar waren dat er 16.800. Van de drie levensstadia namen vooral de larven sterk in aantal toe, terwijl het aantal gevangen nimfen juist lager lag dan in 2013. In combinatie met het grote aantal muizen afgelopen jaar, de belangrijkste gastheer van de teek, kan dit jaar juist het aantal nimfen hoog uitkomen. Nimfen veroorzaken de meeste tekenbeten.

Veel natuurliefhebbers weten dat teken de ziekte van Lyme kunnen overbrengen. Dat zoogdieren daarbij een dubbele rol spelen, is veel minder bekend. Toename van de ziekte heeft gezorgd voor meer onderzoek naar de ziekte en de teken. Wat weten we nu over de overdracht van die ziekte, de rol van zoogdieren hierin en de impact van meer natuur in Nederland

Het percentage teken dat in 2009 besmet was met de Borrelia-bacterie is hoger dan in 2007 en 2008. Zowel in het voorjaar als in het najaar bleek achttien procent besmet te zijn. Deze teken kunnen de ziekte van Lyme veroorzaken. Uit de registratie van tekenbeten op www.natuurkalender.nl blijkt dat 11 procent van de tekenbeten wordt opgelopen bij het spelen. Dat blijkt uit nieuwe cijfers die Wageningse onderzoekers vandaag, voorafgaand aan de Week van de Teek (29 maart tot 4 april), bekendmaken.

Tekst van het voorstel voor het burgerinitiatief van de Nederlandse Vereniging voor Lympatiënten.

Dit artikel gaat over de voor Nederland belangrijkste arthropodenvectoren (geleedpotigen, in dit artikel voornamelijk muggen en teken) en de door hen overgebrachte infectieziekten. Daarnaast wordt de rol van landschappelijke aanpassingen, klimaatverandering, intensiever internationaal reizigers- en handelsverkeer en veranderend gedrag met betrekking tot recreatie beschreven. Tenslotte wordt de verdere kennisbehoefte aangegeven

Ook Nederland heeft te maken met de gevolgen van klimaatverandering, zowel in positieve als in negatieve zin. Over negatieve gevolgen als temperatuurstijging, weersextremen, toename van de rivierafvoeren en een zeespiegelstijging voor de kust wordt veel gesproken. Trends die zich naar verwachting zullen doorzetten, al is er veel onzekerheid over het tempo en de omvang van de veranderingen. Wat betekent dit alles voor de inrichting van Nederland? Op verzoek van het ministerie van VROM verkent het Planbureau voor de Leefomgeving welke opgaven relevant zijn voor een klimaatbestendige ruimtelijke strategie. We doen dat op basis van de nu beschikbare informatie. De voorliggende studie is een eerste verkenning (met medewerking van KNMI, Vista, Kenniscentrum Recreatie, ICIS Maastricht, WUR, RIVM en Deltares. In een vervolgonderzoek zullen we medio 2010 komen met goed onderbouwde opties voor een robuuste – ook op de lange termijn – klimaatbestendige ruimtelijke strategie voor Nederland. Uit deze studie blijkt dat klimaatbestendigheid een factor is die niet achterwege mag blijven bij beslissingen over de ruimtelijke ontwikkeling en inrichting van ons land. Keuzes die in de komende decennia worden gemaakt, bepalen immers mede de toekomstige klimaatbestendigheid van Nederland. Zo zijn er nieuwe randvoorwaarden nodig voor het gericht vergroten van de klimaatbestendigheid van het stedelijk gebied en van de Ecologische Hoofdstructuur (EHS). Energiezuinig bouwen in de stad of de aanleg van plassen in en om de stad: het zijn voorbeelden waarbij de stedelijke inrichting meerdere doelstellingen kan combineren. En het concept van de EHS is een goede basis om de noodzakelijke veerkracht van de natuur verder te vergroten. Dit vraagt wel om bij de afronding van de EHS rekening te houden met de verwachte klimaatsverandering. De actuele beleidsagenda biedt zo nu al goede aanknopingspunten om de klimaatbestendigheid in de besluitvorming mee te nemen

Er gaat ieder jaar veel geld om in de - chemische - bestrijding van malariamuggen. Maar dankzij een veelbelovende schimmel staat een heel nieuwe, duurzame aanpak voor de deur, zeggen medisch entomologen Bart Knols en Willem Takken. 'Het is toch schrijnend dat we aan het begin van de eenentwintigste eeuw nog steeds afhankelijk zijn van DDT.'

In Nederland neemt het aantal tekenbeten en het aantal gevallen van de ziekte van Lyme toe. Om meer inzicht te krijgen in de mogelijke oorzaken van deze toename startte Wageningen UR in juli 2006 het landelijke programma “Tekenbeten en de ziekte van Lyme”. Dit programma is onderdeel van het project “De Natuurkalender”. Het beoogt vast te stellen op welke plaatsen, op welk moment en bij welke activiteiten in Nederland tekenbeten worden opgelopen. Daarnaast wordt op landelijke schaal gekeken naar de variatie in populatieverloop van teken (Ixodes ricinus) in relatie tot Borrelia infecties. In het kader van het onderzoek worden mensen die een tekenbeet hebben opgelopen gevraagd om deze te registreren op www.natuurkalender.nl. Onafhankelijk van deze meldingen werden in samenwerking met IVN vrijwilligers van juni 2006 tot december 2007 maandelijks op 25 locaties verspreid door Nederland teken gevangen. Van 10 locaties is om de maand bepaald welk percentage van de nimfen met Borrelia was geïnfecteerd. De resultaten hebben gevolgen voor het beleid ten aanzien van de volksgezondheid, recreatie en natuurbeheer en vereisen een verdere ontwikkeling van preventieve maatregelen zodat het risico voor het oplopen van de ziekte van Lyme verlaagd kan worden

Adviezen ter bestrijding van de larven van de tijgermug Aedes albopictus en adulten die voorkomen in de kassen van tuinbouwbedrijven die de zgn. Lucky bamboo (dracaena sanderiana) importeren

In 2006 is het monitoring programma ‘Tekenbeten en de ziekte van Lyme’ van start gegaan. Het programma maakt deel uit van het project 'De Natuurkalender'. Mensen die een tekenbeet hebben opgelopen kunnen deze registreren bij de Natuurkalender, inclusief datum en locatie van de parasitering. Op 25 locaties in Nederland worden teken gevangen en onderzocht op Borrelia infecties. Het onderzoek toont aan dat in heel Nederland tekenbeten worden opgelopen, vooral in bosgebieden en woongebieden met tuinen en parken. Het percentage geïnfecteerde teken was veel hoger dan gemiddelde Europese waarden (10,1%), met enkele locaties waarbij het infectiepercentage >35% bedroeg

Om de risico¿s voor de volksgezondheid bij introductie van het West Nile-virus (WNV) goed te kunnen inschatten, is het nodig om te weten in welke inheemse muggen WNV zich kan handhaven. In dit bericht wordt een overzicht gegeven van WNV-vectoren en potentiële risico¿s voor Nederland

Brochure met de volgende inhoud: 1. Malaria, wat is dat in hoe krijg je het?; 2. De Nederlandse malariamug; 3. Het onderzoek naar de verspreiding van de Nederlandse malariamug en het malariarisico in de Rijn-Maasmonding; 4. Kortom... de feiten