Search

Biblical typology is the basis of any mystagogy because, through it, the Christian sees the entire plan of God unfolded, fulfilled in Christ, along with the persons, realities, and events that prophetically prefigured His coming. In various fields of theological reflection, the term „mystagogy”, so dear to the liturgical and spiritual tradition of Christian antiquity, has emerged with renewed vigour. In the great patristic mystagogies, the biblical passage takes center stage and shapes the very method of mystagogy: for the Fathers, mystagogy is nothing other than biblical typology applied to the liturgy. Therefore, in order to fully participate in the mysteries of Christ and his message, it is necessary to appropriate and adopt biblical typology. Only this enables us to move toward a renewed mystagogy.

Wielkie dziedzictwo myśli i dzieł ks. F. Blachnickiego jest w swym najgłębszym sensie wołaniem o nowe formy duszpasterstwa w oparciu o najbardziej znaczące doświadczenia pierwszych wieków chrześcijaństwa, na nowo odkryte i ukazane Kościołowi w darze ostatniego soboru. Przyjmując wskazania soborowego i posoborowego nauczania Kościoła, zwłaszcza zawarte w dokumencie o inicjacji chrześcijańskiej Obrzędy chrześcijańskiego wtajemniczenia dorosłych, postulował dowartościowanie katechumenatu rodzinnego. W wielu dokumentach Kościoła przypomina się, że chrześcijańska rodzina jest uprzywilejowanym miejscem katechezy, a rodzice pierwszymi nauczycielami i wychowawcami w wierze. Dlatego rodzinny katechumenat wydaje się mieć szczególny charakter i w żaden sposób - zgodnie z wypowiedziami F. Blachnickiego - nie zastąpiony. Przywrócenie rodzinie jej pierwszoplanowej roli w dziele budzenia i rozwijania wiary wiąże się z koniecznością ponownego odkrycia fundamentalnej prawdy, że wspólnota chrześcijańska jest w sobie samej żywą katechezą. W takiej wspólnotowej perspektywie relacyjny wymiar wiary staje się nadrzędny wobec treści i metody, z racji na jej personalistyczny charakter oraz istotne znaczenie chrześcijańskiego świadectwa. Jest to zadanie tym pilniejsze, gdyż dzisiaj Kościół stoi przed faktem ignorancji i pasywnej postawy rodziców wobec obowiązku realizacji religijnej formacji względem swoich dzieci. Można by nawet stan ten określić jako wielkie wyzwanie dla Kościoła, które powinien podejmować, tym bardziej, że mamy do czynienia z poważnym kryzysem współczesnej rodziny.