Search

The thesis of this study is regarding the social, cultural and individual homeless- ness of woman as depicted in the first novel titled To Lay Into Dyeing of the triple books titled The Tough Times belonging to the Turkish novelist named Adalet Ağaoğlu. Another woman personality as depicted in said novel named Aysel who lives in the atmosphere where the Turkish Modernization process, reforms, state and political relations are attempted to be solved through aid of the sociologic and psychological data and methods. Such modern phenomena as social mal- adjustment, lack of intellectual reciprocity, problematic woman identity and the suicidal feelings are conceptualized as “homelessness” and the reasons that pre- pare and feed Aysel’s homelessness which is converted into a symbol within the content of Intellectual/ author/ woman corresponds to. The association between the obligatory connection of social and individual “inability to hold on to prevent being drifted” and to “to be left in between” and homelessness are depicted in this paper., Bu çalışmanın problemi, Adalet Ağaoğlu’nun Dar Zamanlar adlı üçlemesinin ilki olan Ölmeye Yatmak romanında kadının toplumsal, kültürel ve bireysel yurtsuzluğudur. Türki- ye modernleşmesin, inkılapların, devlet ve siyaset ilişkilerinin belirlediği bir atmosferde yaşayan romanın başkişisi Aysel, sosyolojik ve psikolojik veri ve yöntemlerin yardımıy- la çözümlenmektedir. Toplumsal uyumsuzluk, entelektüel karşılıksızlık, sorunlu kadın kimliği ve intihar arzusu gibi modern olgular “yurtsuzluk” olarak kavramsallaştırılmakta ve bu yurtsuzluğu hazırlayan ve besleyen sebepler, entelektüel/yazar/kadın kimlikleri olan Aysel bağlamında analiz edilmekte; toplumsal ve bireysel “tutunamamazlık” ile “arada kalma”nın yurtsuzluk ile zorunlu bağı tespit edilmektedir.

Seyyareler, published in Cairo in 1897, is a humor narrative written by Director Âli Bey (1844-1899), a prominent humorist of the Tanzimat period. This paper will provide a text-based reading of the work for the purpose of analysis. Seyyareler is noteworthy for its characteristics of satire based on Roman mythology. Throughout the narrative, social degeneration spread from top to bottom is criticized subtly within the atmosphere of a fairy tale. Along with Neptune and Pluto, Jupiter decides to assign the seven planets to travel to Earth and to sell things that would make people happy. In the introduction of events occurring in a theatrical atmosphere, the elements of fairy tale and myth are employed. A world view that prioritizes material value over anything else is emphasized, and, as such, a situation that relates to a solution, as in fairy tales and myths, is not reflected. People’s dissatisfaction, their wish to achieve their desires without any effort, and their ambition and greed are portrayed through a humorist style., Tanzimat döneminin önde gelen mizah yazarlarından biri olan Direktör Âli Bey’in (1844-1899) 1897 yılında Kahire’de yayımlanan Seyyareler adlı mizah anlatısı bu yazıda metin merkezli bir okuma yapılarak satir çerçevesinde çözümlenecektir. Seyyareler Roma mitolojisine yaslanan satir türünün özelliklerini taşıyan bir eser olmasıyla dikkate değerdir. Anlatıda tavandan tabana yayılan toplumsal yozlaşma, masal atmosferinde incelikli bir şekilde eleştirilmektedir. Jüpiter, Neptün ve Plüton ile birlikte karar alarak yedi gezegeni yeryüzüne seyahat etmek için görevlendirir ve insanların mutluluğuna yol açacak şeyleri satmalarını ister. Teatral bir havada gerçekleşen olayların serimlenmesinde masal ve mitin imkânlarından yararlanılır. Maddi değerin her şeyin üstünde görüldüğü dünya gerçekliği vurgulanır; dolayısıyla masallarda ve mitlerde olduğu gibi çözüme bağlanan bir durum yansıtılmaz. İnsanların tatminsizliği, çaba göstermeden arzularına ulaşma isteği, ihtirası ve aç gözlülüğü mizahî bir dil ile ortaya konur.

Literary text, with a multi-layer structure, may reveal distinctive meanings in compliance with various theoretical readings. Artist’s desires, tendencies and skills, his approach to art, his point of view, the mentality elements of the era in which he lives come to the forefront as dominant factors enabling these kinds of readings. The literary text, constructed upon realities peculiar to human being are changed and rendered through fiction, presents a imaginary characteristic that meets all these elements on common ground. One of the significant elements that ensures reaching the essence of this imaginary structure is detail. The objective of this paper is to study the role of detail so as to reach the essence the writer aims to present especially getting out of the density of postmodern works and put forward the elements of detail in Kuşlar Yasına Gider., Çok katmanlı bir yapıya sahip olan edebi metin, çeşitli kuramsal okumalara göre birbirinden farklı anlamlar ortaya koyabilir. Sanatçının istek, eğilim ve becerileri, sanata yaklaşımı, bakış açısı, yaşadığı dönemdeki zihniyet unsurları bu tür okumalara imkân sağlayan başat ögeler olarak öne çıkar. İnsana özgü gerçekliklerin kurmaca yoluyla dönüştürülüp yorumlanması üzerine inşa edilen edebi eser, tüm bu ögeleri ortak bir paydada buluşturan fiktif bir yapı özelliği gösterir. Bu fiktif yapının özüne ulaşmayı sağlayan önemli ögelerden biri de “detay”dır. Bu çalışmanın amacı, özellikle postmodern eserlerdeki yoğunluktan sıyrılarak yazarın vermek istediği “öz”e ulaşmada “detay”ın rolünü irdelemek ve Kuşlar Yasına Gider romanındaki detay unsurlarını ortaya koymaktır.

Timbuktu, which wrote by Paul Auster,progresses on searching, fear andhope’s triangle. In this novel, it is focused onlife ofWilly, who at the point of death because ofalcohol and drugs, and his dog Mr. Bone that itturns over a labyrinth. Auster builds his narration onchaos, confusion and uncertaintyas his other works.Timbuktuis aremarkable novel in terms oftelling man of our age’s ontologyfrom a point of view a dog and concentratingfriendship between dog and human. This novel that it focus onloneliness andalienation tells Willy’s identity searching and his experience in identity searching. Willy’s firend Mr. Bone looks for a home after his owner death. Willy and Mr. Bone keep their hope but their experience trips up them. The aim of this paper is to investigateTimbuktubyfocussing on searching, fear and hope’s theme., XX. yüzyıl Amerikan edebiyatının önde gelen yazarlarından Paul Auster’inTimbuktuadlı romanında olaylar arayış, korku ve umut üçgeninde gelişir. Bu roman esrar ve alkolden dolayı büyük bir sefalete sürüklenen ve ölmekte olan Willy ile köpeği Kemik Bey’in bir tür labirente dönüşen yaşamlarının çıkmazına odaklanır. Diğer romanlarında olduğu gibiTimbuktu’da da Auster; kaos, karmaşa ve belirsizlik üzerine anlatıyı inşa eder.Timbuktu, çağımız insanının ontolojisini zaman zaman bir köpeğin gözünden anlatması ve insan ile köpek arasındaki dostluğa yoğunlaşması açısından dikkate değerdir. Bireyin kendisini bu dünyada yalnız ve yabancı hissettiği temine odaklanan roman, Willy’nin kimliğini bulma arayışı ve bu arayış esnasında yaşadıklarını anlatır. Willy’nin dostu Kemik Bey ise sahibi ölünce sığınacak bir yuva arar. Bu dünya hakkındaki ümitlerini canlı tutmaya çalışan Kemik Bey ve Willy’nin yaşadıkları tecrübeler onları yanıltır. Buna rağmen Timbuktu’nun varlığını düşünerek ürperdikleri bu dünyadan Timbuktu’ya doğru yol alırlar. Bu çalışmanın amacıTimbukturomanını arayış, korku ve umut temlerine odaklanarak incelemektir.

Creative writing as a literary phenomenon has come to receive more attention and to be attached more importance thanks to the recently increased number of schools, workshops and books. Most of the competencies these schools, workshops, and books aim to help prospective writers acquire comprise the contents of metafictions depicting the way they have been produced. Thus, there are similarities between the subjects handled in creative writing trainings and the contents of metafictional texts. This makes metafictions guiding texts assuming an educational function intended for prospective authors. Yazsonu (1980), in which Adalet Ağaoğlu explicitly employs the metafiction technique, basically features how a novel is gradually constructed, what sort of dilemmas an author goes through, how to use such novel techniques as character creation and spatial descriptions; in other words, it depicts the adventure of creative writing. Seeing artistic secrets of metafiction along with critical, theoretical, and technical evaluations in a metafictional text will greatly contribute to readership who wishes to get immersed in the text and to prospective authors in search of their own texts. The present paper attempts to discuss the contributions of metafictions to creative writing in consideration of Yazsonu by Adalet Ağaoğlu., Yaratıcı yazarlık, son yıllarda açılan kurs/atölye ve çıkan kitaplarla giderek önemi artan bir edebiyat olayı hâlini almaktadır. Bu kurs ve kitapların kurmaca sanatıyla ilgili yazar adayına kazandırmayı hedeflediği bilgilerin pek çoğu, kendi yazılış serüvenine odaklanan üstkurmacaların da içeriğini oluşturmaktadır. Dolayısıyla yaratıcı yazma eğitiminde ele alınan konularla ile üstkurmaca metinlerin içerikleri arasında bir benzerlik vardır. Hâl böyle olunca üstkurmacalar, yazar adayları için eğitsel işlevi de bulunan yol gösterici metinlere dönüşür. Adalet Ağaoğlu’nun üstkurmaca tekniğini belirgin şekilde ilk kez kullandığı Yazsonu (1980), esas olarak romanın kademe kademe nasıl inşa edildiğini, yazma sürecinde yazarın içine düştüğü açmazları; karakter yaratma, mekân tasviri vs. gibi temel roman tekniklerinin nasıl kullanıldığını, yani sonuç itibariyle bir yaratıcı yazma serüvenini konu almaktadır. Kurmacaya dair eleştirel, teorik ve teknik değerlendirmelerle sanatsal sırları kurmaca metnin akışı içinde görmek, metne daha derinlemesine nüfuz etmek isteyen okur ve kendi özgün metnini arayan yazar adayı için önemli bir katkı sunacaktır. Bu yazıda, Yazsonu romanından hareketle üstkurmacaların yaratıcı yazmaya katkıları irdelenmeye çalışılmıştır.

Yaşar Kemal, Bir Ada Hikâyesi başlıklı dörtlemede Anadolu coğrafyasında farklı etnik ve dinî kimliğe sahip insanların Birinci Dünya Savaşı’ndan sonra yaşadıkları dramı şiirsel bir anlatımla yansıtır. Dörtlemenin ilk kitabı, Fırat Suyu Kan Akıyor Baksana, savaş sonrasında yaşadıkları travmaların üstesinden gelerek öz kimliğini yeniden inşa etmeye çalışan insanların çabasını anlatmaktadır. Hıristiyan Rum Vasili ile Müslüman Türk Yüzbaşı Poyraz Musa’nın sığındıkları adada kendi ben’leri, ötekiler ve doğa ile ilişkileri dile getirilmektedir. Yaşar Kemal, mübadele sonrasında Karınca (Mirmingi) adasında yaşananları dile getirirken “insan gerçekliği”ne odaklanmaktadır. Yazar, çokkültürlü yapının birlik ve beraberlik sayesinde korunabileceğinin altını çizmektedir. Azınlığa mensup insanların yaşadıkları toprakların değerlerine sahip çıkarak adayı “yurt” edinme hâlleri roman karakterlerinin geçmiş zamanla ilişkisi üzerinden anlatılmaktadır. Yazarın savaş karşıtı bir tutum sergilediği görülmektedir. Bu bildirinin amacı tarih-kimlik ilişkisini bellek açısından irdeleyen romanda “tarih, kimlik ve bellek” kavramlarının işlevini sorgulamaktır. Jan Asmann ve Maurice Halbwachs’ın bellek üzerine geliştirdikleri kuramdan yola çıkarak romanda tarihi malzemenin ele alınma yöntemi araştırılmaktadır. Anahtar Kelimeler: Tarih, Kimlik, Bellek, Yaşar Kemal, Fırat Suyu Kan Akıyor Baksana., In the tetralogy titled ‘An Island Story’ Yaşar Kemal lyrically depicts the drama of people from different ethnicity and region in Anatolia after the World War I. The first book of the tetralogy, Fırat Suyu Kan Akıyor Baksana (Look! Fırat River Bleeds) narrated the struggle of the people who effort to recreate self identity after the trauma of the war. The relationship between Christian Rum Vasili and Muslim Turkish Poyraz Musa’s self-identities, the others and nature in the island they nestled was narrated. Yaşar Kemal focuses on ‘human reality’ while depicting the events that occurred in Karınca (Mirmingi) Island after the barter. The author underlines the reality that multicultural order will be able to saved by means of the unity and solidarity. The minorities who advocate the values of the land where they lived and internalized as a homeland are narrated through their relation with the past. The author acted opponent to the war. The purpose of this paper is to examine the history-identity relationship in the novel in terms of memory. Based on the theory of ‘Cultural Memory’ developed by Jan Asmann and Maurice Halbwachs, the method of how the historical material was handled in the novel is researched.