Search

Ülke içindeki temel makroekonomik göstergelerin yanında ülkenin kredi risk düzeyini gösteren Kredi Temerrüt takasları (CDS) ve petrol fiyatlarının da hisse senedi getirileri üzerinde ne yönlü bir etkiye sahip oldukları önemli bir araştırma konusudur. Bu araştırmada CDS primleri, petrol fiyatlarının ve seçilmiş makroekonomik değişkenlerin Borsa İstanbul 100 endeksi (BIST100) üzerindeki etkileri incelenmeye çalışılmıştır. Bu amaç doğrultusunda 2006:01 ve 2015:09 aylık dönemli ARDL sınır testi yaklaşımı ile test edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre uzun dönemde CDS primleri, petrol fiyatları, enflasyon oranı, reel faiz oranları, parasal genişleme ve iktisadi büyümenin BIST100 endeksi üzerinde anlamlı etkileri vardır. Uzun dönemde efektif döviz kurundaki değişimlerin ise BIST100 endeksi üzerinde anlamlı herhangi bir etkisi yoktur. In addition to the main macroeconomic indicators in the country, it is also an important research issue that Credit Default Swaps (CDS), which shows the credit risk level of the country, and oil prices have an influence on stock returns. In this paper, the effects of CDS spreads, oil prices and selected macroeconomic variables on the Istanbul Stock Exchange Index (BIST100) were tried to be analysed. For this purpose, it was tested with the cyclical ARDL bound testing approach of 2006: 01 and 2015: 09 months. According to the results of the research, long term CDS spreads, oil prices, inflation rate, real interest rates and monetary expansion have significant effects on BIST100 index of economic growth. Long term effective exchange rate changes have no effect on the BIST100 index

Ölüm, bir canlının yaşamının sona ermesi olarak tanımlanabilir. Kaçınılmaz son olarak değerlendirebileceğimiz ölüm olgusu, insanların inançları doğrultusunda kabullenilebilir bir yapıya bürünerek toplumsal bir geçiş süreci olarak algılanmasını kolaylaştırmıştır. İnsanların inançları, bu geçiş döneminde hem defin geleneklerini hem de mezar mimarisini etkileyerek, toplumdan topluma değişen kültürel mirasın oluşumuna da katkı sunmuştur. Mezar yapıları, bir coğrafi bölgenin en önemli tarihi vesikalarıdır. Herhangi bir yörenin mezarlarına bakarak, bu bölgede yaşayan insanların, kültürel yapısı, gelenek-görenekleri ve inanç sistemleri hakkında bilgi sahibi olmak mümkündür. Türkler, Asya bozkırlarından başlayan konargöçer hayat tarzından bu yana, ölülerine ve mezarlarına büyük önem vermişlerdir. Bunun en önemli sebebi, Türklerin “atalar kültüne” sahip olmaları ve yaşanılan sürecin geçiciliğinin farkında olmalarıdır. İslamiyet'in kabulünden sonrada yeni inandıkları dinin kıstasları doğrultusunda ölüm ve mezar algıları değişmiştir. İnsan yaşamının üç geçiş evresi vardır: “Doğum, evlenme, ölüm”. Ölüm olgusu, insan zihninde yaşlılar için nispeten daha kabul edilebilir bir durumdayken; genç yaşta birinin ölümü, devamında oluşacak olan kültürel çeşitliliğin şeklini de değiştirmektedir. Buna bağlı olarak, ölen kişinin ardından tutulan yas, yapılan defin töreni ve ölen kişi için planlanan mezar yapısı, mevtanın özelliklerine göre şekillenmektedir. Çalışmaya onu olan Fatıma Müşerref Hanım'ın hem ölümü hem de mezarı, bazı geleneksel uygulamaların devam ettiğini gösteren az sayıdaki örnekten biri olması bakımından önemlidir. Süleymaniye Cami Haziresinde yer alan bu lahit mezar, yansıtmış olduğu kültürel birikimle diğer mezarların arasında hemen fark edilebilen bir özellik taşımaktadır. On yedi yaşında genç bir kadına ait olan bu lahit, şahidesine işlenmiş olan duvak motifiyle dikkat çekmektedir. 1910 yılında şahideye işlenen bu motif, bugün Anadolu coğrafyasında hala gelinlik çağında yaşamını yitiren genç kızların mezar taşlarında kullanılan bir semboldür. Death is described as the ending point of any living. The phenomenon of death which can be handled as an inevitable final is easily perceived as a transitional period of any individual by taking an acceptable form in line with the beliefs. The people’s faith has determined both burial traditions and grave architecture in this transitional period, and contributed to the making of cultural heritage which is changeable from any society to any other. The graves are the most important historic documents of any geographical region. By having a glance at the graves of any region, it is highly possible to comprehend the cultural structure, traditions and belief systems of the people living thereabouts. The Turks have paid particular attention to the deceased and their graves for the years of nomadic way of life having emerged at the steppes of Central Asia. The most prominent reason of this approach is that Turks have ‘cult of ancestors’ and awareness on the temporariness of the process experienced. In the aftermath of the adoption of Islam, their perceptions of death and grave have been shaped in the direction of Islamic rules and regulations. The human life has three basic phases: birth, marrying, death. While the phenomenon of death is relatively more acceptable for any older person, a younger death can alter the form of cultural diversity. Accordingly, the lament after any deceased, the funeral and grave take a form according to the characteristics of the deceased. Both the death and grave of Fatıma Müşerref Hanım which constitutes the main topic of this paper is valuable in terms of revealing some traditions to be implemented. This grave in form of sarcophagus at the hazire of Mosque Süleymaniye bears easily distinguishable features with its cultural diversity among the other graves. The grave of a 17-year-old young woman draws attention with a duvak motif inscribed on its gravestone. This motif, which was inscribed in 1910, can be still observed on the gravestones of the girls who decease at the age suitable for marriage in Anatolia.

En basit tanımıyla halkın yönetimi olan demokrasi, moderndünyanın en önemli kavramlarından biridir. Meşruiyetinin halkadayanması nedeniyle en saygın yönetim sistemidir. Bu sistemgünümüzde,seçilentemsilcileraracılığıylasürdürülmektedir.Demokrasilerde düzenli aralıklarla yapılan seçimlerde halk, iktidarıkullanacak olan yöneticileri seçmektedir. Seçilen bu kişiler belli dönemleriçinde ve yasal çerçevede iktidarı kullanmaktadır. Hükümet etmesürecinde, siyasal partilerin veya temsilcilerin halka karşı sorumluluklarıbulunmaktadır. Nitekim halk, iktidarın devamlılığı noktasında nihai vetek karar merciidir. Bu yönüyle demokrasi, aynı zamanda hesapverilebilir bir anlayışı barındırmaktadır. Türkiye, eksikliklerine rağmenyüzyılı aşkın demokrasi geleneğini içselleştirmeyi başarmış bir ülkedir.Türkiye, demokrasi hayatı boyunca farklı vesayet odaklarının tehditlerinemaruz kalmış, dönem dönem demokrasi askıya alınmış veya demokrasiyebalans ayarı verilmiştir. Ancak bütün bu gelişmeler, devletindemokrasiye olan inancından ve bağlılığından bir sapma meydanagetirmemiştir. Demokratik değerleri aşındıran bu süreçlerden,demokrasiye sarılarak çıkan ülkede, yaşanan anti-demokratikuygulamaların izlerini silmek için adımlar atılmaktadır. Başta anayasadeğişiklikleri olmak üzere, siyasal, hukuksal ve sosyo-kültürel çerçevedeyapılan reformlar bu amaca hizmet etmektedir. Demokratikdüzenlemeleri yaparken, farklı vesayet odaklarına hareket imkânıkazandıran alanları bilmek ve bu alanları ortadan kaldırmakgerekmektedir. Bunun için de tarihsel süreçte yaşanan vesayetgirişimleri çok iyi analiz edilmelidir. Bu çalışma, Türkiye’de bir vesayetunsuru olan TSK’nın, 1971 ve 2007 yıllarında siyasal iktidarlara yönelik verdikleri muhtıraları konu edinmektedir. Çalışmanın amacı, muhtırametinleri üzerinden asker-siyaset ilişkisinin irdelenmesidir. Çalışmadamuhtıra öncesi yaşanan gelişmelere yer verilirken yöntem olarak içerikanalizi yapılmış ve iki bildiri metni karşılaştırılarak muhtıraların ortak vefarklı yönleri belirlenmiştir. In its simplest definition, the democracy ruled by the whole population isone of the most important concepts of the modern world. Due to thelegitimacy of the public is the most respected management system.Today, this system is carried out through elected representatives. Today,this system is carried out through elected representatives. In regularelections in democracies, the people choose the rulers who will use thepower. These elected persons use power within a certain period andwithin the legal framework. In the process of government, political partiesor representatives have responsibilities to the public. As a matter of fact,the people are the final and only decision-making authority for thecontinuity of power. In this respect, democracy also includes anaccountable understanding. Turkey is a country that has managed tointernalize the democratic tradition more than a century despite itsshortcomings. Turkey, have been subjected to threats of different tutelagecenters throughout the life of democracy, democracy periods suspendedor balancing democracy is given. However, all these developments did notcause a deviation from the state's belief in and democracy to democracy.Steps are taken to erase the traces of anti-democratic practices in thecountry, which embraces democratic values, and embraces democracy.Reforms in the political, legal and socio-cultural framework, especiallythe constitutional changes, serve this purpose. When making democraticarrangements, it is necessary to know the areas that provide mobility tothe different tutelage centers and to eliminate these areas. For thispurpose, the custody attempts in the historical process should beanalyzed very well. In this study, an element of tutelage in Turkey TSK,1971 and the memorandum submitted for political power in 2007, is thesubject. The aim of the study is to examine the relationship betweenmilitary and politics through memorandum texts. In the study, pre-memorandum developments were made while content analysis was madeas a method and two papers were compared and common and differentaspects of the memorandums were determined.

Türkiye’de değişim içindeki hayat şartları evlilik biçimlerini de etkilemiştir. II. Meşrutiyetlebirlikte basın hayatındaki gelişmeler, kadın ve magazin dergilerinin yayınlanması, kadının sosyalhayata daha aktif katılmasını sağlamış bu da yeni evlenme biçimlerini doğurmuştur.Bu çalışmada, günümüzün tartışma konularından biri olan televizyonlardaki evlilik programlarının1918 yazılı basınında bir muadili olarak görülebilecek “İzdivaç” adlı dergi incelenecektir. Toplam 11sayı yayınlanan derginin, şekil özellikleri, yazar kadrosu, içerik yönleri üzerinde durulacaktır.Dergideki yazıların açıklamalı dizini yapılacak ve bu yazılar konularına göre ayrılacaktır. Yazılarhakkında kısaca bilgiler verilerek, evlilik konulu yazılar üzerinde durulacak, günümüzden yüzyılöncesinde basın yoluyla kadın-erkek ilişkilerinin nasıl yorumlandığı gösterilmeye çalışılacaktır.Ayrıca dergide yer alan bazı ilanlar aktarılarak iki dönemin karşılaştırılması yapılacaktır. Buçalışmayla basın yoluyla evlilik olgusunun yirminci yüzyılın başında Türk toplumuna girdiğigörülmüştür. The changes taking place in everyday life in Turkey have also effects on marriage. SecondConstitutional Era brought development to the press, which made a way for women and yellow press,and so helped women be more active in social life, and provided more options for the ways people getmarried.This paper covers the magazine “İzdivaç” in printed press of 1918, which can be thought of as acounterpart of Turkey’s marriage TV shows, one of the ongoing debates today. A total of 11 issueswere presented here in terms of its format, writers, and content. The articles in the magazine wereindexed elaborately and listed according to their topics. The synopsis of the articles was given, themarriage articles were studied and it was observed how the press handled the birds and the bees ahundred years ago. Also, some announcements in the issues were taken into account to compare botheras. This study presents a proof for the fact that marriage through press became a matter in Turkishsociety in the early 20th century.

Yaşar Kemal, Bir Ada Hikâyesi başlıklı dörtlemede Anadolu coğrafyasında farklı etnik ve dinî kimliğe sahip insanların Birinci Dünya Savaşı’ndan sonra yaşadıkları dramı şiirsel bir anlatımla yansıtır. Dörtlemenin ilk kitabı, Fırat Suyu Kan Akıyor Baksana, savaş sonrasında yaşadıkları travmaların üstesinden gelerek öz kimliğini yeniden inşa etmeye çalışan insanların çabasını anlatmaktadır. Hıristiyan Rum Vasili ile Müslüman Türk Yüzbaşı Poyraz Musa’nın sığındıkları adada kendi ben’leri, ötekiler ve doğa ile ilişkileri dile getirilmektedir. Yaşar Kemal, mübadele sonrasında Karınca (Mirmingi) adasında yaşananları dile getirirken “insan gerçekliği”ne odaklanmaktadır. Yazar, çokkültürlü yapının birlik ve beraberlik sayesinde korunabileceğinin altını çizmektedir. Azınlığa mensup insanların yaşadıkları toprakların değerlerine sahip çıkarak adayı “yurt” edinme hâlleri roman karakterlerinin geçmiş zamanla ilişkisi üzerinden anlatılmaktadır. Yazarın savaş karşıtı bir tutum sergilediği görülmektedir. Bu bildirinin amacı tarih-kimlik ilişkisini bellek açısından irdeleyen romanda “tarih, kimlik ve bellek” kavramlarının işlevini sorgulamaktır. Jan Asmann ve Maurice Halbwachs’ın bellek üzerine geliştirdikleri kuramdan yola çıkarak romanda tarihi malzemenin ele alınma yöntemi araştırılmaktadır. Anahtar Kelimeler: Tarih, Kimlik, Bellek, Yaşar Kemal, Fırat Suyu Kan Akıyor Baksana., In the tetralogy titled ‘An Island Story’ Yaşar Kemal lyrically depicts the drama of people from different ethnicity and region in Anatolia after the World War I. The first book of the tetralogy, Fırat Suyu Kan Akıyor Baksana (Look! Fırat River Bleeds) narrated the struggle of the people who effort to recreate self identity after the trauma of the war. The relationship between Christian Rum Vasili and Muslim Turkish Poyraz Musa’s self-identities, the others and nature in the island they nestled was narrated. Yaşar Kemal focuses on ‘human reality’ while depicting the events that occurred in Karınca (Mirmingi) Island after the barter. The author underlines the reality that multicultural order will be able to saved by means of the unity and solidarity. The minorities who advocate the values of the land where they lived and internalized as a homeland are narrated through their relation with the past. The author acted opponent to the war. The purpose of this paper is to examine the history-identity relationship in the novel in terms of memory. Based on the theory of ‘Cultural Memory’ developed by Jan Asmann and Maurice Halbwachs, the method of how the historical material was handled in the novel is researched.

Türk edebiyatında ilk yazılı ürünlerden itibaren ortaya konan eserlerde savaşlara ait unsurlara rastlamaktayız. Orhun Abidelerinde savaştan bahsedildiği gibi Yenisey mezar taşlarında da savaşla ilgili kayıtlar bulunmaktadır. Türklerin Anadolu’ya gelmesi ile savaş edebiyatı ürünleri de çeşitlilik gösterir. Savaş hikâyeleri, gazavatnâmeler, destanlar, fetihnâmeler, zafernâmeler savaşların anlatıldığı önemli ürünlerdir. Tanzimat’tan sonra roman, piyes, makale gibi yeni türlerde savaşların işlendiğini görüyoruz. Özellikle 20. yüzyılda gerçekleşen Balkan ve Birinci Dünya harpleri edebiyatımızda bu ürünlerin sayısının artmasına sebep olmuştur. Birinci Dünya Harbi içerisinde cereyan eden Çanakkale Muharebelerinin gerek Türk gerekse Avrupa tarihî açısından yerinin yadsınamaz derecede büyük olduğunu biliyoruz. 3 Kasım 1914’te başlayan 9 Ocak 1916’da sona eren bu savaşlar, Türk milletinin kaderini etkilemiştir. Çanakkale Muharebelerinin zaferle sonuçlanması, Millî Mücadele’nin en önemli dayanak gücüdür. Birinci Dünya Harbi ve Çanakkale Muharebeleri toplumu sosyal, siyasal ve ekonomik açıdan etkilediği kadar kültür ve edebiyat hayatında da izler bırakmıştır. Fakat varlık ve yokluk davası olan bu olayların yeterince ve önemi ölçüsünde edebî eserlere, özellikle romanlara aksettiğini söyleyecek durumda değiliz. Yakup Kadri’nin Kiralık Konak, Peyami Safa’nın Mahşer gibi eserlerinde kısmî ve dolaylı temaslar elbette pek çok romanımızda vardır. Yalnız şu kadarını söyleyelim 1989-1990’dan itibaren Çanakkale Muharebelerini tarihî roman çerçevesinde işleyen eserlerde sayı olarak artışı görülür. Mustafa Necati Sepetçioğlu’nun 1989 yılında yayımladığı …ve Çanakkale’den sonra Sezen Özol’un Çanakkale Askerine Rütbe Gerekmez, Mehmet Niyazi’nin Çanakkale Mahşeri, Buket Uzuner’in Uzun Beyaz Bulut Gelibolu, Serpil Ural’ın Şafakta Yanan Mumlar, Rahmi Özen’in Zulüm Dağları Aşar-Çanakkale İçinde, Sevinç-Salim Koçak’ın Çanakkale’de Çocuklar da Savaştı, bu romanlardan bazılarıdır. Burada tam bir döküm yapmak makalenin sınırını ve hedefini aşar, Wars have been cited even in the earliest forms of Turkish written literature. Wars also have been preserved within the oral tradition, especially in the legends during the reign of the Great Hun Empire. Orhun monuments and Yenisey tombstones also hint at wars. Following the arrival of Turks to Anatolia, war literature starts to diversify. Epistles of war, conquer, victory, holy war and legends are important works on war. After the Tanzimat, wars have become subjects of new forms of works such as novels, theater pieces and essays. Balkan Wars and World War I in the 20 th century caused an increase in the number of such works, as Çanakkale Wars have enormous consequences in Turkish and European history. The victory in these wars leads the road to Turkish Republic. Losses at these wars have had social, political and economic effects as well as deep cultural and literary impact. We are not in a position to claim that the Çanakkale Wars are reflected in novels proportional to their significance. Many works, such as Kiralık Konak of Yakup Kadri or Mahşer of Peyami Safa contain local, partial and indirect touches and it is not our main concern here. Let us just say that there has been an increase in the number of works that have Çanakkale Wars in historical context since 1989. ... ve Çanakkale of Mustafa Necati Sepetçioğlu, Çanakkale Askerine Rütbe Gerekmez of Sezen Özol, Çanakkale Mahşeri of Mehmet Niyazi, Uzun Beyaz Bulut Gelibolu of Buket Uzuner, Şafakta Yanan Mumlar of Serpil Ural, Zulüm Dağları Aşar-Çanakkale İçinde of Rahmi Özen, Çanakkale’de Çocuklar da Savaştı of Sevinç-Salim Koçak are some of these works. Any attempt to give a complete list is beyond the scope of the present paper

Orhun bengü taşları üzerinde bugüne gelinceye kadar pek çok okuma çalışması yapılmıştır. Vilhelm Thomsen ve Wilhelm Radloff’la başlayan abideleri okuma çalışmaları bugün de yurt içi ve yurt dışındaki Türkologlar tarafından sürdürülmektedir. Bu okumaların temeli abideleri ilk çözen Thomsen’e ve ilk okuyan Radloff’a dayanmaktadır. Radloff’un ve Thomsen’in okumaları ardından yeni görüşlerle birlikte bugün elimizde bulunan çeşitli yayınlardaki hâli ortaya çıkmıştır.Bu bildiride, Tonyukuk abidesinde geçen ve kaynaklar tarafından “bar mu ne?” şeklinde okunan ibare üzerinde durulacaktır. İbarenin değişik bilim insanları tarafından okunuşu ve anlamlandırılışı verildikten sonra konuyla ilgili kendi görüşümüz ortaya konulacaktır., Many epigraphy reading studies have been made on Orhun Monuments until today. Epigraphy reading studies that started by Vilhelm Thomsen and Wilhelm Radloff are sustained nowadays too by the domestic and foreigner Turkologs. The foundation of these readings are based on Thomsen who first deciphered the runic alphabet and on Radloff who first read the inscription . After Radloff’s and Thomsen’s readings its last form with new comments emerged in several publications.In this paper, we will dwell on the expression read as “bar mu ne” by the sources and mentioned on Tonyukuk Monument. After giving different readings and interpretations by different scientists we will present our own comments.

WOS: 000492390900004, Çalışma devletin rolüne ilişkin tutumlardaki farklılıkları ülkeler arasında karşılaştırmayı ve bireysel düzeyde yeniden dağılım ve kamu mülkiyetine dair tercihlerin belirleyicilerini, WVS ve EVS verilerine dayanarak, Orta Asya Ülkeleri ve Türkiye için karşılaştırmalı olarak analiz etmeyi amaçlamıştır. Ülkeler arasında karşılaştırma zaman boyutunda devletin rolü lehine eğilimin birçok ülke grubunda arttığını göstermektedir. Bir diğer önemli olgu devlet-piyasa karşıtlığı çerçevesindeki tutumların ülkelerin gelir seviyesi ile de ilişkili olduğudur. Yeniden dağılım yanlısı tutum kişibaşı gelirle pozitif, kamu mülkiyeti, devlet sorumluluğu yanlısı görüşlerin negatif birlikteliğe sahip bulunmuştur. Ülke içinde tutumlarda homojenlik ülkede kişibaşı gelir yükselirken artmaktadır. Orta Asya Ülkeleri ve Türkiye’de yeniden dağılım ve kamu mülkiyetine ilişkin görüşlerin bireysel düzeyde belirleyicileri, tüm örneklem için ve ayrı ayrı ülke örneklemleri için regresyonlar aracılığıyla analiz edilmiştir. Sonuçlar demografik karakteristiklerin yanı sıra, gelirin, sübjektif refahın, güvenin, siyasal görüşlerin ve dindarlığın devletin rolüne ilişkin tercihlerin önemli belirleyicileri olduğunu göstermiştir. Ancak bu değişkenlerin önemi ülkeler arasında farklıdır., The paper studies the differences in attitudes toward the role of the state among the countries and addresses empirically determinants of personal preferences on redistribution and public ownership of firms in Central Asia Countries and Turkey. In the study, we employed the data by World Value Survey (WVS) and European Value Survey (EVS). The comparison at country level indicates that pro-government preferences increase in the most of the countries by the time. Another fact is that the average of individualistic/collectivist attitudes is correlated with the per capita income level of countries. Attitudes favor of redistribution are positively correlated with per capita GDP, while attitudes favor public ownership and government responsibility are negatively correlated with it. Moreover, the homogeneity of citizens' views in a country is positively associated with the country's income level. We analyzed the individual-level determinants of the preferences on redistribution and ownership in Central Asian Countries and Turkey by both the country-level samples and a combined sample of mentioned countries. Results reveal the evidences on significance of income level, subjective wellbeing (happiness and life satisfaction), generalized trust, confidence on government and private sector firms, political views and religiousness in order to determine the preferences on redistribution and ownership, along with demographic characteristics such as gender, age. However, the significance and magnitude of coefficients vary to country sample.

Yalnızlık, kültür ayırt etmeksizin bireylerin yaşamlarının belli dönemlerinde tecrübe ettikleri bir durum olarak insan varoluşunun en evrensel temalarından biridir. Yaşamımızın her safhasında etkin bir role sahip olduğundan yalnız belirli disiplinlerin uzmanlarınca-- felsefeciler, sosyologlar ve psikologlar gibi-- tartışılmamış insanlık tarihi boyunca pek çok yazarın eserine de konu olmuştur. Genel olarak yabancılaşma teması etrafında tartışılmış olan yalnızlık sorunsalı Rus Edebiyatında 'lüzümsuz adam' kavramıyla bambaşka bir veçhe kazanmıştır. Yalnızlık temasına paralel olarak aşk ve hayal temaları da pek çok edebi eserde kullanılmıştır. Aşk, hayal ve yalnızlık kavramlarını merkeze alan bu çalışma Dostoevski'nin Beyaz Geceler'i ile Sabahattin Ali'nin Kürk Mantolu Madonna adlı eserlerindeki ana karakterleri 'lüzümsuz adam' kavramı etrafında karşılaştırmalı olarak tartışan bir çalışmadır. Loneliness is a universal phenomenon that individuals experience at some point their lives regardless of their culture. Hence, the concept of loneliness has been repeatedly discussed and analyzed not only by philosophers, sociologists, psychologists, but also by a great number of writers all through history because of its pervasive role in our individual and social lives. While loneliness as a theme, in general, is employed along with the idea of alienation, in Russian literature, it seems to be related to the term of 'super?uous man.' The ideas of dream and love, likewise, have been re?ected in many works of art and literature. In this light, this paper, within a comparative framework, analyzes two outstanding works - Fyodor Dostoevsky's White Nights (1848) and Sabahattin Ali's Madonna in a Fur Coat (1943) - in terms of their main characters' super?uous tendencies diversi?ed by the themes of loneliness, dream, and love.

Ferrâ el-Begavî'nin (ö. 516/1122) Mesâbîhu's-sünne adlı eseri İslâmî ilimler geleneğinde özellikle de hadis ilminde mühim bir kitap olagelmiştir. Tarih boyunca bu eser üzerine otuzdan fazla şerh ve haşiye yazılmasının sebeplerinden birisi muhtevasında fıkıh ilminde sıklıkla müracaat edilen hadisleri barındırmasından kaynaklanmaktadır. Bu çalışmada Mesâbîhu'ssünne'nin ilk ve tam şerhlerinden birisi olan Beyzâvî'nin Tuhfetü'l-Ebrâr adlı eseri hadis şerh metodu açısından incelenmiştir. Eserin önemi aynı zamanda Tuhfetü'l-Ebrâr'ın Beyzâvî'nin tek hadis eseri olmasından ileri gelmektedir. Bu makalede şârihin kaynakları tespit edilmiş ve şerh yöntemi olarak hadislerde zikredilen kelimeleri Arap dili bakımından kısaca değerlendirdiği, zaman zaman kelamî ve fıkhî meselelere temas ettiği ortaya konulmuştur. Tuhfetü'l-Ebrâr bu yönleriyle mutavassıt şerhler kategorisine dahil edilmiş ve neticede şarihin bu eserini hadis meclislerinde okuttuğu izlenimi edinilmiştir Farrâ al-Baghawi’s (d. 516/1122) Masabîh al-Sunna has been an important book in Islamic sciences tradition especially in hadith science. Throughout the history, nearly thirty commentaries were written on Masabîh al-Sunna by Islamic scholars. For, this book includes hadiths on Islamic law which are frequently used by the scholars. In this paper, Bayzawi’s commentary method of Tuhfah al-Abrar will be analysed as it is among the first and complete commentaries on Masabîh al-Sunna. This commentary is significant in that it is the only hadith book belonging to Bayzawi. In this article, the sources of Tuhfah al-Abrar will be determined. Moreover, it will be shown that his method of commentary based on explaining the unknown Arabic words within the hadiths and also referring to the theological and legal problems in hadiths. By this way, Tuhfah al-Abrar is classified under intermediary commentaries. In the last analyses, this commentary seems to be taught by Bayzawi himself in his hadith lessons

Kurmacanın tanımı ve ayırt edici özellikleri, kurmaca-gerçek ayrımı, kurmaca-tarih ayrımı ve tarihî romanın statüsü her ne kadar antik çağdan günümüze kadar araştırma konusu olmuşsa da, ortaya tatmin edici ve üzerinde uzlaşmaya varılmış sonuçlar çıkmamıştır. Mantıkçılar, filozoflar ve dilbilimciler meseleye kendi perspektiflerinden bakmış, edebiyat teorisyenleri ise semantik temelli yaklaşımları savunanlar ile pragmatik temelli yaklaşımları savunanlar şeklinde ikiye bölünmüştür. Son dönemde ise daha bütüncül bir bakış içeren retorik yaklaşımın şemsiyesi altına girme eğilimi dikkat çekmiştir. Bu çalışmada öncelikle kurmacanın tanımı, kurgusallık teorileri ve kurgusallık göstergeleri üzerinde durulacak, daha sonra ise kurmaca-gerçek ilişkisi, kurmaca-tarih ayrımı ve tarihî romanda "doğruluk" meselesi irdelenecektir. Çalışmanın amacı, bahsedilen meselelerle ilgili ortaya atılan yaklaşım ve teorileri ana hatlarıyla betimlemek ve tartışmaların günümüzde ulaştığı son noktayı göz önüne sermektir, Although the definition and distinctive features of fiction, fictionfact distinction, fiction-history distinction and the status of historical novel have been the subject of much research from the ancient age to the present day, there have been no satisfactory and reconciled conclusions related to these issues. While logicians, philosophers and linguists have each looked at the subject from their own perspectives, literary theorists are divided into those who defend semanticbased approaches and others who defend pragmatic-based approaches. In the recent period, the tendency to enter under the umbrella of the rhetorical approach, which has a more holistic view, has attracted attention. In this study, the definition of fiction, the theories of fiction and the signposts of fictionality will be emphasized first, and then the relation between fiction and fact, fiction-history distinction and the problem of truthfulness in historical novel will be discussed. The aim of this paper is to outline the approaches and theories that have been put forward in relation to the mentioned issues and to present current debates on the subject

Bu yazıda aynı yılda Almanya'da ve Türkiye'de yayınlanmış iki stereo tip roman gençlik yazını penceresinden ele alınacaktır. Coğrafi olarak birbirinden uzak yerlerde aynı yıl yazılan ve farklı kültürlerin paralel sorunlarını ele alan Almanya'dan sorun odaklı gençlik romanı "Relax" ile Türk uyuşturucu romanı "Eroin Güncesi" incelenecek ve karşılaştırılacaktır. Birbirini muhtemelen hiç tanımayan, aynı yaşlardaki iki bayan yazarın, gençlerin farklı kültürlerde yaşadıkları benzer sorunları, gereksinim ve deneyimleri kaleme almış ve sevgi arayışını konu etmiş olmaları çok ilginçtir. Alexa Henning von Lange 24 yaşında yazdığı "Relax" ile Almanya'daki gençlerin sorunlarını ve bu sorunlardan kaçmak için seçtikleri seks, uyuşturucu içeren yaşam şeklini ve akranlara kendini kabul ettirme isteğini, güven ve sevgi yoksunluğunu tüm gerçekliği ile betimlemiştir. Okur bu yaşam tarzının içindeki yanlışları kendi fark eder ve çözümleri kendi bulur. Kanat Güner ise 27 yaşında masanın başına geçer ve tüm yaşadıklarını okurun ders alması, bu hataları yapmaması için yazar. Toplumu, anne ve babaları, dedeleri eleştirir, eğitimdeki hataları vurgular, nasihat verir. Amaç gençlerin sevgi ve güven arayışı içinde alkol bataklığına saplanmalarına engel olmaktır. Bu iki genç bayan yazar gençlerin Almanya ve Türkiye gibi birbirinden çok farklı kültürlerde yaşadıkları evrensel gençlik sorunlarına sonu ölümle biten romanlarıyla dikkatleri çeker ve özellikle anne babaları uyarırlar In this paper, two stereotypes of youth literature in Germany and in Turkey are treated from the perspective of youth literature. The problem-oriented adolescence novel “Relax" from Germany and the Turkish drug novel “Dairy of heroin" are analyzed and compared, since the two novels were published in geographically distant areas in the same year and deal with the parallel problems of different cultures. This is very interesting that the same age authors, who probably do not know each other, wrote about the same adolescent problems, customs and experiences in different cultures and explore their desire to be loved. Alexa Henning von Lange, who wrote "Relax" when she was 24, describes the problems of young people in Germany and the lifestyle they choose to avoid these problems, sex, drugs and the request to impose him/herself to friends, the trust and love deprivation with all reality. The reader recognizes the incorrectness of this lifestyle and finds out own solutions. Kanat Güner sat in front of a table, when she was 27, and wrote all her life from her dairy to warn the parents, grandparents and the society, to highlight the problems of the young adults, to criticize the society and to give advices to the reader. Her goal is to prevent the young students from getting into alcohol and drug swamp when they search for love and safety. These two young female writers draw the attention to the universal youth problems experienced in German and in Turkey, where cultures are widely divergent, with the fatal-ending novels and warn especially parents

In this paper, we will study especially the process through which the concept and term of "nahv" has become the basic term of the Arabic linguistics, focusing on the changes it has got through namely and contently and observing along its historical development, contractions or expansions in its meaning and the possible reasons for this. We aim to identify and observe the relationship and the correlation between these changes and the socio-cultural characteristics of the period in question., Öz: Bu çalışmada “nahv” kavramının tarihi arka planı ve Arap dili gramer çalışmalarının başladığı ilk dönemlerden günümüze kadar geçirdiği aşamalar incelenmiştir. Bir giriş ve üç bölümden oluşan çalışmanın girişinde, nahiv ilmin doğuşunu hazırlayan sebeplerin detaylı incelemesine geçiş niteliğinde tarihi arka plana dair kısa bir bilgilendirme yapıldıktan sonra birinci bölümde, söz konusu faktörlerin daha ayrıntılı incelemesi yapılmıştır. İkinci bölümde “nahv” sözcüğünün etimolojik çözümlemesiyle birlikte genel bir tanımı yapılmıştır. Üçüncü bölümde de “nahv” sözcüğünün dil araştırmalarına girişi, özellikle “Cümle Bilgisi”ni ifade etmek üzere gramer çalışmalarındaki terimleşme süreci ve süreç içerisinde uğradığı anlam kaymaları ve değişimleri ele alınmıştır. Güdülen temel amaç ise içerik ve yöntem bakımından nahiv çalışmaları ile “nahv” kavramına yüklenen anlam arasında nasıl bir ilişkinin bulunduğunun tespitini yapmaktır.

В статье исследуется проблема историзма художественного мышления, особенности его проявления в процессе развития балкарской прозы. В работе дается целостный взгляд на эволюцию историзма от составляющих компонентов до его полного функционирования в творчестве национальных авторов., The article examines the problem of the artistic thinking historicism, especially its manifestation in the process of Balkar prose development. The paper gives a holistic view of the evolution of the historicism, from the components to its full operation in the works of national authors.

Önce Arap edebiyatında, ardından Fars ve Türk edebiyatında görülmeye başlanan kırk hadislerin dinî türler içinde önemli bir yeri vardır. Hz. Muhammed'in "Ümmetim için din emirlerine dair kırk hadis ezberleyeni, Allah kıyamet günü fakih ve âlim olarak diriltir." hadisi bu tür eserlerin hazırlanmasında temel hareket noktası olmuştur. Türk şairleri kırk hadislere çokça rağbet göstermişler ve 14. asırdan itibaren gerek mensur gerekse manzum ya da karışık olarak edebî yanı kuvvetli dikkate değer örnekler vermişlerdir. Nevâyî, Fuzûlî, Nev'î, Latîfî, Hakânî, Nâbî gibi Türk edebiyatının önde gelen birçok müellifi kırk hadis tertip etmişlerdir. Kırk hadisler üzerine kitap veya makale boyutunda şimdiye kadar bazı çalışmalar yapılmış, türe ait örnekler gün yüzüne çıkarılmış ve yeni keşiflerle kırk hadis literatürü oldukça zenginleşmiştir. Bu yazıda üzerinde durulacak olan Lutfî'ye ait kırk hadis de daha önceden varlığı bilinmeyen eserlerdendir. 16. asırda yaşadığı bilinen Lutfî'nin 59 beyit ve ikişer beyitli 40 kıtadan oluşan eseri, yapısı itibarıyla tam anlamıyla klasik bir eserdir. Çalışmada kırk hadislerle ilgili kısa bir girişten sonra Lutfî'nin kimliği üzerinde durulacak, ardından söz konusu kırk hadis tanıtılıp metni verilecektir., Forty hadith, originally found in the Arabian literature followed by the Persian and Turkish literature, has a significant place amongst the religious genres. "Those who learn by heart forty hadiths on the commandments of Islam for my community shall be resurrected by Allah on the Day of Judgement as scribes and scholars", a hadith from Prophet Muhammad, has become the starting point for writing such kind of works. Many Turkish poets have showed great enthusiasm in forty hadith and have written a number of significant and influential literary works in the forms of prose and verse or a combination of both as of the 14th century. Many prominent authors of the Turkish literature such as Nevayi, Fuzuli, Nev'i, Latifi, Hakani, and Nabi have compiled forty hadiths. Some works on forty hadith in the form of both books and articles have been written so far and some examples of the genre have been revealed and the literature of forty hadiths has been enriched by these new discoveries. Forty hadith compiled by Lutfi to be covered in this paper is also one of such works which were previously unknown. The compilation of Lutfi, who reportedly lived in the 16th century, consists of 40 stanzas and 59 couplets, and it is strictly considered to be a classic work based on its structure. In this work, a brief introduction to forty hadiths will be provided followed by providing information on Lutfi's biography and then the aforesaid forty hadiths will be introduced and the full text will be provided.

ÖZ: Harfler, insanlık tarihinin pek çok devrinde insanoğlunun kendisine gizemli manalar yüklediği; bazen âlemin kendisiyle açıklandığı bazen de bir simgenin yahut imgenin aracı olduğu Hurûfîlik gibi neredeyse bir din hâline getirilen esrarengiz akımların temelini kendisinden aldığı çok girift bir sistemin işaretleridir. Hemen hemen bütün dinlerde harflere yüklenen sırlarla dolu anlayışlar vardır. Bu tasavvurlarla ortaya çıkan kelime oyunları ile Divan şairleri bizlere yeni bir hayal dünyasının kapısını açmışlardır. Kelime oyunları ile şairler, bir beyte yalnızca anlamlarıyla bakmamak gerektiğini, anlamın asıl efendisi kelimelerin usta ellerde nasıl güzel lafız ve anlam oyunlarına dönüştüğünü göstermişlerdir. Divan şiirinde pek çok şair, harfleri çeşitli şekillerde ve çeşitli manalara gelebilecek biçimlerde kullanmışlardır. Biz de Emrî Divanı’nda tespit edebildiğimiz kelime oyunları veyahut harf simgelerini, Divan şiirinde teşbih edildikleri unsurları ve anlamlarını açıklamaya çalıştık. Ayrıca harfleri, teşbih edildikleri unsurları bir tablo şeklinde gösterdik. ABSTRACT: People in many eras of the history have attributed mysterious meanings to letters; sometimes they are the signs of a highly intricate system, which is a basis for plenty of mysterious movements that are nearly put into a religion like Hurufism, in which the universe is explained self‐referentially or using a symbol or an image. In almost every religion, there are perceptions full of mysteries attributed to the letters. The word games that derived from this envision have opened the doors of a new imagination to us thanks to this Court poet. Using the word games, the poets demonstrated that a couplet should not be evaluated only by the meanings and the letters, which are the true masters of the meaning, can be turned into wording and meaning games to become a masterpiece. In Court poetry, a lot of poets have used the letters in various forms and in various meanings in their poems. In this paper, Emrî’s collection of poetry has been studied, and the word games or symbolism using letters have been found and examined in terms of the elements they are resembled and their meanings. Moreover, a table has been drawn to show the elements they are resembled.

Bilinmeyeni ve geleceği öğrenme merakı, insanların ortak kişilik özelliklerindendir. Böyle olunca, bazı işaretler üzerinden, birtakım yöntemlerle bilinmeyeni tahmin işi sayılan falcılık; binyıllar öncesine dayanan ve hemen her toplumda görülebilen bir uygulamadır. Türk toplumunda da yaygın bir gelenek olan fal ve falcılık üzerine klasik edebiyatımızda da çeşitli fal usullerini konu edinen ve genel adıyla Falnâme olarak bilinen birçok eser yazılmıştır. Yazımızda falın kültürümüzdeki yeri ve önemi hakkındaki bilgilerden sonra; diğer iki bölümünün istinsah kayıtlarından on sekizinci yüzyılın ilk yarısı içerisinde kayda geçirildiği sanılan el yazması bir eser içerisindeki, ne zaman ve kimin tarafından söylendiği şimdilik bilinemeyen, başlığı da olmayan, meyve ve çiçek gibi nebat isimleri üzerinden niyet tutma ve kur'a falı niteliğinde; "fâilâtün fâilâtün fâilün" kalıbıyla ikişer beyitlik bendler halinde, klasik şiirimizin mazmunları çerçevesinde söylenmiş; baş kısmında 15x5 bölümlük, 1-24-8-16 ritmik sayılar altında fal uygulama şeması da bulunan ve toplam 30 bendden oluşan bir manzum Falnâme örneği bilim, kültür ve edebiyat âlemiyle paylaşılmak istenmiştir., Curiosity of the unknown and hearing about future is among the common characteristics of human beings. Thus, fortune-telling considered as guesswork of the unknown through some signs by several methods is a common application in almost all societies dating back to old ages. Fortune-telling is among the common traditions in Turkish society as well; and a variety of literary works focusing on different ways of fortune telling and known as "Falnâme" in general have been written in Turkish Classic Literature. In this paper, after giving general information on the place of fortune-telling in the Turkish culture, a sample of fortune book in verse form is shared with the readers of scientific, cultural and literary Works. This sample of verse fortune book takes place in a manuscript and the two other parts of this verse are thought to have been recorded in the first half of 18th century. It's unclear that by whom and when the verse is told and it has no title. The verse is done by wishing on the names of various fruits and flowers - like a raffle fortune. It is told within the framework of classical poetry forms - in two couplets with the form of "fâilatün fâilatün fâilün". It has a fortunetelling application schema under the rhythmic numbers 12-4-8-16 with 15x5 head sections and it consists of a total of 30 verses.

research, Taşra teması, modern edebiyatta kendine dönük bir çerçeve içinde daha çok savunma mekanizması gibi algılanmıştır. İç göç sebebiyle taşra, şehre taşınırken geride kalan ve değişmeyen bir yer olarak düşünülmüştür. Ancak taşra da değişime uğramaya başlamış ve yeni bir algı içine oturmuştur. Türk öykücülüğünde taşra temasının yeni yazarlarda nasıl bir perspektif taşıdığını tespit ve çözümleme amacındaki bu yazıda, Mahir Ünsal Eriş'in Bangır Bangır Ferdi Çalıyor Evde, İsmail Özen'in Günler Ne Kadar Kısaldı, Mustafa Çiftçi'nin Bozkırda Altmışaltı adlı kitapları değerlendirilmiştir. Yeni öykücülerin taşrayı çocukluk ve ergenlik yıllarının saflığı içinde anlatması ile bugünün perspektifinde onda eski yaşantılarını bulamaması bu öykülerin esasını oluşturmaktadır. Taşranın yeni kalemlerde mekân ve ses imajları etrafında erken nostaljiye dönüştüğü görülmektedir., This paper aims to explore and analyze in what perspectives new authors reflect "the country" in Turkish Story. In this sense, Mahir Unsal Eris' Bangir Bangir Ferdi Caliyor Evde, Ismail Ozen's Gunler Ne Kadar Kisaldi, and Mustafa Ciftci's Bozkirda Altmisalti were analyzed. Moreover, the transformation of the connection of the country and globalization in to early nostalgia in new generations was examined in terms of place and sound images. The theme "country" was mainly perceived as a defense mechanism in an introvert frame in modern literature. Country was considered as a place that is left behind and did not change while moving to city due to internal migration. Yet, even country seems to chance and has a place in a new perspective. The essence of stories consists that new story writers mention country in the decency of adolescence years and that they cannot find their past years in today's perceptive.

Bilinmeyeni ve geleceği öğrenme merakı, insanların ortak kişilik özelliklerindendir. Böyle olunca, bazı işaretler üzerinden, birtakım yöntemlerle bilinmeyeni tahmin işi sayılan falcılık; bin yıllar öncesine dayanan ve hemen her toplumda görülebilen bir uygulamadır. Türk toplumunda da yaygın bir gelenek olan fal ve falcılık üzerine klasik edebiyatımızda da çeşitli fal usullerini konu edinen ve genel adıyla falname olarak bilinen birçok eser yazılmıştır. Yazı- mızda falın kültürümüzdeki yeri ve önemi hakkındaki bilgilerden sonra; diğer iki bölümünün istinsah kayıtlarından on sekizinci yüzyılın ilk yarısı içerisinde kayda geçi- rildiği sanılan el yazması bir eser içerisindeki, ne zaman ve kimin tarafından söylendiği şimdilik bilinemeyen, başlığı da olmayan, bazı özel isimler üzerinden niyet tutma ve kur'a falı niteliğinde; "fâilâtün fâilâtün fâilün" kalıbıyla ikişer beyitlik bendler halinde, klasik şiirimizin mazmunları çerçevesinde söylenmiş; baş kısmında 16x5 bölümlük, 1-2-4-8-16 ritmik sayılar altında fal uygulama şeması da bulunan ve toplam 33 bendden oluşan bir manzum falname örneği bilim, kültür ve edebiyat âlemiyle paylaşıl- mıştır., Curiosity of the unknown and hearing about future is among the common characteristics of human beings. Thus, fortune-telling considered as guesswork of the unknown through some signs by several methods is a common application in almost all societies dating back to old ages. Fortune-telling is among the common traditions in Turkish society as well; and a variety of literary works focusing on different ways of fortune telling and known as "Falname" in general have been written in Turkish Classic Literature. In this paper, after giving general information on the place of fortune-telling in the Turkish culture, a sample of fortune book in verse form is shared with the readers of scientific, cultural and literary Works. This sample of verse fortune book takes place in a manuscript and the two other parts of this verse are thought to have been recorded in the first half of 18th century. It's unclear that by whom and when the verse is told and it has no title. The verse is done by wishing on the various person names - like a raffle fortune. It is told within the framework of classical poetry forms - in two couplets with the form of "failatün failatün failün". It has a fortune-telling application schema under the rhythmic numbers 1-2-4-8-16 with 16x5 head sections and it consists of a total of 33 verses.

Örgütsel yaşamın önemli bir parçası olan örgütsel iletişimin çalışanların işe yönelik tutum ve davranışlarıyla ilişkili olduğu bilinmektedir. Bağlılık konusunda yapılan araştırmalar bağlılığın duygusal, normatif ve devamlılık bağlılığı olmak üzere üç farklı boyuttan meydana geldiğini ve çalışanların çalıştıkları kurumun dışında birlikte çalıştıkları yönetici ve iş grubu gibi farklı hedeflere de bağlılık geliştirebileceğini göstermektedir. Diğer taraftan yakın zamanda yapılan bazı görgül çalışmalar çalışanların sahip oldukları farklı benlik türlerinin bağlılığın farklı boyut ve hedefleriyle ilişkili olabileceği görüşünü desteklemektedir. Bu bağlamda, bu kuramsal çalışmada bir model önerilmekte ve çalışanların yöneticileriyle ve iş grubundaki arkadaşlarıyla iletişimlerinin bu iki farklı hedefe duygusal ve normatif bağlılıklarını yordamada çalışanların sahip oldukları benlik kavramı düzeyinin (ilişkisel ya da kolektif benlik) düzenleyici değişken rolü oynayabileceği öngörülmektedir. Önerilen modelde ayrıca, yöneticiye ve iş grubuna duygusal ve normatif bağlılığın işten ayrılma niyetinin hem doğrudan hem de örgütsel bağlılık üzerinden dolaylı yordayıcıları olacağı ileri sürülmektedir Variables that are related to Commitment to Supervisor and Workgroup: The Moderator Role of Self-Concept Levels As being an important aspect of organizational life, organizational communication is known as related to employees' attitudes and behaviors toward work. Research on commitment indicated that commitment consists of three components as affective, normative, and continuance and beside developing commitment to their organization, employees may also develop commitment to different targets such as supervisors and workgroup. On the other hand, recent empirical studies supported the view that different self-concept levels that employees have may be related to different components and targets of commitment. In this theoretical paper, a model is proposed and in the prediction of affective and normative commitment to both supervisors and workgroup through communication with supervisor and workgroup, employee self-concepts (relational or collective self) are proposed as moderator variables. Moreover, in the proposed model afective and normative commitment to supervisor and the workgroup are proposed as both direct and indirect predictors of turnover intention via organizational commitment

Gilnilmilzde, yalmz yazm alanmda degil, genel olarak sanatta 'Gotik tilriln etkisinin artt1gma ve ge9mi§ten gelen geleneksel zenginligini yitirmeksizin modem toplum ko§ullannda yeni bir kirnlik edindigine tamk oluyoruz. Gotik tilriln akhm1za getirdigi ilk sozcilk 'korku'dur. Korkun9, dahas1, 'grotesk', yani tuhaf, itici ve tiksindirici olan, sanatsal dilzlemde nas1I boylesine anlamh kilmabiliyor? Deh§et ii;inde ya§amlan ai;mazlar nas1l CO§ku ve canhhk yaratabiliyor? Korkunun aym zamanda bir 'zevk' kaynag1 olmas1 nasil ai;1klanabilir? Bu sorulann yamtlan sadizm olgusunun ruhcozilmsel analizlerinde mi aranmahdir?, Lecturer Serpil Tunçer: The Feminine Flourishing at the Center of the Gothic. In the present media age, the Gothic still exhibits unchanged vitality, obsessed with incessant stimulation and excitement. Today's globalised entertainment culture is reflected in the emotional trajectory of the Gothic'sviolence, eroticism, and sentimental excess.The early American Gothic writers traced the influences of superstitions, repressed desire, and deep psychological occurrences on human perception. The neo-Gothic American writers still draw upon deep-rooted fears, social taboos, and the modern individual's ineptitude and lack of control of his/her life. The American Gothic has special affinities with the feminine world and exploits the conventional images of femininity and female subjugation. This affinity rests on an objective ground regarding the social-historical background of America.The feminine Gothic texts can be analyzed in three interrelated levels of dynamics which are 'Experience', 'Excess', and 'Escape'. These dynamics are clarified in this paper, through exemplary short stories in the feminineGothic form, of such writers as Joyce Carol Oates, Sara Paretsky, and Angela Carter.

Res. Assist. Serhat Uyurkulak: Third World Literature and National Allegory. In his essay "Third-World Literature in the Era of Multinational Capitalism", Fredric Jameson asserts that it is possible to sketch the cognitive aesthetics of third world literature, and offers national allegory as an umbrellaterm that can define all the cultural products of that geography. However, in "Jameson's Rhetoric of Otherness and 'National Allegory"', Aijaz Ahmad strongly refuses Jameson's theory by emphasizing that the socalled third world literature cannot be taken as a unified object of knowledge,thus no stable cognitive aesthetics can be constructed in relation to that heterogeneous concept. Ahmad also criticizes the three-worlds theory that Jameson relies on, and draws our attention to the peculiarities and multiplicity within third world countries. This paper intends to compare the two standpoints and discuss whether they necessarily neglect each other,or may be utilized side by side for a deeper understanding of the literary texts of third world., U9tincti dtinya edebiyati tizerine ytirtittilen en onemli tart1§malardan biri Fredric Jameson ve Aijaz Ahmad arasmda ya§anm1§tir. Jameson'm Social Text dergisinin on altmc1 say1smda yay1mlanan ve "(:okuluslu Sermaye

URL: http://sutad.selcuk.edu.tr/sutad/article/view/621, Türkiye Türkçesi gramerlerinde ve gramer terimleri sözlüklerinde özne ve türleri hakkında bilgiler verilmektedir. Öznenin tanımı, mahiyeti konusunda kısmen birleşen araştırmacılar, özne türleri üzerinde bugüne kadar herhangi bir birlik gösterememişlerdir. Eldeki mevcut çalışmaların bazılarında özne türlerine ve bunlardan biri olarak da pekiştirilmiş / pekiştirmeli özneye yer verilmiştir. Araştırmacılar hangi yapıların pekiştirmeli özne oluşturduğu konusunda tam bir mutabakat sağlayamamışlar; fakat çalışmalarında bu tür özneden bahsetmişlerdir. Biz, eldeki yazıda Türkçede böyle bir özne türü var mıdır? Hangi durumlarda pekiştirilmiş / pekiştirmeli özneler oluşmaktadır? gibi sorular ışığında konuyu tartışacak; ardından da vardığımız sonuçları dikkatlere sunacağız., In Turkish grammar books and glossaries of grammatical terms is given information about subject and its kinds. The researchers, who partly agree on the definition and character of subject, haven’t agreed on the kinds of subject by this time. In some current studies, subject kinds and –as one of them– intensive subject are included. The researchers haven’t been able to come to a mutual agreement on which structures form an intensive subject; but they have mentioned about this kind of subject in their studies. In this paper, we will discuss the subject in the light of some questions such as ‘Is there such kind of subject in Turkish? In which situations are intensive subjects formed?’; and then we will share the conclusions.

Osmanlılar tarafından tamamen fethi Sultan II. Murat ve Fatih Sultan Mehmet devirlerinde gerçekleştirilen Makedonya şehirlerinin önemli bir kısmı, 14. yüzyılın ikinci yarısından 20. yüzyılın ikinci çeyreğine kadar gerekli olan bütün mimarî, dinî, sosyal, ticarî, edebî ve kültür yapılarıyla birer Osmanlı kültür merkezi görevini icra etmişlerdir. Bunların arasında öteden beri birer kültür merkezi olan Üsküp ve Manastırla birlikte bu dönemde Kalkandelen, Debre, Ustrumca, Kratova, Gevgeli gibi şehirler de Osmanlı döneminde kavuştukları yol, köprü, han, hamam, kervansaray, bedesten, mektep, medrese, cami, tekke, zaviye, imaret gibi zengin ticarî, mimarî ve sosyal yapılarıyla Osmanlı kültür coğrafyasının önemli birer kültür merkezi haline gelmişlerdir. İşte isimlerini saydığımız bu şehirler sahip oldukları bütün bu özellikleriyle tarihçilerin, coğrafyacıların, seyyahların, şuara tezkiresi yazarlarının dikkatlerini çekmişler ve bunların eserlerine konu olmuşlardır. Burada söz konusu şehirler, daha çok Kemal Paşazade Tarihi, Kâtip Çelebî'nin Cihannüması, Evliya Çelebî Seyahatnamesi ve şuara tezkireleri gibi kaynakların verdikleri bilgiler ışığında, Osmanlı dönemindeki doğal güzellikleri, sosyal, kültürel yapıları, ilmî ve edebî yönleri ile ele alınıp değerlendirilmeye çalışılmıştır. A significant number of the Macedonian cities, that the complete conquest by the Ottomans of all Macedonian cities was realized during the reigns of Sultan Murad II and Fatih Sultan Mehmet, served as an Ottoman cultural center with their all necessary cultural structures such as architectural, religious, social, commercial and literary activities. Among these cities, besides Skopje and Bitola which were cultural centers also before the Ottoman conquest, cities such as Tetovo, Debar, Strumica, Kratovo, Gevgelia with the establishment of rich commercial, architectural and social stuctures such as roads, bridges, commercial buildings (han), baths (hamam), caravansaray (kervansaray), bazaar (bedesten), school, madrasa (medrese), mosque, dervish lodge, small lodge (zaviye), alms house (imaret), became important cultural centers of the Ottoman cultural geography. Thus the cities, the names above mentioned, because of these characteristics draw the attention and became subjects of the works of historians, geographers, voyagers and poet memorial writers. At this paper the cities in question will be discussed with their natural beauties, social and cultural structures, scientific and literary tendencies during the Ottoman era according to information that is given mainly at sources such as the History of Kemal Paşazade, Kâtip Çelebî's Cihannüma, Evliya Çelebî's (Travel Book) Seyahatname and poets memorials.

Bu çalışmada onsekizinci yüzyılda Osmanlı-Rus etkileşimlerinin artması ile Rusya’da oluşan “Türk algısı” ve bu algı sonucunda Rusya’da beliren yeni mimarı formlar, işlevleri ve kullanım değerleri, soru ve sorunları incelenmektedir. Onsekizinci yüzyıldan itibaren Osmanlı İmparatorluğu Rusya’nın siyasi hayatında önemli rol oynamış, bununla da kalmayıp aynı zamanda Rus kültürünü de etkilemiştir. Rusya’da bu etkileşim sonucu ortaya çıkan eğilim “Türk Tarzı” olarak adlandırılmaktadır. “Türk Tarzı”nın en dikkat çekici mimari örnekleri II. Katerina dönemine aittir. Rusya’da “Türk Tarzı’nın oluşması üç farklı kaynaktan beslenir. Bunun ilki Avrupa üzerinden Rusya’ya ulaşan oryaltal tarzda Türk etkilerinin hamam, cami, köşk biçimli mimari yapılarda işlev değiştirerek kahvehane, çay salonu, vb. eğlence amaçlı kullanımı ile kendini gösterir. Diğer örnek Osmanlı- Rus savaşları, diplomatik ilişkiler, vb. etkileşimler aracılığıyla doğrudan alınan mimari biçimlerdir. Üçüncü bir grup ise biçim açısından Türk tarzıyla ilgisi olmayıp, alegorik bir anlam taşıyan anıtsal yapılardır. This paper examines, the formation of “Turkish perception” in the eighteenth century Russia, which emerged as a result of the increasing Ottoman-Russian interactions, in the architectural forms, usage and significance and the questions surrounding this issue. In the eighteenth century the Ottoman Empire played an important role in the Russian political and cultural life. The trend emerged from this interaction in Russia is known as the Turkish Style. The most striking examples of Turkish-Style emerged in the era of Catherine II. The Turkish Style in Russia came from three different sources: first, Turkish influences of oriental style that reached Russia via Europe and resulted in the construction of coffehouses, tea rooms and architectural structures inspired by Ottoman baths, mosques, and kiosks; the second is directly received architectural forms that came to Russia either through the Ottoman-Russian wars or diplomatic relations; the third group, which are monumental buildings, did not have any visible forms of Turkish style but had allegorical meaning. buildings, did not have any visible forms of Turkish style but had allegorical meaning.

Source Value of Foreign Travel Books in Terms of Ottoman City Histories During the writing an Ottoman city history, travelogues have an important place among other sources that could be consulted. These books, their authors whether local or foreign, contain valuable information worth checking out carefully in many ways. Though different discussion on travel books about their value of historical source exists, they reflect lively description of time and place, cultural structure of the period and make us possible to look at history from a different aspect. In this context, travelogues, as a source of Ottoman city histories, gained more importance in terms of Ottoman historiography. This paper aims to make, after a general review of the studies on travel accounts in Turkey, a few observations in terms of source value of travel books in city historiography, Osmanlı şehir tarihi yazımı sırasında başvurulabilecek kaynaklardan biri de seyahatnamelerdir. Bu eserler yazarları ister yerli ister yabancı olsun pek çok bakımdan dikkatle incelenmeye değer bilgiler ihtiva etmektedirler. Seyahatnameler her ne kadar tarihi bir kaynak olarak kabul edilme konusunda tartışma götürmeye devam etse de zamanın ve mekânın canlı bir tasviri olmaları, yazıldıkları dönemin kültürel yapısını yansıtmaları ve bize tarihe farklı bir açıdan bakma imkânı vermeleri nedeniyle her zaman dikkat çekmektedirler. Bu bağlamda Osmanlı şehir tarihlerinin bir kaynağı olarak seyahatnamelerin Osmanlı tarihçiliği açısından daha da önem kazandıkları görülmektedir. Bu yazı Türkiye’de seyahatnameler hakkında yapılan çalışmalar üzerinde genel bir değerlendirmeden sonra seyahatnamelerin şehir tarihleri açısından kaynak değerleri konusunda bazı tespitlerde bulunmayı amaçlamaktadır

Türk Edebiyatı sahasında Arapça, Farsça ve Türkçe sözlüklerin varlığı bilinmektedir. Bununla birlikte Eski Türk Edebiyatı içerisinde incelenebilecek manzum sözlükler de bu edebiyatta hiç de azımsanmayacak bir yere sahiptir. Türkiye kütüphanelerinde ve yurtdışındaki kütüphanelerde günyüzüne çıkmayı ve araştırılmayı bekleyen onlarca manzum sözlük bulunmaktadır. Bu sözlükleri tanıtır nitelikte birçok makale, tez gibi akademik yazılar da kaleme alınmaktadır. Her ne kadar istenilen seviyede olmasa da bu alanda yapılan çalışmalar umut vericidir. Anadolu'da yazılan ilk manzum Türkçe-Farsça sözlük olarak kabul edilen Hüsâm b. Hasan el-Konevî (öl. 1399)'nin Tuhfe-i Hüsâmî isimli sözlüğünü Tuhfe-i Şâhidî ve Tuhfe-i Vehbî gibi önemli izler bırakan eserler izlemiş ve manzum sözlükçülük Osmanlı toplumunda önemli tesirler bırakmıştır. Kur'an-ı Kerim'de ve hadislerde geçen, anlamları tam olarak anlaşılamayan “garip” kelimelerin ve Mevlana'nın Mesnevi'sindeki - bilhassa- Farsça kelimelerin anlaşılmasını ve ezberlenmesini kolaylaştırmak gibi amaçlara yönelik olarak hazırlanan manzum sözlükler, sıbyan mekteplerinde ders kitabı olarak okutulmuştur. Bu sözlüklerden biri de XVII. Yüzyıl şairlerinden Hasan Rızâyî'nin 1069 / 1659 yılında Farsça-Türkçe olarak kaleme aldığı Kân-ı Ma'ânî isimli eseridir. Bu eserin en önemli özelliği Türk edebiyatında ilk TürkçeFarsça alfabetik manzum sözlük olmasıdır. Türk dili ve edebiyatına önemli katkılar sağlayacağını düşündüğümüz bu sözlük, taradığımız diğer manzum sözlüklerde bulunmayan Farsça ve arkaik kelimeleri de içerir. Bu çalışmada XVII. Yüzyıl şairlerinden Hasan Rızâyî hakkında bilgi verilmiş ve Türkçe-Farsça manzum bir sözlük olan Kân-ı Ma'ânî isimli eserinin transkripsiyonlu metni verilmiştir. In the field of Turkish Literature, the existence of Arabic, Persian and Turkish glossaries are known. Furthermore, verse dictionaries to be studied in old Turkish Literature has a considerable amount of worth. In libraries of Turkey and abroad, there are tens of verse dictionaries waiting to be come to light and studied. Academic writings such as many articles and thesis, having a quality of introducing these dictionaries, are put down on paper. Despite not having the desired level, studies made in this field are hopeful. Known as the first written poetical Turkish – Persian dictionary, the dictionary of Tuhfe-i Hüsâmî by Hüsâm b. Hasan el-Konevî (d. 1399) was followed by the works leaving important trace like Tuhfe-i Şâhidî and Tuhfe-i Vehbî, and poetical lexicography took an important place in Ottoman community. Verse dictionaries prepared to ease the strange words mentioned in Koran and hadiths, whose meanings cannot be understood exactly and in Mevlana's Masnavi, in particular Persian words to be understood and learnt by heart, were taught at Ottoman Primary School as a course book. One of these dictionaries is Kân-ı Ma'ânî written by the 17. century-poet Hasan Rızâyî in Persian-Turkish. the most important feature of the work is that it is the first Persian – Turkish alphabetic verse dictionary in Turkish literature. The dictionary we consider to contribute remarkably to turkish philology includes Persian and archaic words, not available in other verse dictionaries we have gone through. In our study, we gave information as to Hasan Rızâyî and the transcripted essay of his work named Kân-ı Ma'ânî.

The story deals with a historic reality, the deportation of the Armenians in the Ottoman empire in 1905 and its ramifications, interweaving the story of two families, one American-Armenian- the Tchakmakchian family with roots in Istanbul and the other one Turkish- the Kazanci family. The paper examines the layers of the stories of these families, how these families are connected to each other and to the events of 1905 and Elif Shafak’s stance as regards what really happened in 1905 in the Ottoman Empire. Bases of Research: Elif Shafak’s novel The Bastard of IstanbulPurpose of Research: To analyze the levels of meaning and the stance of the author in Elif Shafak’s The Bastard of IstanbulSources of Data Elif Shafak’s The Bastard of IstanbulMain Discussion: What are the levels of meaning in the book and what is the stance of the author?Conclusions: The Armenian deportation of 1905 brought pain and suffering in different ways to both communities; the events in the story are contrived to represent the pain. Elif Shafak tries to avoid the wrath of both communities and to straddle, Romandaki öykü, kökleri İstanbul’da olan Ermeni aile ile İstanbul’da yaşayan bir Türk ailenin 1905 yılındaki Ermeni techirinden nasıl etkilendiklerini anlatmaktadır. Elif Şafak bu etkileri kurguladığı olaylarla verirken taraf tutmamaya çalışmakta, hatta iki topluma da yaranmaya çalışmaktadır.Araştırmanın Temelleri: Elif Şafak’ın The Bastard of Istanbul adlı romanı Araştırmanın Amacı: Elif Şafak’ın The Bastard of Istanbul adlı romanındaki anlam katmanlarını ve yazarın 1905 olayları karşısaındaki tutumunu incelemek. Veri Kaynakları: Elif Şafak’ın The Bastard of Istanbul adlı romanıAna Tartışma: Romandaki anlam katmanları nelerdir ve yazarın 1905 olayları karşısında tutumu nedir?Sonuçlar: Ermeni techiri her iki topluma acı getirmiş olup, kitaptaki olaylar bu acıları temsil etmek üzere kurgulanmıştır. Elif Şafak her iki toplumun şimşeklerini üzerine çekmemek için olayların kurgusuyla iki topluma da yaranmayı seçmiştir

DergiPark: 326415 trakyasobed Today, tobacco products are one of the major causes of preventable human death. In the 20th century, the tobacco epidemic killed 100 million people worldwide. During the 21st century, it could kill one billion. Reversing this entirely preventable epidemic must now rank as a top priority for public health and for political leaders in every country of the world. Tobacco companies are more looking to hidden and indirect tobacco adds especially in televisions and movies and the many cultural activities because of growing advertising and sponsorship restrictions. These types of ads are used for increasing tobacco sales and their brands especially in countries such as Turkey that implemented advertisement restrictions. Recently, a Turkish novelist, Orhan Pamuk, awarded with Nobel Prize in Literature, first time in the country’s history. In his one of the famous novel “Kar” (snow) that is now topten selling book in the world, there were 49 smoking scenes and 9 times of Marlboro brand. We looked for other cigarette brands but could not find any. Smoking scenes and figurations in the novel related with and placed around the hero, mostly. It is known that the life and success of heroes, sportsmen, famous actors, musicians and other artists are perceived and followed by so many people. Especially young people accept some famous people, sportsmen and artists as role models. Because of Nobel’s motivation more and more people all around the world will read the book and expose to hidden cigarette ads in Orhan Pamuk’s novels. In this paper, local and international level interventions against this tobacco industry tactic were presented and health and cultural issues around it are scrutinized Günümüzde insan ölümlerinin en önemli önlenebilir sorumlusu tütün ürünleridir. Tütün, 20. Yüzyıl’da 100 milyon insanın ölümünden sorumludur ve 21. Yüzyıl’da da 1 milyar insanı öldüreceği ön görülmektedir. Hemen hemen tamamen önlenebilir olan bu salgın halk sağlığı ve siyasi lider için bütün dünyada başlıca öncelik olmalıdır. Tütün şirketleri gittikçe artan reklam ve sponsorluk kısıtlamaları nedeniyle, başta televizyon ve sinema olmak üzere birçok kültürel faaliyetler içinde açık veya gizli reklamlara başvurmaktadır. Bu reklamlar, özellikle Türkiye gibi sigara yasakları olan ülkelerde kendi sigara markalarını daha ön plana çıkarma, satışlarını artırma amacıyla kullanılmaktadır. Yakın zamanda ilk kez bir Türk romancısı, Orhan Pamuk, Nobel Edebiyat Ödülü ile ödüllendirildi. Yazarın, dünyada en çok satılan romanlardan birisi olan ‘Kar’ adlı romanında 49 kez ‘sigara’ sözcüğünün, 9 kez de ‘Marlboro’ markasının geçtiği saptandı. Başka sigara markası saptanmadı. Sigara betimleme ve sahneleri çoğunlukla romanın baş karakteri etrafında geçmekteydi. Kahramanlar, sporcular, ünlü aktörlerler, müziyen ve diğer sanatçıların birçok insane tarafından algılandığı ve taklit edildiği bilinen bir durumdur. Özellikle gençler bu tip ünlü, sporcu ve sanatçıları örnek almaktadırlar. Nobel Edebiyat Ödülü ile dünya genelinde gittikçe daha fazla insan Orhan Pamuk’un romanlarını okumakta ve gizli sigara reklamlarına maruz kalmaktadır. Bu yazıda, bu tütün endüstrisi taktiğine karşı yapılan ulusal ve uluslararası düzeydeki girişimler sunulmakta ve konunun sağlık ve kültürel boyutu irdelenmektedir