Search

Aim: The aim of this study is to evaluate the epidemiological and survival characteristics of 5634 patients with Male Genital System Cancer (MGSC) who were treated at Ege University Hospital (EUH).Materials and Methods: Surveillance, Epidemiology, and End Results (SEER) data were considered for classification and survival analysis. The data were recorded using the CANREG-4 program and transferred to SPSS program for statistical analysis. Chi-square test and linear model was used for statistical analysis, and p, Amaç: Ege Üniversitesi Hastanesi’nde (EÜH) Erkek Genital Sistem Kanseri (EGSK) tanısı ile tedavileri yapılan 5.634 kayıtlı olgunun epidemiyolojik ve genel sağ kalım (GSK) özelliklerini istatistiksel açıdan değerlendirmektir.Gereç ve Yöntem: Sınıflandırmalarda ve sağ kalım analizlerinde “Surveillance, Epidemiology, and End Results” (SEER) verileri göz önüne alınmıştır. CANREG-4 programı ile kaydedilen veriler SPSS programına aktarılmıştır. İstatistik analizde Ki-kare yöntemi ve doğrusal modellemeler yapılmış ve p

Bu yazıda internet ile patologlar için internetin kullanım şekilleri konusunda genel bilgiler verilmektedir. Bunlara ek olarak patoloji alanında sık kullanılabilecek sitelerin adresleri verilmiştir. Bunların ışığında ülkemiz patoloji bölümlerinin ve patologlarının internette yer almalarına katkı amaçlanmıştır

Retroperitoneal leiomyosarkom, sigmoid kolon adenokarsinomu ve renal hücreli karsinomdan oluşan senkron primer triple tümörü olan 67 yaşında bir erkek olgu sunulmaktadır. Olguda sigmoid kolon rezeksiyonu gerçekleştirildikten bir ay sonra retroperitoneal kitle eksizyonu ve sol nefrektomi uygulandı. Olgu onüç aydır klinik takiptedir ve nüks veya metastazla uyumlu bulgu tespit edilememiştir. Yazımızda, cerrahi uygulamada ender görülen bir olgu olması nedeni ile triple veya daha çok sayıdaki primer malign tümörler gözden geçirildi., In our transplant center living kidney donors are generally elderly relatives of the patients. Thus, some of the morphologic findings in zero hour needle biopsies (ZHNB's) might be related to aging. in the present study, we investigated the incidence of histopathological changes in ZHNB's from 60 cases and compared the results of age groups under and over forty. the ZHNB's were examined by light and immunofluorescence microscopy. All histopathological findings were recorded. Donors were classified according to age, over and under 40. the results of findings were compared statistically using tests for independent samples. At least one histopathologic finding was found in 87% of biopsies. the findings were prominent in 25%. Glomerulosclerosis, interstitial fibrosis, interstitial inflammatory infiltration, tubular atrophy, intimal hyalin deposits, intimal fibrosis and lamina elastica changes were observed in 33%, 42%, 40%, 30%, 43%, 50%, and 20%, respectively. Interstitial fibrosis, interstitial inflammatory infiltration, tubular atrophy, intimal hyaline nodules, intimal fibrosis and lamina elastica changes were significantly higher in biopsies of the donors over 40 (pi

ÖZET Renal transplantasyon yapılmış hastaların takibinde iğne biopsi tanı ve ayırıcı tanıda önemli role sahiptir. Olgularda rejeksiyon ve Cy A nefrotoksisitesinin ayranı biopsi endikasyonlarının büyük kısmım oluşturmaktadır. Tanımlanan değişikliklerin bir kısmı ikisi içinde nonspesifîktir ve bazen immunhistokimyasal yöntemler ayrıcı tamda yardımcı olabilir. Banff klasifîkasyonu rejeksiyonun tanısı ve derecelendirmesi için yayınlanmış son sınıflamadır. Işık mikroskobi düzeyinde rejeksiyon tanısı için tübülit ve vasküler inflamasyon ön plana alınmış, Cy A nefrotoksisitesi içinde arterioler hyalinozis spesifik lezyon olarak kodlamaya girmiştir. Bizde bu son sınıflamayı iğne biopsi materyallerimizde uygulamayı ve hastaların prognozlarını karşılaştırmayı amaçladık. Bu amaçla anabilim dalımızda incelenmiş 56 hastanın 72 materyalinden 58 iğne biopsi materyaline Banff klasifîkasyonu uygulandı. Olguların izlemlerine bakıldı. Biopsi materyallerinin %15.52'si yetersiz, %25.86'sı sınır yeterlilikte, %58.62'si ise yeterli idi. AR tanısı alan 18 olgunun (%36.73) 6'sı minimal, 6'sı orta dereceli, 6'sı şiddetli dereceli idi. KAN zemininde AR 6 olguda saptandı (toplam AR %48.98). KAN 9 olguda (%18.36) saptandı. Sınır değişiklikler dışındaki olgular normal, diğerleri (nonspesifik değişiklikler ve Cy A nefrotoksisitesi- arteriolopati) olarak tam aldı. Olguların %8.16'sında verici değişiklikleri, %27.91'inde Cy A arterioler değişikliği vardı. AR tanısı alan 18 olgudan 16'sında AR tedavisi yapılmıştı. Olgulardan 3'ü halen izlemdeydi. Rejeksiyon dışı tanılan olan 15 olgudan bazılarında tedavi yapılmış ancak yanıt alınamamıştı, bunlardan 7'si izlemdeydi. Ayrıca Cy Aya bağlı KAN değişiklikleri olan 2 olgu izlemdeydi. Bu çalışmada Banff klasifikasyonunun uygulanmasımn kolay olduğu ancak tübülitin skorlanmasında bazı güçlükler bulunduğu görülmüştür. Çalışmanın klinik ile korelasyonu bazı yetersizlikler nedeniyle prognozla ilgili yeterli açıklama getirememiştir. Ancak bu ön çalışmanın ardından kliniko-patolojik biopsi ve izlem protokollerinin yapılması ile biopsi ve prognoz arası daha kesin yorum için çalışmalar yapılabilir. 88

Amaç: Glomerüler hastalıkların tanısında, ışık mikroskobik inceleme ile birlikte kullanılan immunfloresan inceleme (İF) yöntemi tüm dünyada halen altın standart olarak kabul edilmektedir. Buna rağmen bazı dezavantajlarının bulunması alternatif tanısal inceleme yöntemlerinin araştırılmasına yol açmıştır. Bizim bu çalışmadaki amacımız, bazı merkezlerde rutin uygulanmaya başlanan immunhistokimyasal (İHK) inceleme yönteminin tanısal olup olmadığını araştırmak ve İF inceleme ile kıyaslamaktır.Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya Haziran- Aralık 2012 tarihleri arasında Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde glomerülonefrit ön tanısı ile nativ böbrek biyopsi uygulanan 95 erişkin olgu dahil edildi. Olgular immunbirikim özellikleri nedeniyle IgA nefropatisi, membranöz glomerülonefrit (MGN), lupus nefriti (LN), nonspesifik grup ve negatif grup olarak beş gruba ayrılarak değerlendirildi. Tüm olguların formalin fikse parafine gömülü dokularından hazırlanan kesitlere primer antikor olarak IgG, IgM, IgA, Kappa ve Lambda antikorları uygulandı ve daha önce rutin inceleme için uygulanan C4d incelemeleri ile birlikte iki patolog tarafından İF inceleme sonuçları ve tanıları bilinmeden kör olarak değerlendirildi.Bulgular: Uygulanan İHK'sal antikorların hepsi, negatif vaka grubu ile diğer gruplar arasında fark gözetmeksizin nonspesifik bir boyanma paterni oluşturduğu için tanısal olarak anlamlı kabul edilebilecek bir bulgu saptanmadı. C4d glomerül bazal membran boyanması, MGN grubunda %100 oranında, lupus nefriti grubunda %66,7 oranında, IgA nefropatisi grubunda %12,5 oranında pozitif saptandı ve istatistiksel olarak anlamlı bulundu. C4d glomerül mezengium boyanması MGN grubunda %12,5 oranında, lupus nefritinde %66,7 oranında, IgA nefropatisinde %25,0 oranında pozitif saptandı ve gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulundu.Tartışma ve Sonuç: İmmunhistokimyasal inceleme yöntemi teknik olarak uygulanması zor bir yöntem olup, bu yöntemin başarılı olabilmesi için kesit kalınlığı, formaldehit fiksasyon süresi ve enzimatik sindirim ile antijen açığa çıkarma basamağı dikkatle uygulanmalıdır. İHK'sal incelemenin teknik sorunları giderildikten sonra İF inceleme ile korele şekilde uygulanmalı ve İF inceleme yönteminin uygulanamadığı durumlarda, başvurulacak alternatif bir yöntem olarak İHK'sal incelemenin rutin olarak uygulanması büyük bir avantaj sağlayacaktır. C4d GBM boyanması ise İF inceleme olanağının olmadığı durumlarda özellikle MGN olgularında tanısal açıdan önemlidir. Purpose: In the diagnosis of glomerular diseases, the immunofluorescence (IF) examination method that is used with light microscope examination is still globally accepted as the golden standard. Nevertheless, some disadvantages of the method lead to investigation of alternative diagnosis examination methods. In this study, our purpose is to investigate whether the immunohistochemistry examination method that has become routine clinic practice in some centers is diagnostic or not, and to compare it with the IF.Material and Methods: The study involves 95 adult cases to whom native kidney biopsy is applied in Ege University Medicine Faculty between June and December 2012, with pre-diagnosis of glomerulonephritis. Based on their immune deposit features, the cases are separated and evaluated in five groups which are IgA nephropathy, membranous glomerulonephritis (MGN), lupus nephritis (LN), nonspecific group and negative group. For all the cases, IgG, IgM, IgA, Kappa and Lambda antibodies are applied to fractions prepared from tissues embedded with formalin-fixed paraffin embedded, and together with C4d examinations applied previously for routine examinations, they have been evaluated by two pathologists who do not know IF examination results and the diagnoses. Results: Since all applied İHK antibodies indiscriminately constitute a non-specific coloration pattern between negative case group and other groups, no diagnostically meaningful finding is determined. C4d glomerulus basement membrane staining is found positive in the ratio of %100 in MGN group, %66,7 in lupus nephritis group, %12,5 in IgA nephropathy group, and they are statistically found meaningful. The staining of C4d glomerulus mesangium is found positive in the ratio of %12,5 in MGN group, %66,7 in lupus nephritis group, %25,0 in IgA nephropathy group, and a statistically meaningful difference is found between the groups.Discussion and Conclusion: İmmunohistochemistry examination is a method whose application is technically difficult, and in order to succeed section thickness, formaldehyde fixation and the revelation of antigens with enzymatic digestion step should be applied carefully. After the technical difficulties of IHK examination are resolved, it should be applied in correlation with IF, and in the cases when IF examination method cannot be applied, the routine application of IHK examination as an alternative method will provide a great advantage. Especially in MGN cases, C4d GBM staining is important for diagnosis if there is no opportunity for IF examination. 105

Böbrek adenokarsinomları erişkin malignitelerinin %2'sini, böbrek tümörlerinin ise %90'ını oluşturur. Böbrek adenokarsinomlarının histolojik alttiplerine göre prognozları belirgin farklılık göstermekte ve her geçen gün bu histolojik alttiplere yönelik yeni tedavi yöntemleri geliştirilmektedir. Bu nedenlerle böbrek tümörlerinin ayırıcı tanıları giderek daha çok önem kazanmaktadır.Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalı'nda 2004 ve 2008 yılları arasında tanı alan 385 böbrek tümörlü olgu retrospektif olarak yeniden değerlendirildi. Bunların arasından 289 BAK ve 16 onkositom tanılı olgu çalışmaya dahil edildi.Böbrek adenokarsinomlarının 184'ü BHBAK, 34'ü PBAK, 28'i KHBAK, 20'si unklasifiye BAK, 9'u sarkomatoid BAK, 5'i mikst tümör, 5'i MTİHK ve 4'ü multiloküler kistik BAK olarak tanı aldı. Bunların arasından tanı güçlüğü oluşturan olgulara ve bazı tipik olgulara immunhistokimyasal boyalar uygulandı.RCC Ma ile BHBAK, PBAK, KHBAK, sarkomatoid BAK ve multiloküler kistik BAK; CD 10 ile BHBAK, PBAK, KHBAK, sarkomatoid BAK ve unklasifiye BAK; CK 7 ile PBAK , KHBAK, MTİHK, multiloküler kistik BAK ve OK; CK 19 ile PBAK , sarkomatoid BAK, MTİHK, multiloküler kistik BAK ve unklasifiye BAK; vimentin ile BHBAK, PBAK, sarkomatoid BAK ve unklasifiye BAK; CD117 ile KHBAK, MTİHK ve OK olguları değişen oranlarda, ayırıcı tanıya katkı sağlayabilecek boyanma paterni göstermiştir.Böbrek tümörlerinin tanıları genellikle hematoksilen eosin boyalı preparatlarla rahatlıkla konulabilmektedir. Bununla birlikte histomorfolojik görünümleri birbiriyle benzeyen tümörler önemli bir grubu oluşturmaktadır. Böbrek adenokarsinomlarının prognozlarında ve de giderek gelişmekte olan tedavi seçeneklerinin belirlenmesinde histolojik tipin önemi her geçen gün öne çıkmaktadır. Bu nedenlerle böbrek adenokarsinomlarının ayırıcı tanısında yardımcı olabilecek immunhistokimyasal yöntemler büyük önem kazanmıştır. Renal adenocarcinomas constitue %2 of adult malignencies and %90 of renal tumours. Renal adenocarcinomas shows prognostic differences according to the histologic subtypes and day by day new treatment modalities are evolving for these different subtypes. For this reason differential diagnosis of renal tumours becoming more important.In this study 385 case with renal tumour which have been diagnosed between 2004 and 2008 years in Ege Üniversity Medical School Pathology Laboratary reviwed again. From these tumours 289 renal adenocarcinomas and 16 oncositomas included.Through these renal adenocarcinomas 284 of them clear cell carcinomas, 34 of them papillary carcinoma, 28 of them chromofob carcinoma, 20 of them unclassifiye carcinoma, 9 of them sarcomatoid carcinoma, 5 of them mixed, 5 of them mucinous tubulary spindle cell and multiloculary cystic renal adenocarcinomas.İmmunhistochemistry technics applied to renal carcinomas which have difficulty in diagnosis and to some typical carcinomas.RCCMa has pozitivity in clear cell, papillary, chromofob, sarcomatoid and mutiloculary cystic carcinomas; CD 10 has pozitivity in clear cell, papillary, chromofob, sarcomatoid and unclasifiye carcinomas; CK 7 has pozitivity in papillary, chromofob, mucinous tubulary spindle cell, multiloculary cystic carcinomas and oncositomas; CK 19 has pozitivty in papillary,mucinous tubulary spindle cell, multiloculary cystic, unclasifiye carcinomas; vimentin has pozitivity in clear cell, papillary, sarcomatoid and unclassifiye carcinomas; CD 117 has pozitivity in chromofob, mucinous tubulary spindle cell carcinomas and oncositomas.Diagnosis of renal tumours are usually made easily with hematoksilen eosin preparations. Although the tumours which histolomorphologically overlaps constitues important proportion. Differences in prognosis of renal adenocarcinomas and day by day devoloping treatment modalities makes the egxact histologic diagnosis more importent. For these reasons immunhistochemistry thecnics which could help in differential diagnosis of renal carcinomas achieve great importance. 91