Search

Çin’in Wuhan şehrinde ilk olarak tespit edilen Severe Acute Respiratory Syndrome Coronavirus 2 (SARS-CoV-2) tespit edildikten kısa süre sonra tüm dünyada ve ülkemizde de vakalar tespit edilmiştir. Vaka sayılarının artmasıyla hastalığın şiddetine göre önce yataklı servislerde daha sonra da yoğun bakım ünitelerinde yoğunluklar yaşanmıştır. Covıd-19 enfeksiyonu olan kişilerin ülkeden ülkeye hatta bölgesel olarak farklılık göstermekle birlikte %20-26’lık bir kısmı hastanelere solunum sıkıntısı şikayetleri ile başvurmakta bu hastalarında %5-10’luk kısmının yoğun bakım ihtiyacı olduğu bildirilmektedir. Covid-19 pandemisi ARDS ve multiorgan yetmezliklerine neden olarak hastalarda mekanik ventilatör ihtiyacı ve 3. basamak yoğun bakım takibi gerektirmektedir. Bu nedenle hastalığın bilinen spesifik tedavisi olmamasına rağmen yoğun bakım ünitelerinde sağlanan destek tedavisi ile hastalığın seyrindeki morbibite ve mortalite üzerine etkili olunmaktadır. Bu yazımızda akut solunum sıkıntısı olan ve solunum desteğine ihtiyaç duyan yeni tip koronavirüs enfeksiyonu hastalarına verilen solunum desteği ve hava yolu yönetimi anlatmayı amaçlıyoruz. Severe Acute Respiratory Syndrome Coronavirus 2 (SARS-CoV-2) was detected for the first time in Wuhan, China, and cases were detected all over the world and in our country shortly after. With the increase in the number of cases, densities were experienced first in the inpatient services and then in the intensive care units, depending on the severity of the disease. Although it varies from country to country and even regionally, 20-26% of people with COVID-19 infection apply to hospitals with respiratory distress complaints, and 5-10% of these patients are reported to need intensive care. The Covid-19 pandemic causes ARDS and multiorgan failure, requiring mechanical ventilators and 3rd step intensive care follow-up in patients. Therefore, although there is no known specific treatment for the disease, the supportive treatment provided in intensive care units is effective on the morbidity and mortality in the course of the disease. In this article, we aim to explain respiratory support and airway management given to patients with acute respiratory distress and new type of coronavirus infection who need respiratory support.

Amaç: Bu çalışmanın amacı, dentofasiyal anomali tanılı hastaların totalfarengeal havayolu hacimleri ile nazofarengeal, retropalatal ve retroglossalhavayolu hacimleri arasındaki korelasyonu değerlendirmektir.Materyal veMetod: Yaşları 9.1 ile 13.8aralığında olan 26 kız ve 34 erkek olmak üzere toplam 60 dentofasiyal deformitetanısı konulmuş bireyin CBCT kayıtları çalışma kapsamına alınmıştır. Kayıtlarüzerinden hastaların yaş, cinsiyet, nazofarengeal, retropalatal, retroglossalve total havayolu hacimleri kaydedilmiştir. Solunum yolları ile ilgili ölçümlerhacimsel parametreler kullanılarak karşılaştırılmıştır. Hasta verilericinsiyetler üzerinden ve cinsiyetten bağımsız olarak iki aşamada istatistikanaliz programı ile yapılmıştır.Bulgular: Nazofarenks, retropalatal, retroglossal hacimler ile total hacimdeğişkenleri arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişkiler bulunmaktadır(p, Background: The aim of this study was to evaluate the correlation between totalpharyngeal airway volumes and nasopharyngeal, retro-palatinal and retro-glossalairway volumes of patients with dentofacial anomaly.Materials and Methods: CBCT records of 60 dentofacial deformities, 26females and 34 males aged between 9.1-13.8, were included in the study. Age,sex, nasopharyngeal, retropalatal, retroglossal and total nasopharyngeal airwayvolumes of the patients were recorded. respiratory tract measurements werecompared using volumetric parameters. The patients were evaluated in two stagesaccording to gender and independent of gender and statistical analyzes wereperformed with R project (R Core Team, 2019) statistical analysis program. Results: Thereare statistically significant relationships between nasopharynx, retropalatal,retroglossal volumes and total volume variables (p

WOS: 000466181300013, The aim of this study is to examine the yearly changes in the efficiency of airlines and to reveal the factors that determine this efficiency. In this context, 45 airlines operating in different regions of the World, with data for 2010-2016 period, have been examined empirically. The change in the efficiency of airlines over the years was explored using data envelopment analysis (VZA). The factors determining the efficiency were examined through the Tobit regression method. Findings of the study Show that the fourteen airlines involved in the analysis are efficient in the period concerned and have a better performance than other airlines. Ten airlines were not efficient in all of the related periods. Tobit analysis results show that the positive increase in the number of total passengers carried, load factors and total income variables increases the efficiency level.

WOS: 000466181300013, The aim of this study is to examine the yearly changes in the efficiency of airlines and to reveal the factors that determine this efficiency. In this context, 45 airlines operating in different regions of the World, with data for 2010-2016 period, have been examined empirically. The change in the efficiency of airlines over the years was explored using data envelopment analysis (VZA). The factors determining the efficiency were examined through the Tobit regression method. Findings of the study Show that the fourteen airlines involved in the analysis are efficient in the period concerned and have a better performance than other airlines. Ten airlines were not efficient in all of the related periods. Tobit analysis results show that the positive increase in the number of total passengers carried, load factors and total income variables increases the efficiency level.

Amaç: Bu çalışmanın amacı unilateral tam dudak damak yarığına (UDDY) sahip hastaların farengeal hava yolu alanı, yumuşak damak ölçümleri ve kraniyoservikal postürünün değerlendirilmesi ve bu değerlerin dudak damak yarığına sahip olmayan kontrol grubu hastaları ile karşılaştırılmasıdır. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya rastgele ve retrospektif olarak seçilen 60 hasta dahil edilmiştir ve 2 gruba ayrılmıştır. Birinci grup UDDY (30 hasta; ortalama yaş, 15,07 ± 5,61 yıl), ikinci grup ise DDY olmayan iskeletsel Sınıf I (30 hasta; ortalama yaş, 16,34 ± 3,18 yıl) hastalardan oluşmaktadır. Hastalardan alınan lateral sefalometrik filmler üzerinde farengeal hava yolu alanları, yumuşak damak ölçümleri ve kraniyoservikal postür açıları hesaplanmıştır. Elde edilen verilerin gruplar arası karşılaştırmasında bağımsız T-testi kullanılmıştır. Bulgular: UDDY grubundaki hastaların kontrol grubuna kıyasla önemli ölçüde daha küçük toplam ve aerial nazofarengeal alana sahip olduğu bulunmuştur (P 0,05). Sonuç: UDDY sahip hastaların toplam ve aerial nazofarengeal alanları kontrol grubuna göre daha küçüktür. Bu nedenle bu hastalarda tedavi planlaması yapılırken farengeal hava yolu üzerine pozitif bir etkiye sahip olmasına dikkat edilmelidir., Background: The aim of this study was to evaluate the pharyngeal airway area, soft palate measurements and craniocervical posture of patients with unilateral cleft lip palate (UCLP) and compare these with control group patients who do not have a cleft. Methods: Sixty patients randomly and retrospectively selected were included in the study and divided into 2 groups. The first group consisted of UCLP patients (30 patients, mean age, 15.07 ± 5.61 years) and the second group consisted of skeletal Class I patients with no cleft (30 patients, mean age, 16.34 ± 3.18 years). The pharyngeal airway areas, soft palate measurements and craniocervical posture angles were calculated on the lateral cephalometric films taken from the patients. Independent T-test was used to compare the data between groups. Results: Patients in the UCLP group were found to have significantly smaller total and aerial nasopharyngeal area than the control group (P 0,05). Conclusion: The total and the aerial nasopharyngeal areas of patients with UCLP are smaller than the control group. Therefore, care should be taken to ensure that there is a positive effect on the pharyngeal airway when treatment planning is performed in these patients.

WOS: 000382992900005 PubMed ID: 27366563 Objective: We compared the effects of the laryngeal mask airway (LMA), face mask and Cobra perilaryngeal airway (PLA) in the airway management of spontaneously breathing paediatric patients undergoing elective inguinal surgery. Methods: In this study, 90 cases of 1-14-year-old children undergoing elective inguinal surgery were scheduled. The patients were randomly divided into three groups. Anaesthesia was provided with sevoflurane and 50%-50% nitrous oxide and oxygen. After providing an adequate depth of anaesthesia, supraglottic airway devices were inserted in the group I and II patients. The duration and number of insertion, haemodynamic parameters, plateau and peak inspiratory pressure and positive end-expiratory pressure of the patients were recorded preoperatively, after induction and at 5, 10, 15 and 30 min peroperatively. Results: There were no statistical differences between the groups in terms of haemodynamic parameters (p>0.05). In group II, instrumentation success was higher and instrumentation time was shorter than group II. The positive end-expiratory pressure and plateau and peak inspiratory pressure values were statistically lower in group II (p

Comparative Investigation about Influence of Diltiazem and Lidocaine on Haemodynamic Response to Extubation in the Patients with Hypertension Aim: The hemodynamic response during extubation may be a serious cause of morbidity and mortality in hypertensive patients in particular. The supression of hemodynamic response is essential for postoperative prognosis. It was aimed to investigate the possible hemodynamic changes after iv bolus administration of diltiazem and lidocaine following the cessation of anesthetic agents in hypertensive patients undergoing elective total hip and/or knee artroplasty. Method: After obtaining the approval of the local Ethical Committee and patients\' consent, 60 hypertensive patients undergoing elective total hip artroplasty and total knee artroplasty in the age range of 18-60 in ASA II-III group were randomly divided into 3 groups. Following the standard general anesthesia induction, intraoperative hemodynamic changes were recorded. Two minutes prior to the extubation, 5 mL saline was administered by i.v. route to the control group (K) whereas 1 mg/kg lidocaine (L) was injected intravenously to Lidocaine (L) group and and 0.2 mg/kg diltiazem to diltiazem group (D). During extubation and after extubation untill the 10th minute of application, the quality of extubation were assesed on the basis of a five point scale. The heart rates, sistolic and diastolic arterial pressure values, mean arterial pressure, and pulse pressure product values were determined at certain time intervals (1., 2., 3., 5., and 10. mins prior to the induction, before and following the drug administration, after extubation). Results: The demographic data of all groups were similar. However, the percentage changes in sistolic arterial pressure values from baseline to the postextubation at the 3rd, 5th and 10th minutes were significantly different in favour of group D compared to group L. Similarly, the percentage changes in diastolic arterial pressure values from baseline to the postextubation at the 1st, 3rd, 5th and 10th minutes were significantly different in favour of group D compared to group L. Regarding the quality of extubation, all groups were similar. Conclusion: It can be suggested that the intravenous bolus administration of diltiazem at the dose of 0.2 mg/kg might be much efficient than lidocaine i.v. bolus administration at the dose of 1 mg/kg in order to control hemodynamic response during extubation., Amaç: Ekstübasyona bağlı gelişen hemodinamik yanıt özellikle hipertansif hasta grubunda ciddi morbidite ve mortalite nedenidir. Hemodinamik yanıtın baskılanması bu olguların postoperatif prognozu açısından önemlidir. Çalışmada elektif total kalça artroplastisi ve total diz artroplastisi uygulanan hipertansif hastalarda anestezik ajanların kesilmesiyle ortaya çıkabilecek olan hemodinamik değişiklikler üzerine intravenöz bolus olarak kullanılan diltiazem ve lidokainin etkilerinin araştırılması amaçlandı. Yöntem: Etik kurul izni ve hasta onayı alınarak elektif total kalça artroplastisi ve total diz artroplastisi uygulanan, ASA 2-3 grubu, 18-60 yaş arası, hipertansif 60 hasta rastgele üç gruba ayrıldı. Standart genel anestezi indüksiyonu sonrasında intraoperatif hemodinamik değişimler kaydedildi. Ekstübasyondan 2 dakika önce kontrol (K) grubuna 5ml salin iv, lidokain (L) grubuna 1 mg/kg lidokain iv ve diltiazem (D) grubuna 0.2 mg/kg diltiazem iv bolus olarak verildi. İndüksiyon öncesi, ilaç öncesi, ilaç sonrası, ekstübasyon, ekstübasyon sonrası 1.,2.,3.,5. ve 10. dakikalardaki kalp atım hızı, sistolik arter basıncı, diyastolik arter basıncı, ortalama arter basıncı, nabız basınç ürünü değerleri kaydedildi. Ekstübasyonda ve ekstübasyon sonrası 10. dakikaya kadar olan dönemde trakeal ekstübasyon kalitesi 5 puanlı skala ile değerlendirildi. Bulgular: Tüm grupların demografik verileri benzerdi. Başlangıca göre sistolik arter basıncındaki yüzdesel değişimlerin gruplara göre değerlendirmesinde ekstübasyon sonrası 3, 5, 10. dakikalardaki grup L ve grup D arasındaki fark grup D lehine anlamlıydı. Benzer olarak başlangıca göre diastolik arter basıncındaki yüzdesel değişimlerin gruplara göre değerlendirmesinde ekstübasyon sonrası 1, 3, 5 ve 10. dakikalarda grup L ve grup D arasındaki fark grup D lehine anlamlıydı. Ekstübasyon kalitesi açısından ise tüm gruplar benzerdi. Sonuç: Ekstübasyon esnasında hemodinamik yanıtı kontrol etmede 0.2 mg/kg diltiazem iv bolus 1mg/kg lidokain iv bolusa göre daha etkin olabilir.

ARSLAN, SEYFULLAH OKTAY/0000-0001-9328-9373 WOS: 000278446800016 Aim: To investigate the effect of morphine on ovalbumin-evoked airway microvascular leakage in sensitized rats. Materials and methods: Rats were sensitized on clays 0, 14, and 21 with ovalbumin. Intravenous ovalbumin (2 mg/kg) or capsaicin (50 mu g/kg) increased the extravasation of Evans blue dye in trachea, bronchi, and intra-pulmonary tissues of sensitized rats. Results: Morphine (1-10 mg/kg) inhibited ovalbumin-evoked increase in microvascular plasma leakage in a dose-dependent manner; however, it had no significant effect at the doses of 0.1 or 30 mg/kg. In addition, morphine, at the closes of 1-30 mg/kg, abolished microvascular leakage increased by capsaicin. The inhibition caused by morphine was blocked by the peripheral opioid receptor antagonist, naloxone methiodide, in ovalbumin or capsaicin series. Morphine or naloxone methiodide has alone no effect on plasma leakage. Conclusion: These results conclude that morphine inhibits microvascular leakage, maybe mediated by neurogenic inflammation in sensitized rats, via peripheral opioid receptors. Office of Research and Sponsored Programs, Zonguldak Karaelmas UniversityBulent Ecevit University The author wish to thank Dr F. Bayiroglu for many helpful discussions and for the critical review of the manuscript. This work was supported by intramural funding of the Office of Research and Sponsored Programs, Zonguldak Karaelmas University. Preliminary results of the present study were presented at the 18th National Pharmacology Congress of Turkish Pharmacological Society, 28 September-1 October 2005, Izmir, Turkiye.

Amaç: Denizli ili merkezinde çalışan okul öncesi öğretmenlerinin yabancı cisme bağlı hava yolu tıkanıklığı konusundaki bilgi düzeylerinin ölçülmesi amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Çalışmamızın evrenini Denizli il merkezinde çalışan 432 okul öncesi öğretmeni oluşturmuştur. Çalışmamızın örneklemine 27 anaokulu ve ilköğretim okulunda çalışan 221 okul öncesi öğretmeni dahil edilmiştir. Örneklem grubuna, birinci kısımda kişisel bilgiler ve geçmiş deneyimler, ikinci kısımda yabancı cisme bağlı hava yolu tıkanıklığında yapılacak uygulamalara yönelik 28 soru bulunan bir anket uygulanmıştır. Anketler 22.10.2012–22.02.2013 tarihleri arasında 27 okulun her birine en az iki ziyaret yapılarak tamamlanmıştır. Sorulara verilen her doğru cevap bir puan olarak değerlendirilerek her anketin bilgi puanı değeri hesaplanmıştır. Sonuçlar SPSS istatistik programı kullanılarak analiz edilmiştir. Analizde Mann-Whitney-U, Kruskal Wallis ve Lineer Regresyon testleri kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmada 189 öğretmene ulaşılmıştır. Katılımcıların yaş ortalaması 33,5±5,3'dür. Meslekteki çalışma yılı ortalaması 10,7±5,4'dür. Örneklem grubunun %86,6'sı evli, %77,7'si çocuk sahibidir. Anketlerden elde edilen bilgi puanı ortalaması 11,6±5,5'dir. Kişilerin %76,3'ü konu hakkında bilgi düzeyini yetersiz olarak değerlendirmiş ve %80,7'si konu hakkında eğitim almayı istediklerini belirtmiştir. Çalışmamız sonucunda kişinin yaşı, medeni durumu, meslek yılı, çocuk sahibi olup olmama durumu parametreleri ile bilgi puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır (p>0,05). Konu ile ilgili eğitim almış olanların almamış olanlara göre (p

Bu çalışmanın amacı, rapid maksiller ekspansiyon yapılan hastalarda meydana gelen solunum yolu değişikliklerinin bilgisayarlı tomografi (BT) ile üç boyutlu olarak değerlendirilmesidir. Bu çalışmanın materyali, Dicle Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Ortodonti Anabilim Dalı'na ortodontik tedavi amacı ile başvuran, maksiller darlığa bağlı çift taraflı posterior çapraz kapanışa sahip hastalardan oluşturuldu. Hastalar ekspansiyon (RME) ve kontrol grubu olmak üzere iki gruba ayrıldı. Ekspansiyon grubunda Bonded ve Banded Tip apareylerle maksiller genişletme hedeflendi. Ekspansiyon grubundaki hastalardan RME öncesi (T1), RME sonrası (T2) ve 6 aylık pekiştirme dönemi sonunda (T3) bilgisayarlı tomografi görüntüleri alındı. Bonded tip aparey uygulanan grupta, yaş ortalaması 12.84 olan 8 kız 7 erkek toplam 15 hasta, Banded aparey uygulanan grupta ise yaş ortalaması 13.32 olan 12 kız 3 erkek toplam 15 hasta tedavi edildi. Ekspansiyon grubundaki hastaların verileri, maksiller darlığı olmayan, dişsel ve iskeletsel Sınıf I oklüzyona sahip, herhangi bir ortodontik tedavi uygulanmamış, yaş ortalaması 12.48 olan 15 hastadan oluşan bir kontrol grubu ile karşılaştırmalı olarak incelendi. Ekspansiyon grubundaki bireylerde T1, T2 ve T3 dönemlerinde, BT görüntülerinden elde edilen posteroanterior grafiler üzerinde transversal ölçümler ve hava yolu ölçümleri yapıldı. Ekspansiyon grubunun grup içi ve gruplar arası kıyaslamasında sırasıyla Eşleştirilmiş Student's t testi ve Student's t testi kullanıldı. Kontrol grubunun grup içi değerlendirmesinde Wilcoxon testi ve Eşleştirilmiş t testi uygulandı. Çalışma grubundaki bağımsız grupların birbirleriyle karşılaştırılmasında Student's t testi uygulandı. Kontrol grubunun çalışma grupları ile karşılaştırılmasında Dunnett testi uygulandı. Bu çalışmanın sonucunda, Banded ve Bonded RME uygulanan her iki grupta sutural açılma ve maksiller ekspansiyon elde edildi. Her iki grupta da iskeletsel ve dişsel transversal boyutların tümünde ve nazal kavite hacminde, orofarengeal ve nazofarengeal havayolu hacimlerinde anlamlı artışlar tespit edildi. Sonuç olarak RME apareyleri nazal kavite hacmi, nazofarengeal ve orofarengeal alanın genişletilmesi gereken maksiler darlık hastalarında kullanılabilir. Anahtar Kelimeler: Rapid Maksiller Ekspansiyon, Bonded RME, Banded RME, Havayolu, Bilgisayarlı Tomografi. The aim of this study was to evaluate the airway changes of patients who underwent rapid palatal expansion, in three-dimension by using computed tomography (CT). The material of this study was composed of patients who referred to Dicle University Dental Faculty, Department of Orthodontics for orthodontic treatment and had bilateral crossbite due to maxillary constriction. The patients were divided into two groups as expansion (RME) and control groups. In expansion group, maxillary expansion was aimed by using Bonded and Banded-type appliances. CT scans of patients in expansion group were obtained before RME (T1), after RME (T2) and after 6-month retention ( T3) period. A total of 15 patients, 8 female and 7 male, with a mean age of 12.84 were treated with Bonded-type appliance and a total of 15 patients, 12 female and 3 male, with a mean age of 13.32 were treated with Banded-type appliance. The data of the patients in expansion group were comparatively evaluated with a control group consisted of 15 patients with a mean age of 12.48, who had dental and skeletal Class I occlusion without crossbite. In expansion group, transversal and airway measurements were performed on posteroanterior graphies obtained from CT scans in T1, T2 and T3 periods. Paired Student?s t test and Student?s t test were used respectively for the intra group and inter group comparison of expansion group. For intra group comparison of control group, Wilcoxon test and paired t test were used. Student?s t test was used for the comparison of independent groups in expansion group. For the comparison of control group with expansion groups, Dunnett test was performed. At the end of this study, sutural expansion and maxillary expansion were achieved in both expansion groups. In both groups, significant increases were found in all skeletal and dental transversal dimensions and nasal cavity, oropharyngeal and nasopharyngeal airway volumes. In conclusion, RME appliances can be used in patients with maxillary constriction, whose nasal cavity, oropharyngeal and nasopharyngeal airway volumes are needed to be expanded. Key words: Rapid Maxillary Expansion, Bonded RME, Banded RME, Airway, Computed Tomography. Bu çalışma Dicle Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Komisyonu tarafından 2009-DH-06 proje numarası ile desteklenmiştir.

Bu çalışmanın amacı, Bionator ve Forsus FRD EZ2 apareylerinin havayolu hacmine olan etkilerini konik ışınlı bilgisayarlı tomografi ile incelemektir. Çalışmamızı 4 grup oluşturmaktadır. Bionator grubu, Forsus grubu , Sefalometrik Kontrol grubu (n=20) ve Havayolu Kontrol grubudur (n=30). Çalışmamızda toplamda 90 birey değerlendirilmiştir. Bionator grubunu (15 kız, 5 erkek) oluşturan bireylerin yaş ortalaması 12 yıl 1 ay iken, Forsus grubunu (11 kız, 9 erkek) oluşturan bireylerin yaş ortalaması 12 yıl 9 aydır. Çalışmamız, mandibular retrognatiye sahip low angle büyüme paternine sahip Sınıf II div 1 anomalili hastalar üzerinde yürütülmüştür. Tedaviye alınan bireyler büyüme gelişimin pik dönemindedir. Bionator grubunda CBCT verileri apareyin uygulanmasından önce ve apareyin uygulanmasından 6 ay sonra alınmıştır. Forsus grubunda ise CBCT verileri 0.017” x 0.025” SS ark tellerine geçildikten sonra ve Forsus apareyi çıkarıldıktan sonra (ortalama 5,05 ± 1,6 ay) alınmıştır. Grup içi değerlendirmeler Eşleştirilmiş t testi ile yapılırken, gruplar arası değerlendirme tek yönlü varyans (ANOVA) analizi ile değerlendirilmiştir. Tedavi grupları arasındaki farkların değerlendirilmesinde Tukey HSD istatistiksel analizi kullanılmıştır. Kontrol grubu ile tedavi gruplarının karşılaştırılmasında ise Dunnett testi kullanılmıştır. Yapılan sefalometrik analiz sonucunda her iki apareyinde mandibulanın sagital gelişimini arttırdığı, alt keser protrüzyonuna neden olduğu, alt molar mezializasyonunu sağladığı görülmüştür. Bununla beraber üst keser eğimi, overjet ve overbite miktarları azalmıştır. Forsus grubunda, alt keser ve üst molar intrüzyonu ile üst keser ve alt molar ekstrüzyonu görülmüştür. Her iki aparey alt ön yüz yüksekliğini arttırmıştır. Yumuşak ve sert doku pogonion öne doğru hareket etmiştir. Çalışmamızda her iki apareyin de havayolu üzerine olumlu etkileri olduğunu bulduk. Ancak Bionator grubu Forsus grubuna oranla daha çok etkilenmiştir. Bionator grubunda orofarengeal ve nazofarengeal hacim ile minimum aksiyal alanda artış gözlenmiştir. C2, C3, Nazofarinks-orofarinks sınırı kesit alanları her iki gruptada artış göstermiştir. Bionator grubunda hem anteroposterior hem de transversal ölçümler artarken, Forsus grubunda esas olarak antero posterior yöndeki parametrelerde pozitif değişimler gözlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Bionator, Forsus FRD EZ2, Havayolu, Konik ışınlı bilgisayarlı tomografi, Sınıf II maloklüzyon, Fonksiyonel tedavi The aim of the present study, is evaluate the effects of Bionator and Forsus FRD EZ2 appliances on the airway volume with cone beam CT. Our study has 4 groups. Bionator group, Forsus group, Cephalometric control group (n=20) and Airway control group (n=30). Totally 90 patients were evaluated in this study. In the Bionator group (15 female, 5 male) mean chronological age was 12 years 1 month. In Forsus group (11 female, 9 male) mean chronological age was 12 years 9 months. All patients were Class II div 1 malocclusion with mandibular retrognathia and low angle growth pattern. Patients were at the peak pubertal growth period. In the Bionator group ,CBCT images were taken at the start of bionator application and after 6 months of appliance usage. In the Forsus group , CBCT images were taken after 0.017” x 0.025” SS archwire application and after the Forsus removal (mean 5,05 ± 1,6 months). Intragroup differences were evaluated with paired-samples “t” test whileas intergroup differences were evaluated with one way analysis of variance (ANOVA). For determination of treatment group comparisons Tukey HSD statistical analysis was used. Dunnett test was used for the assessment of the differences between treatment and control groups. Cephalometric data revealed that both of the appliances increased sagital growth of the mandible, proclination of the lower incisors, mesialization of the lower molars, decreased the inclination of the upper incisors, overjet and overbite. Lower incisor intrusion, upper molar intrusion and upper incisor extrusion, lower molar extrusion were seen in the Forsus group. Both of the appliances increased the lower anterior face height. Soft and hard tissue pogonion were moved to anteriorly. In our study, airway volume was affected positively by both of the appliances. But Bionator group affected more than Forsus group. Oropharyngeal and nasopharyngeal airway volumes and minimum axial slice area were increased in the bionator group. C2, C3, Oropharynx-Nasopharynx border slice areas were increased in the both group. In bionator group, both anteroposterior and transversal measurements were increased, whileas in the Forsus group , primarily anteroposterior measurements were affected positively. Keywords: Bionator, Forsus FRD EZ2, Airway, CBCT, Class II malocclusion, Functional treatment Projeyi Destekleyen Kurum: Dicle Üniversitesi Bilimsel Araştırma Proje No: 09-DH-05