Search

Son yıllarda yaygınlaşan bilgisayar destekli tasarım ve bilgisayar destekli üretim (CAD/CAM) sistemleri ve tek randevulu hasta başı tedaviler ile hem hekimlerin hemde hastaların estetik beklentisi artmıştır. Daha estetik ve daha dayanıklı restorasyonlar üretmek için zirkonyanın optik ve mekanik özelliklerinin iyileştirilmesiyle birlikteüretim aşamalarını kısaltacak, hızlandırılmış sinterleme protokolleri geliştirilmiştir. Kullanıma sunulan yeni sinterleme protokollerinin amacı zaman tasarrufu sağlamanın yanı sırazirkonyanın optik ve mekanik özelliklerini de geliştirmektir, ancak sinterleme hızı ve sıcaklığının değişmesi zirkonyanın fiziksel özellikleri üzerinde değişken etkiler oluşturduğundanzirkonya restorasyonların klinik başarısını doğrudan etkiler. Bu derlemede, sinterleme parametrelerindeki değişikliklerin zirkonyanın mikro yapısı ile optik ve mekanik özellikleriüzerindeki etkileri hakkında bilgi verilmiştir, The aesthetic expectations of both physicians and patients have increased with computer aided design and computer aided manufacturing (CAD/CAM) systems and single appointment chair-side treatments that have become widespread in recent years. In order to produce more aesthetic and more durable restorations, accelerated sintering protocols have been developed that will shorten the production stages with the improvement of the optical and mechanical properties of zirconia. The aim of the new sintering protocols introduced is not only to save time but also to improve the optical and mechanical properties of zirconia; however, changes in sintering speed and temperature directly affect the clinical success of zirconia restorations as they have variable effects on the physical properties of zirconia. In this review, information is given about the effects of changes in sintering parameters on the microstructure and optical and mechanical properties of zirconia.

Nesnelerin interneti (IoT) alanındaki gelişmelerin artışı ve kullanım çokluğu ile birlikte birçok iletişim protokolleri üretilmiştir. Bu protokollerin ileri gelenlerinden birisi de Long Range Wide Area Network (LoRaWAN) protokolüdür. Dragino firmasının IoT için ürettiği ve LoRaWAN teknolojisi kullanan DLOS8 ağ geçidi ve LDDS75 mesafe algılama sensörü cihazları ile daha önceki çalışmalarda Erken Uyarı Sistemi Uygulaması yapılmıştır. Yapılan uygulama neticesinde ağ geçidi ile sensörler arasındaki iletişimin verimliliği için cihazların doğru konuşlandırılmalarının önemi görülmektedir. Ayrıca zorlu arazi şartlarında LDDS75 sensörü ile daha verimli ölçüm yapabilmesi için sensörü sabitleyen bir aparata ihtiyaç olmuştur. Bu makalede ağ geçidi ile sensörler arasındaki sinyal verimini artırmak için bir ağ geçidi kulesi ve LDDS75 sensörü sabitleyici tasarımı ve analizleri yapılmıştır. Kulenin yüksek ve zorlu arazilerde konuşlandırılacağı da göz önünde bulundurularak gerekli analizler MATLAB, SOLİDWORKS, ANSYS ve MASTERCAM programlarında yapılmıştır.

The aim of this in vitro study is to investigate the relationship of two different crown preparations (conventional cutting and guide groove cutting methods) with the ideal thickness of Monolithic Zirconium Crowns used in crown bridge prostheses. For our study, 39 prefabricated lower right molar teeth (no: 46) placed on the Frasaco phantom mandible were used. These prefabricated teeth were scanned with the Sirona Cerec imaging system. Sixteen of these teeth were prepared with the classical method, while the other twenty-three teeth were prepared with guide slotted tooth cutting. Then, saggital and frontal sections of the images between the prepared crown and the original were taken with the Cerec system, and the material removal thicknesses were examined for both sections. 3D scans of each cut prefabricated tooth were standardized from 9 regions that we took as reference. 3D scans made with CAD-CAM were sent to 3D4U Teknoloji LTD.ŞTİ. The measurements made by the company on 3D scans were tabulated to show the averages of each practitioner, and the numerical values were analyzed statistically, grouping as Guide slotted cutting system and conventional method cutting system, and the measurements were compared.For the study, two different cross-section measurements were made, consisting of 4 measurement points in the sagittal and 5 measurement points in the frontal. The cuts were made by five different practitioners. Cut measurements of five different practitioners were generally made with two different methods. The measurements were compared by grouping them as guide slotted cutting system (ROK) and classical conventional cutting system (KK). The averages of AK, Ufuk and Ref sections were calculated for the guide grooved cutting group, and the mean of NK and Alev measurements for the conventional classical cutting group. In our study, classical cutting results with the conventional method were found to be higher in all sections. Guide grooved cutting results were found to be significantly lower in all measurements except one of the sagittal section; Section 13/F1 (p, Bu in vitro çalışmanın amacı, iki farklı kuron preparasyonunun (konvansiyonel kesim (KK) ve rehber oluklu kesim (ROK) yöntemleri) kuron köprü protezlerinde kullanılan Monolitik Zirkonyum Kuronların (MZC) ideal kalınlınlığı ile ilişkisinin araştırılmasıdır. Çalışmamız için Frasaco marka fantom alt çene üzerine yerleştirilmiş 39 adet prefabrike alt sağ molar diş (no: 46) kullanıldı. Bu prefabrike dişler Sirona Cerec görüntüleme sistemi ile tarandı. Bu dişlerden onaltı adedi klasik yöntem (KK) ile prepare edilir iken, diğer yirmiüç adedi de rehber oluklu diş kesimi (ROK) ile hazırlandı. Daha sonra elde edilen hazırlanmış kuron ile orijinali arasındaki görüntüler Cerec sistemi ile saggital ve frontal kesitleri alınarak her iki kesit için de madde kaldırma kalınlıkları incelendi. Kesilen her bir prefabrik dişin 3D analysis yöntemi ile referans olarak aldığımız 9 bölgeden standardize edilerek 3 boyutlu taramaları yapıldı. CAD–CAM ile yapılmış olan 3 boyutlu taramalar 3D4U teknoloji LTD.ŞTİ’ne gönderildi. Firma tarafından 3 boyutlu taramalar üzerinden yapılan ölçümler her bir uygulamacının ortalamalarını gösterecek şekilde tablo haline getirildi ve sayısal değerler istatistiksel olarak incelenerek, Rehber oluklu kesim sistemi (ROK) ve konvensiyonel yöntemle kesim (KK) sistemi şeklinde gruplandırma yapılarak, ölçümler karşılaştırıldı. Çalışma için saggitalde 4 ve frontalde 5 ölçüm noktasından oluşan iki farklı kesit ölçümleri yapıldı. Kesimler beş farklı uygulamacı tarafından yapılmış olup her bir kesite ait toplam 39 ölçüm elde edilmiştir. Beş farklı uygulamacıya ait kesim ölçümleri genelde iki farklı yöntem ile yapılmıştır. Rehber oluklu kesim sistemi (ROK) ve konvensiyonel yöntemle kesim (KK) sistemi şeklinde gruplandırılarak ölçümler karşılaştırıldı. Rehber oluklu kesim (ROK) grubuna AK, UFUK ve Ref kesimlerinin ortalamaları, konvensiyonel klasik kesim (KK) grubuna NK ve ALEV ölçümlerinin ortalamaları hesap edildi. Çalışmamızda Konvensiyonel yöntemle klasik kesim (KK) sonuçları tüm kesitlerde daha yüksek bulundu. Saggital kesitlerden Kesit 13/F1, hariç diğer tüm ölçümlerde ROK sonuçları anlamlı düzeyde düşük bulundu (p

Sanayinin teknolojiye paralel gelişimine bağlı olarak, bilgisayar destekli tasarım ve bilgisayar destekli imalat (CAD/CAM) endüstriyel seramik üretiminde ayrılmaz ikili olarak varlık göstermektedir. Bu teknolojiler zamandan ve maliyetten tasarruf sağlar. Ayrıca insan yükünü hafifletmesi de bu üretim yöntemlerine büyük önem kazandırır ve geniş çapta kullanılmasını sağlar. Bilgisayar destekli tasarım ve bilgisayar destekli imalat (CAD/CAM), 3 boyutlu tasarım ve üretim aşamalarında her alanda yenilikçi, modern, çağımıza uygun ve estetik kaygı barındıran üretimler yapılmasına olanak sağlamaktadır. Endüstriyel seramik üretiminde, bilgisayar ortamında var olan tasarım ve üretim süreçlerinde robotların çalışma prensiplerini CAD/CAM (Bilgisayar destekli tasarım- Bilgisayar destekli imalat) belirlemektedir. Bu araştırmada CAD/CAM yöntemlerinin endüstriyel seramik üretiminde tasarıma kazandırdığı yenilikçi yaklaşımlar, maliyet hesapları, üretim aşamasında modelleme ve üretime getirdiği kolaylıklar karşılaştırmalı olarak ortaya konulmuştur. Bu çalışma, inceleme, araştırma ve gözleme dayanmasının yanı sıra karşılaştırma ve uygulama yöntemleri ile tamamlanmıştır. Endüstriyel seramik alanında belirlenen bir grup sofra eşyası tasarımı yapıldıktan sonra, bilgisayar destekli tasarım ve üretim yöntemleri uygulanmış, modelleme ve üretimdeki avantajları ve dezavantajları tespit edilmiştir. Bu doğrultuda bilimsel araştırma projesi kapsamında temin edilmiş olan CNC tezgahı yardımıyla kalıp modeller üretilerek, nihai endüstriyel seramik ürünler elde edilmiş ve çalışma tamamlamıştır.

Kısmi ve tam dişsizlik olgularında uygulanan implant destekli tedavinin klinik başarısı orta ve uzun takip dönemi içeren bilimsel çalışmalarla kanıtlanmıştır. Dayanak seçimi implant destekli tedavinin uzun dönem mekanik, biyolojik ve estetik başarısı için kritik bir önem arz etmektedir. Uzun yıllar klinik uygulamalar için hazır titanyum dayanaklar mevcut olan tek seçenekti. Ancak son yıllarda, estetik sonuçların tedavinin birincil hedefi haline gelmesi, Bilgisayar Destekli Tasarım/Bilgisayar Destekli Üretim (BDT/BDÜ) yöntemlerinin geliştirilmesi ve implant diş hekimliğine entegre edilmesi dayanak üretimi için yeni seçeneklere olanak tanımıştır. Estetik sonuçların önem arz ettiği anterior dişsizlik olguları için seramik içerikli dayanakların tercihi her geçen gün artmaktadır. Olumlu estetik sonuçlarına karşın bu dayanakların mekanik özelliklerinden dolayı çiğneme kuvvetlerinin yoğun olduğu posterior alanlarda kullanımı hala tartışmaya açık konu olarak kalmaktadır. Klinik uygulaması oldukça yaygınlaşmış olan implant destekli tedavinin, uzun dönemli protetik başarısının sağlanmasında implantdayanak bağlantısı da önem taşımaktadır. İmplant dayanak bağlantısının başarısı çeşitli mekanik değişkenler, kuvvet dağılımları ve mikrosızıntı gibi etkenlere bağlı olarak değişebilmektedir. Dayanaklar birçok farklı ara yüz tasarımına sahiptir. Farklı ara yüzler ile dayanakların implantlara bağlanma stabilitesinin arttırılması, olası komplikasyon risklerinin azaltılması amaçlanır. Günümüzde estetik sonuçlar elde etmek, dayanak seviyesinde görülen başarısızlık oranını azaltmak ve tedavinin uzun vadeli istikrarını sağlamak için farklı dayanak maddeleri, implant dayanak bağlantı sistemleri ve üretim yöntemleri geliştirilmektedir. Bu derlemenin amacı günümüz diş hekimliğinde kullanılan implant dayanak maddelerine dair kanıta dayalı bilgi sunmak ve klinik uygulamalar için klinisyenlere rehber oluşturmaktır., The clinical success of implant-supported treatment, applied in partial and complete edentulous cases, has been proven by scientific studies including medium and long follow-up periods. Abutment selection is critical for the long-term mechanical, biological and aesthetic success of implant-supported treatment. For many years, mechanical and biological factors have been accepted as success criterias of implant-supported treatment. However, in recent years, the fact that aesthetic results have become one of the primary goals of treatment, the development of Computer Aided Design/Computer Aided Manufacturing (CAD/CAM) methods and their integration into implant dentistry have enabled new options for abutment production. The preference for ceramic abutments is increasing day by day for anterior edentulous cases where aesthetic results are important. Despite the positive aesthetic results, the use of these abutments in posterior areas, where chewing forces are intense due to their mechanical properties, remains a controversial issue. Implantabutment connection is also important in ensuring the long-term prosthetic success of implant-supported therapy, which has become quite widespread. The achievement of the implantabutment connection is affected by various factors such as mechanical variables, force distribution, and microleakage. Abutments have different interface designs. It is aimed to increase the implant connection stability with different interfaces and to decrease the possible complication risks. Nowadays, different abutment materials, implant abutment connection systems and production methods are developed in order to achieve aesthetic results, reduce the failure rate encountered at the abutmnet level and provide long-term stability of the treatment.

Günümüzde; CAD/CAM sistemleri ile protetik restorasyonlar uygulanırken dijital ölçüler kullanılmaktadır. Dijital ölçüler, doğrudan klinikte ağız içerisinden hekim tarafından elde edilebildiği gibi hekim tarafından alınan geleneksel ölçülerden üretilen dental modellerden laboratuvarda teknisyenlerce taranmasından da elde edilebilmektedir. Modern yaşantının getirmiş olduğu gereksinimlerden bir diğeri de klinikte seanslar esnasında harcanan sürenin ve tedavinin başlangıcı ve bitişi arasında geçen sürenin en aza indirgenmesidir. CAD/CAM sistemlerindeki gelişmeleri hızlandırdığı gibi bu sistemlere klinisyenler ve teknisyenlerce farklı yaklaşımların geliştirilmesine de ön ayak olmaktadır. Bu çalşmadaki amaç; direkt dijitalizasyon ile prepare edilmiş dişlerden elde edilen ve Polivinilsiloksan ölçüden üretilen çalışma modellerinden indirekt dijitalizasyon ile elde edilen dijital ölçüler kullanılarak, IPS e.max CAD (Ivoclar Vivadent, Schaan, Liechtenstein) bloklardan millenen tek kron restorasyonlarda internal ve marjinal uyumun karşılaştırılmasıdır. Bu amaçla, dental literatürde bugüne kadar kullanılmamış olan bir yöntem ile; restorasyon ile diş ara yüzeyindeki siman film kalınlığı mikro-CT kullanılarak hacimsel olarak değerlendirilmiştir. Elde edilen sonuçlara göre, direkt dijitalizasyon ve indirekt dijitalizasyon grupları arasında marjinal ve internal aralık değerleri arasında hem çoklu varyans analizi sonucu gruplar genelinde hem de post hoc ikili karşılaştırma testleri sonucunda istatistiksel olarak anlamlı farklar tespit edilmiştir. Toplam hacim değerleri kıyaslandığında çoklu varyans analizi sonucunda istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunurken, sonrasında uygulanan ikili karşılaştırma analizi sonucunda direkt dijitalizasyon ve indirekt dijitalizasyon grupları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır. Kesitsel ölçümler 2 düzlem (Sagittal ve Frontal) üzerinde belirlenen 12 nokta referans alınarak kaydedilmiştir. Kesitsel ölçüm değerleri karşılaştırıldığında ise, 4 adet marjinal kesitten, palatinal marjinal kesit haricindeki 3 marjinal kesitte direkt dijitalizasyon istatistiksel olarak anlamlı bir farkla daha iyi sonuçlar sergilerken; internal alan kesitlerinden sadece mezyo-insizal köşe değerlerinde direkt dijitalizasyon grubu istatistiksel olarak anlamlı düzeyde üstünlük sergilemiş, bunun dışındaki internal alan kesit ölçümlerinde gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunamamıştır., Nowadays; digital impressions are used in appliance of prosthetic restorations with CAD/CAM systems. Digital impressions can be obtained directly from the mouth by the physician in the clinic or by scanning the dental models produced by the conventional impression methods performed by the physician by the technicians in the laboratory. Another requirement brought by modern life is the need to minimize the time spent during clinical sessions and the time between the beginning and the end of the treatment, which accelerates the developments in CAD/CAM systems, as well as leading the development of different approaches to these systems by clinicians and technicians. The aim of this study is; to compare internal and marginal fit of single crown restorations milled from IPS e.max CAD (Ivoclar Vivadent, Schaan, Liechtenstein) blocks, using digital impressions obtained by indirect digitalization obtained from dental models produced from conventional Polyvinylsiloxane impression and direct intraoral digitalization. For this purpose, with a method that has not been used in the dental literature until today; The cement film thickness at the intaglio surface of the restoration was evaluated volumetrically using micro-CT scans. According to the results, statistically significant differences were detected between the marginal and internal fit values between the direct digitalization and indirect digitalization groups, according to the results of variance analysis among groups and post hoc analysis applied afterwards. When the total volume values were compared, statistically significant differences were found according to the results of variance analysis among groups; however no statistically significant difference was found between direct digitalization and indirect digitalization groups according to the post hoc analysis apllied afterwards. Cross-sectional measurements were recorded with reference to 12 points determined on 2 planes (Sagittal and Frontal). When the cross-sectional measurement values were compared, for direct digitalization; 3 of 4 marginal sections except the palatinal marginal section showed better results with a statistically significant difference; The direct digitalization group showed a statistically significant advantage only in mezyo-incisal corner values among the internal fit sections, except that there was no statistically significant difference between the groups in terms of internal fit section measurements.

Amaç: Bu çalışmanın amacı diş hekimliğinde dijitale doğru bir dönüşüm yaşanılan bu dönemde, dijital diş hekimliği hakkında YouTube™ videolarının içerik kalitesinin ve demografik özelliklerinin değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntemler: Google Trends internet sitesinde dijital diş hekimliği hakkında en çok arama yapılan terimin ‘dijital diş’ olduğu belirlendi. Bu anahtar kelime kullanılarak YouTube™’da arama yapıldı ve en fazla görüntülenen 100 video içerisinden kriterleri karşılayan 54 video çalışmaya dahil edildi. Altı başlıktan oluşan bir içerik kalitesi puan sistemi kullanılarak videolar içerik yönünden zayıf, orta ve iyi olarak sınıflandırıldı. Ayrıca "global kalite skalası" na göre de videolar değerlendirildi. İstatistiksel değerlendirme için verilere Kruskal-Wallis testi ve ikili karşılaştırmalar için MannWhitney U testi uygulandı (p < 0.05). Bulgular: Videoların çoğunlukla (% 38.88) diş hekimleri tarafından yüklendiği, % 37.03’ünün dental şirketler tarafından yüklendiği ve bunu TV kanalları tarafından yüklenen videoların takip ettiği (% 24.07) görüldü. Diş hekimi kaynaklı videoların istatistiksel olarak anlamlı şekilde daha fazla görüntülenme (p = 0.036) ve beğenilme sayısına (p = 0.015) sahip olduğu görüldü. Kullanım kalitesi bakımından videoların % 18.51’i içerik olarak iyi, % 44.44’ü orta, % 37.03’ü ise zayıf bulundu. Sonuç: YouTube™ video platformunda dijital diş hekimliği hakkındaki bilgilerin sınırlı olduğu görüldü. Bu alanda uzman diş hekimlerinin ve akademisyenlerin doğru bilgilerin paylaşılmasında daha fazla rol almasının yararlı olacağı düşünülmektedir., Background: The aim of this study was to investigate videos related to digital dentistry on YouTube™ in terms of quality of content and demographic characteristics, in this period of digital transformation in dentistry. Methods: The most frequently used search term for digital dentistry on the Internet was found as ‘‘digital tooth’’ by Google Trends. Then a search was conducted on YouTube™ using that keyword. Within the first most screened 100 results, 54 videos that meeting criteria were included for analysis. Videos were classified according to the content as poor, moderate and good by using a six point quality of content score system, and also quality of the videos were examined by using global quality scale. The Kruskall-Wallis test and Mann-Whitney U tests were applied to the data for statistical evaluation (p

Endodontik tedavi sonrası kron harabiyetinin arttığı molar dişlerin protetik rehabilitasyonunda, direkt ve indirekt restorasyonlar dahil olmak üzere farklı konvansiyonel tedavi yöntemleri uygulanabilir. Bilgisayar destekli tasarım/bilgisayar destekli üretim (CAD/CAM) ve adeziv teknolojideki gelişmeler ile birlikte endokron restorasyonlar konvansiyonel tedavilere alternatif olarak gösterilmiştir. Endokronlar, kor yapısı ve kron restorasyonunu bünyesinde birleştiren, çoğunlukla pulpa odasından, gerektiğinde de kök kanallarından tutuculuk sağlayarak (makroretansiyon), adezivlerle yeterli stabiliteyi elde eden (mikroretansiyon) monoblok restorasyonlardır. Bu olgu sunumunda kanal tedavili dişlerin endokron restorasyonları ile rehabilitasyonu dört farklı vakada ele alınmıştır. Vakalardan üçü, CAD/CAM sistemi ile lityum disilikat seramik bloklar kullanılarak üretilen endokron restorasyonlarını; bir vaka ise laboratuvarda indirekt kompozit rezin kullanılarak üretilen molar endokron restorasyonunu açıklamaktadır. Bu olgu sunumunun amacı; madde kaybı fazla olan kanal tedavili dişlerdeki sağlıklı diş dokusunun ve kanal dolgusunun korunmasını sağlayan endokron restorasyonların aşamalarının anlatılması ve klinik takip sonuçlarının aktarılmasıdır., After endodontic treatment, different conventional treatment methods can be applied in prosthetic rehabilitation of molar teeth, including direct and indirect restorations. Thanks to the help of computer aided design / computer aided manufacturing (CAD / CAM) and developments in adhesive technology, endocrown restorations have shown an alternative to conventional systems. Endocrowns are monobloc restorations that combine the restoration of the core structure and crown restoration, often by providing stabilization from the pulp chamber and from the root canals (macroretansion) to obtain adequate stability with adhesives (microretansion) when needed. In this case report, endocrown restoration and rehabilitation of endodontically treated teeth were discussed in four different cases. Three of the cases describe the molar endocrown restorations produced using lithium disilicate ceramic with CAD/CAM, and one case describes the molar endocrown restoration produced using indirect composite resin in the laboratory. The purpose of this case report is; to explain the stages of endocrown restorations which provide protection of healthy tooth tissue and canal filling in the endodontically treated teeth, and to report the clinical follow-up results.

Omurganın 3 boyutlu deformitesi olan skolyoz, gövdede asimetri oluşturması nedeniyle alt ekstremitede yüklenme değerlerini etkiler. Bu durum yüklenme asimetrileri ve postüral dengesizliğe neden olabilmektedir. Adolesan idiopatik skolyozlu (AİS) bireylerde Bilgisayar Destekli Tasarım ve Bilgisayar Destekli Üretim (CAD-CAM) teknolojisi ile üretilen korse kullanımında oluşan plantar basınç ve denge parametreleri değişikliklerini incelemek amacıyla yaptığımız çalışmamıza; Bilim Ortez Protez Merkezi'ne korse uygulanan 10-19 yaş arasında 30 AİS'li birey dahil edildi. Bireylere; deformitelerini nasıl algılarını tespit etmek üzere Walter Reed Görsel Değerlendirme Skalası (WRVAS) ve kozmetik defekti ölçmek amacıyla Posterior Gövde Simetri İndeksi (POTSİ) değerlendirmesi yapıldı. Bunlara ilave olarak korsesiz ve CAD-CAM yöntemi ile üretilen korseli pedobarografik analiz yapıldı. Pedobarografik analizlerde; statik basınç, stabilometrik-salınım ve dinamik basınç değerleri elde edildi. Verilerin analizinde veriler `Statistical Package for Social Sciences` IBM SPSS Version 22.0 kullanıldı. Elde edilen verilere göre; korse kullanımının statik analiz sonuçları incelendiğinde yüklenme değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı (p>0,05). Dinamik analiz verilerinde ise korse kullanımının sol adım uzunluğu ve ivmeyi azalttığı belirlendi (p0,05).Bu çalışma `2019-22` proje numarası ile İstanbul Medipol Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri (BAP) desteği ile gerçekleştirildi. Scoliosis is a 3-dimensional deformity of the spine, as it creates asymmetry in the trunk, it affects the loading values in the lower limbs. This may cause loading asymmetries and postural imbalance. In our study we aimed to examine the changes of plantar pressure and balance parameters in the use of brace produced by Computer Aided Design and Computer Aided Manufacturing (CAD-CAM) technology in patients with adolescent idiopathic scoliosis (AIS). The study included 30 participants with AIS between the ages 10-19 who were applied for a brace tretment at the Bilim Orthotics and Prosthetics Center. Walter Reed Visual Evaluation Scale (WRVAS) used to detect deformity perceptions, and posterior body symmetry index (POTSI) used to measure cosmetic defects in individuals with AIS. Additionaly, Pedobarographic analysis was performed with braces produced by CAD-CAM method. Static pressure, dynamic pressure, and stabilometric-oscillation values were obtained in pedobarographic analysis. `Statistical Package for Social Sciences` IBM SPSS Version 22.0 was used to perform the analysis of the data. According to the data obtained; it was found that the using of braces did not change the loading values to be statistically significant in static analysis (p> 0.05). According to dynamic analysis results, it was determined that the using of a brace significantly reduced length of steps and acceleration on the left side (p 0.05).This study was carried out with the support of Istanbul Medipol University Scientific Research Projects (SRP) with the project number `2019-22`. 95

Amaç: Bu çalışmanın amacı CAD/CAM ile tasarlanmış hem monolitik hem de iki tabakalı farklı malzemeler kullanılarak hazırlanan restorasyonların kırılma dayanımlarının karşılaştırılmasıdır.Gereç ve Yöntemler: Çekilmiş ve prepare edilmiş bir premolar dişten altmış adet Cr-Co metal die çoğaltıldı ve farklı CAD/CAM materyalleri ile restore edildi.Örnekler, kullanılan CAD / CAM malzeme türüne göre beş gruba (n = 12) ayrılmıştır: Grup S, monolitik zirkonya ile güçlendirilmiş lityum silikat; Grup ZI, iki tabakalı zirkonya alt yapılı lityum disilicate; Grup ZE, iki tabakalı zirkonya alt yapılı resin-infiltre hibrid seramik; Grup PI, iki tabakalı poli-eter-keton-keton (PEKK) alt yapılı lityum disilicate; ve Grup PE iki tabakalı PEKK alt yapılı resin-infiltre hibrid seramik. Tüm örnekler selt-etch resin siman ile (Multilink N), Cr-Co metal die lara simante edildi. Örnekler çiğneme simülatörü ile yaşlandırıldı ve daha sonra kırılma testi yapıldı. Verilerin istatistiksel analizi, kırılma değerleri açısından Kruskall-Wallis ve Mann-Whitney U testleri (=0,05) ile yapılmıştır.Sonuç: Monolitik restorasyon şeklinde hazırlanan Grup S (1930 N) diğer gruplara göre en yüksek kırılma dayanımı göstermiştir (p

Farklı Cila Sistemleri Uygulanan CAD/CAM Materyallerinin Renk Stabilitelerinin İncelenmesiBu çalışmanın amacı, farklı CAD/CAM materyallerin farklı cila sistemleriyle cilalanmasının ardından, renklendirici içeceklerde bekletilerek materyallerde meydana gelen renk değişiminin incelenmesidir.Çalışmamızda, üç farklı rezin içerikli CAD/CAM blok Cerasmart (GC Corporation, Tokyo, Japonya), Coltene Brilliant Crios (Coltene, Altstätten, İsviçre) ve SHOFU Blok HC (SHOFU Dental Corporation, Kyoto, Japonya) kullanıldı. Bloklardan 2 mm kalınlığında, toplamda 540 adet örnek hazırlandı (n=20). Çalışmada kullanılacak olan CAD/CAM bloklar uygulanacak olan cila sistemine göre 3 ana gruba ayrıldı. Materyallere uygulanacak olan yüzey bitirme ve cilalama sistemleri Sof-Lex Diamond Polishing System (3M ESPE, St. Paul, Amerika), Identoflex Diamond Ceramic Polisher (KerrHawe SA) ve Coltene Diatech Shape Guard Polishers (Coltene, Altstätten, İsviçre)'dir. Cilalama prosedürünün arkasından örnekler tekrardan 3 alt gruba ayrıldı ve 3 farklı renklendirici solüsyonda 15 gün süresince sabah akşam olmak üzere günde 2 kez 1'er saat bekletildi. Çalışmada kullanılan içecekler filtre kahve, kola ve distile su olarak belirlendi. Renk ölçümleri başlangıç, 1., 7. ve 15. günlerde VITA Easyshade Compact (VITA Zahnfabrik, Bad Säckingen, Almanya) spektrometre cihazı kullanılarak yapıldı. Veriler tek yönlü varyans analizi (ANOVA), Kruskal Wallis testi, Tukey ve Dunn testleri kullanılarak analiz edildi (p

Diş hekimliğinin klinik ve laboratuvar aşamalarına dahil edilen ve gün geçtikçe gelişerek yükselen dijital diş hekimliği günümüzde yaygın kullanım alanına sahiptir. Bilgisayar destekli tasarım ve bilgisayar destekli üretim yani CAD-CAM sistemleri kullanılarak estetik beklentiyi karşılayan ve kısa sürelerde üretilebilen protezler hasta ve hekimin konforunu oldukça artırmıştır.Bu sistemlerde optik veri eldesi sistemin ilk ve en önemli basamağıdır dolayısıyla bu prosedürün eksiksiz ve doğru bir şekilde tamamlanması oldukça büyük önem teşkil etmektedir. Dijital ölçünün eldesi intraoral kameralar kullanılarak ağız içerisinden veya ekstraoral tarayıcılar kullanılarak model üzerinden elde edilebilir. Ancak klinik ortamda intraoral kamera sisteminin mevcut olmayışı, ekonomik sebepler, hastanın çeşitli patolojik rahatsızlıkları intraoral olarak veri eldesine imkan vermeyebilir. Bu durumlarda konvansiyonel yöntemler ile elde edilen ölçüler ile model elde edildikten sonra ağız içindeki mevcut durum dijital ortama aktarılabilir. Verilerin optik olarak algılanarak dijital ortama aktarılmasına dayanan bu sistemde yüzeyin algılanmasında rengin etkisinin önemli olduğu tarafımızdan düşünülmektedir. Literatürde bu sistemlerin çeşitli etkinlikleri değerlendirilmiş olsa da renk açısından sistemlerin etkilenebilirliğinin değerlendirildiği bir çalışmaya tarafımızdan rastlanmamıştır. Çalışmamızda; 8 farklı renkteki tip IV alçı ile hazırlanan modellerin Sirona firmasının CEREC AC/Omnicam'in Cerec 4.5.2 ve Cerec Ortho yazılımlarında, in Eos x5'in in Lab yazılımında single ve multiple exposure modları ile çalışma grubu görüntüleri elde edilmiştir. Bu görüntüler kontrol grubu ile Geomagic Design X programı kullanılarak üst üste getirilmiş ve ölçümlerin mikron cinsinden sapmaları karşılaştırılmıştır.Elde edilen bulgularda renk 7 tüm sistemler içerisinde en düşük mikron sapma değerini vermiştir. Yazılımlar arasında yapılan karşılaştırmada mikron sapma değerleri en düşük Cerec Ortho'da elde edilmiştir. Bunu sırası ile Cerec Omnicam, in Lab multiple ve in Lab single izlemiştir. Ölçüm noktalarının belirlendiği 1. ve 7. dişler karşılaştırıldığında sağ 1. dişin mikron cinsinden sapma değeri 7. dişten istatistiksel olarak yüksek olarak saptanmıştır. Sağ 1. dişin mikron cinsinden sapma değeri ise sol 1. dişten yüksek olarak saptanmıştır.Dijital veri eldesinde rengin etkili olduğu, tam ark taramalarında sadece tarama metodunun değil sistemin de yönlendirmesinin gerektiği belirlenmiştir. Dijital tarayıcı sistemlerde veri eldesindeki hassasiyet üzerine rengin etkisi için daha fazla çalışma yapılmalıdır. Digital dentistry, which has been included in the clinical and laboratory stages of dentistry and has been growing day by day, has been used widespread today. Computer-aided design and manufacturing systems, that is, CAD-CAM systems that meet aesthetic expectation and prosthesis that can be produced in a short time have greatly enhanced the comfort of the patient and the physician.In these systems, optical data is the first and most important step of the system, so it is of utmost importance that this procedure is complete and accurate. Digital measurements can be obtained from the mouth using intraoral cameras or from the model using extraoral scanners. However, the absence of the intraoral camera system in the clinical setting due to economic reasons or various pathological disorders of the patient may not allow intraoral data withdrawal. In this case, the current state in the mouth can be transferred to the digital domain after the model is obtained by the impressions obtained by conventional methods. We consider that the effect of color on surface detection is important in this system, which is based on transferring the data optically and transferring it to the digital medium. In the studies we have conducted on the plasters used for modeling, no such data has been found in the literature to the best of our knowledge. Although the various activities of these systems have been evaluated in the literature, the effectiveness of systems in terms of color has not been yet evaluated.In our study; Models prepared with 8 different color grades of type IV gypsum were digitally scanned with Sirona company's CEREC AC / Omnicam Cerec 4.5.2 and Cerec Ortho software, in Eos x5 in Lab software with single and multiple exposure modes. These obtained images were superimposed using the control group with Geomagic Design X and the deviations of the measurements in microns were compared.As a result, color 7 has the lowest micron deviation value among all systems. In the comparison between softwares, the lowest micron deviation values were obtained in Cerec ortho. This is followed by Cerec Omnicam, in Lab multiple and in Lab single. When comparing the 1st and 7th teeth which were the determined measuring points, the deviation value in terms of microns on right 1st tooth is statistically higher than 7th tooth. The deviation value in terms of microns on right 1st tooth is higher than the left 1st tooth.We determined that color has an effect on obtaining digital data. For full arc scanning, it has been determined that scanning procedure is not enough, to get better results the system should also direct scanning method. In conclusion, the effect of color on digital scanners have to be studied in large series. 97

Bu in-vitro çalışmanın amacı; nanoseramik ve hibrit seramikyapıda olan üç farklı materyalin bağlantı yüzeyleri pürüzlendirildikten sonrayaşlandırma işlemi sonrası dişe bağlanma dayanımlarının karşılaştırmalı olarakdeğerlendirilmesi ve taramalı elektron mikroskobu ile görüntülenmesidir. Buçalışmayı gerçekleştirmek için çürüksüz insan santral, kanin ve molar dişleri seçildi vedişlerin vestibul yüzleri kesilerek mine ve dentin yüzeyleri açığa çıkarıldı. Üç farklırezin matriks bloktan (Enamic, Cerasmart ve Lava Ultimate) 5x5x2 mm lik kareprizma şeklinde toplam 84 adet örnek elde edildi. Bu seramik örnekler dual sertleşenrezin siman (Variolink II) ile dişlere yapıştırıldı. Her gruptan n=14 örneğe 3000 döngütermal döngü uygulandı. Makaslama bağlanma dayanımı testi universal test cihazıkullanılarak gerçekleştirildi. Materyallerin yapısını ve adeziv rezin siman ile dentinarasındaki bağlantı yüzeyini incelemek için elektron mikroskobu kullanıldı. Verilerinnormal dağılıma uygunlukları Shapiro Wilks testi ile incelendi. Normal dağılımgösteren veriler tek yönlü varyans analizi kullanılarak karşılaştırıldı. Gruplar arasındafarklılık bulunduğu durumda Tukey HSD testi, gruplar arasında farklılık olmadığındaise Kruskal Wallis testi kullanıldı. Analizler 0.05'lik güven aralığında gerçekleştirildi.Termal döngü öncesi ve sonrası tüm gruplar için bağlanma değerleri arasındaki farkistatistiksel olarak anlamlı bulundu. Termal döngü öncesi ve sonrası bağlanmadeğerleri yüksekten düşüğe sırasıyla Enamic, Lava Ultimate ve Cerasmart olarakbelirlendi. Termal döngü sonrası bağlanma dayanımı değerlerinde en fazla düşüşCerasmartta görülürken en az düşüş Enamic grubunda görüldü. The purpose of this in-vitro study is; to comparative evaluation of shearbond strength of three different materials which are nanoceramic and hibrit ceramicstructure and scan with a scanning electron microscope. To accomplish this study,extracted carious-free human incisor, canine and molar teeth were selected andvestibule surfaces were cut flat to get a flat enamel and dentin surfaces. A total of 84beans were produced in the form of 5x5x2 mm square prisms from three different resinceramic blocks (Enamic, Cerasmart, Lava Ultimate). This ceramic specimenscemented to tooth surface with dual cure resin cement (Variolink II). 3000 termalcycles were applied to half of the 28 specimens from each groups. Shear bond strengthtest was performed using a universal testing machine. A scanning electron microscopewas used for the evaluation of the bonding surfaces between adhesive resin cementand dentine. Normal distributions of the data were examined by Shapiro Wilk test.Normal distribution data were compared using one-way analysis of variance. TukeyHSD was used when testing differences among the groups, Kruskal Wallis test wasused when there was no difference. Analyzes were conducted at a confidence intervalof 0.05. The difference among the bond strength in all groups before and after thethermal cycling was found statistically significant. The bond strength values beforeand after the thermal cycling were determined as Enamic, Lava Ultimate andCerasmart in descending order, respectively. The highest decrease in bond strengthafter thermal cycling was seen in Cerasmart and the least decrease was seen in Enamicgroup. 93

Eksik dişlerin protetik rehabilitasyonunda; metal-seramik restorasyonların kullanımıyla hem estetik hem de fonksiyon açısından başarılı sonuçlar elde edilmektedir. Geçmişte bu restorasyonlarda alt yapı olarak sıklıkla döküm yöntemiyle elde edilen metaller kullanılmaktaydı. Fakat döküm yönteminin oldukça zahmetli ve uzun zaman alan bir yöntem olması ve elde edilen restorasyonun uyumsuz olabilmesi nedeniyle araştırıcılar farklı arayışlara yönelmişlerdir. Lazer üretim teknolojileri ve CAD/CAM ile yapılan milleme işlemleriyle blok malzemeden alt yapı üretim teknolojileri gündeme gelmiştir. Bu çalışmada farklı yöntemlerle hazırlanan kobalt-krom (Co-Cr) metal alt yapıları ile farklı markalardaki porselenlerin pişirilmesi sırasında farklı soğutma sürelerinin bağlantıya olan etkisinin incelenmesi amaçlandı. Böylece hem farklı yöntemlerle elde edilen alt yapı materyallerinin hem de farklı porselen markası ve soğutma sürelerinin bağlanma dayanımına olan etkileri karşılaştırılmalı olarak incelendi. Çalışmada; döküm, milleme ve lazer sinterizasyon gibi farklı teknikler kullanılarak elde edilen Co-Cr içerikli metal altyapılar ile iki farklı porselen markası (Noritake EX3 ve G-Ceram) kullanıldı. Porselenlerin pişirilmesi sırasında farklı soğutma süreleri uygulandı. Bağlanma çeşitleri SEM analizi ile tespit edildi. Çalışmanın sonucunda farklı yöntemlerle elde edilen metal alt yapılarının bağlanma dayanımları arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı olduğu görüldü (p0,05) diğer gruplarla yapmış oldukları bağlanma dayanımları arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p

Amaç: Kompozit rezinlerle tamir edilebilen CAD/CAM blokların tamir kapasitesi bazı faktörlerle ilişkilidir. Bu çalışmanın amacı; iki farklı CAD/CAM bloktan elde edilen, termal yaşlandırma işlemi uygulanmış ve uygulanmamış örneklere üç farklı yüzey işlemi uygulayarak kompozit rezinle bağlanabilme kapasitelerini mikrotensile testi ile değerlendirmektir. Tamir işlemleri için silanlı ve silansız gruplar oluşturulacak ve universal adeziv sistemlerle tamir edilen CAD/CAM bloklarda bağ dayanımına silanın etkisi de değerlendirilecektir. Aynı zamanda kompozit rezin ile tamir edilen iki farklı CAD/CAM bloğun renklendirici bir solüsyonda bekletilmesinden sonra CAD/CAM blok ve kompozit rezin arasındaki olası renk uyumsuzluğunun değerlendirilmesi de amaçlanmaktadır.Materyaller ve yöntemler: Çalışmanın birinci kısmında; Lava Ultimate (nLava = 12) ve Vita Enamic (nVita = 12) CAD/CAM blokları kullanılarak 4 mm yüksekliğinde toplam 24 örnek hazırlandı. Örneklerin yarısına termal döngü (10000 termal döngü) işlemi uygulandı. Daha sonra bütün örneklere üç farklı yüzey işlemi (Er, Cr: YSGG lazer, frez ve kontrol) uygulandı. Termal döngü işlemi görmüş ve görmemiş örneklerin yarısı, universal bir adeziv (Single Bond Universal, 3M ESPE, ABD) ve bir nanofil kompozit rezin (Filtek Ultimate, 3M ESPE, ABD) kullanılarak restore edildi. Örneklerin diğer yarısı da aynı prosedüre ek olarak silan da kullanılarak restore edildi. Her grup için mikro-gerilim bağ dayanım testinde test edilmek üzere en az 20 çubuk şeklindeki örnek (1x1x8 mm) bir mikro kesme cihazı kullanılarak hazırlandı ve mikro-gerilim bağ dayanım testi yapıldı. Çalışmanın ikinci kısmında; Lava Ultimate (nLava = 36) ve Vita Enamic (nVita = 36) CAD/CAM blokları kullanılarak 1,2 mm yüksekliğinde toplam 72 örnek hazırlandı. Örnekler rastgele 3 farklı gruba ayrıldı ve örneklere üç farklı yüzey işlemi uygulandı. Yüzey işlemi uygulanan örneklerin pürüzlülüğü profilometre, AFM ve SEM cihazları ile değerlendirildi. Çalışmanın son kısmında; Lava Ultimate (nLava = 24), Vita Enamic (nVita = 24) CAD/CAM blokları ve Filtek Ultimate nanofil kompozit rezin (nFiltek=24) kullanılarak 2 mm yüksekliğinde toplam 72 örnek hazırlandı. Örneklerin yarısı distile suda diğer yarısı kahve solüsyonunda bekletilerek 1, 7, 14 ve 28. günlerdeki renk değişim farkları bir spektrofotometre (Vita EasyShade, Vita, Almanya) ile değerlendirildi. Veriler SPSS 22.0 (Statistical Package for Social Sciences for Windows version 22.0) programı kullanılarak analiz edildi. İki grup arasındaki farklar bağımsız grup t-testi ile analiz edildi. İkiden fazla bağımsız grup arasında niceliksel sürekli verilerin karşılaştırılmasında Tek yönlü Anova testi kullanıldı. Anova testi sonrasında farklılıkları belirlemek üzere tamamlayıcı post-hoc analizi olarak Scheffe testi kullanıldı (p0,05). Frez ile yüzey işlemi yapılmış Lava Ultimate grubu (LB1), frez ile yüzey işlemi yapılmış Vita Enamic grubuna göre (EB1) daha yüksek bağlanma değeri gösterirken; lazer ile yüzey işlemi yapılmış Vita Enamic grubu (EC1), lazer ile yüzey işlemi yapılmış Lava Ultimate grubuna (LC1) göre daha yüksek bağlanma değeri gösterdi (p0,05). Kahve solüsyonunda bekletilen örnekler distile suda bekletilen örneklere göre daha fazla renk değişimi gösterdi. Kahve solüsyonunda bekletilen kompozit rezin örnekler 28. gün sonunda bütün diğer örneklerden daha fazla renklenme gösterdi (p0.05).Sonuç: Hibrit ve nano-seramik CAD/CAM bloklar farklı yüzey işlemleri sonrasında kompozit rezinlerle tamir edilebilirler. Tamir işlemleri sırasında silan ve/veya silanlı bir adeziv sistem kullanılması bağlanma değerini arttırır. Termal yaşlandırma sonrasında tamir edilen örneklerin bağlanma değerlerinde anlamlı bir değişiklik saptanmamıştır ve bu bilgi doğrultusunda, CAD/CAM bloklar uzun dönem geçtikten sonra bile tamir edilebilir. Ancak tamir edilen CAD/CAM bloklar ile tamirde kullanılan nanofil kompozit arasında ilerleyen dönemlerde renk farklılıklarının oluşması muhtemeldir.Anahtar Kelimeler: CAD/CAM blok, Er, Cr; YSGG lazer yüzey işlemi, mikrotensile, renk, pürüzlülük Aim: CAD/CAM hybride blocks can be repair with composite resins and repair capacity of these blocks are related to some factors. The aim of this study is to evaluate the capacity of composite resin bonding with microtensile test by applying three different surface treatments two different CAD/CAM blocks which thermal cycling applied and not applied. The silane and silane groups will be formed for repair operations and the effect of silane on bond strength will be evaluated in CAD/CAM blocks repaired by universal adhesive systems. It is also aimed to evaluate possible color discrepancy between CAD/CAM block and composite resin after two different hybrid CAD/CAM blocks repaired with composite resin are stored in a colorant solution.Material and methods: In the first part of our study; totally 24 specimens 4 mm height were prepared using Lava Ultimate (nLava=12) and Vita Enamic (nVita=12) CAD/CAM blocks. Half of the specimens were thermocyled for each group (10000 thermocyle). Specimens were surface treated with 3 different method (Er, Cr: YSGG laser, bur and control). While half of the thermocycled and non-thermocycled specimens were restored with using a universal bonding agent (Single Bond Universal, 3M ESPE) and a nanofill composite resin (Filtek Ultimate, 3M ESPE) silane was used at the other half in addition to the same procedure. At least 20 bar specimens for each group (1x1x8 mm) were prepared using a microcut and microtensile test were performed. In the second part of our study; totally 72 specimens 1.2 mm height were prepared using Lava Ultimate (nLava=36) and Vita Enamic (nVita=36) CAD/CAM blocks. Specimens were surface treated with 3 different method (Er, Cr: YSGG laser, bur and control) and the surface roughness was evaluated in profilometer AFM and SEM. In the last part of our study; totally 72 specimens 2 mm height were prepared using Lava Ultimate (nLava=36) and Vita Enamic (nVita=36) CAD/CAM blocks. Half of the samples were immersed in distilled water and the other half in the coffee solution and color change differences on the 1st, 7th, 14th and 28th days were evaluated by spectrophotometer (EasyShade). Data were analyzed by using SPSS 22.0 software (Statistical Package for Social Sciences for Windows version 22.0). Differences between the two groups were analyzed by independent group t-test. One-way Anova test was used to compare quantitative continuous data between more than two independent groups.Scheffe test was used as complementary post-hoc analysis to determine the differences after the Anova test (p0.05). While Lava Ultimate group (LB1), which was surface treated with a bur, showed a higher bond strength than Vita Enamic group (EB1), which was surface treated with a bur; Vita Enamic group (EC1), which was surface treated with laser, showed higher bond strength than Lava Ultimate group (LC1) which was surface treated with laser (p 0,05). Specimens immersed in coffee solution showed more color change than specimens immersed in distilled water. Composite resin specimens which were immersed in coffee solution showed more discoloration than all other specimens at the end of 28th day (p 0.05).Conclusion: Hybrid and nano-ceramic CAD/CAM blocks can be repaired with composite resins after different surface treatments. The use of an adhesive system with a silane and / or only silane during repair increases the bond strength. No significant change was observed in the bond strength of the specimens which thermal cycling was applied and and in accordance with this information, the CAD/CAM blocks can be repaired even after a long period of time. However, it is likely that color differences will occur between repaired CAD/CAM blocks and the nanofill composite used in repair.Keywords: CAD/CAM block, Er, Cr; YSGG laser surface treatment, microtensile, color, roughness. 161

CAD/CAM Materyallerin Yüzeylerine Uygulanan Farklı Cila Sistemlerinin Yüzey Topoğrafyasına EtkisiBu çalışmanın amacı, farklı CAD/CAM restoratif materyallere uygulanan farklı cilalama prosedürlerinin, materyallerin yüzey özellikleri üzerinde oluşturduğu değişimin non-kontakt lazer profilometre cihazı aracılığıyla incelenmesidir.Üç farklı rezin içerikli CAD/CAM restoratif materyalinden Cerasmart (GC Corporation, Tokyo, Japonya), LAVA Ultimate (3M ESPE St Paul, MN, ABD), SHOFU (SHOFU Dental Corporation, Kyoto, Japonya), 3 mm kalınlığında, toplamda 150 adet örnek hazırlandı (n=10). Her bir Grup 5 farklı alt gruba ayrılarak, farklı cilalama prosedürlerine tabi tutuldu. Cilalama işlemleri, Grup 1: Optiglaze Color (GC Corporation, Tokyo, Japonya) Grup 2: Sof-Lex Diamond; Grup 3: Identoflex Diamond Ceramic Polisher Kit; Grup 4: Cosmedent Nano-Microhybrid Diamond Polish Kit; Grup 5: Diapolisher Pasta cila sistemleri ile üretici firmaların önerileri doğrultusunda gerçekleştirildi.Cilalama işleminin arkasından, hazırlanan örneklerin üst yüzeyleri non-kontakt lazer profilometre (Nanovea, 6 Morgan Ste 156, Irvine, CA, ABD) cihazı ile tarandı ve görüntüler elde edildi. Her bir grup için Ra, Rz ve Sa değerleri ayrı ayrı kaydedildi. Veriler tek yönlü varyans analizi (ANOVA), Kruskal Wallis Testi, Tukey ve Dunn testleri kullanılarak analiz edildi (p

Amaç: Bu tez çalışmasının amacı, farklı açıda üç estetik abutment materyalinintitanyum taban ve monolitik zirkonya kronlar ile bağlanma dayanımınındeğerlendirilmesidir.Materyal ve Metot: PVDF abutmentlar, üretici firmadan prefabrike olarak teminedilirken, zirkonya ve PEEK kopingler CAD/CAM sistemi ile üretildi (n=12).Kopinglerin ve titanyum tabanların bağlanma yüzeyine alumina ile kumlama, metalprimer uygulandı. Simantasyon, self-cure siman ile gerçekleştirildi. Her abutmenta,monolitik zirkonyadan kronlar üretildi (n=72). Bağlanma yüzeylerinin kumlanmasınınardından kronlar simante edildi. Çekme testlerinin ardından veriler, Kruskal Wallis veMann Whitney U testleriyle analiz edildi.Bulgular: Abutmentların kronlarla bağlanma dayanımının değerlendirilmesinde gruplararası karşılaştırmada, 0° açılı abutmentlarda materyaller arasında anlamlı farklılıkbulunmadı (p>0.05). 15° açılı abutmentlarda en yüksek bağlanma dayanımı, zirkonyaabutmentlarda bulundu (p0.05).Regarding 15° angulated abutments, the highest bond strength value was found inzirconia abutments (p>0.05). In the evaluation of bond strength of abutments to crowns,bond strength of 15° angulated abutments of zirconia group were higher than PEEK andPVDF abutments (p

Çalışmamızın amacı, titanyum yüzeyine uygulanan yüzey pürüzlendirme işlemlerinden ilk defa bu çalışmada kullanılan Fiber lazer uygulamasının, diğer yüzey pürüzlendirme yöntemlerinden olan alüminyum oksit ile kumlama ve cojet ile karşılaştırılıp; titanyum-porselen bağlanım dayanımına etkisinin incelenmesidir.Toplamda 96 adet titanyum altyapı diskleri CAD/CAM cihazında, çapı 6 mm, yüksekliği 3 mm ebatlarında olmak üzere hazırlandı. Örnekler, uygulanan yüzey işlemine göre kontrol grubu da dahil olmak üzere 6 farklı gruba ayrıldı (n=10). Uygulanan yüzey işlemlerine göre; Yb:Fiber lazer ile tek yönlü (horizontal) tarama, Yb:Fiber lazer ile iki yönlü (horizontal-vertikal) tarama, Yb:Fiber lazer ile 3 yönlü (horizontal-vertikal-hipotenüs) tarama, Cojet, Kumlama ve Kontrol grubu olmak üzere gruplar oluşturuldu.Yüzey analizi için titanyum disk yüzeylerine yapılan farklı yüzey işlemleri sonrası; her bir gruptaki örneklere SEM görüntüleme, ıslanabilirlik testi ve profilometre testi uygulandı.Titanyum disklere yüzey işlemleri yapıldıktan sonra kontrol grubu dahil olmak üzere; çapı 4 mm, yüksekliği 3 mm olacak şekilde düşük ısı porseleni (VITA Titanium Porselen) üretici firma talimatlarına uyarak uygulandı. Sonrasında hazırlanmış titanyum altyapılı porselen örnekler akrilik bloklara gömüdükten sonra 24 saat boyunca 37±1°C distile su içerisinde bekletildi. Hazırlanmış akrilik bloklara gömülmüş örneklere makaslama testi uygulandı ve sonuçlar değerlendirildi.Elde edilen verilerin istatistiksel değerlendirilmesinde; bağlantı kuvveti değerlerinin ortalamalarına ait farklılıkların karşılaştırılmasında tek yönlü varyans analizi yöntemi (One Way Anova) kullanıldı. Çalışmamızda istatistiksel anlamlılık olduğu durumlarda Tukey-HSDve Dunnett çoklu karşılaştırma istatistik testi farklılığın hangi gruplarda olduğunu belirlemede kullanıldı.Araştırmamızın sonuçlarına göre en yüksek titanyum-porselen bağlantı değerleri; kumlama ve 3 yönlü fiber lazer ile pürüzlendirilmiş gruplarda görüldü. Sonuç olarak, gruplar arasında istatiksel olarak anlamlı bir fark bulunmadı. Yb:Fiber lazer uygulamasının istatiksel olarak bir anlamı bulunmasa da porselenin titanyum diske bağlantısını arttırmada olumlu etkisi olduğu görüldü. Anahtar Kelimeler: Titanyum, Yb:Fiber Lazer, Yüzey Pürüzlendirme, Porselen The aim of our study is to compare the application of fiber laser application with aluminum oxide sand blasting and cojet, which is one of the other surface roughening methods, which is used for the first time in this study. Effect of titanium-porcelain bond strength was investigated in this study. In total, 96 samples of titanium discs were prepared in a CAD/CAM device with a diameter of 6 mm and a height of 3 mm. Samples were divided into 6 groups (n: 10), including the control group, according to the applied surface treatment. Groups were formed according to the applied surface treatments. These are; One-way (horizontal) scanning with Yb:Fiber laser, two-ways (horizontal-vertical) scanning with Yb:Fiber laser, three-ways (horizontal-vertical- hypotenuse) scanning Yb:Fiber laser, Cojet, Sand blasting and Control group. After surface treatment on surface of titanium discs for different surface treatments; SEM imaging, wettability test and profilometer test were applied to the samples in each group. After surface treatments on titanium discs, including the control group; low heat porcelain (VITA Titanium Porcelain) with a diameter of 4 mm and a height of 3 mm was applied following the manufacturer's instructions. Afterwards, porcelain samples prepared with titanium inlays were placed in acrylic blocks and kept in 37 ± 1 ° C distilled water for 24 hours. Shear tests were applied to the samples embedded in prepared acrylic blocks and the results were evaluated. In the statistical evaluation of the obtained data; One-way analysis of variance (One Way Anova) was used to compare the istatistically differences of the mean values of the bond strenght between titanium and porcelain. In our study, Tukey-HSD and Dunnett's multiple comparison statistical test were used in determining the differences among the groups.According to the results of our study, the highest bond strength values on average; sand blasting and 3-way fiber laser roughness. As a result, no statistically significant difference was found between the groups. Although Yb:Fiber laser application is not found meaningful effect on titanium porcelain bond strength statistically, this method can be useful on titanium porcelain bonding.,Key Words: Titanium, Yb:Fiber Laser, Surface Roughing, Porcelain 110

Günümüzde amalgam dolguların toksik etkileri ve kompozit rezin dolguların yetersiz mekanik özelliklerinden dolayı geniş madde kayıplı dişlerde indirekt tedavi yöntemlerine (inley, onley, overley, full kronlar) başvurulmaktadır. Bu restorasyonlar çoğunlukla laboratuvar koşullarında üretilerek hasta ağzında daha önceden açılmış olan kaviteye bir yapıştırıcı materyal kullanılarak yerleştirilmektedir.Bu klinik çalışmada; Cerasmart (GC Dental Products Europe, Leuven, Belçika) kompozit blok, Vita Enamic (Vita Zahnfabrik, Bad Sackingen, Almanya) hibrit blok ve IPS e.max CAD (Ivoclar Vivadent, Schaan, Lihteştayn) seramik bloklardan yapılmış indirekt sınıf II restorasyonların 1 yıllık klinik performansını değerlendirmek amaçlanmıştır.41 hastaya üç farklı CAD/CAM blokkullanılarak toplamda 60 adet indirekt sınıf IIrestorasyon yapıldı. Restorasyonlar, 1. hafta, 6. ay ve 12. ay sonunda modifiye FDI kriterleri kullanılarak 13 farklı kriter açısından değerlendirildi. Veriler Ki-kare, Fischer ve Mc Nemar testleri kullanılarak analiz edildi.Bir yıl sonunda yapılan 60 restorasyonun, tamamının takibi yapılabilmiştir. Bir yıl boyunca Cerasmart ve IPS e.max CAD restorasyonlarda değerlendirilen tüm kriterler açısından istatistiksel olarak anlamlı fark gözlenmemiştir (p > 0.05). Vita Enamic restorasyonları ise renk uyumu kriteri açısından tüm takip periyotlarında Cerasmart ve IPS e.max grubundan istatistiksel olarak anlamlı fark göstermiştir (p < 0.05). Sonuç olarak geniş madde kaybı olan posterior dişlerde Cerasmart kompozit blok, IPS e.max CAD seramik blok ve Vita Enamic hibrit blok başarılı klinik performans sergilemişlerdir. Bu materyallerin uzun dönem klinik performansı için daha fazla çalışmaya ihtiyaç vardır.Anahtar Kelimeler: CAD/CAM, Seramik Blok, Hibrit Blok, İndirekt Restorasyon Today, because of the toxic effects of amalgam fillings and the insufficient mechanical properties of composite resin fillings, indirect treatment methods (inlays, onlays, overlays, full crowns) are used in large-loss teeth. These restorations are usually produced under laboratory conditions and placed in the cavity previously opened in the patient's mouth using an adhesive material.In this clinical study; Cerasmart (GC Dental Products Europe, Leuven, Belgium) composite block, Vita Enamic (Vita Zahnfabrik, Bad Sackingen, Germany) hybrid block and indirect class II restorations made of IPS e.max CAD (Ivoclar Vivadent, Schaan, Liechtenstein) ceramic blocks clinical performance.A total of 60 indirect class II restorations were performed in 41 patients using three different CAD/CAM blocks. The restorations were evaluated for 13 different criteria using modified FDI criteria at the end of 1 week, 6 months and 12 months. Data were analyzed using Chi-square, Fischer and Mc Nemar tests.Cerasmart and IPS e.max CAD restorations were not statistically significant (p > 0.05). Vita Enamic restorations showed a statistically significant difference in terms of color matching criteria from Cerasmart and IPS e.max groups in all follow-up periods (p < 0.05).In conclusion, Cerasmart composite block, IPS e.max CAD ceramic block and Vita Enamic hybrid block showed successful clinical performance in posterior teeth with large material loss. Further studies are needed for the long-term clinical performance of these materials.Keywords: CAD/CAM, Ceramic Block, Hybrid Block, Indirect Restoration 120

Dijital ve Konvansiyonel Yöntemler ile Elde Edilen İnley ve Onley Restorasyonlarının Klinik Başarılarının ve Marjinal Adaptasyonlarının İn Vivo Olarak DeğerlendirilmesiCan Metiner, Şebnem Begüm Türker, Protetik Diş Tedavisi Anabilim DalıAmaç: Çalışmanın amacı geleneksel yöntemle alınan ölçülerden üretilen inley ve onley restorasyonları iki farklı dijital tarayıcı ile alınan ölçülerden üretilen inley ve onley restorasyonları ile klinik özellikler ve marjinal uyum yönünden kıyaslamaktır. Gereç ve Yöntem: Kullanılan ölçü tipine göre 3 grup oluşturulmuştur. 1. grup kontrol grubu (KON) olup geleneksel ölçü tekniği kullanılarak ölçü alınmıştır. Diğer gruplarda Trios Pod Scanner (3shape, Kopenhag, Danimarka) (TRIOS) ve Cerec AC Omnicam (Sirona, Bensheim, Almanya) (CEREC) olmak üzere 2 farklı ağıziçi tarayıcı kullanılmıştır. TRIOS ve CEREC gruplarından 20'şer adet olmak üzere toplamda 40 adet IPS e.max CAD (Ivoclar Vivadent, Schaan, Liechtenstein) ve kontrol grubunda 20 adet IPS e.max Press (Ivoclar Vivadent, Schaan, Liechtenstein) inley-onley restorasyonu toplamda 24 hastaya uygulanmıştır. FDI kriterleri ile klinik değerlendirmeler, plak indeksi, gingival indeks ve sondalanbilir cep derinliği ölçümleri başlangıç, 6. ay ve 1. yılda yapılmıştır. Marjinal adaptasyonun değerlendirilmesi için her gruptan bukkal marjin sınırı mine-sement seviyesi üstünde olan 5 adet restorasyondan başlangıç ve 1. yıl epoksi rezin replikalar elde edilmiştir. Elde edilen replikalardaki sınırlar scanning elektron mikroskobu (SEM) ile kantitatif olarak incelenmiştir. İstatiksel analizler için `Friedman Testi`, `Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi`, `Tek Yönlü Varyans Analizi Testi`, `Eşli Örnekler T Testi` ile kullanılmıştır. Bulgular: Restorasyonların hepsi başlangıç, 6. ay ve 1. yıl değerlendirmelerinde klinik olarak kabul edilebilir skorlar almıştır. SEM ile yapılan devamlı marjin değerlendirmelerinde de gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farkların olmadığı görülmüştür. Sonuç: 1 yıllık klinik takip sonucunda dijital sistemlerle elde edilen ölçülerden üretilen inley onley restorasyonların klinik özellikleri ve marjinal adaptasyonları başarılı bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: cad-cam, inley/onley, klinik takip, in-vivo, marjinal adaptasyon Evaluation of Clinical Success and Marginal Adaptations of Inlay and Onlay Restorations Manufactured After Conventional and Digital İmpressionsCan Metiner, Şebnem Begüm Türker, Department of ProsthodonticsObjectives: The aim of this study is to compare the inlay and onlay restorations fabricated from the conventional impressions and digital impressions acquired by two different systems in terms of clinical features and marginal fit. Materials and Methods: 3 groups were designed according to the system of impression used. The first group (KON) is the control group and the impression was made by conventional ways. In the other groups digital impression techniques are used. Digital impressions are made with Trios Pod Scanner (3shape, Copenhagen, Denmark) and Cerec AC Omnicam (Sirona, Bensheim, Germany) and the groups were named as TRIOS and CEREC group respectively. Forty IPS e.max CAD (Ivoclar Vivadent, Schaan, Liechtenstein) and 20 IPS e.max Press (Ivoclar Vivadent, Schaan, Liechtenstein) inlay onlay restorations were placed in 24 patients. Clinical evaluations, plaque index, gingival index and probable pocket depth measurements were made at baseline, 6 months and 1 year using FDI criterias. From the each group 5 restorations with buccal margins above the cemento-enamel junction were randomly selected and epoxy resin replicates were made. The percentage of the continous margins were quantitatively examined at the scanning electron microscope (SEM) at the baseline and 1sth year evauations. Statistical analyzes were done by `Friedman Test`, `Wilcoxon Signed Rank Test`, `One-Way ANOVA Test`, `Paired Samples T Test`. Results: All of the restorations had clinically acceptable scores at baseline, 6-month and 1-year evaluations. SEM results showed no statistically significant difference between the groups in the continuous margin evaluations. Conclusions: Based on the 1-year follow-up results, inlay and onlay restorations fabricated with digital impressions, showed acceptable scores in terms of clinical features and marginal adaptation compared to conventional impression and production and digital impression were found to be a successful alternative to conventional impressions.Key Words: cad-cam, inlay, onlay, clinical follow-up, survival, in-vivo, marginal adaptation, SEM, randomized controlled clinical trial 163

Amaç ve Kapsam: CAD-CAM teknolojisi, tek seansta restorasyona olanak sağlayan ve sisteme özel üretilen çeşitli blokların kullanıldığı bir teknolojidir. Bu restorasyonların diş dokularına bağlanmasında adeziv simantasyon önerilmektedir. Bu araştırmanın amacı; farklı yapıdaki CAD-CAM materyallerinin, üç farklı siman sistemi ile simantasyonu ve termal yaşlandırma işleminin makaslama bağlantı dayanımına etkisini incelemektir.Materyal ve Metod: Araştırmada benzer büyüklükte 63 adet molar diş kullanıldı. Dişlerin okluzal yüzeylerinden su soğutması altında ve elmas frezle 2,5 mm kesim yapıldı. 21 adet zirkonya ile güçlendirilmiş lityum disilikat seramik (Vita Suprinity), 21 adet polimer infiltre hibrit seramik (Vita Enamic) ve 21 adet rezin içerikli nanoseramik (GC Cerasmart) dörtgen örnek, kesim cihazı yardımıyla 2,5 mm kalınlığında olacak şekilde kesildi. Seramikler dişler üzerine total-etch, self-etch ve self adeziv siman sistemleri kullanılarak simante edildi. Örneklerin yarısına 5000 devirlik termal yaşlandırma uygulandı. Tüm örneklere makaslama bağlantı dayanım testi uygulandı. Kırık seramik yüzeyleri SEM/EDX analizi ile incelendi. Makaslama dayanım testine ait verilerin analizi için Shapiro Wilk testi, üç yönlü varyans analizi (ANOVA) ve Fishers LSD testlerinden faydalanıldı (SPSS, Windows 11.5). Değerler %95 güven aralığında değerlendirildi (p

Amaç: Alt ve üst molar dişlerde CEREC sistemi ile üretilen endokronların, adaptasyondeğerlerinin incelenmesiMateryal Metod: 20'şer adet 1. alt ve 1. üst daimi molar diş seçildi. Dişlerin kök kanal dolumları ve endokron preparasyonları yapıldı. Dişlere CEREC Blocs (Vita Zahnfabrik, Bad Sackingen, Almanya) ile endokron restorasyonlar uygulandı. Her diş grubunun10'ar örneğinde endokron restorasyonların santral kor bölgelerine 2'şer adet siman kaçış oluğu hazırlandı. Dişler simante edildi ve mikro-BT ile taranarak internal ve marjinal uyumları incelendi. Elde edilen verilerin istatistiksel analizi yapıldı.Bulgular: İnternal açıklık alt molar dişlerde modifikasyonsuz (Grup I) örneklerde 182 ± 59 μm olarak, modifikasyonlu örneklerde (Grup II) 167 ± 23 μm, üst molar dişlerde modifikasyonsuz örneklerde (Grup III) 215 ± 55μm, modifikasyonlu örneklerde (GrupIV) 206 ± 40 μm ölçülmüş. Endokronlara yapılan modifikasyonun ana etkisi istatistikselolarak anlamlı bulunmuştur (p=0,043). İnternal uyumda alt ve üst dişler arasındaistatistiksel olarak fark bulunmuştur (p

Amaç: Çalışmanın amacı lityum disilikat ve zirkonya ile güçlendirilmiş lityumsilikat CAD-CAM bloklara uygulanan, yaşlandırma ve renklendirme işlemlerisonrasında, bu materyallerin parlaklık değişimleri ve yüzey renklenmeleri gibi optiközellikleri arasında anlamlı bir farklılık oluşup oluşmadığını tespit etmektir.Materyal ve metot: Bu çalışmada IPS e.max CAD, Celtra-Duo ve Vita-Suprinityolmak üzere 3 farklı CAD-CAM blok kullanıldı. Toplam 144 numune (0.7x12x14)hazırlanıp glazelendikten sonra beyaz asetal rezin (DelrinÒ, DuPont, USA) zeminüzerine, translusent dual-cure rezin siman (NX3 Third Generation, Kerrdental, USA)kullanılarak simante edildi. Toplamda 5000 termal döngü (50C-550C) uygulandıktansonra, her bir grup rastlantısal olarak; distile su, kahve, çay ve şarap olmak üzere 4 altgruba (n=12) ayrılarak 180 saat boyunca (10 yıllık klinik simülasyon) renklendiricisolüsyonlarda bekletildi. Spektrofotometre cihazı (Vita-Easyshade V, Vita-Zahnfabrik,Germany) ile, renk ölçümleri; parlaklık ölçüm cihazı (SGM60, PCE Instruments,Germany) ile parlaklık ölçümleri yapıldı. Renk değişimi (DE) değerleri, CIEDE2000formülüne göre hesaplandı. Parlaklık değişimi (DGU) [GU1-GU2] eşitliği kullanılarakhesaplandı. Parlaklık, L*, a*, b* ve DE değerleri iki yönlü varyans analizi iledeğerlendirildi. Ana etkilerin anlamlı olduğu durumlarda Bonferroni düzeltmesi ile çoklukarşılaştırmalar yapıldı (p=0.05).Bulgular: Bloklar arasında renklenme miktarları açısından anlamlı bir farklılıktespit edilmemiştir. Renklendirme sonrası, tüm örneklerdeki renklenme, kabul edilebilirrenk değişimi eşiğinin (DE>1.77) üzerinde bulunmuştur. Bloklar arasında en yüksekparlaklık değerleri IPS grubunda tespit edilmiştir. Renklendirici solüsyonların parlaklıkdeğişimine etkileri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştırSonuç: Lityum disilikat ve zirkonya içerikli lityum silikat CAD-CAM bloklarıarasında, renk değişimi açısından farklılık gözlenmemiştir. Renklendirici solüsyonlarınparlaklık üzerinde etkisinin olmadığı görülmüştür. Materials and method: IPS e.max CAD, Celtra-Duo and Vita-Suprinity CADCAMblocks were used in this study. Total of 144 specimens (0.7x12x14) were prepared,glazed and cemented on white acetal resin (DelrinÒ, DuPont, USA) with translucent dualcureresin cement (NX3 Third Generation, Kerrdental, USA). Thermocycling wasperformed at 5000 cycles (50C-550C) and each group was randomly separated into 4subgroups (n=12): distilled water, coffee, tea and wine and steeped in solutions for 180hours (10 years' clinical simulation). Color change was measured with spectrophotometer(Vita-Easyshade V, Vita-Zahnfabrik, Germany) and gloss values were measured withglossmeter (SGM60, PCE Instruments, Germany). Color change (DE) was calculatedusing CIEDE2000 formula. Gloss change (DGU) was calculated using [GU1-GU2]formula. Gloss, L*, a*, b* and DE were analyzed by two-way variance analysis. In caseswhere the main effects are significant, multiple comparisons with Bonferroni correctionare performed (p=0.05). 78

CAD/CAM seramiklerine olan ilgi; kolay üretilmesi, üstün estetik özellik göstermesi, okluzal kuvvetler karşısında yeterli kırılma dayanımı ve dişle seramik arasında yeterli bağlanma dayanımı göstermesi nedeniyle artmaktadır. Çalışmamızda lityum disilikat ile güçlendirilmiş cam seramik (IPS E.max CAD), zirkonyum ile güçlendirilmiş lityum silikat seramik (Vita Suprinity), polimer infiltre ağ seramiği (Vita Enamic) ve hibrit seramik (GC Cerasmart) kullanılmıştır. Seramikler 2 mm kalınlığında, 12X14X2 mm boyutlarında ve her bir grupta 10 adet örnek olmak üzere elde edilmiştir. Renk stabilitesi çalışması için seramik örnekleri çay, kahve, vişne suyu ve distile su solüsyonlarında 30 gün boyunca bekletilmiştir. CIELab sistemine göre; renklendirici solüsyona koyulmadan önce ve solüsyona koyulduktan 1, 7, 15 ve 30 gün sonra olmak üzere spektrofotometre cihazıyla dört kez ölçüm yapılıp, ∆E değerleri hesaplanmıştır. Bağlanma dayanımı değerlerinin karşılaştırılması için tüm seramiklere Variolink Estetik DC rezin simanı 6mm çapında ve 3mm kalınlığında olacak şekilde teflon aperey yardımıyla bağlanmıştır. Daha sonra örneklere 5000' lik termal siklus ile yaşlandırma yapılmıştır. Örneklere universal test cihazında 0,5 mm/dk yükleme hızıyla kopma oluncaya kadar kuvvet uygulanmıştır. Daha sonra makaslama bağlanma dayanımı değerleri MPa birimiyle hesaplanmıştır. Kopma tipleri stereomikroskopla sınıflandırılıp, yüzey incelemesi için SEM görüntüleri elde edilmiştir. Sonuçlar IBM SPSS V23 ile analiz edilmiştir. Verilerin normal dağılıma uygunluğu Shapiro Wilk ile incelenmiştir. L, a, b ve Delta E değerlerinin seramik, solüsyon ve zamana göre karşılaştırılmasında çok yönlü varyans analizi kullanılmıştır. Bağlanma dayanımlarının karşılaştırılmasında ise tek yönlü varyans analizi kullanılmıştır. Analiz sonuçları ortalama ve standart sapma olarak sunulup, önem düzeyi ise pVita Enamic>IPS E.max>Cerasmart. Interest has been growing in computer-aided design/manufacturing (CAD/CAM) ceramics due to their simplified manufacturing, superior aesthetic properties, adequate fracture resistance against occlusal forces, and adequate bond strength between tooth and ceramic surfaces.In this study lithium disilicate glass ceramic (IPS E.max CAD), zirconia reinforced lithium silicate ceramic (Vita Suprinity), polimer infitrated glass ceramic (Vita Enamic) and hybrid ceramic (Cerasmart) were used. Ceramics were prepared in 2mm thicknesses and 12X14X2 mm dimensions in each group ten specimens. To assess the color stability; the ceramic specimens were immersed in tea, coffee, cherry juice and distilled water solutions for 30 days. According to CIELab system, four color measurements were made: before immersion, immersion after 1, 7, 15 and 30 days with a spectrophotometer and than ∆E were calculated. To compare the shear bond strength values, all ceramic specimens were bonded to Variolink Estetik DC resin cement with a diameter of 6mm and a thickness at 3mm using a teflon mold. Then the specimens were aged with 5000 thermocycling. The specimens had been applied shear bond strength test with a speed of 0,5 mm/min until fracture in universal testing aparatus. Shear bond strength values were calculated as MPa. The failure modes were classified after stereomicroscope analysis and than SEM images for surface topography were obtained. Results were analyzed with IBM SPSS V23. The conformity for the data of the normal distribution was examined by Shapiro Wilk. Multivariate analysis of variance was used to compare L, a, b and Delta E values of ceramic, solution and time. One-way analysis of variance was used to compare shear bond strengths. The analysis results were presented as mean and standard deviation, and the significance level was taken as p Vita Enamic>IPS E.max>Cerasmart. 143

Amaç: Çalışmamızın amacı CAD/CAM restorasyonların tamirinde kullanılan yüzey pürüzlendirme yöntemlerinin etkinliğini karşılaştırmalı olarak incelemektir.Materyal-Metot: Bu çalışma için 3 farklı tipte CAD/CAM blok kullanılmıştır. (Block HC (Shofu Inc., Kyoto, Japan), Ceresmart (GC Corporation, Tokyo, Japan) ve Cerec Blok (Sirona Dental, Salzburg, Germany)) ISOMET 5000 (Buehler, Lake Bluff, IL, USA) cihazı yardımıyla bloklar; 5×5×5 mm olacak şekilde kesilmiş ve toplamda 300 adet örnek elde edilmiştir. Ardından örnekler 5 ile 55°C arasında 5000 defa termal siklusa tabi tutularak yaşlandırma işlemi yapılmıştır. Sırasıyla 600-1000 gritlik zımparalar ile yüzey standardizasyonu sağlanmıştır.Daha sonra örneklerin kompozit rezin bağlanacak yüzeylerine 5 farklı işlemi uygulanmıştır; Clearfil Tamir Kiti (Kuraray Medical, Okayama, Japan), Ultradent Tamir Kiti (Ultradent Products Inc., South Jordan, UT, USA), Elmas Frez ile pürüzlendirme + GC Tamir Kiti (GC Corporation, Tokyo, Japan), Er-YAG Lazer ile pürüzlendirme + GC Tamir Kiti (GC Corporation, Tokyo, Japan), Micro etcher ağız içi kumlama cihazı ile pürüzlendirme (Danville Engineering, Danville, Calif) + GC Tamir Kiti (GC Corporation, Tokyo, Japan) Gruplar tekrar 2'şer alt gruba ayrılarak iki farklı kompozit rezin ile tamir edimiştir. G-aenial Hibrit Kompozit (GC Corporation, Tokyo, Japan) ve G-aenial Universal Flo Kompozit (GC Corporation, Tokyo, Japan) CAD/CAM blok örneklerinin üzerine 2mm yüksekliğinde ve 4 mm çapında plastik kalıplar yardımıyla kondanse edilip LED ışık cihazı (3M ESPE Elipar TM S10) ) ile polimerize edilmiştir. Ardından örnekler makaslama testine tabi tutulup, kompozit ile CAD/CAM materyal ara yüzündeki kopmalar adeziv, koheziv ve mixed kırılmalar olmak üzere sınıflandırılmak için 40x büyütmeli stereomikroskop altında incelenmiştir.Bulgular: Cerec Blok bağlantı dayanım değerleri ortalaması diğer bloklardan anlamlı olarak daha yüksek bulunmuştur. Grup KC, Grup UT dışında tüm gruplardan anlamlı olarak daha yüksek bağlanma dayanım değerleri göstermiştir. G-aenial Universal Flo, G-aenial hibrit kompozitten anlamlı olarak daha yüksek bağlantı dayanımı göstermiştir.Sonuç: Cerec Blok diğer bloklardan daha yüksek bağlanma dayanımı değerleri göstermiştir. Yüzey işlemleri arasında kumlama ile pürüzlendirme en yüksek bağlantı dayanım değerlerini göstermişir. G-aenial Universal Flo, G-aenial hibrit kompozitten daha yüksek bağlantı dayanımı göstermiştir.Anahtar Kelimeler: CAD/CAM restorasyonlar, mikro makaslama bağlantı dayanımı, restorasyon tamiri Aim: The aim of our study is to compare the effectiveness of surface roughening methods used in repairing CAD / CAM restorations.Materials-Methods: Three different types of CAD / CAM blocks will be used for this study. Block HC (Shofu Inc., Kyoto, Japan), Ceresmart (GC Corporation, Tokyo, Japan) and Cerec Block (Sirona Dental, Salzburg, Germany) blocks will be selected in 14x12x18 mm size and A2 color. Blocks with the help of the ISOMET 5000 (Buehler, Lake Bluff, IL, USA) device; It will be cut to 5 × 5 × 5 mm and a total of 300 samples will be obtained. The samples will then be subjected to 5000 cycles of thermal cycling between 5 and 55 ° C for aging. Surface standardization will be provided by sanders with 600-1000 grit respectively.5 different processes will then be applied to the surfaces of the samples to be bonded to the composite resin; Clearfil Repair Kit (Kuraray Medical, Okayama, Japan), Ultradent Repair Kit (Ultradent Products Inc., South Jordan, UT, USA), roughening with Diamond Frez + GC Repair Kit (GC Corporation, Tokyo, Japan), Er-YAG Laser Roughing with + GC Repair Kit (GC Corporation, Tokyo, Japan), Micro etcher roughening with an intra-oral sand blasting device (Danville Engineering, Danville, Calif) + GC Repair Kit (GC Corporation, Tokyo, Japan) Groups will be divided into 2 subgroups and repaired with two different composite resins. G-aenial Hybrid Composite (GC Corporation, Tokyo, Japan) and G-aenial Universal Flo Composite (GC Corporation, Tokyo, Japan) 2 mm high and 4 mm diameter plastic molds on top of CAD / CAM block samples. It will be polymerized with ESPE Elipar TM S10)). The samples will then be subjected to shear testing and the ruptures in the composite and CAD / CAM material interface will be examined under a 40x magnification stereomicroscope to classify them as adhesive, cohesive and mixed fractures.Results: Cad / Cam blocks were significantly higher than the other blocks in comparison with each other. When surface treatments were compared among themselves, Group KC showed significantly higher bond strength values than all groups except Group UT. Compared to the repair materials, G-aenial Universal Flo showed significantly higher bond strength than the G-aenial hybrid composite.Conclusion: Cerec Block showed higher bond strength values than other blocks. The roughening between the surface treatments by sanding shows the highest bond strength values. The G-aenial Universal Flo showed greater bond strength than the G-aenial hybrid composite.Key words: CAD/CAM restorations, Micro shear bond strength test, repair of restorations 119

İmplant destekli tedavi seçenekleri, ağızda mevcut diş ve kemik dokularının korunması ile hastalara sunduğu yüksek kullanım konforu nedeniyle sıklıkla tercih edilmektedir. İmplantların doğal dişlerden farklı biyomekanik davranışlarından dolayı implant destekli protezlerin uyumu diş destekli protezere göre daha önemlidir. Özellikle vida tutuculu protezlerde üretim aşamalarında meydana gelebilecek distorsiyonlar, vidalar sıkıştırıldıktan sonra implantlara ve destek kemik dokusuna istenmeyen yüklerin gelmesine neden olabilmektedir. Daha iyi ve mümkün olduğunca pasif uyuma sahip protezlerin üretilmesi amacıyla günümüzde CAD/CAM teknolojisi öne çıkmaktadır.Tam seramik sistemlerdeki gelişmelere rağmen metal-seramik sistemler, özellikle uzun gövdeli ve tam ark protezlerde altın standart olarak yerini korumaktadır. Metal-seramik sistemlerde, seramik uygulama aşamasında uygulanan yüksek ısı, metal altyapıda birtakım distorsiyonların oluşmasına sebep olabilmektedir.Bu nedenle çalışmamızda CAD/CAM sistemi ile 10, geleneksel döküm tekniği ile 20 adet tam ark alt çene protezi üreterek, farklı tekniklerin altyapının distorsiyonuna etkisini inceledik. Ayrıca seramik uygulama aşamalarının farklı tekniklerle üretilen CoCr altyapılar üzerinde meydana getirdiği distorsiyonları karşılaştıdık.Yaptığımız değerlendirmede, CAD/CAM sistemi ile elde edilen altyapıların daha iyi uyuma sahip olduğu ve porselen uygulama aşamalarından daha az etkilendiği ortaya çıkarılmıştır. Implant-supported treatment options are frequently preferred because of the high wearing comfort of patients, tooth and bone tissue preservation. Due to the biomechanical behavior of the implants, the fit of the implant-supported prosthesis is more important than that of tooth-supported prostheses. Especially distortions that may occur during the manufacturing stages of screw retained prostheses may cause overloads to implants and supported bone tissue after the screws are tightened. Nowadays, CAD / CAM technology stands out for the manufacturing of more passive fitting prostheses.Despite the developments in full ceramic systems, metal-ceramic systems maintain their place as the gold standard especially in long-span and full-arch prosthesis. In metal-ceramic systems, the high temparature applied during the ceramic application phase may cause some distortions in the metal framework.For this reason, we investigated the effect of different techniques on the distortion of the frameworks by using 10 CAD / CAM and 20 cast technique fabricated full-arch lower jaw prosthesis. We also encountered the distortions of porcelain application stages on CoCr frameworks produced by different techniques.In our evaluation, it was found that the frameworks manufactured with CAD/CAM system had better fit and were less affected by porcelain application stages 113

Bu çalışmanın amacı, 3 farklı dual cure rezin simanla (Rely X U200, G-CEM LinkForce ve Panavia V5) zirkonyum kor üzerine simante edilen aynı renk, form ve kalınlıktaki feldspatik cam seramik (Cerec Blocs) kronların termal siklus cihazında hızlı yaşlandırma sonrası meydana gelen renk değişimlerinin araştırılmasıdır. CAD/CAM sistemi (Cerec AC) kullanılarak 1 mm kalınlık ve 100 μ siman aralığına sahip feldspatik cam seramik (Cerec Blocs) kronlar ve zirkonyum güdükler üretildi. Her dual-cure siman için 15'şer örnek elde edilmiş olup toplamda 45 kron üretildi. Renk ölçümleri simantasyondan 24 saat sonra ve sırasıyla 1750, 3500 ve 7000 termal döngü yaşlandırmadan sonra spektrofotometre (SpectroShade Micro) cihazı ile her örnek için ayrı ayrı yapıldı. Elde edilen renk bulguları CIEDE2000 renk farkı formülasyonuyla hesaplandı ve her araştırma grubunun ΔE00 değerleri elde edildi. 7000 termal döngü yaşlandırmadan sonra en az renk değişimi Panavia V5 siman grubundaki örneklerde meydana geldi (ΔE00: 0.97). Rely X U200 siman grubu örneklerinin ortalama ΔE00 değeri 1.08 iken G-CEM LinkForce siman grubunda örneklerde ortalama ΔE00: 1.41 olarak bulundu. Termal döngü sayısı arttıkça her 3 dual cure simanda da ortalama ΔE00 değeri artmıştır. En hızlı renk farklılığı 1750 termal döngüden sonra meydana geldi. 3500 ve 7000 termal döngüden sonra ise renk farklılığı daha yavaş olmaktadır. Panavia V5 rezin simanın içeriğinde amin ajanı olmaması ve Rely X U200 rezin simanın içeriğinde benzoil peroksit ajanının olmaması bu simanlarda rengin daha stabil kalmasını sağlamıştır. The aim of this study is to investigate the color changes in the same color, form and thickness of feldspatic glass ceramics (Cerec Blocs) crowns which cemented with 3 different dual-cure resin cements (Rely X U200, G-CEM LinkForce and Panavia V5) on zirconium cor after accelerated aging in the thermal cycler device. Using CAD / CAM system (Cerec AC), feldspatic glass ceramics (CerecBlocs) crowns that have thickness of 1 mm and 100 μ cement space and zirconium cors were produced. For each dual-cure cement, 15 samples were produced and a total of 45 crowns were produced. After 24 hours of cementation and after 1750, 3500 and 7000 thermal cycling aging, color measurments was performed separately for each sample with spectrophotometer (SpectroShade Micro). The color results obtained were calculated by CIEDE2000 color difference formulation and mean ΔE00 values of each research group were obtained. The minimum color change after 7000 thermal cycling aging occurred in samples of the Panavia V5 cement group (ΔE00: 0.97). While the average ΔE00 of Rely X U200 cement group samples was 1.08, in the G-CEM LinkForce siman group the mean ΔE00 was: 1.41. As the number of thermal cycles increased, the average ΔE00 value increased in all 3 dual cure cements. The fastest color difference occurred after 1750 thermal cycles. Color difference is slower after 3500 and 7000 thermal cycles. The absence of an amine agent in the content of Panavia V5 resin cement and the lack of benzoyl peroxide agent in the content of Rely X U200 resin cement resulted in the color being more stable in these cements. 150

Teknoloji günümüzde moda ve tekstil tasarımı alanını da etkilemiş, tasarım unsurları teknolojiden bağımsız düşünülemez hale gelmiştir. Tekstil ve moda alanında yeni bir teknoloji olan dikişsiz örme teknolojisi eski kes ve dik üretim yöntemlerinden farklı olarak örme ürünlerin tek parça halinde üretilebilmesini sağlar. Üretim sürecinin teknolojiyle bağlantılı olması tasarım sürecine de teknolojinin dâhil edilmesini gerektirmiştir. Bu sebeple tasarım süreci CAD programları ile bilgisayar ortamında yürütülmeye başlanmıştır. Bu çalışmanın ana amacı atkılı örme teknolojisindeki yeniliklerin giysi tasarımına etkilerini incelemek, üretici, tüketici ve çevre adına birçok katkı sağlayan dikişsiz örgü teknolojisinin tasarım adına ne gibi avantaj ve dezavantaj sunduğunu belirlemeye çalışmaktır. Bir diğer amaç ise örmecilikte kullanılan dikişsiz giysi teknolojisi ile birlikte CAD yazılımlarını incelemek ve sağladıkları olanakları, kadın giysi tasarımı çalışmaları üzerinden uygulamalı olarak araştırmaktır. Tez kapsamında dikişsiz örme teknolojisine yönelik on parçalık koleksiyon Adobe Photoshop, Adobe Illustrator programları kullanılarak oluşturulmuştur. Koleksiyon tasarımlarından beş tanesi SDS-ONE APEX 3 programında üç boyutlu simülasyonlara dönüştürülmüştür. Üç boyutlu tasarımları oluşturulan giysilerden üç tanesi Shima Seiki Wholegarment makinelerinde dikişsiz şekilde üretilmiştir. Çalışmanın bulguları Wholegarment teknolojisinin ve CAD sistemlerinin avantaj ve dezavantajlarına dair tasarımcı teknisyen rolü, Wholegarment teknolojisinin tasarımsal yeterliliği ve üretim süresi, Wholegarment teknolojisinde baskı kullanımı, iki ve üç boyutlu yazılım parametreleri ele alınarak sunulmuştur ve bu parametreler çerçevesinde öneriler geliştirilmiştir. Parametreler doğrultusunda dikişsiz örme teknolojisi ve CAD sistemlerinin günümüzde bazı dezavantajları bulunmasına rağmen gelişen teknolojiyle ve etkin tasarımcı, teknisyen iş birliği ile moda ve tekstil sektöründe çok daha fazla potansiyele sahip olacağı ön görülebilir. Üretim ve tasarım süreci paydaşlarına düşen mevcut potansiyeli geliştirmek ve ortaya çıkarmak olacaktır. In today's world, technology has influenced the field of fashion and textile design, and design elements become unthinkable independent of technology. Seamless knitting technology, a new technology in the field of textile and fashion, enables knitted products to be produced in one piece, unlike the old cut-sew production methods. The fact that the production process is related to technology has necessitated the inclusion of technology into design process, as well. For this reason, the design process started to be executed in computer environment with CAD programs. The main purpose of this study is to examine the effects of innovations in weft knitting technology on clothing design, and to determine the advantages and disadvantages of seamless knitting technology which provides many contributions for producers, consumers and environment. Another aim is to examine CAD software together with the seamless garment technology used in knitting and to explore the possibilities they provide through women's clothes design studies. For the study, the ten-part collection for seamless knitting technology was created using Adobe Photoshop, Adobe Illustrator programs. Five of the collection designs were converted into three-dimensional simulations in the SDS-ONE APEX 3 program. Three of the three-dimensional designs of garments were produced seamlessly in Shima Seiki Wholegarment machines. The findings of the study were presented by focusing on such parameters as the role of designer technician on the advantages and disadvantages of Wholegarment technology and CAD systems, the design competence of Wholegarment technology and production time, the use of printing in Wholegarment technology and two and three-dimensional software. Also, suggestions were developed within the framework of these parameters. Although there are some disadvantages of seamless knitting technology and CAD systems in line with these parameters, it can be foreseen that this technology can have much more potential in fashion and textile sector with developing technology and efficient designer and technician cooperation. What the stakeholders of the production and design process is to develop and elicit the potential of this technology. 201

Bu çalışmanın amacı polisaj ve termal siklus işlemlerinin iki farklı translüsensiye sahip (yüksek translusensi HT ve düşük translusensi LT) A2 renk lösit içerikli seramiklerin yüzey pürüzlülüğü ve renk değişimine etkisini incelemektir. Çalışmada IPS Empress CAD HT ve LT bloklardan 10 X 10 X 1,5 mm boyutlarında dikdörtgen şeklinde 25'er adet örnek hazırlanmıştır (n=50). Örneklerin tümünden yüzey pürüzlülüğü ve renk ölçümleri yapılmıştır. Her iki örnek grubuna da Optrafine polisaj sistemi (Ivoclar-Vivadent, Schaan/ Liechtenstein) ile polisaj işlemi uygulanmıştır. Polisaj işlemi uygulanan tüm örneklerden ikinci yüzey pürüzlülüğü ve renk ölçümü yapılmıştır. Daha sonra örneklerin tümü termal siklus işlemine (10 000 siklus, 5°-55°C) tabi tutulmuş ve üçüncü yüzey pürüzlülüğü ve renk ölçümleri yapılmıştır. Test örneklerinin yüzey pürüzlülüğü (Ra) sonuçları Kolmogorov-Smirnov ve Tamhane testi ile renk stabilite sonuçları (∆E00) ise t testi ve eşleştirilmiş t testi kullanılarak değerlendirilmiştir. Çalışmanın sonucunda, polisaj işlemi IPS Empress CAD HT ve LT seramiklerde yüzey pürüzlülüğünde anlamlı bir değişime sebep olurken (P < 0,05), termal siklus işleminin ise anlamlı bir değişime neden olmadığı saptanmıştır (P > 0,05). Polisaj ve termal siklus işlemlerinin IPS Empress CAD HT ve LT seramik materyallerinde anlamlı bir renk değişimine sebep olduğu tespit edilmiştir (P < 0,05). The aim of this study was to investigate the effect of polishing and thermal cycling on surface roughness and color change of A2 color leucite reinforced ceramics with two different translucencies (high translucency HT and low translucency LT). In this study, 25 rectangular (10 x 10 x 1,5 mm) specimens were prepared from each IPS Empress CAD HT and LT blocks (n = 50). Surface roughness and color measurements were performed from all specimens. All specimens were polished with Optrafine polishing system (Ivoclar-Vivadent, Schaan/Liechtenstein). The second surface roughness and color measurements were performed from all polished specimens. All specimens were then subjected to thermal cycling (10 000 cycles, 5 °-55 ° C) and third surface roughness and color measurements were performed. The surface roughness (Ra) results of the tested specimens were evaluated by Kolmogorov-Smirnov and Tamhane test and the color stability results (∆E00) were evaluated by using t test and paired t test. As a result of this study, polishing caused a significant change in surface roughness of IPS Empress CAD HT and LT ceramics (P 0.05). Polishing and thermal cycling demonstrated a significant color change in IPS Empress CAD HT and LT ceramic materials (P

Amaç: Bu çalışmada polieter eter keton (PEEK), cam fiber ve zirkonyum oksit post-kor restorasyonların kırılma dayanımlarının ve sonlu elamanlar analizi ile post-kor ve diş kökünde oluşan stres dağılımlarının incelenmesi amaçlanmıştır.Yöntem: Kırılma dayanımı testi için üst santral dişlerde 1.4 mm (dar) ve 1.6 mm (geniş) çapındaki drillerle 7.5 mm (kısa) ve 10 mm (uzun) derinliğinde post boşlukları oluşturuldu (N=120). Post yuvalarına cam fiber, zirkonyum oksit ve PEEK postlar uygulandı (n=10). Örnekler için koping oluşturuldu, simante edildi. Universal test cihazı ile dişin uzun aksına 45 eğimle statik yükleme yapıldı. Sonlu eleman analizi için modellenen üst santral dişin insizal sınırının 2 mm servikalinden ve dişin uzun aksına 45 açı ile 100 N kuvvet uygulandı. Maksimum ve minumum Von Misses stresleri kaydedildi ve stres dağılımını yansıtan görseller elde edildi. Kırılma dayanımı verileri istatistiksel olarak One-Way ANOVA ve LSD testi ile değerlendirildi.Bulgular: Kırılma dayanımları istatistiksel olarak değerlendirildiğinde post boyutları PEEK post korlar için anlamlı fark oluşturmadı (p>0.05). Zirkonyum oksit gruplarda en düşük anlamlı kırılma dayanımı kısa-dar grupta gözlendi. Cam fiber gruplarında en yüksek kırılma dayanımı uzun-geniş grupta bulgulandı. Kısa-geniş grup dışında diğer boyutlarda PEEK'in kırılma dayanımı cam fibere kıyasla anlamlı derecede düşüktü. Post-korlar için maksimum Von Misses değerleri en yüksek PEEK post-korda (32,76 MPa) görüldü. Bu değerler cam fiber ve zirkonyum oksit post için sırasıyla 0,80 MPa ve 21,17 MPa'dı. Diş kökünde oluşan maksimum Von Misses değerleri ise en yüksek cam fiber postlu modelde (72,79 MPa) iken, zirkonyum oksit ve PEEK postlu modellerde sırasıyla 69,01 MPa ve 58,22 MPa'dı.Sonuç: Bu çalışmada PEEK post-korlar yeterli kırılma dayanımı göstermiştir. En yüksek kırılma dayanımı ortalaması cam fiber post gruplarında gözlenmiştir. Sonlu eleman analizi ile değerlendirildiğinde PEEK post-korun diş kökünde oluşturduğu maksimum Von Misses değeri diğer modellere kıyasla daha düşüktü.Anahtar Kelimeler: post-kor, PEEK, CAD/CAM, cam fiber, zirkonyum oksit Objective: The aim of the present study was to investigate the fracture resistance of polyether ether ketone (PEEK), glass fiber and zirconium oxide post-core restorations and stress distributions of post-cores and roots by using finite element analysis (FEA).Method: Post cavities of 7.5 and 10 mm depth were formed with 1.4 and 1.6 mm diameter drills at maxillary central incisors (N=120). Glass fiber, zirconium oxide and PEEK posts were applied to post cavities (n=10). Coping was generated for samples. Static load was applied on the long axis of tooth with 45 inclination with universal tester. FEA 100 N force was applied along to long axis of the tooth at 45 angle. Von Misses stress values were recorded and images were obtained. Fracture resistance data were statistically evaluated by using One-Way ANOVA and LSD test.Results: When fracture resistance were evaluated, the post dimensions didn't show statistically significant difference in PEEK posts (p> 0.05). Among zirconium oxide groups, the lowest fracture resistance was observed in short-narrow group and the result was statistically significant. The highest fracture resistance in glass fiber groups was seen in long-wide groups. The PEEK's fracture resistance was significantly lower than glass fiber in other sizes except short-wide group. The highest Von Misses value of posts was seen in PEEK post-core (32.76 MPa). These values were 0.80 MPa and 21.17 MPa for glass fiber and zirconium oxide post. The highest Von Misses values in roots were in glass fiber post model (72.79 MPa), whereas 69.01 MPa and 58.22 MPa in zirconium oxide and PEEK posts.Conclusion: PEEK posts showed adequate fracture resistance. The highest value of fracture resistance was observed in glass fiber post groups. The highest Von Misses value of root which was caused by PEEK post-core was lower than the all other models.Key words: post-core, PEEK, CAD/CAM, glass fiber, zirconium oxide 138

İki farklı konsantrasyonda ve tipte beyazlatma ajanının farklı bitim/cila işlemleri uygulanmış olan CAD/CAM materyallerine uygulanmasının materyallerin renk ve yüzey pürüzlülüğü özellikleri üzerindeki etkilerini incelemektir.Bu çalışmada CAD/CAM blok olarak Cerasmart (GC Corporation, Tokyo, Japonya) ve Shofu Blok HC (Shofu Dental Corporation, Kyoto, Japonya) hibrit bloklar kullanılmıştır. Çalışmada kullanılan Cerasmart ve Shofu Blok HC CAD/CAM hibrit bloklar iki ana grup olmak üzere, materyallere uygulanan yüzey işlemlerine ve beyazlatma tekniklerine göre 8 alt gruba ayrılmıştır (n=10). Tüm materyaller, üretici firma önerileri doğrultusunda uygulanmıştır. Numunelerin yüzey pürüzlülük ölçümleri kontakt profilometre cihazı ile numunelerin renkleri CIELab renk sistemine göre spektrofotometre cihazı ile başlangıçta ve 18. gün sonunda ölçülmüştür. Veriler istatiksel olarak Kolmogorov-Smirnov Testi, Mann Whitney U Testi ile analiz edilmiştir (p

Tek seansta dental restorasyonların tasarımı ve üretiminin sağlandığı CAD/CAM sistemleri günümüz diş hekimliğinde oldukça sık kullanılmaktadır. Tam kronlara estetik ve konservatif bir alternatif sunan laminate veneerler ile doğal dişin optik özelliklerini taklit etmek oldukça önemlidir. Uygulanan restorasyonların uzun yıllar ilk günkü rengini koruması ise hasta ve klinisyenler için son derece önem taşır. Bu çalışmanın amacı; CAD/CAM sistemlerinde rutin olarak kullanılan 3 farklı tam seramiğe uygulanan farklı yüzey işlemlerinin termal yaşlandırma sonrasında renk üzerine etkilerinin karşılaştırılmasıdır. 0.5 ± 0.05 mm kalınlıkta 14x12 mm ebatlarında A1 HT renginde 3 farklı seramik materyalden (LAVA Ultimate, IPS e.max CAD, VITA Suprinity) 216 örnek hazırlandı. Örneklerin renk ölçümü spektrofotometre cihazında, renk parametreleri (L*, a*, b*, ΔE) CIE Lab (Comission Internationale de L'Eclairage) renk sistemi kullanılarak, işlem öncesi, cila sonrası, siman sonrası ve suni yaşlandırma sonrası 4 aşamalı olarak yapıldı. Sonuçlar Varyans analizi ve Fisher LSD testi kullanılarak değerlendirildi. Rezin nano seramikler (LU) termal yaşlandırmadan sonra zirkonyum ile güçlendirilmiş lityum silikat (VS) ve lityum disilikat (EC) seramiklerden daha yüksek renk değişim değerleri göstermiştir. LU ve VS için manuel cila ve glaze benzer renk değişim değeri göstermiştir (p>0.05). EC grubunda glaze işlemi manuel ve kontrol grubundan istatiksel olarak farklı sonuçlar vermiştir (p0.05). In the EC group, glaze treatment was statistically different from the manual and control group (p

Bu çalışmada intrinsik gastrik erozyonu taklit etmek için HCI ile erozyon, ardından abrazyon prosedürü uygulanan dentin örneklerine güncel CAD/CAM bloklar iki ayrı rezin simanla yapıştırılıp bağlantı dayanımının değerlendirilmesi amaçlandı. Çalışma için 180 adet gömülü üçüncü büyük azı dişi her grupta 90 diş olacak şekilde 2 gruba ayrıldı. İlk grupta düz dentin yüzeyleri hazırlandı (kontrol). İkinci grupta düz hazırlanan dentin yüzeylerine erozyon-abrazyon prosedürü uygulandı. Dentin örneklerine pH'sı 2 olan 0.01 M hidroklorik asit 2 dakika süre ile uygulandı ve sonrasında diş fırçası ile abrazyon prosedürü gerçekleştirildi. Bu prosedür 3 kez tekrar edildi. Her iki gruptaki örnekler 6 alt gruba ayrıldı (n=15). Lava Ultimate, Vita Enamic, Vita Suprinity CAD/CAM bloklar sağlam ve eroze dentin yüzeylerine RelyX U200 Automix ve Multilink N rezin simanlarıyla yapıştırıldı (3x3x3 mm). 24 saat 37°C'de nemli ortamda bekletilen örneklere başlık hızı 0.5 mm/dk olan universal test cihazı ile makaslama bağlanma dayanımı testi uygulandı. Kopan örnek yüzeyleri stereo mikroskop ile analiz edildi. Makaslama bağlanma dayanımı verileri (MPa) 3-yönlü ANOVA testi ve Bonferroni düzeltmesi ile analiz edildi. Sağlam dentin eroze dentinden daha yüksek makaslama bağlanma dayanımı gösterdi. Lava Ultimate blok RelyX U200 Automix simanı ile birlikte kullanıldığında istatistiksel olarak anlamlı fark elde edildi. Multilink N, RelyX U200 Automix'den istatistiksel olarak anlamlı olacak şekilde daha yüksek makaslama bağlanma dayanımı gösterdi. Yapıştırma stratejisine bakılmaksızın Vita Suprinity ve Vita Enamic bloklar Lava Ultimate'den daha yüksek makaslama bağlama dayanımı gösterdi. Bloklar arasındaki anlamlı fark sağlam dentin ve Multilink N simanı kullanıldığında elde edildi. Erozyon dentin dokusunda bağlanma dayanımını olumsuz yönde etkiledi. Eroze dentine CAD/CAM materyallerin bağlantısı self-etch rezin siman kullanıldığında self- adeziv rezin simana göre daha başarılı bulundu. Anahtar kelimeler: erozyon, CAD/CAM blok, Lava Ultimate, Vita Enamic, Vita Suprinity, RelyX U200 Automix, Multilink N, makaslama bağlanma dayanımı. The aim of the study is to evaluate shear bond strength of current CAD / CAM blocks to sound and erosive dentine tissues with two different resin cements. For this study, 180 human third molars were divided into two groups of 90 teeth each. In the first group, flat dentin surfaces were prepared (control). In the second group, the erosion-abrasion procedure was applied to the flat dentine surfaces. In order to mimic intrinsic gastric erosion, erosion procedure was performed with HCl. 0.01 M hydrochloric acid pH 2 was applied to dentin samples for 2 minutes and then abrasion procedure was performed with toothbrush. This procedure was repeated 3 times. Specimens in both groups were divided into 6 subgroups (n=15). Lava Ultimate, Vita Enamic, Vita Suprinity CAD / CAM blocks were bonded to sound and eroded dentin surfaces with RelyX U200 Automix and Multilink N resin cements (3x3x3 mm). After 24 hours of storage in %100 relative humidity at 37°C, specimens were subjected to shear bond strength test in a universal testing machine at a crosshead speed of 0.5 mm/min. The sample surfaces were analyzed by stereo microscope. Shear bond strength data (MPa) were analyzed with 3-way ANOVA and Bonferroni correction.The sound dentin showed higher shear bond strength than the eroded dentin. A statistically significant difference was obtained when the Lava Ultimate block was used in combination with the RelyX U200 Automix cement. Multilink N showed statistically significant higher shear bond strength than the RelyX U200 Automix. Regardless of the luting strategy, the Vita Suprinity and Vita Enamic blocks showed higher shear bond strength than Lava Ultimate, a significant difference between the blocks were obtained in the group that used Multilink N resin in sound dentin. Erosion negatively affected the bond strength of CAD/CAM blocks to dentin tissue. The bond strength of CAD / CAM materials to eroded dentine was found to be more successful than self-adhesive resin cement when self-etch resin cement was used.Keywords: erosion, CAD/CAM block, Lava Ultimate, Vita Enamic, Vita Suprinity, RelyX U200 Automix, Multilink N, shear bond strength. 129

Bu tez çalışmasının amacı, zirkonya ve titanyum abutmentlar ile farklı CAD/CAM materyallerinin 2 farklı implant simanı ile simantasyonun, makaslama bağlanma dayanımı üzerindeki etkilerinin değerlendirilmesidir.Çalışmada monolitik zirkonya ve titanyum bloklardan her biri 60 adet olacak şekilde (toplam 120) 16x9x2 mm boyutlarında dikdörtgen prizma şeklinde örnekler hazırlandı. Rezin nanoseramik, zirkonyayla desteklenmiş lityum disilikatla güçlendirilmiş seramik (ZLS) ve zirkonyadan oluşan 3 farklı tip CAD/CAM bloğundan 40'ar adet örnek üretildi. Rezin nanoseramik (Lava Ultimate) ve zirkonya (Katana) blokların simantasyon yüzeyi 110 μm partikül büyüklüğüne sahip Al2O3 partikülleri ile kumlandı. Zirkonyayla desteklenmiş lityum disilikatla güçlendirilmiş seramik (Vita Suprinity) yüzeylere ise %9'luk hidroflorik asit uygulaması yapıldı. Üretilen CAD/CAM örnekler, 2 farklı implant simanı (Multilink Speed ve Premier İmplant Simanı) kullanılarak titanyum ve zirkonya örnekler üzerine simante edildi. Simantasyonu takiben örnekler 24 saat boyunca 37 °C'de damıtılmış su içinde depolandı ve sonra universal test cihazında 0,5 mm/dk hızla makaslama testi uygulandı. Elde edilen değerleri Student t-testi, Mann Whitney U, Kruskal Wallis ve All Pairwise testleri kullanılarak istatistiksel olarak değerlendirildi (p

Bu çalışmada CAD/CAM materyali olan hibrit seramik kullanıldı. Simantasyon için bir dual-cure rezin siman materyali ile birlikte silan içeren ve içermeyen olmak üzere iki farklı bonding ajanı ve iki farklı silan materyali kullanıldı. Toplam 120 adet hibrit seramik örnek rastgele 6 gruba ayrıldı (n=20). Biri kontrol grubu olmak üzere, 4 farklı gruba 4 farklı bağlanma ajanı ve bir gruba hidroflorik asit ve bir bağlanma ajanı uygulandı. Tüm örneklere termal siklus uygulandı ve altı farklı grubun rezin simanla makaslama bağlanma dayanımı değerleri karşılaştırıldı. İstatistiksel analiz için SPSS 23.0 programı kullanıldı. İstatistiksel anlamlılık düzeyi p0,05). Bu çalışmanın sınırları dahilinde, hibrit seramik materyalinden üretilen restorasyonların bu çalışmada kullanılan tüm bağlanma ajanları ile simantasyonu önerilebilir. In this study, a CAD/CAM material with hybrid ceramic content was used. For cementation were used a dual-cure resin cement material, two different silane materials, silane based bonding agent and bonding agent without silane. A total of 120 hybrid ceramic samples were randomly divided into 6 groups (n = 20). The first was the control group, to other 4 different groups were applied 4 different bonding agents and to last group were applied hydrofluoric acid and one bonding agent. Thermal cycling was applied to all samples and the shear bond strength values of the six different groups were compared. SPSS 23.0 program was used for statistical analysis. The level of statistical significance was accepted as p 0,05).Within the limitation of this study, may be suggested that the restoration from hybrid ceramic material can be used with all binding agents that were used in this study. 85

Amaç: Aşırı kron harabiyeti olan kanal tedavili dişlere yapılan farklı restorasyonların aksiyal kuvvetler altındaki kırılma dayanımlarının incelenmesi. Materyal Metod: Bu çalışmada 80 adet alt daimi 1. büyükazı dişi kullanıldı. Grup I (Post-Kor), Grup II (Kor-Kron), Grup III (Endokron) ve Grup IV (Kontrol) olacak şekilde 20'şerli dört gruba ayrıldı. Kontrol grubu hariç hepsine kök kanal tedavisi yapıldı. Tüm örneklerin kavite preparasyonları yapıldı. Hazırlık aşamaları bittikten sonra her bir dişin restorasyonu CAD/CAM sistemi ile üretildi. Restorasyonların simantasyon işlemi rezin simanla gerçekleştirildi ve örnekler akrilik bloklara gömüldü. Termomekanik yaşlandırma işleminin ardından örnekler kırılma dayanıklılığı testine hazır hale getirildi. Universal test cihazında, örnekler kırılıncaya kadar kuvvet uygulandı. Kırık tipleri incelendi. Verilerin istatistiksel analizi yapıldı. (p

Bu çalışmanın amacı 4 farklı CAD/CAM materyali ile yapılan farklı kalınlıklardaki porselen lamina venerlerin renkleşmiş bir substratı maskeleme yeteneğini ölçmektir. C2 rengindeki kompozit reçineden (Filtek Z550) paslanmaz çelik kalıp ile 12x14 mm boyutlarında ve 4 mm kalınlığında 150 adet substrat oluşturulmuştur. Substratların rengi VITA Easyshade spektrofotometreyle ölçülmüştür. Lamina venerler elmas kesme diski ile IPS e.max MT ve LT (EMX-MT, EMX-LT), IPS Empress LT (EMP), Celtra DUO LT (CD), VITA Suprinity T (VS) CAD/CAM bloklardan 0.3, 0.5 ve 0.8 mm kalınlıklarda kesilmiştir (n=10). Variolink II ışıkla sertleşen reçine siman ile lamina venerler substratlar üzerine üretici firmanın direktifleri doğrultusunda simante edilmiştir. Simantasyon esnasında örneklerin üzerine 1 kg ağırlık konmuştur. 20 sn sonra ağırlık kaldırılıp, taşan siman temizlenerek 10 sn ışık uygulanmıştır. Örneklerin rengi tekrar ölçülmüştür. Elde edilen iki renk değeri arasındaki fark ΔE formülüyle hesaplanmıştır. Elde edilen bulgular Pearson Korelasyon Analizi, One-way ANOVA testi, Tukey HDS testi ve Tamhane's T2 testi ile karşılaştırıldı (p

Amaç: Farklı yüzey işlemleri ve adezivlerin, kök kanallarına rezin siman ile yapıştırılan PEEK postların push-out bağlanma dayanımlarını ve oluşan kırık tiplerini incelemektir.Materyal ve Metot: Çalışma için 90 adet tek köklü insan keser dişi toplandı. Uygulanan yüzey işlemine göre; 110 m Al2O3 ile kumlanan (A), 30 m silika ile modifiye edilmiş Al2O3 ile kumlanan (S), 30 m silika ile modifiye edilmiş Al2O3 ile kumlanarak silan uygulanan (SSIL), %9 HF asit uygulanan (HF) ve işlem uygulanmayan grup (K) olmak üzere, 5 gruba ayrıldı (n=18). Çalışmada kullanılacak olan PEEK postlar, CAD/CAM sistemleri ile PEEK disklerinden (Juvora PEEK Disk) kazınarak elde edildi. Kökler endodontik olarak genişletilerek doldurulduktan sonra, post boşlukları oluşturuldu. Yüzey işlemi uygulanan postlar, uygulanan adezive göre Single Bond Universal (SBU) ve Z Prime Plus (ZPP) olmak üzere 2 alt gruba ayrıldı. Postlar, yüzey işlemleri ve adeziv uygulamalarından sonra self-adeziv rezin siman ile kök kanallarına simante edildi. Örnekler, 3 adet dentin diski elde edilecek şekilde kökün uzun aksına dik olarak kesildi. Daha sonra push-out bağlanma dayanımları, universal test cihazıyla ölçüldü. Sonuçlar, 3 yönlü ANOVA ve =0.05'lık istatistiksel farklılık ile kökün 3 farklı bölgesinden incelendi.Bulgular: En yüksek push-out bağlanma dayanımı Apikal-SBU (2.495±0.431 MPa)'da, en düşük bağlanma dayanımı ise Koronal-ZPP (0.835±0.313 MPa)'de elde edildi. SBU adezivinin, PEEK postlarının push-out bağlanma dayanımını, ZPP'ye oranla anlamlı derecede arttırdığı görüldü. Sonuç: Bağlanma dayanımının, adeziv stratejiler ve yüzey işlem yöntemlerinden etkilendiği görüldü. Farklı kök bölgelerinin bağlanma dayanımları arasında belirgin farklılık görülmedi. Aim: The purpose of this in vitro study was to compare different surface treatments and adhesives on the push out bond strength of PEEK posts cemented with resin cement.Material and method: Ninety extracted human incisor teeth with round roots were collected and divided into 5 groups according to surface treatment methods: Air-particle abraded with 110 m Al2O3 (A), air-particle abraded with 30 m silica modified Al2O3 (S), air-particle abraded with 30 m silica modified Al2O3 then silan treated (SSIL), 9% HF acid treated (HF) and non-treated group (C) (n=18). Then, the specimens were divided into 2 subgroups (n=9) according to the adhesive system that is used: Single Bond Universal (SBU), Z Prime Plus (ZPP). The roots treated endodontically and post spaces were prepared. PEEK posts were fabricated from PEEK discs (Juvora PEEK Disc) by using CAD/CAM technology. Surface treatment protocols and adhesive strategies were performed to PEEK posts and were cemented with self adhesive resin cement. Specimens were horizontally sectioned and push-out bond strength tests were performed at 3 sites in each root. Results were analyzed using 3-way ANOVA with =0.05 for statistical significance. Results: The highest push-out bond strength was recorded for group Apical-SBU (2.495±0.431 MPa) and the lowest recorded for group Coronal-ZPP (0.835±0.313 MPa). The adhesive SBU, significantly increased the push-out bond strength of PEEK posts compared to ZPP.Conclusion: Bond strength was significantly influenced by the adhesive strategies and surface treatment methods. But there was no significant difference in bond strength among different root regions. 99