Search

Amaç: Bu çalışmanın amacı, polisaj teknikleri ve renklendirici ajanların farklı tekniklerle üretilen geçici materyallerin renk stabilitelerine etkisinin araştırılmasıdır. Gereç ve Yöntemler: Disk şeklinde örnekler üç farklı teknikle (Otopolimerize, CAD/CAM ve 3 boyutlu (3B) baskı) 10x2 mm boyutlarında hazırlandı (N=360). Her bir teknikle hazırlanan örnekler uygulanacak polisaj işlemine göre 4 gruba ayrıldı (n=30): (1) Jumbo zımpara taşı ile polisaj (kontrol), (2) Keçikılı fırça ve elmas içerikli polisaj pastası ile polisaj, (3) Soflex polisaj sistemi, (4) Optragloss polisaj sistemi. İlk renk değerleri ölçüldükten sonra örnekler renklendirici ajana göre (distile su, kahve, kırmızı şarap) 3 gruba ayrıldı (n=10). Altı gün sonra örneklerin ikinci renk ölçümleri yapıldı ve ∆E00 (renk değişimi) değerleri hesaplandı. Veriler üç yönlü Robust yöntemi ile analiz edildi. Normal dağılım göstermeyen renk değişim değerlerinin materyal, polisaj işlemi ve renklendirme ajanlarına göre çoklu karşılaştırmalarında Bonferroni düzeltmeli Lincon testi kullanıldı (p< 0.05). Bulgular: CAD/CAM tekniği ile üretilen materyaller en düşük ΔE00 değerlerini, 3B baskı tekniği ile üretilen materyaller en yüksek ΔE00 değerlerini göstermiştir. Keçikılı fırça ile yapılan polisajlama işlemi en yüksek ΔE00 değerlerini 2 aşamalı elmas içeren lastiklerle yapılan polisaj işlemi en düşük ΔE00 değerlerini göstermiştir. Yine kırmızı şarap en yüksek ΔE00 değerlerini gösterirken, distile su en düşük ΔE00 değerlerini göstermiştir. Sonuç: Uzun dönem kullanılması planlanan sabit geçici restorasyonların renk stabilitesi hem materyal ve uygulanan yüzey polisaj işleminden hem de renklendirici ajandan etkilenmektedir., Background: The aim of this study was to investigate the effect of polishing techniques and coloring agents on the color stability of temporary materials produced with different techniques. Methods: Disc-shaped samples (10*2 mm) were prepared with three different techniques (Autopolymerization, CAD/CAM and 3D printing) (N=360). The samples were divided into 4 groups according to the polishing process to be applied (n=30): (1) Polishing with jumbo stone (control), (2) Polishing with goat brush and diamond-containing polishing paste, (3) Soflex polishing system, (4) Optragloss polishing system. The first color values were measured and the samples were divided into 3 groups according to the coloring agent (distilled water, coffee, red wine) (n=10). Six days later, the second color measurements of the samples were made and ∆E00 (color change) values were calculated. Data were analyzed with the three-way Robust method. Bonferroni corrected Lincon test was used for multiple comparisons of non-normally distributed color change values according to material, polishing process and coloring agents (p< 0.05). Results: The materials produced with the CAD/CAM technique showed the lowest ΔE00 values, while the materials produced with the 3D printing technique showed the highest ΔE00 values. Polishing with a goat brush showed the highest ΔE00 values, while polishing with 2-step diamond-containing wheel showed the lowest ΔE00 values. Again, while red wine showed the highest ΔE00 values, distilled water showed the lowest ΔE00 values. Conclusion: In fixed temporary restorations planned for longterm use, color stability is affected by both the material and the applied surface polishing process, as well as the coloring agent.

Kuyumculuk sektöründe ilkçağlardan itibaren birçok teknoloji ve teknik kullanılarak üretim yapılmıştır. Burada esas amaç bir takının üretiminde seri üretim, hız, estetik, hafif ve pazarlanabilme kriterlerine uygun olmasıdır. Bununla birlikte geleneksel yöntemlerle elle üretilen takıların yanı sıra bilgisayar destekli üretim yöntemleriyle farklı malzemelerden tasarımlar da üretilmektedir. CAD sayesinde çeşitli bilgisayar programlarında çizilen tasarımlar, CAM yöntemiyle üç boyutlu olarak farklı malzemelerle üretilebilmektedir. Bu üretim tekniği sayesinde, bilgisayarda çizilen tasarımlar farklı malzemelerle ürün olarak elde edilebilmektedir. Bu elde edilen ürünler malzemenin ve üretim tekniğinin cinsine göre çeşitlilik sağlamaktadır. Uzun yıllardır mücevher sektöründe üç boyutlu yazıcılarla mum, reçine v.b. malzemelerle ürünler üretilip ardından döküme gönderilerek üretim yapılmaktaydı. Son yıllarda ise yine üç boyutlu yazıcılarla gelişen teknoloji sayesinde farklı üretim metotları geliştirilmiştir. Bu metotlardan bazıları bu çalışmada incelenecektir. Bunlar, lazerle metal sinterleme, sls teknolojisi ile polimerik malzemeden (polyamid) üç boyutlu üretim tekniğidir. Farklı malzemelerle yapılan mücevher, takı ve obje üretimi sayesinde, tasarımlarda özgürce ürün tasarlamaya imkân sağlanmaktadır. Bu çalışmada; bilgisayar destekli üretim yöntemlerinden sinterleme, polyamid ve sls ile üretim yapılan takıların diğer üretim yöntemlerine göre avantajları, dezavantajları tartışılıp kuyumculuk sektöründe mücevher tasarımına alternatif katkıları ve yansımaları hakkında bilgiler verilip örnekler sunulacaktır.

Amaç: Dört farklı üretim tekniği (döküm, tekrarlanan döküm, CAD-CAM ve seçici lazer sinterleme) ile elde edilen Cr-Co metal seramik örneklerin (n:10) farklı pH ortamlarındaki (pH:2.3 ve pH:6.5) yapay tükrükte farklı bekletme süreleri sonundaki bağlanma dayanımını değerlendirmektir. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışmada 4 grupta toplam 200 Cr-Co metal seramik örnek 4 farklı teknik (döküm, tekrarlanan döküm, CAD-CAM ve seçici lazer sinterleme) ile hazırlanmıştır (n=10). Ayrıca SEM analizinde kontrol grubu olarak kullanılmak üzere Cr-Co metal alaşım örneklerinden 1’er adet her grup için üretilmiştir. Metal seramik örneklerin iki farklı pH ortamındaki (pH 2.3 ve pH 6.5) yapay tükrükte 15 ve 30 gün bekletilme sonrası makaslama bağlanma dayanımı ölçülmüştür. Her gruptan birer örnek taramalı elektron mikroskobu (SEM) analizi ile yüzey değişikliği ve kırılma morfolojisi açısından değerlendirilmiştir. Bulgular: Bağlanma dayanımı bakımından seçici lazer sinterleme tekniği CAD-CAM ve tekrarlanan döküm tekniğinden daha iyi bulunmuştur. En yüksek bağlanma dayanımı değerini döküm tekniği göstermiştir. 2.3 pH değerinde daha düşük bağlanma dayanımı bulunmuştur. Her iki pH değerinde de 30 günlük bekletme süresinde, 15 günlük bekletme süresine göre daha düşük bağlanma dayanımı sonuçları bulunmuştur. Sonuç: Döküm tekniği ilk tercih olmakla birlikte; seçici lazer sinterleme tekniği, CAD-CAM tekniğine kıyasla bağlanma dayanımı bakımından tercih edilebilir. Ortamın asiditesinin bekletme süresiyle doğru orantılı olarak materyalin direncini azalttığı sonucuna ulaşılabilir. Bu nedenle ani pH değişimlerine karşı metal-porselen ekspoz alanlarının ağızda bekletilmemesi gerektiği düşünülebilir., Background: In this study, the shear bond strength of the metal ceramic samples obtained by 4 different techniques (casting, repeated casting, CAD-CAM and selective laser sintering) were measured at 15 days and 30 days after immersed in the artificial saliva at two different pH (pH:2.3 ve pH:6.5) environments. Methods: In this study, 200 Cr-Co metal ceramic samples in 4 groups were obtained by 4 different techniques (casting, repeated casting, CAD-CAM and selective laser melting). Four Cr-Co metal samples from each group were manufactured for SEM analysis as control groups. Ten samples from each group were determined for all groups (n=10). The shear bond strength of the metal ceramic samples were measured after immersed in artificial saliva at two different pH (pH 2.3 and pH 6.5) for 15 and 30 days. One sample from each group was evaluated by scanning electron microscopy (SEM) analysis in terms of surface change and fracture morphology. Results: In terms of bond strength selective laser sintering technique found to be better than the CAD-CAM and repeated casting technique. The highest bond strength values were found for the casting technique (5.7 MPa). The shear bond strength was found to be lower at 2.3 pH value (2.7 MPa). The shear bond strength value was found to be lower for 30 days than 15 days at both pH values (3.6 MPa). Conclusion: Besides the casting technique determined as the first preference, the selective laser technique can be preferred compared to the CAD-CAM technique in terms of shear bond strength. The acidity of the environment in direct proportion to the immersion period can both decrease the strength of the material. It was concluded that the metal-ceramic exposed areas should not be left in the mouth against the instant pH changes.

Yasemin Kartal, Konvansiyonel ve CAD-CAM teknik ile hazırlanan sabit retainer tellerinin, gingival dokular üzerindeki etkilerinin ve başarı oranlarının kısa dönem karşılaştırılması, Başkent Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ortodonti Anabilim Dalı, Doktora Tezi, 2018Bu çalışmanın amacı, günümüzde en çok kullanılan ve uzun dönemde başarısı ortaya konmuş, 0,0215 inç beş sarmallı paslanmaz çelik telden elde bükülen retainer ile yeni tanıtımı yapılmış, CAD-CAM teknik ile hazırlanan 0,014×0,014 inç kalınlıkta, köşeli nikel-titanyum sabit retainerların gingival dokular üzerindeki etkilerini ve başarı oranlarını kısa dönemde karşılaştırmaktır.Çalışmaya Başkent Üniverisitesi Diş Hekimliği Fakültesi Ortodonti bölümünde ortodontik tedavisi tamamlanmış olan ve retansiyon için alt çene ön bölge 6 dişe (sağ-sol kanin ve keserler) sabit retainer ile pekiştirme tedavisi yapılması planlanan 52 hasta dahil edilmiştir. Hastalar, 26 kişilik 2 gruba ayrılmıştır. 1. gruba dahil 26 bireye, 0.014×0.014 inç nikel-titanyumdan CAD-CAM yöntemiyle hazırlanmış Memotain (CA-Digital, Mettmann, Almanya) retainer teller, alt ön 6 dişin lingual yüzeyine direkt yöntemle uygulanmıştır. 2. gruba dahil 26 bireye, 0,0215 inç beş sarmallı paslanmaz çelikten (GC Orthodontics America Inc, Alsip, ABD) elde bükülen retainer teller, alt ön 6 dişin lingual yüzeyine direkt yöntemle uygulanmıştır. Bu gruba ait tüm apareyler aynı kişi tarafından bükülmüştür.Hastalara teller yapıştırıldıktan sonra, 1. haftada, 1. ayda, 3. ayda ve 6.ayda kontrol randevuları verilmiştir. Kontrol randevularında, tellerin başarısızlık oranları (kopma, kırık, diş hareketi olup olmadığı) ve periodontal ölçümleri kaydedilmiştir. Periodontal değerlendirmede; cep derinliği, gingival indeks, plak indeksi, dişeti büyüme/çekilme miktarı, sondlama kanama ölçümleri yapılmıştır.Çalışmada, 6 ay sonunda, tüm sabit retainerlar için başarı oranı %75 , memotain için başarı oranı %76.9, 0,0215 inç çok sarmallı retainer için başarı oranı %73.1 bulunmuştur. İki grup arasında, hiç bir takip aşamasında, başarı açısından istatistiksel bir fark görülmemiştir. Başarısızlık tipi incelendiğinde, %100 oranda mine-adeziv ayrılmasına bağlı geliştiği tespit edilmiştir. Kopmaların en fazla keser dişlerde olduğu, kanin dişlerin daha az etkilendiği bulunmuştur. Çalışmanın, 1. hafta, 1.ay, 3. ay ve 6. ay kontrollerinde, her iki tip retainerın gingival parametreleri arasında anlamlı farka rastlanmamıştır. İlk 6 ayda, sabit retainerların, hastaların periodontal sağlığına negatif etkileri olmamıştır.Anahtar Kelimeler: Sabit retainer, Periodontal indeks, CAD-CAM, Pekiştirme, Memotain Yasemin Kartal, Short term comparison of effects on gingival tissues and success rate of fixed retainer wires prepared with conventional and CAD-CAM technique, Baskent University, Health Sciences Institute, Orthodontics Doctorate Programme, Doctorate Thesis, 2018 The aim of this study was to evaluate short-term success rates and impacts on gingival tissues of the retainer bent in a 0.0215 inch five-stranded stainless steel tread, which is the most widely used with the newly introduced rectangular nickel-titanium fixed retainers of 0.014 × 0.014 inches in thickness, prepared with the CAD-CAM technique. The study included 52 patients who underwent orthodontic treatment in the Baskent University Department of Orthodontics and planned to undergo consolidation therapy with fixed retainers on 6 permanent teeth (right and left canines and incisors) for retention in the mandibulary arch. Patients were divided in 2 groups. 0.014 × 0.014 inch nickel-titanium CAD-CAM prepared Memotain (CA-DIGITAL, Mettmann, Germany) retainer wires were applied directly to the lingual surface of lower front teeth in 26 individuals included in group 1. 0.0215 inch five-stranded stainless steel (GC Orthodontics America Inc, Alsip, USA) retainer wires were directly applied to the lingual surface 6 anterior teeth in 26 individuals included in group 2 . All of the retiners in group 2 were prepared by the same person.Patients were recalled for control sessions in 1st 3rd and 6th months following bonding of the retainers. Failure rates of retainers (tooth movement, breakage, splitting) and periodontal measurements were noted during control sessions. For periodontal evaluation pocket depth, gingival index, plaque index, gingival enlargement/ recession, and bleeding on probing were measured. In the present study the over-all success rate for all fixed retainers was 75%, success rate for memotain was 76.9% and success rate for the 0.0215-inch multistrand retainer was 73.1% at the end of 6 months. No statistical difference were observed between the groups for success rate in any control sessions. Failure type was 100% debonding between enamel and adhesive. Debonding of the retainers were mostly observed in incisor teeth, and canines were least affected. No significant difference was found between the gingival parameters for the two types of retainers at week 1, month 1, month 3 and month 6 of the study. In the first 6 months, the fixed retainers have not had negative effects on the periodontal health of the patients. Key words: Fixed retainer, periodontal index, CAD/CAM, Memotain, Retention 96

TEZ6187 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2006. Kaynakça (s.262-265) var. xviii, 266 s. : res. ; 29 cm. Ready- made clothing sector having an important place in the world trade has to develop and renew itself from the technological aspects in the global textile industry. Apparel industry which has to withstand against conditions of competition affected from fashion, conception, production flexibility, organization, time and product quality. On the other hand, these factors are the pushing forces to construct and renew the sector. In this study, shirt, trouser s and jacket companies are selected and processes of classic and modern apparel companies are investigated and these items are produced, one in a classic company and the other in a modern company, to compare the time of manufacturing and productivity of the machines they used. i.e. a shirt was manufactured in a classic company, an another shirt was manufactured in a modern company. Profitability is calculated with time measurement values that are taken from machines and automates. Determination of the productivity has been obtained and compared for different technologies. In conclusion, Cad-Cam systems, modern machines and automates increase production quality and productivity. They have the advantages for workforce and product time. But, small companies do not prefer using these technologies due to the high investment cost. Dünya ticaretinde önemli bir yere sahip olan hazır giyim sektörünün küresellesen bu ortamda kendini teknolojik açıdan yenilemesi ve/veya gelistirmesi zorunlu hale gelmistir. Hazır giyim sanayi, giderek artan bir rekabet ortamı içerisinde moda, tasar ım, üretim esnekligi, organizasyon, zaman ve ürün kalitesi gibi dinamiklerin yogun baskısı altında kalmıstır. Bu durum, sektörün yeniden yapılanmasında da itici bir güç olarak görülebilmektedir. Bu çalısmada, hazır giyim isletmelerinden gömlek, pantolon ve ceket üretimi yapan is yerleri seçilerek, normal bir atölye ile modern bir isletmede yapılan üretimler sırasındaki is akısı incelenmis, üretim sırasında kullanılan makine ve otomatlardan alınan etüt degerleri ile karlılık hesabı yapılmıstır. Kullanılan bu teknolojilerden hangilerinin verimliligi arttırdıgına karar verilmeye çalısılmıstır. Hazır giyimde kullanılan CAD-CAM sistemlerinin, modern makinelerin ve/veya otomatların, üretim kalitesini ve verimliligi arttırdıgı, isgücü ve zamandan karlılık sagladıgı tespit edilip, isletmeler için gerekliligi belirtilmistir. Fakat bu sistem veya makinelerin ilk yatırım maliyetlerinin yüksek olması kar sısında, küçük ve orta ölçekli isletmelerin bu teknolojilere ayak uydurabilmesinin zaman aldıgı görülmüstür. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi Tarafından Desteklenmiştir. Proje No