Search

Sistein canlı organizmada önemli rolleri olan tiyol grubu içeren bir amino asittir. Dolayısıyla sistein varlığının ve miktarının tespit edilmesi araştırmacıların ilgilendiği konuların başında gelmektedir. Bu çalışmada, sisteini ESIPT mekanizmasına dayalı fluoresans metodu ile tayin etmek amacı ile benzotiyazol temelli yeni bir algılayıcı molekül tasarlanmıştır. Hedef algılayıcının molekül yapısı FT-IR, NMR ve MALDI-TOF (Matriks aracılı lazer dezorpsiyon iyonizasyon uçuş zamanı) kütle spektrokopisi gibi metotlarla aydınlatılmıştır. Ayrıca, algılayıcı ve sistein arasındaki etkileşim mekanizması teorik hesaplamalar aracılığıyla incelenmiştir., Cysteine is an amino acid containing a thiol group, which has important roles in living organisms. Therefore, the determination of the presence and amount of cysteine is one of the main topics of interest for researchers. In the present study, a new benzothiazole-based sensor has been designed to detect cysteine by fluorescence method based on ESIPT mechanism. The molecule structure of the target probe molecule has been confirmed by methods such as FT-IR, NMR and MALDI-TOF (Matrix-Assisted Laser Desorption/Ionization time-of- flight) mass spectroscopy. In addition, the interaction mechanism between the probe and cysteine has been investigated through theoretical calculations.

Sistein (Cys), kükürt metabolizmasının ilk organik kükürtlü bileşiğidir. Cys dahil kükürt metabolizmasının ürünleri, bitkilerin ağır metal ve oksidatif strese karşı cevaplarında biyolojik fonksiyonlara sahiptir. Bu nedenle bu araştırmada, mısır (Zea mays L. cv. Bora) fidelerinin yapraklarında Cys'in krom (Cr) stresinin etkilerini hafifletme üzerindeki etkileri araştırılmıştır. Hidroponik olarak yetiştirilen fidelerin köklerine 7 gün süreyle Cr stresi (100 μM) ve Cr ile kombine şekilde Cys (500 μM) uygulanmıştır. Cr stresi büyümede azalma, kloroz ve yapraklarda kıvrılma gibi toksisite semptomlarına neden olmuştur. Cr stresi, bağıl su içeriğini (BSİ), -aminolevulinik asit dehidrataz (ALAD) aktivitesini, klorofil ve protein içeriklerini azaltmıştır. Diğer taraftan, Cr yapraklarda süperoksit dismutaz (SOD) ve katalaz (CAT) aktivitelerini azaltırken, peroksidaz (POD) aktivitesini artırmıştır. İlaveten, Cr malondialdehit (MDA) birikimi ve sistein içeriğini arttırmıştır. Kök ortamına dışsal Cys uygulaması, büyümedeki Cr teşvikli inhibisyonu azaltmıştır. Dışsal Cys uygulaması Cr stresi koşullarında klorofil birikimini ve sistein içeriğini artırmıştır. Ayrıca Cys uygulaması, SOD ve CAT aktivitelerini arttırmış ve Cr teşvikli MDA birikimini önemli düzeyde azaltmıştır. Bu sonuçlar, dışsal Cys uygulamasının Cr stresinin neden olduğu oksidatif stresin olumsuz sonuçlarını azalttığını göstermektedir. Cysteine (Cys) is the first organosulfur compound of sulfur metabolism. The products of sulfur metabolism including Cys have biological functions in responses to heavy metal stress and oxidative stress. In this study, therefore, the effects of Cys on alleviating chromium (Cr) toxicity in the leaves of maize (Zea mays L. cv. Bora) seedlings were investigated. Hydroponically grown seedlings were subjected to Cr stress (100 μM) and in combination with Cys (500 μM) for 7 days. Cr stress resulted in toxicity symptoms such as reduced growth, chlorosis, and rolling in leaves. Cr stress decreased the relative water content (RWC), -aminolevulinic acid dehydratase (ALAD) activity, and chlorophyll and protein contents. On the other hand, Cr decreased activities of superoxide dismutase (SOD) and catalase (CAT) in leaves, while increased the activity of peroxidase (POD). In addition, Cr increased the accumulation of malondialdehyde (MDA) and cysteine contents. Exogenous application of Cys to rooting media alleviated Cr-induced growth suppression. Exogenous Cys promoted the chlorophyll accumulation and cysteine content under Cr stress. Moreover, application of Cys increased the activities of SOD and CAT, and markedly diminished Cr-induced MDA accumulation. These results suggest that the exogenous application of Cys reduced the negative consequences of oxidative stress caused by Cr stress.

Çalışmamızın amacı, MCT ile indüklenen PAH modelinde H2S'in rolünü, hem H2S üretimi hem de H2S aracılı yanıtlar üzerinden araştırmaktır. Erişkin erkek Wistar sıçanlar (250-300 g), kontrol, MCT, MCT+Na2S ve Na2S olmak üzere dört gruba ayrıldılar. Deneysel PAH modelini oluşturmak için, MCT (60 mg/kg, i.p.) sıçanlara tek doz olarak uygulandı. Kontrol ve MCT gruplarına fizyolojik salin çözeltisi; MCT+Na2S ve Na2S gruplarına ise Na2S (2.5 mg/kg, i.p.) 21 gün boyunca verildi. 60 mg/kg ketamin-5 mg/kg ksilazin anestezisi altında sağ ventriküle 23 G branül ile girilerek sağ ventrikül basıncı ölçüldü. Sağ ventrikül hipertrofisini belirlemek için [sağ ventrikül/(sol ventrikül+septum)] oranı hesaplandı. İzole organ banyosu deneylerinde ana pulmoner arterler kullanıldı. KCl ön kastırma sonrası tek doz ACh ve fenilefrin ön kastırma sonrası kümülatif ACh gevşeme yanıtları alındı. H2S’in rolünü değerlendirmek için fenilefrin ön kastırma sonrasında kümülatif L-sistein gevşeme yanıtları (AOAA varlığında/yokluğunda) ile kümülatif Na2S gevşeme yanıtları alındı. Bazal veya L-cys ile uyarılmış akciğer ve pulmoner arter homojenatlarında H2S düzeylerini ölçmek için MBA yapıldı. Sağ ventrikül basıncı ve [sağ ventrikül/(sol ventrikül+septum)] oranı, kontrol grubuna kıyasla MCT grubunda istatistiksel olarak anlamlı artarken MCT+Na2S grubunda ise anlamlı olarak azalmıştır. KCl kasılma yanıtları kontrol grubuna göre MCT grubunda azalırken, bu azalma MCT+Na2S grubunda istatistiksel olarak anlamlı düzeyde normalize olmuştur. KCl ön kastırması ve fenilefrin ön kastırması sonrası alınan ACh gevşeme yanıtı kontrol grubuna göre MCT grubunda istatistiksel olarak anlamlı düzeyde azalmıştır. Gevşemedeki bu azalma MCT+Na2S grubunda istatistiksel olarak anlamlı düzeyde normalize olmuştur. L-sistein gevşeme yanıtları, kontrol grubuna kıyasla MCT grubunda anlamlı düzeyde azalmış ve bu gevşemeler MCT+Na2S grubunda istatistiksel olarak anlamlı düzeyde artmıştır. Gevşemedeki bu artış AOAA ile tersine çevrilmemiştir. Na2S ile indüklenen gevşeme yanıtları, kontrol grubuna kıyasla MCT grubunda istatistiksel olarak anlamlı düzeyde azalmış ve bu gevşemeler MCT+Na2S grubunda istatistiksel olarak anlamlı düzeyde artmıştır. Akciğer dokusunda bazal H2S düzeylerinde gruplar arasında anlamlı bir değişiklik gözlenmemiştir. L-sistein ile uyarılmış akciğer dokusunda kontrol grubuna kıyasla MCT grubunda H2S düzeylerinde anlamlı bir azalma görülmüş, bu azalma MCT+Na2S grubunda bir miktar düzelmiş ancak istatistiksel olarak anlamlı düzeyde artmamıştır. Pulmoner arterlerde bazal H2S düzeyinde gruplar arasında anlamlı bir fark görülmezken; L-sistein varlığında, kontrol grubuna kıyasla MCT grubunda H2S düzeyi anlamlı düzeyde azalmış ve MCT+Na2S grubunda MCT grubuna kıyasla anlamlı düzeyde artmıştır. İn vivo Na2S tedavisi, PAH’da PAB, sağ ventrikül hipertrofisi ve endotel disfonksiyonunu düzeltmektedir. Pulmoner arterlerde azalan H2S seviyelerini ve L-sistein gevşemelerini arttırmaktadır. L-sistein gevşemelerindeki bu artış AOAA varlığında geri dönmediğinden bu etki, CSE/CBS aracılı endojen H2S üretiminden bağımsızdır. Oluşan bu yararlı etkiler, endojen H2S üretiminin diğer sorumlu enzimi olan 3-MST’den ya da Na2S'in H2S donörü gibi davranmasından kaynaklanabilir. PAH varlığında azalan eksojen Na2S gevşemelerinin in vivo tedavi sonrasında düzelmesi, aynı zamanda H2S kaynaklı alt mekanizmaların da PAH'dan etkilendiğini göstermektedir. Sonuçlarımız, PAH’da H2S düzeylerinin ve H2S aracılı yanıtların bozulduğunu, in vivo Na2S tedavisinin H2S’i arttırarak terapötik etkinlik gösterebileceğini ve H2S hedefli tedavilerin PAH’daki önemini işaret etmektedir., The aim of our study was to examine the role of H2S in the model of MCT-induced PAH in rats through both H2S production and H2S-mediated responses. Adult male Wistar rats (250-300 g) were divided into four groups: control, MCT, MCT+Na2S and Na2S. MCT (60 mg/kg, i.p.) was administered as a single dose to induce the experimental PAH model. Physiological saline was given to control and MCT groups; MCT+Na2S and Na2S groups were administered Na2S (2.5 mg/kg, i.p.) for 21 days. Under 60 mg/kg ketamine-5 mg/kg xylazine anaesthesia, a 23 G needle placed into the RV and RVP was measured. The ratio of [RV/(LV+S)] was calculated to determine the index of RV hypertrophy. The main PAs were used for vascular reactivity. First, PAs were pre-contracted with KCl and relaxed with a single dose of ACh. To investigate endothelial dysfunction, cumulative ACh relaxations were taken in the presence of Phe. In order to investigate the vasodilatory effect of H2S; the vasorelaxant responses to L-cysteine (L-cys) were obtained by using myograph in the presence/absence of AOAA (30 min., 2 mM). Cumulative Na2S vasorelaxations were also taken. To measure H2S levels in PA and lung homogenates, MBA was applied in the basal or L-cyst induced conditions. While RVP and RV/(LV+S) ratio was significantly increased in MCT group compared to control group, there was a significantly decrease in MCT+Na2S group. KCl contraction were reduced significantly in MCT group compared to control group. This decrease was normalized in MCT+Na2S group. ACh relaxations after KCl and Phe pre-contractions were reduced in MCT group compared to the control group but improved in MCT+Na2S group. Relaxation to L-cys significantly reduced in MCT group compared to the control group. These relaxations increased in MCT+Na2S group. AOAA did not reversed these relaxations. Na2S-induced relaxations decreased significantly in MCT group compared to the control group but increased in MCT+ Na2S group. There was a significant difference on H2S levels in lung tissues in the presence of L-cys, but no in basal condition. There was also no difference in the basal H2S level of the PAs. However, H2S formation was significantly decreased in MCT group compared to control group in the presence of L-cys and this decrease was reversed in MCT+Na2S group. In vivo Na2S treatment improved PAP, right ventricular hypertrophy and endothelial dysfunction in PAH. It increased H2S levels and L-cysteine relaxation in pulmonary arteries. This effect is independent of CSE/CBS-mediated endogenous H2S production as this increase in L-cysteine relaxations did not return in the presence of AOAA. These beneficial effects can be caused either by the 3-MST which was the other enzyme of endogenous H2S production, or by its acting as H2S donor. The reduction of exogenous Na2S relaxations in the presence of PAH showed that the sub-mechanisms of H2S are also affected by PAH. Our results suggest that H2S levels and H2S-mediated responses are impaired in PAH. In vivo Na2S therapy may have therapeutic efficacy by increasing H2S and shows the importance of H2S-targeted therapies in PAH.

Bu çalışmada tek başına ya da 1 mM sistein ile kombine edilen alabalık seminal plazmasının (ASP) farklı dozlarının (%0, %1, %10, %15) koç spermasının dondurulması ve eritme sonrası inkübasyon direnci üzerine etkilerinin belirlemesi amaçlanmıştır. Sperma, on baş Kıvırcık ırkı koçtan elektro-ejakülatör ile gün aşırı alındı ve birleştirildi (pooling). Pooling sonrası ortalama motilite, plazma membran bütünlüğü, akrozom ve DNA hasarı oranları sırasıyla %83,00; %89,80; %8,20; %3,40 olarak değerlendirildi. Pooling sonrası sekiz eşit hacimde bölünen sperma, %0, %1, %10, %15 oranında ASP içeren sisteinli ve sisteinsiz sulandırıcılarla final hacim 1:5 (sperma/sulandırıcı) olacak şekilde sulandırıldı ve sıcaklığı bir saat içinde 5 ºC'a indirildi. Ardından spermaya %0, %1, %10, %15 ASP ilave edilen sisteinli ve sisteinsiz sulandırıcı B (%6 gliserol) eklenerek iki saat boyunca ekilibrasyona bırakıldı. Ekilibrasyon sonrası sperma 0,25 mLhacimli payetlere çekilerek programlanabilir dondurma cihazıyla donduruldu ve sıvı azot tankında saklandı. Eritme sonrası ve inkübasyonun 3 ila 5. saatlerinde motilite, HOST, akrozomal hasar ve DNA hasarı oranları saptandı. Eritme sonrası ve inkübasyonun 3. saatinde motilite ve plazma membran bütünlüğünün %10 ASP-sistein içeren sulandırıcı ile daha yüksek oranda korunduğu saptandı (P

Sülfit, kükürt içeren amino asit metabolizması sonucu ortaya çıkan toksik bir moleküldür. Sülfit metaboliti olan Cystein-S-Sulfat (SSC), glutamat benzeri eksitotoksik etki göstermektedir. SSC, Sülfit Oksidaz (SOX) Enzim eksikliği olan hastaların idrarında ve plazmasında yoğun miktarda tespit edilmektedir. SSC toksisitesinin, SOX enzim eksikliğindeki ağır nöropatolojinin sebebi olabileceği düşünülmektedir. Bu çalışmada, SSC molekülünün sitotoksik ve genototoksik etkilerinin HT-22 fare hipokampüs hücre dizini kullanılarak gösterilmesi amaçlanmıştır. %10 fetal bovin serumu (FBS), %1 L-glutamin, 100IU/ml penisilin/10mg/ml streptomisin ve yüksek glukoz içeren DMEM içerisinde çözdürülerek besi yeri olarak kullanılmıştır. Yöntem olarak; sitotoksite ölçümü için WST-1 testi kullanılmıştır. SSC LD50 dozunu belirlemek için hücrelere çeşitli konsantrasyonlarda SSC (her bir kuyucukta 5-300 µM'larda olacak şekilde) uygulanıp WST-1 çalışılmış ve probit analizi yapılmıştır. SSC (LD50 dozu 125 µM) ile birlikte NMDA reseptör antagonisti olan Memantin (20 µM) molekülü, glutamat metabotropik reseptör antagonisti olan LY341495 (10 µM) molekülü uygulanmıştır. Genototoksite analizi için deney gruplarına bahsedilen tedaviler verildikten sonra Comet Analizi yöntemi çalışılmıştır. Comet analizi için Comet Assay IV programı kullanılmıştır. Apopitotik süreci aydınlatmak için Kaspaz-3 aktivite tayini, ilaç verilen gruplarla ve kontrol grubunda çalışılmıştır. Antioksidan kapasiteyi ölçmek için hücre içi Total Glutatyon Ölçümü gerçekleştirilmiştir. Çalışmamız sonucunda, SSC'nin sitotoksik etkileri olduğu ancak Comet Analizi sonucunda genototoksik etkisinin mevcut dozlarda olmadığı gösterilmiştir. SSC'nin kaspaz-3 aktivitesini artırmadığı gözlenmiştir. SSC'nin hücre içi total glutatyon miktarını artırdığı görülmüş, bu durum oksidan strese karşı gelişen kompanzatuar bir mekanizma olarak değerlendirilmiştir.Anahtar Kelimeler: Cystein-S-Sulfat, S-Sulfosistein, Genototoksite, Sitotoksite,Comet Analizi Sulfite is a toxic molecule resulting from sulfur-containing amino acid metabolism. The sulfide metabolite Cysteine-S-Sulfate (SSC) shows an excitotoxic effect like glutamate. SSC is detected in the urine and plasma of patients with Sulfite Oxidase (SOX) enzyme deficiency. It is thought that SSC toxicity may be the cause of severe neuropathology in SOX enzyme deficiency. In this study, the cytotoxic and genototoxic effects of the SSC molecule were aimed to be demonstrated using the HT-22 mouse hippocampus cell line. 10% fetal bovine serum (FBS), 1% L-glutamine, 100IU / ml penicillin / 10mg / ml streptomycin and high glucose DMEM were used as medium. As a method; WST-1 test was used for cytotoxicity measurement. In order to determine the dose of SSC LD50, various concentrations of SSC (with 5-300 300M in each well) were applied to the cells and WST-1 was studied and probit analysis was performed. Memantine (20 µM) molecule which is NMDA receptor antagonist and LY341495 (10 µM) molecule which is glutamate metabotropic receptor antagonist has been applied with SSC (LD50 dose 125 µM). After the mentioned treatments were given to the experimental groups for the genototoxicity analysis, Comet Analysis method was studied. Comet Assay IV program was used for Comet analysis. In order to elucidate the apoptotic process, caspase-3 activity was studied in the drug-treated groups and in the control group. Intracellular Total Glutathione Measurement was performed to measure the antioxidant capacity. In our study, it was shown that SSC had cytotoxic effects but the genototoxic effect was not present in the current doses as a result of Comet Analysis. It was observed that SSC did not increase caspase-3 activity. SSC was found to increase the amount of intracellular total glutathione and was evaluated as a compensatory mechanism against oxidant stress.Keywords: Cysteine-S-Sulfate, Genotoxicity, Cytotoxicity, Comet Assay, SSulfocysteine 74

Bu tez kapsamında, nitrat ve nitrit tayini için yeni ve orijinal bir alternatif yaklaşım olarak AuNP/3-MPA/S.cerevisiae modifiye karbon pasta elektrot temelli yeni bir mikrobiyal biyosensör sistemi geliştirilmiştir. Biyosensör tasarımında öncelikle sistein modifiye karbon pasta elektrot hazırlanmıştır. Elektrotun yüzeyine sırasıyla altın nanopartikül ve 3-MPA damlatılmıştır. Elde edilen yüzey daha sonra S.cerevisiae çözeltisine daldırılmıştır. Tasarlanan mikrobiyal biyosensör sistemi ile öncelikle nitrit için ölçümler gerçekleştirildi. Fakat tekrarlanabilir düzeyde standart grafikler elde edilemedi. Bu nedenle diğer hedef molekül olan nitrat tayinine yönelik ölçümler gerçekleştirildi. Nitrat ölçümleri, (+0,2)V &( +0,9 )V arasında diferansiyel puls voltametrisi yöntemi ile gerçekleştirilmiştir. Ölçüm ortamında bulunan K4[Fe(CN)6] 'ün belirlenen potansiyel aralığındaki yükseltgenme piklerinde meydana gelen değişimler ile nitrat konsantrasyonu arasındaki doğrusal ilişkiden yararlanılarak ölçümler gerçekleştirilmiştir. Tasarlanan mikrobiyal temelli biyosensörlerin çalışma koşullarının optimizasyonuna yönelik olarak sıcaklık, pH, ve farklı tamponlarda çalışmalar yapılmıştır. Tasarlanan mikrobiyal temelli biyosensörlerin karakterizasyonuna yönelik olarak yapılan çalışmalarda ise doğrusal tayin aralığının belirlenmesi, tekrarlanabilirlik, tekrar üretilebilirlik, substrat spesifikliği, girişimci etkisi, depo kararlılığı ve içme sularında nitrat tayini gibi parametreler belirlenmiştir. Deneysel çalışmalardan elde edilen sonuçlar incelendiğinde, uygulanan immobilizasyon yöntemi ile geliştirilen mikrobiyal temelli biyosensör için en iyi çalışma koşullarının 50 mM, pH: 7,0 potasyum fosfat tamponu ve 30ºC olduğu belirlenmiştir. Tasarlanan mikrobiyal temelli biyosensörler ile nitrat için yapılan doğrusal tayin aralığı 100 µM - 750 µM arasında bulunmuştur. Tasarlanan mikrobiyal biyosensör için yapılan tekrarlanabilirlik çalışmalarında 400 µM nitrat konsantrasyonunda (n=10) ortalama değer (x-) =398,03 µM, standart sapma (S.S) = ± 1,33 µM ve % varyasyon katsayısı (% V.K) =%0,3 olarak bulunmuştur. Bunların dışında mikrobiyal temelli biyosensör ile içme su örneklerinde nitrat analizi de yapılmıştır., In this thesis, a new microbial biosensor system based on AuNP / 3-MPA / S.cerevisiae modified carbon paste electrode was developed as a new and original alternative approach for the determination of nitrate and nitrite. In biosensor design, cysteine modified carbon paste electrode was prepared. Gold nanoparticle and 3-MPA were dropped onto the surface of the electrode, respectively. The resulting surface was then immersed in S.cerevisiae solution. The microbial biosensor system was designed for measurements of nitrite. However, repeatable standart graphics could not be obtained. Therefore, measurements for the determination of the other target molecule nitrate were performed. Nitrate measurements were carried out by differential pulse voltammetry method between (+0.2)V &( 0.9)V. The measurements were carried out using the linear relationship between the changes in oxidation peaks in the determined potential range of K4[Fe(CN)6] and nitrate concentration. In order to optimize the working conditions of the designed microbial biosensors, studies were carried out on temperature, pH and different buffers. In the studies carried out for characterization of microbial based biosensors, parameters such as determination of linear determination range, reproducibility, repeatability, substrate specificity,interference effect, stability and determination of nitrate in drinking water were determined. When the results obtained from the experimental studies were examined, the best working conditions were 50 mM, pH: 7.0 potassium phosphate buffer and 30ºC for the microbial based biosensor developed by the immobilization method. The linear determination range for microbial based biosensors and nitrate was found to be 100 µM.-750 µM. In the repeatability tests for the microbial based biosensor,the average value (n=10) for 400 µM nitrate concentration was found to be (x̄) = 398.03 µM, standard deviation (SD) = ± 1.33 µM and coefficient of variation % (C.L) = 0.3%. In addition, nitrate analysis was performed with microbial based biosensors in drinking sample water.

ÖZETÇalışmanın amacı ratlarda böbrek iskemi/reperfüzyon hasarında, ELABELA, Apelin 13, Sistatin-C ve Nitrikoksit düzeylerine bakmak, karşılaştırmak ve N-Asetilsistein in uygulamasının iskemi/reperfüzyon üzerine olan etkilerini gerek histolojik olarak gerekse adı geçen moleküller üzerinden belirlemektir.Mevcut çalışma Fırat Üniversitesi Deneysel Araştırmalar Merkezi'nden temin edilen 8 haftalık 68 adet erkek Wistar-albino türü erkek sıçan üzerinde Fırat Üniversitesi Deneysel Araştırmalar Merkezi (FÜDAM) ve Fırat Üniversitesi Tıp fakültesi Histoloji ve Embriyoloji Anabilim Dalı Laboratuvarında gerçekleştirildi. Denekler randomize olarak 7 gruba ayrıldı. Grup 1 (Kontrol grubu) (n=8), Grup 2 (Sham GRUBU) (n=10), Grup 3 (Tek Taraflı Renal İR grubu) (n=10), Grup 4 (Bilateral Renal İR grubu) (n=10), Grup 5 (Tek Taraflı Renal İR eşliğinde NAC grubu) (n=10), Grup 6 (Bilateral Renal İR eşliğinde NAC grubu) (n=10), Grup 7 (NAC Grubu) (n=10) olarak belirlendi.Gruplar incelendiğinde Kontrol, Sham ve NAC grubu arasında biyokimyasal ve histopatolojik açıdan anlamlı farklılık izlenmedi. Üre ve kreatinin değerleri Bilateral Renal İR grubu ve 6 da kontrol grubuna göre artmış olarak tespit edildi. Tek Taraflı Renal İR grubu'nda ise kontrol grubuna göre üre değerinde anlamlı artış tespit edilmemişken, kreatinin düzeyinde anlamlı artış tespit edildi. Bilateral Renal İR grubu'de ise üre ve kreatinin düzeylerinde Tek Taraflı Renal İR grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı artış tespit edildi. Tek Taraflı Renal İR grubu ile Tek Taraflı Renal İR eşliğinde NAC grubu arasında üre ve kreatinin arasında anlamlı farklılık tespit edilmedi. Bilateral Renal İR eşliğinde NAC grubunda ise Bilateral Renal İR grubu'e göre üre açısından anlamlı farklılık tespit edilmemiş olup, kreatinin değerinde istatistiksel olarak anlamlı azalma tespit edilmiştir. Kontrol grubuna göre, Tek Taraflı Renal İR grubu, Bilateral Renal İR grubu, Tek Taraflı Renal İR eşliğinde NAC grubu ve Bilateral Renal İR eşliğinde NAC grubu'da anlamlı olarak TAS düzeylerinde azalma ve TOS düzeylerinde artış tespit edildi. Bilateral Renal İR grubu'de Tek Taraflı Renal İR grubuna göre TAS, ELA, Apelin-13 istatistiksel olarak anlamlı şekilde azalırken; TOS, Sistatin-C ve İNOS seviyelerinde anlamlı artış tespit edilmiştir. Tek Taraflı Renal İR eşliğinde NAC grubu'de ise Tek Taraflı Renal İR grubu'e göre TAS, ELA ve Apelin-13 seviyelerinde istatistiksel olarak anlamlı artış tespit edildi. Grup6'da Bilateral Renal İR grubu'e göre kreatinin, TOS, Sistatin-C ve İNOS'da anlamlı azalma; TAS, ELA ve Apelin-13'de anlamlı artış tespit edildi.Sonuç olarak bu çalışmada, ELA ve Apelin-13 ün iskemiye sekonder azaldıkları, İNOS ve Sistatin-C'nin ise anlamlı olarak arttığı görüldü. Üre ve kreatinin iskemi reperfüzyon hasarında bu moleküller kadar spesifik olmadığı değerlendirildi. N-asetilsistein tedavisi sonrası gerek doku da gerekse serum örneklerinde iyileşmeyi müteakiben ELA ve Apelin-13 artışı ile İNOS ve Sistatin-C'nin azaldığı tespit edildi. Bu moleküllerden özellikle Apelin-13 ve ELA'nın tedavide de kullanıldığı çalışmalar yapılmakta olup, ilerleyen dönemlerde bu çalışmaların artışı renal iskemi ve reperfüzyon hasarlarının erken dönemde tespitine ve tedavisine imkan sağlamasına ışık tutacağı düşünülmektedir.Anahtar kelimeler: Renal iskemi reperfüzyon, Elabela, apelin, sistatin-c, İNOS ABSTRACTIN EXPERIMENTAL KIDNEY ISCHEMIA REPERFUSION INJURY ON RATS ELABELA, APELIN-13, CYSTATIN-C AND NITRIC OXIDE LEVELS AND THE PROTECTİVE EFFECT OF N-ACETYLCYSTEINEThe aim of this study was to look at and compare the levels of ELABELA, Apelin 13, Cystatin-C and Nitricoxide in renal ischemia / reperfusion injury in rats and to determine the effects of N-Acetylcysteine on ischemia / reperfusion by histologically and by the mentioned molecules.The present study was performed on 8 weeks 68 male Wistar-albino male rats obtained from Firat University Experimental Research Center in Firat University Experimental Research Center (FÜDAM) and Firat University Faculty of Medicine Histology Embryology Department Laboratory.The subjects were randomly divided into 7 groups. Groups are determined as Group 1 (control group) (n = 8), Group 2 (Sham Group) (n = 10), Group 3 (Unilateral Renal I / R group) (n = 10), Group 4 (Bilateral renal I / R group) (n = 10), Group 5 (NAC group with Unilateral Renal I / R) (n = 10), Group 6 (NAC group with Bilateral Renal I / R) (n = 10), Group 7 (NAC Group) (n = 10).When the groups were examined, no significant difference was observed between Control, Sham and Group 7 in terms of biochemical and histopathological features. Urea and creatinine levels were found to be increased in Group 4 and 6 compared to the control group. In group 3, while there was no significant increase in urea but a significant increase in creatinine level was detected according to the control group. In group 4, urea and creatinine levels were significantly higher than Group 3. No significant difference was found between Group3 and Group 5 according to urea and creatinine levels. In Group 6, no significant difference was found in urea and a statistically significant decrease in creatinine value was determined according to Group 4.According to the control group, significant decrease in TAS levels and increase in TOS levels were found in Group 3, Group 4, Group 5 and Group 6. In Group 4, TAS, ELA and Apelin-13 decreased significantly compared to Group 3; while significant increase in TOS, Cystatin-C and INOS levels were detected. In Group 5, there was a statistically significant increase in TAS, ELA and Apelin-13 levels according to Group 3. In Group 6 according to Group 4 significant reduction in creatinine, TOS, cystatin-C and INOS; significant increase in TAS, ELA and Apelin-13 was found.As a result, in this study, it was seen that ELA and Apelin-13 decreased and significantly increased INOS and Cystatin-C secondary to ischemia. Urea and creatinine were evaluated as not as specific as this molecüles in ischemia reperfusion injury. After N-acetylcysteine treatment, both INOS and Cystatin-C decreased with the increase in ELA and Apelin-13 following improvement in both tissue and serum samples. Studies of these molecules, especially Apelin-13 and ELA, are used in the treatment, and it is thought that the increase in these studies will shed light on the early detection and treatment of renal ischemia and reperfusion injury.Key words: Renal ischemia reperfusion, Elabela, apelin, cystatin-c, INOS 90

Giriş ve Amaç: Sistatin C'nin erişkinlerde sol kalp yetersizliği ve kardiyovasküler mortalitenin önemli bir göstergesi olduğu, sağ ventrikül ejeksiyon fraksiyonu ile güçlü korelasyon gösterdiği ve pulmoner hipertansiyon için bir biyomarker olabileceği ileri sürülmüştür. Çocukluk yaş grubunda böyle bir çalışma bulunmamaktadır.Çalışmamızda pulmoner hipertansiyon tanılı çocuk hastaların serum sistatin C düzeyleri ile hastaların ekokardiyografik bulguları arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi, pulmoner hipertansiyon tanı ve prognozunda bir biyomarker olarak kullanılabilirliğinin araştırılması amaçlanmıştır.Materyal ve Metod: Çalışma Aralık 2017- Mayıs 2018 tarihleri arasında Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Çocuk Kardiyolojisi Bilim dalında gerçekleştirildi.Hasta grubuna pulmoner hipertansiyon tanılı 22 hasta (10'u primer PH, 12'si Eisenmenger sendromu ile takipli) (15 kız,7 erkek) dahil edildi.Kontrol grubuna polikliniğe üfürüm, göğüs ağrısı gibi farklı şikâyetlerle başvuran; fizik muayene bulguları, elektrokardiyografileri, telekardiyografileri ve ekokardiyografi bulguları, tam kan sayımı, böbrek ve karaciğer fonksiyon testleri normal olarak değerlendirilen 19 hasta (12 kız,7 erkek) dahil edildi. Kardiyovasküler sistem sorunu saptananlar, kronik hastalığı olanlar ve herhangi bir nedenle ilaç kullananlar çalışmaya alınmadı.Hastaların sistatin C ve proBNP düzeyleri çalışıldı. Ekokardiyografi ile sağ ventrikül ejeksiyon fraksiyonları, sağ ventrikül end-diastolik volümleri, sağ ventrikül end-sistolik volümleri, sağ ventrikül TEI indeksi, TAPSE, sol ventrikül eksantrisiteleri bakıldı.Bulgular: Hasta grubunun yaş ortalaması 14.75 yıl, kontrol grubunun yaş ortalaması 15 yıl idi. Hasta grubunun serum sistatin C düzeyleri kontrol grubuna göre istatiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulundu (p:0.01).Hasta grubu İdiopatik pulmoner hipertansiyon ve Eisenmenger sendromu olarak alt gruplara ayrıldığında; İdiopatik pulmoner hipertansiyonlu hasta grubunun serum sistatin C düzeyleri Eisenmenger sendromu grubu ve kontrol grubuna göre istatiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulundu (p

Bu çalışmada TRIS-sitrik asit yumurta sarısı (%20) temel sulandırıcısına 2,5mM, 5mM metiyonin, 1mM, 2mM sistein, 1mM, 2mM bütil hidroksitolüen (BHT) eklenerek sulandırılan ve dondurulan koç spermasında çözüm sonrası bazı spermatolojik parametreler üzerine antioksidanların etkileri ve karşılaştırılması amaçlandı. Sperma, beş baş Kıvırcık ırkı koçtan üreme sezonunda, elektro-ejakülatör ile haftada iki kez alındı ve birleştirildi. Pooling sonrası ortalama hacim (ml), motilite (%), yoğunluk (x109/ml), plazma membran bütünlüğü (HOST, %), akrozomal (%), diğer morfolojik (%) ve toplam morfolojik (%) bozukluk oranları sırasıyla 3,92, 84,0, 1,96, 93,8, 5,60, 0,4 ve 6,0 bulundu. Sulandırılan sperma örnekleri bir saat içinde 5ºC'a indirildi ve %6 gliserol eklendikten sonra iki saat boyunca ekilibrasyona tabi tutuldu. Sperma, payette (0,25ml) 200x106 spermatozoon olacak şekilde çekildi ve dondurma cihazıyla dondurularak (-120 oC) analize kadar sıvı azotun içinde saklandı.Çözdürme sonrası motilite, HOST, akrozomal bozukluk, diğer ve toplam morfolojik bozukluk muayeneleri yapıldı. Motilite ve HOST oranları, kontrol ile tüm antioksidan grupları arasında fark (P

Diabetes Mellitus (DM), hiperglisemi ile karakterize, metabolik bir hastalıktır. Lycium barbarum polisakkaritleri (LBP) hipoglisemik, anti-apoptotik ve fertilite kabiliyetini artırıcı özellikleriyle dikkat çeken doğal bir antioksidandır. Diyabete bağlı oksidatif stres, erkek üreme sisteminde çeşitli fonksiyon bozukluklarına ve infertiliteye neden olmaktadır. Oksidatif stres; sistein amino asit grubunu içeren proteinlere daha kolay hasar vermektedir. Crisp-1 (Cysteine-rich secretory protein-1), sisteinden zengin olup epididimis epitelinden salgılanarak fertilizasyonda önemli roller üstlenen yeni bir proteindir. Çalışmamızda diyabetin erkek üreme sistemine verdiği hasarda LBP'nin olası koruyucu ve tedavi edici etkisi ile Crisp-1 protein ekspresyonundaki değişiklikleri araştırmak amaçlandı.Çalışmamız için 3-4 aylık Wistar Albino erkek sıçanlar kullanıldı. Denekler; Sham kontrol, LBP kontrol, Diyabet ve Tedavi (diyabet + LBP) grubu olmak üzere toplam 4 gruba ayrıldı. Deneysel diyabet oluşturmak amacıyla STZ tek doz 55mg/kg intraperitoneal olarak uygulandı. LBP 15 gün boyunca günde 200 mg/kg gavaj yoluyla verildi.Histolojik incelemelerde, diyabet grubu testis dokularında intertübüler bağ dokusunda artış, konjesyon, vakuolizasyon ve ödem gözlenirken tedavi grubunda bu oluşumların azaldığı görüldü. Tedavi grubunda; hareketli sperm sayısı, Crisp-1 pozitif hücre sayısı ve serum Testosteron düzeyinde anlamlı artış, apoptotik hücre sayısı ve serum MDA düzeyinde ise anlamlı düşüş tespit edildi. Sonuç olarak LBP'nin diyabete bağlı erkek üreme sistemi hasarında koruyucu ve iyileştirici bir etki gösterdiği ve Crisp-1 protein ekspresyonunu artırdığı tespit edilmiştir. Diabetes Mellitus (DM) is a metabolic disorder characterized by hyperglycemia. Lycium barbarum polysaccharides (LBP) are natural antioxidant having hypoglycemic, anti-apoptotic and fertility enhancing properties. Diabetes-related oxidative stress leads to many reproductive dysfunctions of males and infertility. Oxidative stress can easily harm proteins which have cysteine group amino acids. Crisp-1 (Cysteine rich secretory protein-1) protein is a novel protein, expressed by the epitelium of epididimis, has important roles in fertilization. In our study it is aimed to investigate the possible protective and therapeutic effects of LBP on diabetes-related male reproductive dysfunctions and to examine the changes on expression rate of Crisp-1 protein.In this study, 3-4 months old Wistar Albino male rats were used and randomly placed into 4 groups; Sham control, LBP control (only LBP), Diabetic and Treatment (diabetic + LBP) group. To generate experimentally diabetic rats, single dose of 55 mg/kg STZ was injected intraperitoneally. In the treatment group, the diabetic rats were administered with 200 mg/kg of LBP by gastric gavage, once a day for 15 consecutive days.In histological examinations, increased intertubular connective tissue, congestion, vacuolization and edema were seen in testis tissues of the diabetic group. On the other hand, the treatment group's testis tissues were almost similar to sham control group. In the treatment group, the number of motile sperms, Crisp-1 possitive cells and serum testosterone level were significantly increased, apoptotic cell number and serum MDA level were significantly decreased.As a result, it is concluded that Lycium barbarum polysaccharides have a protective and therapeutic effect of on the male reproductive damages of diabetes and also enhances Crisp-1 protein expression. 107

TEZ10754 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2016. Kaynakça (s. 74-82) var. xiv, 83 s. : res. (bzs. rnk.), tablo ; 29 cm. Hidrojen sülfür (H2S)’ün gevşetici etkisi fare, sıçan, tavşan, maymun ve insan korpus kavernosum dokularında gösterilmiştir. Ancak bu gevşetici etkilerin mekanizmaları hala bilinmemektedir. Bu çalışmanın amacı fare korpus kavernosum dokusunda L-sistein/H2S ve muskarinik reseptörler arasındaki etkileşimi araştırmaktır. Fare korpus kavernosum dokularında L-sistein (endojen H2S; 10-3 M), sodyum hidrojen sülfür (NaHS; ekzojen H2S; 10-6–10-3 M) ve asetilkolin (10-6 M) ile gevşeme yanıtları elde edildi. İlk olarak L-sistein ve asetilkolin gevşeme yanıtları üzerinde H2S sentez enzimleri olan sistatiyon gama liyaz (CSE) inhibitörü proparjilglisin (PAG; 10–2 M) ve sistatiyon beta sentaz (CBS) inhibitörü aminoksiasetik asit (AOAA; 10–3 M)’in tek başlarına ve kombinasyonlarının etkileri araştırıldı. L-sistein ile oluşan gevşeme yanıtları PAG ile azalırken, AOAA ile değişmedi. Diğer yandan PAG, asetilkolin ile oluşturulan gevşeme yanıtlarını azaltırken AOAA anlamlı olarak artırdı. Ayrıca fenilefrin (5x10-6 M) ile kastırılan dokularda asetilkolin, L-sistein ve ekzojen H2S ile oluşturulan gevşeme yanıtları üzerine seçici olmayan muskarinik reseptör blokörü atropin (5x10-5 M), seçici M1 reseptör blokörü pirenzepin (10-6 M), seçici M2 reseptör blokörü AF-DX 116 (10-6 M) ve seçici M3 reseptör blokörü 4-DAMP (10-7 M)’ın etkileri araştırıldı. Atropin, pirenzepin, AF-DX 116 ve 4-DAMP asetilkolinin gevşeme yanıtlarını azalttı. Atropin, pirenzepin ve 4-DAMP L-sisteinin gevşetici yanıtlarını azaltırken AF-DX 116 anlamlı bir değişikliğe yol açmadı. Ekzojen H2S aracılıklı gevşeme yanıtları atropin, pirenzepin, 4-DAMP ve AF-DX 116 tarafından anlamlı olarak azaldı. Sonuç olarak, fare korpus kavernosum dokusunda L-sistein aracılıklı gevşeme yanıtlarına CSE enzim etkinleşmesinin aracılık ettiği, muskarinik reseptörlerden M1 ve M3’ün L-sisteinin gevşetici etkisinde rolü olduğu, fakat M2’nin herhangi bir katkısının olmadığı ve ekzojen H2 S ile oluşturulan gevşemelerde M1, M2 ve M3 muskarinik reseptörlerin rol oynadığı gösterilmiştir. The relaxant effect of hydrogen sulfide (H2S) has been demonstrated in mouse, rat, rabbit, primate and human corpus cavernosum (CC) tissues. However, the mechanism of this relaxant effect is still unclear. The aim of this study was to investigate the possible interaction of L-cysteine/H2S pathway and muscarinic receptors in the mouse CC. The relaxant responses to L-cysteine (endogenous H2S substrate;10-3M), sodium hydrogen sulfide (NaHS;exogenous H2S; 10-6–10-3 M) and acetylcholine (10- 6 M) were obtained in isolated mouse CC tissues. Firstly, the effects of endogenous H2S synthesis inhibitors propargylglycine (PAG; cystathionine-gamma-lyase(CSE) inhibitor; 10–2 M), aminooxyacetic acid (AOAA; cystathionine-?-synthase(CBS) inhibitor; 10–3 M); seperately or their combination, on the relaxant response to Lcysteine and acetylcholine were investigated. PAG, but not AOAA, significantly reduced the relaxant responses to L-cysteine. PAG reduced the relaxant response to acetylcholine, while AOAA increased. The role of non-selective muscarinic receptor antagonist atropine (5x10-5 M), selective M1 antagonist pirenzepine (10-6 M), selective M2 antagonist AF-DX 116 (10-6 M) and selective M3 antagonist 4- DAMP (10-7 M) were investigated on the relaxant responses to L-cysteine, NaHS and acetylcholine in the tissues which were pre-contracted by phenylephrine (5x10- 6 M). Atropine, pirenzepine and 4-DAMP, but not AF-DX 116 inhibited the relaxant responses to L-cysteine. Acetylcholine- and NaHS-induced relaxations were reduced by atropine, pirenzepine, AF-DX 116 and 4-DAMP. We conclude that L-cysteine-induced relaxant response is mediated via activation of CSE. Muscarinic receptors M1 and M3, but not M2, contributes to relaxant effect of L-cysteine in mouse CC. Also, it is shown that M1, M2 and M3 receptors play role in NaHS-induced relaxation in this tissue. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: TYL-2015-3468.

Akrilamit kozmetik, kâğıt ve tekstil sanayisinden, atık su arıtımı laboratuvar gibi birçok alanda kullanılmaktadır. Ayrıca çok yüksek sıcaklıklarda (>200 °C) bazı gıdalarda da oluşmaktadır. Akrilamidin deney hayvanları üzerinde nörotoksik, kanserojenik ve genotoksik etkileri bulunmuştur. Bu sebepten insan ve hayvan sağlığı için ciddi bir risk teşkil etmektedir. Bu çalışmada sıçanlarda akrilamidin testise verdiği hasara karşı L-sisteinin etkisini belirlemeyi amaçladık.Çalışmamızda 240-320 g ağırlığında olan, 11-12 haftalık, 28 adet erkek Sprague-Dawley türü sıçanlar kullanıldı. Sıçanlar kontrol (i.p. serum fizyolojik), akrilamit (40 mg/kg i.p.), L-sistein (150 mg/kg i.p.) ve akrilamit + L-sistein olarak 4 eşit gruba ayrıldı. 10 gün boyunca devam eden deney süresinde hayvanların vücut ağırlıkları kaydedildi. Sıçanlar onbirinci gün anestezi altında sakrifiye edildiler. Kan örnekleri total testosteron düzeyleri ölçülmek üzere toplandı, testisler zaman kaybı olmaksızın çıkarıldı ve ağırlıkları ölçüldü. Bouin solüsyonunda tespit edilmiş testislere mikroskobik inceleme ve morfometrik ölçümler yapıldı. Hayvanların deney öncesi ve deney sonrası vücut ve testis ağırlıkları karşılaştırıldı. Deney sonunda akrilamit ve L-sistein + akrilamit verilen gruplarda hem vücut, hem de testis ağırlıklarında istatiksel olarak anlamlı bir ağırlık azalması izlendi. Ancak, testis ağırlık indeksinde anlamlı bir değişim belirlenmedi. Histolojik incelemelerde, seminifer tübüllerde akrilamit grubunda birçok dev hücre gözlenirken, L-sistein + akrilamit grubununda birkaç tane dev hücre saptandı. Akrilamit ve L-sistein + akrilamit gruplarında seminifer tübül çaplarında istatistiksel bir azalma bulundu. Serum total testosteron miktarlarında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmasa da akrilamit ve L-sistein + akrilamit verilen gruplarda testosteron düzeyinde bir düşüş gözlendi.Sonuç olarak L-sistein akrilamit kaynaklı toksisiteye karşı seminifer tübül çapı, vücut ağırlığı ve testis ağırlığını tam olarak koruyamamaktadır. Ayrıca testosteron düzeylerinde istatistiksel olarak anlamlı bir değişim gözlenmemiştir. Ancak L-sistein histolojik incelemelerde seminifer tübüllerdeki dev hücre sayısını azaltmıştır.Anahtar kelimeler: akrilamit, L-sistein, testis, sıçan, toksikoloji, testosteron. Acrylamide is used in many fields from cosmetics, paper and textile industries to wastewater treatment and laboratories. It is also formed in certain foods when heated them to high degree, especially greater than 200 °C. It has been reported that acrylamide has neurotoxic, carcinogenic and genotoxic effects on laboratory animals. Therefore, acrylamide poses a significant risk for both human and animal health. In this study, we aimed to determine the effect of L-cysteine against acrylamide-induced testis damage in rats.Our experimental study was conducted on 28 male Sprague-Dawley rats, aged 11-12 weeks and weighing 240-320 g. They were randomly allotted into four equal groups as control group (i.p. only physiologic saline solution), acrylamide group (40 mg/kg i.p), L-cysteine group (150 mg/kg i.p.), acrylamide + L-cysteine group. During 10 days long experiment, body weights of animals were recorded. The rats were sacrificed under anesthesia on eleventh day of experiment. Blood samples were collected to analyze total testosteron levels, testes were excised immediately and testis weights were measured. The testes fixed in bouin solution were examined morphologically and microscopically. Testis and body weights are compared among the groups.At the end of the experiment, statistically significant weight decrease was found both in testis weights and body weights of the rats in groups treated with acrylamide and acrylamide+L-cysteine. Nevertheless, no statistically significant was found in testes index. In histological examinations, whereas many giant cells were observed in groups treated with acrylamide, a few giant cells were observed in groups treated with acrylamide + L-cysteine in seminiferous tubules. In acrylamide and acrylamide +L-cysteine groups, there were significant decrease in the diameter of seminiferous tubules. Even though not finding statistically significant change, we observed a decrease on total testosteron level in both acrylamide and acrylamide +L-cysteine groups.In conclusion, L-cysteine could not fully protect rats against acrylamide-induced toxicity with respect to total body weight, testis weight and seminiferous tubule diameter. In addition, no statistically significant change was observed in the of testosteron levels. However, L-cysteine decreased frequency of giant cells in seminiferous epithelium in histological examinations. Keywords: Acrylamide, L-cysteine, testis, rat, toxicology, testosteron. 95

The term thiol refers to compounds containing sulfur. Thiol-containing compounds are found in all body cells and are indispensable for life. Some of these include cysteine, methionine, taurine, glutathione, lipoic acid, mercaptopropionylglycine, N-acetylcysteine, and the three major organosulfur compounds of garlic oil, namely, diallylsulfide, diallyldisulfide, and diallyltrisulfide. With respect to structure-function relationship, dihydrolipoic acid is the most effective antioxidant. Dihydrolipoic acid has two sulfhydryl groups and it can undergo further oxidation reaction forming lipoic acid. The more highly reduced form a thiol-containing compound has, the more stronger antioxidative activity it exerts. The number of sulfur atoms determines, at least in part, the modulatory activity on the glutathione-related antioxidant enzymes. In this article, antioxidant and antioxidative effects of garlic and some thiol-containing compounds are reviewed. Turkish Başlık: Sarmısağın ve Tiol İçeren Bazı Bileşiklerin Antioksidatif Etkileri Anahtar Kelimeler: Antioksidan/terapötik kullanım; sistein; disülfid; serbest radikal temizleyicileri; sarmısak/kimya; glutatyon; lipid peroksidasyonu; beslenme; oksidasyon-redüksiyon; oksidatif stres; sulfidril bileşikleri/terapötik kullanım; sülfür. Tiol terimi sülfür içeren bileşikleri ifade eder. Tiol içeren bileşikler tüm vücut hücrelerinde bulunur ve yaşamsaldır. Tiol içeren antioksidan bileşiklerden bazıları, sistein, metionin, taurin, glutatyon, lipoik asit, merkaptopropionilglisin, N-asetilsistein ve sarmısak yağının üç temel organosülfid bileşiği olan dialilsülfid, dialildisülfid ve dialiltrisülfiddir. Yapı-işlev ilişkisinin karşılaştırılmasında, tiol içeren antioksidan bileşikler arasında, dihidrolipoik asit en etkili olanıdır. Dihidrolipoik asit iki sülfidril içerir ve lipoik asit oluşumunda daha fazla oksidasyon reaksiyonuna uğrayabilir. Tiol içeren bileşiklerin indirgenmiş formları daha iyi antioksidan etki gösterirler; sülfür atomlarının sayısı glutatyonla ilgili antioksidan enzimlerin aktivitelerini kısmen etkiler. Bu yazıda, sarmısağın ve tiol içeren bazı bileşiklerin antioksidan ve antioksidatif etkileri gözden geçirildi.

Sistinüri, nadir görülen (1/7000 doğum) otozomal resesif kalıtılan ve böbrek taşı oluşumuna neden olan bir hastalıktır. Sistinüri patogenezinde sistin aminoasidi rol alır. Renal ve intestinal dibazik amino asit transportu bozulmuştur.Çalışmaya sistin taşı olan 19 çocuk hasta alındı. DNA izolasyonu için hastalardan, anne ve babalarından ve varsa kardeşlerinden steril EDTA'lı tüpe 10 ml periferik kan örneği alındı. Yine aynı kişilerden spot idrarda kantitatif aminoasit tayini yapılmak üzere en az 10ml olacak şekilde idar örneği alındı.SLC3A1 ve SLC7A9 üzerinde yer alan ve sistüniri ile ilişkisi bilinen mutasyonlardan, her iki gen için de ikişer mutasyon olmak üzere en sık görülen dört mutasyon ön tarama amacıyla seçildi ve toplamda 19 hastada bu mutasyonların taraması gerçekleştirildi. SLC3A1 geni ekzon 1 (231T/A polimorfizmi) ve ekzon 8 (M467T ve M467K mutasyonları) bölgeleri ile SLC7A9 geni ekzon 4 (G105R) ve ekzon 6 (c.614dupA) bölgelerine spesifik primerler ile PCR amplifikasyonu uygulandı. SLC3A1 geni ekzon 1 (231T/A polimorfizmi) ve ekzon 8 (M467T ve M467K mutasyonları) bölgeleri ile SLC7A9 geni ekzon 4 (G105R) ve ekzon 6 (c.614dupA) bölgeleri için PCR amplifikasyonları uygulandı ve PCR ürünlerinin dizilenmesi sonucunda 19 hastanın 4'ünde belirtilen mutasyonlar bulundu. SLC3A1 geni için her iki hasta (%10,5) (H2 ve H5) da heterozigottu ve M467T mutasyonu mevcuttu. SLC7A9 geni için 1 hastada (H11) homozigot G105R mutasyonu saptanırken diğer bir hastada (H17) ise heterozigot G105R mutasyonu saptandı (%10,5). Hiçbir hastada SLC7A9 geninde c.614dupA mutasyonu saptanmadı.Bilinen mutasyonlar için yaptığımız taramada, mutasyon oranımızın düşük olması, belki de hasta grubumuzda henüz tanımlanmamış yeni mutasyonların veya daha nadir mutasyonların olabileceğini düşündürmektedir. Cystinuria is a recessively inherited disorder with a prevalence of 1 in 7000 births and causes formation of kidney stones. Cystine aminoacid plays a role in cystinuria pathogenesis which renal and intestinal dibasic aminoacid transport is impaired. 19 children who have cystine stones were included in this study. For DNA isolation, 10 ml peripheral venous blood sample was taken to the sterile tube including EDTA from patients, their parents and siblings if they have. At least 10 ml urine samples were taken to evaluate quantitative aminoacid values in the spot urine. The most common four mutations were chosen providing that 2 each mutations for both 2 genes on SLC3A1 and SLC7A9 that are relevant to cystinuria. These mutations have been scanned on 19 patients. PCR amplification was applied to gene SLC3A1 exon 1 (231T/A polymorphism) and exon 8 (M467T/K mutations) and gene SLC7A9 exon 4 (G105R) and exon 6 (c.614dupA) zones with specific primers. As a result of sequencing of PCR products, mentioned mutations were found in 4 patients. Each of two patients (%10,5) (H2 and H5) were heterozygote for the gene SLC3A1 and they had M467T mutation. Homozygote G105R mutation (%10,5) was detected in SLC7A9 gene in one patient (H11), and heterozygote G105R mutation was detected in an other patient(H17). c.614dupA mutation is not found in any of the patients in SLC7A9 gene.In conclusion, our population for cystinuria might have rare or unknown mutations because of the low rates findings of M467T and G105R mutations. 57

Glutathione is a tripeptide which consisted of glutamate, cysteine and glycine. As well as eukaryotic organisms, some prokaryotes produce this compound and it functions as a protector of the cell against to unfavorable environmental stresses mainly oxidative stress. When bacteria encounter to a sub-lethal stress, they gain resistance to mentioned stress and then the processes used to control pathogenic bacteria may become ineffective. Therefore, it is important to know the properties and functions of glutathione which have a key role in protection from stress in bacteria., Glutatyon, glutamik asit, sistein ve glisinden oluşan bir tripeptitdir. Ökaryot organizmalarda olduğu gibi bazıprokaryotlar tarafından da üretilen bu bileşik, başta oksidatif stres olmak üzere olumsuz çevre koşullarına karşıhücreyi koruma işlevi görmektedir. Bakteriler öldürücü olmayan stresle karşılaştıklarında söz konusu strese karşıdirenç kazanabilirler ve bunun sonucunda patojenleri kontrol altına almak için kullanılan prosesler etkisiz halegelebilir. Bu nedenle bakterilerde strese karşı korunmada rol oynayan glutatyonun özelliklerinin ve işlevininbilinmesi önem arz etmektedir.

Çalışmamızda, izole fare korpus kavernosum dokusunda hidrojen sülfür (H2S)?ün gevşetici etki mekanizması araştırıldı. Bu amaçla, fenilefrin ile kastırılmış izole fare korpus kavernosum dokularında L-sistein (10-6-10-3) ve H2S donörü sodyum hidrojen sülfür (NaHS;10-6-10-3) ile gevşeme yanıtları oluşturuldu. L-sistein (10-3 M) ile oluşan gevşeme yanıtları sistation beta sentaz inhibitörü aminooksiasetik asid ile etkilenmezken, sistation gama liyaz enzim inhibitörü D,L-proparjil glisin ile anlamlı olarak azaldı. Endotelyumsuz dokularda, NaHS ile oluşan gevşeme yanıtlarında bir değişiklik gözlenmedi. Nitrik oksid sentaz inhibitörü N?-nitro-L-arjinin (10-4 M), guanilil siklaz inhibitörü ODQ (10-4 M) ve bu inhibitörlerin kombinasyonu NaHS ile oluşan gevşeme yanıtlarını artırdı. Fosfodiesteraz inhibitörleri zaprinast ve sildenafil NaHS gevşeme yanıtlarını azalttı. Adenilil siklaz inhibitörleri NEM (2.5x10-5 M) veya SQ22536 (10-4 M) ile NaHS gevşeme yanıtlarında anlamlı bir azalma gözlendi. NaHS gevşemeleri, yüksek K+ (50mM), voltaja-bağımlı K+ kanal inhibitörü 4-aminopiridin (10-3 M), ATP?ye duyarlı-K+ kanal inhibitörü glibenklamid (10-5 M) ve içeri doğrultucu K+ kanal inhibitörü baryum klorür (10-5 M) varlığında anlamlı bir şekilde azaldı. Ancak, küçük kondüktanslı Ca2+ ile aktive edilen K+ kanal blokörü apamin, orta ve yüksek kondüktanslı Ca2+ ile aktive edilen K+ kanal blokörü karibdotoksin ve apamin + karibdotoksin kombinasyonu, NaHS ile dokularda oluşan gevşeme yanıtlarında bir değişiklik oluşturmadı. L-tipi Ca2+ kanal inhibitörü nifedipin (10-6 M) ve muskarinik reseptör blokörü atropin (10-6 M) NaHS gevşemelerini inhibe etti. Ancak, Na+-K+-ATPaz inhibitörü uvabain (10-4 M) NaHS gevşemelerini etkilemedi. Sonuç olarak, fare korpus kavernosum dokusunda endojen olarak H2S?in L-sistein?den , sistation gama liyaz enzimi aracılığıyla sentezlendiği, gevşetici etkisini endotelyum?dan bağımsız olarak direkt düz kas üzerinden; i)adenilil siklaz/cAMP, ii) K+ kanalları, iii) L-tipi voltaja-bağımlı Ca2+ kanalları ve iv) muskarinik reseptörler aracılığıyla gerçekleştirebileceği ve bu etkisinin NO/sGMP tarafından baskılandığı düşünülmektedir. In the present study, the relaxant mechanism of hydrogen sulfide was investigated in isolated corpus cavernosum tissue., L-cystein- and sodium hydrogen sulfide- (NaHS; H2S donor; 10-6-10-3) induced relaxant responses on the isolated mouse corpus cavernosum tissue which was pre-contracted by phenylephrine. L-cystein-induced relaxations significantly was reduced by D,L-propargylglycine, cystathionine gama lyase inhibitor whereas not influenced by aminooxyacetic acid, cystathionine beta synthase inhibitor. The relaxant response to NaHS did not change in endotheium-denuded tissues. Nitric oxide synthase inhibitor N?-nitro-L-arginin (10-4 M), guanylyl cyclase inhibitor ODQ (10-4 M) and combination of these inhibitor increased the relaxant response to NaHS. NaHS-induced relaxant response was inhibited by zaprinast (5x10-6 M) and sildenafil (10-6 M), phosphodiesterase inhibitors. NaHS-induced relaxation was significantly reduced by N-Ethylmalemeid (2.5x10-5 M) and SQ22536 (10-4 M), adenylyl cyclase inhibitors. Also, NaHS-induced relaxation was reduced in the presence of high potassium (50 mM), voltage-gated potassium channel inhibitor 4-aminopyridine, ATP-sensitive potassium channel inhibitor glibenclamide (10-5 M), inward rectifier potassium channel inhibitor barium chloride (10-5 M). However, NaHS-induced relaxation was not influenced by small conductance calcium activated potassium channel inhibitor apamin (10-6 M), intermediate and large conductance calcium activated potassium channel inhibitor charybdotoxin (10-7 M) and combination of apamin and charybdotoxin. L-type calcium channel blocker nifedipine and muscarinic receptor blocker atropine inhibited relaxant response to NaHS. However, NaHS-induced relaxation was not influenced by ouabain (10-4 M). We conclude that, in mouse corpus cavernosum tissue H2S may be produced endogenously from L-cysteine by cystathionine gama lyase enzyme; the relaxant effect of H2S endothelium-independent and directly acts on smooth muscle via; i) adenylyl cyclase/cAMP ii) potassium channels iii) L-type calcium channel and iv) muscarinic receptors and, this relaxant effect may be suppressed by NO/sGMP. 124

Elri T, Sisplatin Nefrotoksisitesine Karşı Agmatine'in Koruyucu Etkisinin Tc-99m DMSA Uptake'i ve Serum Sistatin C ile Değerlendirilmesi, Bülent Ecevit Üniversitesi Tıp Fakültesi, Nükleer Tıp Tezi. Zonguldak, 2013.Amaç: Sisplatin nefrotoksik etkisi olduğu bilinen, ancak kanser tedavisinde yaygın kullanım alanı olan etkili bir anti tümör ajanıdır. Nefrotoksik etkisini azaltıcı ajanların geliştirilmesi ilgi duyulan bir araştırma konusu olmaya devam etmektedir. Böylelikle halen klinikte en çok tercih edilen kemoterapötik ilaçlardan biri olan bu ajanın güvenle ve daha etkin kullanımı mümkün olacaktır.Agmatin, hipoksik-iskemik beyin hasarında, diğer nöronal hasarlarda ve akut iskemiye bağlı renal hasarda koruyucu etkisi gösterilmiş bir ajandır. Ancak literatürde sisplatin nefrotoksisitesine karşı koruyucu etkisinin araştırıldığı bir çalışmaya rastlanmamıştır.Çalışmamızın amacı sisplatin nefrotoksisitesinin erken tespitinde ve agmatinin bu komplikasyona karşı koruyucu etkisini değerlendirmede sintigrafik yöntemin katkısını, biyokimyasal yöntemler ve histoljik bulgular eşliğinde değerlendirmektir.Gereç ve Yöntem: Wistar Albino cinsi ratlar her biri 8 hayvandan oluşan 4 grupta ayrılmıştır: 1) Serum fizyolojik verilen, 2) Agmatin verilen, 3) Sisplatin verilen ve 4) Sisplatin ile birlikte agmatin verilen. İlaç uygulama döneminin sonunda tüm deneklerin kan örneklerinden plazma kreatinin, üre ve serum sistatin c düzeylerinin ölçülmüştür. Tc-99m DMSA ile sintigrafik görüntüleme ve in vitro doku uptake ölçümleri yapılmıştır. Bu işlemlerin sonunda ratların böbrekleri çıkarılarak histopatolojik olarak incelenmiştir.Elde edilen sonuçların istatiksel analizi yapılarak; sisplatinin sebep olduğu nefrotoksisitenin erken tespitinde sintigrafik yöntemlerin ve serum sistatin C seviyelerinin etkinliği ile agmatinin sisplatin nefrotoksisitesine karşı koruyucu etkisi değerlendirilmiştir.Bulgular: Sisplatin uygulanan grupta biyokimyasal, sintigrafik ve histolojik bulgular sisplatin nefrotoksisitesini desteklemekteydi. Bu grupta serum üre, kreatinin ve sistatin c düzeyleri anlamlı olarak artmış; Tc-99m DMSA uptake?inin ise anlamlı derecede azalmış olduğu saptandı. Ayrıca yaygın proksimal tübül hasarının yanı sıra glomerüler hasar bulguları da gözlendi. Agmatin uygulanan grupta biyokimyasal, sintigrafik ve histopatolojik olarak kontrol grubuna benzer sonuçlar elde edildi. Sisplatin ile beraber agmatin uygulanan grupta histopatolojik ve sintigrafik olarak kontrol grubu ile anlamlı istatistiksel farklılık saptanmamıştır. Sisplatin grubu ile kıyaslandığında ise istatistiksel olarak anlamlı, büyük oranda düzelme izlenmiştir. Biyokimyasal indekslerden serum sistatin c düzeylerinde de histopatolojik ve sintigrafik bulgular ile paralel sonuçlar elde edilmiş olup sisplatin+ agmatin grubunda kontrol grubuna göre hafifçe artış gözlenmekle birlikte istatistiksel anlamlılık saptanmamıştır. Serum kreatinin ve BUN değerleri ise sisplatin+ agmatin uygulanan grupta kontrol grubundan farklılık göstermemekteydi.Sonuç: Bu çalışmada agmatinin sisplatin nefrotoksisitesi üzerinde koruyucu etkisinin olduğu Tc-99m DMSA uptake?i, histopatolojik ve biyokimyasal yöntemlerle ortaya konmuştur. Ayrıca sintigrafik yöntem düşük doz sisplatin uygulaması sonrası erken dönemde nefrotoksisiteyi saptamada başarılı bulunmuştur. Bu basit in vivo- in vitro radyofarmasötik modelin sisplatin gibi nefrotoksik ajanlara karşı potansiyel renoprotektif ajanların etkinliğinin değerlendirilmesinde önemli katkısı olabileceğini düşünüyoruz.Anahtar Kelimeler: Sisplatin, agmatin, Tc-99m DMSA, nefrotoksisite, sistatin C Elri T, Evaluation of Protective Effect of Agmatine Against Cisplatin-Induced Nephrotoxicity with Tc-99m DMSA Uptake and Serum Cystatin C, Bülent Ecevit University, Faculty of Medicine, Thesis in Nuclear Medicine, Zonguldak 2013.Objective: Cisplatin is a nephrotoxic but an effective anti-tumor agent which widely used for treating cancer. There is still a great interest in developing new agents to reduce it?s nephrotoxicity. So it will be provide to use safely and more effective of this agent which is stil one of the most preferred chemotherapeutical drug clinically. Agmatine is a molecule which has shown protective effect against hypoxic-ischemic brain injury, other neuronal injuries and ischemic acute renal injury. But stil there is no reported study has known about effect of agmatine against cisplatin-induced nephrotoxicity. The aim of our study is assesment of Tc-99m DMSA uptake to early detection of cisplatin-induced nephrotoxicity and protective effect of agmatine against this complication with biochemical and histological findings.Method: Wistar albino rats will be divided into four grous of eight animals each: 1) Saline (control); 2) Agmatine (AGM; 10mg/kg intraperitoneally); 3) Cisplatin (CIS; 7.5mg/kg intraperitoneally); 4) Cisplatine plus agmatine (CIS+ AGM). Agmatine will be injected 5 minutes before cisplatin and daily for 2 days alone in Group 4. After drug administration period, blood samples will be obtained and stored at optimal conditions. Tc-99m DMSA uptake and scintigraphy will be performed. Then rats will be killed and the kidneys will be removed by dissection. Renal tissues will be stored at optimal conditions for histopathological assesment. Renal function tests will be assessed by serum blood urea nitrogen (BUN), creatinine levels, serum cystatin C levels as well as scintigraphic and invitro ttissue radioactivity measurements with Tc-99 m DMSA.Obtained data will be analyzed statisticaly. Effectiveness of Tc-99m DMSA uptake and serum cystatin-c level to early detect of cisplatin-induced nephrotoxicity and protective effect of agmatine against this complication will be assesed.Results: Scintigraphic, biochemical and histopathological findings were compatible with nephrotoxicity in cisplatin administered group. Significant increase of serum BUN, creatinine and cystatin c and significant decrease of Tc-99m DMSA uptake, extensive damage of proximal tubules and also signs of glomerular damage were observed in this group. In agmatine administered group, all findings were similar with control saline group. İn agmatin with cisplatin administered group, scintigraphic and histopathological findings were not completeley normal, but there was no statistically significant difference between cisplatin+ agmatine and control saline group. In this group statistically significant, largely improvement in scintigraphic and histopathologic findings were observed in comparison with cisplatin group. İn cisplatin+ agmatine group, serum cystatin c levels were slightly increased but there was no statistically significant difference between cispaltin+agmatine group and control group. It was also compatible with scintigraphic and histopathologic findings. But there is no quantitative and statistically significant difference between cisplatin+ agmatine group and control group about serum BUN and creatinine levels.Conclusion: In this study we showed protective effect of agmatine against cisplatin nephrotoxicity with Tc-99m DMSA uptake supported by histopatological, and biochemical findings. Additionally, this scintigraphic method has found succesfull to early diagnose of cisplatin nephrotoxicity. We suggest that this simple in vitro- in vivo radiopharmaceutical model can make a valuable contribution to assesment of the efficacy of potential renoprotective agents.Key Words: Cisplatin, agmatine, Tc-99m DMSA, nephrotoxicity, cystatin c 77

Sepsis, mikroorganizma veya toksinlerinin normalde steril olan dokulara ve kana geçmesi ve vücudun bu invazyona verdiği yanıttır. Bu çalışmada Lipopolisakkarit (LPS) ile sepsis modeli oluşturulan ratlara verilen antioksidan özelliğe sahip S-Allil Sistein (SAC)'in nükleer faktör kapa-B ile indüklenen Transglutaminaz 2 aktivitesi üzerine etkileri araştırıldı. S-allylcysteine antioksidan özelliklere sahip bir sarımsak bileşiğidir. Aynı zamanda, oksidatif stres ile ilişkili çeşitli deneysel modellerde sarımsak ekstresinin koruyucu etkisinden sorumlu aktif bileşiklerden biri olduğu gösterilmiştir. SAC'ın antioksidan özelliği ve reaktif oksijen radikallerini kovucu etkisi bilinmesine karşın literatürlerde sepsisteki etkisi bilinmemektedir.Çalışmamızda 32 adet 3-4 aylık erkek wistar albino cinsi ratlar kullanılarak Kontrol, SAC, SEPSİS ve SEPSİS+SAC olmak üzere dört deneysel grup oluşturuldu. Tek doz LPS(5 mg/kg) ile sepsis modeli oluşturulan ratlara sepsis oluştuktan sonra 12 saatte bir 2 gün boyunca SAC(50mg/kg) gavaj yolu ile verildi. Ratların serumlarında ALT, AST, ALP, hsCRP, karaciğer dokularında ise Miyeloperoksidaz (MPO), DNA Fragmantasyonu, Nitrik Oksit, Transglutaminaz 2 ölçüldü.Sepsis oluşturulan grubun ALT , AST, ALP, hsCRP, DNA Fragmantasyonu ve TG2 parametrelerinde kontrol grubuna göre artış gözlendi. Sepsis grubunun NO ve MPO aktivitelerinde ise kontrol grubuna göre artış görülmekle birlikte bu artış istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı. Tedavi amaçlı SAC verildiğinde ise SAC'ın ALT, AST, ALP, hsCRP, DNA Fragmantasyonu üzerinde olumlu azaltıcı etkileri olduğu gözlemlendi. TG2, NO ve MPO aktivitelerinde ise SAC'ın anlamlı olmamasına rağmen azaltıcı etkisi olduğu saptandı.Çalışmamızda, ratların karaciğer dokusunda LPS ile indüklenen sepsis modelinde özellikle DNA Fragmantasyonu ve TG2'yi arttırdığı, SAC'ın, çalışılan tüm parametreler üzerine olumlu azaltıcı etkileri olduğu gözlendi. Sepsis is the body?s response to this invasion which micro-organisms or toxins through normally sterile tissues and blood. In this experiment, the effects of the S-allyl cysteine (SAC) which has the antioxidant properties, in LPS rats with sepsis model on the activity of transglutaminase 2 is investigated. The S-allylcysteine is a garlic compound which has an antioxidant properties. Also, a variety of experimental models associated with oxidative stress responsible for the protective effect of garlic extracts was shown to be one of the active compounds. SAC known for its antioxidant properties and repellent effect on reactive oxygen radicals, but the effect on sepsis is not known in the literature.Four experiment groups that called `Control, SAC, Sepsis and Sepsis+SAC? were created by using 32 male wistar albino rats in this experiment. Sepsis model is created by given single dose LPS(5mg/kg) to rats and after the model is generated, SAC(50mg/kg) was injected by gavaj method per 12 hours during 2 days. ALT, AST, ALP, hsCRP in the rats? blood and Myeloperoxidase, DNA fragmentation, Nitric Oxide, Transglutaminase 2 in liver tissue were measured.The increase was observed according to the control group in ALT, AST, ALP, hsCRP, DNA fragmentation and TG2 parameters of the Sepsis groups. NO and MPO activities in sepsis group according to the control group the differences were observed in the graphs but there were no statistic differences observed in the parameters that were mentioned. It is observed that SAC has a positive reducing effect on ALT, AST, ALP, hsCRP, DNA fragmentation when it is given as a treatment. According to the graphs SAC has a reducing effect in NO, MPO and TG2 activities but there is no statically reducing effect.In this study, the liver tissue of rats with LPS-induced sepsis model in particular DNA fragmentation and TG2 increase, SAC, reducing the positive effects on all the parameters studied was observed. 83

Amaç: Bu çalışmada, bipolar bozukluk ve şizofreni hastaları ile sağlıklı kontrollerde; oksidan-antioksidan dengesinin önemli elemanlarından olan, total GSH, SOD, NO ve MDA, dopaminerjik nöronları oksidatif stres hasarından koruduğu ileri sürülen nörotrofin-4 ve nörotoksik bir aminoasit olan homosistein düzeylerini inceleyerek, oksidatif stresin şizofreni ve bipolar bozukluğun patofizyolojisindeki rolünü aydınlatmayı amaçladık.Materyal ve Metod: Çalışmaya, Ocak 2010 ? Ağustos 2011 tarihleri arasında CBÜTF Psikiyatri polikliniğinde duygudurum bozuklukları biriminde takip edilen bipolar bozukluk tanısı olan 50 ötimik hasta, psikoz biriminde takip edilen remisyonda 50 şizofreni hastası ile herhangi bir psikiyatrik tanısı olmayan, sağlıklı kontroller dahil edildi. Periferik venöz kandan elde edilen serum örneklerinde SOD, NT-4, homosistein, vit B12 ve folik asit, plazma örneklerinde MDA ve tam kanda GSH düzeyleri ticari kitler ile, serum NO düzeyi ise Griess yöntemi ile tayin edildi. İstatistiksel analizde SPSS 15.0 programı kullanıldı.Bulgular: Gruplar arasında cinsiyet ve hastalık süreleri açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmazken, yaş özellikleri bakımından anlamlı bir fark tespit edilmiştir. Şizofreni hastalarında azalmış glutatyon ve SOD düzeyleri ve artmış NO düzeyi saptanırken, bipolar hastalarda artmış MDA ve NO düzeyleri ile azalmış SOD düzeyi izlenmiştir. NT-4, homosistein, vit B12 ve folik asit, üç grup arasında anlamlı bir fark yaratmamıştır. Şizofrende, hastalık süresi biyokimyasal parametreler üzerine herhangi bir etki göstermezken, bipolar bozuklukta hastalık süresi ile NT-4 seviyelerinin doğru orantılı olarak arttığı tespit edilmiştir. Her iki hastalık grubunda da ek tıbbi hastalık varlığının biyokimyasal parametreler üzerine anlamlı bir etkisinin olmadığı saptanırken, NT-4'ün, oksidatif stres belirteçleri ile ilişkisi incelendiğinde, bu parametreler arasında anlamlı bir ilişki gözlenmemiştir.Tartışma: Hem şizofreni hem de bipolar bozuklukta, oksidan ve antioksidan sistemlerde meydana gelen değişikliklerin, bu hastalıkların patogenezinde oksidatif stresin önemli rolleri olabileceğini düşündürmektedir. Bu çalışmada hastalık süreleri ile oksidatif stres parametreleri arasında herhangi bir ilişki saptanamadığından, artan hastalık süresiyle doğru orantılı olarak ilerleyen bir oksidatif harabiyet yerine, oksidatif sürecin olası çevresel, diyetsel ve terapötik değişkenlerden etkilenmiş olabileceği düşünüldü. Çalışmamızın bir diğer önemli sonucu ise, ilk defa olarak nörotrofin-4 değerlerinin hem şizofreni hem de bipolar bozukluk hastalarında değerlendirilmesi ve nörotrofin-4 değerleri ile oksidatif stres parametreleri arasında herhangi bir ilişkinin tespit edilmemiş olmasıdır. Bu bağlamda çalışmamızın sonucu şizofreni ve bipolar bozukluk patogenezinde oksidatif stresin rolünü araştıran çalışmalara ve potansiyel terapötik yaklaşımlara katkı sağlayabilir.Anahtar Kelimeler: Şizofreni, bipolar bozukluk, oksidatif stres, nörotrofin-4 Aim: In this study, we evaluated the levels of total GSH, SOD, NO and MDA, which are the major components of oxidant - antioxidant systems, and levels of neurotrophin 4 (NT-4), which has a suggested protective role in the neurons against an oxidative stress, and finally, levels of homocysteine, a neurotoxic aminoacid, in patients with schizophrenia and bipolar disorders and in healthy controls, in order to enlighten the roles of these molecules in the above mentioned disease pathogenesis.Materials - Methods: Between January 2010 and August 2011, 50 euthymic patients with a bipolar disorder and 50 schizophrenic patients who were in remission were recruited from Celal Bayar University, Medical Faculty, Department of Pschiatry. 50 healthy subjects who did not have any psychiatric disorders were chosen as the control group. In peripheral venous blood samples colllected from all the subjects, serum SOD, NT-4, homocysteine, vit B12 and folic acid levels, plasma MDA levels and whole blood GSH levels were measured by commercial kits. Serum NO levels were measured by the Griess method. SPSS 15.0 was used for the statistical analysis.Results: There was no statistical difference in gender and disease duration between the groups, but the mean age was statistically different between the patient and control groups. In schizophrenic patients, while glutathione and SOD levels were increased and NO levels were decreased, in bipolar patients there were increased levels of MDA and NO and decreased SOD levels compared to the controls. There were no statistical difference between the three groups in NT-4, homocysteine, vit B12 and folic acid levels. Although the disease duration had no effect on biochemical parameters in schiozphrenia, it was directly proportional with the NT-4 levels in bipolar group. In both of the disease groups, there was no significant effect of having an additional disease status on biochemical parameters and there was no relation between NT-4 and oxidative stress.Discussion: Observed changes in the oxidant-antioxidant systems in both schizophrenia and bipolar disorders indicate that the oxidative stress may play a role in their pathogenesis. Due to a lack of a relationship between disease duration and oxidative stress parameters, we postulated that during disease process; environmental, dietary and therapeutic interventions probably may have an affect on the oxidative patterns. Our study is the first which evaluates the NT-4 levels in both schizophrenia and bipolar disorders, and which reveals no relation between NT-4 levels and oxidative stress parameters. At this point, our study may contribute to the new studies about schizophrenia and bipolar disorder investigating the oxidative stress parameters in pathogenesis and therapeutic approaches. 101

Böbrek nakli (BN) olan hastalarda en önemli morbidite ve mortalite nedeni hızlanmış ateroskleroz oluşumuna bağlı gelişen kardiyovasküler hastalık (KVH)' lardır. BN yapılan hastalarda klasik risk faktörleri (yaş, cinsiyet, obezite, sigara, diyabet, sedanter yaşam, hipertansiyon) ile artmış KVH riski tam olarak açıklanamamaktadır. İnflamasyon, oksidatif stres, antioksidan savunmada azalma gibi çeşitli mekanizmalar da bu hasta grubundaki hızlanmış ateroskleroz ile ilişkili olduğu düşünülmektedir. Son çalışmalar plazma sistatin C düzeylerinin tayini, koroner kalp hastalıkları ve sekonder kardiyovasküler olaylar açısından risk ve prognoz değerlendirmesinde kullanışlı bir belirteç olabileceğini göstermektedir.Bu çalışmaya, BN süresi en az 6 ay olan 62 hasta ve 50 sağlıklı kontrol alındı. Kontrollerde hiçbirinde bilinen KVH öyküsü yoktu. Tüm olguların serum lipid profili, glukoz, üre ve kreatinin seviyeleri ve kan basınçları ölçüldü. Bunun yanı sıra aterosklerotik süreçte çeşitli etki mekanizmaları ile rol oynadığı düşünülen yüksek duyarlılıklı-C reaktif protein (hsCRP), homosistein, ileri glikasyon son ürünleri (AGEs), paraoksonaz 1 (PON1), arilesteraz, sistatin C gibi çeşitli parametreler de ölçüldü.Çalışmamızda bel çevresi, bel/kalça oranı, kan basınçları, trigliserid düzeyleri transplant grubunda yüksek bulundu. Diğer lipid parametreleri benzerdi. Özellikle el bileği çevresi, VKİ'leri benzer olmasına karşın transplant grubunda daha yüksekti. Beklendiği gibi transplant grubunda böbrek fonksiyonları sağlıklılara göre anlamlı olarak düşüktü. Geleneksel olmayan yeni kardiyovasküler risk faktörleri de (hsCRP, homosistein, AGEs, sistatin C) transplant grubunda anlamlı daha yüksekti. PON ve aril esteraz düzeylerinde düşüklük mevcuttu. Sağlıklı bireylerde Sistatin C ile bel ve el bileği çevresi, ürik asid, trigliserid, sigara kullanımı ve homosistein ile pozitif korelasyon vardı. Kontrol grubunda HDL kolesterol (HDL-kol) ile negatif korelasyon saptandı. Transplant grubunda ise sadece HDL-kol ile sistatin C arasında negatif korelasyon mevcuttu. Çalışmamız sistatin C'nın transplant alıcılarında kardiyovasküler bir risk faktörü olarak kullanılamayacağını düşündürmüştür. The most important cause of morbidity and mortality in kidney transplantation patients is cardiovascular diseases related to accelerated atherosclerosis formation. Increased risk of cardiovascular diseases in kidney transplantation patients can not merely be explained by traditional risk factors (age, gender, obesity, diyabetes, sedantary living, hypertension). Inflammation, oxidative stress and decreased antioxidant defence are suggested mechanisms, related with increased atherosclerosis formation, in this patient group. Recent studies show that determination of plasma cystatin C levels could be a useful marker for the assessment of risk and prognosis of coronary heart disease and secondary cardiovascular eventsSixty two patients with at least 6 months of kidney transplantation period and 50 healthy control cases were recruited to the study. Subjects with known cardiovascular diseases were not included in this study. Serum lipid profile, glucose, urea and creatinine levels and blood pressures of all cases were determined. In addition to this, several other parameters related to atherosclerosis, such as high sensitivity C-reactive protein (hsCRP), homocysteine, advanced glycation end-products (AGEs), paraoxonase 1 (PON1) and arylesterase, cystatin C were measured.In our study, waist circumference, waist / hip ratio, blood pressures, triglyceride levels in the transplant group were significantly higher. Other lipid parameters were similar. Especially with a new parameters, wrist circumference higher in the transplant group, although BMI were similar. As expected, renal functions of the transplant group were significantly lower than those of healthy group. New non-traditional cardiovascular risk factors (hsCRP, homocysteine, AGEs, cystatin C) were significantly higher in the transplant group. Levels of PON and aryl esterase were lower. In healthy subjects there was a positive correlation between cystatin C and wrist and waist circumferences, uric acid, triglyceride, smoking usage and homocysteine. Cyctatin C was negatively correlated with HDL cholesterol in the control group. There are only a negative correlation between HDL cholesterol and cyctatin C in the transplant group. Our study suggest that Cystatin C can not be used as a cardiovascular risk factor in transplant recipients. 53

Bu tezde bir herbisit türevi olan Alaklor ve bozunma ürünlerinin kimyasal özellikleri, mekanizmaları ve biyolojik moleküllerle olan etkileşimleri, bir çeşit kuantum kimyasal yöntem olan DFT yöntemiyle hesapsal olarak incelenmiştir. Bu çalışmada Alaklor ve onun bozunma ürünleri olan 2-kloro-N-(2',6'-dietilfenil)asetamid (CDEPA), 2,6-dietilanilin (DEA), 2-Hidroksi-2?,6?-dietil-N-metoksimetilasetanilid (Hidroksi Alaklor) ve Sistein optimizasyonları DFT B3LYP/6-31G* seviyesinde yapılmıştır. Ayrıca Alaklor'un Sistein ile etkileşimi incelenmiştir. Alaklor'un Sistein'in ?SH grubu ile kendi üzerinde bulunan karboksil grubu oksijeni üzerinden ve Metoksimetil grubu oksijeni üzerinden etkileştiği aynı seviyede hesaplama ile gösterilmiştir. Bunun dışında Alaklor'un hidroksil radikali varlığında nasıl bir tepkime mekanizması izlediği incelenmiştir. Mekanizma incelemesi iki aşamada yapılmıştır. Birinci mekanizma aynı anda kopma ve bağlanmanın gerçekleştiği tek basamaklı mekanizma, diğeri ise önce kopmanın gerçekleşip ardından bağlanmanın gerçekleştiği iki basamaklı mekanizma olarak çalışılmıştır. Mekanizmaların belirlenmesi ile en çok kullanılan herbisitlerden olan Alaklor ve o aileden olan diğer herbisit türevlerinin çevreye ve insanlara olan olumsuz etkilerini azaltmak için yapılan diğer çalışmalara bir öngörü niteliği taşıması amaçlanmıştır. In this study, chemical properties, mechanisms and interactions with biological molecules of alachlor, a herbicide derivative, and its degradation products were investigated by DFT quantum chemical methods. Alachlor and its degradation products which are 2-chloro-N-(2?,6?-diethylphenyl)acetamide (CDEPA), 2,6-diethylaniline (DEA), 2-Hydroxy-2?,6?-diethyl-N methoxymethylacetanilide (Hydroxy Alachlor) and cysteine were optimized at DFT B3LYP/6-31G* level. Also interactions between alachlor and cysteine were calculated at the same level. It is observed that alachlor interacts with the ?SH group on cysteine by using its oxygens on carboxyl and metoxymethyl groups. In addition to this, reaction mechanisms of alachlor with hydroxyl radical were examined. Two alternative mechanisms were investigated. The first is a concerted single step mechanism in which cleaveage and linkage occur simultaneously. The latter is a two-step mechanism in which cleaveage and linkage occur sequentially. Determining the reaction mechanisms of alachlor, which is mostly used as herbicide, will lead the further investigations to reduce negative effects of alachlor and other herbicides from same family on enviroment and public health. 66

Kardiyopulmoner bypass sonrası olu?an akut böbrek hasarı sık kar?ıla?ılan ve henüz tam olarak anla?ılamamı? bir durumdur. Erken ve geç dönem sonuçları üzerinde ciddi etkiler olu?turur. Kardiyopulmoner bypass ili?kili akut böbrek hasarının geli?mesi, enfeksiyon görülmesinde belirgin artı?, hastanede kalı? süresinde uzama ile ili?kilidir. Kardiyopulmoner bypass ili?kili akut böbrek hasarı geli?en hastalar ile bu durumun geli?mediği hastalar kar?ıla?tırıldığında, akut böbrek hasarı geli?en hastalarda yüksek mortalite ve morbidite ile hastane masraflarında artı? olduğu görülmektedir. Bununla beraber, hızlı tanı ve risk sınıflaması, tedaviyi ?ekillendirmede ve hastalığın ilerlemesini önlemede gereklidir. Postoperatif dönemde akut böbrek hasarının erken tanısını sağlayacak güvenilir biyobelirteçler tedavi ba?arısını artırabilir. 2011 yılında Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Kalp Damar Cerrahisi Anabilim Dalı`nda kardiyopulmoner bypass ile kardiyak operasyon geçiren, 18 yaşından büyük, BFT değerleri normal (SCr 0.05). AKI erken belirteci olarak, işletim karakteristiği eğrisi altında kalan alan (AUCROC) değerleri çalışmada değerlendirilen tüm parametreler için ayrı ayrı hesaplandı. AUCROC değerleri, NGAL için 0.81 (%95 CI:0,63-1,0 p=006) ve Cys C için 0,66 (95% güven Aralığı: 0.41- 0.91 p:0,156) olarak ölçüldü. 6.saat NGAL, akut böbrek hasarı için erken belirteç olarak güçlü bir tanısal değere sahiptir. 24. saat Cys C AUCROC değeri 0,867 (95% CI: 0,00-1,00 p: 0,004) olarak hesaplandı. Sonuç olarak 6.saat bakılan NGAL ve 24.saat bakılan Cys C çok güçlü tanısal değerleri olan iki testtir. Kombinasyonlar klinik olarak fayda sağlamakta ama erken tanıya ek bir değer katmamaktadır. Cardiopulmonary bypass?associated acute kidney injury is a common, but not fully understood, entity that has significant implications on both short- and long-term outcomes. The development of acute kidney injury after cardiopulmonary bypass is associated with a significant increase in post-operative infections, prolonged hospitalization, and increase in mortality when compared with patients without cardiopulmonary bypass?associated acute kidney injury. However, fast-track diagnosis and risk stratification is essential in management and prevention of disease progression. The identification of reliable biomarkers that allow earlier diagnosis of acute kidney injury in the post-operative period may increase the success of therapeutic interventions. 43 patients who are older than 18 years of age, have normal RFT (SCr0.05). The area under the receiver operating characteristic curve (AUCROC) values for early diagnosis of acute kidney injury were calculated for all parameters. AUCROC value was 0.81 (95% confident interval: 0, 63 to 1, 00) for NGAL and 0.66 (95% confident interval: 0.63 to 0.91) for Cys C. Therefore, NGAL measured in 6th hours, has diagnostic value for early diagnosis of acute kidney injury. AUCROC of Cys C levels measured in 24th hours for early prediction of acute kidney injury was 0.867 (95% confident interval: 0, 00-1, 00, p:0.004). As a conclusion, NGAL levels measured in 6th hour, and Cys C levels measured in 24th hour have highly predictive value for early diagnosis. Combinations of those values have clinical impact but have no additional value in early diagnosis. 85

TEZ8258 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2010. Kaynakça (s. 127-131) var. xxiii, 133 s. : res., çizelge ; 29 cm. Bakırın; korozyon davranışlarına klorürlü ortamda farklı derişim ve sıcaklıklarda Metiyonin (Met) ve Sistein (Cys) moleküllerinin inhibisyon etkisi araştırıldı. Bu amaçla potansiyodinamik ve EIS (elektrokimyasal impedans spektroskopi) ölçümleri kullanılmıştır. Korozyon hızı polarizasyon eğrilerinin extrapolasyonu ile belirlenmiştir. Oksit film oluşumunun etkisi, sıcaklık ve derişimin katodik ve anodik süreçlere etkileri belirlenmiştir. Termodinamik özelliklerden ?G (Serbest entalpi) değeri polarizasyon ve impedans sonuçlarından elde edilmiştir. Deneysel sonuçlar göstermiştir ki; Met ve Cys molekülleri pH=8,5 da klorür iyonu içeren çözeltilerde bakırın korozyon hızını azaltmaktadır. Diğer taraftan; Met ve Cys molekülleri yüksek sıcaklık ve düşük derişimlerde de koruma sağladığı saptanmıştır. The corrosion behavior of copper has been investigated in presence of Methionin (Met) and Cysteine (Cys) molecules, at various temperatures and concentration in highly corrosive chloride solution. For this aim, potentiodynamic and EIS (electrochemical impedance spectroscopy) measurements were used. Corrosion rates have been determined by extrapolating the polarization curves. The role of temperature, concentration and the effect of oxide film formation have been interpreted in aspect of anodic and cathodic processes rate. Thermodynamical properties ?G (free enthalpy) values have been evaluated with help of current-potential measurement results. The experimental results showed that Met and Cys Cys molecules have decreased the corrosion rate of copper in chloride containing solutions of pH=8.5. On the other hand, Met and Cys molecules provide protection also elvated temperature and low concentration. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: FEF2010YL51.

Bu çalışmanın amacı, L-sistein ve N-asetil-L-sisteinin membranlardan geçişlerini karşılaştırarak hangisinin hücreler için daha iyi bir öncül molekül olduğunu ve böylece hücre içi glutatyon sentezini daha iyi desteklediğini araştırmaktır. L-sistein direkt olarak glutatyon sentezine katılabilmektedir. Ancak N-asetil-L-sistein glutatyon yapısına katılmadan önce deasetile edilmelidir. Bu çalışmada L-sistein ve N-asetil-L-sisteinin eritrosit membranından hücre içine girişlerini ve hücre dışına çıkışlarını karşılaştırmalı olarak araştırılmıştır. Eritrositler hem L-sisteini hem de N-asetil-L-sisteini belli konsantrasyonlarda hücre içine almakta ve daha sonra tekrar bunları hücre dışına verebilmektedirler. Bununla birlikte, elde edilen sonuçlar L-sisteinin N-asetil-L-sisteine göre eritrosit membranlarından daha etkili ve hızlı bir şekilde geçebildiğini göstermektedir. Eşit şekilde 5 mM L-sistein ve 5 mM N-asetil-L-sistein ile ayrı ayrı 1 saat süreyle muamele edilen eritrositlerde hücre içi serbest -SH seviyeleri sırasıyla 3.37 ± 0.006 ve 2.23 ± 0.08 µmol/ml'ye yükselmiştir. Bunun dışında yine L-sisteinin hücre içinde önceden yok edilen serbest -SH lerin yenilenmesinde N-asetil-L-sisteine kıyasla daha etkili olduğu görülmüştür. Hücre içi serbest -SH tüketimini takiben hem L-sistein hem N-asetil-L-sisteine maruz bırakılan eritrositlerde serbest -SH seviyeleri önemli ölçüde yenilenmiştir. Ancak L-sistein varlığında serbest -SH yenilenmesinin düzeyi N-asetil-L-sistein varlığına nazaran önemli ölçüde daha yüksek olmuştur. Önceden serbest -SH tüketimine maruz bırakılan eritrositler 5 mM L-sistein ile muamele edildiğinde serbest -SH seviyesi 1.45 ± 0.075 µmol/ml eritrosite yükselirken aynı konsantrasyonda N-asetil-L-sistein kullanıldığında bu seviye 0.377 ± 0.034 µmol/ml eritrosit olarak ölçülmüştür. Ayrıca sonuçlarımız hem L-sistein hem de N-asetil-L-sisteinin eritrositlere girişlerinin biyolojik olarak aktif bir olay olduğunu göstermiştir. Elde edilen veriler L-sisteinin N-asetil-L-sisteine kıyasla eritrositler için daha iyi bir tiyol öncüsü olduğunu göstermektedir. N-asetil-L-sistein L-sisteine kıyasla hücreler tarafından daha zayıf bir şekilde ortamdan alınmaktadır.Anahtar kelimeler: L-sistein, N-asetil-L-sistein, Eritrosit, Membran transportu. The objective of the present study was to compare cysteine and N-acetyl-L-cysteine in respect to their transmembrane flux and find out which one is a better available precursor for the cells and thus better support the intracellular glutathione synthesis. Cysteine can directly participate in glutathione synthesis whereas N-acetly-L-cysteine must be first deacetylated before its incorporation to gluatathione. In the present study we investigated and compared the efficiencies of cysteine and N-acetyl-L-cysteine influx and efflux through the erythrocyte membrane. Erythrocytes influxed and effluxed both cysteine and N-acetyl-L-cysteine in a concentration dependent manner. However, our results demonstrated that cysteine crosses the erythrocyte membranes more efficiently compared to N-acetyl-L-cysteine. Treatment of erythrocytes seperately with 5 mM of cysteine and N-acetyl-L-cysteine for 1 hour raised the intracellular free-SH levels to 3.37 ? 0.006 and 2.23 ? 0.08 ? mol/ml erythrocyte respectively. Cysteine also appeared to be more effective in replacement of predepleted intracellular free-SH levels. Both cysteine and N-acetyl-L-cysteine exposure following depletion of intracellular free-SH significantly regenerated the intracellular free-SH levels. However, the extent of free-SH regeneration was significantly higher compared to N-acetyl-L-cysteine. Exposure of free-SH predepleted erythrocytes to 5 mM of cysteine raised the free-SH level to 1.45 ? 0.075 ? mole/ml erythrocyte in 1 hour whereas this level was measured to be 0.377 ? 0.034 ? mol/ml erythrocyte when equimolar concentration of N-acetyl-L-cysteine was used. Results also show that both cysteine and N-acetyl-L-cysteine influxes are mediated and require biologic activity. Our results demonstrate that cysteine is a better thiol procursor for the erythrocytes. N-acetyl-L-cysteine is poorly available for the cells compared to cysteine.Keywords: Cysteine, NAC, Erythrocytes, Cellular uptake 57

Ill FENİLALANIN, TRİPTOFAN VE SİSTEİNİN Cu(II) İYONLARI VARLIĞINDA VOLTAMETRİK VE SPEKTROSKOPİK ÖZELLİKLERİNİN İNCELENMESİ ÖZET Çalışmanın birinci aşamasında, aromatik amino asitlerden fenilalanin ve triptofan ile sülfürlü amino asitlerden sistein pH 5.75' de kare dalga voltametrisi (SWV), dönüşümlü voltametri (CV) ve kare dalga adsorptif sıyırma voltametrisi (SWAdSV) teknikleri ile incelenmiştir. Çalışma şartlarında fenilalanin elektroinaktif olarak davranırken SWV ve CV voltamogramlarında triptofana ait bir katalitik hidrojen dalgası (-1.346 V) ve sisteinin civa elektrot ile tepkimeye girerek oluşturduğu Hg(I)-sistein tiyolataın indirgenmesine ait bir pik (-0.372 V) gözlenmiştir. Triptofan ve sisteinin SWAdSV çalışmalarında ise triptofanın -1.346 V taki ve sisteinin -0.372 V taki piklerinin analitik amaçlı kullanılabileceği belirlenerek triptofanın 5x10` M - 6x1 0`6 M ve sisteinin 1.5x1 0`8 M - 2x1 0`7 M aralıklarında tayinlerinin yapılabileceği gösterilmiştir. Çalışmanın ikinci aşamasında Cu(II) iyonları varlığında fenilalanin, triptofan ve sisteinin sulu fazda oluşturdukları tek liganth komplekslerin voltametrik davranışları incelenerek Cu(II)-fenilalaninat, Cu(II)-triptofanat ve Cu(I)-sisteinat kompleksleri için sırasıyla -0.272,V, -0.290 V ve -0.534 V ta tersinir indirgenme pikleri elde edilmiştir. Bu komplekslerin kararlılık sabitleri de sırasıyla logPı:2=15.8, log(3i;2=16.4 ve logpı:ı=21.4 olarak belirlenmiştir. Çalışmanın üçüncü aşamasında Cu(II)-fenilalaninat ve Cu(II)-triptofanat komplekslerinin sistein varlığındaki voltametrik davranışları incelenerek sulu fazda sentezlenen Cu(II)-fenilalanin-sistein ve Cu(II)-triptofan-sistein karışık liganth kompleksler için sırasıyla -0.420 V ve -0.410 V ta tersinir birer indirgenme piki elde edilmiştir. Bu komplekslerinin karalılık sabitleri de sırasıyla logPıı:ı=26.1 ve log3ı:]:ı=25.7 olarak belirlenmiştir. Cu(II) iyonları yokluğunda ligant-ligant etkileşimleri incelenerek fenilalanin- sistein ve triptofan-sistein amino asit çiftleri arasında civa elektrodu ile çözelti araIV yüzeyinde zayıf moleküller arası çekim kuvvetlerinden kaynaklanan katılma şeklinde bir etkileşimin olduğu gözlenmiştir. Çalışmanın son aşamasında ise katı fazda sentezlenen tek ve karışık ligantlı komplekslerin (Cu(II)-fenilalaninat, Cu(II)-triptofanat, Cu(II)-sisteinat, Cu(II)- fenilalanin-sistein ve Cu(II)-triptofan-sistein) spektroskopik özellikleri, kesin yapılarının aydınlatılması çalışmalarına ön bilgi olması açısından UV-Visible, Fourier Transform Infrared {FTIR) ve elektron spin rezonans (ESR) teknikleri ile incelenmiştir. Anahtar Kelimeler: Fenilalanin / Triptofan / Sistein, Fenilalanin-Sistein Etkileşimi / Triptofan-Sistein Etkileşimi, Tek ve Karışık Ligantlı Metal Kompleksleri, Voltametri AN INVESTIGATION INTO VOLTAMMETRIC AND SPECTROSCOPIC PROPERTIES OF PHENYLALANINE, TRYPTOPHAN AND CYSTEINE IN THE PRESENCE OF Cu(II) IONS ABSTRACT In the first stage of the study, the voltammetric behaviour of phenylalanine and tryptophan which are amino acids containing aromatic ring and cysteine which is amino acid containing sulfur, have been studied at pH 5.75 by using Square- wave Voltammetry (SWV), Cyclic Voltammetry (CV) and Square-wave Adsorptive Stripping Voltammetry (SWAdSV) techniques. In the studied conditions, phenylalanine is electroinactive. SWV and CV voltammograms of tryptophan produces a catalytic hydrojen wave peak (-1.346 V) and cysteine has a reduction peak (-0.372 V) of Hg(I)-cysteine thiolate which is formed by reaction of cysteine with mercury electrode. At the SWAdSV voltammograms, the reduction peaks of tryptophan (-1.346 V) and cysteine (-0.372 V) were used for analytical determination, and could be analyzed in the concentration range of 5x10` M - 6x10` M for tryptophan and 1.5xl0`8 M - 2x1 0`7 M for cysteine. In the second stage of the study, the voltammetric behaviour of binary complexes which are formed in the presence of Cu(II) ions with phenylalanine, tryptophan or cysteine in the water phases, have been investigated. Cu(II)- phenylalaninate, Cu(II)-tryptophanate and Cu(l)-cysteinate gave the reversible reduction peaks at -0.272 V, -0.290 V and -0.534 V. The compositions (the ratio of metal to ligand) and the logarithmic values of the stability constans of these complexes were determined as logPi.2=15.8, logPi.2=16.4 and log(3ı.ı= 21.4. In the third stage of the study, the voltammetric behaviour of Cu(II)- phenylalaninate and Cu(II)-tryptophanate in the presence of cysteine have been investigated. In the water phase, ternary complexes Cu(II)-phenylalanine-cysteine and Cu(II)-tryptophan-cysteine synthesised gave reversible reduction peaks at -0.420 V and -0.410 V. The compositions and the logarithmic values of the stability constans of the mixed-ligand complexes were determined as log(3ı:ı:ı=26.1 and logpi:n=25.7. In the absence of Cu(II) ions, ligand-ligand interactions have been investigated. An interaction between the amino acid pair of phenylalanine and cysteine orVI tryptophan and cysteine has been observed. This interaction is weak intermolecular forces which form in the interfacial of the mercury electrode and solution. In final stage of the study, the spectroscopic properties of binary and ternary complexes synthesised in solid phase investigated by UV- Visible, Fourier Transform Infrared (FTIR) and electron spin resonance (ESR) techniques, and appropriate structures for these complexes have been proposed. Key Words: Phenylalanine / Tryptophan / Cysteine, Phenylalanine-Cysteine Interaction / Tryptophan-Cysteine Interaction, Binary and Ternary Metal-Complexes, Voltammetry 129

5. ÖZET Bu çalışmada Tablo-1 de gösterilen beş p-nitrostiren türevi ve tablo-5'de gösterilen S-[2-nitro-1-(p-sübstitüefenil)etil] sistein türevi dört bileşik hazırlanmıştır. Bileşiklerin erime dereceleri ile % verimleri aynı tabloda verilmiştir. Tablo 1. Sentezlenen p-nitrostiren türevi bileşiklerin fiziksel özellikleri ve % verimleri CH=CH-N02 R2 Rı 51Tablo 2: Sentezi Yapılan S-(2-Nitro-1-fenetil)sistein türevleri HOOC-CH-H2C-S-ÇH-CH2- N02 NH2 Sentezi gerçekleştirilen p-nitrostirenlerin katım ürünleri orijinal olup, sentezleri ilk kez tarafımızdan gerçekleştirilmiştir. Sentezlenen bileşiklerin yapılan IR.NMR spektroskopik ve elementel analiz verileri ile kanıtlanmıştır. Tablo 3. Sentezi gerçekleştirilen bileşiklerin su içerisindeki antibakteriyel ve antifungal aktivite sonuçları (MIK değerleri nM olarak verilmiştir.) AıStaphylococcus aureus ATCC 25923 B-.Bacillus subtilis CıPseudiomonas aeruginosa ^-.Escherichia coli ATCC 25882 E: Candida albicans ATCC 64550 F:Cıyptococcus neoformans 52Antibakteriyel aktivite testlerinde Gram (+) bakterilerden S. aureus ve B. subtilis, Gram (-) bakterilerden P. aureginosa ve E. coli kullanılmıştır. Antifungal aktivite çalışmalarında Candida albicans ve Cryptococcus neoformans gibi maya benzeri funguslar kullanılmıştır ve MİK değerleri ^ıM/ml olarak değerlendirilmiştir. Antibakteriyel ve antifungal aktivite çalışmalarında standart olarak sırasıyla ampisilin ve oksikonazol kullanılmıştır. Sentezi gerçekleştirilen S-[2-nitro-1-(p-sübstitüefenil)etil] sistein türevi bileşiklerin antibakteriyel etkinlikleri özellikle Gram (-) bir bakteri olan P. aeruginosa üzerinde ampisilin ile kıyaslanabilir düzeyde bulunmuştur. Tablo-3 de yine görülebileceği gibi sentezlenen bütün bileşikler antifungal etkinlikleri bakımından C. albicans ve C. neoformans üzerinde standart olarak seçilmiş oksikonazoiden daha aktif çıkmıştır. 53 6. SUMMARY In this study, five p-nitrostyrene and four S-[2-nitro-1-(p-substituted phenyl)ethyl]cysteine derivatives have been synthesized. Corresponding melting points and the percent reaction yields for the synthesized compounds have been shown in Table-1. Table 1. Physical data and yields (%) of the synthesized compounds. CH=CH-N02 R2 Q Ri 54Table 2: Derivatives of S-(2-nitro-1-phenetyi)cysteine HOOC-CH-hfeC -S-ÇH-CH2- N02 NH2 These newly synthesized addition products of B-nitrostyrenes have not been previously reported in the literature. Chemical structures of the synthesized compounds have been elucidated using İR, NMR spectroscopy and elemental analysis. Antibacterial activities of the compounds (2a-d) have been determined against both Gram (+) bacteria (S. aureus, B. subtilis) and, Gram (-) bacteria (P. aureginosa, E. coif), and compared with the antibacterial activity of ampicilline (Table-2). Antifungal activities of the compounds have been tested against C. albicans and C. neoformans that are yeast-like fungi, and compared with the antifungal activity of oxiconazole (Table-3). MIC values have been reported as p.M. All of the synthesized compounds (2a-d) have shown antibacterial activity against P. aeroginosa, a Gram (-) bacteria, that was comparable to that of 55Table 3. Results of the antibacteriel and antifungal activity studies /^..Staphylococcus aureus ATCC 25923 B:Bacillus subtilis CiPseudiomonas aeruginosa DiEscherichia coli ATCC 25882 E:Candida albicans ATCC 64550 FiCryptococcus neoformans ampicilline. In addition, as shown in Table 3, antifungal activities of the synthesized compounds against yeast like fungi were better than the antifungal activity of oxiconazole. 56 63

Bu çalışmada DNA bazlarından Adenin'in, L-sistein ile verdiği ikili ligand kanşımlannın Ni(II), Co(II) ve Zn(II) ile oluşturduğu karışık komplekslerin kararlılık sabitleri Irwing-Rossotti yöntemi kullanılarak potansiyometrik yoldan tayin edilmiştir. Ayrıca oluşan komplekslerin koşullu sabitleri pH'a bağlı olarak hesaplanmış ve belirli bir pH bölgesinde koşullu oluşum sabitinin maksimum olduğu değerin deneysel olarak bulunan oluşum sabiti ile uyum içinde olduğu gözlenmiştir. Ayrıca hesaplanan koşullu oluşum sabitlerinden de yararlanılarak karışık kompleksten türeyen çeşitli türlerin bağıl bollukları incelenmiştir. Karışık komplekslerin kararlılık sabitleri I = 0,22 ve 25°C de Nikel(II)-L-sistein-Adenin2 için log Ki = 6,70 ; log K2 = 6,15; Kobalt(II)-L-sistein-Adenin için log K = 9,50; Çinko(II)-L-sistein-Adenin2 için log Ki = 6,85 ; log K2 = 6,00 olarak bulunmuştur. 116 In this study the stability constants of mixed complexes from DNA bases ie Adenine and L-cysteine with Ni(II), Co(II) and Zn(II) were determined using potentiometric method by the Irwing-Rossotti procedure. In addition, the conditional formation constants were calculated depending on pH values. The maximum values of the conditional formation constants were found to be in accordance with the mixed-ligand complex formation constants in a determined pH region. In addition, the mole fractions of different species from mixed complexes were investigated using the calculated conditional formation constants. The values of stability constants of mixed-ligand complexes at 25°C (I = 0,22) are as follows : log Kx = 6,70 ; log K2 = 6,15 for Ni(II)-L-cysteine-Adenine2 ; log K = 9,50 for Co(II)-L-cysteine-Adenine ; log Ki = 6,85 ; log K2 = 6,00 for Zn(II)-L-cysteine-Adenine2. 117 123

V. ÖZET TÜREV SPETROFOTOMETRİSİ İLE SİSTEİN VARLI?INDA SİSTİN TAYİNİ Bu çalışmada herhangibir reaktife gerek, olmaksızın sistein yanında sistin tayini amaçlanmıştır. Her iki amino asidin 1. türev spektrumları alındığında sistin spektrumunda yeralan 265 nm'deki minimumun bu amaç için uygun olduğu görülmüştür. Sistein'in yüksek konsantrasyonlarında bu dalga boyunda sistein içinde l.türev absorbans değerleri okunduğundan çeşitli konsantrasy onlardaki sistin ve sistein çözeltileri kullanılarak yapılan denemeler sonucunda 4.0x10` M (96 ppm) mertebesinde sistin miktarının bunun 25 katı (1.0xlO`2M) sistein varlığında duyarlı olarak herhangi bir reaktife gerek olmaksızın pek çok araştırma laboratuvarında bulunan türev alma fonksiyonuna sahip bir spektro fotometre ile saptanabileceği bulunmuştur. Proteinlerin hidrolizi sonucu yaygın olarak elde edilen 20 amino asitten diğer 17'sinin de (hidroksiprolin hariç) etkileri incelenerek sistin'in 4.0x1ü`4 M (96 ppm) konsantrasyona karşılık gelen miktarının treonin, glisin, serin, glutamik asit, arginin, histidin, lösin, izolösin, alanin, lizin, valin, prolin ve aspartik asidin yüksek konsantrasyonlardaki (250 kat, lösin ve aspartik asit için 125 kat) varlığından etkilenmeden duyarlı ve basit bir şekilde saptanabileceği sonucuna varılmıştır. Metiyonin'in 1.0xlO`2M yani 25 kat fazla bulunmasının bir etkileşime yolaçmadığı, daha yüksek konsantrasyonlarının ise pozitif hataya neden olduğu, fenilalanin, triptofan ve tirozin'in ise 10 M mertebesindeki konsantrasyonlarda dahi bozucu etkisi bulunduğu saptanmıştır. 49Fenilalanin ve tirozin'in bu etkilerinin bunların 2.türev spektrumlarmda fenilalanin için 265 nm, tirozin için ise 283 nm'de görülen maksimumlarından miktarlarının belirlenip 265 nm'deki l.türev absorbans değerinden karşılık gelen değerleri çıkarmak suretiyle ortadan kaldırılabileceği bulunmuştur. Triptofan için ise 1. ve 2. türev spektrumlarmda diğer amino asitlerle çakışmayan herhangi bir pik saptanamamıştır. Yöntemin sütten elde edilen (3-laktoglobulin hidrolizatma uygulanmasıyla sistin konsantrasyonu 0.267 g/100 g bulunmuştur. Bu değerin P-laktoglobulin'in amino asit içeriğinde sistin için verilen literatür değerinden (2.3 g/100 g) oldukça düşük olmakla beraber Cu (ll)-neukoproin yöntemi ile bulunan 0.324 g/100 g değeri ile uyumlu olduğu görülmüştür. 50 SUMMARY DETERMINATION OF CYSTINE IN THE PRESENCE OF CYSTEINE BY DERIVATIVE SPECTROPHOTOMETRY This study aims to determine cystine in the presence of cysteine without requiring any reagent. Investigation of the first-derivative spectra of both amino acids revealed that the minimum at 265 nm of the cystine spectrum was suitable for devising an analytical method. This first-derivative minimum due to cystine was tested in solutions containing much higher concentrations of cysteine, and as a result, cystine could be determined down to a concentration limit of 4.0x10` M (96 ppm) in the presence of 25-fold cysteine (1.0x10` M) without the use of any reagent, and the proposed procedure may find potential usage in most conventional laboratories having a spectrophotometer equipped with the first - derivative function. Out of the 20 amino acids which emerge as a result of protein hydrolysis, the possible interfering effects of 17 amino acids (with the exception of hydroxyproline) were analyzed when 4.0x1 0`4M (96 ppm) of cystine was determined. It was concluded that cystine could be simply and sensitively determined without any interference when 250-fold threonine, glycine, serine, glutamic acid, arginine, histidine, alanine, lysine, valine, proline, isoleucine and 125-fold leucine, aspartic acid were present. Methionine did not interfere up to a concentration, limit of 1.0x10` M (25 fold) but caused positive error above this 51limit. On the other hand, phenylalanine, tryptophan and tyrosine interfered even at 10`4 M concentrations. The interference due to phenylalanine and tyrosine could be eliminated by quantitative estimation of these two amino acids using their second-derivative maximal absorbances at 265 nm. and 283 nm, respectively, and by subtraction of their corresponding first-derivative absorbances at 265 nm from the observed total value of a cystine solution containing these two interferent amino acids. No peak could be identified in either the first - or second - derivative spectra of tryptophan that did not coincide with those of other amino acids. The developed method was applied to the analysis of P-lactoglobuline hydrolyzate isolated from milk yielding a cystine content of 0.267 g/100 g Although this value is quite lower than the literature value, i.e., 2.3 g/100 g it is roughly accordance with that (0.324 g/100 g) found by the Cu (Il)-neocuproine spectrophotometric procedure. 52 57