Search

Amaç: Tanımlayıcı tipte yapılan bu çalışma; şark çıbanı tanısı alan okul çocuklarında sosyal fobi belirti gösterme durumunu ve etkileyen faktörleri saptamak amacıyla yapılmıştır.Gereç ve Yöntem: Araştırmanın evreni 01 Şubat 2020 tarihinde Şark Çıbanı Tedavi Merkezine kayıtlı, tedaviye devam eden ve ilköğretim okullarına giden 126 şark çıbanı tanısı almış çocuktur. Araştırmanın örneklemini, pandemi döneminin olması nedeniyle okulun açık olduğu 01 Şubat 2020- 27 Mayıs 2022 tarihleri arasında, tedavi günleri olan pazartesi ve perşembe günleri kuruma gelen ve araştırmaya katılmayı kabul eden 68 şark çıbanı tanısı almış okul çocuğu oluşturmuştur (evrenin %53,9’una ulaşılmıştır). Veriler tanıtıcı bilgi formu ve Liebowitz Sosyal Fobi Belirtileri Ölçeği (LSFB) kullanılarak toplanmıştır. Verilerin istatiksel analizi SPSS 20.0 paket programında tanımlayıcı istatistikler, Fisher Exact Ki-kare testi, Odds Ratio’ları (OR) hesaplamaları yapılmıştır.Bulgular: Şark çıbanı olan çocukların LSFB Ölçeğinden aldıkları toplam puan ortalamasının 68,0±17,2 olduğu ve bu puan ortalamasının belirgin sosyal fobi grubunda olduğu görülmüştür. Çocukların sosyal kaygı ve kaçınma fobisi alt boyut puan ortalamaların sırasıyla 36,7±9,8, 31,3±9,6 olduğu hesaplanmıştır. Şark çıbanı olan kızların erkeklere göre sosyal kaçınma fobisinin 3 kat (OR:3,0 %95 GA 0.96-9,3, p=0,04) toplam sosyal fobisinin 5,7 kat daha fazla olduğu hesaplanmıştır (OR:5,7 %95 GA 1,4-23,1, p=0,00).Sonuç ve Öneriler: Şanlıurfa İlinde şark çıbanı hastalığının hala önemli bir halk sağlığı sorunu olduğu ve çocukların yaşamını olumsuz etkilendiği saptanmıştır. Bu sonuç doğrultusunda; hastalığın bölgede yayılmasını önleyecek önlemlerin alınması ve halk sağlığı hemşirelerin hasta takibinde sosyal fobi yönünden de değerlendirilmesi önerilmektedir., Objective: This descriptive study was conducted to determine the status of showing social phobia symptoms in school children diagnosed with cutaneous leishmaniasis and the factors affecting it.Materials and Methods: The population of the study consisted of 126 children who were diagnosed with cutaneous leishmaniasis, were registered to the Treatment Center for Cutaneous Leishmaniasis on February 01, 2020, continued treatment, and were primary school students. The sample of the study consisted of 68 school children diagnosed with oriental sore who came to the institution on Mondays and Thursdays, which are the treatment days, between 01 February 2020 and 27 May 2022, when the school was open due to the pandemic period (53.9% of the population). Data were collected using a descriptive information form and the Liebowitz Social Phobia Symptoms Scale (LSPS). Statistical analysis of data was conducted on the SPSS 20.0 software package by using descriptive statistics and the Fisher Exact Chi-square test, Odds Ratios (OR).Results: It was determined that the mean score of the children with cutaneous leishmaniasis on the total LSPS scale was 68.0±17.2 and that this mean score was in the significant social phobia group. The mean scores of the children on the social anxiety and avoidance phobia subscales were calculated as 36.7±9.8 and 31.3±9.6, respectively. Also, the social avoidance phobia of girls with cutaneous leishmaniasis was 3 times higher than that of boys with cutaneous leishmaniasis (OR: 3.0, 95% CI 0.96-9.3, p=0.04), and their total social phobia was 5.7 times higher than that of boys (OR: 5.7, 95% CI 1.4-23.1, p=0.00).Conclusion and Recommendations: It was determined that cutaneous leishmaniasis disease was still an important public health problem in Şanlıurfa province and negatively affected children's lives. According to this result; It is recommended that measures be taken to prevent the spread of the disease in the region and that public health nurses should be evaluated in terms of social phobia in patient follow-up.

Amaç: Leishmaniasis, Dünya Sağlık Örgütü’nün ihmal edilen hastalıklar sıralamasında sıtmadan sonra dünyada en fazla ölüme sebep olan ikinci paraziter hastalıktır. Kutanöz leishmaniasis (KL), Leishmaniasis’in en yaygın görülen formu olup, çatışma ve çevresel faktörlerden dolayı, insidansı artmakta olan az sayıdaki bulaşıcı hastalıklardan biri olarak bilinmektedir. KL iki ana gruba ayrılabilir: Akut KL (AKL) ve kronik KL (KKL). Bu çalışmada, oral yol ile kullanılan bir alkilfosfolipid analoğu olan miltefosinin, standart tedavide kullanılan beş değerli antimon bileşiklerine göre tedavi etkinliğinin in vitro olarak karşılaştırılması amaçlanmıştır. Yöntemler: Çalışmada, daha önce 5 KKL hastasından elde edilen hasta örnekleri kullanılmıştır. Bu izolatlara internal transcribed spacer-1 problu gerçek zamanlı polimeraz zincir reaksiyonu testi uygulanarak genotipleme yapılmıştır. Genotipleme sonrası, meglumin antimoniat (MA) ve miltefosine karşı etkinliklerini değerlendirmek amacıyla in vitro ilaç etkinliği testleri uygulanmıştır. MA ve miltefosinden hazırlanan seri sulandırımlar (512, 256, 128, 64, 32, 16, 8 ve 4 µg/mL) RPMI 1640 besiyeri (%15 FCS eklenmiş) içinde 96’lık düz tabanlı hücre kültürü plaklarında 100 µL olarak hazırlanmış ve 48 saat boyunca 24 °C’lik etüvlerde enkübe edilmiştir. İlaçların Leishmania spp. promastigotları üzerindeki etkisi, 24. ve 48. saatlerde, hemositometri lamında sayılarak ve XTT hücre canlılık testi ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Tüm örnekler L. tropica olarak genotiplenmiştir. İlk 24 saat sonunda yapılan hemositometri ve XTT testleri sonucunda, miltefosin ve MA’ın tam leishmanisidal etki gösterdiği minimum konsantrasyon sırasıyla 128 µg/mL ve 256 µg/mL olarak saptanmıştır. Kırk sekizinci saatteki incelemede, miltefosin ve MA’nın minimum etkin konsantrasyonu 32 µg/mL ve 64 µg/mL olarak izlenmiştir. Hemositometri ile sayım ve XTT yöntemi sonuçları korelasyon göstermektedir. Sonuç: Literatürde, KKL hasta örneklerinde miltefosin etkinliğinin değerlendirildiği bir çalışma bulunmamaktadır. Bu özel hasta grubunda karşılaşılan tedavi zorluklarının giderilmesi için daha fazla çalışma yapılması gerekmektedir. Elde ettiğimiz sonuçlara göre, miltefosinin KKL tedavisinde etkili bir ajan olduğu görülmüş ve miltefosin ile yapılacak klinik çalışmaların değerli veriler sunacağı sonucuna varılmıştır. Objective: Leishmaniasis is the second deadliest parasitic disease in the World Health Organisation’s list of neglected diseases, following malaria. Cutaneous leishmaniasis (CL) is the most common form of the disease and it is one of the few communicable diseases with increasing incidence rates owing to factors like armed conflicts and climate change. CL can be divided into two major groups: Acute CL (ACL) and chronic CL (CCL). The aim of this study was to compare the in vitro efficacy of miltefosine and pentavalent antimony compounds in the CCL patient samples. Methods: Five isolates previously isolated from 5 CCL patients were included in this study. Genotyping is performed using internal transcribed spacer 1 (ITS 1) gene region real-time PCR. In vitro drug efficacy tests were applied to determine their activity against meglumine antimoniate (MA) and miltefosine. Serial dilutions (512, 256, 128, 64, 32, 16, 8 and 4 µg/mL) prepared from MA and miltefosine were prepared in 96-well flat-bottom cell culture plates and incubated at 24 °C for 48 hours. The efficacy of the drug on Leishmania spp. promastigotes after 24 and 48 hours was evaluated by hemocytometer slide and XTT cell viability test. Results: All of the samples were genotyped as L. tropica. Evaluation of 24 and 48 hours showed, 128 µg/mL and 256 µg/mL and 32 µg/mL and 64 µg/ mL concentrations of miltefosine and MA were enough to kill all the promastigotes respectively. The results of the hemocytometer slide and XTT were consistent. Conclusion: There are no studies investigating the in vitro efficacy of miltefosine with the CCL patient group. To overcome the treatment challenges experienced in this special patient group, more studies are needed. According to our results, it is concluded that miltefosine is efficient for the treatment of CCL and further clinical studies with miltefosine will reveal valuable data.

Amaç: Bu çalışmada Şark çıbanı hastalarında; tedavi sırasında eğitim olmaksızın hastalıkla ilgili bilgi düzeyinde değişiklik olup olmadığını ve sağlık eğitiminin hastaların hastalıkla ilgili bilgi düzeyi üzerine etkisini belirlemek amaçlanmıştır. Yöntem: Araştırma müdahale tipindedir ve Şanlıurfa Şark Çıbanı Tanı ve Tedavi Merkezinde gerçekleştirilmiştir. Çalışma 51 kişi müdahale, 51 kişi kontrol grubu olmak üzere, toplamda 102 kişi ile tamamlanmıştır. Her iki gruba da ilk başvuru anında öntest yapılmıştır. Müdahale grubuna daha sonra eğitim verilmiş, bir ay sonra bilgi ve farkındalık düzeyi tekrar ölçülmüştür. Kontrol grubuna herhangi bir eğitim verilmemiş, tedavi süresince bilgi düzeyinin değişip değişmediği belirlenmek amacıyla bir ay süren tedavi sonrasında bilgi ve farkındalık düzeyi tekrar ölçülmüştür. Bulgular: Kontrol grubunun bilgi puanı tedavi öncesinde ortalama 3.88±1.78, tedavi sonrasında ortalama 4.96±1.46 olarak bulundu. Müdahale grubunun bilgi puanı tedavi öncesinde ortalama 3.33±1.26, tedavi sonrasında ortalama 6.25±1.29 olarak bulundu. Hem tedavi öncesine göre tedavi sonrası bilgi düzeyi, hem de kontrol grubuna göre müdahale grubu bilgi düzeyi yüksek bulundu (p, Aim: In this study, it was aimed to determine whether there was a change in the level of knowledge about the disease without education during the treatment and the effect of health education on the level of knowledge of the patients about the disease in patients with cutaneous leishmaniasis. Method: The research was of intervention type and was carried out in Şanlıurfa Cutaneous Leishmanias Diagnosis and Treatment Center. The study was completed with a total of 102 people, 51 of whom were in the intervention group and 51 in the control group. Both groups were pretested at the time of the first application. The intervention group was then given training, and the level of knowledge and awareness was re-measured one month later. No training was given to the control group, and after one month of treatment, the level of knowledge and awareness was re-measured in order to determine whether the level of knowledge changed during the treatment. Results: The mean knowledge score of the control group was 3.88±1.78 before the treatment and 4.96±1.46 after the treatment. The mean knowledge score of the intervention group was 3.33±1.26 before the treatment and 6.25±1.29 after the treatment. Both the post-treatment knowledge level compared to the pre-treatment and the intervention group knowledge level were higher than the control group (p

Leishmaniasis is a disease caused by the genus Leishmania spp., which are intracellular parasites. Depending on parasite species and host immune response, there are three basic clinical forms of the disease: cutaneous, mucocutaneous, and visceral leishmaniasis. Cutaneous leishmaniasis is a chronic disease and characterized by the presence of ulcerated skin lesions. The type of skin pathology seen during disease is determined in part by the infecting Leishmania spp., but also by a combination of inflammatory and antiinflammatory host immune response factors resulting in diverse clinical outcomes. in this study, it was aimed to determine the genes, molecular signaling mechanisms and biological functions of the molecules that play a role in the pathogenesis of the disease and immune response and determine host-parasite interactions in mice that are naturally resistant and susceptible to Leishmania major and Leishmania brazifiensis. For this, transcriptomic series GSE56029 was downloaded from "Gene Expression Omnibus" (GEO) data base, including expression profiling of twenty-four tissue samples that were recovered from both naive mice and mice (BALB/c, C57BL/6) infected with L.major and L.braziliensis. Then, "Differentially Expressed Genes" (DEGs) were identified by limma package in R script. FDR q< 0.05 and absolute log(2) FC> 2 as threshold values were accepted in the analysis. Subsequently, functional and pathway enrichment analyses were performed for the DEGs by "Ingenuity Pathway Analysis" (IPA). For each of DEGs, p< 0.01, FDR q< 0.01, and absolute log(2) FC> 1 were used and analyzed with the software program IPA 8.0. Ingenuity Pathway Analysis revealed the most enrichment pathways to be the inflammation, dendritic cell maturation and "Triggering Receptor Expressed on Myeloid Cells 1" (TREM-1) signal mechanisms and that the DEGs related to the regulation of immune system process were closely associated with the progress of cutaneous leishmaniasis. The upstream regulator analysis predicted that TNF-alpha, IFN gamma, IL-1 beta, IL-10RA and "Signal Transducer and Activator of Transcription-1" (STAT-1) are the regulators that explained gene expression changes causing biological activities in the tissues. Chemical compounds that may have anti-leishmanial effects were also identified in the study. in this study, the mechanisms belonging to the parasite species and host that determine the resistance/susceptibility phenotype were attempted to elucidate. Assessment of gene expression patterns, cytokine/chemokines, and signaling pathways in BALB/c and C57BL/6 mice infected with L.major and L.braziliensis will provide a better understanding of the potential mechanisms underlying infection from a genetic perspective. These results may guide for the future studies in terms of developing potential biomarkers for the diagnosis and prognosis prediction of cutaneous leishmaniasis and providing information about new treatment targets.

Leishmaniases are a group of vector-borne diseases, and two clinical forms, visceral (VL) and cutaneous leishmaniasis (CL, Oriental sore), are seen in Turkey. While VL cases are recorded as 20-25 per year, CL cases are reported around 2000 per year, and nearly half of CL cases were recorded in Şanlıurfa province. Therefore, by knowing the epidemiology of the disease in Şanlıurfa province, it is possible to develop control measures and reduce the total number of cases across the country. Although Leishmania tropica is known as the main causative agent in Şanlıurfa, other Leishmania species have also been identified as a result of mass human movements in the last 10 years. In this study, we aimed to present the first CL cases caused by Leishmania infantum in Şanlıurfa. A total of 14 cases, which were admitted with the suspicion of CL and diagnosed as positive by direct microscopy and/or real-time ITS1-PCR using lesion aspiration samples are included in the study. Two or more smears were prepared from the samples taken from the lesions of the patients by fine needle aspiration. One of the smears was stained with Giemsa stain after fixation with methyl alcohol and examined under the light microscope at x1000 magnification for the presence of Leishmania amastigotes. DNA isolation was made from the other unstained preparations with a commercial kit (Qiagen DNeasy, Germany) according to the recommendations of the manufacturer. The real-time ITS1-PCR method was performed by using the Old World species-specific primers and probes. As a result, by the identification of the species with real-time ITS1-PCR, it was determined that the causative agent was L.infantum in five cases, L.major in one case and L.tropica in eight cases. It was learned that four of the cases in which L.infantum was detected as the causative agent were local, one was Syrian and they lived in the city center. Also two of the eight cases, which were identified as L.tropica, were Syrian and six of them were domestic cases and all of them lived in the city center. While all 14 patients included in the study were positive with real-time ITS1-PCR, amastigotes were detected in 10 cases only. The cases of CL presented in this study are the first cases caused by L.infantum reported from Şanlıurfa, and are important in terms of concretely demonstrating the effect of mass human mobility and migration on the epidemiology of the infection. © 2020 Ankara Microbiology Society. All rights reserved.

Leyşmanyazis, hücre içi bir parazit olan Leishmania türlerinin etken olduğu bir hastalıktır. Parazitintürlerine ve konakçı immün tepkisine bağlı olarak, hastalıkların üç temel klinik formu; kutanöz, mukokutanözve viseral leyşmanyazis olarak adlandırılmaktadır. Kutanöz leyşmanyazis kronik bir hastalık olup ülserleşmişlezyonların varlığı ile karakterizedir. Hastalık sırasında oluşan cilt patolojisi, kısmen enfekte edenLeishmania türleriyle, aynı zamanda çeşitli klinik sonuçlara neden olan enflamatuvar ve anti-enflamatuvarkonak immün yanıt faktörlerinin kombinasyonu ile belirlenmektedir. Bu çalışmada, Leishmania major veLeishmania braziliensis’e karşı doğal dirençli ve duyarlı olan farelerde hastalığın patogenezi ile bağışıklıkyanıtında rolü olan ve konak-parazit etkileşimlerini belirleyen genleri, moleküler sinyal mekanizmalarınıve moleküllerin biyolojik fonksiyonlarını belirlemek amaçlanmıştır. Bunun için, L.major/L.braziliensis ileenfekte ve sağlıklı farelerden elde edilmiş yirmi dört doku örneğinin ekspresyon profilini içeren GSE56029kodlu transkriptomik veri seti “Gene Expression Omnibus” (GEO) veri tabanından elde edilmiştir. Dahasonra, R betiğinde limma paketi ile diferansiyel olarak eksprese edilmiş genler tanımlanmıştır. AnalizlerdeFDR q< 0.05 ve mutlak log2FC> 2 eşik değer olarak kabul edilmiştir. Ardından diferansiyel olarak ekspreseedilmiş genler için fonksiyonel ve yolak zenginleştirme analizleri “Ingenuity Pathway Analysis” (IPA) ilegerçekleştirilmiştir. Anlamlı derecede farklı seviyede eksprese edilen genlerin her biri için p< 0.01, FDR qdeğeri< 0.01 ve mutlak log2FC> 1 kullanılarak IPA 8.0 yazılım programı ile analiz edilmiştir. Bu analizlerile en yüksek oranda zenginleştirilmiş yolakların enflamasyon, dendritik hücre olgunlaşması ve TREM-1“Triggering Receptor Expressed on Myeloid Cells 1” (TREM-1) sinyal mekanizmaları olduğu ve bağışıklık sisteminin düzenlenmesiyle ilgili diferansiyel olarak eksprese edilmiş genlerin kutanöz leyşmanyazis seyriile yakından ilişkili olduğu belirlenmiştir. Akım-yukarı regülatör analizi ile dokularda biyolojik aktivitelereneden olan gen ekspresyon değişikliklerini açıklayan regülatörün TNF-?, IFNy, IL-1 ?, IL-10RA ve “SignalTransducer and Activator of Transcription-1” (STAT-1) olduğu öngörülmüştür. Çalışmada ayrıca, antileishmanialetkiye sahip olabilecek kimyasal bileşikler de tanımlanmıştır. Bu çalışma ile direnç/duyarlılıkfenotipini belirleyen parazit türlerine ve konağa ait mekanizmalar aydınlatılmaya çalışılmıştır. L.major veL.braziliensis ile enfekte olan BALB/c ve C57BL/6 farelerinde farklılık gösteren gen ekspresyon paternleri,sitokin/kemokinler ve sinyal yolaklarının değerlendirilmesi, enfeksiyonun altında yatan potansiyel mekanizmalarıgenetik açıdan daha iyi anlamamızı sağlayacaktır. Bu sonuçların kutanöz leyşmanyazisin tanıve prognoz tahmini için potansiyel biyobelirteçlerin geliştirilmesi ve yeni tedavi hedefleri hakkında bilgisağlaması açısından gelecek çalışmalar için yol gösterici nitelikte olabileceği düşünülmektedir.

Leishmaniases are a group of vector-borne diseases, and two clinical forms, visceral (VL) and cutaneous leishmaniasis (CL, Oriental sore), are seen in Turkey. While VL cases are recorded as 20-25 per year, CL cases are reported around 2000 per year, and nearly half of CL cases were recorded in anliurfa province. Therefore, by knowing the epidemiology of the disease in anliurfa province, it is possible to develop control measures and reduce the total number of cases across the country. Although Leishmania tropica is known as the main causative agent in anliurfa, other Leishmania species have also been identified as a result of mass human movements in the last 10 years. in this study, we aimed to present the first CL cases caused by Leishmania infantum in $anllurfa. A total of 14 cases, which were admitted with the suspicion of CL and diagnosed as positive by direct microscopy and/or real-time ITS1-PCR using lesion aspiration samples are included in the study. Two or more smears were prepared from the samples taken from the lesions of the patients by fine needle aspiration. One of the smears was stained with Giemsa stain after fixation with methyl alcohol and examined under the light microscope at x1000 magnification for the presence of Leishmania amastigotes. DNA isolation was made from the other unstained preparations with a commercial kit (Qiagen DNeasy, Germany) according to the recommendations of the manufacturer. the real-time ITS1-PCR method was performed by using the Old World species-specific primers and probes. As a result, by the identification of the species with real-time ITS1-PCR, it was determined that the causative agent was L.infantum in five cases, Lmajor in one case and L.tropica in eight cases. It was learned that four of the cases in which L.infantum was detected as the causative agent were local, one was Syrian and they lived in the city center. Also two of the eight cases, which were identified as L.tropica, were Syrian and six of them were domestic cases and all of them lived in the city center. While all 14 patients included in the study were positive with real-time ITS1-PCR, amastigotes were detected in 10 cases only. the cases of CL presented in this study are the first cases caused by L.infantum reported from anliurfa, and are important in terms of concretely demonstrating the effect of mass human mobility and migration on the epidemiology of the infection.

Leyşmanyazis, enfekte dişi tatarcıkların ısırmasıyla insanlara bulaşan paraziter bir hastalıktır. Kutanöz leyşmanyazisin (KL) tanısında dermal kazıntıdan alınan örneklerde, mikroskopta parazitin gösterilmesi altın standart bir yöntem olarak yerini korumaktadır. Ancak bir yıl ve daha uzun süreli lezyonu bulunan kronik olgularda amastigot sayısı çok az sayıda olduğundan saptamak zordur. Hastaların öncelikle vücutlarında çıkan bu lezyonları dikkate almamaları, sağlık kurumlarına başvurmamaları veya geç başvurmaları, yanlış tedavi almaları gibi birçok nedenden ötürü tanı ve tedavi gecikmektedir. Ayrıca, lezyonlar üzerine sekonder enfeksiyon eklenerek prognoz kötüleşmekte ve yaralar kronikleşmektedir. Bu nedenle, kronik KL şüpheli olgularda mikroskop ile inceleme yöntemine ek olarak moleküler yöntemlerden faydalanılmaktadır. Bu çalışmada, mikroskop incelemesi sonucunda Leishmania amastigotları görülmeyen ancak klinik olarak KL açısından değerlendirilmesi rapor edilmiş şüpheli kronik KL Türkiye başlangıçlı olgulara ait dermal kazıntı preparatları seçilerek polimeraz zincir reaksiyonu (PCR) yöntemi kullanılarak leyşmanyazis tanısında moleküler yöntemin tanı değerinin ortaya konması amaçlanmıştır. Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi Tıp Fakültesi Parazitoloji Laboratuvarına farklı polikliniklerden gelen KL şüphesi ile başvurmuş ve mikroskop incelemesi sonucunda endemik bölgelerden geldikleri kaydedilmiş (Hassa, Altınözü, Yayladağı gibi), klinik olarak kronik KL açısından değerlendirilmesi rapor edilmiş Türk hastaya ait dermal kazıntı preparatları (n= 50) çalışmaya dahil edilmiştir. Örneklerden DNA izolasyonu yapılarak tüm Leishmania türlerine özgü kinetoplastit DNA (kDNA) bölgesini hedefleyen 13A, 13B primerleri kullanılmıştır. PCR ile pozitif bulunan örnekler internal transcribed spacer (ITS-1) bölgesini hedefleyen LITSR ve L5.8S primerleri kullanılarak “polymerase chain reaction-restriction fragment length polymorphism (PCR-RFLP)” yöntemi ile tür tayini yapılmıştır. Toplam 50 adet dermal kazıntı örneğinden 17 (%34)’si kDNA bölgesini hedefleyen 13A, 13B primerleri ile pozitif olarak bulunmuştur. Pozitif bulunan örnekler ITS-1 bölgesini hedefleyen LITSR ve L5.8S primerleri ile de pozitif olarak saptanmıştır. ITS-1 gen bölgesiyle yapılan PCR sonucunda elde edilen ürünler BsuRI (HaeIII) enzimi kullanılarak kesilmiştir. PCR-RFLP analizi sonucunda 17 örneğin 11’i Leishmania tropica, biri Leishmania major ve beşi Leishmania infantum/donovani olarak tanımlanmıştır. Kronik KL; sarkoidoz, tüberküloz, malign tümörler gibi deri hastalıklarıyla karışabilmektedir. Özellikle, kronik KL olguları doğru tanı konulamaması, mikroskop deneyiminin yeterli olmaması, parazit sayısının az olması nedeniyle görülememesi gibi pek çok sebepten gözden kaçabilmektedir. Bu nedenle kronik KL şüphesi olan ancak mikroskop inceleme yöntemi ile parazit saptanamayan örneklerde moleküler yöntem olan PCR’nin kullanılmasının gerektiği sonucuna varılmıştır, Leishmaniasis is a parasitic disease that is transmitted to humans by the bites of infected female phlebotomine sandflies. In the diagnosis of cutaneous leishmaniasis (CL), in the smear samples, the demonstration of the parasite by microscope remains a gold standard method. However, it becomes difficult to diagnose the parasite since the number of amastigotes in chronic cases with a lesion of one year or longer is very low. Due to many factor such as patients primarily do not to take any notice these lesions in their bodies, do not apply to health institutions or late applied, receive wrong treatment; the diagnosis and treatment are delayed. In addition, it is been worse prognosis by add secondary infection to lesions and wounds become chronic. For this reason, molecular methods are used in addition to microscopic examination in chronic suspected CL cases. It was aimed to reveal of the molecular diagnostic value in chronic suspected CL cases by polymerase chain reaction (PCR) in the smear belonging to Turkish patients that reported to be evaluated clinically because it can not be seen Leishmania amastigotes in microscopic examination. Smear of 50 Turkish patients who were clinically reported of the evaluation of chronic CL were selected. These samples were smears belonging to suspected CL patients that applied Hatay Mustafa Kemal University, Faculty of Medicine, Parasitology laboratory from different polyclinics and were decided to be evaluated clinically as a result of microscopic examination because they came from endemic regions (such as Hassa, Altınözü, Yayladağı). DNA was isolated from selected samples and PCR was performed using 13A, 13B primers targeting the kinetoplastid DNA (kDNA) region. The samples found positive by PCR were typed by polymerase chain reaction-restriction fragment length polymorphism (PCR-RFLP) analysis using LITSR and L5.8S primers targeting internal transcribed spacer (ITS-1) region. Of the 50 smear samples, 17 (34%) were determined positive with 13A, 13B primers targeting the kinetoplastid DNA (kDNA) region. Positive samples were also found to be positive with LITSR and L5.8S primers targeting ITS-1 region. The PCR products obtained from PCR with ITS-1 gene region were digested with the restriction endonucleases BsuRI (HaeIII). As a result of PCR-RFLP analysis, it was determined that 11 of Leishmania tropica, one of Leishmania major and five of Leishmania infantum/donovani out of 17 samples. Chronic CL can be confused with skin diseases such as sarcoidosis, tuberculosis, malignant tumors. In particular, chronic CL cases can be escaped the attention for many reasons such as failure to diagnose correctly, insufficient microscope experience, fail to see due to low number of parasites. For this reason, it was concluded that PCR, which is a molecular method, should be used in chronic suspected CL samples which are negative for the parasite by microscopic examination.

Dünyanın tropikal ve subtropikal bölgelerinde ve özellikle gelişmekte olan ülkelerde yaygın görülen leyşmanyazis, vektörü olan kum sinekleri (Phlebotomus spp.) aracılığıyla insanlara bulaşan Leishmania türlerinin neden olduğu, zoonotik/antroponotik karakterli bir paraziter enfeksiyondur. Leishmania türlerinin doğadaki taşıyıcıları parazit ile enfekte çeşitli vahşi ve evcil karnivorlar, kemiriciler ile insanlar sayılabilir. Bu çalışma, ülkemizin doğal ortamında bulunan ve kutanöz leyşmanyazis (KL) için rezervuar olabilecek Meriones, Mesocricetus, Rattus ve Mus cinsi kemiricilerin Leishmania tropica, Leishmania infantum, Leishmania major ve Leishmania donovani’yi taşıyıp yayabilme potansiyellerinin olup olmadığını deneysel olarak araştırmak amacıyla yapılmıştır. Çalışmada, Türkiye’de yaşayan kemiricilerden Mus musculus (Balb/C fare), Mesocricetus auratus (hamster), Meriones unguiculatus (gerbil) ve Rattus norvegicus (rat) türleri kullanılmıştır. Deney hayvanlarının ayak tabanlarına KL hastalarından alınmış yerli L.tropica, L.infantum, L.major ve L.donovani izolatlarının kültürde üretilmiş promastigotları intradermal yolla 108 promastigot/ ml yoğunluğunda olacak şekilde enjekte edilmiştir. Enfekte edilen hayvanların ayak tabanlarındaki lezyonların büyüklüğü 12 hafta boyunca ölçülmüştür. Çalışmanın sonunda deney hayvanları sakrifiye edilmiş ve yapılan otopsilerinde ayak tabanı, karaciğer, dalak ve testislerinden “touch preparat” alınarak Giemsa ile boyanıp incelenmiş ve zenginleştirilmiş NNN besiyerlerine ekimleri yapılmıştır. Bütün deney hayvanlarının ayak tabanından hazırlanan yayma preparatlarda Leishmania amastigotları görülmüş ve yine ayak tabanından alınan materyallerin ekildiği besiyerlerinde promastigotlar saptanmıştır. Buna karşın, aynı işlemlerin uygulandığı karaciğer, dalak ve testis dokularında her grubun pozitif olmadığı görülmüştür. Bu sonuçlara göre deney gruplarındaki tüm hayvanlarda KL geliştiği fakat iç organ yayılımının her grupta gelişmediği görülmüştür. Buna göre; (a) M.unguiculatus ve M.musculus’da tüm Leishmania türlerinin KL’ye ve iç organ yayılımına neden olduğu, (b) R.norvegicus cinsi kemiricilerde yalnız L.tropica‘nın KL’ye ve iç organ yayılımına, diğer Leishmania türlerinin ise yalnız KL’ye neden olduğu; (c) M.auratus’da ise yalnız L.donovani‘nin KL’ye diğer türlerin ise hem KL’ye hem de iç organ yayılımına neden olduğu gözlenmiştir. Bu çalışmada, ülkemizin doğal ortamında bulunan ve leyşmanyazis için rezervuar olabilecek Meriones, Mesocricetus, Rattus ve Mus cinslerinin deneysel olarak L.tropica, L.infantum, L.major ve L.donovani’yi taşıyıp yayabilme potansiyelleri olduğu saptanmış ve yerli Leishmania suşlarının potansiyel taşıyıcı kemiricilerde oluşturduğu klinik tablolar konusunda önemli bilgiler toplanmıştır., Leishmaniasis is a zoonotic/anthroponotic vector borne parasitic infection which is caused by Leishmania species and transmitted by sand flies (Phlebotomus spp.) the reservoirs of Leishmania species in nature are various wild and domestic carnivores, rodents and human. the aim of this study was to investigate whether the rodents in genera Meriones, Mesocricetus, Rattus and Mus which inhabit in the natural habitat of our country could be natural reservoirs of Leishmania tropica, Leishmania infantum, Leishmania major and Leishmania donovani for cutaneous Leishmaniasis (CL)., the rodents Mus musculus (Balb/C mouse), Mesocricetus auratus (hamster), Meriones unguiculatus (gerbil) and Rattus norvegicus (rat) which are part of the natural habitat in Turkey were used in the study. L.tropica, L.infantum, L.major and L.donovani promastigote isolates obtained from CL patients and cultured in enriched media were injected in the footpads of the animals intradermally using the density of 108 promastigote/ml. the scale of the lesions on the footpads of the animals were measured for 12 weeks. At the end of the experiment, the animals were sacrificed and “touch preparations” were prepared using footpad, liver, spleen and testicles of the sacrified animals and were examined using Giemsa stained slides following culturing in enriched NNN medium. Leishmania amastigotes were seen in the slides prepared from the footpads of the all experimental animals and all cultures were positive for promastigotes prepared from the same clinical material. But not all the experiment groups were positive for the liver, spleen and testicle preparations. According to these results it was concluded that while all rodents in the experiment groups were positive for CL, only a part of the experiment groups were positive for internal organ involvement. Accordingly, (a) All Leishmania strains caused both CL and internal organ involvement in M.unguiculatus and M.musculus, (b) only L.tropica caused CL and internal organ involvement in R.norvegicus, while other Leishmania strains only caused CL in this group, (c) in M.auratus only L.donovani caused CL while other strains caused both CL and internal organ involvement. in our study, it was determined that the rodents Meriones, Mesocricetus, Rattus and Mus genera which are part of our country’s natural habitat could serve as natural reservoirs of L.tropica, L.infantum, L.major and L.donovani, thus having the potential for the spreading of Leishmaniasis in our country and important information were gathered concerning the clinical aspects of the infection caused by Leishmania species in their potential reservoir hosts.

Giriş: Leishmaniasis, Türkiye de dahil 98 ülkede 12 milyon insanı etkileyen, 350 milyondan fazla kişinin risk altında olduğu vektör kaynaklı yaygın bir enfeksiyondur. Dünyada halk sağlığı sorunlarına neden olan en önemli vektör kaynaklı hastalıklardan biridir. Kutanöz leishmaniasis, hastalığın en yaygın formudur. Hastalığın kesin tanısı; Giemsa ile boyalı yaymaların mikroskobik incelemesi, histopatolojik inceleme, kültür veya PCR gibi laboratuar yöntemler ile konur. Tanıda en sık kullanılan yöntem yaymaların mikroskobik incelemesidir. Bu yöntemin duyarlılığı hastalığın görüldüğü coğrafik bölgeye, leishmania türlerine, lezyonun tipine, eklenen sekonder bakteriyel enfeksiyona, materyalin alınma şekline, yaymaların hazırlanmasına ve inceleyen kişinin deneyimine bağlı olarak farklılıklar gösterir. Bu prospektif çalışmada kutanöz leishmaniasis tanısında kullanılan yaymaların değerlendirilmesinde deneyimin önemini vurgulamak amaçlandı.Yöntem: Bu çalışmaya, 2016 yılının Ocak ve Aralık ayları arasında, Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Deri ve Zührevi Hastalıklar polikliniğine başvuran tanısı çeşitli tanı yöntemleri ile doğrulanan kutanöz leishmaniasis hastaları dahil edildi. Bu hastaların tümünden hem mikrobiyolog hem de kutanöz leishmaniasis konusunda deneyimli dermatolog tarafından olmak üzere iki ayrı yayma yapıldı ve birbirlerinden bağımsız olarak değerlendirildi. Tüm hastalardan ayrıca leishmania kültürü [RPMI (Media Designed at Roswell Park Memorial Institute)-1640] ve PCR incelemesi için örnek alındı. Mikrobiyolog ve deneyimli dermatolog tarafından elde edilen yayma sonuçları diğer tanı yöntemleri ile karşılaştırıldı. Sonuçlar: Çalışmaya toplam 70 hastada bulunan 122 deri lezyonu dahil edildi. Otuz dokuzu (%55,7) kadın ve 31'i (%44,3) erkek olan bu hastaların yaş ortalaması 19 (yaş aralığı: 3-71) idi. Hastalardaki lezyon sayısı 1 ile 13 arasında değişiyordu, ortalama lezyon sayısı 1,74 idi. Lezyonların %4,2'si (5) papüler, %5,7'si (7) nodüler, %18'i (22) nodüloülseratif ve %72,1'i (88) plak formundaydı. Kültür ve PCR tüm hastalarda pozitif olarak tespit edilirken yayma pozitifliği iki değerlendirici arasında farklılık gösterdi. Kutanöz leishmaniasisde deneyimli olan dermatolog tarafından yapılan yayma pozitifliği (%95,7) yayma konusunda deneyimli olmayan mikrobiyolog tarafından yapılan yayma pozitifliğinden (%42,9) yüksekti (p

Visseral leyşmanyazis (VL) ve kutanöz leyşmanyazis (KL) Türkiye'de endemik olarak görülmektedir. Leishmania tropica'nın neden olduğu KL, Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nde olduğu gibi Türkiye'nin diğer bölgelerinde de halk sağlığı problemi olarak önem kazanmıştır. Tanı, genellikle lezyonun klinik görünümü ve/veya lezyonun aspirasyon yayma preparatlarının mikroskobik incelemesiyle konulmaktadır. Özellikle kronik lezyonlarda deri biyopsi örneği histolojik olarak incelendiğinde, parazit varlığının her zaman saptanamadığı durumlar olabilmektedir. Bunun yanı sıra, endemik bölgelerde KL enfeksiyonlarının farklı türlerle de oluşması nedeniyle tür tayininin yapıldığı tanı yöntemlerini kullanmak önem arz etmektedir. KL tanısı konurken aynı zamanda türün tanımlanması, klinisyenlere tedavinin planlanmasında yardımcı olduğu gibi hastalığın kontrolünde alınması gerekli önlemlerin belirlenmesinde de önem taşımaktadır. Polimeraz zincir reaksiyonu (PCR), paraziti tür düzeyinde ayırabilen yüksek derecede özgün ve hassas bir tanı yöntemidir. Kinetoplast DNA'sı (kDNA), klinik örneklerde Leishmania parazitinin saptanmasında kullanılan hedef genetik bölgelerdendir. Farklı gen bölgelerinin hedeflendiği PCR yöntemi leyşmanyazis tanısında uzun süredir kullanılmakta olup kDNA'sının kullanıldığı PCR, parazit DNA'sının küçük daire bölgesinin türlere özgü değişken bölgelerini hedefleyen en duyarlı yöntemler arasında yer almaktadır. Kinetoplast DNA bölgesi, leyşmanyazis tanısında ideal hedeflerden birisi olarak kabul edilmektedir. Bu çalışmanın amacı, KL tanısı için alınan klinik örneklerde, Uni21/Lmj4 primerleri kullanılarak kinetoplastik DNA'yı hedefleyen PCR yöntemini uygulamak ve elde edilen sonuçları yayma ve kültüre dayalı diğer parazitolojik yöntemlerle karşılaştırmaktır. Çalışmada, Şanlıurfa Şark Çıbanı Tanı ve Tedavi Merkezine başvuran KL şüpheli hastalardan alınan 62 örnek kullanılmıştır. Klinik örnekler kinetoplast DNA'yı hedefleyen PCR, parazit kültürü ve yayma preparatlarının mikroskobik incelenmesi yöntemleriyle çalışılarak sonuçlar değerlendirilmiştir. PCR ile 35 klinik örnekte KL tanısı konulmuş ve bu yöntemin tüm yöntemler arasında en yüksek duyarlılığı (%100) gösterdiği tespit edilmiştir. PCR ile tüm mikroskobik ve/veya kültür pozitif örneklerde de olumlu sonuç alınmıştır. Ayrıca, PCR ile diğer yöntemlerle saptanmayan dört KL olgusu saptanmıştır. Mikroskobik inceleme ile 25 hastada %71.4 duyarlılıkla, kültür yöntemi ile 19 hastada %54.3 duyarlılıkla tanı konulmuştur. Kültür ve mikroskobik inceleme yöntemleri birlikte uygulandığında duyarlılık %88.6 (31/35 olguda pozitiflik) olarak bulunmuştur. Bu sonuçlara göre, özellikle Güneydoğu Anadolu gibi yüksek KL açısından endemik bölgelerde klasik yöntemlerin yanı sıra kDNA PCR'nin uygulanması hem tanıda duyarlılığın yükseltilmesi hem de tür düzeyinde tanımlama yapmaya olanak vermesi, ayrıca buna bağlı olarak uygun tedavi rejimlerinin oluşturulması ve gerekli önlemlerin alınması açısından önem taşımaktadır., Visceral leishmaniasis (VL) and cutaneous leishmaniasis (CL) are seen endemically in Turkey and CL caused by Leishmania tropica is an important public health problem in southeastern as well as other regions of Turkey. The diagnosis has been usually made by clinical view of lesion and/or parasitologically using lesion aspiration smears. Histological examination does not, always reveal the parasite in the skin biopsy, particularly in chronic lesions. Besides this, due to CL infections caused by different species in endemic areas, diagnostic methods enabling species identification are in great need. Species identification, in the time of diagnosis, is an important procedure for helping the clinicians in the planning of treatment as well as control measures. Polymerase chain reaction (PCR) is a specific and sensitive diagnostic tool that can also identify the parasite at species level. Kinetoplast DNA (kDNA) is one of the genetic regions that can be used for the detection of Leishmania parasites in clinical specimens, kDNA PCR is reported as one of the most sensitive methods related to species-specific variable regions in mini-circle long time ago. It has been considered as one of the most ideal targets for the diagnosis of leishmaniasis. The aim of the study was to perform PCR targeting kDNA by using the primers of Uni21/Lmj4 in clinical samples and compare the results with other parasitological methods like smear and culture, for the diagnosis of CL. The kDNA PCR, parasite culture and microscopical evaluation of stained smears of 62 specimens from suspected CL cases who have referred to Cutaneous Leishmaniasis Diagnosis and Treatment Center in Sanliurfa, Turkey were included in the study. The kDNA PCR showed the highest sensitivity 100% of the samples (35/35) among all diagnostic assays, followed by the microscopy (25/35 positive, 71.4% sensitivity) and culture (19/35 positive, 54.3% sensitivity). The sensitivity of combination of culture and microscopy was 88.6% (31/35 positive). These results suggested that performing kDNA PCR in addition to conventional techniques is important for improving the true diagnosis of CL to the species level and also important for establishing treatment regimens and designing appropriate precautions in highly endemic area like the southeastern region of Turkey.

Türkiye, Asya ve Avrupa arasında bağlantı noktası olması ve yedi farklı coğrafi bölge içermesi nedeniyle vektörlerle bulaşan enfeksiyon hastalıklarının epidemiyolojisi açısından önemli bir coğrafi konuma sahiptir. Klinik olarak kutanöz, visseral ve mukokutanöz şeklinde ayrılan leishmaniasis, Dünya'nın en önemli 6 tropikal hastalığı arasında yer almaktadır. Leishmaniasis etkenleri Leishmania cinsinde yer alan protozoon parazitlerdir. Leishmaniasis etken parazitin türüne bağlı olarak antroponotik ve zoonotik tipte görülmektedir. Türkiye'de Antroponotik Kutanöz Leishmaniasis (AKL) başta Güneydoğu Anadolu Bölgesi olmak üzere, Batı Anadolu ve Akdeniz Bölgesi'nin doğusunda yaygın olarak bildirilmekte ve etken olarak da sıklıkla genetik açıdan oldukça heterojen olduğu bilinen Leishmania tropica saptanmaktadır. Türkiye'de leishmaniasis modern moleküler yöntemlerle henüz yeteri kadar çalışılmamıştır ve hastalığın endemik olduğu diğer ülkelerle karşılaştırıldığında bilgi konusunda önemli eksiklikler bulunmaktadır. Leishmaniasis epidemiyolojisinde karşılaşılan problemlerin ve değişikliklerin ortaya çıkarılmasında, yaygın olarak kullanılan "microsatellit marker"lar parazit farklılaşmasını izlemek açısından önemlidir. Bu nedenle Türkiye'nin çeşitli illerinden izole edilmiş toplam 33 izolat ve Türkiye'de bulunan Suriyeli mültecilerden izole edilmiş 5 adet izolat çalışma kapsamındaki 12 özgül mikrosatellite markır kullanılarak moleküler yapısı bakımından incelenmiştir. Elde edilen spesifik sinyaller kullanılarak popülasyon içi ve arası farklılıklar, kısa tekrarların belirlenmesi ile ortaya konmuştur. Farklı genetik popülasyonların tanımlanması ile ülkemizde Ege ve Güneydoğu izolatları arasındaki belirgin farklılık ortaya konulmuştur. Bayesian Cluster yöntemi kullanılarak yapılan STRUCTURE analizi sonrasında Şanlıurfa kökenli izolatların, Aydın ve Manisa kökenli izolatlardan tamamen farklı bir genetik yapıda olduğu belirlenmiştir. Çalışma kapsamındaki Aydın kökenli izolatların LIST7010 bölgesine sahip olmadığı gözlenmiş ve bunun coğrafi engel sonucu ortaya çıkmış bir farklılaşma olduğu sonucuna varılmıştır. Bu farklılık küçük ölçekte Aydın, Manisa ve Şanlıurfa izolatlarından ayrılmasına sebep olmakla birlikte ayrı bir sub-popülasyon yapısını da ortaya koymaktadır. Çalışma kapsamında bulunan visseral leishmaniasis hastasından izole edilmiş Manisa kökenli L. tropica izolatı ise diğer Aydın kökenli izolatlardan hiçbir markır açısından farklılık göstermediği belirlenmiştir. Bu tez çalışması ile L. tropica izolatlarının genetik varyasyonlarının ve popülasyon yapısının ortaya konmasında önemli veriler sağlanmıştır. İzolatlar arasındaki gen akışının ve popülasyon yapılarının belirlenmesi ile hastalığın coğrafi dağılımı ve epidemiyolojik çalışmalar için de önemli veriler elde edilmiştir., Turkey has an important geographic location by being the link between Asia and Europe in terms of epidemiology and infectious vector-borne diseases. Leishmaniasis is classified as cutaneous, visceral and mucocutaneous by clinically and it is among the world's six major tropical diseases. The causative agent of leishmaniasis is a protozoon parasite belongs to Leishmania genus. Depending on the type of causative agent, leishmaniasis can be antroponotic and zoonotic. In Turkey, Antroponotic Cutaneous Leishmaniasis (ACL) particularly reported in Southeastern Anatolia and east of the Mediterranean region and the causative agent is Leishmania tropica, which is known as highly heterogeneous in genetical terms. Leishmaniasis agents, especially L. tropica, in Turkey has not been studied enough yet by modern molecular techniques and there are signifficant gaps in the knowledge compared to other countries where the disease is endemic. To reveal changes and the problems encountered in epidemiology of leishmaniasis, Multilocus Microsatellite Typing (MLMT) is an important tool to monitor the parasite differentiation. Therefore 33 strains isolated from different parts of Turkey and 5 imported strains from Syrian refugees were studied using 12 highly specific microsatellite markers to reveal the genetical structure of Leishmania tropica. Specific peak signals of these strains were used to identify intra and inter population diversity by using short tandem repeats. With the identification of different genetical populations, significant differences between Aegean and Southeastern strains were demonstrated. Four main population structure were revealed in this study and Syrian strains were found highly similar (99%) to those isolated from Şanlıurfa while they totally differs from Aydın strains. Aydın strains were failed to amplify the LIST7010 region and that makes these strains differs from others in minor level. One of strains that isolated from visceral leishmaniasis patient from Manisa does not show any differences compared to Aydın strains that isolated from cutaneous leishmaniasis patients. The data obtained from this study will help to demonstrate the genetical structure of the disease and to improve the treatment methods. Determining the gene flow and differences among strains will provide important data to the geographical distribution of the disease.

Retrospective Evaluation of the Patients Diagnosed with Cutaneous Leishmaniasis During the Period of 2011-2013 in Kahramanmaras Province Aim: In this study, it was aimed to perform a retrospective evaluation on the 61 cutaneous leishmaniasis cases checked in to Teaching Hospital at Kahramanmaraş Sutcu Imam University, School of Medicine between July 2011-May 2013. Method: The microbiological diagnosis of cutaneous leishmaniasis was established by showing the parasite in the smears obtained from the suspected skin lesions. Results: Out of 61 cases, 33 (54.1%) and 28 (45.9%) were female and male, respectively. Thirty (49.2%) of the cases were younger than 20 years of age. The highest rate of case reports (11 cases) belonged to the month of April. Most of the cutaneous leishmaniasis cases (54%) were the patients living in a refugee camp, particularly in children (32.7%). In particular, all the patients checked into our hospital and diagnosed with cutaneous leishmaniasis (30 cases) within the first 5 months of 2013 were refugees. Conclusion: The prevalence of cutaneous leishmaniasis was particularly higher among the children living under camp conditions. Increase in the prevalance of cutaenous leishmaniasis cases determined in the refugee camp near dowtown Kahramanmaraş is alarming. Thus, it requires taking immediate measures involving upgrades in sanitary condition such as disinfecting services in the campandits vicinity along with other health-related precautions., Türkçe Özet: Amaç: Bu çalışmada, Temmuz 2011-Mayıs 2013 tarihleri arasında Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi\'ne başvuran ve kutanöz leyişmanyoz tanısı konulan 61 olgunun retrospektif olarak değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Kutanöz leyişmanyozun mikrobiyolojik tanısı, şüpheli deri lezyonlarından hazırlanan yaymalarda parazitin gösterilmesi ile yapılmıştır. Bulgular: Olguların 33\'ü (%54.1) kadın, 28\'i (%45.9) erkek olup, 30\'unun (%49.2) 20 yaş altında olduğu belirlenmiştir. Olgular en fazla Nisan (11 olgu, %15) ayında bildirilmiştir. Olguların çoğunluğunun (%54), mülteci kampında yaşayan bireylerden ve özellikle de çocuklardan (%32.7) oluştuğu ve 2013 yılının ilk 5 ayı içerisinde kutanöz leyişmanyoz nedeni ile hastanemize başvuran hastaların tamamının (30 olgu) mülteci kampında yaşayan bireylerden olduğu belirlendi. Sonuç: Olgular özellikle kamp şartlarında yaşayan çocuklarda daha fazla görülmüştür. Kahramanmaraş ili şehir merkezine çok yakın alana kurulan mülteci kampında kutanöz leyişmanyoz olgularının artmış olması kaygı verici olup, kamp ve çevre ilaçlaması ve diğer sağlık önlemlerinin alınması önem arz etmektedir.

Amaç: Bu çalışmanın amacı, Türkiye’de kutanöz leishmaniasisin en önemli etkeni L. tropica üzerinde HBO tedavisinin etkinliğini değerlendirmektir. Yöntem ve gereç: Leishmania tropica promastigot ve amastigot formları üzerinde hiperbarik oksijenin etkileri 2,5 atmosfer basıncı (ata) altında çalışıldı. HBO’nun promastigot formları üzerindeki sitotoksik etkileri, tripan mavisi testi ve MTT (3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide) yöntemiyle incelendi. HBO tedavisinin L. tropica promastigot formları üzerinde etkilerini araştırmak amacıyla HBO uygulamasına maruz bırakılmış ve bırakılmamış hücre kültür plakları 26oC’de üç gün boyunca inkübe edildi. Diğer taraftan HBO’nun L. tropica amastigot formları üzerine olan etkileri akridin oranj boyama yöntemiyle tespit edildi. Bulgular: Her iki yöntem ile sitotoksik etkinin iki saat sonra başladığı ve altı saat sonra en üst seviyeye ulaştığı gözlemlendi. Canlı promastigotların sayısı tedaviden sonra 24 saat boyunca izlendi ve tedavinin ikinci saatinin sonunda promastigot sayılarında hafif bir artış olduğu, dört ve altı saat sonrasında ise promastigot sayılarının artışında önemli bir azalma olduğu tespit edildi (P < 0,001). Diğer taraft an HBO tedavisinin L. tropica amastigot formları üzerinde etkisinin 2, 4 ve 6. saatler için sırasıyla % 3,3, % 17,2 ve % 38,5 olduğu gözlemlendi. Sonuç: Bu çalışmada elde edilen sonuçlar, HBO tedavisinin L. tropica formlarına karşı kemoterapi ile birlikte destekleyici tedavi olarak kullanılabileceğini göstermektedir., Aim: To assess the efficiency of hyperbaric oxygen (HBO) therapy on L. tropica, which is the major causative agent of cutaneous leishmaniasis in Turkey. Materials and methods: the effects of HBO on Leishmania tropica promastigote and amastigote forms were studied at a pressure of 2.5 atmosphere absolute (ata). We examined the cytotoxic effect of HBO on promastigotes using the trypan blue exclusion test and the 3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide (MTT) dye-reduction assay. To investigate the effects of HBO treatment on the growth of the promastigotes, HBO-treated and non-HBO-treated cell culture flasks were incubated at 26 °C for 3 days, while the effects of HBO on L. tropica amastigotes were detected using the acridine orange staining method. Results: We observed that the cytotoxic eff ect emerged aft er 2 h and reached a maximum at 6 h with both methods. the number of live promastigotes was monitored for 24 h after treatment and there was a slight elevation at 2 h of treatment, but significant suppression was seen after 4 and 6 h of treatment (P < 0.001). We detected that the effect of HBO on L. tropica amastigote forms increased by 3.3%, 17.2%, and 38.5% at 2, 4, and 6 h, respectively. Conclusion: the results presented here indicate that HBO treatment could be used as supportive therapy in association with chemotherapeutic agents against L. tropica infection.

Cutaneous leishmaniasis is one of the most important travel diseases in the world and one of the most common vector-mediated diseases with a wide clinical spectrum and is caused by parasites belonging to the genus Leishmania. It has been seen endemically in 88 countries including ours. Cutaneous lesihmaniasis, endemic in the South and Southeastern regions of our country, has many clinical variants suggested to be associated with the immunologic status of the host and virulence of the parasite. Sporotrichoid leishmaniasis is one of the rare cutaneous variants and in this form, there is nodular lymphangitis characterized by spread through the lymphatics from the primary lesion. This case is presented for being a rare clinical variant of cutaneous leishmaniasis, for emphasizing the importance of travel history to the endemic regions and for drawing attention to the differential diagnosis of lesions spread in a sporotrichoid pattern.

Leishmaniasis, Leishmania cinsi protozoonların neden olduğu, deride veya mukozalarda şekil bozuklukları yapan, lokalize kutanöz formlarından, ölüme neden olabilen generalize visseral formlarına kadar değişen ve farklı klinik belirtilerle ortaya çıkan hastalıkların genel adlandırılmasıdır. Dünyada 88 ülkede yaşayan 12 milyondan fazla insanın leishmania parazitleri ile infekte olduğu bilinmektedir. Ancak gerçek sayının bunun çok üzerinde olduğu tahmin edilmektedir. Her yıl 1,5 milyonu kutanöz ve 500 bini visseral leishmaniasis olmak üzere yaklaşık 2 milyon yeni vakanın meydan geldiği bildirilmektedir. Çalışmamızda hastalıktan korunma ve duyarlılıkta rol oynaması muhtemel HLA Class II allellerini tespit etmeyi amaçladık. Bu amaçla lokalize kutanöz leishmaniasis tanısı almış 25 hasta ve 15 sağlıklı kontrol vakası çalışmaya alındı. Bizim çalışmamızda, DRB1*0405 allelli sağlıklı kontrol vakalarında, hasta grupla karşılaştırıldığında anlamlı bir yükseklik göstermiştir. Bu durum tespit edilen allellin hastalığa karşı korunmada etkili olabileceği şeklinde yorumlanmıştır. Ancak farklı toplumlarda yapılan çalışmalarda farklı sonuçların elde edildiği göz önüne alındığında, HLA polimorfizminde etnik kökenin, hastalıktan sorumlu parazit türünün ayrıca kullanılan yöntemlerin, karşılaştırılan grup sayısının, yaşın, cinsiyetin, coğrafi faktörlerin, kalıtsal özelliklerin de sonuçlara etki etmesi beklenen bir durumdur. Anahtar Kelimeler: Kutanöz Leishmaniasis,HLA (Histokompatibilite antijenleri) klas II, Duyarlılık, Korunma Leishmaniasis comprises a complex of vector-borne diseases, caused by more than 20 species of the protozoan genus Leishmania, and ranging from localized skin ulcers to lethal systemic disease. More than 12 million people in 88 countries are known to be infected with leishmaniasis, but the true burden remains largely hidden. Two million new cases 1,5 million of cutaneous leishmaniasis, 500 000 of the visceral form of the disease occur annually. The purpose of this study was to assess the contribution of HLA Class II alleles in the protection and/or the susceptibility to localized cutaneous leishmaniasis. Twenty-five patients with localized cutaneous leishmaniasis were recruited and 15 healthy controls were included for comparison. In this study, we detected that HLA DRB1*0405 allel, had significantly high frequency among control group in contrast to patients. This result was interpreted that the detected allel may be associated to protection. But considering different study results obtained from distinct populations, it is anticipated that several factors such as ethnic population, parasitic species, working method, age, sex, geographical and genetic factors may also affect the results. Key words: Cutaneous Leishmaniasis, HLA (Histocompatibility antigens) class II Sensitivity, Protection

TEZ6657 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2008. Kaynakça (s.50-54) var. ix, 61 s. : rnk.res. ; 29 cm. The group of disease the leishmaniasis is caused by obligate intracellular protozoa of genus Leishmania. These are present in 3 different forms: Visceral Lesihmaniasis ( VL), Cutaneous Leishmaniasis (CL) and Mucocutaneous Leishmaniasis (MCL). The Cutaneous Leishmaniasis is skin disease transmitted by infected sand fly. Cutaneous leishmaniasis (CL) is most frequently diagnosed by clinical evaluation and is typical acute lesions can be confused with other dermatological problems, such as sporotrichosis. The Cutaneous Leishmaniosis caused by Leishmania tropica and Leishmania major is a health problem in Çukurova region. Serological tests, Indirect Immunofluorescence Antibody Test (IFAT), the Enzyme-linked Immunosorbent Assay (ELISA), direct microscopic examination of smears and culture are use conventional methods for diagnosis of Cutaneous Leishmaniosis. None of these techniques isn't a rapid and definite diagnosis metods for CL. Furtermore, these techniques are not adequate for species identification due to the morfological similarity of different Leishmania species. Leyişmanyoz, Leishmania cinsi zorunlu hücre içi protozoonların neden olduğu bir grup hastalıktır. Bunların üç faklı şekli vardır: Viseral Leyişmanyoz, Kutanöz Leyişmanyoz ve mukokutanöz leyişmanyozdur. Kutanöz leyişmanyoz enfekte tatarcık sineği ile bulaşan bir deri hastalığıdır. Kutanöz Leyişmanyoz tanısı sıklıkla klinik değerler ile konur ve tipik akut lezyonlar sporotrikoz gibi diğer dermatolojik problemler ile karışabilir. Kutanöz leyişmanyoz Çukurova bölgesinde Leishmania tropica ve Leishmania major'un neden olduğu önemli bir sağlık problemidir. Serolojik testler, indirekt immunflorasan antikor testi (IFAT), enzim-sıvı immun sorbent assay (ELISA), direk mikroskop tanısı ve kültür Kutanöz Leyişmanyoz tanısı için kullanılan geleneksel yöntemlerdir. Bu teknikler Kutanöz Leyişmanyoz tanısı için kesin ve hızlı değildir. Ayrıca bu teknikler Leishmania türlerinin morfolojik benzerliklerden dolayı tiplendirme yapmak için de uygun değildir. Bu yüzden son zamanlarda çeşitli hastalığın tanımı ve tür tayini yapmak için özellikle Polimeraz zincir reaksiyonu (PCR)'na dayalı yöntemler geliştirilmiştir. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi Tarafından Desteklenmiştir. Proje No:TF.2996.YL.11

Amaç: Çalışmamızda Aydın ılınde 2001 yılında saptanan derı ve ıç organ leıshmanıasıs olgularının yaş, cıns, lezyonun saptandığı ay, yerleşım bırımı ve klınık tıpıne göre dağılımlarının ıncelenmesı amaçlanmıştır. Yöntem: Aydın Sağlık Müdürlüğü ve Adnan Menderes Ünıversıtesı Tıp Fakültesı Mıkrobıyolojı ve Klınık Mıkrobıyolojı Anabılım dalı kayıtları gerıye dönük olarak ıncelenmış, saptanan derı ve ıç organ leıshmanıasıs olguları değerlendırılmıştır. Bulgular: Yaşları 1-81 arasında değışen 45 derı ve 1-6 yaşlarında arasında 4 ıç organ leıshmanıasıs olgusu saptanmıştır. Olguların yerleşım merkezlerıne göre dağılımı ıncelendığınde, derı leıshmanıasıs olgularının 3 (%6,7)'ünün ıl merkezınde 42 (%93.3)'sının merkez ılçe ve köylerınde olduğu belırlenmıştır. ıç organ leıshmanıasıs olgularının ıse tamamının merkez ılçe ve köylerınde yaşadığı görülmüştür. Derı leıshmanıasıs olgularında lezyon sayısı ve lokalızasyonları ıncelendığınde, 21 (%46,7)'ınde bır, 11 (%24,4)'ınde ıkı, 13 (%28,9)'ünde ıse üç veya daha fazla sayıda lezyonun bulunduğu görülmüştür. Lezyonların 24 (%53,3) olgunun sadece yüzünde gerı kalan olguların ıse yüze ılaveten kol bacak gıbı vücudun açıkta kalan dığer yerlerınde olduğu belırlenmıştır. Sonuç: Aydın ılınde hem ıç organ hem de derı leıshmanıasıs olguları görülmektedır. Leıshmanıasıs'ın bır sağlık sorunu olarak karşımıza çıkmasını önlemek amacıyla parazıte, vektöre ve rezervuarlarına aıt ılerı çalışmaların yapılmasının önemlı olduğu düşünülmektedır. Objectives: The aim of this study was to determine clinical and demographic characteristics of cutaneous leishmaniasis (CL) and visceral leishmaniasis (VL) in the province ofAydın 2001. Methods: The records of patients diagnosed with VL and CL were obtained from the Bureau of Ministry of Health inAydın andAdnan Menderes University Hospital, and were evaluated retrospectively. Results: Forty-five patients werefoundtohaveCL, whoseagesrangedfrom 1 to 81 and 4 patients had VLwhose ages ranged from 1 to 6years. Geographic distribution of the cases was as follows: 3 (6.7%) patients withCLwere from the city center, 42 (93.3%) were from small towns and villages. However, all of the VL cases were from towns and villages. 21 (46,7%) cases had one lesion, 11 (24,4%) cases had two lesions and 13 (28,9%) cases had three or more lesions. Twenty-four cases (53.3%) had lesions localized to face only, while the remaining, cases had whidespread lesions distributedthroughout the arms, legs and face. Conclusion: Both VL and CL cases are seen inAydın. Inorderto prevent leishmaniasis as a health problem, it is important to make more investigations about parasites, vectors andreservoirs.

Objective: The aim of this study was to retrospectively evaluate the results of the scraping samples taken from patients who presented at University of Health Sciences Antalya Training and Research Hospital laboratory for the investigation of cutaneous leishmaniasis CL .Material and Methods: Scraping samples were taken from skin lesions identified by the physicians who examined the patient. The sample was stained with Giemsa and evaluated using the 100X lens. The presence of Leishmania amastigote forms inside or outside the cell was investigated. The age, gender and nationality of the subjects were obtained from the hospital records and patient files. Results: Between 2010 and 2019, a total of 195 patients [97 men 49.7% , 98 women 50.3% ] were evaluated for CL. The age range of the patients was 1-88 Median:34 years. Leishmania amastigote forms were seen in 37 19.0% of the 195 patients. The gender distributions of the patients with Leishmania amastigote were not statistically different p=0.973 , and the mean age was 21.3±17.8 years. The number of patients diagnosed with CL was significantly higher in 2013-2014. It was observed that 78.6% of the cases diagnosed in 2013-2014, and 51.4% of the cases diagnosed during the 10-year period were refugees from Syria. Most of the Turkish Republic citizens with CL 52.9%, n=9 had come to Antalya from other provinces.Conclusion: According to our data from a tertiary hospital with the largest outpatient numbers in Antalya, the number of CL cases was the highest in 2013-2014 within the ten-year period covering 2010 to 2019. The most important reason for this increase was the refugees from Syria with the disease. Another reason was patients migrating from other provinces where the disease is common, Amaç: Bu çalışmanın amacı SBÜ Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi Merkez Laboratuvarı’na Kutanöz leishmaniasis KL araştırılması için gelen hastalardan alınan kazıntı örneklerinin sonuçlarını retrospektif olarak değerlendirmektir.Gereç ve Yöntemler: Hastayı muayene eden hekimler tarafından belirlenen deri lezyonlarından kazıntı örnekleri alındı. Giemsa ile boyandı ve 100X objektifle değerlendirildi. Hücre içinde veya dışında yerleşmiş Leishmania amastigot formlarının varlığı araştırıldı. Bireylerin yaş, cinsiyet ve uyruğu hastane kayıtları ve hasta dosyalarından alındı.Bulgular: 2010-2019 yılları arasında toplam 195 hastada [97 erkek %49,7 , 98 kadın %50,3 ] KL için inceleme yapılmıştı. Hastaların yaşları 1-88 Median:34 yıldı. Yüz doksan beş hastanın 37’sinde %19,0 Leishmania amastigot formlarının görüldüğü tespit edildi. Leishmania amastigot saptanan hastaların cinsiyet dağılımları istatistiksel olarak farklı değildi p=0,973 ve yaşlarının ortalaması 21,3±17,8 yıldı. KL tanısı alan hasta sayılarının 2013-2014 yıllarında belirgin olarak yüksek olduğu görüldü. 2013-2014 yıllarında tanı konulan olguların %78,6’sını, 10 yıllık dönemde tanı alan olguların %51,4’ünü Suriye’den gelen göçmenlerin oluşturduğu görüldü. Türkiye Cumhuriyeti uyruklu KL olgularının çoğunun %52,9, n=9 diğer illerden Antalya’ya geldiği tespit edildi.Sonuç: Antalya ilindeki en büyük poliklinik sayısına sahip üçüncü basamak bir hastaneden alınan verilerimize göre, 2010-2019 yıllarını kapsayan on yıllık dönemde KL olgu sayısının, 2013-2014 yıllarında en yüksek olduğu saptanmıştır. Bu artışın en önemli nedeninin Suriye’den gelen göçmenler olduğu görülmüştür. Diğer bir sebep ise hastalığın yaygın görüldüğü diğer illerden göç eden hastalardır