Search

Amaç Multifaktöryel anensefali etyolojisi halen tam olarak bilinmeyen durumlardan biridir. Etiyolojinin daha iyi anlaşılması için bilinen faktörler olan Folat ve vitamin B12 düzeyleri yanı sıra Faktör V Leiden, Faktör II g.20210G>A, MTHFR c.667C>T and MTHFR c.1298A>C polimorfizmlerini anensefalili gebeliği olan ve sağlıklı gebeliği olan annelerde inceleyerek karşılaştırmayı amaçladık. Materyal ve Metot Çalışmamızda 10 anensefalili gebeliği olan anne ve 32 sağlıklı gebede serum folat ve B12 vitamin düzeyleri yanı sıra Real-Time PCR ile Faktör V Leiden, Faktör II G20210A, MTHFR C667T ve MTHFR A1298C polimorfizmlerinin genotipleri incelenerek karşılaştırıldı. Sonuç Çalışmamızda serum folat düzeyi ve MTHFR A1298C genotipi açısından gruplar arasında anlamlı fark saptandı. Serum B12 vitamin düzeyi, FVL, FII G20210A ve MTHFR C667T varyasyonları anensefalili gebe ve kontrollerin karşılaştırmasında anlamlı farklılık olmadığı belirlendi. Tartışma Anensefali ve nöral tüp defekti gelişiminde anne folat düzeylerinin düşük olması bilinen bir faktördür. MTHFR gen polimorfizmleri ile ilişkili çalışmalar da bulunmaktadır. Biz de çalışmamızda folat eksikliğinin etiyolojide önemli rol oynadığını; ancak diğer faktörlerin anlamlı fark yaratmadığını belirledik. Ayrıca, anensefali için daha fazla araştırmaya gerek olduğu kanaatindeyiz. Aim Exact etiology of multifactorial anencephaly is still unclear. For a better understanding of the etiology, we sought to determine serum levels of folate and vitamin B12 as well as genetic variations including Factor V Leiden, Factor II g.20210G>A, MTHFR c.667C>T and MTHFR c.1298A>C in pregnant Turkish women with fetal anencephaly, and healthy pregnant women to point out significant differences. Material-Methods We compared the concentration of serum folate, vitamin B12 and genotype related with Factor V Leiden (FVL), Factor II (FII) G20210A, MTHFR C667T and MTHFR A1298C variations in 10 pregnant mothers with fetal anencephaly, and 32 mothers with healthy pregnancies. Gene polymorphisms were genotyped using Real-Time PCR. Results We found a significant difference in serum folate concentrations and MTHFR A1298C genotypes between groups. However, serum B12 vitamin concentrations and Factor V Leiden, Factor II G20210A, and MTHFR C667T genotypes were not significantly different in mothers with fetal anencephaly, compared to controls. Conclusion Low maternal folate level is a known factor in the development of anencephaly and neural tube defects. Studies indicating an association with MTHFR gene polymorphisms are also present. We have determined that the lack of folic acid plays an important role in the etiology of anencephaly, however other factors are not significant. We believe that more research is needed as the etiology of anencephaly is still not fully understood.

Giriş: Pulmoner Kapak Yokluğu Sendromu (APVS), Fallot tetralojisinin özelliklerini içeren, pulmoner kapağın fonksiyonel yokluğunun eşlik ettiği, pulmoner çıkış yolunda darlık ve yetersizlik sonucu ana pulmoner arter ve dallarında anevrizmal dilatasyonun izlendiği bir kardiyak anomalidir.Olgular: 2013- 2014 yılları arasında prenatal dönemde APVS tanısı konulan dört vakanın incelenmesi yapılmıştır.Sonuç: APVS’u nadir görülen bir kardiyak anomali olmasına rağmen tipik ultrason bulguları ile tanısı kolaydır. Dilate pulmoner arter ve dallarının akciğer dokusuna basısı sonucu gelişen bronkomalazi nedeniyle belirgin perinatal mortalite ve morbidite sahiptir., Introduction: Absent pulmonary valve syndrome (APVS) is a variant of Tetralogy of Fallot (TOF). It shares the features of the classical form of TOF with the addition of incompetent or absent pulmonary valve. It is associated with severe dilatation of the main and branch pulmonary artreies because of concurrent severe pulmonary stenosis and regurtation.Cases: Four cases with a fetal diagnosis of APVS between 2013 and 2014 were analyzed.Conclusion: APVS is easy to recognise with typical ultrasound images although it is a rare cardiac abnormality. It is associated with significant perinatal mortality and morbidity because of the bronchomalacia secondary to bronchial compression of the dilated pulmonary artery.

Chorioangiomas are the most common benign tumors of placenta. In our case, a 30 years old woman, gravida 2, para 1 at 22 weeks of gestation was referred to our Perinathology Department due to high levels of maternal serum alfa-feto protein (MSAFP). Doppler ultrasonography showed that the placenta was attached to left-posterior wall of uterus and a 40x38 mm solid, vascularized mass was present in it. No fetal abnormality was detected. Patient was followed with preliminary diagnose of placental chorioangioma and at 32 weeks of gestation, it was detected that the size of the mass was 64x54 mm and accompanied by polyhydroamnios. Patient was hospitalized because of abnormal umbilical artery doppler finding as absence of end diastolic flow. After applying corticosteroids and completion of fetal lung maturation , a caesarean section was performed due to previous ceaserean delivery history. Diagnose of placental choriangioma was confirmed after pathological examination. As a result, we suggest; detailed evaulation of placenta should be performed in patients with elevated MSAFP levels. Patients with preliminary diagnose of placental chorioangioma should be followed closely for possible fetal and maternal complications.Key words: Maternal Serum Alfa-Fetoprotein, Chorioangioma, Doppler Ultrasonography, Plasental koryoanjiomalar, plasentanın en sık rastlanan bening tümörüdür. Olgumuz 30 yaşında G2 P1, 22. gebelik haftasında, yüksek Maternal Serum Alfa-Fetoprotein (MSAFP) sebebi ile perinatoloji polikliniğine refere edilmiştir. Ultrasonografik değerlendirmede; plasenta uterus sol posteriorda olup, lateralinde arteriyo-venöz vaskülarizasyon izlenen, 40x38 mm boyutlarında solid görünümlü kitle tespit edildi. Fetusta anomali saptanmadı. Plasental koryoanjioma ön tanısı ile gebelik takibe alındı. Gebeliğin 32. haftasında kitlenin boyutlarının 64x54 mm olduğu ve polihidroamniyosun eşlik ettiği tespit edildi. Yapılan Doppler ultrasonografide umbilikal arterde end-diyastolik akım kaybı olması nedeniyle gebe hospitalize edildi. Maternal steroid uygulaması ile fetal akciğer matürasyonu takiben, sezeryan öyküsü nedeniyle sezeryan ile doğurtuldu. Plasentanın patolojik incelemesinde koryoanjioma tanısı doğrulandı. Sonuçta, maternal serum AFP yüksekliği tespit edilen olgular, ultrasonografi ile korianjiom açısından değerlendilmelidir. Plasental koryoanjioma tespit edilen gebeler olası yüksek fetal ve maternal komplikasyonlar nedeniyle yakın takip edilmelidir. Anahtar kelimeler: Maternal Serum Alfa-Fetoprotein, Koryoanjioma, Doppler Ultrasonografi

We report the prenatal imaging findings of a rare case of male cephalothoracopagus janiceps disymmetros diagnosed at 15 weeks' gestation by 2D ultrasound. Cephalothoracopagus janiceps refers to twins with two identical faces, on opposite sides of the large conjoined head, the two faces are identical and symmetrical, this is called cephalothoracopagus janiceps disymmetros The early diagnosis of conjoined twinning with a high probability of mortality is very important and allows the termination of the pregnancybefore 18- 24 weeks. So the mother can be protected from a major surgical procedure., Çalışmamızda 15. haftada iki boyutlu ultrasonografı ile tanı konulmuş oldukça nadir görülen bir birleşik fetus vakası sunulmuştur. Bu olgu sunumunda zıt yönlere bakan belirgin ve simetrik iki yüzü olan, cinsiyeti erkek olan sefalotorakofagus olarak adlandırılan birleşik fetus vakasının öyküsü ve klinik özellikleri anlatılmıştır. Bu gibi yaşama şansı olmayan anomalili fetusların erken gebelik haftalarında tanınması hasta yakınlarına terminasyon seçeneğinin erken haftalarda sunulmasını sağlayarak anneleri gereksiz operasyonlardan koruyacaktır.

Objective: To investigate the frequency, etiology, management of intrauterine fetal death and to determine risk of pregnancies and to predict necessary precautions to provide increased healthy maternal and newborn rate. Material and Methods: From January 2006-January 2009, a total of 514 fetal deaths were identified through the Zeynep Kamil Gynecologic and Pediatric Training and Research Hospital registries of labor units. The principal criteria of selecting variables intrauterine fetal death between 22-42 weeks of gestation. In this period, 40 fetal deaths referred for autopsy. The patients had intrauterine fetal deaths were accepted as group 1. 153 singletons live born were randomly selected as a control group in the same population and accepted as group 2. Results: In this study, intrauterine fetal death rate was 1.2% in 3 years in group 1 gestational age, median birth weight was significantly lower than group 2 (p: 0.001). Systolic and diastolic blood pressure at diagnosis, maternal hypertension, maternal systemic disease, intrauterine growth restriction rate and anhydramniosis ingmup 1 was significantly higher than group 2 (p, Amaç: Zeynep Kamil Hastanesi doğum kliniğinde intrauterin fetal ölüm nedeniyle yatan hastaların oranını, neden olabilecek etyolojik faktörleri, bu hastalara yapılan klinik yaklaşımı, riskli gebelikleri belirlemek ve sağlıklı anne ve yenidoğan oranını arttırmak için gerekli önlemleri önceden tahmin etmek amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Ocak 2006- Ocak 2009 tarihleri arasında kliniğimizde intrauterin fetal ölüm nedeniyle yatmış 514 hastanın dosyaları incelenmiştir. 22-42. haftalar arasında doğum yapmış hastalar çalışmaya dahil edilmiştir. Bu hastaların 40 da istek üzerine bebeklerine otopsi yapılmıştır. Antepartum tekil, ölü doğum yapan bu hasta grubu, grup 1 olarak kabul edilirken, 153 tekil, sağlıklı doğumla sonuçlanan hasta grubu, grup 2 olarak kabul edilmiştir. Bulgular: Antepartum ölü doğum oranı %1.2 olarak bulunmuştur. Ortalama doğum haftası ve ortalama bebek doğum ağırlığı 1. grubta istatiksel olarak anlamlı düzeyde düşük saptanırken, yatıştaki ortalama sistolik diastolıkkan basıncı, maternal hipertansiyon, maternal sistemık hastalık, intrauterin gelişme geriliği ve anhidroamnios görülme oranı 1. grubta istatiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur(p

Objective: To determine the effects of histological chorioamnionitis in preterm delivery and to investigate the other causes. Material and Methods: The study group consisted of 65 preterm and 71 term pregnancies who are singleton, in active labor and without rupture of membranes. The patients were questioned about their obstetric history, and blood, urine sample for laboratory analysis and vaginal culture were obtained. All placentas were evaluated histopathologically and searched for histological chorioamnionitis. Results: In 2 (3.1%) of 65 preterm labors and 1 (%1.4) of 71 term labors, histological chorioamnionitis was detected. In terms of histological chorioamnionitis, there was no statistical difference between the groups (p>0.05). Also, in terms of history of previous cesarean section, gestational diabetes mellitus and history of urinary tract infection, statistically significant difference were present between preterm and term groups (p=0.007, 0.043, 0.04). Conclusion: The result of our study does not show the relationship between histological chorioamnionitis and preterm delivery. It might be due to the small size of our sample group. Therefore, a better understanding of the presence of histological chorioamnionitis on preterm delivery, there is requirement of longdated several studies., Amaç: Histolojik korioamniorıitin erken doğum üzerindeki etkisini ve erken doğumu etkileyen diğer faktörleri araştırmak amaçlanmıştır.. Yöntem: Çalışmada aktif eylemde olan , erken membrane rupture olmayan ve tekil gebelikleri içeren 65 preterm ve 71 term gebelerden alınan plasentalar histopatolojik olarak incelenmiştir. Bunun yanında tüm hastalardan obstetric anamnez, kan, idrar ve vajinal kültür örnekleri alınarak olası etiyolojik faktörler araştırılmıştır. Bulgular: Plasentaların histopatolojik olarak incelenmesi sonrası preterm doğumlar içerisinde 2 (3.1%), term doğumlar içerisinde 1 (%1.4) oranında histolojik korioamnit saptanmıştır. Geçirilmiş sezaryen doğum öyküsü, bu gebeliğinde saptanan gestasyonel diyabet ve idrar yolu enfeksiyonu hikayesi pretem doğum yapan gebelerde istatiksel anlamlı olarak daha yüksek bulunmuştur. Sonuç: Bu çalışmanın sonucunda histolojik koryoamniyonit ve preterm doğum ilişkisi koryoamniyonit vakalarının sayıca yetersiz olmasından dolayı söylenemez.Bu nedenle bu konuda daha fazla sayıda ve uzun süreli çalışmalara ihtiyaç vardır.

45 ÖZET Yoğun klinik ve deneysel çalışmalara karşın epilepsi patofizyolojisi günümüzde henüz tam aydınlatılmış değildir. Son zamanlarda yapılan deneysel çalışmalar ile, epileptik aktivitenin ve epileptik beyin hasarının oluşumunda `Eksitatör Amino Asid` adlı nörotransmitterlerin rol oynadığı ve bu amino asidlerin etkilerini azaltan farmakolojik ajanların ise yeni antikonvülsan ilaç olabilecekleri bildirilmiştir. Çalışmamızda, bir eksitatör amino asid antagonisti olan MK-801'in antiepileptik ve nöroprotektif etkisi, sıçanlarda intrahipokampal olarak verilen kainik asid ile oluşturulmuş epileptik model üzerinde incelenmiştir. MK-801 'in antikonvülsan etkisi, klinik ve elektrofizyolojik olarak, nöroprotektif etkisini de histopatolojik olarak değerlendirildi. MK-801 verilen (1 mg / kg dozunda kainik asitten 30 dk. önce) çal/şma grubundaki tüm sıçanların nöbet başlangıç süreleri (P< 0.05), nöbet skorları (p< 0.0001) ve EEG skorları (p< 0.001) ; kainik asid (2{ig/{i! intrahipokampal) verilen kontrol grubunun değerleriyle karşılaştırıldığında anlamlı olarak fark bulundu. Ayrıca MK-801'in, kainik asidin verilmesinden sonra oluşan nöron kaybını ve glial hücre proliferasyonunu azalttığı gözlendi. Bu çalışma MK-801'in antikonvülsan ve nöroprotektif etkisini desteklemektedir. Ancak bu konu ile ilgili kapsamlı çalışmalara gereksinim vardır. 57