Search

Uluslararası Hipokrat Tıp ve Sağlık Bilimleri Kongresi (4. : 2020 : Antalya, Türkiye) Amaç: Ortodontik tedavilerde kullanılan kendinden bağlanan braketlerin son dönemde gelişen teknolojiyle birlikte farklı modifikasyonları üretilmiştir. Çalışmamız ortodontik tedavinin ilk aşaması olan seviyeleme aşamasındaki hız iddiaları olan Speed System braket ve sistemin ark teli olan Supercable ile maksiller ve mandibular anterior dişlerin seviyelenmesi aşamasında bireylerin hissettiği ağrı seviyelerinin geleneksel ark teli ve braket sistemiyle karşılaştırmalı olarak incelenmesidir. Yöntem: Çalışmamıza orta seviye çapraşıklığı olan 65 Sınıf I maloklüzyonu olan birey dahil edilmiştir. Bireyler, Speed braket-Supercable (16 birey; 8 erkek, 8 kız), Speed braket- Niti ark teli (15 birey; 4 erkek, 11 kız), Obey I braket-Supercable (15 birey; 3 erkek, 12 kız), Obey I braket-Niti ark teli (19 birey; 4 erkek, 15 kız) olarak dört grupta değerlendirilmiştir. Ortodontik tedavinin ilk İki ayında 0,016" ve 3.ve 4. ayında ise 0,018" Supercable ve NiTi ark telleri uygulanmıştır. Hastaların tedavi başladıktan sonra ağrı değerleri 4 saat, 24 saat, 3 gün, 7 gün ve 1 ay sonra VAS (visiual analogue scale) ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Tüm gruplarda ve tüm zaman dilimlerinde ağrı skorlarında istatistiksel olarak anlamlı değişiklikler bulunmuştur. Ağrı ölçümlerinde en yüksek değerler Tv2’de (24.saatte) meydana gelmiştir. Tv2- Tv3, Tv3-Tv4, Tv4-Tv5 zaman dilimlerinde istatistiksel olarak anlamlı değişimler meydana gelmiştir (p

Cleft lip and/or cleft palate are one of the most common birth defects. These anomalies are caused by genetic, environmental factors and combination of these factors. With recent advances in modern molecular biology and methods which are used for the analysis of population genetics, important progress has been made in identifying some of genes associated with cleft lip and palate. Recently multiple genes have been implicated in the etiology of clefting. Additional disturbances in growth factors or their receptors that may be involved in the failure of fusion include fibroblast growth factor, transforming growth factor-p, platelet-derived growth factor, and epidermal growth factor. In last ten years, especially interactions between some genes and enviromental factors were pointed out in cleft lip and palate etiology. For the improvement of the prevention strategies and treatment methods of cleft lip and palate, thorough investigation of the fetal and maternal genoms and taking precautions with the planned pregnancy about the possible risks are of great importance, Dudak ve /veya damak yarıkları sıklıkla görülen doğumsal anomalilerdendir. Bu anomaliler genetik, çevresel faktörler ve bu faktörlerin kombinasyonu sonucu meydana gelmektedir. Popülasyon genetiğinin analizinde kullanılan modern moleküler biyoloji ve metodlardaki son gelişmelerle birlikte dudak damak yarığı ile ilişkili bazı genlerin aydınlatılmasında ilerleme kaydedilmiştir. Son zamanlarda dudak damak yarığı etiyolojisinde çoklu genler sorumlu tutulmaktadır. İlaveten fibroblast büyüme faktörü, transforming bü- yüme faktörü, platelet kökenli büyüme faktörü ve epidermal büyüme faktörü gibi büyüme faktörleri veya reseptörlerindeki bozukluklar da füzyonda başarısızlığa sebep olan faktörlere dahil edilmiştir. Son on yılda özellikle genler ve çevresel faktörler arasındaki etkile- şimler dudak damak yarığı etiyolojisinde vurgulan- maktadır. Dudak damak yarığı için alınacak önlemlerin ve tedavi metodlarının geliştirilmesi için fetal ve maternal genomların çok iyi araştırılması, planlı hamilelikle beraber olası riskler konusunda önlemlerin alınması büyük önem taşımaktadır.

Günümüzde obezite, ciddi sağlık problemleri arasında yerini almıştır. Organizmada obeziteden etkilenmeyen çok az sistem bulunmaktadır. Obezite estetik problemlerin yanı sıra insanların yaşamını tehdit eden bir hastalık olarak kabul edilmektedir.Ortodonti alanıyla obezitenin ilişkisi değerlendirildiğinde; obezitenin başta kemik gelişimi ve metabolizması, ergenlik, büyüme ve gelişim ve kraniofasiyal morfoloji üzerinde etkilerinin olduğu görülmektedir.Obez çocukların özellikle de obez kızların normal çocuklardan daha erken pubertal atılıma ulaştıkları belirtilmiştir. Obezlerde kemik yoğunluğunun arttığı, obezite gelişiminde rol oynayan bazı hormon ve sitokinlerin aynı zamanda kemik metabolizması üzerine etkilerinin olduğu gösterilmiştir. Obez bireylerin daha büyük kraniyofasiyal yapılara sahip olduğu, maksiller ve mandibuler boyutlarının artmış olduğu, her iki çenede de belirgin bir prognatizm olduğu gözlenmiştir. Buna ilaveten obez bireylerin daha düz yumuşak doku profiline sahip oldukları bulgusu da gösterilmiştir. Obez bireylerde diş sürmesinin daha erken zamanda olması ortodontik tedavi planlaması bakımından önem taşımaktadır. Obez bireylerin kraniyofasiyodental yapılarının ve bu bireylerde ortodontik diş hareketi özelliklerinin daha detaylı incelenmesine ihtiyaç vardır., Obesity has taken place among serious health problems in the world. In the organism, there are a few systems not affected by obesity. Obesity is accepted as a disease which threaten the people lives besides esthetical problems.When assessing the relationship between orthodontics and obesity; it is observed that obesity has effects on bone development and bone metabolism, puberty, growth and development and craniofacial morphology. It was stated that obese children, particularly girls, reached to pick pubertal period earlier than normal children. It was demonstrated that bone density increases in obese children and some of the hormons and cytokines having role in development of obesity have effects also on bone metabolism. It was shown that obese patients have greater craniofacial structures, increased maxillary and mandibular sizes, apparent prognatism in jaws. In addition, some findings show that obeses have more straight soft tissue profiles. It is of importance that earlier erupting teeth in obese patients should be considered regarding the planning orthodontic treatment. It need for further studies which investigate the craniofaciodental structures and properties of orthodontic tooth movement of obese patients.Key words: Obesity, orthodontics, craniofacial morphology

116 ÖZET Karışık Dişlenme Döneminde Uygulanan Yavaş Maksiller Genişletmenin Kraniyofasiyal ve Dentoalveoler Yapılar Üzerine Olan Etkilerinin İncelenmesi Bu çalışmada karışık dişlenme döneminde posterior çapraz kapanışlı bireylerde modifiye yavaş genişletme aygıtı uygulamasıyla, genişletme sonunda ve daimi dentisyon döneminde meydana gelen değişikliklerin incelenmesi amaçlanmıştır. Bu çalışmaya karışık dişlenme döneminde bulunan posterior çapraz kapanışlı 40 birey alınmıştır. Bu bireylerden 23 'ü tedavi, 17' si kontrol grubundadır. Çalışmanın materyalini tedavi grubundaki bireylerin tedavi başı, genişletme sonu ve daimi dentisyonda; kontrol grubundaki bireylerin ise benzer dönemlerde alman lateral sefalometrik, postero-anterior ve oklüzal filmleri ile ortodontik modelleri oluşturmuştur. Ayrıca gelişim dönemlerinin saptanması için el-bilek filmlerinden yararlanılmıştır. Başlangıç yaş ortalaması 9.45 olan 11 kız ve 12 erkek birey tedavi grubunu, yaş ortalaması 9.28 olan 1 1 kız ve 6 erkek birey de kontrol grubunu oluşturmaktadır. Tedavi grubu bireylerine modifiye akrilik plakla yavaş genişletme yapılırken, kontrol grubu bireyleri ise tedavisiz olarak izlenmiştir. Tedavi süresi 0.65 yıl ve toplam takip süresi 1,88 yıldır. Tedavi grubundaki bireylerin tedavi başı, genişletme sonu ve daimi dentisyondaki değerleri arasındaki farklar ile kontrol grubundaki bireylerin benzer kontrol dönemleri arasındaki farkları saptamak amacıyla eş yapma `t` testi, tedavi grubunda oluşan değişiklikler ile kontrol grubunda meydana gelen spontan değişikliklerin karşılaştırılması amacıyla da student `t` testi uygulanmıştır. Modifiye yavaş genişletme aygıtı ile tedavi sonrasında maksillanın sagittal gelişimi bir süre için duraklamış ve bunun dışında sagittal yön ölçümlerinde önemli bir değişiklik meydana gelmemiştir. Genişletme ile, üst molarlardaki devrilmenin minimum düzeyde olduğu ve maksillada iskeletsel olarak da genişlemenin olduğu görülmüştür. Bireylerin yaklaşık % 46'sında radyolojik olarak sagittal suturda açılma görülmüş, kısmen alt kaninler arası ve alt molarlar arasındaki genişlemenin yam sıra intergonyal boyutta da hafif artış olduğu tespit edilmiştir. Genişletme sonundaki istenmeyen hafif posterior mandibuler rotasyonun daimi dentisyon döneminde ortadan kalktığı görülmüştür. Karma dentisyonda uygulanan yavaş maksiller genişletme ile hem dentoalveoler hem de iskeletsel düzeyde olumlu etkiler meydana gelmiştir. Erken dönemde yapılan modifiye yavaş genişletme aygıtı ile elde edilen genişletmenin daimi dentisyona belirgin ölçüde yansıdığı görülmüştür. Anahtar sözcükler: Karma dişlenme, Posterior çapraz kapanış, Yavaş genişletme. 117 SUMMARY Evaluation of the Effects of Slow Maxillary Expansion on Craniofacial and Dentoalveoler Structures in Mixed Dentition The aim of this study was to evaluate the changes that occur during the treatment of posterior crossbites by using a modified slow expansion appliance in the mixed dentition and also to evaluate the stability of these changes in permanent dentition. In this study, 40 children with posterior crossbites in the mixed dentition were divided into two groups. Twenty-three of the cases were in the treatment group and 17 of these were in the control group. The material of this study consisted of orthodontic dental models, lateral cephalometric, postero-anterior and occlusal films taken at the beginning of treatment, at the end of the expansion period and at the permanent dentition stage in the treatment group (23 children), and in the control group (17 children). The hand- wrist films were also used for determining the growth periods of patients. The treatment group consisted of 1 1 females and 12 males with the mean age of 9.45 years and control group consisted 1 1 females and 6 males with the mean age of 9.28 years. Treatment time was 0.65 years and total follow-up period time was 1,88 years. In order to asses the changes that occur during control and treatment periods, paired `t` test was used. The statistically significant differences between the treatment and the control groups were determined by student's `t` test. After the treatment with modified acrylic expansion appliance, the sagittal growth of maxilla was inhibited for a certain period and the other sagittal parameters did not show any significant differences. Minimum tipping of the upper molars were observed and skeletal maxillary expansion were found with expansion. 46 % of the patients showed sagittal suture opening evaluated from radiographs and also slight expansion of lower canine and lower molar widths were observed with the slight increase in intergonial distance. Undesirable slight posterior mandibular rotation returned to initial value in the permanent dentition. With the slow maxillary expansion in the mixed dentition, both dentoalveoler and skeletal positive changes were observed. It has been showed that the expansion achieved in mixed dentition with the modified slow maxillary expansion appliance has effected the permanent dentition significantly. Key words: Mixed dentition, Posterior crossbite, Slow expansion. 138

Bu çalışmanın amacı C ve E vitaminlerinin ortodontik diş hareketi üzerine etkilerinin histolojik ve biyokimyasal olarak incelenmesidir.Çalışmaya 56 adet Wistar albino erkek ratla başlanmış ve ratlar 10’ar rattan oluşan 5 deney ve 6 rattan oluşan bir kontrol grubu olmak üzere 6 gruba ayrılmıştır.Tüm deney gruplarında üst çenede keser ve molar dişler arasına yerleştirilen kapalı yaylar ile 18 gün süreyle 50 gr kuvvet uygulanmış ve molar dişin mezial yönde hareket etmesi sağlanmıştır. 1. grupta E vitamini (150 mg/kg) ve 2. grupta C vitamini (200 mg/kg) enjeksiyonları intraperitonel olarak deney süresince her gün uygulanmıştır. 3. ve 4. gruplarda ise sırasıyla E vitamini ve C vitamini (20 μL) enjeksiyonları 1.molar dişin periodontal aralığına 3’er günlük aralıklarla enjekte edilmiştir. 5. grup apareyli kontrol grubu (n=10) ve 6. grup apareysiz kontrol grubu olarak (n=6) çalışmaya dahil edilmiştir. Deney başında ve sonunda keser ve molar dişler arası mesafe ölçülerek kaydedilmiş ve diş hareket miktarı belirlenmiştir. Deney sonunda ratlardan alınan kanlar biyokimyasal incelemeler için, sol üst 1. molar diş ve alveol kemiği ise histolojik inceleme için kullanılmıştır.Diş hareketi miktarı bakımından anlamlı bir farklılık bulunmamakla birlikte en fazla diş hareketi miktarı lokal C vitamini uygulanan grupta bulunmuştur.Tüm deney gruplarında distal yöndeki osteoblast ve mezial yöndeki osteoklast sayılarının kontrol grubuna göre belirgin şekilde arttığı görülmüştür. Tüm vitamin uygulanan gruplarda distal yöndeki osteoblast sayısı apareyli kontrol grubundan daha yüksek bulunmuştur. Sistemik vitamin uygulanan gruplarda distal yönde kollajen lif miktarının apareyli kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı şekilde daha fazla olduğu gözlenmiştir.Sonuç olarak, C ve E vitamini uygulamalarının deneysel ortodontik diş hareketinde gerilim bölgesindeki kemik formasyonuna olumlu yönde etkisi olmuştur. Anahtar Kelimeler: Deneysel Diş hareketi; C vitamini; E vitamini; Histomorfometri, The aim of this study was to determine the effects of vitamins C and E on orthodontic tooth movement with histologic and biochemical methods.In this study, fifty six male Wistar albino rats were divided into 6 groups: five appliance groups (n=10) and one control group (n=6). All experimental groups had an orthodontic appliance consisting of a closed-coil spring ligated between the maxillary incisor and maxillary first molar to deliver an initial force of 50 g to move upper left molar mesially. The duration of the experimental period was 18 days. In the first group; vitamin E (150 mg/kg), in the second group vitamin C (200 mg/kg) was injected intraperitoneally per day. Local injections of vitamin E and vitamin C (20 μL) were performed respectively in the third and fourth groups once every three days. 10 rats were served as appliance control group (Group V) and 6 rats were served as the baseline control group (Group VI). Maxillary incisor-molar distance was measured at T0 and T1 to determine the tooth movement rate. At the end of the experimental period phlebotomy was performed for biochemical analysis and upper left first molars with their alveolar bone were dissected for histological examination.Tooth movement measurements revealed statistically non-significant results although local administration vitamin C group had the maximal tooth movement rate.Histomorphometrical evaluation revealed an increased osteoblastic activity at the distal side and increased osteoclastic activity at the mesial side in all experimental groups. All vitamin groups showed significantly increased osteoblastic activity and all systemic vitamin groups showed significantly increased amount of kollagen fibers at the distal side in comparison with the appliance control group.It was concluded that, vitamin C and vitamin E administrations positively affected bone formation on the tension side during experimental orthodontic tooth movement. Keywords: Tooth movement; Vitamin C; Vitamin E; Histomorphometry., Tez (Tıpta Uzmanlık) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Ortodonti Anabilim Dalı, 2014., Kaynakça var.

Tez (Doktora)- Süleyman Demirel Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ortodonti Anabilim Dalı, 2012., Kaynakça var.

Yüz kaslarının aktivite ve boyutlarının kraniyofasiyal morfoloji üzerinde etkili olduğu görüşü yaygın olarak kabul görmektedir. Bu çalışmanın amacı farklı dik yön yüz boyutlarına sahip hastalarda masseter, temporal ve mental kasların aktivite ve kalınlıkları ile mimik kaslarının (orbicularis oris, levator labii superior ve zigomatikus major kaslarının) kalınlıklarının ölçülerek karşılaştırılmasıdır.Çalışmanın materyali 12-18 yaşları arasındaki 121 hastadan oluşmaktadır.Lateral sefalogramlarda yapılan ölçümlerin değerlendirilmesinin ardından bireyler dik yön boyutlarına göre hiperdiverjan (n=40) hipodiverjan (n=41) ve normodiverjan (n=40) olmak üzere üç gruba ayrılmıştır. Masseter, temporal ve mental kasların elektromiyografik aktivite ve ultrasonografik kalınlıkları istirahat ve maksimum istemli diş sıkma durumlarında; orbikularis oris, levator labii superior ve zigomatikus major kaslarının kalınlıkları istirahat durumunda ölçülerek kaydedilmiştir. Gruplar arasında farklar tekrarlanan ölçümlü varyans analizi ile (ANOVA) karşılaştırılmış ve Pearson Korelasyon katsayısı sefalometrik, elektromiyografik ve ultrasonografik ölçümler arası ilişkilerin analizi için kullanılmıştır.Çalışmamızın bulgularına göre, masseter, temporal ve mental kasların istirahatte EMG aktivitesinde gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark görülmezken bu kasların maksimum istemli diş sıkma durumunda aktiviteleri hipodiverjan grupta en yüksek bulunmuştur. Temporal kas aktivitesi ise hiperdiverjan grupta istatistiksel olarak anlamlı derecede düşükken, masseter ve mental kasların aktiviteleri hipodiverjan ve normodiverjan gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark göstermemektedir. Masseter ve mental kasların kalınlıkları istirahat ve maksimum istemli diş sıkma durumlarında hipodiverjan grupta hiperdiverjan ve normodivarjan gruplara göre istatistiksel daha yüksek bulunmuştur. Üç grup arasında mental kas kalınlığında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır. Orbikularis oris kasının kalınlığı hipodiverjan grupta en yüksek iken; zigomatikus major kasının kalınlığı hiperdiverjan grupta en düşüktür. Levator labii superior kasının kalınlığında ise gruplar arasında anlamlı fark gözlenmemiştir. Bulgularımız masseter, temporal ve mental kasların aktivite ve kalınlığının, vertikal kraniyofasiyal morfoloji ile ilişkili olduğunu göstermektedir. Anahtar Kelimeler: çiğneme kası, elektromiyografi, ultrasonografi, vertikal yüz tipi, It's widely accepted that interaction exists between the activity and size of facial muscles and craniofacial morphology. The purpose of this research was to measure and compare the activity and thickness of masseter, temporal and mental muscles and thicknesses of orbicularis oris, levator labii superior, zygomaticus major muscles in different vertical facial types.The study material consisted of 121 patients between the ages of 12-18 years.After evaluation of measurements on lateral cephalograms, individuals were divided into hyperdivegent (n=40), hypodivergent (n=41) and normodivergent (n=40 groups). Electromyographic activity and ultrasonographic thickness of masseter, temporal and mental muscles and ultrasonographic thickness of orbicularis oris, levator labii superioris and zygomaticus major were measured in rest and maximal clenching positions. The differences between groups were compared with repeated measurement variance analysis (ANOVA) and Pearson Correlation coefficient was used to analyse the relations between cephalometric, electromiyographic and ultrasonographic measurements.The results of the study didn’t show any significant difference among groups for EMG activities of masseter, temporal and mental muscles in rest position and showed significantly higher activities of these muscles in hypodivergent group in maximal clenching position. Temporal muscle activity was significantly lower in hyperdivergant group, whereas masseter and mental muscles showed no difference between normodivergent and hyperdivergent groups. The thicknesses of masseter and temporal muscles in hypodivergent group were higher than hyperdivergent and normal groups in rest and maximal clenching positions. There was no statistically significant difference in mental muscle thickness among three groups. Orbicularis oris muscle thickness was higher in hypodivergent group and zygomaticus major activity was lower in hyperdivergent group. There was no statically significant difference among groups in levator labii superioris thickness.Our findings suggest that activity and thickness of masticatory muscles were related to vertical craniofacial morphology. Keywords: masticatory muscle, electromyography, ultrasonography, vertical facial type, Tez (Doktora) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ortodonti Anabilim Dalı, 2015., Kaynakça var.

The use of skeletal anchorage devices applied to bone eliminates the undesirable effects of the conventional orthodontic methods and reduces the need for patient compliance. However, some complications may occur during or after the insertion of the mini screws. Vitality loss of the tooth, osteosclerosis or dentoalveolar ankylosis may be seen as a result of root trauma. Migration of the mini implant, nerve damage, perforation of the nasal cavity or maxillary sinus and mini implant fracture are also among the complications. Correct indication, selecting the suitable mini implant type for the proper location, appropriate insertion and loading protocols are the important considerations in the use of skeletal anchorage devices. Correct determination of the localization of mini screw can minimalize most of the complications, Kemiğe yerleştirilen iskeletsel ankraj sistemlerinin kullanımı konvansiyonel ortodontik yöntemlerde görülen yan etkileri ortadan kaldırabilmekte ve hasta kooperasyonuna olan ihtiyacı azaltabilmektedir. Bununla birlikte mini vidaların yerleştirilmesi sırasında ve sonrasında bazı komplikasyonlar ortaya çıkabilmektedir. Diş köklerinde travma sonucu dişte vitalite kaybı, osteoskleroz veya dentoalveolar ankiloz oluşabilmektedir. Ayrıca, mini vidada sürüklenme, sinir hasarı, nazal kavite ve maksiller sinüs perforasyonu, mini vidada kırılma gibi komplikasyonlar da gelişebilmektedir. Bu nedenle, klinisyenlerin doğru endikasyon koyarak, uygun lokalizasyonda uygun mini vida ve mini plakları tercih etmeleri, yerleştirme ve yükleme protokollerine uymaları gerekmektedir. Lokalizasyonun doğru belirlenmesi komplikasyonların birçoğunu minimalize edecektir

Aim: The aim of this retrospective study was to evaluate the changes in maxillary arch parameters and symmetry after nasoalveoler molding in unilateral total cleft lip and palate infants. Material and Method: For this purpose, 5 female and 10 male infants 5-75 days previously treated with nasoalveoler molding were included. Strip bands were used in all cases together with the molding appliances. Infants were checked weekly until cleft segments were closed completely. Pretreatment and post molding photographs and casts were obtained. Amount of cleft, transversal distance of cleft, anterior and posterior arch widths, anterior and total arch lengths and asymmetry index were calculated on the study models. Paired t test was used to investigate whether there are any differences statistically between the pretreatment and posttreatment mean values, while Wilcoxon sign test was used in terms of differences between the median values. Results: Cleft widths decreased and cleft segments were closed each together after nasoalveoler molding in all cases. Anterior arch width did not show any significant change while posterior arch width increased statistically significant 2 mm . Anterior arch length decreased with a mean of 1,8 mm, while total arch length did not show any changes. The change of asymmetry index was found statistically significant. Conclusion: Cleft segments were aligned properly after nasoalveoler molding therapy and an improvement was obtained in arch symmetry, Amaç: Bu retrospektif çalışmanın amacı unilateral total dudak damak yarıklı bebeklerde nazoalveoler molding sonrası maksiller ark parametrelerindeki ve simetrideki değişiklikleri incelemektir. Materyal ve Metod: Bu amaçla çalışmaya daha önce nazoalveoler molding tedavisi görmüş; 5 kız, 10 erkek bebek 5-75 günlük dahil edilmiştir. Tüm bebeklere nazoalveoler molding apareyi ve strip bantlar uygulanmıştır. Yarık segmentler birleşinceye kadar bebekler her hafta kontrol edilmiştir. Başlangıç ve nazoalveoler molding sonrası model ve fotoğrafları elde edilmiştir. Modeller üzerinde, başlangıç ve molding sonrası yarık ve transversal yarık uzaklığı miktarları, anterior ve posterior bölge ark genişlikleri, anterior ve total ark uzunlukları ve asimetri indeksi hesaplanmıştır. Başlangıç ve bitiş ortalama değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark olup olmadığı Bağımlı t testiyle araştırılırken, ortanca değerler yönünden farkın önemliliği Wilcoxon işaret testiyle incelenmiştir. Bulgular: Yarık hattı tüm vakalarda küçültülmüş ve segmentler birbirine tamamen yaklaştırılmıştır. Anterior bölge ark genişliği önemli bir değişiklik göstermezken, posterior bölge ark genişliği istatistiksel olarak önemli ölçüde artış göstermiştir 2 mm . Anterior ark

Bu çalışmanın amacı, LED fotobiyomodülasyonu ve mekanik titreşim uygulamalarının ortodontik diş hareketi üzerine etkilerinin incelenmesi ve bu uygulamaların çevre dokularda yarattığı değişikliklerin histokimyasal ve immünohistokimyasal olarak değerlendirilmesidir. Çalışmaya 40 adet Wistar albino erkek ratla başlanmış ve ratlar 15'er rattan oluşan 2 deney ve 10 rattan oluşan 1 kontrol grubuna ayrılmıştır. Tüm gruplarda maksiller sol 1. molar ve keser dişler arasına 50 g kuvvet uygulayan kapalı sarmal yay yerleştirilmiş ve molar dişin mezial yönde hareket etmesi sağlanmıştır. 18 gün süren deney sürecinde, Grup I'deki ratların maksiller sol 1. molar dişi çevresine günlük 20 dakika 620±2 nm dalga boyunda LED ışığı, Grup II'deki ratların 1. molar dişine günlük 20 dakika 30 Hz frekansında mekanik titreşim uygulanmıştır. Kontrol grubu olan Grup III'e ise sadece kapalı sarmal yay yerleştirilmiştir. Deney başı ve sonunda ratların maksillalarından elde edilen alçı modellerinden indirekt olarak 1. molar-keser dişler arası mesafeler ölçülmüştür. Net diş hareketi miktarı; sol diş hareketi miktarı ile sağ diş hareketi miktarının farkı olarak hesaplanmıştır. Deney sonunda histokimyasal ve immunohistokimyasal inceleme için ratların maksiller posterior alveoler bölgeleri molar dişleri içine alacak şekilde rezeke edilmiştir. En fazla diş hareketi LED ışığı uygulanan Grup I'de gerçekleşmiştir ve kontrol grubu olan Grup III ile arasında anlamlı istatistiksel fark bulunmuştur. Grup I ile mekanik titreşim uygulanan Grup II arasında anlamlı istatistiksel fark yoktur. LED ışığı ve mekanik titreşim uygulamaları molar diş çevresindeki kapiller yoğunluğu, yeni kemik oluşumu, osteoklastik ve osteoblastik aktiviteyi artırmıştır. Sonuç olarak, mekanik titreşim ve LED fotobiyomodülasyonu uygulamaları kemik metabolizmasını hızlandırmıştır ve LED fotobiyomodülasyonu ortodontik diş hareketini hızlandırmıştır. Anahtar Kelimeler: Ortodontik diş hareketi; mekanik titreşim; LED fotobiyomodülasyonu; immünohistokimya; histokimya., Aim of this study is to examine effects of mechanic vibration and LED photobiomodulation applications on orthodontic tooth movements and histochemical and immunohistochemical evaluation of changes on peripherial tissues. In this study, 40 male Wistar albino rats were divided into 3 groups: two experimental groups (n=15) and one control group (n=10). All experimental groups had an orthodontic appliance consisting of a closed-coil spring ligated between the first molar between central incisor to deliver an initial force of 50 g to move molar mesially. The duration of the experimental period was 18 days. In the first group; 20 minutes 620±2 nm wave length LED light and in the second group, 20 minutes 30 Hz frequency mechanic vibration was applied to rats' maxillary first molar per day. In the third group (Control group), there was an orthodontic appliance consisting of a closed-coil spring ligated only. Maxillary incisor-molar distance was measured at the beginning and at the end of the experiment to determine the tooth movement rate from dental casts indirectly. Net tooth movement rate was calculated through the difference between left and right tooth movement amount. At the end of the experimental period, rats' maxillary posterior alveolar bone were dissected within molar tooth for histochemical and immunochemical examination. Maximum tooth movement was observed in the Group I which was applied LED light and there was a statistically significant difference between Group III. There was not any statistically significant difference between the Group I and Group II which was applied mechanical vibration. LED light and mechanical vibration applications increased capiller density, new bone formation, osteoclastic and osteoblastic activity. Consequently, LED photobiomodulation and mechanical vibration applications accelerated bone methabolism and LED photobiomodulation accelerated orthodontic tooth movement. Keywords: Orthodontic tooth movement; mechanical vibration; LED photobiomodulation; immunohistochemistry; histochemistry., Tez (Tıpta Uzmanlık) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Ortodonti Anabilim Dalı, 2016., Kaynakça var.

Tez (Doktora) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ortodonti Anabilim Dalı, 2017., Kaynakça var.

Tez (Doktora)- Süleyman Demirel Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ortodonti Anabilim Dalı, 2012., Kaynakça var.

Bu çalışmanın amacı, dudak damak yarıklı hastaların masseter, temporal, mental ve superior orbikülaris oris kas aktivitelerinin maksillofasiyal yapılarla olan ilişkisinin incelenmesidir. Çalışmanın materyali 12 yaş ve üzeri 87 hastadan oluşmaktadır. Hastalar, 21'i maksiller retrognatisi bulunan iskeletsel Sınıf III, 17'si tek taraflı dudak damak yarığı, 11'i çift taraflı dudak damak yarığı ve 38'i de normal gelişim gösteren iskeletsel Sınıf I maloklüzyonu bulunan hasta olmak üzere 4 gruba ayrılmıştır. Tüm hastaların sefalometrik ölçüm değerleri ile masseter, temporal, mental ve superior orbikülaris oris kaslarının elektromiyografik aktiviteleri istirahat, maksimum istemli diş sıkma ve yutkunma durumunda; orbikülaris oris kasının ayrıca, gülme ve pipetle su içme esnasında ölçülerek kaydedilmiştir. Gruplar arasındaki farklar tek faktörlü varyans analizi (ANOVA) ile karşılaştırılmış ve Pearson Korelasyon katsayısı sefalometrik ve elektromiyografik ölçümler arası ilişkilerin belirlenmesi için kullanılmıştır. Çalışmamızın bulgularına göre, çiğneme kaslarının fonksiyon sırasındaki EMG aktivitelerinde gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark görülmezken, istirahat sırasında en yüksek aktivite Sınıf III grupta gözlenmiştir. En düşük kas aktivitesi kontrol grubunda gözlenmekle birlikte, DDY'li gruplarda istirahat kas aktiviteleri tüm gruplarla benzerlik göstermektedir. Perioral kasların istirahat halindeki ve fonksiyon sırasındaki EMG aktiviteleri arasında gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamış, ancak hem DDY'li gruplarda hem de Sınıf III grupta sayısal olarak daha yüksek kas aktiviteleri ölçülmüştür. Bulgularımız masseter, temporal, mental ve orbikülaris oris kas aktivitelerinin maksillofasiyal morfoloji ile ilişkili olduğunu göstermektedir. Anahtar Kelimeler: Dudak damak yarığı, elektromiyografi, çiğneme kasları, perioral kaslar, maksillofasiyel gelişim, Aim of this study is to evaluate relationship between the activity of massetericus, temporalis, mentalis and superior orbicularis oris muscles and maxillofacial structures in cleft lip and palate patients. 87 patients above the age of 12 were included into this study and divided into 4 groups. 21 of the patients have skeletal class III with maxillary retrognathia, 17 of them have unilateral cleft lip and palate, 11 of them have bilateral cleft lip and palate, 33 of them have skeletal class I malocclusion with normal development. Cephalometric measurements and electromyographic activity of massetericus, temporalis, mentalis and superior orbicularis oris muscles are measured and recorded during rest position, maximum intercuspidation and swallowing positions. Besides, electromyographic activity and cephalometric measurements of orbicularis oris muscle are measured and recorded during laughing and drinking water with pipet. Difference between the groups is compared with single factor variance analysis (ANOVA) and Pearson's correlation coefficient is used in order to determine relationship between cephalometric and electromyographic measurements. According to the results of this study, there is no statistically significant difference between groups with regard to electromyographic activity of masticatory muscles during function. During rest position, class III group had highest activity among other groups. Although the least activity is in control group, the muscle activity in cleft lip and palate patients is similar with all groups during rest position. There is no statistically significant difference between groups with regard to electromyographic activity of perioral muscles during rest position and function but both the cleft lip and palate patients and class III patients have more muscle activities numerically. Our results show that, there is a relationship between masseter, temporal, mental ve orbicularis oris muscle activities and maxillofacial morphology. Keywords: Cleft lip and palate, electromyography, masticatory muscles, perioral muscles, maxillofacial development, Tez (Tıpta Uzmanlık) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ortodonti Anabilim Dalı, 2016., Kaynakça var.

Bu çalışmanın amacı, pik pubertal dönemdeki maksiller retrognatiye sahip İskeletsel Sınıf III anomalili bireylerde, Alt-RAMEC uygulamasıyla birlikte kemik destekli intermaksiller elastik kullanımının iskeletsel, dental ve yumuşak dokulardaki etkilerinin incelenmesidir.Araştırmaya dahil edilen maksiller retrognatisi bulunan 34 İskeletsel Sınıf III anomalili hasta, 17 bireyden oluşan iki gruba ayrıldı. Hareketli aparey grubunda (yaş ortalaması 12,13±0,58; 8 erkek, 9 kız), mandibuler lateral ve kanin diş arasına mini plak, maksiller ikinci premolar ile birinci molar arasına mini implant (1,6x10 mm) yerleştirildi. Üst çenede oklüzyonu kapalı hareketli bir plak takıldı ve mini implantlar ile mini plaklar arasına 225 gr kuvvette Sınıf III lastik uygulandı. Alt-RAMEC grubunda (yaş ortalaması 12,11±0,59; 9 erkek 8 kız), ortasında Hyrax vida bulunan oklüzyonu kapalı bonded bir apareyle 9 haftalık Alt-RAMEC protokolü uygulandı.Protokol sonunda genişletme apareyi çıkarılarak, aynı seansta oklüzyonu kapalı hareketli aparey yerleştirildi. İskeletsel ankraj üniteleri Hareketli aparey grubuyla aynı şekilde yerleştirilerek 225 gr kuvvette Sınıf III lastik uygulandı. Hareketli aparey grubunda tedavi süresi 1,23±0,13 yıl, Alt-RAMEC grubunda 1,007±0,15 yıldır. Her iki gruptan da tedavi başında ve sonunda sefalometrik filmler alındı.Sefalometrik ölçümlerde grup içi değişimlerin değerlendirilmesinde eşleştirilmiş t testi, gruplar arası farkların değerlendirilmesinde ise bağımsız örneklem t testi kullanıldı.Bütün hastalarda anterior çapraz kapanış düzelmiş ve yumuşak doku profili iyileşmiştir. Tedavi sonunda her iki grupta da, SNA°, ANB°, A-y, 1-NA (mm, (°)),1-NB (mm,(°)), Sn/GoGn°, Co-A, Co-Gn, (FH┴N)-A değerlerinde anlamlı miktarda artış gözlenirken, SNB° ve (FH┴N)-Pg (mm) değerlerinde anlamlı derecede azalma görülmüştür ve gruplar arasında istatistiksel olarak benzer bulunmuştur. Aylık maksiller protraksiyon oranı Alt-RAMEC grubunda, Hareketli aparey grubuna göre istatistiksel olarak önemli miktarda fazla bulunmuştur. Ü1-NA (mm) ve Ü1/PP° değerlerindeki artış ise, Hareketli aparey grubunda anlamlı miktarda daha fazla bulunmuştur. Her iki grupta da fonksiyonel orta hat sapması anlamlı derecede düzelmiştir. Kız ve erkek bireyler ayrı ayrı incelendiğinde, kız bireylerde SNB° değerindeki azalmanın ve ANB° değerindeki artışın, erkeklere göre önemli derecede fazla olduğu görülmüştür.Bu çalışmada, Alt-RAMEC uygulamasıyla birlikte kemik destekli intermaksiller elastik kullanımının, yalnızca kemik destekli intermaksiller elastik kullanımına göre tedavi etkileri, üst keser konumu dışında benzer bulunmuştur.Bununla birlikte, Alt-RAMEC uygulamasıyla daha kısa sürede pozitif overjet sağlanmıştır. Anahtar Kelimeler: Maksiller retrognati, iskeletsel ankraj, Alt-RAMEC, The aim of this study is to investigate the skeletal, dental and soft tissue effects of Alt-RAMEC protocol combined with bone-anchored intermaxillary elastics in the Skeletal Class III patients with retrognathic maxilla in the peakpubertal period.34 Skeletal Class III patients with retrognathic maxilla included in the study were divided into two groups. In the Removable appliance group (mean age: 12,13± 0,58; 8 boys, 9 girls), two mini plates were inserted between mandibular lateral and canine bilaterally and two mini implants (1,6x10 mm) were inserted between maxillary second premolar and first molar. A removable and occlusally closed plate was used in the maxilla. The mini plates and mini implants were loaded with Class III intermaxillary elastics with 225 gr force per side. In the Alt-RAMEC group (mean age: 12,11±0,59; 9 boys 8 girls) 9 weeks of Alt-RAMEC protocol was performed with an occlusally closed bonded appliance with a Hyrax screw. At the end of the protocol, a removable and occlusally closed plate was used instead of the expansion appliance. The skeletal anchorage units were inserted in the same way with the Removable appliance group and Class III elastics with 225 gr force were applied.Total treatment time was 1,23±0,13 and 1,007±0,15 years in the Removable appliance and Al-RAMEC groups, respectively. Lateral cephalograms were taken in the beginning and at the end of the treatment. Intragroup changes were assessed with paired-t tests and intergroup differences were assessed with independent sample tests.Anterior crossbite was eliminated and soft tissue profile was improved in all patients. There were statistically significant increases in the SNA°, ANB°, A-y, 1-NA (mm, (°)), 1-NB (mm,(°)), Sn/GoGn°, Co-A, Co-Gn, (FH┴N)-A variables in both groups while SNB° angle and (FH┴N)-Pg were decreased significantly. These changes were found to be statistically similar between groups. Maxillary protraction rate was significantly more in the Alt-RAMEC group compared with the Removable appliance group. The increases in the U1-NA (mm) and U1/PP° were found to be significantly more in the Removable appliance group. Functional deviation of the midline was reduced significantly in both groups. The decrease in the SNB° angle and the increase in the ANB° in girls were found to be significantly more compared with the boys in the study. The effects of Alt-RAMEC combined with bone-anchored intermaxillary elastics were found to be similar with the usage of bone-anchored intermaxillary elastics only, except the upper incisor position in this study. However, positive overjet was achieved in a shorter time with the Alt-RAMEC application. Keywords: Maxillary retrognathia, skeletal anchorage, Alt-RAMEC Evaluation of the Effects of Bone-Anchored Maxillary Protraction with or with out Alt-RAMEC in the Peak Pubertal Period, Tez (Doktora) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ortodonti Anabilim Dalı, 2015., Kaynakça var.

Bu çalışmanın amacı; mandibuler retrognatisi olan Sınıf ll bölüm 1 anomaliye sahip bireylerde Aktivatör ve Forsus FRD EZ2 apareyinin kraniyofasiyal sistem üzerindeki etkilerini sefalometrik ve manyetik rezonans görüntüleme (MRG) aracılığıyla değerlendirmektir.Çalışmanın materyali, büyüme ve gelişim dönemindeki Aktivatör ve Forsus apareyi ile tedavi edilmiş bireylerin tedavi başı ve tedavi sonunda alınan lateral sefalometrik filmleri ve MRG ölçümlerinden oluşmaktadır. Her iki grupta da 8 erkek 7 kız olmak üzere 15‘er birey bulunmaktadır. Bireylerin tedavi başı yaşları Aktivatör ve Forsus grubunda sırasıyla 12,19 0,31 ve 13,26 0,32 yıldır. Aktivatör grubunda mandibula tek seferde aktivasyon ile öne getirilerek overjet eliminasyonu sağlanmıştır. Forsus grubunda, Sınıf I kanin ve molar ilişki elde edilene kadar 2 ay ara ile aktivasyon halkaları kullanılarak kademeli ilerletme yapılmıştır.Tedavi sonunda sefalometrik ve MRG ölçümlerinde grup içi oluşan değişiklikler eşleştirilmiş t-testi ile; gruplar arası farklılıklar ise bağımsız grup t-testi ile değerlendirilmiştir.Sefalometrik değerlendirmede; her iki apareyin de alt çenenin gelişimini stimule ettiği, alt çene uzunluğunu arttırdığı ve üst çenenin sagittal yönde büyümesini frenlediği görülmüştür. Ancak Aktivatör apareyinin mandibuler gelişimdeki etkisinin daha fazla olduğu ve dolayısıyla profildeki iyileşmenin bu grupta daha belirgin olduğu tespit edilmiştir. Üst keser dişlerdeki retrüzyon Forsus grubunda daha fazla bulunurken; alt keser dişlerde görülen protrüzyon iki grupta da benzerdir. Alt birinci molar dişler iki grupta da mezialize olup ekstrüze olurken; üst birinci molarlar her iki grupta da distalize olmuş, Aktivatör grubunda ekstrüzyon, Forsus grubunda intrüzyon görülmüştür. MRG değerlendirmesinde; Aktivatör grubunda kondilin fossada önde konumlandığı, artiküler eminenste anlamlı değişim görüldüğü tespit edilmiştir. Her iki grupta da kondile göre disk pozisyonunda istatistiksel olarak anlamlı bir değişim olmadığı, GF‘daki değişimlerin benzer olduğu görülmüştür. Anahtar Kelimeler: Aktivatör, Forsus FRD EZ2, Sınıf II Bölüm1 Anomali, Kademeli Aktivasyon, Manyetik Rezonans Görüntüleme, The purpose of this study was to evaluate the effects of Activator and Forsus FRD EZ2 appliance on craniofacial system with cephalometric and Magnetic Resonance Imaging (MRI) methods in individuals with a skeletal Class II Division 1 anomaly having mandibular retrognathia.The materials of this study consisted of lateral cephalometric radiographs and magnetic resonance imaging records which were taken before and at the end of the treatment in the individuals that were treated with Activator and Forsus appliance. In both groups consisted of 15 patients including the 8 boys and 7 girls. At the beginning of the treatment, ages of individals on Activator and Forsus groups were 12,19 0,31; 13,26 0,32 years, respectively. In Activator group, overjet elimination was achieved by reposition the mandible anteriorly with one-step advancement. In Forsus group stepwise advancement was achieved using activation crimp every 2 months until Class I canine and molar relationship was obtained.At the end of the treatments, changes in both groups were assessed with paired t-test, changes between the two groups were assessed with independent sample t-tests on cephalometric and MRI measurements.In cephalometric evaluation, it was seen that both of the appliances stimulated mandibular growth, increased mandibular length and restrained maxillary sagittal growth. However it was determined that Activator appliance had more effect on mandibular growth, so profile improvement was more prominent in that group.Upper incisors retrusion were more on Forsus group, but lower incisors protrusion were similar on both groups. Lower first molar teeth mesialized and extruded and upper first molar teeth distalized on both groups. However upper first molar teeth also extruded on Activator group but intruded on Forsus group. In Activator group it was determined that condyle positioned anteriorly on articular fossa and there was a significant alteration on articular eminence in MRI evaluation. There was no statistically significant changes occurred in the position of the disc relative to the condyle and the changes on GF were similar on both gorups. Keywords: Activator, Forsus FRD EZ2, Class II Division 1 Anomaly, Stepwise Advancement, Magnetic Resonance Imaging, Tez (Doktora) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ortodonti Anabilim Dalı, 2015., Kaynakça var.

Tooth extraction in orthodontic treatment has been controversial for a long time. There are various orthodontic treatment approaches for crowded lower incisor teeth such as non-extraction fixed treatment, treatment with interproximal stripping, premolar tooth extraction and one or two lower incisor tooth extraction. In extraction treatments, premolar teeth are the most common choice.Lower incisor tooth extraction is not a very common procedure in orthodontic treatment since there is difficulty in obtaining an ideal occlusion at the end. Factors such as the extent of irregularity, tooth size deficiency, pathological conditions, overbite, overjet, sagittal incisor angulations, skeletal growth pattern and patient age should be evaluated when deciding on lower incisor tooth extraction. This treatment option is indicated for the correction of inconsistencies caused by anterior teeth size irregularities, small upper incisor teeth and/or large lower incisor teeth. In the literature, it has been concluded that patients who are eligible for single incisor extraction attain good stability compared to patients who undergo premolar extraction in terms of long-term treatment success. There are certain advantages of lower incisor tooth extraction treatment in cases with good posterior occlusion. Desired outcomes and stable occlusal relationships can be obtained with proper indications with this treatment approach, Ortodontik tedavide diş çekimi yapılması uzun süredir tartışmalı bir konudur. Çapraşık alt keser dişler için çekimsiz sabit tedavi, interproksimal stripping ile tedavi, premolar diş çekimli tedavi, bir veya iki alt keser dişin çekilmesi gibi çeşitli ortodontik tedavi yaklaşımları bulunmaktadır. Çekimli tedavilerde en sık premolar diş çekimi tercih edilmektedir. Ortodontik tedavi sonunda ideal oklüzyonun sağlanmasındaki zorluk sebebiyle alt keser diş çekimi yaygın bir prosedür değildir. Alt keser diş çekimine karar verirken çapraşıklık miktarı, diş boyutu uyumsuzluğu, patolojik durum, overbite, overjet, keser açılanmaları, iskeletsel büyüme paterni ve hasta yaşı gibi faktörler değerlendirilmelidir.Bu tedavi seçeneği anterior diş boyutu düzensizliklerinde, küçük üst kesici dişler ve/veya büyük alt kesici dişler nedeniyle oluşan problemlerin düzeltilmesinde endikedir. Literatürde tek keser çekimi uygulanan hastaların premolar çekimi uygulanan hastalara kıyasla uzun dönemde daha iyi stabilite gösterdiği bildirilmiştir. İyi bir posterior oklüzyona sahip olgularda alt keser diş çekiminin bazı avantajları bulunmaktadır. Uygun bir endikasyonla bu tedavi yaklaşımında istenen sonuçlar ve stabil oklüzal ilişkiler elde edilebilir

Bu çalışmanın amacı; deneysel obezite geliştirilen ratların ve bu ratların yavrularının kraniyofasiyal yapı özelliklerinin ve ortodontik diş hareketinin normal ratlardan farklı olup olmadığının araştırılmasıdır.Çalışmada 22 adet dişi rat, deney ve kontrol gruplarına rastgele dağıtıldı.Deney grubu ratlar yüksek yağlı diyet ile 16 hafta beslendi. Boy, vücut ağırlığı, VKI ölçümleri yapıldı ve lateral sefalometrik filmleri alındı. Daha sonra dişi ratlar fertilizasyon için normal kilolu erkek ratlarla çiftleştirildi. Doğan yavru ratlar anneleriyle aynı tür yemle beslendi. Cinsiyetlerine göre ayrılan yavruların beslenmesine devam edildi. Yavrular da 16 hafta beslendikten sonra lateral sefalometrik ve posteroanterior filmleri alındı. Daha sonra maksiller keser dişlerine 15 gün süreyle 25-30 gr distal yönlü kuvvet uygulandı. Diş hareket miktarları kaydedildi, biyokimyasal inceleme için kan örnekleri alındı. Keser dişleri içeren maksiller ön bölgeden, kondil başından ve mandibulada da azı dişlerinin bulunduğu bölgeden histolojik incelemeler için kemik örnekleri alındı.Lateral sefalometrik filmler üzerinde yapılan incelemede, anaç ratlarda deney grubunda istatistiksel olarak anlamlı oranda yüksek değerler bulundu. Yavru ratlar üzerinde yapılan sefalometrik incelemelerde ise deney grubunda hem sagittal hem de transversal olarak daha düşük değerler gözlendi. Ayrıca deney grubunda daha fazla diş hareketi tespit edildi. Histomorfometrik incelemede deney grubunda mezial yöndeki osteoblast sayısının daha az olduğu görüldü. PDL aralığının ise deney grubunda daha geniş olduğu görüldü. Yapılan histopatolojik incelemede, gruplar arasında belirgin farklılıklar izlenmedi, kondil kıkırdağı kalınlığının deney grubunda daha ince olduğu saptandı.Yüksek yağlı diyet ile beslenme, kraniyofasiyal yapılar üzerinde her iki nesilde de önemli ölçüde etkili olmuştur ve ortodontik diş hareketi bakımından da deney grubunda daha fazla diş hareketi gözlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Obezite, Kraniyofasiyal Morfoloji, Ortodontik diş hareketi, Rat., The aim of this study was to determine whether different of craniofacial structural characteristics and orthodontic tooth movement in parental rats developed an experimental obesity and it’s offspring than normal rats.At the study, 22 female rats were randomly distributed into experimental and control groups. The experimental group rats were fed high-fat diet for 16 weeks.Height, weight, BMI was measured and lateral caphalometric films was taken. Then female rats mated with male for fertilization. Offsprings from this female rats seperated according to gender were fed the same kind of diet. 16 weeks after feding lateral cephalometric and posteroanterior films was taken from these offsprings.Then 25 grams force applied to the maxillary insicors for 15 days to the distal direction. The amount of tooth movement was recorded and blood samples were collected for biochemical analysis. Bone samples were taken for histological examination from maxilla containing anterior tooth region, condyle and molar region of the mandible.Lateral cephalometric films measurements revealed, statistically significant higher values observed on maternal rats in experimental groups. Cephalometric examinations performed on juvenile rats in the experimental group showed lower values in both transverse and sagittal. Also more tooth movement was established in experimental group. Less number of osteoblasts and wider range PDL were observed in histomorphometric examination of the experimental group. The histopathological examination, no significant differences were observed between groups, thinner condylar cartilage was determined in experimental group.Feding with high-fat diet has been significantly influence on craniofacial structures in both generations and more tooth movement was observed in experimental group in terms of orthodontic tooth movement. Keywords: Obesity, Craniofacial morphology, Orthodontic tooth movement, Rat., Tez (Doktora)- Süleyman Demirel Üniversitesi, Sağlık Bilimler Enstitüsü, Ortodonti Anabilim Dalı, 2012., Kaynakça var.

Amaç: Bu çalışmanın amacı; monoblok, twin blok ve Herbst apareyi ile tedavi edilmiş hastaların takiplerinde meydana gelen değişikliklerin lateral sefalometrik filmelerle incelenmesidir.Yöntem: Yapılan bu takip çalışmasında, amandibuler gerilik sebebiyle fonksiyonel ortopedik tedavi görmüş, farklı büyüme gelişim safhasına sahip bireylerin fonksiyonel tedavilerinin bitiminden en az 1 yıl sonra klinik ve sefalometrik kontrolleri yapılmıştır. Fonksiyonel tedavi başlangıç dönemlerine göre prepeak twin blok grubu, peak monoblok grubu ve postpeak Herbst grubu sırasıyla; 21, 21 ve 26 bireyden oluşmuştur. Tedavi sonrası takip süreleri twin blok grubu için 2,65±0,49 yıl, monoblok grubu için 3,21±0,69 yıl, Herbst grubu için 3,53±0,70 yıldır. Üç grubun ölçümler arasındaki farklılıkları (T1-T0) tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ile incelenmiştir. Gruplar arasında çıkan farklılıkların alt grup incelemesi ise Mann-Whitney U testi ile yapılmıştır.Bulgular: Sefalometrik değerlendirmede; ANB ve Witt's değerlerinin fonksiyonel tedaviden yaklaşık 3 yıl (2,6-3,5 yıl) sonra da bütün gruplarda stabil kaldığı görülmüştür (p>0,05). Çeneler arası uyumlar korunmakla birlikte twin blok ve monoblok gruplarında büyümenin etkisiyle maksiller ve mandibular boyutsal ölçümlerde artışlar izlenmiştir. Her üç grupta da sabit tedavi ve büyüme gelişim etkisiyle dentoalveolar değişimler olmuştur. Dentoalveolar değişimlere bağlı olarak overjet nüksü en fazla Herbst grubunda görülmüştür (p 0.05). Maxillary and mandibular dimensional measurements were increased due to the effect of growth in twin block and monoblock groups. In all three groups, dentoalveolar changes occurred due to constant treatment and growth and development effect. Recurrence of overjet was the highest in Herbst group due to dentoalveolar changes (p

Amaç: Bu retrospektif çalışmanın amacı Herbst ve monoblok apareyleri ile fonksiyonel tedavi uygulanmış Sınıf II anomaliye sahip bireylerin, farklı büyüme gelişim dönemine ve aparey tipine göre iskeletsel, dentoalveolar ve yumuşak dokulardaki değişimlerini karşılaştırmaktır.Gereç ve Yöntem: 2012-2018 yılları arasında fonksiyonel tedavisi tamamlanan mandibular retrognatiye sahip 279 hastanın kayıtları incelendi. Çalışmamız, dahil edilme kriterleri uygulandıktan sonra geriye kalan Herbst (H) grubu 59, monoblok (M) grubundaki 59 bireyin filmlerini içermektedir. Çalışmaya dahil edilen bireylerin sefalometrik ve el bilek filmleri incelenerek iskeletsel gelişim dönemleri belirlendi. Bireyler peak dönem (P) ve postpeak (PP) dönemler olarak ayrıldı ve toplamda dört çalışma grubu oluşturuldu. Herbst peak (HP) grubu 17 bireyden (ortalama yaş: 13,02±1,48 yıl), Herbst postpeak (HPP) grubu 42 bireyden (ortalama yaş: 13,93±1,28 yıl) oluşurken; monoblok peak (MP) grubu 43 bireyden (ortalama yaş: 12,74±1,42 yıl), monoblok postpeak (MPP) grubu ise 16 bireyden (ortalama yaş: 12,88±0,98 yıl) oluşmaktadır. Tedavi sonunda sefalometrik ölçümlerde grup içi oluşan değişiklikler eşleştirilmiş t-testi ile; gruplar arası değişikliklerin karşılaştırılması ise MANOVA testi ile incelendi.Bulgular: A1-NB (mm), A1-NBº ve IMPAº parametrelerinin Herbst gruplarında monoblok gruplarına göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde fazla artış gösterdiği tespit edildi. Tüm gruplarda maksillanın büyümesinin sınırlandırıldığı tespit edildi. Mandibulaya ait boyutsal ve konumsal tüm ölçümlerde artış tespit edilmiş olup, post pubertal dönemde de benzer artışlar sağlanmıştır.Sonuç: Herbst apareyi monoblok apareyine göre alt keser dişlerde daha fazla protruzyona neden olmuştur. Overjet düzeltiminde monoblok apareyinin peak dönemdeki etkileri Herbst peak döneme göre iskeletsel etkisinin daha fazla, postpeak dönemde ise Herbst ve monoblok apareylerinin iskeletsel etkisi benzerdir.Anahtar kelimeler: Mandibular retrognati, Herbst apareyi, monoblok apareyi, geç dönem fonksiyonel tedavi Objective: The aim of this retrospective study was to compare changes in skeletal, dentoalveolar and soft tissues according to the growth and developmental stages and treatment methods of Class II anomalies in which functional therapy was applied by Herbst and monoblock appliances. Method: Between the years 2012-2018 the records of 279 patients with mandibular retrognathia whose functional treatment completed were examined. The study included the remaining Herbst (H) group 59, monoblock (M) group and 59 individual radiographs after the inclusion criteria were applied. Cephalometric and hand wrist radiographs of the individuals included in the study were examined and skeletal development periods were determined. Individuals were divided into peak period (P) and postpeak (PP) periods and a total of four study groups were designed. The Herbst peak (HP) group consisted of 17 individuals (mean age: 13.02 ± 1.48 years), while the Herbst postpeak group (HPP) consisted of 42 individuals (mean age: 13.93 ± 1.28 years); the monoblock peak (MP) group consisted of 43 individuals (mean age: 12.74 ± 1.42 years), and the monoblock postpeak (MPP) group consisted of 16 individuals (mean age: 12.88 ± 0.98 years). Intra-group changes in cephalometric measurements were performed by paired t-test; MANOVA test was used to compare the inter group changes.Results: The parameters of A1-NB (mm), A1-NBº and IMPAº were significantly higher in the Herbst groups than the monoblock groups. It was determined that maxillary growth was restricted in all groups. Increases were observed in all dimensional and positional measurements of the mandible and similar increases were obtained in the post pubertal period.Conclusion: It was concluded that the Herbst appliance caused more protruded teeth lower incisors than those of the monoblock appliance. In the peak period, the skeletal effect of the monoblock appliance is higher than the Herbst appliance on overjet improvement and the skeletal effect of the Herbst and monoblock appliances in the postpeak period is similar.Key Words : Mandibular retrognathia, monoblock appliance, Herbst appliance, late term functional treatment 153

Amaç: Ortodontik tedavilerde kullanılan kendinden bağlanan braketlerin son dönemde gelişen teknolojiyle birlikte farklı modifikasyonları üretilmiştir. Çalışmamızın amacı hızlı seviyeleme iddiaları olan Speed braket ve Supercable ark telinin mandibular ve maksiller kesici dişlerin seviyelenmesi için geçen sürede etkilerinin ve bireylerin hissettiği ağrı seviyelerinin konvansiyonel braket ve ark telleriyle karşılaştırmalı olarak incelenmesidir.Yöntem: Çalışmamıza Sınıf I anterior hafif veya orta seviye çapraşıklığa sahip 65 birey dahil edilmiştir. Hastalar dört grupta değerlendirilerek 16 hastadan oluşan (8 kız, 8 erkek) birinci gruba Speed System braket ve Supercable ark teli, 15 hastadan oluşan (11 kız, 4 erkek) ikinci gruba Speed System braket ve NiTi ark teli, 15 hastadan oluşan (12 kız, 3 erkek) üçüncü gruba Obey I braket ve Supercable ark teli, 19 hastadan oluşan (15 kız, 4 erkek) dördüncü gruba Obey I braket ve NiTi ark teli uygulanmıştır. Hastaların tedavi öncesi ve tedavi sırasındaki değerleri ağız içi tarama yapılarak dijital olarak alınmıştır. İki ay boyunca ilk olarak 0,016` ve daha sonra iki ay boyunca 0,018` Supercable ve NiTi ark telleri uygulandıktan sonra Little çapraşılık indeksine göre hesaplanan mandibular ve maksiller çapraşıklığı çözme etkinlikleri, molarlar ve kaninler arası mesafe, ark boyu uzunluğu ölçümleriyle tellerin her iki arka olan etkileri ölçülmüştür.Bulgular: Tüm gruplarda grup içi değerlendirmede kaninler arası, molarlar arası, ark boyu mesafelerinde ve lateral sefalometrik değerlendirmesinde dişlerin eğimlerinde anlamlı artışlar, çapraşıklık indekslerinde istatistiksel olarak anlamlı azalmalar meydana gelmiştir (p

Çalışmamızın amacı; tek çene maksiller ilerletme veya maksiller ilerletme ile kombine mandibular geriletme uygulanan iskeletsel Sınıf III bireylerde fasiyal yumuşak dokuda meydana gelen değişikliklerin üç boyutlu olarak değerlendirilmesidir.Çalışmamızın ortognatik cerrahi grubu büyüme gelişim dönemini tamamlamış iskeletsel Sınıf III anomaliye sahip 23 birey, kontrol grubu ise iskeletsel Sınıf I yapıya sahip 22 bireyden oluşmaktadır. Ortognatik cerrahi grubundaki bireylerin yaş ortalaması 20,64±0,79 kontrol grubundaki bireylerin yaş ortalaması 22,71±1,24 'dir. Ortognatik cerrahi grubundaki bireyler operasyon tipine göre tek çene (maksiller ilerletme) veya çift çene (maksiller ilerletme+mandibular geriletme) cerrahi uygulananlar ve maksiller ilerletmenin miktarına göre

Bu çalışmanın amacı; büyüme gelişim dönemi içerisindeki iskeletsel Sınıf III malokluzyona sahip hastaların, dik yön gelişimlerine göre üç gruba ayırarak (dik yönü azalmış, dik yönü normal ve dik yönü artmış), yüz maskesi tedavisi sonucunda bu üç grup içerisinde iskeletsel, dental ve yumuşak dokuda meydana gelen değişimlerin sefalometrik olarak karşılaştırılmalı olarak incelenmesidir.Araştırmaya dahil edilen 58 iskeletsel Sınıf III malokluzyona sahip hasta; SNGoMe açısı ve Jarabak oranı dikkate alınarak; 22'si dik yönü azalmış (yaş ortalaması 10,53±0,32), 16'sı dik yönü artmış (yaş ortalaması 10,39±0,4) ve 20'si dik yönü normal (yaş ortalaması ve 10,02±0,33) olmak üzere üç gruba ayrıldı. Hastaların tümüne sabit okluzyonu kapalı akrilik plaktan destek alınarak, kanin dişlerin mesialinden 20-30° aşağıya doğru 450-500 gr kuvvet uygulanmıştır. Tedavi pozitif overjet elde edilene kadar ortalama 8 ay sürmüştür. Petit tipi yüz maskesi tedavisi aşamasını tamamlamış hastaların tedavi başı ve sonuna ait toplam 116 adet lateral sefalometrik radyograf değerlendirilmiştir. Elde edilen veriler; grup içi değişimlerin değerlendirilmesinde eşleştirilmiş t testi, gruplar arası farkların değerlendirilmesinde ise ANOVA testi ile uygulanmıştır. İkili grup karşılaştırmaları için Tukey analizi uygulanmıştır.Bütün hastalarda anterior çapraz kapanış ve yumuşak doku profili düzelmiştir. Tedavi sonunda her üç grupta da, SNA°, ANB°, A-y, 1-NA(mm), SN/GoMe°, Co-A, değerlerinde anlamlı miktarda artış gözlenirken, B-y, Pog-y ve 1-NB(°) anlamlı derecede azalma görülmüştür. Bu parametrelerdeki değişimler gruplar arasında istatistiksel olarak benzer bulunmuştur. ANS-y ve PNS-y değerlerinde dik yönü azalmış grupta diğer iki gruba göre istatistiksel olarak anlamlı bir artış tespit edilmiştir. Jarabak oranı ve (FH┴N)-Pg (mm) uzunluğunda, dik yönü normal grupta diğer gruplara göre istatistiksel olarak anlamlı bir azalma görülmüştür. FMA açısında ise dik yönü artmış grupta diğer iki gruba göre anlamlı bir şekilde az artış bulunmuştur. Bu parametrelerdeki değişim gruplar arasında istatistiksel olarak önemli ölçüde farklı bulunmuştur (p

Amaç: Bu retrospektif çalışmanın amacı, üç boyutlu (3B) yüz görüntüleme yöntemi ile nonsendromik tek taraflı dudak damak yarığı (TTDDY), çift taraflı dudak damak yarığı (ÇTDDY), iskeletsel Sınıf I ve iskeletsel Sınıf III maloklüzyonu bulunan bireylerin yumuşak doku ve kraniyofasiyal özelliklerinin karşılaştırılmasıdır.Yöntem: Tüm çalışma grubu, 8-32 yaş aralığında bulunan toplam 158 hastadan oluşmaktadır. Hastalar, 53'ü iskeletsel Sınıf I, 54'ü iskeletsel Sınıf III, 29'u TTDDY ve 22'si ÇTDDY bulunan hasta olmak üzere 4 gruba ayrılmıştır. Tüm hastaların lateral sefalometrik radyografileri ile 3B stereofotogrametrik yumuşak doku kayıtları üzerinde analizler yapılmıştır ve gruplar arasında karşılaştırılmıştır. Aynı zamanda, dudak damak yarığı (DDY) ile Sınıf III ortognatik cerrahi alt gruplarının karşılaştırması, TTDDY grubunda simetri karşılaştırması ve sefalometrik analizler ile 3B yumuşak doku analizi (ÜBYDA) eş ölçümlerinin karşılaştırılması yapılmıştır.Bulgular: Sınıf III bireylerde burun deformiteleri izlenmezken, DDY'li bireylerde, burun ve üst dudak deformitelerinin yaygın olduğu görülmüştür. Üst dudak projeksiyonu her üç grupta da azalmıştır (p

Amaç: Bu retrospektif çalışmanın amacı farklı yöntemlerle maksiller protraksiyon uygulanmış Sınıf III anomalili bireylerin, büyüme gelişim dönemine ve tedavi yöntemlerine göre iskeletsel, dentoalveolar ve yumuşak dokudaki değişimlerini karşılaştırmaktır.Gereç ve Yöntem: Çalışmamız maksiller retrognatisi bulunan iskeletsel Sınıf III anomaliye sahip toplamda 102 bireyden oluşmaktadır. İskeletsel ankraj grubu 43, Yüz maskesi grubu 40 ve Alt-RAMEC grubu 19 birey içermektedir. Alt-RAMEC grubu bireylere 9 haftalık Alt-RAMEC prosedürü sonrası maksiller protraksiyon uygulanmıştır. Protraksiyon amacıyla İA ve Alt-RAMEC grubu bireylerde, maksillada ikinci premolar dişler ile birinci molar dişler arasına uygulanan mini vidadan, mandibulada lateral ve kanin diş kökleri arasına yerleştirilen mini plaklar arasına 225 gram kuvvetle intermaksiller elastikler uygulanmıştır. YM grubunda, Petit tipi yüz maskesi ile her bir taraf için 400-450 gram kuvvet uygulanmıştır. Bu üç grubun tedavi etkinlikleri prepeak ve postpeak gelişim dönemlerine göre değerlendirilmiştir. Ayrıca İA prepeak dönemde protraksiyon uygulanan 13 birey (2,76±0,76 yıl) ile postpeak dönemde protrksiyon uygulanan 16 bireyin (3,02±0,50 yıl) uzun dönem sonuçları sabit ortodontik tedavi sonrası değerlendirilmiştir. Bulgular: Maksiller protraksiyon miktarı prepeak ve postpeak dönemde tedavi grupları arasında benzerdir. Ayrıca gelişim dönemine göre karşılaştırmada prepeak dönemde protraksiyon miktarı daha fazla bulunsa da dönemler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmadı. Tedavi grupları arasında belirgin fark alt keser konumlarında gözlemlendi. YM grubunda alt keser retrüzyonu, İA ve Alt-RAMEC gruplarında alt keser protrüzyonun meydana geldiği gözlendi. Üst keser protrüzyonu YM grubunda daha fazla gözlemlendi, ancak gruplar arasında istatistiksel olarak benzer bulunmuştur. YM grubunda üst molar dişlerin ekstrüzyonu ve mesializasyonu diğer gruplara göre daha fazla bulundu. İA grubunda maksillanın sagittal yöndeki konumu sabit ortodontik tedavi sonrasında stabil bulunsa da mandibular büyüme nedeniyle maksillomandibular ilişki olumsuz etkilenmiştir. Sonuç: Üç farklı yöntemde de başarılı bir şekilde maksiller protraksiyon sağlanmış ve maksillo-mandibular ilişkiler düzeltilmiştir. Postpeak dönemde de Sınıf III hastalarda başarılı bir şekilde maksiller protraksiyon elde edilmiştir. İA ve Alt-RAMEC gruplarında fasiyal açı dışında benzer etkiler gözlendi.Anahtar Kelimeler: Maksiller protraksiyon, İskeletsel ankraj, Alt-RAMEC Comparison of the Treatment Results of Class III Patients Treated With Different Skeletal Anchorage MethodAim: The aim of this retrospective study was to compare changes in skeletal, dentoalveolar, and soft tissues according to the growth and developmental stages and treatment methods of Class III anomalies in which maxillary protraction was applied by different methods.Material and Methods: Our study consisted of a total of 102 individuals with skeletal Class III anomalies with maxillary retrognathia. Skeletal anchorage group 43, facemask group 40 and Alt-RAMEC group 19 individuals. Alt-RAMEC group subjects were applied to maxillary protraction after 9-weeks Alt-RAMEC procedure. Intermaxillary elastics were applied to the SA and Alt-RAMEC groups for maxillary protraction between the miniscrews applied between the second premolar teeth and the first molar teeth in maxilla and miniplates placed between the lateral and canine tooth roots in the mandible. In the FM group, a Petit type face mask and a protraction force of 400-450 g per side were applied. Treatment effects of these three groups were evaluated according to prepeak and postpeak development periods. In addition, long-term outcomes of 13 subjects (2,76 ± 0,76 years) who were subjected to protraction in the prepeak period of SA group and 16 subjects (3,02 ± 0,50 years) who were applied in the postpeak period were evaluated after fixed orthodontic treatment.Results: The amount of maxillary protraction was similar between the treatment groups in prepeak and postpeak period. In addition, although the amount of protraction was higher in the prepeak period than in the development period, there was no statistically significant difference between the periods. Significant differences between the treatment groups were observed in the position of lower incisors. The retrusion of lower incisors were seen in the FM group, and protrusion of lower incisors occurred in SA and Alt-RAMEC groups. The protrusion of upper incisors were observed more in the FM group but statistically similar between the groups. Extrusion and mesialization of the upper molar teeth were found to be more frequent in the FM group than in the other groups. Although the position of the maxilla in the sagittal direction was stabilized after the fixed orthodontic treatment of the IA group, maxillomandibular relation was adversely affected due to mandibular growth.Conclusion: In three different methods, maxillary protraction was successfully achieved and maxillo-mandibular relationships were corrected. In the postpeak period, maxillary protraction was successfully obtained in Class III patients. Similar effects were observed in the IA and Alt-RAMEC groups except for the facial angle Key words: Maxillary protraction, Skeletal anchorage, Alt-RAMEC 149

Bu prospektif çalışmanın amacı, büyüme-gelişimin Pubertal dönem ve Postpubertal dönemindeki mandibular retrognatili hastalarda, Aktivatör apareyinin Kraniyofasiyal Sistem üzerindeki etkilerinin Sefalometrik ve Üç Boyutlu Görüntüleme yöntemiyle (3dMDface) incelenmesi ve karşılaştırılmasıdır.Çalışmamız, Pubertal dönemdeki 15 bireyden oluşan birinci grup ve Postpubertal dönemdeki 17 bireyden oluşan ikinci grup olmak üzere iki gruptan oluşmuştur. Çalışmamızın materyali tedavi başlangıcında ve Aktivatör sonrasında Pubertal dönemdeki hastalardan elde edilen lateral sefalometrik filmler ve 3dMDface ölçümlerinden elde edilmiştir. Bireylerin tedavi başı yaşları Pubertal grupta 12,78±1,78 yıl ve Postpubertal grupta ise 15,22±2,00 yıldır. Fasiyal konveksite, mandibular protruzyon ve fasiyal yükseklikler değerlendirilmiştir. Tedavi sonunda sefalometrik ve 3dMDface ölçümlerinde grup içi oluşan değişiklikler eşleştirilmiş t-testi ile; gruplar arası farklılıklar ise bağımsız grup t-testi ile değerlendirilmiştir.Sefalometri ve 3dMDface ile değerlendirmede; her iki gruptada fonksiyonel apareyin alt çenenin sagittal gelişimini stimule ettiği, Alt Çene Uzunluğu'nu arttırdığı ve üst çenenin sagittal yönde büyümesini frenlediği görülmüştür. Mandibular retrognatili bireylerde Aktivatör apareyi ile uygulanan fonksiyonel ortopedik tedavi sonrası Postpubertal dönemde Pubertal döneme çok benzer etkiler elde edilmiştir. Alt çeneyi ilgilendiren üç boyutlu yumuşak doku parametrelerinde önemli artışlar gözlenmiştir. Üç boyutlu görüntüleme sistemleriyle hacimsel ölçümler yapılabilmekte ve tedavi değerlendirmelerine yeni bir bakış açısı kazandırılabilmektedir. The aim of this prospective study is to compare the effects of activator appliance on Craniofacial System by cephalometric and three dimensional imaging (3dMDface) in patients with mandibular retrognathia in Pubertal and Postpubertal growth periods.Our study consisted of two groups: the first group consisting of 15 patients in the pubertal period and the second group consisting of 17 patients in the Postpubertal period. Material of our study was obtained from lateral cephalometric films and 3dMDface measurements obtained at the beginning and finishing of the treatment. Average age at the beginning of treatment for the patients was 12,78±1,78 in the pubertal group and 15,22±2,00 in the Postpubertal group. Facial convexity, mandibular protrusion and facial height were evaluated. At the end of the treatment, intraclass changes in cephalometric and 3dMDface measurements were analyzed by paired t-test; differences between groups were assessed by independent group t-test.Evaluated with cephalometry and 3dMDface; In both groups, the functional appliance stimulated the sagittal development of the lower jaw, increased the Lower Jaw Length, and the upper jaw inhibited the growth in the sagittal direction. Pubertal and Postpubertal groups after functional orthopedic treatment with activator appliances in mandibular retrognathic individuals had very similar effects. Significant increases were observed in the three-dimensional soft tissue parameters that concern the lower jaw. Volumetric measurements can be made with three-dimensional imaging systems and a new perspective can be added to treatment evaluations. 171

Amaç: Bu retrospektif çalışmanın amacı; dudak damak yarıklı hastalar ile Sınıf I, II ve IIIiskeletsel paterne sahip hastaların dentoalveoler morfolojilerinin Konik Işınlı BilgisayarlıTomografi (KIBT) ile incelenmesidir.Gereç ve Yöntem: Çalışmaya yaşları 9-28 aralığında olan toplam 97 hasta dahil edilmiştir.Ortodontik tedavi başlangıcında KIBT kayıtları alınmış bireyler içerisinden 16 Tek TaraflıDudak Damak Yarığı TTDDY) hastası, 14 Çift Taraflı Dudak Damak Yarığı (ÇTDDY) hastası,ANB açısı 0-4º olan 29 iskeletsel Sınıf I hasta, ANB açısı 4º'den büyük olan 18 Sınıf II hasta,ANB açısı 0º'den küçük olan 20 Sınıf III hasta ile toplam 5 grup oluşturulmuştur. KIBTgörüntülemeleri üzerinde alt ve üst çenelerde sağ ve sol tarafta ağız içine sürmüş olan tüm daimidişlerin bukkal ve palatinal alveol kemik kalınlıkları ölçülmüş ve tüm hastalarda mandibulersagittal kesit üzerinde bukkolingual kemik kalınlık ölçümleri, alt keser kök uzunluğu, alveolerinklinasyon, alt santral keser diş için labial ve lingual alveoler kret yükseklikleri, maksilladasagittal kesit üzerinde ise üst santral keser inklinasyonları, maksiller derinlik ölçümleri yapılmışve bu ölçümler gruplar arasında karşılaştırılmıştır.Bulgular: TTDDY grubunda maksiller molar, premolar dişlerde bukkal ve palatinal alveolerkemik kalınlıkları açısından diğer gruplara göre anlamlı bir farklılık bulunmamaktadır(p˃0,05). TTDDY grubunda maksiller sol santral diş apeks seviyesindeki labial alveoler kemikkalınlıkları iskeletsel Sınıf I, II ve III gruplarına göre istatistiksel olarak anlamlı derecedeazalmış bulunmuştur (p

Amaç: Bu çalışmanın amacı; büyüme gelişim dönemindeki retrognatik mandibulaya sahip Sınıf II Bölüm 1 hastalarda monoblok apareyi ile iskeletsel ankraj destekli Sınıf II elastik uygulamasının iskeletsel, dişsel ve yumuşak dokular üzerine olan etkilerini karşılaştırmaktır.Yöntem: Bu prospektif klinik çalışmada, bireyler iskeletsel ankraj destekli Sınıf II elastik (İA) ve monoblok apareyi (MA) olmak üzere iki gruba ayrıldı. Birinci grupta 15 hasta (ortalama yaş:12.741.01), bilateral olarak maksillada apertura priformis bölgesine, mandibulada ise ramus ön kenarına yerleştirilen mini plaklar arası Sınıf II elastik uygulaması ile tedavi edildi. İkinci gruptaki 15 hasta ise (ortalama yaş:13.001.26) konvansiyonel monoblok apareyi ile tedavi edildi. İA grubunda tedavi süresi ortalama 0.80 ± 0.11 yıl, MA grubunda tedavi süresi ortalama 0.76 ± 0.12 yıldır. Her iki gruptan da tedavi başında ve sonunda sefalometrik filmler alındı. Sefalometrik ölçümlerde grup içi değişimlerin değerlendirilmesinde eşleştirilmiş-t testi, gruplar arası farkların değerlendirilmesinde ise Student-t testi kullanıldı. Bulgular: Sefalometrik değerlendirmede; mandibular efektif uzunluk (Co-Gn) ve alt çenenin sagittal yöndeki konumunun değerlendirildiği B-VRD (mm) ve Pog-VRD (mm) uzunluklarında İA grubunda MA grubuna göre daha fazla artış görülmüş ve iki grup arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p

Periodontal Olarak Hızlandırılmış Tedavi Prosedürlerinin Diş Hareket Hızına Olan Etkilerinin Değerlendirilmesi Amaç: Bu çalışmanın amacı, minimal-invaziv cerrahi bir yöntem olan mikroosteoperforasyon (MOP) yönteminin üst molar distalizasyon hızına olan etkisinin incelenmesidir. Yöntem: Çalışmamıza Sınıf II molar ilişkisi bulunan ve servikal headgear ile molar distalizasyonu yapılması planlanan 6 erkek ve 11 kız olmak üzere toplam 17 hasta dahil edilmiştir. MOP uygulanmasını sağlayan FDA onaylı Sınıf 1 medikal aygıt olan Propel yarım çene (split-mouth) dizaynda kullanılmıştır. Propel ile MOP'ların uygulandığı taraf çalışma grubu, herhangi bir işlem yapılmayan taraf ise kontrol grubu olarak adlandırılmış ve 34 taraf değerlendirilmiştir. Çalışma materyalimiz; molar distalizasyonundan hemen önce (T0) ve molar distalizasyonu sonunda (T1) alınan 3B dijital modeler, panoramik ve sefalometrik filmlerden oluşturulmuştur. Bulgular: Araştırmanın sonuçlarına göre T0-T1 zaman aralığında meydana gelen molar distalizasyon miktarı, Propel ile MOP oluşturulan çalışma grubunda (5,11±1,28 mm) kontrol grubuna (4,08±1,20 mm) göre isatistiksel olarak anlamlı miktarda fazla bulunmuştur (p

Bu çalışmanın amacı; interdental kortikotomi ve segmental kortikotominin sert ve yumuşak doku üzerine olan etkilerini, sefalometrik görüntüleme ve üç boyutlu yüz görüntüleme yöntemleri aracılığıyla değerlendirmektir.Çalışmanın materyali; interdental kortikotomi, segmental kortikotomi ve kontrol grubu olmak üzere temel olarak üç gruptan oluşmuştur ve gruplarda sırasıyla 20, 19, 20 hasta yer almıştır. İki farklı karşılaştırma yapılmıştır. Bu bireylerden elde edilen sefalometrik film ve üç boyutlu yüz görüntüleme kayıtlarında ölçümler gerçekleştirilmiştir. İnterdental kortikotomi, segmental kortikotomi ve kontrol grubundaki bireylerin tedavi başındaki yaşları sırasıyla 18,21, 16,59 ve 16,79 yıldır. İnterdental kortikotomi grubunda cerrahi prosedür sonrası sabit ortodontik tedavi uygulanarak anterior çapraşıklık çözülmüştür. Segmental kortikotomi grubunda ise cerrahi prosedür sonrasında uygulanan sabit ortodontik tedavi ile alt ve/veya üst keser retraksiyon işlemi gerçekleştirilmiştir. Retraksiyon aşamasında elastiklerden yararlanılmıştır. İdeal overjet ve overbite ilişkisi sağlanmıştır.Kortikotomi destekli diş hareketi ile dentoalveoler olarak uygulanan kuvvet yönünde diş hareketi elde edilmiştir. İnterdental kortikotomi yönteminde, tedavi süresi geleneksel ortodontik tedaviye göre anlamlı miktarda kısaltılmıştır. Hem interdental hem de segmental kortikotomi yöntemiyle alternatif bir tedavi ortaya konularak tedavi seçenekleri genişletilmiştir. Yumuşak doku profilinde önemli değişiklikler meydana gelmiş olup kortikotomi destekli ortodontik tedavinin yumuşak doku üzerine olan etkisi ortaya konulmuştur. Kortikotomi operasyonu sırasında, lingual bölgeden cerrahi bir girişim yapılmamış olup, bu şekildeki gerçekleştirilen bir kesi dizaynı ile etkili diş hareketinin elde edilebildiği görülmüştür. Anterior bölgede periodontal sağlık TZF ile desteklenerek istenilen keser hareketi sağlanmıştır. The aim of this study is; to evaluate the effects of interdental corticotomy and segmental corticotomy on hard and soft tissue with cephalometric imaging and three-dimensional face imaging methods.The material of the study consisted mainly of three groups; interdental corticotomy, segmental corticotomy, control group and 20, 19, 20 patients were in the groups respectively. Two different comparisons was made. Measurements were made on cephalometric film and three-dimensional facial imaging recordings obtained from these individuals. The age of the patients in the interdental corticotomy, segmental corticotomy and control group were 18,21, 16,59 and 16,79 years, respectively. In the interdental corticotomy group, the anterior crowding was solved with fixed orthodontic treatment after the surgical procedure. In the segmental corticotomy group, lower and/or upper incisal retraction was performed with fixed orthodontic treatment after the surgical procedure. Elastics were utilized in the retraction phase. Ideal overjet and overbite relationship were provided.The tooth movement was obtained in the direction of force applied to dentoalveoler with corticotomy-assisted tooth movement. Treatment time was significantly shortened with interdental corticotomy compared to traditional orthodontic treatment. An alternative treatment was introduced by both interdental and segmental corticotomy, and treatment options were expanded. Significant changes were occurred in the soft tissue profile, and the effect of corticotomy-assisted orthodontic treatment on the soft tissue was demonstrated. There was no surgical intervention in the lingual area during corticotomy operation, and it has been shown that effective tooth movement can be achieved with this type of incision design. The desired incisors movement was provided by supporting the periodontal health with PRF in the anterior region. 181

Amaç: Unilateral total dudak damak yarıklı (DDY) bebeklerde uygulanan infant ortopedisinin (İO) dental arklarda meydana getirdiği dentoalveoler değişimleri 5 yaşındaki çocuklar üzerinde incelemek ve sağlıklı çocuklarla karşılaştırmaktır.Yöntem: 4-7 yaş aralığındaki non-sendromik DDY'li çocuklara ait maksiller ve mandibular modeller üzerinde doğrusal ve açısal ölçümler yapılmıştır. İO uygulanmış [İO(+)] unilateral total DDY'li 21 hasta ve İO uygulanmamış [İO(-)] 14 hasta ile unilateral inkomplet DDY'li 17 hastanın ölçümleri sağlıklı 49 çocukla karşılaştırılmıştır. Oklüzal ilişkiler dijital fotoğraflar üzerinde 3 farklı skorlama sistemine göre skorlanmış, bu skorların çalışmada yapılan ölçümlerle arasındaki korelasyon değerlendirilmiştir.Bulgular: İO(+) ve İO(-) bireyler arasındaki karşılaştırmada, maksiller ve mandibular ark genişlikleri, anterior ve posterior palatinal derinlik, küçük segment açısı, büyük segment protrüzyonu açısı, küçük ve büyük segment ark perimetreleri istatistiksel olarak benzer bulunmuştur (p>0.05). Maksiller anterior ve total ark uzunlukları, yarık aralığı, yarık hattı derinliği ve büyük segment açısı, İO(-) grupta İO(+) gruba göre istatistiksel olarak anlamlı şekilde daha fazla ölçülmüştür (p0.05). Maxillary anterior and total arch lengths, cleft width and depth, greater segment inclination were significantly higher in the IO(-) group compared to the IO(+) group (p

Amaç: Bu çalışmanın amacı dudak damak yarıklı hastalarda kronolojik yaş, diş yaşı ve iskelet yaşı ilişkisinin Sınıf I ve Sınıf III anomalili hastalarla karşılaştırılmasıdır. Yöntem: Çalışmamıza 6-18 yaşları arasında 308 hasta (DDY: 102, Sınıf I: 102, Sınıf III: 104) dahil edilmiştir. Dudak damak yarığı grubundaki hastaların 64'ü unilateral total dudak damak yarığına, 26'sı bilateral total dudak damak yarığına ve 12'si izole damak yarığına sahiptir. Hastalar iskeletsel maturasyonuna göre prepubertal, pubertal ve postpubertal olmak üzere üç döneme ayrılmıştır. Diş yaşının değerlendirilmesinde Demirjian yöntemi ve iskeletsel maturasyonun değerlendirilmesinde Lamparski yöntemi kullanılmıştır. Bu üç yaş tipinin birbiriyle ve sefalometrik parametreler ile arasındaki ilişki incelenmiştir. Bulgular: Tüm gruplarda kronolojik yaş, diş yaşı ve iskelet yaşı arasında pozitif yönlü yüksek düzeyde anlamlı bir ilişki bulunmuştur (p0.05). Diş yaşı ise dudak damak yarığı grubunda prepubertal (p0.05). Sonuç: Dudak damak yarıklı hastalarda tüm gelişim dönemlerinde diş yaşı Sınıf I ve Sınıf III anomalili hastalara göre anlamlı derecede küçük bulunmuştur ve ortodontik tedavi zamanlamasında göz önünde bulundurulmalıdır. Dudak damak yarığı tipleri arasında dental maturasyon bakımından anlamlı bir farklılık bulunmadığı görülmüştür. Objective: The aim of this study is to compare the relationship between the chronological age, dental age and skeletal age in patients with cleft lip and palate, Class I and Class III anomalies.Method: The study included 308 patients (CLP: 102, Class I: 102, Class III: 104) aged between 6 and 18 years. 64 had unilateral total cleft lip and palate, 26 had bilateral total cleft lip and palate and 12 had isolated cleft palate of the patients in cleft lip and palate group. According to skeletal maturation, the patients were divided into three periods: prepubertal, pubertal and postpubertal. The Demirjian method was used to evaluate the dental age and the Lamparski method was used to evaluate the skeletal maturation. The relationship between these three age types and the cephalometric parameters was investigated. Results: There was a significant positive correlation between the chronological age, dental age and skeletal age in all groups (p0.05). Dental age was significantly lower in cleft lip and palate group in prepubertal (p0.05). Conclusion: In all development periods in patients with cleft lip and palate, dental age was significantly smaller than patients with Class I and Class III anomalies and should be taken into consideration during orthodontic treatment. There was no significant difference in dental maturation between cleft types. 117

Bu çalışmanın amacı, LED fotobiyomodülasyonu ve mekanik titreşim uygulamalarının ortodontik diş hareketi üzerine etkilerinin incelenmesi ve bu uygulamaların çevre dokularda yarattığı değişikliklerin histokimyasal ve immünohistokimyasal olarak değerlendirilmesidir.Çalışmaya 40 adet Wistar albino erkek ratla başlanmış ve ratlar 15'er rattan oluşan 2 deney ve 10 rattan oluşan 1 kontrol grubuna ayrılmıştır. Tüm gruplarda maksiller sol 1. molar ve keser dişler arasına 50 g kuvvet uygulayan kapalı sarmal yay yerleştirilmiş ve molar dişin mezial yönde hareket etmesi sağlanmıştır. 18 gün süren deney sürecinde, Grup I'deki ratların maksiller sol 1. molar dişi çevresine günlük 20 dakika 620±2 nm dalga boyunda LED ışığı, Grup II'deki ratların 1. molar dişine günlük 20 dakika 30 Hz frekansında mekanik titreşim uygulanmıştır. Kontrol grubu olan Grup III'e ise sadece kapalı sarmal yay yerleştirilmiştir. Deney başı ve sonunda ratların maksillalarından elde edilen alçı modellerinden indirekt olarak 1. molar-keser dişler arası mesafeler ölçülmüştür. Net diş hareketi miktarı; sol diş hareketi miktarı ile sağ diş hareketi miktarının farkı olarak hesaplanmıştır. Deney sonunda histokimyasal ve immunohistokimyasal inceleme için ratların maksiller posterior alveoler bölgeleri molar dişleri içine alacak şekilde rezeke edilmiştir.En fazla diş hareketi LED ışığı uygulanan Grup I'de gerçekleşmiştir ve kontrol grubu olan Grup III ile arasında anlamlı istatistiksel fark bulunmuştur. Grup I ile mekanik titreşim uygulanan Grup II arasında anlamlı istatistiksel fark yoktur. LED ışığı ve mekanik titreşim uygulamaları molar diş çevresindeki kapiller yoğunluğu, yeni kemik oluşumu, osteoklastik ve osteoblastik aktiviteyi artırmıştır.Sonuç olarak, mekanik titreşim ve LED fotobiyomodülasyonu uygulamaları kemik metabolizmasını hızlandırmıştır ve LED fotobiyomodülasyonu ortodontik diş hareketini hızlandırmıştır. Aim of this study is to examine effects of mechanic vibration and LED photobiomodulation applications on orthodontic tooth movements and histochemical and immunohistochemical evaluation of changes on peripherial tissues.In this study, 40 male Wistar albino rats were divided into 3 groups: two experimental groups (n=15) and one control group (n=10). All experimental groups had an orthodontic appliance consisting of a closed-coil spring ligated between the first molar between central incisor to deliver an initial force of 50 g to move molar mesially. The duration of the experimental period was 18 days. In the first group; 20 minutes 620±2 nm wave length LED light and in the second group, 20 minutes 30 Hz frequency mechanic vibration was applied to rats' maxillary first molar per day. In the third group (Control group), there was an orthodontic appliance consisting of a closed-coil spring ligated only. Maxillary incisor-molar distance was measured at the beginning and at the end of the experiment to determine the tooth movement rate from dental casts indirectly. Net tooth movement rate was calculated through the difference between left and right tooth movement amount. At the end of the experimental period, rats' maxillary posterior alveolar bone were dissected within molar tooth for histochemical and immunochemical examination.Maximum tooth movement was observed in the Group I which was applied LED light and there was a statistically significant difference between Group III. There was not any statistically significant difference between the Group I and Group II which was applied mechanical vibration. LED light and mechanical vibration applications increased capiller density, new bone formation, osteoclastic and osteoblastic activity.Consequently, LED photobiomodulation and mechanical vibration applications accelerated bone methabolism and LED photobiomodulation accelerated orthodontic tooth movement. 138

Bu çalışmanın amacı, dudak damak yarıklı hastaların masseter, temporal, mental ve superior orbikülaris oris kas aktivitelerinin maksillofasiyal yapılarla olan ilişkisinin incelenmesidir.Çalışmanın materyali 12 yaş ve üzeri 87 hastadan oluşmaktadır. Hastalar, 21'i maksiller retrognatisi bulunan iskeletsel Sınıf III, 17'si tek taraflı dudak damak yarığı, 11'i çift taraflı dudak damak yarığı ve 38'i de normal gelişim gösteren iskeletsel Sınıf I maloklüzyonu bulunan hasta olmak üzere 4 gruba ayrılmıştır. Tüm hastaların sefalometrik ölçüm değerleri ile masseter, temporal, mental ve superior orbikülaris oris kaslarının elektromiyografik aktiviteleri istirahat, maksimum istemli diş sıkma ve yutkunma durumunda; orbikülaris oris kasının ayrıca, gülme ve pipetle su içme esnasında ölçülerek kaydedilmiştir. Gruplar arasındaki farklar tek faktörlü varyans analizi (ANOVA) ile karşılaştırılmış ve Pearson Korelasyon katsayısı sefalometrik ve elektromiyografik ölçümler arası ilişkilerin belirlenmesi için kullanılmıştır.Çalışmamızın bulgularına göre, çiğneme kaslarının fonksiyon sırasındaki EMG aktivitelerinde gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark görülmezken, istirahat sırasında en yüksek aktivite Sınıf III grupta gözlenmiştir. En düşük kas aktivitesi kontrol grubunda gözlenmekle birlikte, DDY'li gruplarda istirahat kas aktiviteleri tüm gruplarla benzerlik göstermektedir. Perioral kasların istirahat halindeki ve fonksiyon sırasındaki EMG aktiviteleri arasında gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamış, ancak hem DDY'li gruplarda hem de Sınıf III grupta sayısal olarak daha yüksek kas aktiviteleri ölçülmüştür.Bulgularımız masseter, temporal, mental ve orbikülaris oris kas aktivitelerinin maksillofasiyal morfoloji ile ilişkili olduğunu göstermektedir. Aim of this study is to evaluate relationship between the activity of massetericus, temporalis, mentalis and superior orbicularis oris muscles and maxillofacial structures in cleft lip and palate patients.87 patients above the age of 12 were included into this study and divided into 4 groups. 21 of the patients have skeletal class III with maxillary retrognathia, 17 of them have unilateral cleft lip and palate, 11 of them have bilateral cleft lip and palate, 33 of them have skeletal class I malocclusion with normal development. Cephalometric measurements and electromyographic activity of massetericus, temporalis, mentalis and superior orbicularis oris muscles are measured and recorded during rest position, maximum intercuspidation and swallowing positions. Besides, electromyographic activity and cephalometric measurements of orbicularis oris muscle are measured and recorded during laughing and drinking water with pipet. Difference between the groups is compared with single factor variance analysis (ANOVA) and Pearson's correlation coefficient is used in order to determine relationship between cephalometric and electromyographic measurements. According to the results of this study, there is no statistically significant difference between groups with regard to electromyographic activity of masticatory muscles during function. During rest position, class III group had highest activity among other groups. Although the least activity is in control group, the muscle activity in cleft lip and palate patients is similar with all groups during rest position. There is no statistically significant difference between groups with regard to electromyographic activity of perioral muscles during rest position and function but both the cleft lip and palate patients and class III patients have more muscle activities numerically.Our results show that, there is a relationship between masseter, temporal, mental ve orbicularis oris muscle activities and maxillofacial morphology. 126

Bu çalışmanın amacı; mandibuler retrognatisi olan Sınıf ll bölüm 1 anomaliye sahip bireylerde Aktivatör ve Forsus FRD EZ2 apareyinin kraniyofasiyal sistem üzerindeki etkilerini sefalometrik ve manyetik rezonans görüntüleme (MRG) aracılığıyla değerlendirmektir.Çalışmanın materyali, büyüme ve gelişim dönemindeki Aktivatör ve Forsus apareyi ile tedavi edilmiş bireylerin tedavi başı ve tedavi sonunda alınan lateral sefalometrik filmleri ve MRG ölçümlerinden oluşmaktadır. Her iki grupta da 8 erkek 7 kız olmak üzere 15'er birey bulunmaktadır. Bireylerin tedavi başı yaşları Aktivatör ve Forsus grubunda sırasıyla 12,19±0,31 ve 13,26±0,32 yıldır. Aktivatör grubunda mandibula tek seferde aktivasyon ile öne getirilerek overjet eliminasyonu sağlanmıştır. Forsus grubunda, Sınıf I kanin ve molar ilişki elde edilene kadar 2 ay ara ile aktivasyon halkaları kullanılarak kademeli ilerletme yapılmıştır.Tedavi sonunda sefalometrik ve MRG ölçümlerinde grup içi oluşan değişiklikler eşleştirilmiş t-testi ile; gruplar arası farklılıklar ise bağımsız grup t-testi ile değerlendirilmiştir. Sefalometrik değerlendirmede; her iki apareyin de alt çenenin gelişimini stimule ettiği, alt çene uzunluğunu arttırdığı ve üst çenenin sagittal yönde büyümesini frenlediği görülmüştür. Ancak Aktivatör apareyinin mandibuler gelişimdeki etkisinin daha fazla olduğu ve dolayısıyla profildeki iyileşmenin bu grupta daha belirgin olduğu tespit edilmiştir. Üst keser dişlerdeki retrüzyon Forsus grubunda daha fazla bulunurken; alt keser dişlerde görülen protrüzyon iki grupta da benzerdir. Alt birinci molar dişler iki grupta da mezialize olup ekstrüze olurken; üst birinci molarlar her iki grupta da distalize olmuş, Aktivatör grubunda ekstrüzyon, Forsus grubunda intrüzyon görülmüştür. MRG değerlendirmesinde; Aktivatör grubunda kondilin fossada önde konumlandığı, artiküler eminenste anlamlı değişim görüldüğü tespit edilmiştir. Her iki grupta da kondile göre disk pozisyonunda istatistiksel olarak anlamlı bir değişim olmadığı, GF'daki değişimlerin benzer olduğu görülmüştür. The purpose of this study was to evaluate the effects of Activator and Forsus FRD EZ2 appliance on craniofacial system with cephalometric and Magnetic Resonance Imaging (MRI) methods in individuals with a skeletal Class II Division 1 anomaly having mandibular retrognathia.The materials of this study consisted of lateral cephalometric radiographs and magnetic resonance imaging records which were taken before and at the end of the treatment in the individuals that were treated with Activator and Forsus appliance. In both groups consisted of 15 patients including the 8 boys and 7 girls. At the beginning of the treatment, ages of individals on Activator and Forsus groups were 12,19±0,31; 13,26±0,32 years, respectively. In Activator group, overjet elimination was achieved by reposition the mandible anteriorly with one-step advancement. In Forsus group stepwise advancement was achieved using activation crimp every 2 months until Class I canine and molar relationship was obtained.At the end of the treatments, changes in both groups were assessed with paired t-test, changes between the two groups were assessed with independent sample t-tests on cephalometric and MRI measurements. In cephalometric evaluation, it was seen that both of the appliances stimulated mandibular growth, increased mandibular length and restrained maxillary sagittal growth. However it was determined that Activator appliance had more effect on mandibular growth, so profile improvement was more prominent in that group. Upper incisors retrusion were more on Forsus group, but lower incisors protrusion were similar on both groups. Lower first molar teeth mesialized and extruded and upper first molar teeth distalized on both groups. However upper first molar teeth also extruded on Activator group but intruded on Forsus group. In Activator group it was determined that condyle positioned anteriorly on articular fossa and there was a significant alteration on articular eminence in MRI evaluation. There was no statistically significant changes occurred in the position of the disc relative to the condyle and the changes on GF were similar on both gorups. 185

Bu çalışmanın amacı, pik pubertal dönemdeki maksiller retrognatiye sahip İskeletsel Sınıf III anomalili bireylerde, Alt-RAMEC uygulamasıyla birlikte kemik destekli intermaksiller elastik kullanımının iskeletsel, dental ve yumuşak dokulardaki etkilerinin incelenmesidir.Araştırmaya dahil edilen maksiller retrognatisi bulunan 34 İskeletsel Sınıf III anomalili hasta, 17 bireyden oluşan iki gruba ayrıldı. Hareketli aparey grubunda (yaş ortalaması 12,13±0,58; 8 erkek, 9 kız), mandibuler lateral ve kanin diş arasına mini plak, maksiller ikinci premolar ile birinci molar arasına mini implant (1,6x10 mm) yerleştirildi. Üst çenede oklüzyonu kapalı hareketli bir plak takıldı ve mini implantlar ile mini plaklar arasına 225 gr kuvvette Sınıf III lastik uygulandı. Alt-RAMEC grubunda (yaş ortalaması 12,11±0,59; 9 erkek 8 kız), ortasında Hyrax vida bulunan oklüzyonu kapalı bonded bir apareyle 9 haftalık Alt-RAMEC protokolü uygulandı. Protokol sonunda genişletme apareyi çıkarılarak, aynı seansta oklüzyonu kapalı hareketli aparey yerleştirildi. İskeletsel ankraj üniteleri Hareketli aparey grubuyla aynı şekilde yerleştirilerek 225 gr kuvvette Sınıf III lastik uygulandı. Hareketli aparey grubunda tedavi süresi 1,23±0,13 yıl, Alt-RAMEC grubunda 1,007±0,15 yıldır. Her iki gruptan da tedavi başında ve sonunda sefalometrik filmler alındı. Sefalometrik ölçümlerde grup içi değişimlerin değerlendirilmesinde eşleştirilmiş t testi, gruplar arası farkların değerlendirilmesinde ise bağımsız örneklem t testi kullanıldı.Bütün hastalarda anterior çapraz kapanış düzelmiş ve yumuşak doku profili iyileşmiştir. Tedavi sonunda her iki grupta da, SNA°, ANB°, A-y, 1-NA (mm, (°)), 1-NB (mm,(°)), Sn/GoGn°, Co-A, Co-Gn, (FH┴N)-A değerlerinde anlamlı miktarda artış gözlenirken, SNB° ve (FH┴N)-Pg (mm) değerlerinde anlamlı derecede azalma görülmüştür ve gruplar arasında istatistiksel olarak benzer bulunmuştur. Aylık maksiller protraksiyon oranı Alt-RAMEC grubunda, Hareketli aparey grubuna göre istatistiksel olarak önemli miktarda fazla bulunmuştur. Ü1-NA (mm) ve Ü1/PP° değerlerindeki artış ise, Hareketli aparey grubunda anlamlı miktarda daha fazla bulunmuştur. Her iki grupta da fonksiyonel orta hat sapması anlamlı derecede düzelmiştir. Kız ve erkek bireyler ayrı ayrı incelendiğinde, kız bireylerde SNB° değerindeki azalmanın ve ANB°değerindeki artışın, erkeklere göre önemli derecede fazla olduğu görülmüştür.Bu çalışmada, Alt-RAMEC uygulamasıyla birlikte kemik destekli intermaksiller elastik kullanımının, yalnızca kemik destekli intermaksiller elastik kullanımına göre tedavi etkileri, üst keser konumu dışında benzer bulunmuştur. Bununla birlikte, Alt-RAMEC uygulamasıyla daha kısa sürede pozitif overjet sağlanmıştır. The aim of this study is to investigate the skeletal, dental and soft tissue effects of Alt-RAMEC protocol combined with bone-anchored intermaxillary elastics in the Skeletal Class III patients with retrognathic maxilla in the peak-pubertal period.34 Skeletal Class III patients with retrognathic maxilla included in the study were divided into two groups. In the Removable appliance group (mean age: 12,13± 0,58; 8 boys, 9 girls), two mini plates were inserted between mandibular lateral and canine bilaterally and two mini implants (1,6x10 mm) were inserted between maxillary second premolar and first molar. A removable and occlusally closed plate was used in the maxilla. The mini plates and mini implants were loaded with Class III intermaxillary elastics with 225 gr force per side. In the Alt-RAMEC group (mean age: 12,11±0,59; 9 boys 8 girls) 9 weeks of Alt-RAMEC protocol was performed with an occlusally closed bonded appliance with a Hyrax screw. At the end of the protocol, a removable and occlusally closed plate was used instead of the expansion appliance. The skeletal anchorage units were inserted in the same way with the Removable appliance group and Class III elastics with 225 gr force were applied. Total treatment time was 1,23±0,13 and 1,007±0,15 years in the Removable appliance and Al-RAMEC groups, respectively. Lateral cephalograms were taken in the beginning and at the end of the treatment. Intragroup changes were assessed with paired-t tests and intergroup differences were assessed with independent sample t-tests.Anterior crossbite was eliminated and soft tissue profile was improved in all patients. There were statistically significant increases in the SNA°, ANB°, A-y, 1-NA (mm, (°)), 1-NB (mm,(°)), Sn/GoGn°, Co-A, Co-Gn, (FH┴N)-A variables in both groups while SNB° angle and (FH┴N)-Pg were decreased significantly. These changes were found to be statistically similar between groups. Maxillary protraction rate was significantly more in the Alt-RAMEC group compared with the Removable appliance group. The increases in the U1-NA (mm) and U1/PP° were found to be significantly more in the Removable appliance group. Functional deviation of the midline was reduced significantly in both groups. The decrease in the SNB° angle and the increase in the ANB° in girls were found to be significantly more compared with the boys in the study.The effects of Alt-RAMEC combined with bone-anchored intermaxillary elastics were found to be similar with the usage of bone-anchored intermaxillary elastics only, except the upper incisor position in this study. However, positive overjet was achieved in a shorter time with the Alt-RAMEC application. 131

Yüz kaslarının aktivite ve boyutlarının kraniyofasiyal morfoloji üzerinde etkili olduğu görüşü yaygın olarak kabul görmektedir. Bu çalışmanın amacı farklı dik yön yüz boyutlarına sahip hastalarda masseter, temporal ve mental kasların aktivite ve kalınlıkları ile mimik kaslarının (orbicularis oris, levator labii superior ve zigomatikus major kaslarının) kalınlıklarının ölçülerek karşılaştırılmasıdır.Çalışmanın materyali 12-18 yaşları arasındaki 121 hastadan oluşmaktadır. Lateral sefalogramlarda yapılan ölçümlerin değerlendirilmesinin ardından bireyler dik yön boyutlarına göre hiperdiverjan (n=40) hipodiverjan (n=41) ve normodiverjan (n=40) olmak üzere üç gruba ayrılmıştır. Masseter, temporal ve mental kasların elektromiyografik aktivite ve ultrasonografik kalınlıkları istirahat ve maksimum istemli diş sıkma durumlarında; orbikularis oris, levator labii superior ve zigomatikus major kaslarının kalınlıkları istirahat durumunda ölçülerek kaydedilmiştir. Gruplar arasında farklar tekrarlanan ölçümlü varyans analizi ile (ANOVA) karşılaştırılmış ve Pearson Korelasyon katsayısı sefalometrik, elektromiyografik ve ultrasonografik ölçümler arası ilişkilerin analizi için kullanılmıştır.Çalışmamızın bulgularına göre, masseter, temporal ve mental kasların istirahatte EMG aktivitesinde gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark görülmezken bu kasların maksimum istemli diş sıkma durumunda aktiviteleri hipodiverjan grupta en yüksek bulunmuştur. Temporal kas aktivitesi ise hiperdiverjan grupta istatistiksel olarak anlamlı derecede düşükken, masseter ve mental kasların aktiviteleri hipodiverjan ve normodiverjan gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark göstermemektedir. Masseter ve mental kasların kalınlıkları istirahat ve maksimum istemli diş sıkma durumlarında hipodiverjan grupta hiperdiverjan ve normodivarjan gruplara göre istatistiksel daha yüksek bulunmuştur. Üç grup arasında mental kas kalınlığında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır. Orbikularis oris kasının kalınlığı hipodiverjan grupta en yüksek iken; zigomatikus major kasının kalınlığı hiperdiverjan grupta en düşüktür. Levator labii superior kasının kalınlığında ise gruplar arasında anlamlı fark gözlenmemiştir.Bulgularımız masseter, temporal ve mental kasların aktivite ve kalınlığının, vertikal kraniyofasiyal morfoloji ile ilişkili olduğunu göstermektedir.Anahtar kelimeler: çiğneme kası, elektromiyografi, ultrasonografi, vertikal yüz tipi ABSTRACTElectromyographic and Ultrasonographic Evaluations of Masticatory Muscles in Patients with Different Vertical Facial TypesIt's widely accepted that interaction exists between the activity and size of facial muscles and craniofacial morphology. The purpose of this research was to measure and compare the activity and thickness of masseter, temporal and mental muscles and thicknesses of orbicularis oris, levator labii superior, zygomaticus major muscles in different vertical facial types. The study material consisted of 121 patients between the ages of 12-18 years. After evaluation of measurements on lateral cephalograms, individuals were divided into hyperdivegent (n=40), hypodivergent (n=41) and normodivergent (n=40 groups). Electromyographic activity and ultrasonographic thickness of masseter, temporal and mental muscles and ultrasonographic thickness of orbicularis oris, levator labii superioris and zygomaticus major were measured in rest and maximal clenching positions. The differences between groups were compared with repeated measurement variance analysis (ANOVA) and Pearson Correlation coefficient was used to analyse the relations between cephalometric, electromiyographic and ultrasonographic measurements. The results of the study didn't show any significant difference among groups for EMG activities of masseter, temporal and mental muscles in rest position and showed significantly higher activities of these muscles in hypodivergent group in maximal clenching position. Temporal muscle activity was significantly lower in hyperdivergant group, whereas masseter and mental muscles showed no difference between normodivergent and hyperdivergent groups. The thicknesses of masseter and temporal muscles in hypodivergent group were higher than hyperdivergent and normal groups in rest and maximal clenching positions. There was no statistically significant difference in mental muscle thickness among three groups. Orbicularis oris muscle thickness was higher in hypodivergent group and zygomaticus major activity was lower in hyperdivergent group. There was no statically significant difference among groups in levator labii superioris thickness.Our findings suggest that activity and thickness of masticatory muscles were related to vertical craniofacial morphology. Key words: masticatory muscle, electromyography, ultrasonography, vertical facial type 99

Bu çalışmanın amacı C ve E vitaminlerinin ortodontik diş hareketi üzerine etkilerinin histolojik ve biyokimyasal olarak incelenmesidir.Çalışmaya 56 adet Wistar albino erkek ratla başlanmış ve ratlar 10'ar rattan oluşan 5 deney ve 6 rattan oluşan bir kontrol grubu olmak üzere 6 gruba ayrılmıştır. Tüm deney gruplarında üst çenede keser ve molar dişler arasına yerleştirilen kapalı yaylar ile 18 gün süreyle 50 gr kuvvet uygulanmış ve molar dişin mezial yönde hareket etmesi sağlanmıştır. 1. grupta E vitamini (150 mg/kg) ve 2. grupta C vitamini (200 mg/kg) enjeksiyonları intraperitonel olarak deney süresince her gün uygulanmıştır. 3. ve 4. gruplarda ise sırasıyla E vitamini ve C vitamini (20 µL) enjeksiyonları 1.molar dişin periodontal aralığına 3'er günlük aralıklarla enjekte edilmiştir. 5. grup apereyli kontrol grubu (n=10) ve 6. grup apereysiz kontrol grubu olarak (n=6) çalışmaya dahil edilmiştir. Deney başında ve sonunda keser ve molar dişler arası mesafe ölçülerek kaydedilmiş ve diş hareket miktarı belirlenmiştir. Deney sonunda ratlardan alınan kanlar biyokimyasal incelemeler için, sol üst 1. molar diş ve alveol kemiği ise histolojik inceleme için kullanılmıştır.Diş hareketi miktarı bakımından anlamlı bir farklılık bulunmamakla birlikte en fazla diş hareketi miktarı lokal C vitamini uygulanan grupta bulunmuştur. Tüm deney gruplarında distal yöndeki osteoblast ve mezial yöndeki osteoklast sayılarının kontrol grubuna göre belirgin şekilde arttığı görülmüştür. Tüm vitamin uygulanan gruplarda distal yöndeki osteoblast sayısı apereyli kontrol grubundan daha yüksek bulunmuştur. Sistemik vitamin uygulanan gruplarda distal yönde kollajen lif miktarının apereyli kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı şekilde daha fazla olduğu gözlenmiştir. Sonuç olarak, C ve E vitamini uygulamalarının deneysel ortodontik diş hareketinde gerilim bölgesindeki kemik formasyonuna olumlu yönde etkisi olmuştur.Anahtar sözcükler: Deneysel Diş hareketi; C vitamini; E vitamini; Histomorfometri The aim of this study was to determine the effects of vitamins C and E on orthodontic tooth movement with histologic and biochemical methods.In this study, fifty six male Wistar albino rats were divided into 6 groups: five appliance groups (n=10) and one control group (n=6). All experimental groups had an orthodontic appliance consisting of a closed-coil spring ligated between the maxillary incisor and maxillary first molar to deliver an initial force of 50 g to move upper left molar mesially. The duration of the experimental period was 18 days. In the first group; vitamin E (150 mg/kg), in the second group vitamin C (200 mg/kg) was injected intraperitoneally per day. Local injections of vitamin E and vitamin C (20 µL) were performed respectively in the third and fourth groups once every three days. 10 rats were served as appliance control group (Group V) and 6 rats were served as the baseline control group (Group VI). Maxillary incisor-molar distance was measured at T0 and T1 to determine the tooth movement rate. At the end of the experimental period phlebotomy was performed for biochemical analysis and upper left first molars with their alveolar bone were dissected for histological examination.Tooth movement measurements revealed statistically non-significant results although local administration vitamin C group had the maximal tooth movement rate. Histomorphometrical evaluation revealed an increased osteoblastic activity at the distal side and increased osteoclastic activity at the mesial side in all experimental groups. All vitamin groups showed significantly increased osteoblastic activity and all systemic vitamin groups showed significantly increased amount of kollagen fibers at the distal side in comparison with the appliance control group. It was concluded that, vitamin C and vitamin E administrations positively affected bone formation on the tension side during experimental orthodontic tooth movement.Key Words: Tooth movement; Vitamin C; Vitamin E; Histomorphometry 115

Twin Blok ve Modifiye Twin Blok Apareylerinin Kraniyofasiyal Sistem Üzerindeki Etkilerinin Radyolojik ve Elektromiyografik Olarak KarşılaştırılmasıBu çalışmanın amacı mandibular retrognatisi olan iskeletsel Sınıf II Bölüm 1 malokluzyonlu bireylerde Twin Blok (TB) ve Modifiye Twin Blok (MTB) apareylerinin etkilerini radyolojik ve elektromiyografik (EMG) olarak karşılaştırmaktır.Çalışmanın materyali, büyüme ve gelişim dönemindeki TB ve MTB apareyleri ile tedavi edilmiş bireylerin tedavi başı ve tedavi sonunda alınan lateral sefalometrik filmleri ve temporalis anterior, masseter ve mental kaslarından 0.gün, 1.ay, 5.ay ve 10.ay'da alınmış EMG ölçümlerinden oluşmaktadır. TB grubu yaş ortalaması 12,5± 1,10 yıl olan 27 bireyden (13 erkek, 14 kız), MTB grubu ise yaş ortalaması 12,73±1,21 olan 28 bireyden (14 erkek, 14 kız) oluşmaktadır. TB grubunda mandibula 8 mm öne getirilerek tek seferde aktive edilmiştir. MTB grubunda, mandibulanın sagittal yönde aktivasyonunu sağlayan vidayla üç günde bir çevirme programı uygulanarak kademeli aktivasyon sağlanmıştır.Tedavi sonunda sefalometrik ölçümlerde oluşan değişiklikler eşleştirilmiş-t testi ya da Wilcoxon testi ile; gruplar arası farklılıklar ise student's t testi ya da Mann-Whitney-U testi ile değerlendirilmiştir. EMG ölçümlerinde ise Friedman non-parametrik varyans analizi, post-hoc ikili karşılaştırmalar ve Mann-Whitney-U testi kullanılmıştır. Her iki apareyin de iskeletsel ve dental etkileri benzer bulunmuştur. Sadece Ü1/NA, Ü1/PP, Ü1/A1, Pg-xTot, Go-xTot, Ls-xTot, SN/GoGn ölçümleri MTB grubunda daha yüksek bulunmuştur. MTB apareyi dik yön açısında (SN/GoGn) artışa neden olmaktadır. TB ve MTB gruplarında tedaviyle olan EMG aktivitelerindeki değişimler benzerdir. Dik yön boyutları artmış Sınıf II Bölüm 1 malokluzyonlu bireylerin tedavisinde MTB apareyi yerine TB apareyi tercih edilebilir.Anahtar Sözcükler: Twin Blok, Modifiye Twin Blok, Sınıf II Bölüm 1 malokluzyon, elektromiyografi Radiologic and Electromyographic Comparison of the Effects of Twin Block and Modified Twin Block Appliances on the Craniofacial SystemThe purpose of this study was to compare the effects of Twin Block (TB) and Modified Twin Block (MTB) appliances on craniofacial system with radiologic and electromyographic (EMG) methods in individuals with a skeletal Class II Division 1 malocclusion having mandibular retrognathia.The materials of this study consisted of lateral cephalometric radiographs which were taken before and at the end of the treatment and electromyographic records (0.day, 1.month, 5.month, 10. month) that were taken from temporalis anterior, masseter and mental muscles in the individuals that were treated with TB and MTB. TB group consisted of 27 patients (13 boys, 14 girls) with an average age of 12,5± 1,10 years and MTB group consisted of 28 patients (14 boys, 14 girls) with an average age of 12,73±1,21 years. In TB group, one-step activation was utilized to re-position the mandible 8 mm anteriorly. The screws were activated one tour in every three days in order to obtain mandibular sagittal activation in MTB group.At the end of the treatments, changes in the each group and differences between the groups were compared using paired t test or Wilcoxon test, Student?s t test or Mann-Whitney-U test. EMG records were compared with Friedman?s nonparametric variance analysis, post-hoc pair analysis and Mann-Whitney-U test.Skeletal and dental effects were found similar in both appliances. Only U1/NA, U1/PP, U1/A1, Pg-xTot, Go-xTot, Ls- xTot and SN/GoGn measurement values were higher in the MTB group. Changes in EMG activities were similar in TB and MTB groups. TB appliance can be preferred instead of MTB appliance in Class II division 1 malocclusion patients with increased vertical dimensions.Key words: Twin block, Modified Twin block, Class II division 1 malocclusion, Electromyography 136

Bu çalışmanın amacı; deneysel obezite geliştirilen ratların ve bu ratların yavrularının kraniyofasiyal yapı özelliklerinin ve ortodontik diş hareketinin normal ratlardan farklı olup olmadığının araştırılmasıdır.Çalışmada 22 adet dişi rat, deney ve kontrol gruplarına rastgele dağıtıldı. Deney grubu ratlar yüksek yağlı diyet ile 16 hafta beslendi. Boy, vücut ağırlığı, VKI ölçümleri yapıldı ve lateral sefalometrik filmleri alındı. Daha sonra dişi ratlar fertilizasyon için normal kilolu erkek ratlarla çiftleştirildi. Doğan yavru ratlar anneleriyle aynı tür yemle beslendi. Cinsiyetlerine göre ayrılan yavruların beslenmesine devam edildi. Yavrular da 16 hafta beslendikten sonra lateral sefalometrik ve posteroanterior filmleri alındı. Daha sonra maksiller keser dişlerine 15 gün süreyle 25-30 gr distal yönlü kuvvet uygulandı. Diş hareket miktarları kaydedildi, biyokimyasal inceleme için kan örnekleri alındı. Keser dişleri içeren maksiller ön bölgeden, kondil başından ve mandibulada da azı dişlerinin bulunduğu bölgeden histolojik incelemeler için kemik örnekleri alındı.Lateral sefalometrik filmler üzerinde yapılan incelemede, anaç ratlarda deney grubunda istatistiksel olarak anlamlı oranda yüksek değerler bulundu. Yavru ratlar üzerinde yapılan sefalometrik incelemelerde ise deney grubunda hem sagittal hem de transversal olarak daha düşük değerler gözlendi. Ayrıca deney grubunda daha fazla diş hareketi tespit edildi. Histomorfometrik incelemede deney grubunda mezial yöndeki osteoblast sayısının daha az olduğu görüldü. PDL aralığının ise deney grubunda daha geniş olduğu görüldü. Yapılan histopatolojik incelemede, gruplar arasında belirgin farklılıklar izlenmedi, kondil kıkırdağı kalınlığının deney grubunda daha ince olduğu saptandı.Yüksek yağlı diyet ile beslenme, kraniyofasiyal yapılar üzerinde her iki nesilde de önemli ölçüde etkili olmuştur ve ortodontik diş hareketi bakımından da deney grubunda daha fazla diş hareketi gözlenmiştir. The aim of this study was to determine whether different of craniofacial structural characteristics and orthodontic tooth movement in parental rats developed an experimental obesity and it?s offspring than normal rats.At the study, 22 female rats were randomly distributed into experimental and control groups. The experimental group rats were fed high-fat diet for 16 weeks. Height, weight, BMI was measured and lateral caphalometric films was taken. Then female rats mated with male for fertilization. Offsprings from this female rats seperated according to gender were fed the same kind of diet. 16 weeks after feding lateral cephalometric and posteroanterior films was taken from these offsprings. Then 25 grams force applied to the maxillary insicors for 15 days to the distal direction. The amount of tooth movement was recorded and blood samples were collected for biochemical analysis. Bone samples were taken for histological examination from maxilla containing anterior tooth region, condyle and molar region of the mandible.Lateral cephalometric films measurements revealed, statistically significant higher values observed on maternal rats in experimental groups. Cephalometric examinations performed on juvenile rats in the experimental group showed lower values in both transverse and sagittal. Also more tooth movement was established in experimental group. Less number of osteoblasts and wider range PDL were observed in histomorphometric examination of the experimental group. The histopathological examination, no significant differences were observed between groups, thinner condylar cartilage was determined in experimental group.Feding with high-fat diet has been significantly influence on craniofacial structures in both generations and more tooth movement was observed in experimental group in terms of orthodontic tooth movement. 169

Bu çalışmanın amacı, prepubertal dönemdeki maksiller retrognatiye sahip iskeletsel Sınıf III anomalili bireylerde yüz maskesi (YM) ve iskeletsel ankraj ile intermaksiller elastik kullanımı (İA) sonucu elde edilen iskeletsel ve dental etkileri karşılaştırmaktır.Araştırmaya dahil edilen maksiller retrognatili 50 iskeletsel Sınıf III anomalili hasta, 25 bireyden oluşan iki gruba ayrıldı. Yüz maskesi (yaş ortalaması 11.21±1.32 yıl; 13kız-12erkek) hareketli bir aparey yardımıyla 400 gr olarak uygulandı. İskeletsel ankraj olgularında (yaş ortalaması 11.75 ? 1.23; 13 kız-12 erkek) mandibular kanin ve lateral kesici diş arasına miniplak, maksiller ikinci premolar ve birinci molar dişler arasına mini implant (1,6×10 mm) yerleştirildi. Üstte hareketli bir plak takıldı ve mini plak ile mini implant arasına 200'er gr Sınıf III elastik uygulandı. YM grubunda tedavi süresi 0.52 ? 0.29 ay, İA grubunda ise 0.76 ? 0.09 aydır. Her iki gruptan da tedavi başında ve sonunda sefalometrik filmler alındı. Sefalometrik ölçümlerde grup içi değişimlerin değerlendirilmesinde eşleştirilmiş t testi, gruplar arası farkların değerlendirilmesinde ise Student's t testi kullanıldı.Bütün hastalarda anterior çapraz kapanış ve yumuşak doku profili düzelmiştir. Tedavi sonunda her iki grupta da SNA°, ANB°, A-y, 1-NA (mm, (°)), SnGoGn°, Co-A, CoGn, A-Nperp değerlerinde istatistiksel olarak önemli ölçüde artış gözlenirken, SNB° ve FH?N-Pg değerlerinde önemli ölçüde azalma görülmüştür. Bu parametrelerdeki değişimler her iki grupta da istatistiksel olarak benzerdir. 1-NB (mm, (°)) değerinde YM grubunda istatistiksel olarak anlamlı miktarda azalma görülürken, İA grubunda anlamlı miktarda artış gözlenmiştir. Bu parametredeki değişim gruplar arasında istatistiksel olarak önemli ölçüde farklı bulunmuştur (p