Search

THE INVESTIGATION OF THE BONE STRUCTURE WITH CLINICAL, RADIOGRAPHICAL AND SEM BY IMPLANTATION OF BIOAPATITE IN THE PERIAPICAL LESION - A Case Report-Anahtar Sözcükler: Biopatite, Re-entry, SEMBu olgu bildirisinde, alveol kreti rekonstrüksiyonunu sağlamak için geniş bir lezyon nedeniyle daha önceden çekim endikasyonu konulmuş iki dişin çekim boşluğuna yerleştirilen Bioapatite sentetik kemik grefti materyalinin 3.6,12 ve 15 aylık radyografilerle incelenmesi yapılmıştır. 15. ayda bu bölgeden re-entry yapılarak alınan materyal, SEM'de incelenerek değerlendirilmiştir.Sonuç olarak, SEM'de elde edilen bilgiler, Biopatite kemik grefti materyalinin partikülleri ve boyutları hakkındaki literatürlerle paralellik taşımaktadır. Ayrıca, klinik olarak incelendiğinde normal kemikten daha sert bir dokuyla karşılaşılmıştır.Key Words: Biopatite, Re-entry, SEM (Scanning Electron Microscope)In this case report Bioapatite bone graft material was used in a large extraction site to obtain alveolar crest re-contruction. Postoperative 3,6,12 and 15 monthly radiographics of Biapatite as synthetic bone graft material has been described. Postoperative 15 th monthly after re-entry the graft material was examined with SEM.On the clinical examination, the bone tissue in the defect presented a harder characteristic than the normal bone tissue. The particle size exam of SEM showed similar results to previous researches.

Bu çalışmada erişkin sıçan spinal korduna fötal spinal ve serebellar grefter implante edilerek, greftlerin rejenerasyon a etkileri araştırıldı . Bu amaçla 5 gruba ayrılan sıçanların (n: 26) torakal 9-12 arasına laminektomi yapıldıktan sonra, kord lezyonu yapmak amacıyla dorsal kolumna 2-3 mm 3 lük kavite açılarak 17-18 günlük gebe sıçan embriyodan alınan serebellar ve spinal dokular implante edildi. İki aylık bekleme süresinden sonra sıçanların greftli bölgeleri ışıklı mikroskobu ve ultrastnükürel olarak incelendi. Her iki neural dokunun rejenerasyon kapasitesi yönünden farkı gömülmedi. In this study the effect of fetal spinal and cerebellar grafts on regeneration of the transected spinal cord were investigated for this purpose total 26 animals were divided into 5 groups. After thoracol 9-12 laminectomy in the dorsal column. 2-3 mm3 caviry was prepared in the dorsal column. The neural tissues obtained from the 17-18 days old embryos were directly injected into the cavity. Two months later spinal cords were removed and histological and ultrastructurall studies were performed. It was found that there were no differences in regenerating capacity between two neural tissues.

Primary heart neoplasms are rare. We present a case of right ventricular mass evaluated by 2-D echocardiography who underwent surgery and died postoperatively. Histopathological and electron microscopic diagnosis was undifferentiated mesenchymal cell sarcoma of the heart. In view of the variability of the clinical features of cardiac tumors. 2-D echocardiography is a valuable tool and, in our opinion, essential for early diagnosis. To the authors' knowledge this is the first report of a case of primary cardiac sarcoma in Turkey in whom electron microscopic evaluation was done.

Bu çalışmada, sıçan siyatik siniri kesilerinde plazmanın yapıştırıcı etkisiyle oluşan anastomoz ultrastrüktürel olarak incelendi. Deney grubu l'de (n: 5) kesi sonrası siyatik sinirlerin uçları karşılıklı plazma ile birleştirildi . Deney grubu Il'de (n: 5) karşı siyatik sinirden alınan greft defektli uçlar arasına koyulup plazma ile birleştirildi. 6 hafta sonra siyatik sinirler çıkarılarak plazmanın yapıştırıcı etkisi uc-uca anastomoz ve greftle anastomozlu gruplarda ultrastrüktürel olarak incelendi. Gerilim faktörünün olmadığı greftli grupta birleşmenin daha başarılı olduğu görüldü. In the present study, the anastomosis which was obtained with the adhesive effect of plasma on transected sciatic nerves were examined. For this purpose rats were divided into two groups. In experimental group I (n: 5) after transection the nerve ends were brought together and plasma applied on them. In the experimental group II (n : 5) a large segment of sciatic nerve was removed and a graft obtained from other sciatic nerve were inserted between the cut ends and plasma applied on. Six weeks later, sciatic nerves were removed and ultrastructural analysis were performed in all groups for comparison of plasma adherent effect upon regeneration. The study showed that plasma adherent effect more successful in grafted group than primarily anastomosis group.

Bu çalışma, 19-20 Kasım 1981 tarihlerinde İstanbul[Türkiye]'da düzenlenen XVI. Ulusal Hematoloji Kongresi'nde bildiri olarak sunulmuştur. Bu çalışmada deride ödem, hiperpigmante eritrodermi.ve eksfolyatif dermatit, palmo-planter keratodermi, onnikoz, lenfadenopati ve hepatomegali ile seyreden bir Sezary Sendromu olgusu takdim edilmektedir. Çevre kanında elektron mikroskobu ile yapılan incelemelerle serebriform çekirdekli karakteristik Sezary hücrelerinin varlığı gösterildi. Ayırıcı tanı tartışıldı ve konu ile ilgili literatür gözden geçirildi. In this study it was reported a case of Sezary 's syndrome characterized by oedema, hyperpigmented erythroderma and exfoliative dermatitis of the skin, palmo-plantar keratoderma, orıycosis, Iymphadenopathy and hepatomegaly. In the periferal blood smear the presence of. characteristic Sezary 's cells with cerebri form nuclei was demonstrated by electron microscopy. Differential diagnosis was discussed and literature related to subject review.

Bu çalışmada, kesilmiş erişkin sıçan spinal korduna fötal beyin grefti koyularak nöral transplantasyonun etkileri araştırıldı. Bu amaçla sıçanlar 3 gruba ayrıldı ve 30 sıçan kullanıldı. Deney grubu I'de (n : 10; torakal 9-12 arasına laminektomi yapılıp, posterior kolumnada greft yerleştirilmesi ve kord lezyonu yapmak amacıyla 2-3 mm 3 'lük kavite hazırlanarak 17-19 günlük gebe sıçanların embriyolarının beyinlerinden alınan neokortikal dokular implante edildi. Deney grubu II (n : 10) de kavite hazırlandıktan 1 hafta sonra nöral greft konuldu. Üçüncü grup (n: 10) kontrol grubu (KG) olarak kullanıldı. Kavite açıldı fakat greft koyulmadan bırakıldı. 2 aylık bekleme süresinden sonra sıçanların greftli bölgeleri blok halinde çıkarıldı. Histolojik ve ultrastrüktürel incelemede her iki grupta da nöronların yaşadığı ve aksonal uzantı gösterdiği saptandı. Neticelerin kıyaslanmasında geç dönemde koyulan greftlerin kaviteyi tam doldurduğu aksonal uzantının spinal kordia ilişkili olduğu ve dejeneratif değişikliklerin olmayışı ile, erken dönem greftlerine nazaran survive yönünden çok daha başarılı olduğu görüldü. In the present study, the effect of fetal neural grafts on the transected spinal cords were investigated. For this purpose animals were divided into 3 groups and a total 30 rats used. Thorasic spinal cord between Th 9-12 were used for transplantation site. The neural tissues were obtained from the 17-18 days old embryos. In the first experiment group (n : 10) neural tissues of 2-3 mm in volume were directly injected into the transected spinal cord after preparing cavity for implantation on the left posterior column. In the second experiment group (n: 10) a week after cavity preparation delayed transplantations were performed. The third group (n: 10) served as a sham control group. Two months later, spinal cords were removed and histological and ultrastructural studies were performed. It was found that delayed transplanted grafts had better survival rate and axonal sprouting and good connection into the host cord than immediately transplanted ones.

Erişkin hipotalamo-nörohipofizeal sistemi aksonları hasar sonrası belirli koşullar altında rejenere olabilme yeteneğindedirler. Santral sinir sistemi aksonlarında mevcut olduğu kabul edilen rejenerasyon potansiyelini araştırmak ve bu potansiyeli ortaya çıkarabilecek çevresel faktörleri saptamak amacı ile, erişkin sıçanların hipotalamo-nörohipofizeal sistemi model olarak kullanılmıştır. Bu aksonların yoğunlaştığı retrokiazmatik bölgeye mekanik yolla yapılan aksotomi sonrasında, keşi komşuluğuna fötal posterior hipofiz dokusu greftleri implante edilmiş, lezyon ve transplantasyonu tekibeden 20. günden sonra, lezyon bölgesi, transplant dokusu ve bu sistem aksonlarının geçtiği anterior hipotalamik bölge morfolojik yönden incelenmiştir. Elde edilen morfolojik bulgularda, sadece lezyon oluşturulmuş sıçanlarda anterior hipotalamik alanda görülen akson dejenerasyonu, hücre ölümü ve doku hasarının, lezyon yanısıra fötal posterior lob implantasyonu yapılanlarda belirgin olarak azaldığı saptanmış akson rejenerasyonuna işaret eden yapısal değişiklikler araştırılarak muhtemel mekanizmaları tartışılmıştır. Under certain circumtances, adult mammalian hypothalamo- neurohypophysial system axons are able to regenerate following injury. Adult rat hypothalamo-neurohypophysial system axons has been used as a model in order to investigate the regenerative potentials and the factors contibuting to the axonal regeneration in the central nervous system. Mechanical lesions were done to the lateral retrochiasmatic area of the adult rats where the axons form bundles while another group of rats received fetal posterior hypophyseal tissue implants to their lesioned areas. Anterior hypothalamic area distal to the lesion and transplant were investigated in terms of morphological changes of degeneration and regeneration. The results revealed that, the lesion group constantly demonstrated both axonal and cellular degeneration while the rats receiving both lesions and transplants showed a clear evidence of ultrastructural regenerative changes. 59

Balb/c farelerine tek doz halinde Kadmiyum (0.009 mml/kg), DMSO (2.5 mi /kg). Kadmiyum + DMSO ve iki saat önce DMSO sonra Kadmiyum deri altına verilerek iki ay sonra bu fareler testisleri ışık mikroskopik inceleme yapılmak üzere parafin bloklarından hazırlanan kesitlere Hematoxylen Eosin ve PAS (Periodic acit schiff) boyaları uygulandı. Leitz fotomikroskopuyla çekilen fotomikrograflar kontrol grubuna ait olanlar ile karşılaştırıldı. 2- Elde edilen bulgulara göre: a) Yalnız başına kadmiyum verilen grup da testislerin tamamen haraplandığı; interstisyel bölgelerde PAS pozitif alanların ortaya çık tığı ve Leydig hücresi ve fibroz doku artışı izlendi. b) Sadece DMSO verilen grup da ise, kontrol grubu testislerin- den bir farklılık gözlemlenemedi. c) Aynı anda DMSO ve Kadmiyum verilen grup da ise, fare testis- lerinin kadmiyum toksisitesine karşı kısmen korunduğu görüldü. Tubulus çaplarında küçülme olmayıp, sadece germinal epitelde dejenerasyon tes- bit edildi. Buna karşın interstitial alanlarda Leydig hücresi ve fibröz doku artışı yoktu. Bu bulgulara göre kadmiyum ile aynı anda DMSO veril mesinin kadmiyum toksisitesine karşı testisleri kısmen koruduğu anla şılmaktadır.Farelere kadmiyum enjeksiyonundan iki saat önce DMSO verilen grupda ise, tubulus morfolojilerinin kontrolda benzerliği dikkati çekti. Germinal epitelin hemen hemen bütün tubulusl ardaki görünümü kontrol grubu testislerini andırmakta olup, dereceli spermatositlerin düzenli dağılımı izlenmiştir. Ayrıca, tunica albugenia altında interstitial hüc re hipertrofisi de dikkati çekmiştir. Bu bulgular ışınında, Bal b/c fare testi si erinde kadmiyumun meydana getirdiği harabiyetin önceden DMSO verilerek önemli derecede azaltılabileceği kanısına varıldı. Groups of Balb/c mice were given subcutaneous injections cadmium (0.009 mmol/kg), di methyl sulfuxide (DMS0-2.5 ml/kg), cadmium and DMSO, DMSO followed by cadmium 2 hours later. At the end of 2 minutes, the testes of the animals were examined with light microscopy using hematoxylene-eosin and periodic acid Schiff (PAS) staining Photomicrograps were taken with a Leitz photomicroscape. Results: a) In the group given cadmium only, there were increases Leydi g cells, fibross tissue and in PAS+areas in the interstitial areas. b) The marphology in the group given DMSO only did not differ from the controls. c) Simultaneous administration of DMSO with cadmium partically prevented cadmium toxicity; tubular diameters did not decrease but degeneration of the germinal epithelium occurred. There were no increases in the Leydi g cells and fibrous tissue. d) In the group given DMSO two hours before cadmium, tubular morphology was very similar to the controls. The germinal epithelium in almost all tubuli was comparable to the controls; sequential progression of the spermatocytes was observed. Intersitial cells under the tunica albuginea displayed hypertruphy. These findings suggest that preliminary dimethyl sulfoxide application may prevent cadmium induced testicular injury to a significant extent. 33

40 - ÖZET Bu çalışmada tuba uterine epiteline estrodiol benzoatım stimulan, melatonin ' in antigonadal ve overiektominin inhibitor etkileri ultrastrüktürel düzeyde ve özellikle yüzey epiteli açısından incelenip değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışmada sekiz deney grubu 15 gün süre ile uygulama görmüştür. Deney hayvanları, enjeksiyonları takiben dekapite edilerek elektron mikroskobu için tuba uterina'ları alınmış ve takipleri yapılarak ince kesitlerinden hazırlanan elektron- mikrograflarda bulgular karşılaştırılmıştır. Bunu sağlamak üzere overiektomi, melatonin ve estra diol benzoat tek tek ya da ikili ve üçlü gruplar halinde sı çan tuba uterina epitelinin apikal yüzeyine etkileri litera tür bilgisinin ışığında değerlendirilmiştir. Bulgularımız overiektominin tuba uterina epitelinde gerilemeye, estradiol benzoatın ise epitel yüzeyinde bir sti- mulasyona neden olduğunu göstermiştir. Ayrıca, melatonin'in yalnız uygulamasında epitel hücrelerde bir gerileme izlenirken, melatonin'in estradiol benzoat ile birlikte uygulamasın da ise sekretuvar hücrelerin etkilenmesine karşın titrek tüylü hücrelerde önemli bir değişikliğe rastlanılmamıştır.- 41 - Sonuç olarak, bu çalışma.ile estrodiol benzoat'ın tuba uterina epitelinin apikal yüzeydeki mikrovillus ve silia yapılarında bir artışa neden olduğu buna karşın melatonin ' in ise bu oluşumlarda ve özellikle sekretuvar hücre ultrastrüktüründe gerilemeye yol açtığı kanıtlanmıştır. - 42 - SUMMARY In this thesis, it has been aimed to study the effects of estrodiol benzoat, ovaryectomy and melatonin on the uterina tube. Also, antigonadal effects of melatonin at the ultra- structural level, especially on the epithelial surface has been investigated. The experiment has been made on 8 groups of rat for 15 days. The experimental animals have been decapited after injections of melatonin, estradiol benzoat and saline and their uterinal tubes were removed for electronical microscopy. Electronmicrographs were compared. It has been found that, ovaryectomy caused on inhibition on uterine tube epithelium and that estrodiol benzoat stimul ates the epithelial surface. On the other hand, when only melatonin is used there is an inhibition on the epithelial cells, but when melatonin is used with the estrodiol benzoat, secretory cells are effected while there are no changes in the ciliated cells. As a conclusion, with this experiment it is found out that estrodiol benzoat increases the number of microvillus and cilia structures in the apical surface of the uterina tube epithelium, but on the other hand melatonin makes inhibitions in these structures and especially on the secretory cell ultrastructures. 54

ÖZET Bu çalışmada cisplatin'in, fare fibroblaatı kökenli, transfarrne VE devamlı bir hücre soyu olan L-Strain hücrelerinin proliferaayonu üzerine in vitro etkisi incelendi. Çeşitli ciaplatin konaantraayonlarının, %10 dana serumu, 1ÜD iÜ/mi penisilin, 100 yg/ml streptomisin ve 10 ug/ml gentamisin katkılı medium 199'dan oluşan inkübasyon`medyumunda üretilen L-Strain hücrelerine etki¬ si, iki ayrı deney grubunda araştırıldı. Birinci deney grubunda, L-Strain hücreleri 0.025 ug/ml, 0.25 ug/ml, 2.5 ug/ml ve 25 ug/ml ciaplatin ile 48 veya 72 saat süreyle inkübe edildi ve proliferasycn oranlarındaki değişiklikler belirlendi. Cisplatin da- zundaki artışa bağlı olarak proliferaayon vErimi düştü ve ortalama hücre ölümü oranı yükseldi. Inkübasyon süresinin uzatılması, proliferasyon ve¬ riminin düşmesiyle sonuçlanmadı. Proliferasyon inhibisyonu ve %50 proli- ferasyon inhibisyonun meydana geldiği süre açısından 25 ug/ml cisplatin' in en etkili doz, 0.025 ug/ml cisplatin'in ise En düşük.Etkili doz olduğu saptandı... İkinci densy grubunda, 0.025 ug/ml, 0.25 ug/ml ve 2.5 ug/ml ciap¬ latin 'in L-Strain hücre proliferasyonuna etkiai, koloni formaayonu açısın¬ dan ele alındı. Hücreler, cisplatin ile kısa süreli (kO dak.) veya sü¬ rekli (7 gün) olarak inkübe edildi. Sürekli inkübasyon sonucunda, 0.025 ug/ml cisplatin dışındaki tüm dozlar, koloni formasyonunu tamamen inhibe etti VE hücrs ölümü oranı yüksEldi. Mikroskobik değerlendirmeler sıra¬ sında, 0.25 ug/ml ciaplatin ile sürekli olarak inkübe Edilen dsnsy gru¬ bunda çok aayıda koloni^bluşturmayan, dEforme hücrelerin varlığı gözlendi. SUMMARY In this study, cisplatin was investigated for its in vitro effect an proliferatin of L-Strain cells, a transformed and coutinuous cell line derived from mouse fibroblasts. Cells, cultured in medium 199 supplemented with 10% calf serum, l 1DGIU/ml pencillin, 100 ug/ml streptomycin and 10 ug/ml gentamycin, were tested against vefious concentrations of cisplatin by two different assays. The first assay was carried out by exposing L-Strain cells to 0.025 ug/ml, 0.25 ug/ml, 2.5 ug/ml and 25 ug/ml cisplatin for UB or 72 hours and determining changes in proliferation rates. With increased drug dose, pro liferation efficiency decreased and the mean all kill increased. Prolonged exposure duration did not result in reduced proliferation efficiency. With respect to growth inhibition and to exposure time resulting in 50% growth inhibition, 25 ug/ml cisplatin was found to be the most effective dose. 0.025 ug/ml cisplatin showed minimal effectivity. The second assay was designed to investigate the effect of 0.025 ug/ml, 0.25 ug/ml and 2.5 ug/ml cisplatin on proliferation of L-Strain cells in terms of colony formation ability. Drug exposure was chosen to be short-termed (kQ min) or continuous (7 days). Expect for 0.025 ug/ml cisplatin, with continuous exposure all drug doses resulted in comp lete colony formation inhibition and increased cell kill. During micros copical evaluations, continuous exposure to 0.25 ug/ml cisplatin was ob served tD have given rise to numerous deformed cells, forming no colonies. 42

40 ÖZET Bu tez çalışmasında asenkron ve senkron L-Strain hücre kültürlerinde Hydroxyurea, Cy to s îne-arabino s ide ve Bleomycin'- in etkisi 3H-TdR ile ki temleriyle araştırıldı.. 3 m etkisi H-TdR ile kısa süreli ve devamlı damgalanma yön- Asenkron L-Strain hücreleri Hydroxyurea, Cy tos ine-ara- binoside, Bleomycin ile 6 ve 24 saat inkübe edildikten sonra hücrelerdeki kısa süreli ve devamlı damgalanma indeksi 54-144 saatler arasında tesbit edildi. Senkron hücreler mitotik seleksiyon ile elde edildi. Hydroxyurea, Cy tos ine-arabinos ide, Bleomycin, G.. fazında bir saat veya G, fazında bir saat ve S fazında bir saat olmak üzere inkübasyon medyumuna verildi. Hücreler G fazında üç sitostatik ile bir defa inkübe edildikten sonra, G../S, S ve G` fazlarmdaki damgalanma indeksi tayin edildi. Üç sitostatik ile Gn fazında inkübe edilen hücreler v 1 ayrıca aynı s itos tat ikler le S fazında bir s'aat inkübe edildi. Bu hücrelerin S ve G~ fazlarmdaki damgalanma indeksi tayin edildi. Asenkron ve senkron deney sonuçları değerlendirildi ğinde Hydroxyurea ' nm ortamdan alınmasından sonra DNA sente zinde kısmi düzelme olduğu fakat G, (Gn) hücrelerinin uyarıl-- 41 madiği sadece devir içindeki hücrelerde damgalanma indeksinin arttığı görüldü. Cytosine arabinoside ile inkübe edilen hücrelerde, Cy tosine-arabinos ide ' in ortamdan alınmasından sonra DNA sen tezi yapan hücre sayısında dikkate değer yükselme olmadığı tesbit edildi. Senkron kültürlerde ikinci defa S fazında Cy tos ine-arabinos ide ile inkübe edilen hücrelerin S/G` geçi şinde tamamen durdurulduğu görüldü. Bleomycin ile 6 saat inkübe edilen hücrelerde kısa sü reli damgalanma indeksi izlenen bütün saatlerde az bulundu. Buna karşılık devamlı damgalanma indeksi 144'üncü saatte kon trol düzeyine yükseldi. Yirmidört saatlik Blemycin ile inkübe edilen hücrelerde kısa süreli ve devamlı damgalanma indeksi azalmıştı. Bununla beraber senkron ve asenkron hücrelerde damga lanma indeksi azaldığı halde morfolojik bozukluk görülmedi. Ayrıca G.. fazında bir defa Blomycin ile inkübe edilen senkron hücrelerin G` deki damgalanma indeksi bu deneyin S fazmdaki damgalanma indeksine göre artmış bulundu. Buna göre Bleomy- cin'in S fazmdaki süresini uzattığı saptandı. - 42 - SUMMARY In this thesis study, effect of Hydroxyurea, Cytosine- arabinoside and Bleomycin on asynchronized and synchronized 3 mouse L-Straxn cell culture has been investigated with H-TdR and by with the pulse and continuous labeling methods. The asynchronized L-Strain cells, after being incubated with Hydroxyurea, Cy t os ine-arabinoside and Bleomycin for 6 and 24 hours, the pulse and continuous labeling index in there cells has been examined between 54-144 hours. The synchronized cells have been obtained through mitotic selection. Hydroxyurea, Cy t osine-arabino s ide and Bleomycine have been given to the incubation medium, one hour in G.. phase or one hour in G1 phase and one hour in S phase, the cells after being incubated once in G phase with three cytostaties, then labeling indeks in GjS, S and G` phases has been determined. The cells which have been incubated with three cytostatics in G, phase have also been incubated with the same cytostatics for an hour in S phase and the labeling index in S and G` phases has been determined. After the results of the asynchronized and synchronized experiments have been evaluated, it is found out that after taking Hydroxyurea from the medium there has been a partial improvement in DNA synthesis, but it was seen that G, (G~)43 cells have not been stimulated but only there has been an increase in the labeling indexs of the cells which were in the cycle. In the cells which have been incubated with Cytosine - arabinoside it was confirmed that after Cy to s ine-arabino s ide has been taken from the medium there has not been a consider able increase in the cells which make DNA synthesis. In Synchronized cultures the cells which have been incubated with Cy tos ine-arabinos ide, for the second time in S phase, have been completely arrested in the S/G2 transition. In the cells which have been incubated with Bleomycin for 6 hours, the pulse labeling index has been found rather ceased in each observed hours. In opposition to this, the continuous labeling index rose to the control level at the 144th hour. In the cells which have been incubated with Bleomycin for 24 hours, the pulse and continuous labeling index were reduced. However, morphological disorder was not seen in the asynchronized and synchronized cells whic were incubated with Bleomycin, although there was a decrease of labeling index. Also the labeling index in G~ phase of the synchronized cells, which have been incubated once with Bleomycin in G-. phase, has been found increased when compared with considering the labeling index of S phase of this experiment. According to this it is confirmed that Bleomy s the S neriod 70

Bu çalışma, sıçanlarda safra kanalının bağlanmasının sıçan karaciğerinde oluşturabileceği morfolojik değişiklikleri, ışık mikroskopu düzeyinde incelemek üzere planlandı. Çalışmada, Uistar albino tipi dişi sıçanlar kullanıldı ve k deney grubu ile 1 kontrol grubu incelemeye alındı. Grupların 1 ila k hafta süresince koledok kanalları bağlandı.1.,2.,3. ve 4. haftanın bitiminde öldürülen sıçanlardan alınan karaciğer mater yali, belli takip işlemlerine tabi tutulduktan sonra, Haamatoxy- lin-Eosin, Azokarmin-Mallory (Azan) ve üçlü Masson boyaları ile boyandı. Bulgular gruplara göre: A- Kontrol grubu Kontrol grubu sıçanlarında normal sıçan karaciğer morfoli- jisi izlendi. Karaciğer hücreleri plaklar halinde olup aralarındaki si- nusoidler normal yapılarında gözlendi. Hepatosltler bir veya daha çok nukleuslu alarak izlendi. Bu hücrelerin nukleusları geniş, yuvarlar ve düzgün yüzeyli idi. Periportal alanda, vena interlobularis, arteria interlo- bularis ve ductuli biliferi yapıları gözlendi. Azokarmin-Mallory ve üçlü Masson boyaları ile boyanan kont rol grubuna ait karaciğer preparatlarında, periportal alanda ve vena centralis etrafında, az miktarda kollagen lif yapısına rast lanıldı. Parenkim içerisinde kollagen lif gözlenmedi. B- Deney grubu I. Grup; Koledok' lan 1 hafta boyunca bağlı kalan sıçanların kara ciğerlerinde.kontrol grubu ile karşılaştırıldığında, periportal alanda safra kanalcıklarındaki sayıca artış dikkati çekti.Diğer yanda, özellikle periportal alanda kollagen lif miktarındaki artış, parenkim içerisinde de, yer yer izleniyordu. Yine kontrol grubu ile karşılaştırıldığında hepatositlerin bazılarında büyüme ve şişme dikkat çekici idi. Hücre inf iltrasyonu başlangıcı iae izlenen diğer bir bulgu oldu. II. Grup: Koledok kanalı bağlanmasını takibeden 2. hafta sonunda öldürülen sıçanlarda, I. grupta gözlenen değişiklikler daha çar pıcı olarak gözlendi. Özellikle periportal alan ve sayıca çok art mış olan safra kanacıkları çevresinde, kollagen lif miktarındaki artış belirginleşmişti. Bu grupta safra kanâlikülleri, I. gruba nazaran daha genişlemiş olarak gözlendi. Paeudoasinar bir yapı oluşturan hepatositler ve hücre in- filtrasyonu, bu grupta dikkati çeken diğer bulgular oldu. III. Grup; Koledok bağlanmasını takibeden 3. hafta sonunda öldü- ' rülen sıçanlardan hazırlanan karaciğer preparatlarında, ilk göz`e çarpan bulgu, periportal alandan parenkim içerisine doğru adacık lar halinde uzanan safra kanalcıklarının bulunuşu oldu. Sayıları oldukça artmış olan bu yapılar preparatlarda, geniş lumsnli ve soluk boyanan hücrelerden oluşmuş yapılar olarak gözlendi. Periportal alandaki kollagen lif içeriğindeki artış, safra kanalcıkları etrafında, dolayısı ile parenkim içerisinde de olduk ça belirgindi. Karaciğer hücre plakları arasındakif genişleme gösteren sinusoid duvarlarında da kollagen lif yapısındaki artış dikkati çekti. Hepatositlerde nukleuslar, girintili çıkıntılı ola rak gözlendi. Bu grupta paeudoasinar bir yapı oluşturan hepatositler dik kat çekti. IV. Grup; k. hafta sonunda öldürülen sıçanlardan hazırlanan kara ciğer preparatlarında, periportal alandaki çok yoğun bağdokusu yapısı dikkati çekti ve kollagen lifler için kullanılan boyala ra göre, yeşil (Masson) ve mavi (Azan) olarak gözlendi. Damarların etrafında ve sayıları bu grupta çok fazla artmış ve genişlemiş alan safra kanalcıkları çevresinde kollagen lif yapısındaki artış oldukça fazla idi. Bu artış, parenkim içerisine doğru adacıklar halinde uzanan safra kanalcıkları çevresinde de oldukça belirgin di. Lobulus periferisindeki parenkimde, safra kanalcıkları çok sayıda adacıklar halinde gözlendi. Bunlara adacıklar halinde rast- lanılması, incelediğimiz literatürlerde bildirilen siroz vakala- rındaki nodüler yapılara benzerlik göstermekte İdi. Bazı hepsto- sitlerin 3'lü veya 4'lü gruplar halinde bir araya gelerek, pseudoa- sinar bir yapı oluşturdukları belirlendi. Bunlar, diğer hepatosit- lerden daha soluk renge boyanmakta idi. Bunların yeni safra kanal cığı yapısına katıldıkları düşünüldü. Bu grupta dikkati çeken diğer bir bulgu, özellikle peripor tal alanda ve yer yer de parenkim içerisine doğru ilerleyen yoğun hücre inf iltrasyanu oldu. Sonuç olarak, safra kanalının uzun süreli tıkanmasında, karaciğer dokusunda önemli morfolojik değişiklikler olduğu gös terilmiştir. Safra kanalının tıkanması sonucu, normal akışını ger çekleştiremeyen safranın, birikerek, safra kanalcıklarında dallan malara ve yeni kanalcıklar oluşumuna yol açtığı saptanmıştır. Periportal alandaki safra kanalcıklarının artışında, hepa- toaitlerin de bir kaynak olabileceğini düşünmekteyiz. Nitekim, periportal alan çevresinde pseudoasinar yapılar oluşturan hepato- sitlerin, safra kanalcıklarına dönüşmek üzere, yapısal değişiklik lerine ait gözlemlerimiz, bu düşüncemizi kanıtlar niteliktedir. This study had been planned to investigate the morphological changes on the rat liver due to the ligation of the choleduct, at the level of light microscopy. For this purpose, in this study, 1 control and *» experimen tal groups of ttiistar albino female rats were used. The choleducts were ligated from 1 week to k weeks. At the end of the first, se cond, third and fourth weeks, the rats were sacrified and the liver materials taken from them, fixed in Bouin and paraffin sec tions, were dyed with Haematoxylin-Eosin, Azacarmine-Mallory (AZAN) and Masson trichrome dyes. The findings, according to the groups, as follows: A- Control group: A normal liver mophology was observed at the control group rats. Hapatocytes were in forms of plates and the sinusoids were seen in their normal structures. They had 1 or more nuclei. Those nuclei were large, round and smooth-surfaced. l/ena interlobularis, arteria interlobularis and ductuli biliferi were seen at the portal area. Some collagenous fibers were seen at the portal area and around the vena centralis. In the liver sections which were prepared from the control group and dyed with Azacarmine-Mallory and Masson trichrome dyes, no colla genous fiber was noticed in the liver parenchyme. B - Experimental group: Group I: When compared with the control group, in the rats of tho se choleducts were ligated during one week, a significant increase was noticed in the number of the bile ductules, at the portal area of the livers. Or the other hand, an increase in the collagenous fiber content was demonstrated especially ât the portal area and in the parenchyme, as well. When compared with the control group, some hepatocytes were seen larger and swollen. A cell infiltration which was noticed in the portal area was another finding. Group II: The morpalogical changes mentioned at the first group were also observed more significantly at the rats sacrlfied after 2 weeks choleducif-ligation.An increase in the collagenous fibers, especially at the portal area and around the bile ductules which were significantly increased in number was quite obvious. In that group, the bile canalicull were seen, much mare dilated than the first group. The hepatocytes forming a pseudoacinar structure and the cell infiltration in the portal area were among the interesting finings in that group. Group III: In the liver preparations of the rats sacrified after three weeks of choleduct-ligation, the most interesting finding was the presence of the bile ductules, advancing into the parenchy me from the portal area in the forms of islets. Those structures which were rather increased in number, were seen composed of the pale cells and with large lumens. The increase in the collagenous fibers at the portal area was clearly seen around the bile ductules and in the pranchyme, as well. Collagenous fibers were also observed at the walls of the sinusoids which were rather dilated between the liver cell plates. The nuclei of the hepatocytes were observed invaginated. At that group, hepatocytes, forming a pseudoacinar structu res, were found close to the portal area. Group IV: At the liver sections prepared fro`» the rats sacrified at the end fourth week, a very dense connective tissue was noticed at the portal area. They were observed, according to the dyes used, in green (Masson) and in blue (Azan). That increase in the colla genous fiber structures around the vessels and the bile ductules, bile ductules were increased in number and dilated in that group, bias quite important. In the parenchyme, at the periphery of the lobule, bile duc tules mere seen in great numbers, in the forms of islets. That finding was quite similar with the nodular structures of the cirr hosis, informed in the literature sources. Some hepatocytes were seen forming pseudoacinar structures, in groups of three of four. Those structures were paler than the other hepatocytes. It was thought that they would contribute to the formation of the new bile ductule structure. Another finding noticed in that group was the presence of the cell infiltration, especially at the portal area and also ad vancing into the parenchyme. As a result, in this study, the morphological changes rela ted to the long-term choleduct-ligation was demonstrated. It was determined that the bile which could not perform its normal circulation, owing to the choleduct-ligation, gave rise to the new bile ductules formation. We thint that the hepatocytes may be a source for the inc rease in the bile ductules, at the portal area. As a matter of fact, our observations of the structural changes of the hepatocy tes which fxom pseudoacinar structures around the portal area, for being transformed into the bile ductules, seem to support this suggestion. 47

26 - ÖZET 1- Bu tez çalışmasında, izole sıçan pankreas perfüzyonunda, çeşitli insülinotropik maddelerin etkilerini fonksiyonel ve morfolojik olarak incelemek amacıyla her grupta 10 ar olmak üzere, toplam 30 adet Wistar albino erişkin erkek sıçan kullanıldı. 2- Deney materyali üç ayrı gruptan oluştu: a) Birinci grupta perfüzyon ortamına % 200 mg B-glikoz eklendi. Bu grup diğerleri için kontrol niteliğinde kabul edildi. b) İkinci grupta izole pankreaslar, ortalama % 60 mg D-glikozla birlikte 16.6 mMol L-Leucine (Merck) ilave edilmiş buffer'la perfüze edildi. Böylelikle fizyolojik sınıra. yakın glikozlu ortamda, bir amino asid olan L-Leucine 'nin insülin salmımına etkile rini incelemek istedik. c) Üçüncü grubun perfüzyon sıvısına ise yine % 60 mg glikozla birlikte 100 ml'de 10 mg olacak şekilde glukagon (Novo) kondu. Bu grup, besin maddeleri dışında bir adacık hormonunun insülin salınımına etkilerini fonksiyonel ve morfolojik açıdan değerlendirilmesi için seçildi.27 - 3- Çalışmada uyarıcıların oluşturduğu hormon cevapları perfüzyon boyunca her dakika alman örneklerden RIA tekniğiyle saptandı. Morfolojik incelemeler için de, insülin salınım eğrisinin iniş ve çıkış yaptığı zamanlarda alınan doku örnekleri ilgili yöntemlerle değerlendirildi. Tüm gruplarda 15 inci dakika Örnekleri alınmasına dikkat edildi. 4- Bu tez çalışması için seçtiğimiz uyarıcılar, benzer şekilde iki fazlı insülin salınım eğrileri sonuçlarını verdi. Bu değerler, literatür bilgisi ile uyum gösterdi. 5- Tezde saptadığımız morfolojik bulgular fonksiyonel bulgularla paralel nitelikte gözlendi. Bütün gruplarda morfolojik incelemeye aldığımız 15 inci dakika doku örneklerinin araştırma için en uygun dönem olduğu anlaşıldı. Hormon bulgularımıza göre bu zaman noktasında pankreas adacığı insülin salınımın I. fazını sonlandırmış ve yeni insülin sentezine geçerek, depolama evresine gelmiştir. Aldehyde-Fuchs inle bo yanan ışık mikroskopu mikrografların da B hücrelerinin violet- siyah renkte boyanan granüllerle dolu olması ile uygun düşen Elektronmikroskopu resimlerinde artan granülasyon görülmesi fonksiyonel sonuçlarla paralel bulgular niteliğinde idi. Ayrıca, morfolojik sonuçları değerlendirirken, insülin saliminim uyaran maddelerin perfüzyon ortamında bulunmasının A hücrelerini de etkilediğinin belirtilmesi, insülin salınımında sadece B hücrelerinin değil, dolaylı olarak da A hücrelerinin etkilendiğini göstermesi ile orijinal bir bulgu niteliğindedir. Bu nedenle adacık içi hormonların birbirleri ile olan karşılıklı etkileşim mekanizmasına yönelik çalışmalarda B hücreleri yanında A hücrelirinin de dikkate alınması önem taşımaktadır. Ayrıca bu tez çalışması ile glükoz ve L-Leucine gibi nütrisyonel maddelerin dışında glukagon 'unda iyi bir in-- 28 - sülin salgı uyarıcısı olduğu açıklığa kavuşturulmuştur. Bunun yanında glukagon'un sadece insülin salınımını uyarmayıp insülin sentezini de etkilediği gösterilmiştir. 15. dakika biopsisinde Faz I sonu ve Faz II ye geçişte insülin biosentezi ve devam eden salınım olayları fonksiyonel olarak eğrilerle, morfolojik olarak da B ve A hücrelerinin ışık mikroskopu ve elektronmikroskopu resimleriyle kanıtlanmıştır. - 29 - SUMMARY 1- In this thesis, 30 Wistar albino adult male rats (10 in each group) were used in order to investigate the functional and morpholgical aspects of the effects of various insul inotropic substances during isolated rat pancreas perfusion. 2- Three groups were formed: a) In the first group % 200 mg D-glucose was added to the perfusion medium. This group is taken to be the control for the others. b) In the second group % 60 mg D-glucose and 16.6 mMol L-Leucine (Merck) were added to the perfusion medium, so that we could investigate the effects of amino acid L-Leucine on insulin release in a medium which contains glucose at nearly physiological concentrations. c) In the third gropu, % 60 mg glucose and 10 mg per 10 ml glucagon (Novo) were added to the perfusion medium. This group was formed in order to evaluate the effects of an islet hormone, instead of a nutrient, on insulin release functionally and mor po logically.- 30 - 3- The responses to the stimulators were determined by RIA in the aliquots which were collected' at the end of every minute throughout the perfusion. At points when rises and falls occur in the insulin release curve tissue specimens were taken and evaluated with related methods. It was made sure that fifteenth-minute specimens were taken from all groups. 4- The stimulators used in this study produced similiar, diphasic insulin release curves. The values are in accordance with those in literature. 5- Morphological findings correlated with the functional findings. It turned out that fifteenth-minute specimens, which were taken from all groups, were most suitable for morpoholg ical investigation. From hormone findings, one can deduce that, at this point, phase I secretion from pancreatic islets, has ended and synthesis and storage of new insulin have begin. That many violet-black granules can be observed in B cells in light microscope micrographs stained with aldehyde-f uchs in and that there is increased granulation in electron microscope pictures are findings which exhibit paralelisin with the. physiological ones. In addition, in the course of morphological investi gations we observed that insulin release stimulators present in the perfusion medium affect A cells also. This is an original finding in that in insulin release, in addition to the directly related B cells, A cells are indirectly affected. For this reason, in studies related to the mechanisms with which islet hormones interact with each other, attention should be given to the A cells, in addition to B cells Moreover, this work indicates that, apart from nutritional substances such as glucose and L-Leucine, glucagon is also a good- 31 - stimulator of insulin release. Furthermore, it was shown that glucagon affects not insulin release, but also insulin synthesis. In the fifteenth-minute biopsy insulin biosynthesis and release, which occur at the at the end of phase I and during the transition to phase II have been proven functionally with curves and morpholgically with light and electron microscope pictures of B and A cells. 55

31 ÖZET 1- Sıçanda pankreas adacxk sisteminin çeşitli etken maddelerle uyarılmasının fonksiyonel ve morfolojik olarak in celenmesini amaçlayan bu tez çalışmasında toplam 21 adet Wistar tipi beyaz sıçan kullanıldı. 2- Sıçanlar üç grupta toplandı. Grup I: Glukoz (% 200 mg) ilave edilmiş perifüzyon ortamında deneye tabi tutulan sıçanlar. Bu grup aynı zamanda diğer gruplar için kontrol grubu niteliğinde idi. Grup II. Perifüzyon ortamına % 100 mg Glukoz + L-Leucine (16.6 m.Mpl (Merck) ilave edilmiş deney şartlarında incelenen sıçanlar. Bu grup, L-Leucine etkisine glukozun stimülasyonunu da incelemek için seçilmiştir. Grup III: % 100 mg Glukoz + 1 mg/100 ml Glukagon (Novo) ilave edilmiş perifüzyon ortamında incelenen sıçanlar. Bu grup, glukagon'un adacık sistemine direkt veya indirekt etkisini fonksiyonel ve morfolojik açıdan değerlendirmek için seçil miştir. 3- Tezde kullanılan inceleme yöntemleri, adacık siste minde insülin salınımını, a) fonksiyonel yönden değerlendir mek üzere Radyoimmunoassay yöntemi kullanılmış olup, b) mor folojik incelemeler için de perifüzyon sürecinde belli zaman-- 32 - larda alınan pankreas parçacıkları ışık mikroskobu ve elek- tronmikroskobu düzeyinde yürütülmüştür. -4- Fonksiyonel bulgular Adacık sistemindeki etkilenme de glukoz uyarısında az bir etki olduğunu; Glukoz + L-Leucine etkisinde insülin salınmasının daha da arttığını göstermiş tir. Ayrıca, Glukoz + Glukagon'la uyarılmada bulunan insülin değerlerindeki artış, adacık sisteminde bu uyarıcılarla insü lin salınmasının etkilendiğini kanıtlamıştır. Perifüzyon tekniğinin uygulamasına başlarken, setin düzeni seçilirken akım hızı incelenmiştir. Ortamda salman insülinin tahrip olmasını önlemek üzere bir anti-insülin et- ken olan Trasylol kullanılmıştır. Böylece adacıklardan salman insülin değerlerinin kaybı önlenip gerçek miktara yaklaşım sağlanmıştır. 5- Morfolojik bulgular fonksiyonel verilerle uyum gös termiştir. a) Işık mikroskobu bulgularında adacık sistemini uyarı cı etkenlerle A ve B hücrelerindeki değişiklikler, seçici bo ya, tekniği Gomori'nin Aldehyde fuchsin boyası ile belirtil miştir. B hücrelerinde aldehyde-f uchsin ile granüllerin viyo- let boyanmasmdaki azalma,- insülin salmımmdaki artış; Aldehyde-f uchsin1 le boyanan granüj,l_erdek_iar tış da B-hücrele- rindeki insülin yapımının hızlandığı şeklinde değerlendiril miştir. b) Elektronmikroskobu gözlemleri, perifüzyon sürecinde insülin salmmasındaki hızlanmaya uygun olarak gerek B hücre lerinin gerekse A hücrelerinin ultras trüktür yapılarındaki değişiklikleri yansıtır nitelikte bulunmuştur. Böylece bu tez çalışması `in vitro` şartların en iyileştirilmiş bir tipi olan `perifüzyon` şartlarında pankreas adacık sisteminin uya-33 - rılması, insulin salmımına bağlı olarak yapılan incelemeleri hücre düzeyinde değerlendirirken sadece B hücrelerinin değil, A hücrelerinin de dikkate alınması gerektiğini göstermekle konuya yeni bir yaklaşım getirmiştir. Bu gözlemler insülin salınmasında Glukagon'un dolaylı uyarıcı etkisini savunan hi potezi destekler nitelikte bulunmuştur. -34 SUMMARY 1- The aim of this thesis was to investigate the functional and the morphological aspects of the islet system in rat pancreas following stimulation with various effective agents and a total of 21 wistar albino rats were used. 2- Rats were divided into three groups: a) Group I: Rats exposed to the perifusion medium to which glucose, in the dose of 200 mg %, was added. This group also served as the control group for the other groups. b) Group II: Consisted of rats exposed to the perifusion medium to which 100 mg % of Glucose + L-Leucine (16-6 m.Mol (Merck) were added. This group was chosen, also, for the investigation of glucose stimulation under the effect of L-Leucine. c) Group III: Rats examined in the perifusion medium to which 100 mg % of Glucose + 1 mg/100'ml Glucagon (Novo) were added. This group was chosen for the investigation of the direct or the indirect effects of glucagon on the functional and the morphological aspects of the islet system. 3- Investigation procedures applied in this study were related to insulin secretion in the islet system: a) Radio immunoassay was used in order to examine the functional-35 - aspect; b) Pieces of pancreas tissue were taken at certain time periods during the perifusion for morphological investigation which was carried with light and electron microscopes. ' 4- Findings in relation with the functional activity revealed that glucose stimulation in the islet system was slightly effected and that the insulin secretion was more increased under the effect of Glucose + L-Leucine. Also, high values were obtained with Glucose + Glucagon stimulation which gave evidence that the insulin secretion was influenced with these stimulators. At the beginning of the application of the perifusion technique, when the set arrangement was chosen, flow rate was tested. In order to prevent the destruction of the insulin s secreted in the medium an anti-insulin agent, Trasylol, was used. In this way, loss in the amount of insulin which was secreted from the islets was prevented and almost the real value was obtained. 5- Morphological observations were found to be in accordance with the functional findings: a) Stimulation of the islet system was observed with light microscopy and alterations in A and B cells were shown with the selective staining technique, Gomori's Aldehyde fuchsin method. In B cells, decrease in violet staining with Aldehyde fuchsin in the granules indicated to the increase in the secretion of insulin, whereas, increase in the Aldehyde fuchsin positive granules was considered as the enhancement of the insulin synthesis in B cells. b) Electron microscopical findings revealed structural alterations in B and as well as in A cells reflecting the-36 - enhancement in insulin secretion during the perifusion period. So, in this study, using perifusion which was the best `in vitro` condition, examination at the cellular level of the stimulated pancreas islet system in connection with insulin secretion has brought a new point of view by showing that not only B cells, but also A cells should be taken into consideration. These observations were found to give support to the hypothesis which favors the indirect stimulatory. effect of glucagon in insulin secretion. 70