Search

Bu çalışmada farklı oranlarda glisirizik asit (GA) eklenen yemlerle beslenen levrek (Dicentrarchus labrax) juvenillerinde büyüme parametreleri, spesifik büyüme oranları ve yaşama oranları incelenmiştir. Bu kapsamda, 100 günlük levrek juvenilleri (5,6±0,3 cm; 1,6±0,2 g) 3 tekrarlı 4 farklı deneme grubunda stoklanmış ve GA, extruder yeme 3 farklı oranda (2 ml.kg-1, 4 ml.kg-1 ve 6 ml.kg-1) spreyleme yöntemi ile homojen şekilde eklenmiş ancak kontrol grubuna herhangi bir uygulama yapılmamıştır. Toplamda 30 gün süren denemeler sonunda, 4 ve 6 ml.kg-1 oranında GA ile beslenen gruplardan elde edilen büyüme parametreleri kontrol ve 2 ml.kg-1 gruplarına göre farklı bulunurken (p0.05). Sonuç olarak, 4 ve 6 ml.kg-1 oranında uygulamasının levrek juvenillerinde büyüme parametrelerinde önemli artışlara neden olduğu tespit edilmiştir., The aim of this study was to investigate the effects of glycyrrhizic acid (GA) on european sea bass (Dicentrarchus labrax) growth performance. In this study 100-day sea bass juveniles were used and fishes were fed with 4 different diets which supplemented with GA [0 ml.kg-1 (Control), 2 ml.kg-1, 4 ml.kg-1, 6 ml.kg-1]. Each diet was fed to triplicate group of fish (5,6±0,3 cm; 1,6±0,2 g). After 30 days feeding period, growth performance, survival rate, feed conversion ratio (FCR), specific growth rate and were investigated. At the end of feeding trial, results showed significant differences in growth performance and FCR (p0.05). As a result, it was determined that GA application at 4 and 6 ml.kg-1 affected significant increases and positive developments in growth in sea bass juveniles.

TEZ10306 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2014. Kaynakça (s. 49-56) var. xi, 57 s. : res. (bzs. rnk.), tablo ; 29 cm. Bu çalışmada, farklı seviyelerde (çipura için 0, 0.5, 1, 1.5 ve 2 g/kg ve levrek için 0, 1, 2, 3 ve 4g/kg) enginar (Cynara scolymus) yaprağı özü (EYÖ) içeren yemlerle beslenen Çipura (Sparus aurata) ve Levrek (Dicentrarchus labrax)’ lerin sindirim enzimleri etkinlikleri ve sindirim sistemi histolojisi belirlenmiştir. Denemede ortalama başlangıç ağırlıkları 10.70±1 g çipura ve 23±1,35 g levrek yavruları kullanılmış ve deneme düşük su sıcaklığında (15±0,5 ºC ve 13,8±0,5) 75 günlük bir periyotta sürdürülmüştür. Deneme sonucunda, Çipura için 2 g/kg yem oranında EYÖ içeren grupta (G5), Lipaz (25,97±0,68), Amilaz (2,28±0,03), Proteaz (1,86±0,03) ve Tripsin (1,32±0,01) değerleri diğer gruplara nazaran daha yüksek bulunmuştur (P

Sindirim kanalı boşaltım oranı, balığın tükettiği yem ve iştahın geri gelmesiyle yakından ilişkilidir. Yem kompozisyonu ve su sıcaklığı gibi bir çok faktör sindirim kanalı boşaltımı üzerinde etkilidir. Farklı oranlarda bitkisel kaynaklı yağ içeren yemlerin yüksek su sıcaklığında sindirim kanalı boşaltım süresi (GET) üzerinde önemli etkisi olduğu bilinmektedir. Bu tezde Avrupa deniz levreği bireyleri (başlangıç ağırlığı 39.7g), üç tekerrürlü gruplar halinde; %100 balık yağı (FO), %70 FO + %30 bitkisel yağ karışımı (%15 kanola: %15 pamuk tohumu yağı; Miks-1) ve %40FO + %60 bitkisel yağ karışımı (%30 kanola: %30 pamuk tohumu yağı; Miks-2) içeren yemlerle 120 gün boyunca, bu bitkisel yağ kaynaklarının balık yağına alternatif yağ kaynağı olarak kullanabilirliğini tespit etmek amacıyla iki farklı su sıcaklığında (24ºC) ve (30ºC) büyütülmüştür. Büyütme çalışması sonunda, mide boşaltım zamanının bulunabilmesi amacıyla sindirim kanalının tamamen boş olduğundan emin olmak için balıklar 72 saat aç bırakıldılar. Doyana kadar basit bir yemlemenin ardından; 0., 8., 16., 24., 32. ve 48. saatlerde her gruptan altı balık öldürülmüş ve kalan yemler mide, ön bağırsak ve son bağırsak olmak üzere sindirim kanalının üç farklı bölgesinde incelenmiştir. Test edilen yemlerde mide verileri için en iyi matematik modelin üssel model, ön ve son bağırsak için ise doğrusal model olduğu bulunmuştur. 24ºC su sıcaklığında, kontrol yeminde (FO), midenin yarısının boşaldığı sürenin 9.0 saat olduğu ve bunu takiben Miks-1'in 8.3 saat ve Miks-2 ise, 8.5 saat olduğu belirlenmiştir. Ayrıca 30°C su sıcaklığında GET, Kontrol, Miks-1 ve Miks-2 yemlerinde ise, sırasıyla 7.97, 9.12 ve 9.76 saat olarak hesaplanmıştır. 24ºC grubunda yemin GET üzerinde etkisi olmadığı bulunurken, 30ºC' de tutulan balıklarda yemdeki bitkisel yağ oranı arttıkça midedeki GET'in arttığı gözlenmiştir. 30ºC'deki tüm yem gruplarında ön bağırsak boşaltım süresi 60.7-62.6 saat arasında değişmiştir. Bunlar göz önünde bulundurulduğunda; yemdeki bitkisel yağ seviyelerinin, 30ºC grubunda GET üzerinde önemli bir etkisinin olmadığı görülürken 24ºC'de Miks-2 grubundaki balıklarda ön bağırsak boşaltım süresinin geciktiği tespit edilmiştir. Ayrıca son bağırsak GET değerleri 24ºC grubuyla karşılaştırıldığında 30ºC'de tutulan balıklarda bu sürenin daha yüksek olduğu görülmüştür. Son bağırsak için GET hesaplandığında FO ile beslenen grupta, Miks-1 ve Miks-2 grupları ile kıyaslandığında, bu sürenin daha uzun olduğu görülmüştür. Bu çalışma sonucundaki veriler, %30 veya %60 oranında bitkisel yağ karışımı içeren yemlerin mide GET'i uzattığını göstermektedir The rate of gastric emptying is positively related with the return of appetite and food consumption in fish. Gastric evacuation is affected by various factors, including water temperature and diet composition. Thus, we hypothesized that increasing levels of vegetable oil could have effect gastrointestinal evacuation time (GET) at high temperature. Triplicate groups of European sea bass (initial 39.7 g) were fed three diets in which the added lipid was 100% fish oil (FO), 70% FO + 30% vegetable oil mix (15% canola:15% cottonseed oil;Miks-1) and 40% FO + 60% vegetable oil mix (30% canola:30% cottonseed oil; Miks-2) for a period of 120 days. Fish were held at optimum (24°C) and maximum (30°C) water temperature. At the end of experiment, fish were fasted for 72 h before being fed to make sure that gastrointestinal tract was empty. Six fish per treatment were sacrificed at 0, 8, 16, 24, 32 and 48 h after a single satiation feeding. The digestive tract was separated into three parts: stomach, foregut and hindgut. The mathematical models giving the best fit were found to tested diets being exponential for the stomach and linear for the foregut and the hindgut. The control diet (FO) required 9.0 h to evacuate half of the initial feed content in stomach, followed by Miks-1, 8.3 h and Miks-2 with 8.5 h at 24°C. However, GET for Kontrol, Miks-1 and Miks-2 were 7.97, 9.12 and 9.76 h at 30°C, respectively. While increasing levels of vegetable oil in the diet increased GET in stomach of fish held at 30°C, there was no dietary effect on GET at 24°C. The whole meal cleared from the foregut within 60.7-62.6 h for all dietary groups at 30°C. With regards to the effects of dietary vegetable oil level, it was found that while evacuation rates in foregut decreased in fish fed Miks-2 at 24°C, there was no significant dietary effect at 30°C. However, GET in hindgut was significantly higher in fish held at 30°C compared to fish held at 24°C. The GET computed for hindgut significantly longer in groups fed FO compared to the Miks-1 andMiks-2. The findings of this study suggest that 30% or 60% vegetable oil mixture could increase GET in the stomach; however, GET could decrease through digestive track for European sea bass fed with those diets at both temperature. 68

TEZ8599 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2012. Kaynakça (s. 63-73) var. xi, 75 s. : res. (bzs. rnk.), çizelge ; 29 cm. This study was designed to investigate the effects of starvation and re-feeding cycles on growth performance and body chemical composition of sea bass juveniles. For this purpose, a total of 720 juveniles with initial mean weight (IW) of 5.85±0.54 g were stored in tanks (400 L) as triplicate groups. In the experiment, four different feeding regimes with cycles were applied to fish groups for 50 days. During the period of trial, control group (G1) was fed to satiation three times a day. The feding regimes of the other three groups were designed as follows: 2 days starvation/8 days satiation (G2) (5 cycles), 5 days starvation/20 days satiation (G3) (2 cycles) and 10 days starvation/40 days satiation (G4) (1 cycle). During study, fish sampling was made every 10 days and parameters including nutrient composition, growth rates, feed utilization, Total Fat (TF) ratio and Hepato Somatic Index (HSI) were determined by taking 5 fish from each tank. At the end of the study, only G2 group demonstrated partial compensatory growth and the difference between the Final Weights (FW) of groups was found statistically significant (p < 0.05). Specific Growth Rates (SGR) and Daily Growth Rates (DGR) of fasting groups were found lower than those of control group (p < 0.05). G4 groups was determined to have the best values of Feed Conversion Ratio (FCR) and Economic Conversion Ratio (ECR), and a statistically significant difference was detected between FCR values of all groups (p0.05), while TF ratio was found lowest in G4 (p 0.05) TY oranı G4 grubunda en düşük bulunmuştur (p < 0.05). Balıkların tüm vücut lipit kompozisyonu besleme rejiminden etkilenmiştir. Elde edilen verilere göre kısmi telafi gösteren G2 grubu ekonomik değerlendirme açısından önerilmektedir. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: SÜF2010YL23.

TEZ9431 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2012. Kaynakça (s. 55-66) var. x, 67 s. : res. (bzs. rnk.), tablo ; 29 cm. Bu çalışmada, farklı seviyelerde (0, 1, 2, 3 ve 4 g/kg yem; sırasıyla G1, G2, G3, G4 ve G5) enginar (Cynara scolymus) yaprağı özü (EYÖ) içeren yemlerle beslenen levrek (Dicentrarchus labrax L. 1978)’lerin büyüme performansları ve vücut kimyasal kompozisyonları üzerine olan etkileri araştırılmıştır. Bu amaçla, ortalama başlangıç ağırlıkları (BA) 23±1,35 g olan yavru bireyler 15 tanka (450 L) 3 tekerrürlü gruplar halinde stoklanmış ve deneme 75 gün sürmüştür. Su sıcaklığının ortalama 13,8±0,50°C olduğu deneme verilerine göre, G5’teki Son Canlı Ağırlık (SCA), Günlük Büyüme Oranı ve Yem Çevirim Oranı (YÇO)’nın diğer gruplara oranla daha iyi olduğu belirlenmiştir. Deneme sonunda tüm vücut besin içeriklerinde protein, kuru madde ve yağ değerlerinde gruplar arasında istatistiksel açıdan farklılıklar oluşmuş, deneme gruplarının protein seviyeleri kontrol (G1) grubuna göre yüksek çıkmıştır (P

TEZ9613 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2012. Kaynakça (s. 51-61) var. xi, 63 s. : tablo ; 29 cm. Bu çalışma Çukurova Üniversitesi Su Ürünleri Fakültesi Yumurtalık Deniz Araştırma İstasyonunda yürütülmüştür. Levrek bireylerinde alternatif yağ kaynağı olarak kanola yağı kullanılmış ve döngülü besleme periyodu uygulanarak büyümeye vücut kompozisyonuna ve yem değerlendirmesine olan etkilerini belirlemek için yapılmıştır. Bu amaçla, 525 bireyden oluşan 3 tekerrürlü gruplar (2,3 ± 0.01 g) deneme planına göre, 7 grup kullanılmış, sürekli %100 balık yağı ile beslenen kontrol grubu (BY), %100 kanola yağı (KY), %50 BY + %50 KY grubu (BY/KY), 1 Hafta %100 Kanola yağı + 1 Hafta %100 Balık yağı (1KY?1BY) grubu, 1 Hafta %50 Balık yağı ve Kanola yağı + 1 Hafta %100 Balık yağı (1BY/KY?1BY) grubu, 3 Hafta %100 Kanola yağı + 3 Hafta %100 Balık yağı (3KY?3BY) grubu, 3 Hafta %50 Balık yağı ve Kanola yağı + 3 Hafta %100 Balık yağı (3BY/KY?3BY) beslenen grup olarak belirlenmiştir. Deneme 84 gün sürmüştür. Deneme sonunda yaşama oranlarına baktığımızda kanola yağının yaşama oranına negatif etkisi olmadığı bulunmuştur. Spesifik büyüme oranına baktığımızda tüm gruplarda benzer bir büyüme oranı saptanmıştır. Günlük yem alımında gruplar arasında istatistiki açıdan bir fark bulunmamıştır (p>0,05). Aynı zamanda tüm vücut besin içeriklerinde protein, kuru madde, ham kül değerlerinde istatistiki açıdan bir farklılık yoktur (p>0.05). Buna karşın tüm vücut yağ değerlerinde BY/KY grubuna kıyasla, BY, KY ve 1BY/KY?1BY gruplarının yağ oranı düşük bulunmuştur. Tüm vücut yağ asitlerinden LA (18:2n-6) miktarına bakıldığında gruplar arasında fark yoktur (p>0.05). Alfa-Linolenik (ALA 18:3n-3) miktarı en yüksek KY grubundadır. Tüm vücut EPA (20:5n-3) oranına bakıldığında en yüksek değerler BY, 1BY/KY?1BY ve 3BY/KY?3BY olduğu bulunurken, en yüksek DHA (22:6n-3) BY, 1BY/KY?1BY ve 3BY/KY?3BY beslenen gruplarda bulunmuştur. Sonuç olarak levrek balığı yetiştiriciliğinde balık yağına alternatif olarak kanola yağı kullanılabilir. Seven groups of European seabass (Dicentrarchus labrax L.) were fed three type diets in which the added oil was 100% fish oil (FO),100% canola oil (CO), 50%FO+50%CO with fish oil and canola oil based diet were regularly alternated in a series of weekly cycles(1W:alternation of 1 weeks on CO and 1 weeks FO,1W:alternation of 1 week 50%FO+50%COand 1 week 100%FO,3W: alternation of 3 weeks FO and 3 weeks CO), over a 12 week period. The use of canola oils in European sea bass diets did not affect fish survival. Specific growth rate (SGR) for all periods was similar in all experimental groups. No significant differences were found in daily feed intake. Whole body composition did not show any differences among dietary treatment in protein, dry matter and ash content. Lipid levels of whole body were lower in fish fed FO, CO, 1week 50%CO/FO+100%FO compared with fish fed 50%FO+50%CO. LA(18:2n-6) levels did not show any differences among dietary treatment. On the other hand LNA is highest in CO diet. Total monounsaturated fatty acid was highest in CO diet. Whole body percentages of EPA (20:5n-3) were highest in 100%FO, 1week 50%FO+50%CO and 1 week 100%FO, 3 week 50%FO+50%CO and 3 week 100%FO and whole body percentages of DHA (22:6n-3) were highest in 100%FO, 1week 50%FO+50%CO and 1 week 100%FO, 3 week 50%FO+50%CO and 3 week 100%FO group. As a result of the this study; the great ability for bioconversion of n-3 FA, canola oil is a promising alternative to fish oil in formulating feed and alternate weekly cycles for European sea bass. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: SÜF2010YL9.