Search

Bu çalışma acil servis ve yoğun bakımda çalışan hemşirelerin adli vakalara yaklaşımlarını eğitim düzeyleriyle karşılaştırmak amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Araştırmanın evrenini özel bir sağlık kurumunun İstanbul Avrupa yakasındaki izin alınan hastanelerinin acil servis ve yoğun bakım hemşireleri oluşturmaktadır. Örneklemi ise bu hemşirelerden ulaşılabilen, çalışmayı kabul eden ve anket formunu tam olarak dolduran 104 hemşire oluşturmaktadır. Araştırma verileri 01.01.2018-01.06.2018 tarihleri arasında, hemşirelerin sosyodemografik özelliklerini ve adli vakalara yaklaşımla ilgili bilgi durumlarını incelemek amacıyla literatür çerçevesinde oluşturulan soru formu ile toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde sayı, yüzde, Pearson Ki-Kare ve Fisher Exact testi kullanılmıştır. Çalışmada hemşirelerin %70,2'sinin adli hemşireliğin tanımını, %61,5'inin delilleri saklamak için kilitli dolabı, %86,5'inin hastaya ilk müdahalede kullanılan pansuman materyallerini delil olarak saklamayı, %75'inin adli vaka olup hastanede ex olan hastanın exitus bakımını bilmediği saptanmıştır. Eğitim düzeyleri arasında, delil teslim zincirini bilme, adli vakanın el ve tırnak altlarındaki delilleri korumayı bilme ve adli vakanın kan ve vücut sıvılarıyla lekelenmiş kıyafetlerini uygun şekilde çıkarıp muhafaza etme durumları bakımından istatistiksel olarak anlamlı farklar olduğu belirlendi (p

Adli Hemşireliğin yeni bir alanı olacak olan Olay Yeri Araştırma Hemşireliği; Adli olaylarda soruşturma, bulguları toplama, delilleri koruma, mağdur ve maktulün hemşirelik bakımının sağlanması gibi konularda adli bilimcilerle ve kolluk kuvvetleriyle birlikte çalışarak suç olayının çözümüne katkı sağlayacak olan kişilerdir (Kıvrak ve Denge 2017). Bu çalışma Türkiye' de Olay Yeri Araştırma Hemşireliğine kavramı konusunda savcı, olay yeri inceleme personeli ve hemşirelerin bakış açısının değerlendirilmesini hedeflemektedir. Çalışmaya 307 kişi katılmıştır. 199'u kadın, 108'i erkektir. Katılımcıların 193'ü hemşire, 63'ü cumhuriyet savcısı, 51'i olay yeri inceleme personelidir. Gönüllülük esasına dayalı iki farklı anket formu uygulanmıştır. Verilerin analizi IBM SPSS 11,5 paket programı ile istatistiksel analizi yapılmıştır. Hemşirelerin, cumhuriyet savcılarının ve olay yeri inceleme personelinin şüpheli ölüm, cinsel istismar ve ihmal olaylarında Türkiye'de olay yeri araştırma hemşireliğine olan ihtiyacın olduğu görüşünün yaygın olmasıydı. Katılımcılar olay yeri araştırma hemşiresinin mahkemede tanık olduğunda delilin kaynağını oluşturacaklarına, hemşirelerin %83,5, cumhuriyet savcılarının %76,2, Olay yeri inceleme personeli ise %76,5 katılıyorum olarak değerlendirmiştir. Hemşirelerin topladıkları delillerle suçun ortaya çıkmasını hızlandırabilecekleri, hemşirelerin %88,2, cumhuriyet savcıların %79,4, Olay yeri inceleme personeli ise %80,4 katıldığını ifade etti. Şüpheli ölüm, ihmal ve istismar bulgularını daha hızlı ayırt edebileceklerini görüşüne hemşirelerin %77,1, cumhuriyet savcıların %55,6, Olay yeri inceleme personeli %72,5'i katılmışlardır. Olay yerine ulaşan ilk ekibin içinde olacak olan olay yeri araştırma hemşireleri fiziksel delillerin bozulmasını engelleyebilirler fikrine hemşirelerin %68,1, cumhuriyet savcılarının %63,5. Olay yeri inceleme personeli ise %64,7'si katılmıştır. Sonuç olarak Türkiye'de olay yeri araştırma hemşireliğine gereksinim olduğu düşünülmektedir. Bu gereksinimin giderilmesiyle suçun çözümüne katkı sağlanarak hukukun üstünlüğüne yeni bir anlam kazandırılacaktır. Crime scene investigation nursing will be a new area of Forensic Nursing. They are those who will contribute to the resolution of the crime by working together with forensic scientists and law enforcement officers in investigations, gathering findings, protecting the evidence, providing the victim and the victim nursing care in the judicial events (Kıvrak ve Denge 2017). In this study, level of information of Turkey's prosecutors, crime scene investigators and staff nurses on the concept of the crime scene investigation nursing was evaluated. 307 people (199 women, 108 women) participated in the study. 193 of the participants were nurses, 63 were prosecutors and 51 were crime scene investigators. Two different questionnaires based on volunteerism were applied. Statistical analysis of the data was performed with the IBM SPSS 11.5 package program. Participants considered widely, the contribution of crime scene investigation Nurses in the investigation of the prosecutor and crime scene investigation staff of the events with suspicious death, sexual abuse and neglect. Participants considered 83.5% of the nurses, 76.2% of the public prosecutors, 76.5% of the crime scene investigators agree that they would be the source of the evidence when the crime scene nurse witnessed it in the court. 88.2% of the nurses, 79.4% of the public prosecutors and 80.4% of the crime scene investigators participated in the nurses' accreditation of the nurses. 77.1% of the nurses, 55.6% of the public prosecutors and 72.5% of the crime scene staffs participated in the opinion that they could distinguish suspicious death, neglect and abuse from others more quickly. The idea of `Crime scene nurses who will be in the first team reaching the scene can prevent the physical evidence from being broken` was agreed in 68,1% of the nurses and 63,5% of the public prosecutors and 64.7% of the crime scene investigation personnel. As a result, we propose that crime scene investigation nursing is required in Turkey. By solving this requirement, solution of the crime can be easier and a new meaning will be given to the rule of law. 143

Yüksek Lisans Tezi, Araştırma acil servislerde çalışan hemşirelerin sık karşılaşılan adli vakalara ve kanıtlara yaklaşımlarıyla ilgili bilgi durumlarının belirlenmesi amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Araştırmanın evrenini, Konya ili sınırları içerisinde bulanan devlet hastaneleri ile üniversite hastanelerinin acil servislerinde çalışan hemşireler oluşturmuştur. Araştırmanın çalışma grubunu ise, evrende yer alan hastaneler arasından araştırmanın yapılabilmesi için gerekli iznin alınabildiği 14 devlet hastanesi ve bir üniversite hastanesi olmak üzere toplam 15 hastanenin acil servisinde çalışan ve araştırmaya katılmayı kabul eden toplam 175 hemşire oluşturmuştur. Araştırma verileri 04.08.2016- 10.04.2017 tarihleri arasında toplanmıştır. Araştırmada veriler, hemşirelerin tanıtıcı özelliklerini ve adli vaka ve kanıtlara yaklaşımlarıyla ilgili bilgi durumunu belirlemek amacıyla literatür doğrultusunda geliştirilen soru formu ile toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde sayı, yüzde, ortalama ve t testi kullanılmıştır. Çalışmaya katılan hemşirelerin %92,6'sı acil serviste her zaman adli vaka ile karşılaştıklarını bildirmiştir.%82,9 acil servislerde adli hemşirelerin bulundurulması gerektiğini düşünürken, %81,7'si adli hemşireliğin uzmanlık dalı olması gerektiğini bildirmiştir. 59,4'ü adli hemşire olmak istemediklerini ifade etmiştir. %64,6'sı ise adli vaka ve kanıtlara yaklaşım konusunda kendilerini yetersiz hissettiklerini belirtmiştir. Katılımcıların en fazla doğru cevap verdikleri önerme "Her bir kanıt ayrı ayrı kâğıt paket/zarf içine yerleştirilmelidir." önermesidir (%99,4). En fazla yanlış cevap verdikleri önerme ise "Öykü alırken sorular tutarsızlığı açığa çıkarmak için çeldirici olmalıdır." önermesidir (%6,3). Katılımcıların önermelere doğru cevap verme yüzdeleri %57,1'dir. Sonuç olarak; hemşirelerin adli vakaların belirlenmesi, bildirilmesi ile adli kanıtların tanımlanması, toplanması, saklanması, yetkili mercilere ulaştırılması konularında bilgi eksikliklerinin olduğu sonucuna varılmıştır. Bu sonuçlar doğrultusunda, adli hemşirelik hakkında yasal düzenlemelerin yapılması eğitim programlarının yaygınlaştırılması, acil servislerde adli hemşire görevlendirilmesi, hastanelerin adli vaka ile ilgili çalışma protokollerinin olması önerilmektedir., The research is conducted as description in order to determine the nurses' working on the emergency services information levels about approaching the frequently occuring judicial events and evidences. The nurses working on state hospitals and univercity hospitals emergency departments which are in the boundries of the Konya city formed the research's environs. The research's examplary is formed by total 175 nurses who accepted to take part in the research and working on the 14 state and 1 univercity hospitals which are in the boundries of the environs and which are able to got the necessery pemisson in order to conduct the research. The datas are gathered between 04.08.2016-20.04.2017. The datas are gathered with a question form which is developed through literature in order to determine the nurses' introductary features and their information levels about approaching to judicial events and evidences. Numbers, percentage, average and t test are used in the evaluation of the datas. %92,6 of the nurses who took part in the study notified that they are always facing with judicial events. While 82,9 of them thought that judicial nurses should be present in emergency services, %81,7 of them thought that the judicial nursery should be a specific branch. %59,4 of them notified that they dont want to be a judicial nurse, %64,6 of them notified that they feel inadequate in terms of approach to judicial events and evidences. The most correctly answered proposition by participants is the "Each evidence must be placed in seperate cases," proposition (99,4) and the most wrongly answered proposition is the "When taking the story, questions must be distractory in order to reveal inconsistency," proposition (6,3). The participants percentage of giving the correct answers is %57,1. As a conclusion, this researche showed that nurses have lack of knowledge at determining and notfying judicial eventes and defining,gathering, hiding, delivering to the authorized of forensic evidence. In line with these results, it is suggested that making legal regulations on forensic nursing, spreading educational programs, emplaoying forensic nurse in emergency services, hospitals have working protocols on the forensic case.