Search

Giriş ve Amaç: Son yıllarda yeni ajanların da kullanıma girmesiyle birlikte antifungal tüketimi giderek artmıştır. Bu durum, direnç gelişimi konusunda endişelere neden olmaktadır. Ülkemizde antifungal tüketimine ait veriler oldukça sınırlıdır. Bu çalışmada, Türkiye’nin batısındaki yedi üniversite hastanesinde yatan hastalarda antifungal kullanımının değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntemler: Çalışma ekibi tarafından hazırlanan antifungal kullanım formu, tüm merkezler tarafından, aynı gün içinde, antifungal kullanan tüm hastalar için, nokta prevalans yöntemi ile dolduruldu, elde edilen veriler SPSS programı ile değerlendirildi.Bulgular: Toplam hasta sayısı 4969 idi. Hastaların 112(%2.2) ’si antifungal tedavi almaktaydı. Bu 112 hastanın verileri değerlendirildiğinde; antifungal kullanan hastaların 56 (%50)’sı hematoloji-onkoloji, 20 (%17,8)’si yoğun bakım (YB), 23 (%20,5)’ü dahili bilimler ve 13 (%11,6)’ü cerrahi bilimlerde izlenmekteydi. En sık kullanılan antifungal flukonazol [44(%39,3)] olup %34.1’i profilaksi amacı ile kullanılmaktaydı. Tedavilerin %38’i hedefe yönelik, %26.8’i ampirik ve %18,8’i preemptif olarak tanımlanmıştı. Yattığı kliniğe göre tedavi endikasyonları değerlendirildiğinde en çok pre-emptif antifungal kullanımı hemato-onkoloji kliniğinde %71.4 (15/21) görülürken ampirik tedavi en çok yoğun bakımlarda %50 olmuştur.Sonuç: Çalışmamızda antifungal tüketim oranı %2.2 olup, antifungal ajanlar daha çok hematoloji ve dahili birimlerde kullanılmıştır. Antifungal tedaviye başlama nedeni en fazla 'kanıtlanmış mantar infeksiyonu' olarak gözlenmiştir. En sık izole edilen patojenler Candida türleri olmasına rağmen, antifungal ajan seçimi hastanın yattığı kliniğe bağlıdır. Antifungal tüketim açısından yedi merkez arasında anlamlı fark gözlenmemiştir. Bu durum ülkemizdeki antifungal kullanımı politikası ile açıklanabilir. Bu sonuçlara bağlı olarak her hastane kendi verilerini izlemelidir ve izole edilen fungal patojenlere göre antifungal tedavi politikası geliştirilmelidir., Objective: Antifungal consumption has increased in recent years due to new agents on the market. This increase leads to concern about drug resistance. Data about antifungal prescription in our country is limited. The aim of this study is to evaluate antifungal consumption in seven university hospital.Materials and Methods: A form was designed to record patients’ data. The antifungal consumption at the west side of Turkey in seven University Hospital were evaluated by point prevalence. Hospitalized patients with antifungal treatment were determined and the designed forms were filled at the scheduled day. SPSS was used to determine significance of data.Results: There were 4969 hospitalized patients totally and 112 (2.2%) of them were treated with antifungal agents at the day of point-prevalance. Out of 112 patients 56 (50%) were in hematology-oncology, 20 (17.8%) in ICU (intensive care unit), 23 (20.5%) in internal medicine and 13 (11.6%) in surgery clinics. Fluconazole [44 (39.3%)] was the most used antifungal agent, 34% of them had been using oral fluconazole for prophylaxis. All of the treatments, 38% were defined as targeted, 26.8% as empirical and 18.8% as pre-emptive. When the treatment indications were evaluated according to the clinic, the most pre-emptive antifungal usage was in the hemato-oncology clinic, 71.4% (15/21), while the empirical treatment was mostly used as 50% in the intensive care units.Conclusion: In this study antifungal consumption rate was 2.2%. Antifungal agents were mostly used in hematology and internal medicine clinics. The reason of starting an antifungal treatment was ‘proven fungal infection’ mostly. Although the most frequent isolated pathogens were Candida species, the choice of antifungal agent depended on the clinic where the patient was hospitalized. There was no significantly difference between the university hospitals according to antifungal consumption. This may be explained by the antifungal prescription policy in our country. Depending on this results the hospitals should monitor their own fungal pathogens. And according to isolated fungal pathogens antifungal treatment policy should be improved

Malignancy risk is increased in patients infected with the human immunodeficiency virus (HIV). Non-Hodgkin lymphomas, Kaposi’s sarcoma and cervical cancer are among the AIDS-defining diseases. Diffuse large B cell lymphoma is the most common non-Hodgkin lymphoma. Taking combined antiretroviral therapy is associated with good prognosis in the treatment of AIDS-related non-Hodgkin lymphoma. Therefore, HIV screening test should be requested in patient groups with the above-mentioned diagnoses. If evaluated from a different perspective, HIV-infected patients can apply to many departments with different clinics. For this reason, all physicians should have knowledge and awareness in terms of AIDS-defining diseases. The awareness of physicians is of great importance in this disease, which has a high success rate with early diagnosis and treatment. Unfortunately, cases with late diagnosis are still encountered. In this article, a patient treated with chemotherapy for four months with the diagnosis of diffuse large B cell lymphoma, who consulted us as febrile neutropenia and was diagnosed with late HIV infection is presented.

Giriş: Tüm dünyada fungal infeksiyonlar önemli bir sorun olup değişen hasta profili ile birlikte sıklığı artmıştır. Özellikle kandida halen ensık karşılaşılan fungal etken olup son yıllarda albikans dışı kandidaların önemi artmıştır. Bu çalışmada, invaziv kandida infeksiyonu nedeniyletedavi edilen hastaların gerçek yaşam verileriyle anidulafunginin etkinliğinin ve yan etkilerinin retrospektif olarak değerlendirilmesiamaçlanmıştır. İkincil amaç hastaların risk faktörlerinin değerlendirilmesidir.Materyal ve Metod: Yedi üniversite hastanesinde 1 Ocak 2012-31 Aralık 2014 tarihleri arasında invaziv fungal infeksiyon tanısı ile 48saatten daha uzun süre anidulafungin tedavisi alan hastaların verileri retrospektif olarak değerlendirildi. Veriler oluşturulan formlarakaydedildi.Bulgular: Çalışmaya yedi merkezden toplam 257 hasta dahil edilmiştir. Hastaların 144 (%56)’ü erkek, yaş ortalaması 58.6 ± 19.5 yıldı.Hastaların 137 (%53.3)’si dahili bölümlerde [100 (%72.9)’ü yoğun bakım], 120 (%46.7)’si cerrahi bölümlerde [103 (%85.3)’ü yoğunbakım] idi. Hastalarda tanımlanmış risk faktörü olarak son bir ayda antibiyotik kullanımı, üriner kateterizasyon ve santral venöz katetervarlığı saptanmıştır. Santral venöz kateter 210 (%82.7) hastada vardı. Santral venöz kateteri olan hastaların 120 (%57.1)‘sinde kankültürü pozitifti. Kateteri çekilen 86 hastanın 41 (%47.6)’inin, çekilmeyen 124 hastanın 80 (%64.5)’inin mortalite ile sonuçlandığı görülmüştür.Kan kültüründe üreyen etkenlerin %47.7’si Candida albicans , %23.7’si Candida parapsilosis, %12.2’si Candida tropicalis idi.Anidulafungin tedavisi boyunca bir hastada anafilaksi, bir hastada cilt erüpsiyonu, bir hastada ise trombositopeni yan etkisi görülmüştür.Sonuç: Çalışmamızda kateter kaynaklı kandidemi olgularında kateterin çıkarılmasının gerekliliği vurgulanmaktadır. Ayrıca anidulafungininetkin ve yan etkilerinin az olduğu izlenmekle birlikte diğer ekinokandinlerle karşılaştırmalı prospektif çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır.

…

Solid organ transplantation (SOT) is a treatment method that improves quality of life and survival of patients with end-stage organ failure. Immunosuppressive treatments given to these patients may predispose to the development of invasive fungal infections (IFI). The incidence of IFI in SOT recipients, which is between 5% and 42%, depends on the organ to be transplanted. Although Candida spp., followed by Aspergillus spp. are the most common microorganisms, among fungal pathogens, this situation varies according to transplant type. The mortality rate associated with these IFI can be high. Therefore, antifungal prophylaxis may be necessary for SOT recipients. Many transplantation centers employ antifungal strategies according to their own experience because of the lack of randomized controlled studies. If the antifungal prophylaxis is given to all patients, antimicrobial resistance and drug-drug interactions may occur. Therefore, it is important to identify patients at a high risk of developing IFI. In this paper, epidemiology, risk factors, literature data and antifungal prophylaxis associated with IFI in liver, kidney, small intestine, pancreas, heart, and lung transplant recipients are reviewed.