Search

Bu araştırma çocukların sosyal izolasyon sürecindeki yaşantılarının ebeveyntespitleri çerçevesinde belirlenmesi, buna ilişkin tespitlerin çocuk haklarıbağlamında tartışılması ve geleceğe yönelik benzer koşulların yaşanma olasılığınakarşın çocukların ve haklarının daha etkin korunabilmesine yönelik önerilerinortaya konulabilmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırma, nitel araştırmayaklaşımına uygun olarak durum çalışması deseninde gerçekleştirilmiştir. Araştırmagrubunu maksimum çeşitlilik örneklemesi ile belirlenmiş toplam 712 ebeveyn çiftioluşturmaktadır. Araştırma verilerinin edinilmesinde açık uçlu sorulardan oluşananket formu kullanılmış, edinilen yazılı doküman verileri içerik analizi tekniği ileanaliz edilmiştir. Araştırmada, ebeveyn tespitlerine dayalı olarak belirlenenyaşantılar çocuğun; eğitim ve fırsat eşitliği, şiddet, ihmal ve istismardan korunma,çok yönlü gelişim, zararlı madde ve alışkanlıklardan korunma, ev yaşamına katılım,boş zaman değerlendirme ve eğlenme, bilgiye erişim ve iletişim, saygı, ilgi ve sevgigörme, dijital ortam risklerinden korunma ve her türlü kötü muameleye karşıkorunma hakkı çerçevesinde hak temelli bir bağlamda incelenerek tartışılmıştır.Araştırmada, sosyal izolasyon sürecindeki çocuk yaşantılarının yaygın biçimdeçocuk hakları açısından ihlal unsuru oluşturucu içeriğe sahip oldukları ve çocuklarınriskli yönü daha güçlü yaşantılarla daha sık karşı karşıya kalmış oldukları sonucunaulaşılmıştır. Bu sonuçlara dayalı olarak araştırma kapsamında, benzer durumlarınileriki zamanlarda tekerrürü halinde çocukların ve haklarının korunması ve dahaetkin gözetilmesine yönelik başta ebeveynler, eğitimciler ve politika geliştiricilerolmak üzere konunun paydaşı diğer unsurları da esas alan bazı önerilergeliştirilmiştir.

Kamusal yaşam içerisindeki tüm görevlilerin ve kamu tüzel kişiliğine sahip yükseköğretim kurumları bünyesinde öğrenim görmekte olan üniversite öğrencilerinin, bulundukları kurumsal alan içerisindeki hak, sorumluluk, görev veya statüden kaynaklı hal ve eylemlerinin, hukuka uygunluğu kamusal yaşamın vazgeçilmez bir gerekliliğidir. Bu gereklilik, pozitif norm hükümleri ile çerçevelenmektedir. Yükseköğretim öğrencilerine yönelik disiplin suçlarına konu eylemler ve bunlara ilişkin öngörülen cezalar mevzusu, başta idare olmak üzere, ceza, disiplin ve eğitim hukuku gibi çeşitli hukuk alanlarının konu sınırlarına temas etmektedir. Dolayısıyla, öğrenci disiplin suçları ve cezalarına ilişkin mevzuat hükümlerinin hukuki ilke ve esaslara dayalı olarak ortaya konulmuş olması gerekmektedir. Bu gereklilik doğrultusunda çalışmada, Yükseköğretim Kurumları Öğrenci Disiplin Yönetmeliği'ne ve buna dayalı yürütülen soruşturma ve ceza tesisi süreçlerine hukuki hükümler ve esaslar ekseninde ışık tutulmaya çalışılmıştır., For all public officials serving within the public sphere and university students studying in higher education institutions with public legal personality, compliance with the law as regards their rights, responsibilities, duties or statuses is an indispensable requirement of public life. This requirement is framed by positive norms provisions. Actions and penalties for disciplinary offenses against higher education students fall within the subject boundaries of various law fields such as administrative, criminal, disciplinary and educational law. Therefore, the provisions of the legislation on higher education students' disciplinary offenses and penalties must be clearly stated on the basis of legal principles. Based on this necessity, this study attempts to shed light on the investigation and punishment processes executed as per the Higher Education Institutions Student Disciplinary Regulations, from the perspective of the legal provisions and principles involved.

Bu araştırmada sınıf öğretmeni adaylarının, çocuk haklarına yönelik tutumlarıyla kültürlerarası duyarlılık düzeyleri arasındaki ilişki durumunun belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırma, nicel araştırma yaklaşımına uygun olarak ilişkisel tarama deseninde tasarlanmıştır. Araştırma örneklemini, basit seçkisiz örnekleme yoluyla belirlenmiş 419 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri, Kültürlerarası Duyarlılık Ölçeği ve Çocuk Haklarına İlişkin Tutum Ölçeği ile elde edilmiştir. Verilerin analizinde, parametrik ve non-parametrik testler kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, Adayların kültürlerarası duyarlılık puanlarının cinsiyete göre anlamlı farklılaşmadığı, çocuk hakları tutum puanlarının ise kadın öğrenciler lehine anlamlı farklılaştığı belirlenmiştir. Adayların, kültürlerarası duyarlılık puanları ile çocuk haklarına yönelik tutum puanları arasında pozitif yönde ve orta düzeyde anlamlı ilişkinin varlığı, araştırmanın önemli bulgularından bir diğeridir. Araştırmanın sonuçları doğrultusunda, adayların çocuk haklarına yönelik tutumlarının ve kültürel farklılıklara duyarlılık düzeylerinin geliştirilmesi amacına yönelik bazı öneriler geliştirilmiştir., The aim of research was to determine the relationship between intercultural sensitivity and attitudes towards children's rights of primary school teacher candidates. The research has been designed in accordance with the quantitative research approach. The sample of the research consists of 419 teacher candidates. The research data were obtained by using the Intercultural Sensitivity Scale and Attitude Scale for Children's Rights. The research’s data were analyzed by parametric and non-parametric tests. The result of research, it was observed intercultural sensitivity levels of primary school teacher candidates did not differ significantly according to gender. However, it was determined that attitude scores towards children's rights differ significantly in favor of female students. The another important result of the research was that there was a positive and moderate significant relationship between candidates' intercultural sensitivity scores and children's rights attitude. Based on results, some suggestions developed for purpose of improving teacher candidates' attitudes towards children's rights and sensitivity to cultural differences.

Bu araştırma, temel eğitim bölümü öğrencilerinin çocuk haklarına ilişkin bilişsel algılarının belirlenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırma, nitel araştırma yaklaşımına uygun olarak tasarlanmıştır. Araştırma grubunu, ölçüt örneklem yöntemi ile belirlenmiş 174 temel eğitim bölümü öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırma verileri, kelime ilişkilendirme testi ve odak grup görüşmesi aracılığıyla elde edilmiştir. Araştırmada edinilen verilerin analizleri, içerik analizi tekniği ile gerçekleştirilmiştir. Bu analiz doğrul tusunda, temel eğitim bölümü öğrencilerinin çocuk haklarına yönelik bilişsel algıları, sekiz farklı başlık altında kategorize edilmiştir. Araştırma bulguları incelendiğinde, katılımcıların çocuk haklarına ilişkin bilişsel algılarının, çocukların temel yaşam gereksinimleri olarak ele alınabilecek yaşama, güvenlik, kişi dokunulmazlığı ve vücut bütünlüğü gibi haklar olarak ifade edebileceğimiz negatif statü hakları çerçevesinde yoğunlaştığı görülmüştür. Diğer taraftan eğitim, seyahat ve sağlık hakkı gibi hakları ifade eden pozitif statü h aklar ve siyasi yaşama katılım, karar mekanizmalarına katılım, toplanma, dernek kurma hakkı ve vatandaşlık hakkı gibi haklar olarak ifade edilen aktif statü haklarına ilişkin sahip oldukları bilişsel algılarının, son derece dar bir kapsamı temsil ettiği görülmüşt ür. Araştırma sonucunda katılımcıların, çocuk hakları konusundaki algılarının ve farkındalık durumlarının geliştirilmesi gerektiği sonucuna ulaşılmıştır. Buradan hareketle lisans öğretim programlarına konu ile ilgili derslerin yerleştirilebileceği, bu derslerden ba ğımsız olarak lisans düzeyinde çocuk haklarının öğretimine yönelik çeşitli eğitim seminerlerinin, kulüp çalışmalarının ve projelerin yaygın bir biçimde gerçekleştirilebileceği önerisinde bulunulmuştur. This study aims to investigate undergraduate students’ cognitive perceptions about the concept of children’s rights at the department of primary education. This qualitative research was carried out with 174 undergraduate students studying at the department of primary education. To determine the participants, criterion sampling technique was used. The research data were obtained through the word association test and focus group interview. In the process of analyzing the research data, content analysis method was utilized. During the data analysis procedure, cognitive perceptions for children's rights have been categorized under eight different titles. The findings reveal that the participants' cognitive structures related to children's rights were concentrated within the framework of the negative status rights that can be expressed as rights such as living, security, physical integrity and inviolability of the person as children's basic life needs. On the other hand, it was observed that the participants had a limited scope of cognitive perceptions related to positive status rights such as rights for education, travel, and health and active status rights such as rights for taking an active role in politics, establishing associations and citizenship. In the light of the findings of this study, it can be suggested that awareness of the undergraduate students related to children's rights must be increased by means of seminars, projects, and workshops.

Bu araştırmada, Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Bildirgesi doğrultusunda hazırlanmış çocuk hakları hikâye serisi ile gerçekleştirilen çocuk hakları eğitimi ile çocukların, kendi haklarına yönelik farkındalıklarının nasıl geliştirilebileceğinin ve bu süreçte karşılaşılabilecek güçlüklere ilişkin hangi çözüm önerilerinin geliştirilebileceğinin incelenmesi amaçlanmıştır. Nitel araştırma yaklaşımına uygun olarak tasarlanan araştırma, eylem araştırması desenine sahiptir. Araştırma 2017-2018 eğitim-öğretim yılı güz döneminde bir devlet ilkokulunda gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu, ölçüt örneklem yöntemi ile belirlenmiş dördüncü sınıf düzeyinde öğrenim görmekte olan on beş çocuk ve bir sınıf öğretmeni oluşturmuştur. Araştırma verilerinin edinilmesinde yapılandırılmamış gözlem kayıtlarından, günlük formlarından, açık uçlu sorulardan oluşan anket formlarından, eğitim süreci içerisinde edinilen öğrenci ürünlerinden, yarı yapılandırılmış görüşme formlarından, zihin haritası, bağımsız kelime ilişkilendirme testinden ve hikâye değerlendirme formundan yararlanılmıştır. Araştırma sürecinde elde edilen nitel verilerin analizleri içerik analizi tekniği ile gerçekleştirilmiştir. Araştırma sürecinde elde edilen veriler, çocuk hakları eğitimi öncesi, eğitim süreci ve eğitim süreci sonrası olmak üzere üç aşamalı olarak sürekli karşılaştırma yöntemi ile incelenmiştir. Araştırmada, çocuk hakları eğitimi öncesi ön bulgular incelendiğinde, katılımcı çocukların çocuk hakları konusuna ilişkin algılarının ve farkındalık durumlarının geliştirilmesi gereken bir düzeyde olduğu belirlenmiştir. Bu noktada çocukların okula gitme hakkı, oyun oynama hakkı, gezme hakkı, televizyon izleme hakkı ve eğitim hakkı gibi sınırlı sayıda hakka yönelik farkındalığa sahip oldukları belirlenmiştir. Ayrıca hakların ve sorumlulukların çocuklar tarafından büyük oranda aynı anlamlara sahip unsurlar olarak görüldüğü, bu noktada ders çalışma, ödev yapma ve erken kalkma gibi faaliyetlerin bir hak olarak algılandığı tespit edilmiştir. Bir diğer araştırma bulgusu olarak çocukların, kendilerinin ve arkadaşlarının, şuana kadar bir çocuk hakları eğitimi almadıkları için kendi haklarına ilişkin yeterli bilgiye sahip olmadıklarını ve okulda çocuk haklarının kendilerine öğretilmesi gerektiğini düşündüklerini ifade ettikleri ve bu eğitimi alma konusunda da istekli olduklarını işaret eden ifadeler ortaya koydukları tespit edilmiştir. Katılımcı çocukların büyük çoğunluğunun, okulda ve sınıf içerisinde gerçekleştirilen faaliyetlerde çocuk haklarına dikkat edilmediğini belirten yanıtları ise araştırmada elde edilen bir diğer önemli bulgudur. Benzer şekilde araştırma sürecinde yer alan öğretmenin eğitim öncesinde, çocuk haklarına ilişkin yeterli bilgi ve farkındalığa sahip olmadığı belirlenmiştir. Bu doğrultuda, çocukların sahip olması gereken negatif statü hakları kapsamında ele alınabilecek bazı temel haklar dışında öğretmenin pozitif statü hakları ve dayanışma hakları çerçevesinde ele alınabilecek haklara ilişkin yeterli bilgi düzeyine ve farkındalığa sahip olmadığı belirlenmiştir. Sınıf öğretmeni tarafından ayrıca, öğrencilerinin kendi haklarına ilişkin yeterli farkındalığa ve bilgi düzeyine sahip olmadıklarına, çocuk haklarının ve bu hakların çocuklara erken yaşlarda öğretilmesinin son derece gerekli ve önemli olduğuna, kendisini çocuk hakları eğitimi verebilecek yetkinlikte görmediğine, öğretim programı ve ders kitabı içeriklerinin çocuk hakları açısından yeterli kapsama sahip olmadığına ve ders süreçlerinde çocuk hakları konusunda öğretici faaliyetleri gerçekleştirme durumunun çok sınırlı olduğuna ilişkin değerlendirmelerde bulunduğu tespit edilmiştir. Bu doğrultuda araştırmada, çocuk hakları serisine ve bunlara dayalı olarak hazırlanmış etkinliklerle çocuk hakları eğitimi eylem planı uygulanmaya konmuştur. Bu doğrultuda çeşitli veri kaynakları ile çocukların kendi haklarına ilişkin algı ve farkındalık gelişimi durumları izlenmiş, eğitim sürecinin araştırmanın paydaşları ile sürekli değerlendirilmesi yapılmış ve bu doğrultuda eğitim sürecine ilişkin düzenlemelere gidilmiştir. Eğitim süreci sonunda da, çocukların kendi haklarına ilişkin algı gelişimlerinin ve farkındalık durumlarının ne şekilde gelişim gösterdiğinin belirlenmesine, eğitim sürecine ilişkin genel değerlendirmelerinin ve önerilerinin belirlenmesine ve eğitim sürecinde karşılaşılan problemlere yönelik araştırma bulguları elde edilmiştir. Eğitim sürecinde edinilen bulgular incelendiğinde, uygulanan çocuk hakları eğitimi eylem planının çocuklar tarafından ve öğretmen tarafından olumlu karşılandığı, eğitim sürecindeki ders süreçlerinden keyif ve verim alındığı, hazırlanan etkinliklerin çocuklar tarafından istekle ve istenilen nitelikte gerçekleştirildiği ve çocukların kendi haklarına ilişkin algı ve farkındalık durumlarında gelişimin gözlenmeye başlandığı tespit edilmiştir. Eğitim süreci sonucunda elde edilen araştırma bulguları incelendiğinde ise, çocuk hakları serisi ile gerçekleştirilen eğitim sayesinde çocukların kendi haklarına ilişkin algı ve farkındalık durumlarında belirgin şekilde gelişimin sağlandığı belirlenmiştir. Bu noktada, çocuk hakları eğitimi süreçlerinde edebî ürünlerden yararlanılmasının, çocuk haklarına ilişkin algı gelişiminde ve farkındalığın oluşturulmasında etkili bir yaklaşım olacağı söylenebilir. Bu tespit doğrultusunda, eğitim hukuku bağlamında taraf olduğumuz uluslararası andlaşmaların ortaya koyduğu gerekliliklerden hareketle gerçekleştirilmesi yükümlülüğüne sahip olduğumuz çocuk hakları eğitimi süreçlerinde, hikâyelerden etkin bir biçimde yararlanılabileceği önerisi geliştirilebilir. Ayrıca bu yaklaşımın çocuk hakları konusuna ilişkin farkındalık oluşturma noktasındaki etkililiğinin belirlenmesine ve bu konuda yeni yazılı ürünlerin oluşturulması süreçlerine sahip farklı araştırmaların gerçekleştirilebileceği önerisinde bulunulabilir. The purpose of this study is to examine in detail how children's perceptions and awareness can be developed for their rights through a children's rights education which makes use of a series of stories about children's rights prepared in line with United Nations Children's Rights Declaration, as set forth within the context of educational law, and to find out which solutions can be developed related with the difficulties encountered during this process. The study, which was prepared in accordance with qualitative research approach, has action research design. The study was conducted in a state primary school during the fall semester of 2017-2018 academic year. The study group consisted of fifteen fourth graders and a class teacher determined through criterion sampling method. The data of the study were collected through structured observation records; student, teacher and researcher diaries; semi-structured interview forms; mind maps; independent word association test and story assessment form. The qualitative data obtained in the research process were analyzed with content analysis method. The data obtained were examined in three stages as pre-children's right education, during education and post-education with continuous comparison method. In the study, when pre-education results were examined, it was found that participants' perceptions and awareness were at a level that should be developed. At this point, it was found that children expressed limited number of rights such as the right to go to school, the right to play games, the right to travel, the right to watch television and the right to education. In addition, it was found that rights and responsibilities were considered as factors with the same meaning by children to a great extent and at this point, they considered activities such as studying, doing homework and getting up early as a right. Another result showed that children stated that they did not have enough information about their rights since neither they nor their friends had been educated about children's rights so far and they thought that they should be taught about children's rights at school while they made expressions which showed that they were willing to be educated on this subject. Another significant result of the study is that a great majority of the participants stated that children's rights were not cared about in activities performed at school or in the classroom. Similarly, it was found that the teacher in the study group was did not have enough information and awareness about children's rights before education. It was found that the teacher did not have enough information and awareness about rights that can be addressed as positive status rights and rights of solidarity except some basic rights that can be addressed within negative status rights that children should have. In addition, the teacher stated that students did not have enough awareness and information about their rights; it was extremely necessary and important to teach children's rights to children at early ages; teaching programs and course book contents were not extensive enough about children's rights; there were very limited chances to make activities about children's rights during lessons and he did not consider himself qualified enough to give children's rights education. At this point, children's rights course of action was applied with children's rights story series and activities based on this series. Children's perceptions and awareness development about their rights were monitored through various data resources; the education process was assessed continually with those involved in the research; arrangements were made about the application process; results were found about the developments in children's perceptions and awareness of their rights, about their general assessments of the education process, about their recommendations related with the education process and about problems encountered during the education process. When the results of the education process were examined, it was found that the course of action applied was welcomed positively by the teacher and the students, they enjoyed the lessons during the education, the activities prepared were conducted willingly and as requested and developments were seen in children's perceptions about their rights. When the results of the post-education process were examined, it was found that through the education process with story series, the participants' perceptions and awareness about their rights developed significantly. In this regard, it is thought that making use of literary products during children's rights education process will be an effective approach in developing perception and awareness about children's rights. From this finding, the recommendation that during the children's right education process with reference to the necessity put forward by educational law, stories can be made use of effectively. In addition, it can be recommended to conduct different researches to find out the efficiency of this approach in creating awareness about children's rights. 440

Bu çalışma, Ankara Büyükşehir Belediyesi Çocuk Meclisine kayıtlı öğrencilerin, çocuk haklarına ilişkin algılarının gelişimi ve değişimi ile çocuk meclisinde gerçekleştirilen uygulamalar arasındaki ilişkiyi ortaya koyma amacı ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmaya Ankara Büyükşehir Belediyesi Çocuk Meclisi 2014-2015 dönemi meclis üyesi 68 kız, 58 erkek olmak üzere toplam 126 çocuk katılmıştır. Betimleyici tarama modelinde hazırlanan çalışmada, araştırma problemi doğrultusunda çocuk meclisi üyesi çocuklardan konu ile ilgili nitel ve nicel veriler elde edilmiştir. Araştırma verileri, araştırmacı tarafından hazırlanan ve kişisel bilgi bölümü ile birlikte üç bölümden oluşan 'Çocuk Meclisi Algı Anketi' ile elde edilmiştir. Çocuk Meclisi Algı Anketi' nde yer alan maddelere verilen cevapların ve araştırmaya katılan çocukların demografik özelliklerinin betimlenmesi amacı ile frekans ve yüzde hesaplamaları gerçekleştirilmiştir. Nicel verilerin analizinde, anket maddelerine verilen cevaplar ile değişkenler arasındaki anlamlılık durumlarını belirlemek amacı ile non-parametrik bir test olan Kay-Kare testi kullanılmıştır. Bu istatistik işlemlerin gerçekleştirilmesinde SPSS 15.0 paket programından yararlanılmıştır.Nitel verilerin analizi ise içerik analizi yöntemiyle yapılmıştır. Araştırmanın nicel bulguları incelendiğinde, bazı anket maddelerine verilen cevapların; cinsiyet, anne eğitim durumu, baba eğitim durumu, okul türü ve sınıf düzeyi değişkenlerine göre anlamlı farklılık gösterdikleri görülmüştür. Araştırmanın nitel bulguları incelendiğinde ise; çocuk meclisi uygulamalarının; çocuk haklarına ilişkin bireysel gelişimde, yaşam becerileri gelişiminde ve çocuk haklarına ilişkin kavramsal gelişimde olumlu etkiye sahip olduğu görülmüştür. Ayrıca araştırma sonucunda uygulayıcılara ve diğer araştırmacılara bazı öneriler sunulmuştur. Anahtar Kelimeler: Çocuk, Çocuk Meclisleri, Çocuk Hakları The study aims to reveal the relationship between the perceptual improvement of students who are the members of Ankara Metropolitan Municipality Children Council about children rights and practices conducted in children council. There are 126 child participants as council members from the 2014-2015 period of Ankara Metropolitan Municipality Children Council in total. 68 of these children are female and 58 of them are male. In this study which was prepared with descriptive survey model, qualitative findings and quantitative findings about this subject were obtained from children who are member of children council in the direction of search problem. The study findings were obtained from children council perception survey which was prepared by researcher and has three parts with the part of personal information.Frequency and percent is figured up in order to describe demographic charactes of children who join the research and demographic features of given answers of substances in children council perception survey. In the analysis of quantitative datas Kay-Kare test which is non-parametric test is used in order to determine the significance levels between given answers in the survey and variances SPSS 15.0 packaged software is used in process of statistic.Analysis of qualitative findings is conducted by content analysis method. When quantitative findings of the search is examined, it's clear that answers given to some survey items, have showed meaningful difference in terms of gender, maternal education status, parental education status, school type and class level variables. When qualitative findings of the study is examined it's clear that children council applications has effected positively to personal development about children rights, development of life skills and conceptual development through to children rights. Also some suggestions are submitted to practitioners and other researchers in the end of the study.Key Words: Children, Children Councils, Children Rights 136

Tez (yüksek lisans) -- Ondokuz Mayıs Üniversitesi, 2015 Libra Kayıt No: 84110 …