Search

Bu çalışma 2020 yılında Yalova Atatürk Bahçe Kültürleri Merkez Araştırma Enstitüsü’nde TÜBİTAK tarafından desteklenen 117G002 no.lu “Kışlık Sebze Yetiştiriciliğinde Hat ve Çeşit Geliştirme” isimli projede yer alan havuç gen havuzu geliştirme çalışmaları kapsamında, 10 genotipin yaprak özelliklerinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Türkiye’de havuç yetiştiriciliğinin yaygın olarak yapıldığı illerden (Kahramanmaraş, Hatay) ve yurt dışından (Tacikistan) oluşturulmuş gen havuzu içerisinde sarı, turuncu ve mor havuç tipleri mevcuttur. Söz konusu gen havuzundaki 96 farklı bireyin çıkış oranları ve yaprak özellikleri belirlenirken UPOV ve IPGRI çeşit tanımlama formlarından faydalanılmıştır. Formlarda yer alan çıkış, olgun yaprak sayısı, yaprakta tüylülük, yaprak tipi, yaprakta bölünme, yaprak rengi, yaprak rengi yoğunluğu, yaprak duruşu, yaprak uzunluğu, petiolede antosiyanin varlığı, bitki örtüsü kriterleri incelenerek genotiplerin mevcut durumu ortaya konulmuştur. Genotiplerin olgun yaprak sayıları incelendiğinde değerlerin 6 ile 14 adet arasında değiştiği görülmüştür. Yaprak tipi ile yaprakta bölünmenin paralellik gösterdiği belirlenmiştir. Hatay Moru genotipi olgun yaprak sayısı, yaprak sapında antosiyanin özellikleri bakımından en yüksek değerleri vererek dikkat çekmiştir. Hatay Moru ve Kahramanmaraş genotiplerine ait bireylerde yaprak tüylülüğünün yoğun olduğu, Atatürk Bahçe Kültürleri Merkez Araştırma Enstitüsünde daha önceki çalışmalardan gen havuzuna aktarılan mor tiplerde (Genotip 3, Genotip 11, Genotip 12, Genotip 16, Genotip 20) ise yaprakta tüylülüğün çok az olduğu belirlenmiştir., This study was carried out in order to determine the Leaf characteristics of 10 genotypes within the scope of carrot gene pool Development Studies in the project 117G002 “line and variety development in winter vegetable cultivation” supported by TUBITAK at Atatürk Horticultural Central Research Institute in 2020. In the gene pool obtained from Turkey and abroad, yellow, orange, purple carrot types are available. UPOV and IPGRI variety identification forms were used to determine the morphological characteristics of some existing carrot genotypes in this gene pool. By examining the germination and leaf feature criteria in the forms, (number of mature leaves, leaf hairiness, leaf type, leaf division, leaf color, leaf color density, leaf position, leaf lenght, anthocyanin presence in petiole) similarities and differences between genotypes were revealed. When the mature number of sheets of the genotypes is examined, the values vary from 6 to 14. It is determined that the leaf type and the leaf split are parallel. Hatay Purple genotype has attracted attention by giving the highest values in terms of the number of mature leaves, anthocyanin properties on the petiole. It has been observed that individuals belonging to the Hatay Purple and Kahramanmaraş genotypes have dense leaf hairiness. It was determined that there is very little hairiness on the leaves in purple types transferred to the gene pool from previous studies in Atatürk Horticultural Central Research Institute.

Farklı bölgelerden temin edilen Cucumis melo L. aksesyonlarının morfolojik çeşitliliğinin belirlenmesi amacıyla yapılan bu çalışmada; Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü tescilli çeşitlerinin yanı sıra Denizli, Muğla, Uşak, Manisa, Çanakkale, İzmir, Van gibi Türkiye’nin değişik bölgelerinden 43 kavun populasyon ve çeşidi gözlenmiştir. Toplanan örneklerin tümünün karakterizasyonunda IPGRI ve UPOV deskriptörleri kullanılarak; tohumda 10 adet, fidede 3 adet, bitki gövdesinde 6 adet, yaprakta 16 adet, çiçekte 6 adet, meyvede 37 adet morfolojik gözlemin yanı sıra; 8 adet fenolojik gözlem ile birlikte toplamda 86 özellik incelenmiştir. Morfolojik ve fenolojik veriler, aksesyonlar arasında önemli bir varyasyonun olduğunu göstermiştir. Elde edilen veriler, “Principal Component Analysis” (PCA) ve UPGMA’ ya göre gruplama analizleri (cluster) yapılarak dendrogramlar oluşturulmuştur. Yapılan değerlendirme sonucunda kavun örneklerinin 4 farklı grup oluşturduğu saptanmıştır. This study has been conducted in order to determine the morphological diversity of the Cucumis melo L. landraces, provided from different regions, in addition to the registered varieties of Aegean Agricultural Research Institute.43 melon accesions from different cities of Turkey such as Denizli, Muğla, Uşak, Manisa, Çanakkale, İzmir, Van have been collected and studied by using IPGRI and UPOV descriptors. During these studies 10 traits of seed; 3 traits of seedling; 6 traits of plant; 16 traits of leaf; 6 traits of flower and 37 traits of fruit; together with another 8 phenological traits, a total 86 traits have been observed. Morphological and phenological traits showed significant variation among accessions. By applying cluster analysis according to Principal Component Analysis (PCA) and UPGMA to the acquired data, dendrograms have been formed. Cluster analysis of morphological and phenological characters divided local melon accession into four groups.

Bu çalışmada Afyonkarahisar merkez ilçede geleneksel bağcılık yapılan yerli bağların 2005-2006 ve 2006-2007 sezonundaki incelemeleri sunulmuştur. Bu bağlar daha önce incelemeleri yapılmamış, çoğu yaşlı yok olmaya yüz tutmuş çeşitlerden oluşmaktadır. 2003 yılından beri ön çalışmalar yapılarak belirlenmiş 6 yerli üzüm çeşidi (Veyisoğlu, Kanlı Üzümü, Acıkara Üzüm, Pembe Çavuş, Kara Dirmit, Sarı Emin) incelenmiştir. Bu çeşitler Afyonkarahisar merkez ilçeye bağlı dört lokasyondan (Büyük ve Küçük Kalecik Köyü, Kışlacık Köyü, Sarık Köyü ile Erkmen ve Çakır Köyleri) seçilmişlerdir. Öncelikle meteorolojik ve toprak verimliliği verileri değerlendirilmiştir. Daha sonra bu yerli üzüm çeşitlerinin (Vitis vinifera spp.) ampelografik, kalite ve verim karakteristikleri yanında bu çeşitlerden elde edilen şaraplarda kimyasal ve organoleptik kalite özellikleri , spektrofotometrik ve kolorimetrik renk indeksleri, toplam fenolik madde içerikleri ve troloks eşdeğeri cinsinden antioksidan kapasite özellikleri incelenmiştir. Sonuç olarak, asma, üzüm ve şarap konu başlıkları altında incelenen bu altı yerel üzüm çeşidinin, değerli, önemli ve korunmaya değer genetik kaynaklar oldukları tespit edilmiştir.