Search

Cerrahi bir girişim ile ana venöz yapılara yerleştirilen, cilt altı rezervuarları ile kapalı bir sistem olan port kateterler çocuk hastalarda uzun süreli intravenöz tedavi ihtiyaçlarını karşılamak üzere giderek artan sıklıkta kullanılmaktadır. Nadir olarak görülen, vasküler erozyon ile gelişen, kateterin bulunduğu venin plevral veya perikardiyal alana açılması ile oluşan venobronşial fistüller, geç dönem port kateter komplikasyonları arasında yer almaktadır. Bu çalışmada, hemoptizi gibi sonuçlara yol açabilen, port kateter çekilmesi işlemini zorlaştıran, bu özellikleri ile hayati risk içeren bir komplikasyon olan venobronşial fistüllü bir olguyu sunmayı amaçladık., Port catheters, which are a closed system with subcutaneous reservoirs, placed in the main venous structures with a surgical intervention, are increasingly used in pediatric patients to meet the long-term intravenous treatment needs. Venobronchial fistula, which is rarely seen, developed with vascular erosion and caused by opening the vein where the catheter is located to the pleural or pericardial area, is among the late stage port catheter complications. In this study, we aimed to present a case with venobronchial fistula, which can lead to consequences such as hemoptysis, complicates the port catheter removal procedure, and is a life-threatening complication with these features.

Arteriovenöz malformasyonlar intrakraniyal vasküler yapıların gelişimsel anomalileridir. Bunlar çoğu hastada intrakranial kanama ve epilepsiye neden olma potansiyeline sahip serebrovasküler malformasyonların en tehlikelisidir. Erkek ve kadınlarda eşit oranlarda görülürler. Yaygın olarak ikinci ve üçüncü dekadlarda bulguları ortaya çıkar. Etkilenen birçok insan yaşam boyu asemptomatik kalabilir. Bu olgu sunumunda, erken yaşta bulgu vermesi nadir olan arteriovenöz malformasyonun en önemli komplikasyonu olan serebral kanama ile başvuran 17 yaşındaki çocuk vaka sunulmuştur., Arteriovenous malformations are developmental anomalies of intracranial vascular structures. These are the most dangerous ones of cerebrovascular malformations that have the potential to cause intracranial hemorrhage and epilepsy in most patients. They are seen equally in men and women. Symptoms occur commonly in the second and third decades. Many affected people may remain asymptomatic for life. In this case report, a 17-year-old boy who presented with cerebral hemorrhage, which is the most important complication of arteriovenous malformation and rarely manifested at an early age, is presented.

Aim: The mostcommon cause of acute epidural hematoma (AEH) is parietotemporal bone fracturesdue to injury of the arteria meningea media. In this study, we aimed toinvestigate the factors affecting prognosis in patients operated with thediagnosis of acute epidural hematoma in our clinic. Methods: Between 2007 and2018, eighty-nine patients who were diagnosed as AEH in the Department ofNeurosurgery, Faculty of Medicine, Mersin University were included in thestudy. Patients were divided into groups according to the age, initial Glasgowcoma scale (GCS), neurological findings, location, extent and operation of AEH.The findings were compared according to mortality, morbidity, intensive careand discharge period. Results: Seventy-five of the patients weremale, 14 were female and the mean age was 25.7 years. The most commonlocalization of the hematoma was parietotemporal region in 31 (34.8%)patients.The hematoma was evacuated by craniotomy in 59 (66.3%) patients whilecraniectomy was done in 30 (33%) patients for treatment. The worst clinicaloutcomes were found in patients with GCS 8 and below after arrival. Thecomplications (44;0%) and mortality rates (52,0%) were found to be high in thosepatients and the mean hospitilization period was found as 18.3 days. Conclusion: Early diagnosis andtreatment, the presence of high GCS, age less than 18 years and hematomathickness less than 20 mm were found to be associated with good prognosis,while temporal location of the hematoma was predicted to be associated withpoor prognosis., Amaç: Akut epidural hematom(AEH) kafa travması sonrası sıklıklatemporoparietal kemik kırıkları nedeni ile arteria meningea medianınyaralanması sonucu görülmektedir. Bu çalışmada, kliğimizde akut epiduralhematom tanısı konularak opere edilen hastalarda, prognozu etkileyenfaktörlerin araştırılması amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışmaya, 2007-2018yılları arasında Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Beyin ve Sinir CerrahisiAnabilim Dalı’nda AEH tanısı alarak cerrahi yöntemle tedavi edilen 89 hastadahil edilmiştir. Hastalar yaşgrupları, geliş Glasgow koma skalası (GKS), nörolojik bulguları, AEH’nin yeri,genişliği ve yapılan operasyon şekline göre gruplara ayrılmıştır. Hastalardamortalite, morbidite, yoğun bakım ve hastane kalış sürelerine göre prognozkriterleri belirlenmeye çalışılmıştır. Bulgular:Hastaların 75’i erkek, 14’ü kadın olup, ortalama yaş 25.7 olarak tespitedildi. Hastalarda görülen en sık başvuru bulgusu şuur değişikliği idi (%66.9).Hematomun en sık görüldüğü lokalizasyon 31 (%34.8) hastada parietotemporalbölge olarak saptandı. Ellidokuz (%66.3) hastada kraniyotomi ile hematomboşaltılırken, 30 (%33.0) hastadakraniektomi ile hematom boşaltıldı. En kötü klinik sonuçlar geliş GKS’si 8 vealtında olan hastalarda tespit edilmiştir. Bu hastalarda komplikasyon (%44.0),mortalite (%52.0) oranı oldukça yüksek ve hastanede yatış sürelerinin (ortalama18.3 gün) uzun olduğu saptanmıştır. Hematom kalınlığı 20 mm üzerinde olanhastalarda komplikasyon ve mortalite oranı yüksek bulunmuştur. Sonuç: AEH’de erken tanı ve tedavininyanısıra geliş GKS’sinin yüksek olması, hastanın yaşının 18’den daha küçükolması ve hematom kalınlığının 20 mm’den küçük olması iyi prognozla ilişkiliolarak tespit edilmişken, hematomun temporal bölgede yer almasının kötüprognozla ilişkili olabileceği öngörülmüştür.

Objective: Diffusion weighted imaging (DWI) is a functional magnetic resonance imaging (MRI) technique that explores the random motion of water molecules in the body. Although DWI has been widely applied in the evaluation of intracranial disorders, there is growing interest for its use in detection and characterization of abdominal masses. In this study, the efficiency of DWI in distinguishing benign adrenal focal lesions from malignant ones is investigated. Material and Methods: Sixty six adrenal focal lesions in 56 patients were included in the study. The lesions were characterized with dynamic adrenal computed tomography and/or adrenal MRI if there was not a histopathological result or radiological follow up. DWI was performed for these lesions and apparent diffusion coefficient (ADC) values were measured by using three different b values (b=500 sec/mm2, b=750 sec/mm2, b=1000 sec/mm2). Results: The mean ADC values of 39 benign lesions were 1.54 x 10-3 mm2/sec for b=500 sec/mm2, 1.01x 10-3 mm2/sec for b=750 sec/mm2 and 0.77 x 10-3 mm2/sec for b=1000 sec/mm2. The mean ADC values of 27 malignant lesions were found to be 1.69x 10-3 mm2/sec, 1.14 x 10-3 mm2/sec and 0.86 x 10-3 mm2/sec for b=500 sec/mm2, b=750 sec/mm2, b=1000 sec/mm2, respectively. There was not any statistically significant difference between ADC values of benign and malignant lesions for all three b values (p, Amaç: Difüzyon ağırlıklı görüntüleme (DAG) vücuttaki su moleküllerinin rastgele hareketlerini inceleyen bir fonksiyonel manyetik rezonans görüntüleme (MRG) tekniğidir. DAG intrakranial bozuklukların değerlendirilmesinde yaygın bir şekilde kullanılmasına rağmen, abdominal kitlelerin tespiti ve karakterizasyonunda kullanılmasına artan bir ilgi vardır. Bu çalışmada DAG"nin benign adrenal lezyonları malign olanlardan ayrımındaki yeterliliği araştırılmıştır. Materyal ve metod: Elli altı hastadaki 66 fokal adrenal lezyon çalışmaya dahil edildi. Histopatolojik sonucu veya radyolojik takibi olmayan lezyonlar dinamik adrenal bilgisayarlı tomografi ve/veya adrenal MRG ile karakterize edildi. Bu lezyonlar için DAG yapıldı ve üç farklı b değeri kullanılarak (b=500 s/mm2, b=750 s/mm2, b=1000 s/mm2) apparent diffusion coefficient (ADC) değerleri ölçüldü. Bulgular: Otuz dokuz benign lezyonun ortalama ADC değerleri b=500 s/mm2 için 1.54 x 10-3 mm2/s , b=750 s/mm2 için 1.01x 10-3 mm2/s ve b=1000 s/mm2 için 0.77 x 10-3 mm2/s ölçüldü. Yirmi yedi malign lezyonun ortalama ADC değerleri b=500 s/mm2, b=750 s/mm2 ve b=1000 s/mm2 için sırasıyla 1.69x 10-3 mm2/s, 1.14 x 10-3 mm2/s ve 0.86 x 10-3 mm2/s olarak tespit edildi. Her üç b değeri için benign ve malign lezyonların ADC değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu (p