Search

Tez çalışmasında, Ankara Üniversitesi Fen Fakültesi Biyoloji Bölümü Biyoteknoloji Araştırma Laboratuvarı, Kültür Koleksiyonu'ndan sağlanan bir filamentli fungus (Aspergillus versicolor) ve bir maya (Kluveyromyces marxianus) lityum(I) gideriminde biyosorbent olarak kullanılmıştır. En yüksek biyosorpsiyon veriminin elde edilmesi amacıyla pH (3-10), başlangıç lityum(I) konsantrasyonu (2.5-20 mg/L), yabancı iyon ilavesi (20 mg/L Mg+2 ve 40 mg/L Na+) ve biyosorbent konsantrasyonu (1-2 g/L) gibi parametreler optimize edilmiştir.Denemeler sonunda, A. versicolor ve K. marxianus biyokütlelerinin en yüksek lityum(I) giderimini pH 9'da gerçekleştirdiği görülmüştür. Kullanılan her iki biyosorbent için de artan lityum(I) konsantrasyonları biyogiderimi olumsuz yönde etkilemiştir. En yüksek biyogiderim, en düşük başlangıç lityum(I) konsantrasyonunda A. versicolor için %17.4 olarak bulunmuştur. Aynı koşullarda K. marxianus için en düşük konsantrasyonda %21.7 oranında biyosorpsiyon gerçekleştirmiştir. Biyosorbentlerin konsantrasyonları 2 g/L olduğunda A. versicolor için lityum(I) biyogiderimi %18.5, K. marxianus için ise %23.6 değerine ulaşılmıştır. Çözelti içine ilave edilen yabancı iyonların lityum(I) giderimi üzerinde olumsuz bir etki göstermediği görülmüştür.Yapılan deneyler için, adsorpsiyon dengesinin matematiksel olarak tanımlanmasında Langmuir ve Freundlich adsorpsiyon modelleri kullanılmış, model sabitleri hesaplanarak adsorpsiyon dengesinin her iki adsorpsiyon modeline de uyduğu belirlenmiştir.Deneylerden elde edilen sonuçlar, A. versicolor ve K. marxianus biyokütlelerinin, son yıllarda kullanımı giderek artan lityum(I) biyogideriminde önemli bir potansiyele sahip olduğunu göstermiştir. In the thesis, a filamentous fungus (Aspergillus versicolor) and a yeast (Kluyveromyces marxianus) obtained from the Culture Collection of Ankara University, Biology Department, Biotechnology Research Laboratory were used as biosorbent in the removal of lithium(I). In order to obtain the highest biosorption efficiency, parameters such as pH (3-10), initial lithium concentration (2.5-20 mg/L), foreign ion addition (20 mg/L Mg+2 ve 40 mg/L Na+) and biosorbent concentration (1-2 g/L) were optimized.At the end of the experiments, the highest lithium(I) removal for A. versicolor and K. marxianus biomass was observed at pH 9. Increased lithium(I) concentrations had a negative effect on removal for both biosorbents. The highest the bioremoval was found as 17.4% for A. versicolor at the lowest initial lithium(I) concentration. In the same conditions, K. marxianus showed 21.7% biosorption yield at the lowest lithium(I) concentration. When the concentrations of biosorbents were 2 g/L, the lithium(I) removal for A. versicolor was 18.5%, while this value was 23.6% for K. marxianus. It has been found that foreign ions do not have a negative effect on lithium(I) removal.For this study, Langmuir and Freundlich adsorption models were shown to describe the adsorption equilibrium of mathematically, the model constants were calculated and the adsorption balance was matched to both adsorption models.According to the results obtained from these experiments, the biomass of A. versicolor and K. marxianus have a good potential for use in biosorption of lithium(I) which has increasing usage in recent years. 86

Bu tez çalışmasında; uzun yıllardır çevreyi tehdit eden bakır (Cu +2 ) ağır metalininmayalarla olan biyogiderimine surfaktanların etkisi araştırılmıştır. Bu araştırma için 12farklı maya izolatının Cu +2 giderim kapasiteleri belirlenmiştir. En yüksek bakır giderimkapasitesi, 5 numaralı maya izolatında, 25 ppm Cu +2 eklenmiş besiyerinde üçüncü günde% 82.7 olarak bulunmuştur. En yüksek Cu +2 giderim kapasitesine sahip maya izolatınıngenetik tiplendirilmesi yapılmış ve Kluyveromyces marxianus olduğu anlaşılmıştır.Seçilen maya ile yapılan biyoakümülsayon çalışmalarında, Cu +2 başlangıçkonsantrasyonu, surfaktan çeşitleri ve konsantrasyonları ve inkübasyon süresi gibideğişkenlerin etkileri incelenmiştir. Bu deneyler sonucunda, 0.1 mM SDS varlığında, 25ppm Cu +2 içeren besiyerinde, K. marxianus, % 97.6 Cu +2 giderimi yapmıştır.Biyosorpsiyon çalışmalarında ise yine seçilmiş mayanın giderim kapasitesi ile SDSvarlığı, Cu +2 başlangıç konsantrasyonu, pH ve zaman değişkenleri arasındaki bağıntıaraştırılmıştır. Biyosorpsiyon çalışmaları sonunda 0.1 mM SDS varlığında, 25 ppm Cu +2içeren, pH 9 olan ortamda % 70.7 Cu +2 giderimi gözlenmiştir. Tüm bu deneylersonunda, mayaların biyogiderimde başarılı organizmalar olduğu ve anyoniksurfaktanların biyogiderim kapasitelerini arttırdığı ortaya konulmuştur. In this dissertation thesis, the effects of surfactants on the yeast mediated bioremoval ofcopper (Cu +2 ) heavy metals, which has been threatening the environment for many years,was investigated. Cu +2 removal capacities of 12 different yeast isolates were determinedfor this study. The highest copper removal capasity was found in yeast isolate number 5,at the third day % 82.7 in the medium supplemented with 25 ppm Cu +2 . The geneticidentification of the yeast isolate with the highest Cu +2 removal capacity was made andas a result, the yeast isolate was found to be Kluyveromyces marxianus. In thebioaccumulation studies, the effects of variables such as initial concentrations of Cu +2 ,surfactant types and concentrations, and the incubation time were investigated with theselected yeast. As a result of these experiments, in the medium containing 0.1 mM SDSand 25 ppm Cu +2 , K. marxianus achieved % 97.6 Cu +2 bioremoval. On the other hand, inthe biosorption studies, The relationship between the Cu +2 removal capacity of theselected yeast and the variables including the presence of SDS, the initial concentrationsof Cu +2 , pH and time were revealed. As a result of these biosorption studies, % 70.7 Cu +2bioremoval was observed in the medium containing 0.1 mM SDS and 25 ppm Cu +2 atpH 9. In the light of these results. it was concluded that yeasts are successful organismsat bioremoval and the anionic surfactants increase its bioremoval capacity in general. 101

The aim of this investigation was to optimize immobilization conditions to entrap Kluyveromyces marxianus DBKKUY-103 during ethanol fermentation from sweet sorghum juice using a response surface methodology. The effects and interactions of variables involved in cell entrapment using polyvinyl alcohol and sodium alginate were studied through a fractional factorial design. The results suggested that the primary variables involved in cell entrapment that significantly affected ethanol fermentation were sodium sulfate concentration, polyvinyl alcohol, and sodium alginate contents (P < 0.01). Subsequently, these variables were optimized for the preparation of cell entrapment based on response surface methodology and using central composite design. The results indicate that cell entrapment can achieve an ethanol concentration of 81.56 g L-1 under the following optimal conditions: bead gel diameter of 4.0 mm, calcium chloride concentration of 0.3 M, polyvinyl alcohol content of 10.09% (w v-1), sodium alginate content of 3.39% (w v-1), and sodium sulfate concentration of 0.44 M. Furthermore, statistical analysis of the model reveals that it adequately fit the experimental data (P < 0.01, R2 = 0.9879). Therefore, this model can be used to efficiently prepare entrapped cells for ethanol production.

Aim: Antifungal susceptibility testing may be an important aid in the treatment of patients with life threatening yeast infections. The aim of this study was to determine the susceptibility of Candida isolates obtained from clinical specimens to the antifungal agents amphotericin B and fluconazole, which are frequently used in our clinical practice. Materials and methods: Susceptibility to antifungal agents was investigated using the Etest (AB Biodisk, Solna, Sweden) and the reference broth macrodilution susceptibility test (CLSI M27-A2). The MICs obtained with each of the methods were read after 24 h and 48 h of incubation. Results: Overall agreement rates within +/- 1 dilution between the 2 methods were 86.7% (24 h) and 94.1% (48 h) for amphotericin B, and 85.5% (24 h) and 73.3% (48 h) for fluconazole. All C. albicans, C. pelliculosa, C. glabrata, and C. kefyr isolates were inhibited by

YÖK Tez ID: 343986 Bu çalışmada modifiye edilmiş karboksimetilselüloz etanol üretimi için yeni bir destek materyali olarak kullanıldı. Yeni destek materyali olarak karboksimetilselüloz (CMC) ile N-vinil-2-pirolidonun (NVP) farklı aşılama yüzdelerinde aşı kopolimerleri hazırlandı. Bu kopolimerlerden çapraz bağlanarak oluşturulan küreler element analizi, Fourier transform infrared spektroskopisi (FTIR), termogravimetrik analiz (TGA), taramalı elektron mikroskobu (SEM) ve şişme deneyleri ile karakterize edildi.Saccharomyces cerevisiae, Saccharomyces bayanus ve Kluyveromyces marxianus mayaları etanol fermantasyonu için, karboksimetilselüloz-aşı-poli(N-vinil-2-pirolidon) (CMC-aşı-PVP) aşı kopolimerlerine hapsetme yoluyla tutuklandı. Etanol üretimi üzerine aşılama yüzdesinin, başlangıç glikoz derişiminin ve çapraz bağlayıcı derişiminin etkisi araştırıldı. Ayrıca S. cerevisiae, S. bayanus ve K. marxianus mayaları tutuklanmış kürelerin tekrar kullanılabilirlikleri araştırıldı ve S. cerevisiae tutuklanmış kürelerin 4 kez, S. bayanus tutuklanmış kürelerin 7 kez ve K. marxianus tutuklanmış kürelerin 6 kez aktifliklerini kaybetmeden tekrar kullanılabilecekleri bulundu. Etanol üretim miktarları S. cerevisiae, S. bayanus ve K. marxianus için sırasıyla 59,3, 46,88 ve 42,54 g/L olduğu tespit edildi. En yüksek etanol üretim hızı ise S. cerevisiae, S. bayanus ve K. marxianus için sırasıyla 2,25, 8,23 ve 2,89 g/Lsaat olarak bulundu. Bu sonuçlar, maya tutuklanması için önerilen bu metodun endüstriyel uygulamalardaki etanol üretim proseslerinde kullanılma potansiyeli olduğunu göstermektedir. In this work, modified carboxymethylcellulose (CMC) was used as a new support material for production of ethanol. Crosslinked graft copolymers of CMC with N-vinyl-2-pyrrolidone (NVP) were prepared in different grafting yields as new support material. The beads which formed by crosslinked of these copolymers were characterized by means of elemental analysis, Fourier transform infrared spectroscopy (FTIR), thermogravimetric analysis (TGA), scanning electron microscope (SEM) and swelling experiment.Saccharomyces cerevisiae, Saccharomyces bayanus and Kluyveromyces marxianus were immobilized using entrapment method in the graft copolymers of carboxymethylcellulose-g-poly-vinyl-2-pyrrolidone (CMC-g-PVP) for ethanol fermentation. The effects of grafting yield, initial glucose concentration and crosslinker concentration on the yield of ethanol process was investigated. In addition, reusability of the immobilized yeasts was investigated and found that the materials can be used four times for S. cerevisiae, seven times for S. bayanus and six times for K. marxianus without losing their activity. Ethanol production was found 59.3, 46.88 and 42.54 g/L for S. cerevisiae, S. bayanus and K. marxianus, respectively. The highest ethanol productivity was found 2.25, 8.23 and 2.89 g/Lh for S. cerevisiae, S. bayanus and K. marxianus, respectively. The results pointed out that the proposed method for immobilization of yeast has potential in industrial applications for ethanol process.