Search

Wood material, which contains moisture due to its structure, needs dryness from 19% to 5% depending on the place of use. Because dryness brings with it many advantages, from mechanical strength to stability, from surface treatments to natural strength, and these advantages are much more prominent in structural wood. However, there are additional requirements to consider since wood is an engineering material. For example, some of these issues include functional differences of layered materials such as CLT and GLULAM, which were developed together with solid wood with the development of technology, and moisture demands depending on the place of use. Because the moisture content expectations of wood-based materials are different based on indoor, semi-indoor, semi-outdoor, and outdoor use. In addition, although it is stated in standards such as TS, EN, ISO, and Eurocode 5, if the material is not sufficiently mastered, there may be confusion about the type of wood product, concepts, and dimensions to be selected in the building. For this reason, it can be said that forest industry engineers should work together with civil engineers and architects in wooden structure designs. Additionally, it is essential to correct the terminology mistakes that have taken place in the industry and to reveal the quality class and dimensions, as well as the degree of dryness, while giving the tag of wooden products at this point. In this study, while clarifying all these issues, the technical truths about the structural wood and moisture relations, which are the main subject of the sustainable use of wood in the building, are emphasized., Yapısı nedeniyle bünyesinde rutubet bulunduran ağaç malzeme (ahşap), kullanım yerine bağlı olarak %19’dan %5’e kadar inen kuruluğa ihtiyaç gösterir. Çünkü kuruluk, mekanik dayanımdan stabiliteye, yüzey işlemlerinden doğal dayanıma kadar birçok avantajı beraberinde getirmekte ve bu avantajlar yapısal ahşapta çok daha öne çıkmaktadır. Ancak ahşap bir mühendislik malzemesi olduğundan, dikkat edilmesi gereken ilave hususlar da bulunmaktadır. Örneğin teknolojinin gelişmesiyle masif ahşapla birlikte geliştirilen CLT, Glulam gibi tabakalı malzemelerin fonksiyonel farklılıkları ve kullanım yerine bağlı nem istekleri bu hususlardan bazılarıdır. Zira ahşap esaslı malzemelerin yapıda iç mekân, yarı iç - yarı dış ve dış mekân kullanımına dayalı nem beklentileri farklıdır. Ayrıca, TS, EN, ISO, Eurocode 5 gibi standartlarda belirtilse de malzemeye yeterince hâkim olunmadığı takdirde, yapıda seçilecek ahşap ürün türü, kavramlar ve ölçülerde karışıklıklar yaşanabilmektedir. Bu sebeple ahşap yapı tasarımlarında, inşaat mühendisi ve mimarlarla orman endüstri mühendislerinin ortak çalışması gerektiği söylenebilir. Bunun dışında, oluşan sektörel boşlukta yer bulmuş terminoloji yanlışlarının da düzeltilmesi, bu noktada ahşap ürünlerin künyesi verilirken kalite sınıfı ve ebatlarıyla birlikte kuruluk derecesinin de ortaya konması elzemdir. Bu çalışmayla, dikkat çekilen tüm bu konulara açıklık getirilirken ahşabın sürdürülebilir kullanımının esas öznesi olan ahşap-rutubet ilişkilerine dair teknik doğrular vurgulanmıştır.

Mobilya üretiminde ahşap ve ahşap benzeri ürünlerin özellikle işleme sonrası kaliteli bir yüzeye sahip olması gerek üretim esnasında gerekse sonrasında istenilen bir özelliktir. Mobilya ve ağaç işleri sektöründe kaliteyi belirleyen unsurların en önemlisi yüzey kalitesi olarak düşünülmektedir. Ağaç işleri ve mobilya sektöründe yüzey kalitesinin her açıdan önemli olduğu göz önüne alındığında, bu çalışmada, sektörde sıklıkla kullanılan Doğu kayını (Fagus orientalis Lipsky) ve Anadolu kestanesi (Castenia sativa Mill)’den hazırlanan numuneler üzerinde CNC işleme parametrelerinin yüzey kalitesi üzerine etkileri incelenmiştir. Yapılan işleme deneylerinde 3 farklı devir sayısı (8000, 12000, 16000 dev/dak), 3 farklı ilerleme hızı (1000, 1500, 2000 mm/dak), iki farklı kesici ve iki farklı işleme katman sayısı (3 ve 4) kullanılmıştır. İşleme performansını değerlendirmek için Ra ve Rz pürüzlülük sonuçları değerlendirme kriteri olarak belirlenmiştir. Kayın numunelerde zemin yüzeyde liflere dik yapılan ölçümlerde en düşük ortalama pürüzlülük (Ra) değeri 3 katmanlı işlemede 16000 dev/dak devir sayısında 1000 mm/dak ilerleme hızında ve 1 nolu kesici tipinde 2,838 μm olarak elde edilmiştir. Yan yüzeylerde ise en düşük değer diğer faktörler aynı 2 nolu kesici tipinde 1,841 μm olarak elde edilmiştir. Genel olarak sonuçlar değerlendirildiğinde işleme derinliği arttıkça yüzey pürüzlülüğünde artış görülmüştür. Kesici devir sayısındaki artış belli bir yere kadar pürüzlülük değerinde iyileşme gösterirken daha fazla artması pürüzlü yüzeyler oluşturmuştur. Kesici ilerleme hızı artıkça pürüzlülükte doğrusal olarak artış göstermiştir. Kesici takımlardaki kesme kenar sayısının artması durumunda işlenen yüzeylerin pürüzlülük değerlerinde düşüş görülmüştür., In furniture production, having a quality surface of wood and wood like products especially after processing is a desired feature both during and after production. In furniture and woodworking sector, surface quality is considered as the most important factor determining quality. In this study, the effects of CNC machining parameters on the surface quality of samples prepared from Eastern beech (Fagus orientalis Lipsky) and Anatolian chestnut (Castenia sativa Mill), which are frequently used in the sector, were examined. Determining the most suitable processing parameters has been determined as the priority target. 3 different speeds (8000, 12000, 16000 rpm), 3 different feed rates (1000, 1500, 2000 mm/min), two different cutter and two different processing layers (3 and 4) were used in the machining experiments. In order to evaluate the machining performance, Ra and Rz roughness results were determined as the evaluation criteria. The lowest average roughness (Ra) value was obtained in 3 layer processing,1000 mm/min feed rate at 16000 rpm 2,838 mm in cutter type 1 for measurements perpendicular to the fibers on vi grand surfaces of beech samples. The lowest values on the side surfaces were obtained as 1,841 mm in the same cutter type 2 as other factor. In general, when the results are evaluated, it has been seen that surface roughness increased as the machining depth increased. When the increase in the cutting speed shows an improvement in the roughness value up to a certain point, further increase has created rough surface. As the cutter feedrate increased, the roughness showed an increase linearly. When the number of cutting edges increases, a decrease has been seen in the roughness values of the machined surfaces.