Search

Age discrimination is defined as “discrimination based on the age of the person” and is the lastaccepted form of discrimination among discrimination types. According to WHO's GlobalReport on Ageism, Age is one of the first things we notice about other people. Agediscrimination is seen in different societies and cultures, from social relations to occupationalfields. Age discrimination is seen in theater, where body and performance are at the forefront,noticed in both play texts and theater practices. The purpose of this paper is to research whetherthose working in the field of theater in Turkey are exposed to this type of discrimination. Thisstudy was designed with a mixed method aiming to collect qualitative and quantitative data asdescriptive research. 126 theater artists (actors, playwrights, directors, dramaturgs, designers)participated in the research online with the snowball technique. The data were collected inapproximately 24 hours with a form consisting of three demographic, three qualitative and twoquantitative questions. The findings of the research show that 35% (f=44) of the theater artistsare exposed to discrimination because of their age. The fact that 61% (f=27) of these people arewomen suggests that women are more exposed to age discrimination. Participants also statedreasons such as the lack of role scales for different ages, being ignored due to their age, anddecreased physical competence as a form of prejudice and discrimination. This first researchconducted in Turkey also shows that age discrimination is an issue that needs to be emphasizedand studied with its various dimensions.

Arendt ve Kant arasındaki ilişki genellikle Arendt’in 1970’de New School’da verdiği derslerden derlenen Kant’ın Siyaset Felsefesi Üzerine Dersler’ine odaklanarak ele alınır ve Kant ile bağlantısı Arendt’in bu derslerde referans verdiği üzere Yargıgücünün Eleştirisi (Kritik der Urteilskraft) merkezinde değerlendirilir. Ancak Arendt üzerindeki Kant etkisinin izleri, burada olgunlaşmış düşünceleri de kapsayacak şekilde çok daha erken dönemden itibaren sürülebilir. Sistematik bir bütünlük arz etmese ve anlaşılması zaman zaman güç de olsa Arendt’in, Kant’ı bir milat olarak gördüğü ve transendental felsefenin temel ilkelerinin önemini teslim ettiği görülür. Arendt için Kant felsefe tarihinin en önemli dönüşümlerinden biri olan varlık ve düşünme arasındaki doğrudan bağlantıyı kaldırmış, dolayısıyla felsefenin Platoncu bir yaklaşımla ayrıcalıklı insanların tekelinde salt bir düşünme faaliyeti olarak algılanmasını değiştirmiş, ayrıca seküler bir biçimde “şimdi” ve “burada” olana ilişkin politik yargıda bulunabilmenin imkanını ortaya çıkarabilecek temelleri atmıştır. Bu temellerin açığa çıkarılmasında Arendt, yüzünü güzele ilişkin reflektif yargılarda betimlendiği şekliyle Kant’ın yargıgücüne dönmüştür. Arendt’te yargıgücü, yirminci yüzyılda dehşet verici boyutlara ulaşan bir mefhum olan “kötülüğün sıradanlığını” anlamada hem neden tespitini kolaylaştıran hem bir çözüm sunan bir yeti olarak öne çıkar. Aynı zamanda yargı yetisi insanı deterministik bağlantılarla ele almama ve eylemlerdeki sorumluluğun ehliyetinin taşınması anlamında da önemli bir noktada durur. Ancak yargıgücü verili ve belirlenmiş, nesnel bir yapıya sahip olmadığı için gelişmesi toplumsal iletişimi ve deneyimi gerektirir. Bu da ancak düşüncelerin kamusal alanda dolaşıma girebildiği bir özgürlük ortamı ile mümkündür. Bu çalışmada Arendt ve Kant arasındaki ilişki açığa çıkarılarak, Arendt’in bir hata tespiti olarak “düşünme”nin politika alanında yetersizliği ve tikel eğilimlerin düşünmenin önüne geçmesiyle ortaya çıkan bir olgu olan kötülük problemine yargıgücü merkezli çözüm önerisi ele alınacaktır. Arendt’in yaklaşımının Kantçı kökenleri ortaya konularak Arendt’in siyaset felsefesi yorumunun Kant felsefesi ilkelerine bağlı olmasının yanı sıra yaratıcı bir yorum olduğu ileri sürülecektir. On the relationship between Arendt and Kant, scholars generally focus on Kant's Lectures on Political Philosophy, a compilation from the lectures Arendt gave at the New School in 1970. Here Arendt focuses on a reading of the Critique of the Power of Judgment from a political perspective. However, Kant's influence on Arendt can be traced back to a much earlier period and it is spread through different works including the ideas that become manifest in the Lectures. Although Arendt does not present a systematic integrity and her writing is sometimes difficult to understand, she sees Kant as a milestone in her writings and acknowledges the importance of the basic principles of transcendental philosophy. For Arendt, Kant breaks the direct link between being and thinking, which is one of the most important transformations in the history of philosophy, and thus, he lays the foundations of the possibility of considering philosophy from a non-Platonic perspective that holds philosophy as a mere thinking activity in the monopoly of some privileged persons. In revealing these foundations, Arendt turns to Kant's reflective judgments. In Arendt, the power of judgment comes to the fore as an ability that both facilitates the determination of the cause and offers a solution to the problem of "banality of evil", a notion that reached terrifying dimensions in the twentieth century. At the same time, the ability to judge stands at an important point in terms of not considering people in deterministic relations and giving them the responsibility of their own actions. Yet, as the power of judgment does not have a given, determined, objective structure, its development requires social communication and experience, which finds its possibility in a free environment where thoughts can circulate in the public sphere. In this article, I illustrate the relationship between Arendt and Kant by taking the power of judgment as a central element to the possible solution of the problems of politics. By revealing the Kantian origins of Arendt's approach, I argue that Arendt's political philosophy is a creative interpretation besides being a faithful reading of Kant's philosophy.

Beslenme; yaşamın sürdürülmesi, büyüme gelişme ve sağlığın korunması için gerekli olan besin öğelerinin vücuda alınarak kullanılmasıdır. İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi’nde de beslenme hakkı tanımlanmakta, her insanın sağlığını ve refahını temin edecek yeterli gıdaya ulaşmaya hakkı olduğu vurgulanmaktadır. Devletlerin gıda hakkına saygı duyması, gıda hakkını koruması ve yerine getirmesi gibi yükümlülükleri bulunmakta ve hapishanelerde yaşayan mahpusları da kapsamaktadır. Savunmasız ve sosyal açıdan dezavantajlı insanlar (örneğin, hapishanelerde veya gözaltında olanlar) sağlıksız beslenme uygulamalarına maruz kalma riskleri daha yüksektir. Bu yazının amacı, mahpusların hapishane koşullarında yaşamak durumunda kaldıkları gıdaya erişim sorunlarının dünyada ve Türkiye’deki durumunu incelemek ve Türkiye’de uygulanan politikaları tartışmaktır. Nutrition; It is the use of nutrients necessary for the continuation of life, growth, development and protection of health. The right to food is defined in the Universal Declaration of Human Rights, and it is emphasized that every person has the right to reach enough food to ensure his health and well-being. States have obligations to respect the right to food, to protect and fulfill the right to food, and this includes prisoners living in prisons. Vulnerable and socially disadvantaged people (for example, those in prisons or detention) are at higher risk of exposure to unhealthy dietary practices. The aim of this article is to examine the situation in the world and in Turkey of the problems of access to food, which prisoners have to live in prison conditions, and to discuss the policies implemented in Turkey.

BackgroundSame day discharge (SDD) following chronic total occlusion (CTO) percutaneous coronary intervention (PCI) has received limited study. MethodsWe evaluated the clinical, angiographic, and procedural characteristics of patients discharged the same day versus those kept for overnight observation in the Prospective Global Registry for the Study of Chronic Total Occlusion Intervention (PROGRESS-CTO, NCT02061436). ResultsOf the 7181 patients who underwent CTO PCI, 943 (13%) had SDD. The SDD rate increased from 3% in 2015 to 21% in 2022. Patients with SDD were less likely to have a history of heart failure (21% vs. 26%, p = 0.005), chronic lung disease (10% vs. 15%, p = 0.001), or anemia (12% vs. 19%, p < 0.001). Technical success (87% vs. 88%, p = 0.289) was similar, but in-hospital major adverse cardiovascular events (0.0% vs. 0.4%, p = 0.041) were lower in SDD. In multivariable logistic regression analysis, prior myocardial infarction odds ratio (OR): 0.71 (95% confidence interval [CI]: 0.59-0.87, p = 0.001), chronic lung disease OR: 0.64 (95% CI: 0.47-0.88, p = 0.006), and increasing procedure time OR: 0.93 (95% CI: 0.91-0.95, p < 0.001, per 10-min increase) were associated with overnight observation, while radial-only access OR: 2.45 (95% CI: 2.03-2.96, p < 0.001) had the strongest association with SDD. In the SDD, 2 (0.4%) of 514 patients were readmitted, due to retroperitoneal bleeding (n = 1) and ischemic stroke (n = 1). ConclusionThe overall frequency of SDD after CTO PCI was 13% and has been increasing over time. SDD is feasible in select patients following CTO PCI, and radial-only access had the strongest association with SDD.

Aile planlamasını, ailelerin sağlığını ve refahını daha iyiye götürerek ülkenin sosyo-ekonomik gelişimine katkıda bulunmak için kişiler ve çiftler tarafından benimsenen düşünce ve yaşam şeklidir. İnfertiliteye yönelik tedavileri de kapsar. Bu araştırma Süleyman Demirel Üniversitesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Polikliniğine başvuran kadınların, gebeliği önleyici yöntem kullanımı ve ilgili etmenlerin ilişkisini belirlemek amacıyla yapılmış kesitsel bir araştırmadır. Araştırma 01.07.2012 ve 31.12.2012 tarihleri arasında yürütülmüştür. Veriler, araştırmacı tarafından geliştirilen ve kadınların sosyodemografik ve doğurganlık özelliklerini ve yöntem kullanımı ile ilgili etmenleri içeren 47 sorudan oluşan bir anket formu aracılığıyla, araştırmacı tarafından kadınlarla yüz yüze görüşülerek toplanmıştır. Veriler, SPSS (Statistical Package for Social Sciences) sürüm 20.0 paket programı aracılığıyla bilgisayara girilmiş ve istatistiksel analizlerde ki-kare testi, varyans analizi kullanılmıştır. Yanılma olasılığı 0,05 olarak kabul edilmiştir. Araştırma grubundaki kadınların tamamı yöntem kullanmakta olup, % 79.3'ü modern, % 20,7'si geleneksel yöntem kullanmaktadır. Kullanılan kontraseptifler arasında ilk sırada RiA, ikinci sırada kondom ve üçüncü sırada geri çekme yer almaktadır. Çalışmamızda 34-49 yaş grubunda, lise ve yüksekokul mezunu, memur ve emekli olan kadınlarla, eşi yüksek okul mezunu olan kadınların daha fazla modern aile planlaması yöntemi kullandığı belirlenmiştir. Hormonal kontraseptifler ve kondomun daha çok genç yaşlarda, RİA ve tüp ligasyonun ise biraz daha ileri yaşlarda kullanıldığı saptanmıştır. Anahtar Kelimeler: Aile planlaması, kadın, kondom, RIA, geri çekme, Family planning allows individuals and couples to anticipate and attain their desired number of children and the spacing and timing of their births. It is achieved through use of contraceptive methods and the treatment of involuntary infertility. This survey which is a cross-sectional in design has been planned to indicate the contraceptive use and related factors women applied to Obstetrics and Gynecology Department of the Süleyman Demirel University The study has been conducted between 01.07.2012 and 31.12.2012.The data have been collected by face to-face interview by the surveyor by a questionnaire including 47 questions regarding socio-demographic and fertility characteristics of the women and related factors influencing contraceptive use. The data have been analysed by SPSS version 20.0, and in statistical analyses chi-square test, variance have been used. The results were accepted to be statistically significant at the level of p, Tez (Tıpta Uzmanlık) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Aile Hekimliği Anabilim Dalı, 2014., Kaynakça var.

Amaç: Pandemide sağlık çalışanlarının COVID-19 hastalığı ve aşısıyla ilgili yaklaşım ve davranışlarını belirlemek. Materyal-Metot: Çalışma, 1-31 Mart 2022 tarihlerinde hastanede görevli sağlık çalışanlarına COVID-19 enfeksiyonu ve aşılarıyla ilgili yaklaşım ve davranışlarını sorgulayan 44 soruluk ankete Whatsapp aplikasyonu üzerinden verdikleri cevaplar toplanarak yapıldı. Bulgular: Çalışmaya katılan 311 sağlık personelinin 209’u kadındı. (%67,2). Ortanca yaşları 36 idi. Katılımcıların 203’ü (%65,3) üniversite mezunu, 159’u (%51,1) hekimdi. Kronik hastalığı olan 51 olgu (%16,4) vardı. Sağlık çalışanlarından COVID-19 enfeksiyonu geçiren 141 (%45,3), ailesinden biri enfeksiyonu geçiren 176 (%56,6), ailesinden biri enfeksiyona bağlı yoğun bakımda kalan 23 (%7,4) ve ailesinden biri enfeksiyona bağlı vefat eden 22 (%7,1) kişiydi. Aşı olan 304 (%97,7) sağlık çalışanından 211’inde (%67,8) en az bir yan etki gelişti. En sık görülen yan etki 156’sında (%73,9) halsizlikti ve en sık yan etki Biontech (%59,8) ile görüldü. Seçenek olsaydı %70,1’i Biontech aşısının ilk tercihleri olacağını belitti. Turkovac aşısına güvenen 131 (%42,1) kişi vardı. Toplum sağlığı açısından aşının zorunlu olması gerektiğini düşünenlerin oranı %83,3, COVID-19 aşısı ile pandeminin biteceğine inananlar %58,8 ve hasta sayısının azalacağına inananlar %80,4 idi. Sağlık çalışanlarında aşıya karşı kararsızlığı arttıran nedenler arasında en sık aşıların yan etkilerine yönelik duyulan endişe (%74) yer alıyordu. Hekim grubunda çocuğuna aşı yaptırma, aşı ile pandeminin biteceği inancı, aşı ile hasta sayısının azalacağı inancı ve yakınlarınıza aşı önerir misiniz sorununa pozitif cevap verenlerin oranı istatistiksel olarak daha yüksektiSonuç: Sağlık çalışanları arasında COVID-19 aşısı olma oranı ve Biontech aşısına olan güven yüksekti. Bunun sebebi COVID-19 aşısı ile pandeminin biteceği veya hasta sayısının azalacağı inancının yüksek olması olabilir., Objective: To determine the approaches and behaviors of healthcare professionals regarding COVID-19 disease and vaccination during the pandemic.Material-method: The study was carried out by collecting the answers of the healthcare professionals working at the hospital through WhatsApp application. This was done via 44-question survey questioning their approaches and behaviors regarding COVID-19 infection and vaccines between 1-31 March 2022.Results: 209 of 311 health workers participating in the study were female (67.2%). The median age was 36 years. Of the participants, 203 (65.3%) were university graduates and 159 (51.1%) were physicians. There were 51 persons (16.4%) with chronic disease. Of the healthcare workers, 141 (45.3%) had COVID-19 infection, and 176 (56.6%) had a family member with COVID-19 infection. There were 23 (7.4%) family members who stayed in the intensive care unit due to infection, and 22 (7.1%) whose family members died. At least one side effect developed in 211 (67.8%) of 304 (97.7%) healthcare workers who were vaccinated. The most common side effect was fatigue in 156 (73.9%) and the most common side effect was seen with Biontech (59.8%). If there was an option, 70.1% stated that Biontech vaccine would be their first choice. There were 131 (42.1%) people who relied on the Turkovac vaccine. The rate of those who thought that the vaccine should be mandatory in terms of public health was 83.3%, those who believed that the pandemic would end with the vaccine, 58.8%, and 80.4% believed that the number of patients would decrease. Among the reasons that increased indecision towards COVID-19 vaccines in healthcare workers, side effects of the vaccines was the most common concern with 74%. In the physician group, the rate of those who answered positively to the question of having their children vaccinated, the belief that the pandemic will end with the vaccine, the belief that the number of patients will decrease with the vaccine, and the question "Would you recommend vaccines to your relatives" was statistically higherConclusion: Among healthcare workers, the rate of being vaccinated against COVID-19 and confidence in Bionthec vaccine was high. The belief that the pandemic will end or the number of patients will decrease with the COVID-19 vaccine may be a factor in this high rate.

Denge insan postürünün bir doğasıdır ve düzgün yürümek, ayakta durabilmek, iki ayağın üstünde eşit basabilmek gibi bir ihtiyaçtır. Okçuluk sporunda denge, sporcuların atış konforlarını daha yükseğe çıkararak başarılı atış oranına etkisi olabileceği düşünülen önemli bir etkendir. Okçuluk geçmişten günümüze modernleşme ve teknolojinin etkisiyle sportif bir branş haline dönüşürken bu sportif etkinlikler çerçevesinde iki çeşit yay kullanılmaktadır. Olimpik yay: insanların doğal ortamda ürettiği yaylara dayanmaktadır. Bu nedenle olimpiyatlarda müsabakası olan tek yay çeşididir. Makaralı yay ise tetik, gez, su terazisi ve mercek gibi isabetli bir atış yapmayı kolaylaştıran eklentilere sahip yay türüdür. Bu çalışmanın amacı; okçuluk sporu ile uğraşan katılımcıların vücut kompozisyonu ve statik-dinamik denge ölçümlerinin birbirleri arasında ve sedanter bireylerle karşılaştırılmasıdır. Çalışmaya aktif olarak müsabakalara katılan 70 ve 50 metrede 500 puan atmış, makaralı, olimpik kadın-erkek okçular ve sedanter bireyler, yaş ortalaması kadın; 22.2 ± 2.11, erkek; 22.7 ± 1.62 olan 23 Kadın, 37 Erkek toplam 60 kişi gönüllülük esasına göre katılım sağlamıştır. Çalışma grubunun; tanımlayıcı bilgilerini elde etmek amacıyla hassasiyeti 0.01 gr olan seca & vogel marka tartı ile vücut ağırlığı ölçümleri, hassasiyeti ±0.1 mm stadiometre (Holtain Ltd,UK) ile boy uzunlukları, antropometrik özellikler için (DEXA) cihazı, denge düzeyleri için ise kinestetik denge cihazı (SPORTKAT 4000®, Berg Inc., ABD) kullanılmıştır., Balance is a nature of human posture and a need to walk properly, to be able to stand, to be able to step equally on two feet. Balance in archery sport is an important factor that is thought to have an effect on the successful shooting rate by increasing the shooting comfort of the athletes higher. While archery has become a sportive branch with the effect of modernization and technology from past to present, two types of bows are used within the framework of these sports activities. Olympic (recurve) bow: based on springs produced by humans in the natural environment. For this reason, it is the only type of bow that has a competition in the Olympics. Compound Bow is a type of bow with attachments such as trigger, travel, water scale, and lens that make it easy to shoot accurately. The aim of this study; is the comparison of body composition and static-dynamic balance measurements of participants engaged in archery sport among each other and with sedentary individuals. Olympic men and women, who scored 500 points in the 70 and 50 meters, who actively participated in the work, the average age of which was female; 22.2 ± 2.11, male; A total of 60 people, 23 women and 37 men, 22.7 ± 1.62, participated on a voluntary basis. The working group; body weight measurements with seca & vogel scale with an accuracy of 0.01 g, height lengths with an accuracy ±of 0.01 mm stadiometer (Holtain Ltd, UK) and a device for anthropometric properties (DEXA) and kinesthetic balance device (SPORTKAT 4000®, Berg Inc., USA) were used for balance levels.

This study was carried out to determine the antagonistic effects of 38 bacterial isolates isolated from the rhizospheric soil region of different plants against Sclerotinia minor Jagger, which is one of the causative agents of white rot in sunflower. Approximately 37% of the bacteria tested in vitro suppressed mycelial growth of the pathogen at moderate or high levels. Bacteria that inhibit pathogens at a high level (80-100%) in vitro (Pseudomonas chlororaphis IDV5, Bacillus amyloliquefaciens IEB1, Bacillus cereus IPT3, Stenotrophomonas sp. IGL1, 2 unidentified bacterial isolates (IFG1 and IFG2)) were potted under climatic chamber conditions tested by work. According to our research results, all bacteria except Pseudomonas chlororaphis were 100% effective in pot experiments. In addition, although it is ineffective against S. minor in vitro, Pseudomonas koreensis (IFG4), which we have found to be successful in vivo conditions in different studies we have done before, was included in the trial and was found effective in this study as well. This result shows that some inhibitory properties of some rhizospheric bacteria, which play a role in suppressing the pathogen, appear when they come together with the plant. In conclusion, our study reveals that biological control is one of the alternatives to control soil pathogens in sunflower and can be used as a bioagent after investigating other properties of these antagonistic bacteria., Bu çalışma farklı bitkilerin rizosferik toprak bölgesinden izole edilen 38 bakteri izolatının ayçiçeğinde beyaz çürüklük etmenlerinden biri olan Sclerotinia minor Jagger’e karşı antagonistik etkilerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. In vitro koşullarda test edilen bakterilerin yaklaşık %37’si orta ya da yüksek düzeyde patojenin misel gelişimini baskılamıştır. In vitro koşullarda patojeni yüksek düzeyde (%80-100) engelleyen bakteriler (Pseudomonas chlororaphis IDV5, Bacillus amyloliquefaciens IEB1, Bacillus cereus IPT3, Stenotrophomonas sp. IGL1, henüz teşhis edilememiş 2 bakteri izolatı (IFG1 ve IFG2)) daha sonra iklim odası koşullarında saksı çalışmaları ile test edilmiştir. Araştırma sonuçlarımıza göre saksı denemelerinde Pseudomonas chlororaphis dışında tüm bakteriler %100 etkili olmuştur. Ayrıca in vitro’da S. minor’e karşı etkisiz olmasına rağmen, daha önce yaptığımız farklı çalışmalarda in vivo koşullarda başarılı olduğunu tespit ettiğimiz Pseudomonas koreensis (IFG4)’de denemeye dahil edilmiş ve in vivo’da etkili bulunmuştur. Bu sonuç bazı rizosferik bakterilerin patojenin baskılanmasında rol oynayan bazı engelleyici özelliklerinin bitki ile bir araya geldiğinde ortaya çıktığını göstermektedir. Sonuç olarak çalışmamız biyolojik mücadelenin ayçiçeğinde toprak patojenlerini kontrol etmenin alternatiflerinden biri olduğunu ve bu antagonistik bakterilerin diğer özellikleri yönünden de araştırıldıktan sonra biyoajan olarak kullanılabileceğini ortaya koymaktadır.

Aristoteles, “Poetika” adlı eserinde, dramatik anlatı yapısına ilişkin örüşlerini açıklamıştır. Bu yaklaşıma göre, izleyici ve kahraman arasında özdeşleşme meydana gelirken, hikâyenin bitiminde katharsise ulaşılır. Bertolt Brecht ise, bu anlayışa karşı çıkarak sanatın, estetik kuram temelinde diyalektik bir anlam yaratması gerektiğini savunur. Epik anlatı yapısı bağlamında hikâyeyi ele alan Brecht, izleyicinin sorgulamasına, gözlem yapmasına ve araştırmasına olanak tanır. Nitekim Brecht’e göre, olaylar sıçramalı ilerler, izleyici aktif bir rol alır ve akıl egemendir (Brecht, 2011: 42). Türk sinemasının gelişiminin “Sinemacılar Dönemi’yle” (1950-1970) birlikte gerçekleştiği ifade edilmektedir (Onaran, 1994: 101). Bu dönemde sinema, teatral anlayıştan uzaklaşarak, yeni bir kimlik kazanmıştır. Yaşanan göç dalgasıyla birlikte, toplumsal gerçekçi filmler artmaya başlamış ve estetik kaygıdan ziyade toplumsal olgular öne çıkmıştır. Nitekim toplumsal gerçekçi filmlerin yoğun olarak gösterime girdiği dönemlerde (1950-1980), dolaylı olarak Brechtyen yaklaşımdan etkilenildiği ifade edilebilir. 12 Eylül 1980 askeri darbesi sonrasında bireye odaklanan Türk sinemasında, estetik kaygıların dikkat çektiği söylenebilir. Bu bağlamda, Brechtyen yaklaşım temelinde ele alınan Aaahh Belinda (Atıf Yılmaz, 1986) filmi, çalışmada analiz edilmiştir. Söz konusu film, Brecht’in estetik kuramı çerçevesinde incelenmiştir. Brecht’in, temelini naivetenin eksenini de yabancılaştırmanın oluşturduğu estetik kuramı, sekiz unsurdan meydana gelmektedir. Bunlar; naivete, mesel çalışması, epizotik anlatım, gestus, yabancılaştırma, tarihselleştirme, anlatımcı yapı ve göstermeci oyunculuk (Parkan, 1983: 29-44). Çalışmada, Brecht’in estetik kuramından hareketle Aaahh Belinda filminin bu yaklaşım çerçevesinde analiz edilmesi amaçlanmaktadır. Ana karakterin kimliğini arama kaygısı üzerinden kadınların toplumsal konumunu irdeleyen bu filmin, izleyicinin olayları eleştirel bir tutumla analiz etmesine olanak tanıdığı düşünülmektedir.

Biçimci yaklaşımla ilgili yapılan çalışmaların temeli sinemanın ilk dönemlerine kadar uzanmaktadır. Georges Méliès’in biçimsel denemeleri sonrasında, Rus yönetmenler kurguya ilişkin yeni anlayışlar geliştirmiş lerdir. Lev Kuleshov’un, görüntünün izleyicinin algısını yönlendirmedeki etkisini göstermek amacıyla gerçekleştirdiği “Kuleshov Efekti” adlı de neyi, sinema tarihinde önemli izler bırakmıştır. İlk dönemlerde, Ameri kalı yönetmenlerin filmlerini yeniden kurgulayarak denemeler yapan Rus yönetmenler, sonrasında özgün filmler çekmeye başlamışlardır. Nitekim Sergei M. Eisenstein, bu yönetmenler arasında en çok dikkat çeken kişile rin başında gelmektedir. Çarpıcı kurgu anlayışıyla, görüntülerin birbiriyle çarpışarak yeni anlamlar üretmesini amaçlayan Eisenstein, biçimci yakla şımın sinemada kalıcı bir şekilde gelişmesini sağlamıştır. O dönemlerde, biçimci yaklaşımı benimseyen kuramcıların başında Hugo Munsterberg, Rudolf Arnheim ve Bèla Balázs gelmektedir. Biçim ve gerçeklik ilişkisini ele alan bu kuramcılar, biçimin sınırlarını ve olanaklarını belirleyerek film dilini ayrıntılı şekilde incelemişlerdir.

Çalışmanın amacı, Türkiye Savunma Sanayinde faaliyet gösteren Ar-Ge merkezlerinin performanslarının çok kriterli karar verme yöntemleri ile değerlendirilmesidir. Bu doğrultuda 7 farklı firmaya ait 12 Ar-Ge merkezinin verileri ile gerçekleştirilen çalışmada öncelikle literatür araştırması ve uzman görüşleri doğrultusunda Ar-Ge merkezlerinin performansını etkileyen kriterler belirlenmiştir. Ardından Entropy yöntemi kullanılarak bu kriterlerin ağırlık değerleri tespit edilmiştir. Son olarakARAS yöntemiyle çalışma kapsamında ele alınan alternatifler sıralanmıştır. Elde edilen bulgulara göre, en yüksek ağırlığa sahip olan kriterAr-Ge gelirleri en düşük ağırlığa sahip olan kriter ise Ar-Ge harcamaları iken A9 alternatifi en yüksek performansa sahip Ar-Ge merkezidir., The aim of this study is to evaluate the performances of R&D centers in defense industry in Turkey by multicriteria decision making techniques. In this sense 12 R&D centers belonging to 7 different companies are included in the evaluation. First of all the criteria which affect the performances of R&D centers are identified by literature review and expertsopinion. After, Entropy method is used to determinethe weights of the criteria and ARAS method is used to sort out the alternatives mentioned in the scope of the study.According to the results of the study, the most important criterion is R&D revenues and the least important criterion is R&D expenses also A9 alternative hasthe highest performance of R&D centers.

This article is based on a qualitative research that seeks an answer to the question of how the bond of adult daughters with their mothers within the patriarchal institution and practices of motherhood affects and shapes their gendering processes and personalities. Within the scope of the research, both e-interviews and face-to-face interviews are conducted with eight women whose mothers are alive. The findings on the bond between mother and adult daughters are analysed and interpreted using the feminist object relation theory, which focuses on self-development and, the patriarchal gendering process. The relationship established with the mother is examined in terms of the gendering process and internalized gender roles, and the role of mothers at different stages of their daughters' lives, in terms of the effect of the girls on their relationships with other people. In general, it is possible to categorize the participants as adult daughters who have conflicting and/or consensual relationships with their mothers. In conflictual relationships, where separation from the mother and independence come to the fore as a problem, the daughters try to cope with the relationships that negatively affect them by not objecting to their ties with their mothers, by trying to stay away from the bond or by trying to change the bond. In relatively consensual relationships, mother and adult daughter can establish relationships where there is less interference and where the parties recognize each other's relatively independent existence. Masculine values and social relations that glorify separation and individuation for self-development do not allow for a solidaristic relationship between mothers and daughters that recognizes each other's existence by confining different forms of association, such as commitment and reciprocity, to dependency., Nitel araştırma verilerine dayanan bu makale, yetişkin kızların anneleriyle kurdukları bağın cinsiyetlendirilme sürecini ve kişiliklerini nasıl etkilediği, biçimlendirdiği sorusuna cevap aramaktadır. Nitel araştırma kapsamında anneleri hayatta olan sekiz kadın ile yüz yüze ve e-posta aracılığıyla görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Anne ve yetişkin kızları arasındaki bağa dair bulgular, benlik gelişimine ve bununla bağlantılı olarak da patriyarkal cinsiyetlendirilme sürecine odaklanan feminist nesne ilişkileri teorisine başvurularak analiz edilmiş ve yorumlanmıştır. Anneyle kurulan ilişki, cinsiyetlendirme süreci ve içselleştirilen toplumsal cinsiyet rolleri açısından ve annelerin kızlarının hayatlarının farklı aşamalarındaki rolü, kızların diğer kişilerle kurduğu ilişkilere etkisi bakımından incelenmiştir. Genel olarak katılımcıları annesiyle çatışmalı ve uzlaşıya dayalı ilişkiler yaşayan yetişkin kız çocukları olarak kategorize etmek mümkündür. Anneden ayrılmanın, bağımsızlaşmanın sorun olarak ön plana çıktığı çatışmalı ilişkilerde kızlar anneleriyle olan bağlarına itiraz etmeyerek, bağdan uzaklaşmaya çalışarak veya bağı değiştirmeye çalışarak kendilerini olumsuz etkileyen ilişkileriyle baş etmeye çalışmaktadır. Görece uzlaşıya dayalı ilişkilerde ise anne ve yetişkin kız çocuğu daha az müdahalenin olduğu ve tarafların birbirinin bağımsız varlığını kısmen de olsa tanıdığı ilişkiler kurabilmektedir. Benlik gelişimi için ayrılmayı ve bireyselleşmeyi yücelten eril değerler ve toplumsal ilişkiler, farklı ilişkilenme biçimlerini, örneğin bağlılık ve karşılıklılığı bağımlılığa hapsederek anneler ve kızlar arasında birbirilerinin varlıklarını tanıyan, dayanışmacı bir ilişkiye izin vermemektedir.

Devamlı değişen pazar şartları ve teknolojik gelişmelerin yaşandığı belirsiz bir çevrede, örgütlerin verimliliğinin ve etkililiğinin artması yönündeki en önemli etken insan faktörüdür. Örgütlerin rekabetçi ortamda avantaj elde edebilmek ve başarıyı yakalayabilmek için insan kaynağının etkin bir şekilde yönetilmesi gerekmektedir. Son yıllarda kurumlarda performans kadar önemli olan bireysel çıktılardan biri de örgütsel vatandaşlık davranışları kavramıdır. Kamu kurum ve kuruluşlarında bu konuda bazı görgül çalışmalar olmasına karşın alan yazınında örgütsel atiklik ile birlikte algılanan motivasyon ikliminin bireylerin örgütsel vatandaşlık davranışlarına etkilerini ele alan araştırmaya rastlanmamaktadır. Dolayısıyla alan yazında bu konudaki bulgu eksikliğini gidermek maksadıyla bu çalışma algılanan motivasyon ikliminin aracı değişken olduğu modelde örgütsel atikliğin örgütsel vatandaşlık davranışlarını nasıl ve ne yönde etkilediğini belirlemeye odaklanmaktadır. Bu araştırmanın amacı, örgütsel atiklik ve algılanan motivasyon ikliminin örgütsel vatandaşlık davranışları üzerindeki etkisini ortaya koymak ve örgütsel atiklik ile örgütsel vatandaşlık davranışları arasındaki ilişkide algılanan motivasyon ikliminin aracı etkisini belirlemektir. Araştırmanın örneklemini, Nevşehir ili kamu kurum ve kuruluşları bünyesindeki sporcular oluşturmaktadır (n=405). Çalışmada veriler, Sharifi ve Zhang'ın (1999) geliştirdiği örgütsel atiklik ölçeği, Nerstad, Roberts ve Richardsen (2013) tarafından tasarlanan algılanan motivasyon iklimi ölçeği ve Podsakoff ve diğerleri (1990) tarafından geliştirilen örgütsel vatandaşlık davranışları ölçeğini kapsayan bir anket formu yardımıyla toplanmıştır. Araştırmanın modelini ve hipotezlerini test etmek amacıyla yapısal eşitlik modellemesi, hiyerarşik regresyon analizi ve Preacher ve Hayes (2008) tarafından önerilen Process Makrosu yardımıyla BC Önyükleme Yöntemi uygulanmıştır. Araştırma bulgularına göre, örgütsel atikliğin hem örgütsel vatandaşlık davranışları hem de algılanan motivasyon iklimi üzerinde pozitif etkiye sahip olduğu saptanmıştır. Buna ek olarak, algılanan motivasyon ikliminin örgütsel vatandaşlık davranışlarını pozitif yönde etkilediği gözlenmiştir. Ayrıca örgütsel atikliğin örgütsel vatandaşlık davranışlarının boyutlarından özgecilik, nezaket, centilmenlik, vicdanlılık ve sivil erdem üzerinde pozitif etkiye sahip olduğu saptanmıştır. Diğer taraftan algılanan motivasyon ikliminin, örgütsel atiklik ile örgütsel vatandaşlık davranışı arasındaki ilişkide aracı etkiye sahip olduğu ortaya konmuştur. Bununla beraber algılanan motivasyon ikliminin hem örgütsel atiklik ile vicdanlılık ilişkisinde hem de örgütsel atiklik ile sivil erdem ilişkisinde aracı etkiye sahip olduğu tespit edilmiştir. Son olarak bu araştırmanın bazı kısıtlarına yer verilmiş, çalışmada yapılan tespitlere ilişkin yöneticilere, öğreticilere ve sporculara yönelik önerilerde bulunulmuş ve yine gelecekte bu alanda çalışma yapacak araştırmacılara yönelik bazı öneriler sunulmuştur. In an uncertain environment where constantly changing market conditions and technological developments are experienced, the most important factor in increasing the efficiency and effectiveness of organizations is the human factor. In order for organizations to gain advantage and achieve success in a competitive environment, human resources must be managed effectively. In recent years, one of the individual outputs that is as important as performance in institutions is the concept of organizational citizenship behaviors. Although there are some empirical studies on this subject in public institutions and organizations, there is not enough research in the literature that deals with the effects of organizational agility and perceived motivation climate on individuals' organizational citizenship behaviors. Therefore, in order to eliminate the lack of findings on this subject in the literature, this study focuses on determining how and in what way organizational agility affects organizational citizenship behaviors in the model in which perceived motivation climate is the mediating variable. The aim of this research is to reveal the effect of organizational agility and perceived motivation climate on organizational citizenship behaviors and to determine the mediating effect of perceived motivation climate on the relationship between organizational agility and organizational citizenship behaviors. The sampling of the research consists of the athletes in public institutions and organizations in Nevşehir province (n=405). In the study, data were collected with the help of a questionnaire including the organizational agility scale developed by Sharifi and Zhang (1999), the perceived motivation climate scale designed by Nerstad, Roberts and Richardsen (2013), and the organizational citizenship behaviors scale developed by Podsakoff et al. (1990). Structural equation modeling, hierarchical regression analysis and the BC Sampling Method by the help of Process Macro suggested by Preacher and Hayes (2008) were applied to test the model and hypotheses of the research. According to the research findings, it determined that organizational agility had a positive effect on both organizational citizenship behaviors and perceived motivational climate. In addition, it observed that the perceived motivational climate had a positive effect on organizational citizenship behaviors. In addition, it determined that organizational agility had a positive effect on altruism, courtesy, sportsmanship, conscientiousness and civic virtue, which are dimensions of organizational citizenship behaviors. On the other hand, it revealed that the perceived motivation climate had a mediating effect on the relationship between organizational agility and organizational citizenship behavior. However, it determined that the perceived motivation climate had a mediating effect both on the relationship between organizational agility and conscientiousness, and on the relationship between organizational agility and civic virtue. Finally, some limitations of this research are given, suggestions are made for managers, trainers and athletes regarding the findings made in the study, and some suggestions are presented for researchers who will work in this field in the future.

Objective: Our search aimed to determine the prevalence of Covid-induced anxiety and effective factors in pregnant women. Method: The observational (cross-sectional) type study, was carried out with 1027 pregnant women who applied to the Family Medicine and Pregnant Follow-up Clinics of a pandemic hospital between September 2020 and December 2020. Demographic questionnaire and Covid anxiety scale were applied to the participants. Logistic regression tests were used to identify risk factors that increase the frequency of Covid anxiety. Results: The presence of Covid anxiety in pregnant women was 13,24%, and it was found at a similar rate in the first, second and third trimesters (14.0%, 13.8%, 12.4%, and p=0.783, respectively). The most common symptom related to anxiety was found to be sleep disorder with 40.51%. The presence of a Covid positive individual in the family was 2,470 times (p, Amaç: Araştırmamız, gebelerde Covid nedenli anksiyete sıklığı ve etkili faktörlerin tespit edilmesini amaçlamıştır. Yöntem: Gözlemsel (kesitsel) tipte olan çalışma Eylül 2020- Aralık 2020 tarihlerinde bir pandemi hastanesi Aile Hekimliği ve Gebe İzlem Polikliniklerine başvuran 1027 gebe ile gerçekleşmiştir. Katılımcılara demografik soru formu ve Covid anksiyete ölçeği uygulanmıştır. Covid anksiyetesi sıklığını arttıran risk faktörlerinin tespitinde lojistik regresyon testleri kullanılmıştır. Bulgular: Gebelerde, Covid anksiyete sıklığı %13,24 olup birinci, ikinci ve üçüncü trimesterde benzer oranda saptanmıştır (sırasıyla %14,0, %13,8, %12,4 ve p=0,783). Anksiyete ilgili en sık semptom %40,51 ile uyku bozukluğu olarak tespit edilmiştir. Ailede Covid pozitif birey olması 2,470 kat (p

Bir yerden başka bir yere kalıcı olarak taşınmayı ifade eden göç, kavramsal olarak, mekânsal değişikliği ifade etse de aynı zamanda kültürel, ekonomik, politik ve ahlaki boyutları açısından oldukça önemli bir olgudur. Hem göç veren hem de göç alan mekânların sosyal dinamiklerinde değişimler yaratmaktadır. Sosyal uyum politikaları, kültürel adaptasyon ve ekonomik işbirlikleriyle minimalize edilebilen göçün olumsuz etkileri, başarılamadığında tam tersi bir etki yaratarak hem göçmenlerde hem de kentlerde bozuma neden olabilmektedir. Kent-kır çatışmasının yaşanmasına neden olan bu bozum, çoğunlukla ahlaki yönde gerçekleşmektedir. Bu çalışma kapsamında, Türk sinemasında göç olgusunun öneminden hareketle Taşı Toprağı Altın Şehir filmi, Lévi-Strauss’un ikili karşıtlıklar yöntemiyle çözümlenmektedir. Söz konusu film, Lévi-Strauss’un ikili karşıtlıklar modelini temsil eden somutlama mantığı çerçevesinde analiz edilerek, kır-kent ayrımı ve göç olgusu, filmin anlatı yapısı üzerinden detaylı olarak analiz edilmektedir. Elde edilen bulgulara göre; kır, beklenildiği üzere temiz ve bozulmamış değilken, kentler ise beklenildiği gibi kirli ve bozulmuş değildir. Kentler yapıbozum ve ahlaki çöküşün nedeni değil, sadece mekânı olarak ortaya çıkmıştır. Kır-kent arasındaki temel ayrım, büyük oranda fırsat ve fırsatların değerlendirilme biçiminde yatmaktadır. Kent, kırsala oranla insanların karakter değişimlerine zemin hazırlayacak daha fazla ortam sunmaktadır., Although migration expresses spatial change, it is an important phenomenon with its cultural, economic, political, and moral dimensions. Migration creates positive or negative radical changes in the social dynamics of spaces. While negative effects can be prevented by social cohesion policies, they can cause deconstruction in case of failure. This deterioration, which causes the urban-rural conflict, mostly takes place in the moral direction. Within the scope of this study, moving from the importance of the phenomenon of migration in Turkish cinema, the film Taşı Toprağı, Altın Şehir is analyzed with the method of binary oppositions of Lévi-Strauss. The film in question is analyzed within the framework of the logic of embodiment, which represents the binary oppositions model of Lévi-Strauss. The rural-urban separation and the phenomenon of migration are analyzed in detail through the narrative structure of the film. According to the findings; the countryside is not clean and unspoiled, nor is the city dirty and deteriorated. Cities have emerged not as the cause of deconstruction and moral decay, but only as places. The main distinction between rural and urban lies largely in the way opportunity and opportunities are exploited. The city offers more environments than the countryside that will pave the way for people’s character changes.

Çocuk koruma sistemi içerisinde aile, eğitim, sağlık, adalet bakanlıkları ve yerel yönetimlerin yer aldığı çocuğun tam bir iyilik hali için gerekli bütün tedbirleri alan koruyucu önleyici çalışmalar yapan çocuğun suça sürüklendiği veya korunmaya muhtaç çocuk statüsüne geldiğinde ise tedavi ve rehabilite edici programları uygulayan her ulkenin kendi kanunları kapsamında uygulamaya koymuş olduğu kompleks bir sistemdir. Bu sistemde çocukların madde kullanımı, kriminal suçlara karışması, her türlü istismara maruziyetleri önlenlenmeleri için gerekli tedbirler alınır ve çocuklar özellikle okul sisteminin içerisinde tutulmaya özen gösterilerek çocuğun sistemde kalması istismara maruziyeti önlenmeye çalışılır. Bazı çocuklar sunduğumuz vakamızda olduğu gibi okul sistemi içerisindeyken fark edilemeyerek istismara maruz kalır ve madde kullanımı cinsel istismar gibi durumları yaşamak zorunda kalır aşağıda anlattığımız vakamızda çocuk koruma sisteminin önemli bir bileşeni olan okul sisteminde bazı çocukların nasıl fark edilemeden istismara maruz kaldığı ve bu durumların önlenebilmesi açısından okul sosyal hizmet uygulamasının gerekliliği anlatılmıştır.

Sağlığın korunması ve sürdürülmesi ile yaşlılığın doğal süreçleri ve hastalıkların tedavisinde pek çok farklı biyopsikososyal tedavi ve terapi yöntemleri uygulanmaktadır. Sanatın bir terapi ve tedavi aracı olarak kullanımı da gittikçe yaygınlaşmaktadır. Sanat alanlarında pek çok branş terapi amacıyla kişinin ilgi alanına göre kullanılmaktadır. Bu alanların başında, resim, seramik, ebru, müzik, fotoğrafçılık gibi sanat türleri gelmektedir. Özellikle geriatri alanında uygulanacak sanat türlerinin kişiye özel olması önem taşımaktadır. Bu derlemede fotoğraf sanatının geriatrik vakalarda terapi amacıyla kullanımı ele alınmış, beklenen muhtemel terapi sonuçları üzerinde durulmuştur. Fotoğraf çekimi yaşlı bireylerin iç ve dış dünyaya yönelik merak ve kontrol duygusu geliştirmelerine yardımcı olur. Fotoğraf çekimi sırasında çekilecek nesnenin aranması, kurgulanması, pozisyonu ve konumunun belirlenmesi fiziksel olarak var olma hissini arttırır. Ayrıca; dikkat, hafıza, planlama, problem çözme, soyutlama gibi işlevselliği arttırıcı yeteneklerinin, yani psikomotor becerilerinin gelişimine imkân tanır. Fotoğrafın fiziksel varlığı ve dışsal dünyanın temsilini harekete geçirme özelliği, gerçeklikte zemin oluşturma ile birlikte içsel kaos durumlarıyla baş edebilme imkanı tanır. Fotoğraf çekiminde tematik çalışmalar yaptırılarak yaşlı bireylerin hayata katılımı ve iyilik hali desteklenip, güvenli bir şekilde terapötik etkilerinden faydalanılabilir. Bu terapinin etkilerinin daha detaylı inceleneceği ileriki bilimsel çalışmalara ihtiyaç vardır., Many different biopsychosocial treatment and therapy methods are applied in the protection and maintenance of health, the natural processes of aging and the treatment of diseases. The use of art as a therapy and treatment is also becoming more and more common. Many branches of art are used for therapy according to the interest field of the person. Art types such as painting, ceramics, marbling, music and photography are at the forefront of these branches. Especially in the field of geriatrics, it is important that the branch of art to be used is determined individually. In this review, the use of photography for therapy in geriatric cases was discussed, and the expected possible therapy results are emphasized. Photographing helps older individuals develop a sense of curiosity and control towards the inner and outer world. Searching for the object to be shot, editing, and determining its position and location during the photo shoot increases the sense of physical existence. Moreover, it allows the development of psychomotor skills such as attention, memory, planning, problem solving, and abstraction. Together with creating a ground in reality, the physical presence of the photograph and its ability to activate the representation of the external world provides the opportunity to cope with internal chaos situations. It is possible to support the participation and well-being of elderly individuals in life by having thematic studies in the photo shoot and to benefit from their therapeutic effects in a safe way. Further scientific studies are needed to examine the effects of this therapy in more detail.