Search

Amaç: 2005 yılından bu yana uygulanmakta olan Devlet Hizmet Yükümlülüğünün (DHY) hekimler üzerindeki etkilerinin tükenmişlik ekseninde incelenmesi hedeflenmiştir. Yöntem: Kesitsel betimleyici epidemiyolojik özellikte bir araştırma olup örneklem grubu Muş il sınırları içinde çalışan tüm hekimlerden oluş- muştur. Deneklere ayrıntılı sosyodemografik ve mesleki bilgileri sorgu- layan form yanında Maslach Tükenmişlik Ölçeği (MTÖ), Beck Dep- resyon Ölçeği, İş Doyumu Ölçeği (İDÖ), Yaşam Doyumu Ölçeği, Ça- lışanlar için Yaşam Kalitesi Ölçeği (ÇYKÖ) ve Genel Sağlık Anketi-12 uygulanmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan 139 hekimin 100ü (%71) DHYyi yeri- ne getiren hekimlerden oluşmuştur. DHY olan hekimler olmayanlarla karşılaştırıldığında bu hekimlerde anlamlı olarak yaşam doyumu ve ya- şam kalitesinin daha düşük, tükenmişlik, genel psikiyatrik belirti ve psi- kolojik stres düzeylerinin daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. DHY olan hekimlerde tükenmişlik düzeyi ile çalışmada kullanılan diğer öl- çek puanları arasında MTÖ-Kişisel Başarı alt ölçeği ile İDÖ ve ÇYKÖ- Eşduyum Yorgunluğu alt ölçeği dışında kalanlarda, istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Depresif belirti düzeyi ve günlük bakı- lan ortalama hasta sayısının tükenmişliğin üç alt boyutunu; iş doyumu düzeyinin duygusal tükenmişlik ve duyarsızlaşmayı; yaşam doyumu dü- zeyinin duygusal tükenmişliği; cinsiyetin (kadın) kişisel başarıyı yorda- dığı saptanmıştır. Sonuç: DHY olan hekimlerde tükenmişlik düzeyi yüksek bulunmuş olup başta DHY uygulaması ile ilgili faktörler olmak üzere çeşitli değiş- kenlerle ilişkisi ve yordayıcıları tartışılmıştır. Objective: The Compulsory Health Service (CHS) for physicians has been in place since 2005. The aim of this study was to investigate the impact of the CHS on physicians and the factors associated with burnout. Method: The sample group consisted of all physicians working within the province of Muş in this cross-sectional, descriptive, epidemiological study. All participants were assessed using the Maslach Burnout Inventory (MBI), the Beck Depression Inventory, the Job Satisfaction Scale (JSS), the Satisfaction with Life Scale, the Professional Quality of Life Scale (ProQOL) and the General Health Questiannaire-12, along with a detailed sociodemographic and professional data form. Results: A total of 139 physicians participated in this study, and 100 of them (71%) were fulfilling the CHS. Physicians who fulfilled the CHS were found to have lower levels of job satisfaction and professional quality of life. They also had higher levels of depression, general psychiatric symptoms, and psychological stress. The relationships between the level of burnout in physicians fulfilling the CHS and the scores from the scales used in the study were statistically significant except those between MBI-Personal Accomplishment, JSS, and ProQOL-Compassion Fatigue subscales. The extent of depressive symptoms and the daily number of patients were predictors of all three subscales of burnout. Job satisfaction was a predictor of both emotional exhaustion and depersonalization, while life satisfaction was a predictor of emotional exhaustion, and gender was a predictor of personal accomplishment. Conclusion: The level of burnout among physicians who had fulfilled the CHS was high. The factors and predictors associated with burnout were discussed.

Amaç: 2005 yılından bu yana uygulanmakta olan Devlet Hizmet Yükümlülüğü’nün (DHY) hekimler üzerindeki etkilerinin tükenmişlik ekseninde incelenmesi hedeflenmiştir. Yöntem: Kesitsel betimleyici epidemiyolojik özellikte bir araştırma olup örneklem grubu Muş il sınırları içinde çalışan tüm hekimlerden oluş- muştur. Deneklere ayrıntılı sosyodemografik ve mesleki bilgileri sorgu- layan form yanında Maslach Tükenmişlik Ölçeği (MTÖ), Beck Dep- resyon Ölçeği, İş Doyumu Ölçeği (İDÖ), Yaşam Doyumu Ölçeği, Ça- lışanlar için Yaşam Kalitesi Ölçeği (ÇYKÖ) ve Genel Sağlık Anketi-12 uygulanmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan 139 hekimin 100’ü (%71) DHY’yi yeri- ne getiren hekimlerden oluşmuştur. DHY olan hekimler olmayanlarla karşılaştırıldığında bu hekimlerde anlamlı olarak yaşam doyumu ve ya- şam kalitesinin daha düşük, tükenmişlik, genel psikiyatrik belirti ve psi- kolojik stres düzeylerinin daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. DHY olan hekimlerde tükenmişlik düzeyi ile çalışmada kullanılan diğer öl- çek puanları arasında MTÖ-Kişisel Başarı alt ölçeği ile İDÖ ve ÇYKÖ- Eşduyum Yorgunluğu alt ölçeği dışında kalanlarda, istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Depresif belirti düzeyi ve günlük bakı- lan ortalama hasta sayısının tükenmişliğin üç alt boyutunu; iş doyumu düzeyinin duygusal tükenmişlik ve duyarsızlaşmayı; yaşam doyumu dü- zeyinin duygusal tükenmişliği; cinsiyetin (kadın) kişisel başarıyı yorda- dığı saptanmıştır. Sonuç: DHY olan hekimlerde tükenmişlik düzeyi yüksek bulunmuş olup başta DHY uygulaması ile ilgili faktörler olmak üzere çeşitli değiş- kenlerle ilişkisi ve yordayıcıları tartışılmıştır. Objective: The Compulsory Health Service (CHS) for physicians has been in place since 2005. The aim of this study was to investigate the impact of the CHS on physicians and the factors associated with burnout. Method: The sample group consisted of all physicians working within the province of Muş in this cross-sectional, descriptive, epidemiological study. All participants were assessed using the Maslach Burnout Inventory (MBI), the Beck Depression Inventory, the Job Satisfaction Scale (JSS), the Satisfaction with Life Scale, the Professional Quality of Life Scale (ProQOL) and the General Health Questiannaire-12, along with a detailed sociodemographic and professional data form. Results: A total of 139 physicians participated in this study, and 100 of them (71%) were fulfilling the CHS. Physicians who fulfilled the CHS were found to have lower levels of job satisfaction and professional quality of life. They also had higher levels of depression, general psychiatric symptoms, and psychological stress. The relationships between the level of burnout in physicians fulfilling the CHS and the scores from the scales used in the study were statistically significant except those between MBI-Personal Accomplishment, JSS, and ProQOL-Compassion Fatigue subscales. The extent of depressive symptoms and the daily number of patients were predictors of all three subscales of burnout. Job satisfaction was a predictor of both emotional exhaustion and depersonalization, while life satisfaction was a predictor of emotional exhaustion, and gender was a predictor of personal accomplishment. Conclusion: The level of burnout among physicians who had fulfilled the CHS was high. The factors and predictors associated with burnout were discussed.

olarak daha heterojen vasıfta bir denek populasyonunun varlığı artı taraflar olarak dikkati çekmektedir. Fakat denek grubunun toplum kökenli olmayıp; polikliniğe başvuran ve kurumda kalan hastalar gibi seçilmiş bir populasyondan oluşması, aynı zamanda çalışmanın kısıtlılığını da teşkil etmektedir. Nitekim Alexopoulos ve ark.da bu durumun altını çizip, toplum kökenli hasta grupları ile ölçeğin geçerlik ve güvenirlik çalışmasının yapılmasının gerekliliğini belirtmişlerdir. Bizde bu görüşe katılmaktayız. SONUÇ: CDDÖ'nin Türkçe uyarlamasının geçerlik ve güvenilirlik analizinde yeterli tekrarlanabilirlik ve iç tutarlılık güvenilirliğine ve de geçerliliğe sahip olduğu tespit edilerek, demans hastalarında depresyonun tanınması, takibi ve bilimsel amaçlarla kullanılabilmesi amacıyla geçerli ve güvenilir olduğu gösterilmiştir. ÖZET: Bu çalışmanın amacı Cornell Demansta Depresyon Ölçeğinin (CDDÖ) Türk demans hastalarında geçerlik ve güvenilirliğini araştırmaktır. DSM-IV kriterlerine göre demans tanısı almış 105 denek çalışmaya dahil edilmiştir. Tüm hastalara CDDÖ'nin yanı sıra DSM -IV Eksen I Bozuklukları için Yapılandırılmış Klinik Görüşme (SCID-I), Standardize Mini Mental Test (SMMT), Geriatrik Depresyon Ölçeği (GDÖ), Global Yıkım Ölçeği (GYÖ) ve sosyodemografik veri formu uygulanmıştır. Geçerlik çalışması ölçek toplam puanının, SCID-I ile yapılan klinik görüşme sonucu konan tanıyla karşılaştırılması şeklinde yapılmıştır. Ölçeğin test-tekrar test tutarlılığı (r: 0.795) ve iç tutarlılığı (a: 0.885) yüksek bulunmuştur. Ayrıca ölçeğin toplam skorunun ve 15. madde dışında kalan diğer maddelerinin depresyonu olan demans hastalarını, depresyonu olmayanlardan ayırt edebildiği gösterilmiştir. Sonuç olarak CDDÖ Türkçe versiyonu demans hastalarında depresyon araştırılması için geçerli ve güvenilir bulunmuştur. SUMMARY: The aim of this study was to investigate the validity and reliability of the Cornell Scale for Depression in Dementia (CSDD) in Turkish demented patients. 105 patients with Alzheimer's disease, fullfilling DSM-IV criteria of dementia were included in the study. Besides the Turkish version of CSDD, Structured Clinical Interview for DSM-IV (SCID-I), Mini Mental State Examination (MMSE), Geriatric Depression Scale (GDS), Global Deterioration Scale and sociodemographic data form were applied to all patients. The validity study was based on comparisons between total score of the scale and diagnoses established by using SCID-I. A high test-retest reliability (r: 0.885) and internal consistency (a: 0.795) were found. The total score and the items of the scale was discriminated the demented patients with depression from demented patients without depression except for item 15. In conclusion, the Turkish version of CSDD was found to be a reliable and valid instrument in investigating depression in dementia. 29 45