Search

Amaç: Araştırma, PRECEDE-PROCEED eğitim tabanlı programın genital hijyen davranışlarını geliştirmeye etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır.Materyal ve Metod: Araştırma ön test-son test, randomize, kontrol gruplu deneysel türde yapılmıştır. Araştırma, Erzurum Saltuklu Aile Sağlığı Merkezi'nde Haziran 2017- Ocak 2018 tarihleri arasında yürütülmüştür. Araştırmaya 60 deney, 60 kontrol grubu olmak üzere 120 genital enfeksiyonlu kadın alınmıştır. Veriler `Kişisel Bilgi Formu`, `Genital Hijyene Yönelik Bilgi, Tutum ve İnançları Belirleyen Veri Formu` ve `Genital Hijyen Davranışları Envanteri (GHDE)` ile toplanmıştır.Bulgular: Deney grubundaki kadınların %32.5'inin, kontrol grubundaki kadınların %38.3'ünün vajinal akıntıda değişiklik olması şikayeti ile sağlık kuruluşuna başvurduğu belirlenmiştir.Deney grubunda yer alan kadınların %19.2'sinin bakteriyel vajinozis, %12.5'inin kandidiyazis, kontrol grubundaki kadınların %15'inin bakteriyel vajinozis ve %8.3'ünün kandidiyazis tanısı aldığı saptanmıştır.Deney ve kontrol grubundaki kadınların genital hijyen bilgi puan ortalamaları karşılaştırıldığında; deney grubundaki kadınların ön testte genital hijyen bilgi puan ortalamaları 8.0±2.1 olduğu, kontrol grubundaki kadınların ön test genital hijyen bilgi puan ortalamaları 8.5±1.9 olduğu belirlenmiştir. Deney grubundaki kadınların son testte genital hijyen bilgi puan ortalamaları 12.6±0.9 olduğu, kontrol grubundaki kadınların son test genital hijyen bilgi puan ortalamaları 8.7±1.8 olduğu belirlenmiştir. Son testte gruplar arasındaki puan farkının istatistiksel olarak ileri derecede anlamlı olduğu saptanmıştır (p

Vajina, sağlık üzerine önemli etkileri olan çok sayıdaki bakteri türlerini barındırır. Vajinadaki mikrobiyal türlerin tipleri ve oranlarındaki değişiklikler hastalığa neden olabilir. Çalışma; vajinal mikrobiyotanın bakteriyel vajinozis ve Human papillomavirus ile ilişkisinin araştırılması amacıyla planlanmıştır.Mart 2017 – Ekim 2017 tarihleri arasında Pamukkale Üniversitesi Eğitim Uygulama ve Araştırma Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Polikliniği'ne başvuran 145 kadın değerlendirilmeye alındı. Çalışmaya 121 kadın dahil edildi.Yapılan Gram boyama değerlendirme sonucu, bakteriyel vajinozis (BV) negatif Nugent skoru (NS) 0-3 %39,7 (n=48) BV ara değer NS 4-6 %21 (n=26) BV pozitif NS 7-10 %38,8 (n=47) olarak tespit edildi. BV görülme oranı %38,8 olarak bulundu. BV pozitifliği en fazla 3. ve 4. dekatta görüldü. Kişilerin adet dönemleri (p=0.019), son ilişki zamanı (p=0,027), cinsel ilişkide korunan ve korunmayan kişiler arasında (p=0.002) istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulundu. BV pozitif ve negatif grupların laktobasil tür sayısı ortalamaları arasında anlamlı bir fark bulunmadı. Araştırılan (G.vaginalis, Megaspheara, BVAB2, Provetella spp., M.mulieris, Leptotrichia/Sneathia) tür sayısı ortalaması BV pozitif örneklerde, BV ara değer ve BV negatif örneklere göre anlamlı olarak yüksek bulundu (p=0,001). L.iners tüm örneklerde en sık saptanan Lactobacillus türü idi. M.mulieris sadece BV örneklerinde tespit edildi. Megaspheara (p=0,036), BVAB2 (p=0,036), Provetella spp. (p=0,036) ve Leptotrichia/Sneathia (p=0,036) dahil olmak üzere dört bakterinin BV ile ilişkili olduğu bulundu. BV ile ilişkili birkaç bakteri grubu birbirleriyle kuvvetle ilişkiliydi. Provetella spp. - Megaspheara, Provetella spp. - Leptotrichia/Sneathia ve Provetella spp. - BVAB2'nin aynı anda birlikte saptanmaları istatistiksel olarak ileri derecede anlamlıydı (p

Giriş ve Amaç: Bu çalışmada; sezaryen, vajinal doğum ve sezaryen ile doğup annenin vajinal salgısına maruz bırakılan bebeklerin doğum sonrasındaki cilt ve bağırsak mikrobiyatası gelişimini değerlendirmeyi amaçladık. Sezaryen doğum ile doğan bebekler vajinal doğan infantlardan farklı bir bağırsak ve cilt mikrobiyatası edinir ve sezaryen doğum bağışıklık sisteminde bozukluk, şişmanlık, astım, diabetes mellitus ve alerjiler gibi hastalıklar için artmış risk taşır.Gereç ve Yöntem: Çalışma Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fakultesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı tarafından planlandı. Kadın Doğum tarafından doğumu gerçekleştirilen sezaryen, vajinal doğum ve sezaryen ile doğup annenin vajinal sıvılarına maruz bırakılan 62 bebeğin Genel Çocuk Polikliniği'mizde takibi yapıldı. Sezaryen ve vajinal yol ile doğum yapan, taramasında Grup B Streptokok taşıyıcılığı saptanmayan ve klinik muayenesinde vajinal enfenksiyonu olmayan anneler vaka grubu içine dahil edildi. Sezaryen ile doğum yapacak olan annelerin bir bölümünün vajinasına doğumdan bir saat önce 8x8 cm boyutunda yarısı steril salin solüsyonla ıslatılmış bir gazlı bez yerleştirildi. Vaka grubu içine dahil edilen doğumu gerçekleşen hastaların sayısı; 21 adet vajinal doğum, 41 adet sezaryen doğum olarak seçildi. Sezaryen doğum ile doğan bebeklerden 21 tanesi annenin vaginal sıvılarına maruz bırakıldı. Sezaryen cerrahisinden hemen önce gazlı bez çıkarıldı ve oda sıcaklığında steril bir kaba yerleştirildi. Sezaryen ile doğup vaginal sıvılara maruz bırakılacak bebekler radyan ısıtıcının altına alındıktan sonra steril kapta bekletilen gazlı bez dudaklardan başlayarak yüz (ağız dahil), göğse, kollara, bacaklara, genital bölgeye ve son olarak da sırta sürüldü. Bu işlem yaklaşık 15 saniye kadar sürdü ve sonrasında pediatrist tarafından yenidoğanın standart detaylı muayene işlemi yapıldı. Farklı vücut alanlarından yapılan steril kültür örneklemelerin tüm bebeklerde doğumdan sonraki beşinci dakikada, , birinci haftada ve bir ay sonunda yapıldı. Çalışmanın bitiminde olguların birinci gün, birinci hafta ve birinci ay gaita ve cilt kültüründe üreyen aerop ve anerop bakteri çeşitliliği değerlendirildi. Verilerin analizinde istatistik anlamlılık düzeyi % 5 olarak alındı ve hesaplamalar için Statistical Package for the Social Sciences (SPSS) istatistik paket programı kullanıldı.Bulgular: Çalışmamızda vaka grubu içerisine 21 adet vajinal doğum, 41 adet sezaryen doğum ile doğan bebek alındı. Sezaryen doğum ile doğan bebeklerden 21 tanesi annenin vaginal sıvılarına maruz bırakıldı. Çalışmamızda 1. gün ciltte aerop üreyen bakteriler açısından vajinal doğum ile sezaryen ve C/s (i) doğumlar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark vardı. 7. gün ve 30. gün ciltte üreyen aerop bakteriler açısından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu. Çalışmamızda 1. gün 7. gün ve 30. gün gaitada anaerob üreyen bakteriler açısından vajinal doğumlar ile sezaryen ve C/s (i) doğumlar arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir fark vardı. Çalışmamızda 1. gün 7. gün ve 30. gün gaiatada üreyen aerop bakteriler açısından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu.Sonuç: Doğum şekli yenidoğanlarda mikrobiyatanın ana belirleyicisidir. Vajinal doğan infantlar annenin vajen mikrobiyatasına benzeyen bakteriyel toplulukları barındırırken sezaryenle doğan infantlar deri mikrobiyatasından zengindir. Çalışmamızda sezaryen doğumlarda, yenidoğanları anne vajinal salgısına maruz bırakarak amaçladığımız hedefe ulaşamadık. Doğum bizim prosedürümüzle tamamen benzetilemeyecek kompleks bir süreçtir ve sadece anneden infanta mikropların geçişinin ötesinde multiple faktörleri içermektedir. Gelecekteki çalışmalar doğum şekli bakımından infant mikrobiyotasının kolonizasyon paternini ve yaşamın her döneminde infantın sağlığına geniş etkisini daha iyi araştırmalıdır. Doğum şekli başta olmak üzere infantın özellikle intestinal mikrobiyatasını etkileyen diğer faktörlerde mutlaka bilinmelidir ve çalışmaya dahil edilmelidir. Ayrıca her iki grupta örneklem boyutlarının arttırılması ile yapılacak çalışmalara ihtiyaç bulunmaktadır. Objective: In this study; we aimed to evaluate the post-natal development of skin and gut microbiota of infants who were born with caesarean section, vaginal delivery and caesarean section with postnatal exposure of maternal vaginal secretion (C/s). Infants born with caesarean delivery obtain a different skin and gut microbiota than vaginally delivered infants and caesarean section carries an increased risk for disorders such as allergies, diabetes mellitus, asthma, obesity and impaired immune system.Method: The study was conducted by Pediatrics Department of Yüzüncü Yıl University Faculty of Medicine. 62 infants who were delivered with caesarean section, vaginal delivery and caesarean section with postnatal exposure of maternal vaginal secretion by Gynecology Department, were followed by General Pediatrics Clinic. Mothers who delivered a baby either with caesarean section or vaginal route, aren't carrier of Group B streptococcus according to the screening and have no vaginal infection in their clinical exam were included in the case group of the study. A 8x8 cm sized gauze bandage which was bathed in sterile saline solution was placed in a set of mothers' vagina who were going to deliver by caesarean section. Number of patients who gave birth and were included in case group was as follows: 21 vaginal delivery and 41 delivery by caesarean section. 21 of infants who were delivered by caesarean section were exposed to maternal vaginal secretion. Gauze bandage was removed just before the caesarean section and placed in a sterile container at ambient temperature. Babies who were going to be exposed to vaginal secretion post- caesarean section were rubbed with the gauze bandage starting from their face (mouth included), chest, arms, legs, genitals and lastly back after they were placed under radial heater. This whole process lasted approximately 15 seconds and then a pediatrician did the standard examination of infants in detail. Sterile culture sampling of different body parts were done in all infants at 5th minute, 1st week and 1st month after the birth.Aerobic and anaerobic bacteria diversity of skin and gut microbiota which were taken at first day, first week and first month were evaluated at the end of the study. Statistical significance level of 5% was accepted in the analysis of the data and Statistical Package for the Social Sciences (SPSS) software was used for the analysis.Results: Case group of our study included 21 vaginal delivered and 41 caesarean section delivered infants. 21 of infants who were born with caesarean section were exposed to maternal vaginal secretion. In this study, there was a statistically significant difference of aerobe skin bacteria growth at 1. day among between vaginal and caesarean - C/s deliveries. However there was no statistically significant difference among groups in terms of aerobe skin bacteria growth at 7th and 30th days. In this study, there was a statistically significant difference of anaerobe stool bacteria growth at 1st, 7th and 30th days among between vaginal and caesarean - C/s deliveries. In this study, there was no statistically significant difference of anaerobe stool bacteria growth at 1st, 7th and 30th days among vaginal, caesarean and C/s deliveries. Conclusion: Route of delivery is the main determinant of microbiota in infants. While vaginally born infants host bacterial groups similar to maternal vaginal microbiota, infants born with caesarean section are rich of skin microbiota. In our study we couldn't reach to our goal by exposing infants to maternal vaginal secretion after caesarean section deliveries. Birth is a complex process which can't be imitated completely with our procedure and includes multiple factors beyond transition of microbiota from mother to infant. Future studies should research colonization pattern of infant microbiota in terms of route of delivery and its effect on the infant in every period of life. Route of delivery being in the first place, all other factors that affect intestinal microbiota of infant should be known and included in the study. Also studies with a larger sample number in both groups are required. 130

Candida türleri, dünya çapında görülen ikinci en yaygın vulvovajinit etkenidir. Klinik tablo,kalın veya çok ince olabilen beyaz renkli akıntı ve kaşıntı şikayetlerini içermektedir. Enfeksiyon, vulvovajinal mukozada, ayrıca perianal bölgede, kızarıklık ile ilişkilendirilmiştir. Bu çalışmada, vajinal örneklerden izole edilen Candida'ların identifikasyonu ve antifungal direnç durumlarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Gaziantep Üniversitesi Şahinbey Araştırma ve Uygulama Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniğine Aralık 2014-Temmuz 2015 tarihleri arasında vajinal kaşıntı, akıntı gibi şikayetler ile başvuran 481 hastadan mantar etkeni araştırmak amacıyla alınan vajinal örnek kültüründe saptanan 100 (%20.8) Candida suşu değerlendirmeye alınmıştır. İzole edilen Candida'ların identifikasyonu klasik yöntemler yanında, kromojenik agar ve otomatize identifikasyon yöntemi kullanılarak yapılmıştır. Kökenlerin amfoterisin B, itrakonazol, flukonazol, ketokonazol vorikonazol ve kaspofungin duyarlılıkları, Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI) M27-A3, M27-S3 ve M27-S4 dökümanlarındaki referans broth mikrodilüsyon yöntemi kullanılarak araştırılmıştır. Vulvovajinal kandidiyazis (VVC) olduğu belirlenen 100 kadından 21'i (%21) 18-25 yaşları arasında, 40'ı (%40) 26-40 yaşları arasında ve 39'u (%39) 41 ve üzeri yaşta idi. Hastaların 42'sinin (%42) tekrarlayan mantar enfeksiyonu, 58'inin (%58) akut mantar enfeksiyonu olduğu belirlenmiştir. Hastalarımızın 13'ü (%13) Diyabetes Mellitus tanısı almış hastalardı. Hastaların vajinal örneklerinden izole edilen 100 Candida suşunun 47'si (%47) Candida albicans, 43'ü (%43) C.glabrata, 5'i (%5) C.kefyr, 2'si (%2) C.krusei, 2'si (%2) C.tropicalis, 1'i (%1) C.guilliermondii olarak identifiye edilmiştir. Çalışmamızda, antifungal ilaçların MİK aralıkları amfoterisin B için 0.25-1 µg/mL itrakonazol için 0.03-16 µg/mL arasında, flukonazol için 0.125-64 µg/mL arasında, ketokonazol için 0.03-16 µg/mL arasında, vorikonazol için 0.03-16 µg/mL arasında, kaspofungin için 0.015-2 µg/mL arasında saptanmıştır. İzole edilen Candida suşlarının 13'ü (%13) kaspofungine, 12'si (%12) flukonazole, 42'si (%42) itrakonazole dirençli olarak tespit edilmiştir. C.glabrata dışındaki Candida'ların 14'ü (% 24.6) vorikonazole dirençli bulunurken, amfoterisin B'ye dirençli suş tespit edilmemiştir. MİK değeri ≥16 µg/mL olan suşlar dirençli kabul edilerek, izole edilen Candida'ların 3'ü (%3) ketokonazole dirençli bulunmuştur. Çalışmamızda VVC'de C. albicans'dan sonra en sık saptanan etken C. glabrata olarak tespit edilmiştir. Tedavide sistemik olarak kullanılabilen azol grubu ilaçlara karşı saptanan direnç oranları ve kaspofungin direnci dikkat çekici boyutlardadır. Types of Candida is the second most common vulvovaginit agent worldwide. Clinical Picture includes complaints of white and thick or thin vaginal discharge and burning with urination. Infection has been related to rash in vulvoganital mucosa and also in perianal region. In this study, identification of Candidas and determination of antifungal resistance cases isolated from vaginal samples have been aimed. 100 (%20.8) Candida strains determinated in vaginal sample cultures taken with the purpose of searching for yeast from 481 patients who consulted Clinics of Gynecology and Obstetrics, University of Gaziantep Şahinbey Research and Application Hospital, with the complaints of vaginal discharge and pruritus, have been evaluated. Identification of isolated Candidas has been made by the use of chromogenic agar mediums and automatic identification method in addition to classical methods. Amphotericin B, itraconazole, fluconazole, ketoconazole, voriconazole and caspofungin susceptibility of the yeast, has been researched with the utility of reference broth microdilution method in the documents of Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI) M27-A3, M27-S3 and M27-S4. 21 female patients (21%) out of 100 in whom vulvovaginal candidiasis (VVC) agents have been determinated are between 18 and 25 years old, 40 (40%) of whom are between the ages of 26 and 40 and 39 (39%) of whom are 40 and above. Whereas 42 % of the patients had recurrent yeast infection, 58% of them had acute yeast enfection. 13% of the patients were the patients with the diagnosis of Diabeties Mellitus. 47 % of 100 Candida strains isolated from vaginal samples have been identified as Candida albicans, 43 % of them as C.glabrata, 5% of them as C.kefyr, 2% of them as C.krusei, 2% of them as C.tropicalis, 1% of them as C.guilliermondii. In our study, MIC ranges of antifungals 0.25-1 µg/mL for amphotericin B, 0.0313-16 µg/mL for itraconazole, 0.125-64 µg/mL for fluconazole, 0.0313-16 µg/mL for ketoconazole, 0.0313-16 µg/mL for voriconazole, 0.015-2 µg/mL for caspofungin have been detected. 13% of isolated Candida strains have been detected to become resistant to caspofungin, 12% of them to fluconazole, 42% of them to itraconazole. 14 (24.6 %) of Candidas other than C.glabrata have been detected to be voriconazole-resistant, whereas no strains which are resistant to amphotericin B have been detected. Strains with an MIC value ≥16 µg/mLwere considered resistant, 3 (3%) of isolated Candidas have been detected resistant to ketoconazole. In our study, C.glabrata has been the most frequently detected agent after C.albicans in vaginal candidiasis. Resistance rates detected towards azoles which are used in the systemic treatment and resistance of caspofungin are remarkable. 96

Her geçen gün dünyanın farklı bölgelerinden antimikrobiyallere karşı çoğul dirençli yeni mikroorganizmaların bildirilmesi ve bu mikroorganizmaların neden olduğu enfeksiyonların tedavisinde yetersiz kalınması yeni antimikrobiyal etkili bileşiklere olan ihtiyacı göz önüne koymaktadır. Antimikrobiyal etkili sekonder metabolitler üretmeleri nedeniyle Lactobacillus cinsi son dönemlerde araştırmacıların dikkatini çekmektedir. Vajinal mikroflorada bulunan Lactobacillus'lar vajina epitelindeki glikojenden, laktik asit oluşturarak pH'ı 4'e kadar düşürürler ve böylece patojen mikroorganizmaların yerleşmesini önlerler.Bu çalışmanın amacı, Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı'ndan Cebeci Hastanesi Merkez Laboratuvarı'na gönderilen vajen kültürlerinden izole edilmiş Lactobacillus türlerinin ürettiği sekonder metabolitlerin Agar Kuyu Difüzyon Testi ve Agar Damlatma Testi ile Escherichia coli ATCC 25922, Staphylococcus aureus ATCC 25923, Staphylococcus aureus ATCC 43300, Pseudomonas aeruginosa ATCC 27853, Staphylococcus epidermidis ATCC 12228, Staphylococcus epidermidis ATCC 35984, Enterococcus faecalis ATCC 29212, Klebsiella pneumoniae RSKK 578, Bacillus subtilis ATCC 6633 ve Candida albicans ATCC 10231 test mikroorganizmalarına karşı antimikrobiyal aktivitelerinin araştırılmasıdır.Çalışmamızda 16S rRNA yöntemiyle tanımlanan 58 adet vajinal izolatın 19 tanesinin L. crispatus, 18 tanesinin L. gasseri, 8 tanesinin L. jensenii, 4 tanesinin L. vaginalis, 3 tanesinin L. fermentum, 2 tanesinin L. coleohominis, 1 tanesinin L. saerimneri, 1 tanesinin L.reuteri, 1 tanesinin L. johnsonii ve 1 tanesinin L. helveticus türü olduğu saptanmıştır. Bu izolatların sıklıkla E.coli ATCC 25922, P. aeruginosa ATCC 27853, K. pneumoniae RSKK 578 ve B.subtilis ATCC 6633'e karşı etkili oldukları görülmüştür. Bazı izolatların S. aureus ATCC 25923 ve E. faecalis ATCC 29212 suşları üzerine de etki gösterdiği gözlenmiştir. İzolatların hiçbiri S. aureus ATCC 43300, S. epidermidis ATCC 12228, S. epidermidis ATCC 35984 ve C. albicans ATCC 10231 üzerinde etkili bulunmamıştır.Yapılan literatür taramasında L. saerimneri türünün insan vajinal florasından izole edildiğine dair bir çalışmaya rastlanmamıştır. Çalışmamız, ilk kez vajenden L. saerimneri türünün izole edilmiş olması nedeniyle önem taşımaktadır. The fact that an increasing number of new multi-resistant microorganisms have been reported from different parts of the world and inefficiency in treating the infections caused by these microorganisms have brought about the necessity for new compounds with antimicrobial effects. The genus Lactobacillus have recently been focal point of researchers due to their ability to produce secondary metabolites with antimicrobial effects. Lactobacilli, located in vaginal microflora decreases pH down to 4 producing lactic acid from the glycogen in vaginal epithelium, and as a result, they prevent invasion of pathogenes.The aim of this study is to investigate into antimicrobial activity of secondary metabolites produced by Lactobacillus species, isolated from vaginal cultures which were sent from Ankara University, Faculty of Medicine, Department of Obstetrics and Gynecology to Cebeci Central Laboratory, against test microorganisms (Escherichia coli ATCC 25922, Staphylococcus aureus ATCC 25923, Staphylococcus aureus ATCC 43300, Pseudomonas aeruginosa ATCC 27853, Staphylococcus epidermidis ATCC 12228, Staphylococcus epidermidis ATCC 35984, Enterococcus faecalis ATCC 29212, Klebsiella pneumoniae RSKK 578, Bacillus subtilis ATCC 6633 and Candida albicans ATCC 10231) using Agar Well Diffussion Method and Agar Spot Method.In our study, of the 58 vaginal isolates identified through 16S rRNA method, 19 were established to be L. crispatus, 18 L. gasseri, 8 L. jensenii, 4 L. vaginalis, 3 L. fermentum, 2 L. coleohominis, 1 L. saerimneri, 1 L.reuteri, 1 L. johnsonii and 1 L. helveticus species. These isolates were often found to be effective against E.coli ATCC 25922, P. aeruginosa ATCC 27853, K. pneumoniae RSKK 578 ve B.subtilis ATCC 6633. It was also observed that some isolates were effective against S. aureus ATCC 25923 and E. faecalis ATCC 29212 strains. None of these isolates was found to be effective againts S. aureus ATCC 43300, S. epidermidis ATCC 12228, S. epidermidis ATCC 35984 and C. albicans ATCC 10231.No study dealing with isolation of L. saerimneri from human vaginal flora has been detected in literature. Our study is of significance as it isolated L. saerimneri from human vaginal flora for the first time. 85

Vajinal enfeksiyonlar da servikal enfeksiyonlar gibi üst genital sistem enfeksiyonlarınazemin hazırlaması açısından önemlidir. Bu çalışma, vajinal akıntı-kaşıntı şikayeti olanhastalarda ve şikayeti olmayan kontrol grubunda etken dağılımının irdelenmesi amacıylayapılmıştır. Vajinal akıntı ve/veya kaşıntı şikayeti olan, gebe olmayan, son 10 güniçerisinde antibiyotik kullanım öyküsü olmayan, yeterli örneğin alınabildiği (en az 2sürüntü örneği) ve örnek vermeyi kabul eden hastaların servikal kanalından alınan sürüntüörnekleri çalışmaya dahil edildi. Çalışma 18-56 yaşları arasında, 105 hasta ile yapıldı.Çalışmada vajinal akıntı/kaşıntı şikayeti olmayan, farklı şikayetlerle polikliniğe başvurmuşolan ve diğer özellikleri çalışma grubuna benzer olan 40 hasta da kontrol grubu olarakalındı. Alınan örneklerden direk mikroskopik inceleme, Gram boyama, kültür yapıldı. BDMAX(Becton-Dickinson, USA) PCR cihazında genital panel kartuşları kullanarak,Chlamydia trachomatis, Neisseria gonorrhoeae, Trichomonas vaginalis moleküler olarakaraştırıldı. Kültür için koyun kanlı besiyeri, çikolata agar, Sabouraud Dekstroz agar veeosin-metilen blue agara ekim yapıldı. Üreyen mikroorganizmaların tanımlanmasındaBroker MS (Becton-Dickinson, USA) kullanıldı. Laktobasil, difteroid, alfa hemolitik streptokok, koagülaz negatif stafilokok (KNS) varlığı normal flora olarak değerlendirildi.Plakta bu bakteriler dışında baskın olarak saptanan bakteriler tanımlandı. Çalışmada hastave kontrol grubunda yer alan mikroorganizmaların dağılımı sırasıyla şu şekilde bulundu;normal flora 44 (% 41.9), 23 (% 57.5); Candida spp. 43 (%41.0), 10 (%25); Gardnerellavaginalis 17 (%16.2), 1 (%2.5); Escherichia coli 10 (%9.5), 4 (%10); Streptococcusagalactiae 11 (%10.5), 0; Trichomonas vaginalis 6 (%5.7), 0; Klebsiella pneumoniae 3(%2.9), 2 (%5); Staphylococcus aureus 4 (%3.8), 0; Neisseria gonorrhoeae 2 (%1.9), 0olarak saptandı.Alt genital sistem enfeksiyonları yol açabileceği komplikasyonlar gereği rasyonel olarak vehızla değerlendirilmelidir. Like cervical infections, vaginal infections are important in terms of providing basis forupper genital system infections. This study has been conducted with the aim of evaluationof the distribution of agents in patients with vaginal discharge/itching complaints andcontrol group that have no complaint. Swap samples obtained from cervical canal of thepatients with cervical discharge/itching complaint, non-pregnant, do not have antibioticusage history within the last 10 days, taken enough sample (at least 2 swap samples) andaccepted to give sample were included into the study. The study was conducted with a totalof 105 patients between 18-56 ages. Forty patients that do not have vaginaldischarge/itching complaint, applied to polyclinics with different complaints and otherproperties similar to the study group were taken as control group. Direct microscopicinvestigation, gram staining and culture were done. Chlamydia trachomatis, Neisseriagonorrhoeae, Trichomonas vaginalis were investigated molecularly with BD-MAX(Becton-Dickinson, USA) PCR device using genital panel cartridges. For cultivation sheepblood agar, chocolate agar, sabouraud dextrose agar and eosin-methylenblue agar wereused. Broker MS (Becton Dickinson, USA) was used for identification of breedingmicroorganisms. The presence of lactobacilli, diphtheroids, alphahaemolytic streptococci,coagulasenegative staphylococci (CNS) considered as normal flora. The bacteriadetermined dominantly in the plaque except these bacteria were identified. The distributionof the microorganisms determined from the patient in study and control groups foundrespectively as; normal flora 44 (% 41.9), 23 (% 57.5); Candida spp. 43 (%41.0), 10 (%25);Gardnerella vaginalis 17 (%16.2), 1 (%2.5); Escherichia coli 10 (%9.5), 4 (%10);Streptococcus agalactiae 11 (%10.5), 0; Trichomonas vaginalis 6 (%5.7), 0; Klebsiellapneumoniae 3 (%2.9), 2 (%5); Staphylococcus aureus 4 (%3.8), 0; Neisseria gonorrhaea 2(%1.9), 0.Lower genital system infections should be evaluated rationally and rapidly since these mayhave complications. 78

Doğum sonu uterusun kontrakte olmaması kanamanın en sık sebeplerindendir. Bu nedenle ilk 24 saatteki kanama miktarı önemlidir. Bu çalışma normal doğum yapmış kadınlara postpartum erken dönemde yapılan fundus masajının, uterus involüsyonuna ve loşia rubra miktarına etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmanın evrenini 12/06/2015 - 02/08/2015 tarihleri arasında İstanbul'da özel bir hastanenin kadın doğum servisinde yatan hastalar oluşturmuştur. Araştırmaya katılmayı kabul eden 35 çalışma grubu, 35 kontrol grubu olmak üzere toplam 70 kadın örnekleme alınmıştır. Verilerin toplanmasında bilgi ve postpartum değerlendirme formu kullanılmıştır. Standart mezura ile fundusun umblikusa göre seviyesi ölçülmüş ve ped ağırlıkları tartılmıştır. Çalışma grubuna postpartum 1.saatte 5 kez (15 dakikada bir, 45 saniye) fundus masajı uygulanmıştır. Çalışmamızın postpartum 12.saat involüsyon süreci değerlendirilmesin de çalışma grubunun %28,6'ında, kontrol grubunun %5.7'sinde hızlı ilerlediği saptanmıştır. Doğum sonrası çalışma grubunda, fundusun umblikusa göre seviyesi 6. ve 12. saatte kontrol grubuna göre daha hızlı kontrakte olduğu tespit edilmiştir. Loşianın 2.-12.saatleri arasındaki kanama miktarı çalışma grubunda, kontrol grubuna göre daha az olduğu görülmüştür. Taburculuk öncesi hemoglobin ve hematokrit değeri arttıkça, loşia miktarının azaldığı belirlenmiştir (p=0,010). Uterusu kontrakte olan kadınlara göre, uterusu kontrakte olmayan kadınlarda toplam loşia miktarının daha fazla olduğu saptanmıştır (p=0,001). Elde edilen bulgular doğrultusunda postpartum kanamayı azaltmada etkin olan fundus masajını doğum sonu dönemde ebeler tarafından uygulanması önerilmektedir. Postpartum uterine atony is the most common cause of bleeding. For this reason, the amount of bleeding in the first 24 hours is important. This study was conducted to determine the effect of postpartum early fundus massage on uterine involution and to diminish bleeding on vaginal birth women. The universe of the study was created between 12/06/2015 - 02/08/2015 in İstanbul by patients hospitalized in private hospital. A total of 70 women, including 35 study groups and 35 control group, agree to participate in the study. Inthelight of literatüre information, data form consisting of 36 questions and postpartum evaluation form were used. The level of the fundus with respect to umbilicus was measred by standard scales and the weights of peds were weighed. Fundus massage was applied to the study group 5 times in the first hour (15 minutes, 45 seconds) postpartum. As a result of our work; It was found that the 12th involution process was faster in 28.6% of the study group and 5.7% of the control. In the postpartum study group, the level of the fundus according to umblichus was found faster contracted than at 6th and 12th hours according to the control group. The amount of bleeding between the 2nd and 12th hours of the Louısa was found to be less in the study group than in the control group. As hemoglobin and hematocrit value increased before discharge, it was determined that the amount of bleeding decrease was decreased (p = 0,010). According to women with contracted uterus, the total amount of bleeding was found to be higher in women whose uterus was soft (p = 0.001). It is suggested that fundus massage which is effective in decreasing postpartum hemorrhage in the direction of acquired findings is performed by midwifes in postpartum period. 94

Bu araştırma, kadınlarda depresyon ile jinekolojik sağlık sonuçları arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla tanımlayıcı araştırma tipinde planlanmıştır. Araştırma, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Eğitim Araştırma Hastanesinde yapılmıştır. Araştırmanın evreni Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Eğitim Araştırma Hastanesi Kadın Doğum Polikliniklerine başvuran kadınlardan oluşmaktadır. Çalışmaya 18-49 yaş arası, gebe ve lohusa olmayan, en az ilkokul mezunu, doğal ya da cerrahi menapoza girmemiş olan, 301 kadın dahil edilmiştir. Araştırma verileri; Mayıs 2015 ve Kasım 2015 tarihleri arasında toplanmıştır. Veri toplama araçları olarak tanımlayıcı bilgi formu, jinekolojik semptomlar formu, Beck depresyon ölçeği kullanılmıştır. Ölçekten 17 ve altı puan alanlar 'depresyon yok' 18 ve üzerinde puan alanlar 'depresyon var' olarak değerlendirilmiştir. İstatistiksel analizler, hesaplamalar için IBM SPSS Statistics 21.0 programı kullanılmıştır. Araştırmaya katılan kadınların %33.9'unda depresyon olduğu belirlenmiştir. İlkokul mezunu olan kadınlarda, eşi ilkokul mezunu olan kadınlarda ve sigara kullanan kadınlarda depresyon oranı yüksek bulunmuştur (p>0.05). Depresyonu olan katılımcılarda vajinal akıntı, koku, pelvik ağrı, disparanoya ve adet düzensizliğinin daha fazla görüldüğü tespit edilmiştir (p0.05). BDÖ puanının 1 birim artmasıyla akıntının anormal gözlenme olasılığının % 5.6 (% 95 GA: % 2.9 - % 8.3); kaşıntı gözlenme olasılığının % 3.0 (% 95 GA: % 0.5 - % 5.6); yanma gözlenme olasılığının % 3.0 (%95 GA: % 0.3 - % 5.8) ve koku gözlenme olasılığının % 3.9 (% 95 GA: % 1.4 - % 6.5) arttığı görülmüştür (p0.05).Anahtar Kelimeler: Depresyon, Disparanoya, Jinekolojik semptomlar, Pelvik ağrı, Vajinal akıntı This study is planned to determine the relationship between gynecological health problems and depression in women, it is descriptive research type. The research was conducted in Kahramanmaraş Sütçü İmam University Training and Research Hospital. The study population is women who admitted to Gynecology and Obstetrics outpatients clinic in this hospital. It were included 301 woman who is age range 18-49, non-pregnant, non-puerperal, at least primary school graduates, outside natural or surgically menopause in the study. The research data were collected between May 2015 and November 2015. Descriptive information form, gynecological symptoms form and Beck Depression Inventory (BDI) were used as data collection tools. According to the inventory, its were evaluated as 17 and less score 'no depression', 18 and higher score 'yes depression'. IBM SPSS Statistics 21.0 (IBM Corp. Released 2012. IBM SPSS Statistics for Windows, Version 21.0. Armonk, NY: IBM Corp.) software was used for statistical analysis and calculations. In 33.9% of the women involved in the research was determined to be depression. In women who primary school graduate, her husband primary school graduate and smooking were found to be higher of depression rate (p>0.05). In participiants with depression were shown that to be more vaginal discharge, vaginal odor, pelvic pain, dyspareunia and menstrual irregularities (p0.05). It were observed that the probability of abnormal discharge 5.6%, probability of itching 3.0%, probability of burning 3.0% and probability of odor 3.9% increased by increasing one unit of BDI score(p0.05).Key Words: Depression, Disparoni, Gynecological symptoms, Pelvic pain, Vaginal discharge 107

Amaç: Vücut sıvılarının tanımlanması adli araştırmalarda olay yerinin yeniden canlandırılması ve olayın nasıl olduğunun belirlenmesinde gereklidir. Vücut sıvılarının ve lekelerinin identifikasyonunda serolojik testlere ek olarak insan RNA analizine dayalı metotlar geliştirilmiştir. Vücut sıvılarının identifikasyonunda bakterilerin kullanımı da araştırılmış ve çalışmalar vajinal spesifik bakterilerin vücut sıvılarının identifikasyonunda kullanılabilecek umut vaat eden bir yol olabileceğini göstermiştir.Bu çalışmada, vajinal enfeksiyonlu kadınlar ile postmenoz dönemdeki kadınlardan alınan vajinal sürüntü örneklerinde Lactobacillus gasseri, Lactobacillus crispatus ve Lactobacillus jensenii'nin dahil edildiği çeşitli Lactobacillus tiplerinin varlığı araştırılmıştır.Gereç ve Yöntem: Bu çalışma için Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Balcalı Hastanesi Kadın Doğum ve Hastalıkları Polikliniğine 04.04.2016-20.06.2016 tarihleri arasında gelen, yazılı ve sözlü onamı alınan 91 gönüllüden alınan vajinal sürüntü örnekleri dahil edilmiştir. Alınan örnekler 30 kontrol grubu, 31 enfeksiyon grubu, 30 post menopozal yaş grubu olarak sınıflara ayrılmıştır. Aradığımız Lactobacillus türlerine ait 16S-23S rRNA intergenic spacer bölgesinin, sırasıyla RNA izolasyonu, cDNA sentezi ve PCR'ı yapılmıştır. PCR sonrası ürünler kapiller elektroforezde yürütülmüştür.Bulgular: Kategorik ölçümlerin gruplar arasında karşılaştırılmasında Ki Kare test istatistiği kullanıldı. Kontrol grubunda yer alan 30 olgunun 28'inde Lactobacillusgasseri olduğu, enfeksiyon grubunda yer alan 31 olgunun 21'inde, post menopozal dönemdeki olguların 15'inde Lactobacillusgasseri olduğu görüldü. Yapılan istatistiksel analiz sonucu hem enfeksiyon grubunda hemde post menopozal grupta aradığımız Lactobacillusgasserinin saptanma oranında anlamlı bir azalma olduğu görüldü(p

Amaç:Bu araştırma, kırsal bölgelerde yaşayan kadınların vajinal akıntı durumunda sağlık arama davranışlarını ve sağlık arama davranışlarını engelleyen nedenleri belirlemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Araştırma, kırsal bir bölgede bulunan bir sağlık ocağı bölgesinde yapılmıştır. Basit rastgele örnekleme yöntemine göre seçilen 438 kadın araştırmaya katılmıştır. Veriler, araştırmacılar tarafından literatür taranarak hazırlanan veri toplama formu ile toplanmıştır. Değerlendirmede yüzdelik, ortalama ve ki-kare testleri kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan kadınların yaş ortalaması 32.1±8.2 olup çoğunluğu 25-29 yaş grubundadır. Sağlık kuruluşuna başvurma oranı oldukça yüksek olup başvuran kadınların bir kısmı hekimin verdiği tedaviyi ya hiç kullanmamış ya da yarıda bırakmıştır. Kadınların vajinal akıntı durumunda sağlık kuruluşuna başvurmama nedenleri akıntının kendiliğinden iyileşeceğini düşünmeleri, ekonomik nedenler, zamansızlık, ulaşım zorlukları, utanma, evdeki sorumluluklar, bilgisizlik ve sağlık çalışanlarının ilgisizliğidir. Sonuçlar: Yaş, eğitim ve çalışma durumu, gelir seviyesi, sağlık sigortası aile tipi, evlenme yaşı, ilk gebelik ve doğum yaşı, gebelik sayısı ile sağlık hizmeti arama davranışı arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır.Düşük/küretaj öyküsü açısından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmıştır. Objective: This research was conducted to determine the behavior of women living in rural areas in terms of seeking healthcare in the event of vaginal discharge and the reasons that hindered their seeking healthcare. Methods: The study was carried out in a rural area overseen by a community health center. Using the method of random sampling, 438 women participated in the study. Data were collected by the researchers using a data collection form inspired by a scan of the literature. Percentages, means and chi-square tests were used in the evaluation. Results: The mean age of the women recruited into the study was 32.1±8.2 and the majority was in the 25-29 age group. The percentage of women presenting at the health center was noticeably high but a portion of these women either never made use of or never completed the treatment recommended by the physician. The reasons the women did not apply to the health center in the event of vaginal discharge were their thinking that the discharge would disappear by itself, economic rationales, lack of time, transportation difficulties, feeling embarrassed, household responsibilities, ignorance and the indifference of health professionals. Conclusions: No significant relationship was found between the women's seeking health care and their ages, educational levels, working status, income levels, health insurance status, family type, age of marriage, age of first pregnancy and first delivery, or the number of pregnancies. There was a significant statistical difference observed between the groups in terms of their histories of miscarriage/abortion.

Bu araştırma, 15-49 yaş arası kadınlarda vajinal akıntıyı algılama durumu ve vajinal akıntıya yönelik geleneksel uygulamaları belirlemek amacıyla tanımlayıcı bir çalışma olarak yapılmıştır. Araştırmanın evrenini Gaziantep ili Cengiz Gökçek Kadın Hastalıkları ve Doğum Hastanesijinekoloji polikliniğine başvuran 15-49 yaş arası 188.307 kadından, örnekleme alınacak kadın sayısı 383 olarak hesaplanmıştır.Veri toplama aracı olarak, anket formu kullanılmıştır.Anket formu üç bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde kadınların sosyo-demografik özellikleri, ikinci bölümde kadınların anormal vajinal akıntıyı algılamaya yönelik soruları ve üçüncü bölümde ise anormal vajinal akıntıya yönelik geleneksel yöntemlere ait bilgi formu yer almaktadır.Elde edilen verilerSPSS for Windows version 18 (Statistical Package For Social Sciences) bilgisayar programında analiz edilmiştir.Verilerin analizinde; yüzdelikKi-kare testi, odds ratio (tahmini rölatif risk) kullanılarak neden-sonuç ilişkileri istatistiksel olarak değerlendirilmiştir. Kadınların anormal vajinal akıntıyı algılama durumu ile yaş, sosyal güvence varlığı, mevcut akıntıyı tanımlama, mevcut akıntı varlığı, kaşıntı ve yanma şikayetleriarasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmuştur (p0.05). Kadınların %40.1' i kullandıkları geleneksel yöntemleri etkili bulmaktadır ve %75.6' sı geleneksel yöntemlerden memnundur. Sonuç olarak, kadınların anormal vajinal akıntıyı algılama düzeyleri düşük bulunmuştur. Kadınlar geleneksel yöntemlerden memnun kaldıklarıbelirlenmiştir. Kadınlaravajinal akıntı ve geleneksel yöntemlere ilişkin eğitim ve danışmanlık hizmeti verilmesi önerilmektedir. This research was carried out as a descriptive study to determine the perception of women between 15 and 49 years of age about vaginal discharge and the traditional methods towards vaginal discharge. The samplewas comprised of 383 women selected among 188.307 women who referred to Gynecology Department of Cengiz Gökçek Gynecology and Obstetrics Hospital, Gaziantep. As a data collection tool, a questionnaire was used. The survey form comprised of three sections. Women's socio-demographic characteristics included in the first section,questions toward perceiving the normal vaginal discharge in the second section and an information form related to traditional methods toward normal vaginal discharge in the last section. The data obtained were analyzed in computed with SPSS for Windows, version 18 (Statistical Package For Social Sciences). In the analysis of data cause-effect relationships were statistically assessed by using percentage, Chi-square test and odds ratio (estimated relative risk). A statistically significant relationship was found between women's perception of normal vaginal discharge and age, presence of social security, defining the present discharge, presence of complaints such as discharge, itching and burning (p0.05). 40.1% of women find traditional methods effective and 75.6% are content with traditional methods. Consequently, women's levels of perceiving abnormal vaginal discharge were found to be low. Women satisfied using traditional methods. Women should be educated and consulted about vaginal discharge and traditional methods. 91

Bu çalışma; genital akıntı yakınmasıyla tedavi görmesine karşın doğum sırasında benzer şikayetleri devam eden gebelerin, tedavi süreçlerini etkileyen faktörlerini değerlendirmek ve soruna yönelik çözümler üretmek amacıyla tanımlayıcı olarak planlanıp uygulandı. Araştırmanın örneklemini, 13.02.2012 ? 13.08.2012 tarihleri arasında İstanbul?da bulunan bir Kadın Hastalıkları Doğum Eğitim ve Araştırma Hastanesine doğuma gelen gebelerden; araştırmaya katılmayı gönüllü olarak kabul eden, gebeliğinde en az bir kez vajinal akıntı şikayeti ile doktora başvuran, doktor tarafından vajinal akıntıya tedavisine başlanmış olan, travaydaki muayene sırasında aktif olarak akıntısı devam eden 222 gebe alındı. Veri toplama aracı olarak ``Vajinal Akıntısı Olan Gebelere Yönelik Değerlendirme Formu?? kullanıldı. 27 soruluk anket formu hastayla yüz yüze görüşülerek doldurdu. Veriler uygun istatistiksel yöntemler kullanılarak analiz edildi. Gebelerin genital akıntılarının başlama zamanlarının; birinci trimester (%43,7) ve ikinci trimesterde (%40,5) birbirine yakın olduğu, %62,2?sinin gebelik öncesi dönemde de vajinal akıntı öyküsü olduğu ve %9,9?unun tedavi gördüğü, gebelerin %86,0?sının akıntı başladıktan bir süre sonra doktora başvurduğu, %52,3?ünün tedavisini tamamladığı ve çoğunluğun (%70.7) orta düzeyde hijyene önem verdiği görülmektedir. Sonuç olarak; gebelerin genital yol enfeksiyonları konusunda hijyenik uygulamalara verdikleri önemin yetersiz olduğu, tedavi kullanımı konusundaki bilgi eksikliğinin yanlış ve eksik uygulamalara neden olduğu, bununla beraber sorunun çözümüne katkı sağlayabilecek sağlık ekibinin eğiticilik görevini üstlenerek konuyu bütüncül yaklaşımla ele alması gerektiği düşünülmektedir. This paper was planned and applied as a descriptive study to assess the factors which influence treatment courses of pregnant patients who received treatment for genital discharge and who exhibited similar complaints during delivery despite prior treatment and to provide solutions for the problem. The research sample consisted of 222 pregnant patients volunteering for involvement in the study who applied to a Training and Research Hospital in İstanbul for delivery between 13th February 2012 and 13th August 2012 with a prior history of medical visit to their doctor for the complaint of vaginal discharge at least once during their pregnancy, received treatment for vaginal discharge and were found to have active discharge during their examination before delivery. For collection of data, ?Assessment Form For Pregnant Patients with Vaginal Discharge? was used. 27-item questionnaire was filled through face-to-face interview with patients. Data was analysed through proper statistical methods. The commencement time of genital discharge were found to be similar in pregnant patients with 43.7% of cases starting within the first trimester and 40.5% of cases starting within the second trimester. 62.2% of cases were found to have a history of vaginal discharge prior to their pregnancy, 9.9% of cases have been found to receive treatment. After their complaints began, 86% of pregnant patients reported to visit their doctor after a brief period, 52.3% reported to complete their treatment course, majority 70.7% were found to consider hygien on a medium level. As a result, attention of pregnant patients to hygienic practice in genital tract infections were assessed to be incomplete, lack of knowledge about treatment were found to lead to resultant erroneous and incomplete practice; however, healthcare team which can contribute to the solution of the problem can achieve this through assuming an educational role with a holistic approach. 137

Trichomonas vaginalis (T. vaginalis) seksüel yolla enfeksiyona sebep olan bir patojen protozoondur. Kadınlar arasında yaygın bir patojen olan bu mikroorganizma, trichomoniasis olarak isimlendirilen üregenital sistem enfeksiyonuna yol açar. Kadınlardaki klinik belirtileri vaginitis den asemptomatik taşıcılığa kadar değişir. Hastalarda, enfeksiyon sonrası 6 ay içerisinde semptomlar gözlenir.Çalışmanın amacı, Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Polikliniğine ve Sağlık Bakanlığı Şanlıurfa Kadın Hastalıkları ve Doğum Hastanesine başvurup vajinal akıntı ve kaşıntı şikayeti mevcut olan hastalarda T. vaginalis sıklığının belirlenmesidir.Örnekler, 2012 yılı Eylül, Ekim ve Kasım aylarında, vajinal akıntı ve kaşıntı şikayeti olan 306 kadından alınmıştır.Akıntı örnekleri direkt mikroskobik bakı, Giemsa boyama, TYM (Tripticase-Yeast-Exctract-Maltose) ve CPLM (Cysteine-peptone-liver-maltose) besiyerine ekim yöntemleriyle incelenmiştir.Çalışma sonucu, olguların 13'ünde(%4,2) T. vaginalis'e rastlanmıştır.Hastaların yaşları ve sosyal durumları ile T.vaginalis pozitif görülmesi arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmamıştır (p>0.05). Akıntının, sarı-yeşil ve kötü kokuya sahip olması ile T.vaginalis pozitif görülmesi arasında, istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki saptanmıştır(p

Amaç:Gebe vajina florasında bulunan ve vajinit etkeni olabilecek mikroorganizmaların kültür ve polimeraz zincir reaksiyonu (PZR) ile araştırılması, trimesterler arasında oluşabilecek değişikliklerin değerlendirilmesi.Yöntem ve Gereç: Çalışmamıza, İÜ Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı Gebe Polikliniğine Kasım 2012?de başvuran 6-13 gebelik haftasındaki akıntı şikayeti olmayan 46 gebe dahil edilmiştir. Bu gebeler gebelik sonuna kadar takip edilmiş, 6-13 GH, 20-26 GH ve 32-38 GH olmak üzere üç kez vajinal sürüntü örneği alınmıştır. Aldığımız örneklerden bir eküvyon multiplex-PZR çalışması için ayırılmış, diğer 2 eküvyondan biri T.vaginalis yönünden direkt olarak mikroskobik incelemeye alınmış, diğeri ise aerob kültür için besiyerlerine ekilerek ve Gram boyaması yapılmıştır. Bulgular: Çalışmamıza katılan 46 gebeden her üç trimesterde ayrı ayrı alınan vajinal sürüntü örneklerinden en sık Candida spp. üretilmiş, ikinci olarak da E.coli ve U.urealyticum üretilmiştir. Candida spp.?in anlamlı şekilde arttığı saptanmıştır. Candida spp. üretilen gebelerin hiçbirinde erken doğum veya düşük doğum ağırlığına rastlanmamıştır. Multipleks PZR yapılan 46 gebenin ilk trimesterde alınan vajinal sürüntü örneklerinden en sık G.vaginalis, azalan sıklık sırasına göre A.vaginae, B.fragilis, M.curtisii ve M.mulieris pozitif saptanmıştır. İkinci ve üçüncü trimesterde bu bakterilerde anlamlı artış saptanmamıştır. Sonuç:Trimesterler ilerledikçe Candida spp üretiminin anlamlı oranda arttığı bulunmuştur. Anaerobların izolasyonunda PZR yönteminin oldukça kullanışlı olduğu saptanmıştır. Objective:To investigate microorganisms that may be found as a part of the vaginal flora and can cause vaginitis and to find the composition of the vaginal flora changes with the each trimester by using culture and polimerase chain reaction (PCR) method.Study design:We included 46 healthy pregnant women who were at between 6th to 13rd week of gestation and attampted to Istanbul Universty Cerrahpasa Medical Faculty Gynecology and Obstetrics Departmant in November 2012. We followed-up 46 pregnant women till the end of their pregnancies. We took three vaginal swab samples at each trimester. One of the samples were taken for PCR examination and the other two were taken for culture method. Results: Candida spp. were the most isolated one from the swab samples and E.coli and U.urealyticum were the second most isolated species . The ratio of isolation of Candida species incresed directly proportional with the trimesters. No complications such as premature labor or premature membrane rupture were seen during the pregnancies of the women whose vaginal samples positive for Candida spp. . When the first trimester vaginal samples were examined with PCR G.vaginalis is the most isolated form and then A.vaginae, B. Fragillis, M. Curtisii and M. Mulleris were isolated with in the decreasing order. There were no statistical difference between the trimestersConclusion:The isolation ratio of Candida spp. significantly increased with each trimester. PCR method is very valuable for detection of anaerobic microorganisims. 78

Trichomonas vaginalis insan ürogenital sisteminde yaşayan, kamçılı bir protozoon olup, oluşturduğu hastalığa trichomoniasis adı verilmektedir. Trichomoniasis, dünya çapında yaygın görülen bir enfeksiyondur ve viral olmayan cinsel yolla bulaşan hastalıklar arasında en sık görülenidir. İnsanların sosyo-ekonomik yapısına bağlı olarak toplumdan topluma ya da toplum içerisinde farklı gruplar arasında yaygınlığı değişebilmektedir. Parazit genellikle cinsel temas ile bulaşir ayrıca; ortak kullanılan iç çamaşırı, yüzme havuzları ve alafranga tuvaletler de bulaşımda rol oynamaktadır. Trichomoniasis her zaman hastalık belirtilerine neden olmaz özellikle erkeklerde genellikle belirtisiz seyirlidir. Trichomoniasis?in teşhisinde; direkt mikroskopik inceleme, boyama yöntemleri, kültür, çeşitli immünolojik ve moleküler yöntemler kullanılmaktadır.Araştırmamız 01.06.2012 ve 31.01.2013 tarihleri arasında Kanser Erken Teşhis ve Tarama Merkezi (KETEM) ve Eskişehir Devlet Hastanesi Kadın Doğum Polikliniğine vajinal yakınmalar ile başvuran 406 kadın hasta ve Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Üroloji Polikliniğine üriner sistem yakınmaları ile başvuran 219 erkek hasta üzerinde yapılmıştır. Erkek hastalardan alınan sabah ilk idrar örnekleri direkt ve giemsa boyalı mikroskopi ve kültür yöntemleri ile incelenmiş, kadın hastalardan alınan vajinal sürüntü örnekleri ise bu yöntemler ve ek olarak real time PZR yöntemleriyle T. vaginalis yönünden değerlendirilmiştir. İncelenen 406 kadın hastanın 35?inde (%8.6)T. vaginalis saptanırken, 219 erkek hastada yöntemlerden herhangi biriyle T. vaginalis varlığı saptanmamıştır. Çalışma grubumuza bir anket uygulanarak çeşitli sosyal değişkenlerle T. vaginalis görülmesi arasındaki ilişki araştırılmıştır. Buna göre T. vaginalis enfeksiyonun görülmesi ile anket formumuzda belirtilen değişkenler arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunamamıştır (p>0,05).Tanıda kullanılan yöntemlerin performansları karşılaştırılmış, direkt mikroskopi, giemsa boyama ve kültür yöntemlerinin yanı sıra PZR yöntemlerinin de uygulanması çalışmanın güvenirliğini arttırdığı sonucuna varılmıştır. Trichomonas vaginalis (T. vaginalis) is a flagellated protozoon which lives in the urogenital system of the human and causes trichomoniasis. Trichomoniasis, a protozoan infection, has a worldwide distribution and is the most common nonviral, sexually transmitted disease. It is usually transmitted by sexual contact and rarely by shared usage of underclothes, swimming pools, and toilets. Sometimes there are no symptoms of T. vaginalis. Especially in men, trichomoniasis is is frequently asymptomatic. Direct microscopic examination, staining methods, culture, immünological and molecular methods are used in diagnosis of trichomonoiasis.In this study, we examined the vaginal swab samples of 406 females who presented at the obstetrics and gynecology outpatient clinics with vaginal complaints urine samples of 219 males with urinary tract symptoms who presented at Urology outpatient clinic in Eskişehir between June 2012 - January 2013. Samples were analyzed by real time PZR, culture and microscobic examination of nativ and Giemsa stained prepations. While T. vaginalis was detected in 35 samples of 406 females (%8.6), it couldn?t be found in any ürine sample belonging to males by any methods. A questionnaire was used to determine the relationship between the sociocultural status of the patients and the incidence of trichomoniasis. There was no statistical significiant correlation between questions and the existance of T. vaginalis infection (p>0,05). The methods used for diagnosis were compared. The usage of the real time PZR together with culture methods, direct and stained microscopy in diagnosis of T. vaginalis increases the reliability of the results. 111

Amaç: Trichomonas vaginalis vajinal mukozada nekrotik ülserler ve yüzeysel defektlerle beraber köpüklü, yeşilimsi kötü kokulu akıntı ile karekterize olan trichomoniasise neden olan bir protozoondur. Trichomoniasis insandan insana seksüel temasla taşınır ve hemen hemen dünyanın her tarafında görülür. Bu çalışmanın amacı 18-45 yaş grubu vajinal akıntı şikayeti olan ve 1 Eylül-15 Aralık 2003 tarihleri arasında Konya Sosyal Sigortalar Kurumu Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Polikliniği'ne başvuran 70 kadında Trichomonas vaginalis sıklığının belirlenmesidir. Yöntemler: Örnekler bir spekulum ve steril pamuklu eküvyonlu çubuklar yardımı ile vajen posterior forniksinden alındı. Bütün örnekler ışık mikroskobu altında nativ preparat, Gram ve Giemsa boyama metodları ile incelendi. Bulgular: Yetmiş örneğin 6'sı (%9) Trichomonas vaginalis, 9'u (%13) Gardnerella vaginalis biri Mobilincus spp. ve 11'i (%16) Candida spp. pozitif bulundu. Sonuç: Ttrichomoniasis kesin tanısı kültür metodu ile yapılmasına rağmen direkt mikroskobi ile vajinal smear incelemesinin enfeksiyonun tanısında önemli bir role sahip olduğu söylenebilir. Direkt mikroskobik inceleme trichomoniasis tedavisine başlamaya karar vermekte yardımcı olacaktır., 2012, Cilt 36, Sayı 3, Sayfa(lar) 182-184 [ Türkçe Özet ] [ Tam Metin ] [ PDF ] [ Benzer Makaleler ] Microscopic Examination of Vaginal Discharge Specimens for Trichomonas vaginalis and Other Micro-Organisms in 18-45 Age Group Women Recep Keşli1, Bayram Pektaş2, Mehmet Özdemir3, Oğuzhan Günenc4, Erkan Coşkun5, Mahmut Baykan3, Bülent Baysal3 1Konya Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Tıbbi Mikrobiyoloji Laboratuvarı, Konya, Türkiye 2Konya Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Parazitoloji Laboratuvarı, Konya, Türkiye 3Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi, Mikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, Konya, Türkiye 4Konya Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği, Konya, Türkiye 5Fulya Jinemed Hastanesi, Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği, İstanbul, Türkiye Keywords: Vaginal discharge, trichomoniasis, Trcihomomnas vaginalis, microscopic examination -------------------------------------------------------------------------------- Objective: Trichomonas vaginalis is a protozoon that causes trichomoniasis which is characterised by a foamy yellowish odorous discharge and superficial defects and necrotic ulcers in vaginal mucosa. Trichomoniasis is transmitted from human to human by sexual contact and can be seen in almost every part of the world. The aim of this study was to determine the incidence of Trichomonas vaginalis in 18-45 years age group women with vaginal discharge complaints who applied to the Gynaecology Outpatient Clinic of Konya Social Insurance Instution Hospital during September 1-December 15 2003. Methods: Samples were taken from posterior fornix of the vagina with the aid of a speculum and sterile cotton swabs. All the samples were examined by wet mount preparations, Gram and Giemsa staining method under the light microscope. Results: Of seventy samples 6 (9%) were positive for Trichomonas vaginalis, 9 (13%) for Gardnerella vaginalis, one for Mobiluncus spp. and 11 (16%) for Candida spp. Conclusion: It is possible to say that, in spite of a definite diagnosis of trichomoniasis made by cultivation method, examining the vaginal smear by direct microscope also has an important role in the diagnosis of infection. Direct microscopic examination will help in deciding whether to begin the treatment of trichomoniasis.

Bu niteliksel çalışmanın amacı; kadınların vajinal akıntı ve akıntı ile ilişkili bir faktör olan vajinal duş hakkındaki bilgi, tutum ve davranışlarının ortaya konmasıdır.Araştırma İstanbul ili, Ümraniye ilçesi'nde en az bir kez evlenmiş 23- 65 yaş arası kadınlar ile yürütülmüştür. Veriler odak grup tartışmaları ile toplanmıştır. Toplam on bir odak grup tartışması yapılmış ve 63 kadın ile görüşülmüştür. OGT' ler katılımcıların izinleri alındıktan sonra ses kayıt cihazına kaydedilmiş, daha sonra tüm kayıtlar kelime kelime çözülerek Excel programında analiz edilmiştir. Görüşmeler tamamlandıktan sonra kadınlara vajinal akıntı ile ilgili bilgilendirme yapılmıştır.Araştırmaya katılan kadınların tamamına yakınının eğitim ve sosyoekonomik seviyesi düşük idi. Kadınların çoğunluğu vajinal akıntı ile ilgili ayırımı yapabildiklerini belirtti. Vajinal akıntı ile ilgili problemlerde bir sağlık kuruluşuna/ doktora başvuranların yanı sıra azımsanamayacak kadar önemli bir kısmı geleneksel yöntemlere başvurduklarını belirtti. Birçoğu vajinal akıntı ile ilişkili bir faktör olan vajinal duşu hayatlarının bir döneminde uygulamış veya şu an uygulamaktadırlar.Anormal akıntının giderilmesinde kullanılan geleneksel yöntemler içinde en sık bitkisel maddeler kullanma ve ütülenen bir bez vs. karına konması ya da buhar veren bir kabın üzerine oturma şekillerinde sıcak uygulamalar belirtilmiştir. Vajinal duş uygulanmasındaki gerekçeler olarak; temizlik, dini inanç gereği ve gebeliğin önlenmesi olarak ifade edildi. The purpose of this qualitative study is to reveal the knowledge, attitudes and practices of women about the vaginal discharge and vaginal douche which is a factor related to the discharge.The research has been performed in Umraniye district of Istanbul with women between ages 23- 65 who have been married at least once. The data was collected using focus group discussions. Totally eleven focus group discussions has been established and interviewed with 63 women. Focus group discussions had been recorded with audio recording devices after receiving permission of the participants, then all the records had been figured out and analyzed in Excel software. After the interviews, women had been were informed about the vaginal discharge.Almost all the women who participated to the study were from lower education and socioeconomic levels. Most of the women had stated that they could distinguish the vaginal discharge. Besides the ones that consult to the health institutes and doctors about the problems related with the vaginal discharge, considerable proportion of participants had stated that they were referring to the using traditional methods. In a period of time, most of them had applied or were still applying the vaginal douche which is a factor related to the vaginal discharge.Mostly the usage of herbal products and hot practises had been defined as traditional methods for eliminating the abnormal discharge. The reason of vaginal douche application had been declared as cleanliness, religious belief and contraception. 90

Bu çalışmada amaç vajinal akıntı konusuna hastaların verdiği önemi ve tedavilerini değerlendirmektir. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı polikliniğine vajinal akıntı nedeniyle başvuran 417 olgunun bilgileri retrospektif olarak değerlendirildi. Olguların %16’sının 1ay, %11’inin 3 ay, %14’ünün 6 ay, %26’sının 1 yıl, %11’inin 3 yıl ve %22’sinin 3 yıldan uzun bir süredir vajinal akıntı şikayeti mevcuttu. Bu şikayetle başvuran olguların %35’i ilk defa tedavi için doktora başvururken, %18’i daha önce bir pratisyen doktora, %45’i de bir jinekoloğa tedavi için başvurmuştu. Hastaların %63’üne medikal tedavi verilirken sadece %28 olguda eş tedavisi uygulanmıştı. Vajinal akıntı şikayetiyle polikliniğimize başvuran olguların yapılan pelvik muayeneleri ve laboratuar değerlendirmeleri sonucunda %43 olguda kanıta dayalı enfeksiyon saptanmış ve tedavi verilmişti. Vajinal akıntının, gerek hasta gerekse doktor açısından daha çok önem verilmesi gereken genel bir sağlık sorunu olduğu sonucuna varıldı. We aimed to evaluate the degree of importance that the patients attribute to the complaint of vaginal discharge and their treatment. Four hundred seventeen patients, who were admitted to Uludağ University Medical Faculty, Obstetrics and Gynecology outpatient clinics with the complaint of vaginal discharge, were evaluated retrospectively. Sixteen percent of the patients was complaining for 1 month, 11 % for 3 months, 14 % for 6 months, 26 % for 1 year, 11 % for 3 years and 22 % for more than 3 years. While 35 % were asking for medical help for the first time, 18 % had admitted to a general practitioner and 45 % to a gynaecologist previously. Though 63 % had given medical treatment, only 28% of the cases were treated with her partner. After the evaluation of the patient by the pelvic examination and the laboratory methods, 43 % of them were treated upon evidence based infection. We conclude that vaginal discharge is a common health problem requiring more interest from patients and physicians.

Sixty patients between 15-45 ages, who had vaginal discharge were investigated for G. vaginalis. G. vaginalis was isolated from 8 (13.3%) of 60 patients. G. vaginalis was detected in 4 (66.6%) of 6 patients with clue cell positivity and 7 (70%) of 10 patients with fishy odor after application of KOH. Vaginal pH was equal to or greater than 4.5 in all culture positive patients. G. vaginalis was detected in 4 (21.1%) of 19 and 4 (9.8%) of 41 (68.3%) patients with homogenous and non homogenous vaginal secretion, respectively.

41 - ÖZET Gardnerella vaginalis, Bakteriyel vaginosis 'in sorumlu etkeni olup tanı; homojen bir vagina akıntısının varlığı, vagina pR` sının 4. 5 'tan yüksek olması, akıntı materyaline %10'luk KOH damlatıldığında balık kokusunu andıran bir kokunun çıkması ve vagina epitel hücrele rinin gram-değişken çomaklar ile kaplanmış (Clue cell) Clue hücrele rinin görülmesiyle konabilir. Biz bu çalışmada Gardnerella vaginalis 'in HBT ( Human Blood Tween 80 Bi layer Medium), HB (Human Blood Bi layer Medium) ve çukula tamsı besiyerlerinde üremelerini üç grup kadın üzerinde araştırdık. En iyi sonucu HBT ve HB besiyerleri ile elde ettik. Çalışmamızda 252 urogenital şikayeti olan kadının %28.6'smda bakteriyel vaginosis tanısı koyduk. Tanı konan 72 hastanın 63 'ünde %87.5 oranında Gardnerella vaginalis izole ettik. Semptomsuz 180 kadının 40'mda %22. 2 oranında, yine bu çalışma ya ilave edilen 57 kadının 11 'inde %19.3 oranında Gardnerella vagina lis izole ettik. Üreme kategorilerine göre değerlendirdiğimizde; semptımlu ka dınlar saf ve baskın üremeyi daha fazla (55 'e karşın 12) oluşturdu lar. Semptomsuz kadınlar ise karışık ve az üremeyi daha fazla göster diler (28' e karşılık 8).42 - Bakteriyel vaginosis 'in patoloji ve etiyolojisini açıklayacak çalışmalar sürdükçe bakteriyel vaginosis semptomlarına sahip kadın larda Gardnerella vaginalis en önemli indikatör organizma olarak yer alacak ve yarı kantitatif kültürlerin tanı değerinin artmasını sağlı yacaktır. - 43 SUMMARY Gardnerella vaginalis is currently the most common severally transmitted pathogen in patients with bacterial vaginitis. A clinical diagnosis of bacterial vaginalis can be based on the presence of characteristic homogenous gray discharge, a vaginal fluid with a pH factor of ^ 4.5, a positive amine-odor test, release of a fish-like odor, on addition of potassium hydroxide (10%) in the discharge, and the presence of `Clue cells` in wet mounts. We researched the HBT, HB and chocolate culture's production of 3 groups of women. We observed the criterion of bacterial vaginosis with HBT and HB having the best degree of adaptation. In this study bacterial vaginosis was found in 28.6% of 252 women with urogenital complaints. We isolated in 63 of 72 of the patients a 87.5% rate of Gardnerella vaginalis. Of 180 woman without symptoms, there was a rate of 22.2% in 40 whom. And again in this study, in an additional 57 healthy women Gardnerella vaginalis (at a rate of 19.3%) was isolated in 11 of them. In our evaluation, according to their reproduction categories, women with symptoms showed a forming together a more pure and dominant production (12 of 55) in women without symptoms a more and lower production was found (8 of 28).- 44 - As the study of the pathology and etiology of bacterial vaginosis continues, the most important indicator of the organism being present in women who have symptoms of Gardnerella vaginalis will cause the increase in the diagnosis of the quantitative cultures. 50

ÖZET Bu çalışma vaginal akıntılarda protozoal, bakteriyel ve fungal en feksiyonların dağılımını ve sıklığını belirlemek amacıyla Gevher Nesibe Hastanesi ve Kayseri Doğumevi 'nde yürütüldü. Gevher Nesibe Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Polikliniği 'ne Kasım 1988-Mart 1989 ayları arasında akıntı şikayeti ile gelen 131 has tanın vaginal akıntı örnekleri protozoal, bakteriyel ve fungal ajanlar yönünden değerlendirildi. 55 (% 41.98) kültürde üreme olmadı. Kültürlerin 76 (% 58. 01)* inde üreme görüldü (Tablo I). Kültürde üreyen mikroorganizm türleri ve bulunma oranları; Candida % 32.89, E.coli % 10.52, S. aureus % 3.94, S.faecalis % 7. 89, S. pneumoniae % 2.63, E.aerogenes % 3.94, H.vaginalis % 1.31, Diphtheroid bacil % 1.31 Proteus % 1.31 ve Gr(-) diplococcus % 1.31 olarak saptandı (Tablo I).33 Mikroorganizmlerin 12 antibiyotiğe karşı hassasiyet durumlarını be lirlemek amacıyla antibiyogram testi yapıldı (Tablo III). Vaginal akıntı numunelerinden yapılan fresh preparatlar ve boyanmış preparatların mikroskopik incelenmesi ile 6 (% 4.58) hastada T. vaginalis görüldü. Doğumevi 'ne 1989 Temmuz - Ağustos ayları arasında akıntı şikayeti ile gelen 124 hasta protozoal, bakteriyel ve fungal enfeksiyonlar yönün den değerlendirildi. Yapılan bakteriyolojik ve mikolojik kültürlerden 34 (% 27.41) 'inde üreme olmadı. 90 (% 72.58) kültürde mikroorganizma üremesi görüldü (Tab lo II). Mikroorganizmalardan Candida 49 (% 54.44), E.coli 7 (% 7.77), S. aureus 4 (% 4.44), S.faecalis 3 (% 3.33), E.aerogenes 2 (% 2.22), S. pneumoniae 2 (% 2.22), Diphtheroid bacil 2 (% 2.22), H. vaginalis ve Klebsiella 1 (% 1.11) 'er kültürden izole edildi (Tablo II). Mikroorganizmlerin antibiyogram testleri yapılarak Tablo III 'de gös terildi. Vaginal akıntı örneklerinin direkt mikroskopisi ve boyalı preparat ların incelenmesi sonucu 1 (% 0.80) hastada T. vaginalis görüldü. SUMMARY This study has been made İn Gevher Nesibe and Maternity Hospital to determine the distribution of protozoal, bacterial and fungal infections. The vaginal specimen of 131 patients with vaginal discharge, who refered to the obstetric and gynecology clinic of Gevher Nesibe Hospital were examined for protozoal, bacterial and fungal agent between 1988 November - 1989 March. There was no growth in 55 (A1.98 %) samples of culture. Microorganism grew in 76 (58.01 %) culture (Table I). The species of microorganisms and their finding rates were as follows: Candida 32.89 %, E.coli 10.52 %, S. aureus 3.94 %, S.faecalis 7.89 %, S. pneumoniae 2.63 %, E.aerogenes 3.94 %, H. vaginalis 1.31 %, Diphtheroid bacil 1.31 %, Proteus 1.31 % and Gr(-) diplococcus 1.31 % (Table I).35 The antibiogram tests were made to determine the sensitivity of microorganisms to 12 antibiotics (Table III). T. vaginalis have been found in 6 (4.58 %) patients as a result of the examination of fresh and stained preparations made of vaginal discharge specimens. The vaginal specimens of 124 patients with vaginal discharge who refered to Maternity Hospital, were examined for protozoal, bacterial and fungal infections between 1989 July-August. There was no growth in 4(27.41 %) samples of culture. Microorganisms grew in 90 (72.58 %) culture (Table II). The species of microorganisms and their finding rates were as fol lows; Candida 49 (54.44 %), E.coli 7 (7.77 %), S. aureus 4 (4.44 %), S. faecalis 3 (3.33 %), E.aerogenes 2 (2.22 %), S. pneumoniae 2 (2.22 %), Diphtheroid bacil 2 (2.22 %), H. vaginalis and Klebsiella 1 (1.11 %). The antibiogram tests for microorganisms and results were shown in the Table III. T. vaginalis have been found in 0.80 % patients as a result of the examination of fresh and stained preparations made of vaginal discharge specimens. 39