Search

Introdução: As experiências adversas na infância (EAI) são eventos traumáticos que ocorrem durante a infância e podem estar associados a problemas de saúde física e mental ao longo da vida, como por exemplo sintomas depressivos e de ansiedade, ideação e tentativa de suicídio, abuso de substâncias e comportamentos de risco para a saúde. Podem ser classificadas em experiências de abuso (emocional, físico e sexual), ambiente familiar disfuncional (violência doméstica, abuso de substâncias por um membro do agregado familiar, divórcio/separação parental, prisão e doença mental/suicídio de um membro da família) e negligência (física e emocional). A adversidade na infância pode predispor as crianças e os jovens a vários desafios em fases mais avançadas do ciclo vital, perturbando o normal desenvolvimento de tarefas identitárias e de competências de socialização, necessárias para o seu equilíbrio mental, podendo levar à adoção de comportamentos disfuncionais agudos ou crónicos. Neste sentido, avaliar as características psicossociais das pessoas com EAI é uma prioridade, pois são consideradas um grupo de maior risco para os problemas de saúde mental. Dada a escassez de estudos nesta temática na Comunidade de Países de Língua Portuguesa (CPLP), realizou-se a presente pesquisa. Objetivo: O principal objetivo da presente investigação é avaliar o impacto das experiências adversas na infância na saúde mental e comportamentos suicidários de uma amostra de participantes provenientes da CPLP. Método: A amostra é composta por 1006 participantes com idades compreendidas entre os 18 e 80 anos (média=41.76; DP=14.19), dos quais 576 são mulheres (57.3%) e 424 são homens (42.1%). Os dados foram recolhidos online, através de um website construído para o efeito, entre maio e outubro de 2021. Os instrumentos utilizados foram um questionário sociodemográfico; o Brief Symptom Inventory 18 (BSI 18) para avaliar sintomas de somatização, depressão e ansiedade, como medida de funcionamento mental; o Suicidal Behaviors Questionnaire - Revised (SBQ-R) para avaliar os comportamentos suicidários; e o Family Adverse Childhood Experiences Questionnaire para avaliar as EAI. Resultados: As EAI mais reportadas pela amostra foram o abuso emocional (32.7%), a doença mental/suicídio de um membro da família (30.8%) e a negligência emocional (29.9%) e verificou-se uma associação forte entre abuso emocional e abuso físico (r=.678; p

This study aims to reveal preschool teachers’, education administrators’, and support personnel’s awareness of adverse childhood experiences (ACE) and their preferred intervention strategies. The study was designed as a multi-method study comprising causal-comparative, descriptive, and correlational study. Participants were reached by convenience sampling, which is one of the non-probability sampling methods. Preschool teachers (n = 78), education administrators (n = 23) and support personnel (n = 40) working in Adıyaman participated in this study. Participants completed a demographic information form, an ACE detection adequacy questionnaire, and a possible intervention questionnaire. Teachers also filled a professional efficacy scale. Teachers and administrators reported as being competent in ACE awareness, as well as ACE identification. Support personnel, on the other hand, perceived themselves as inadequate. Teachers and support personnel reported the ACE incidents to school administration, while school administrators preferred ALO 183 hotline. All participants stated that they would intervene in case of an ACE detection. In addition, a positive correlation was found between teacher professional efficacy and ACE identification competency of teachers., Erken çocukluk eğitimi alanında çalışan öğretmen, okul yöneticisi ve destek personelinin olumsuz çocukluk yaşantılarına (OÇY) ilişkin farkındalık düzeylerini, OÇY saptama yeterliklerini ve OÇY müdahale stratejilerini inceleyen bu araştırma nedensel karşılaştırma, betimsel ve ilişkisel tarama desenleri kullanılarak yürütülmüştür. Araştırmanın örneklemi, seçkisiz olmayan örnekleme yöntemlerinden ulaşılabilir/uygun örneklemeyle seçilen, Adıyaman il merkezinde çalışan okul öncesi öğretmeni (n = 78), okul yöneticisi (n = 23) ve destek personelinden (n = 40) oluşmuştur. Veriler, demografik bilgi formu, OÇY saptama yeterliği anketi, OÇY müdahale anketi ve öğretmen mesleki yetkinlik ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Öğretmenlerin ve okul yöneticilerinin OÇY farkındalık düzeyleri ile OÇY saptama yeterliğinde kendilerini yeterli algıladığı, destek personelinin ise kendilerini yetersiz algıladığı belirlenmiştir. OÇY bildiriminde bulunulması gereken durumlarda, öğretmenler ve destek personelinin okul yönetimini, okul yöneticilerinin ise Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı tarafından oluşturulmuş Alo 183’ü tercih ettikleri görülmüştür. Okulda OÇY saptanması durumunda tüm katılımcılar olaya müdahale edeceklerini, bu kapsamda öncelikli olarak okul rehberlik servisini sürece dahil edeceklerini belirtmişlerdir. Bunlara ek olarak, öğretmen mesleki öz yetkinlik düzeyi ile OÇY saptama yeterliği arasında pozitif yönlü ilişki olduğu belirlenmiştir.

Bu araştırmanın amacı üstbilişler, meta-endişe, bilişsel dikkat kilitlenmesi sendromu, anksiyete, çocukluk çağı olumsuz yaşantıları ve mükemmeliyetçilik arasındaki ilişkileri alanda bir ilk olarak incelemektir. 761 yetişkinden (%76.9 kadın; x̄ = 41.57 yaş, ss = 13.30) oluşan örneklem kolayda örnekleme yöntemiyle oluşturulmuştur. Konuyla ilgili değişkenleri değerlendirmek için veri toplama araçları olarak sosyodemografik bilgi formu, Neredeyse Mükemmel Ölçeği-R (NMÖ-R), Üstbiliş Ölçeği-30 (ÜBÖ-30), Meta-Endişe Anketi (MEA), Çocukluk Çağı Olumsuz Yaşantılar Ölçeği (ÇÇOYÖ), Bilişsel Dikkat Kilitlenmesi Sendromu Ölçeği (BDKSÖ) ve Beck Anksiyete Envanteri (BAE) kullanılmıştır. Çocukluk çağı olumsuz yaşantıları ile mükemmeliyetçilik ilişkisinde meta-endişe, üstbilişler, bilişsel dikkat kilitlenmesi sendromu ve anksiyetenin aracı rolü istatistiksel olarak yapısal eşitlik modellemesiyle test edilmiştir. Bulgulara göre, çocukluk çağı olumsuz yaşantıları, üstbilişler, bilişsel dikkat kilitlenmesi sendromu, meta-endişe ve anksiyete ile mükemmeliyetçilik arasında anlamlı korelasyon ilişkileri saptanmıştır. Araştırmanın verileriyle iyi uyum gösteren modele göre, çocukluk çağı olumsuz yaşantıları ile mükemmeliyetçilik ilişkisinde üstbilişlerin aracı rol etkisi gözlemlenmiştir (CMIN=117.11, df=53, CMIN/df=2.21, RMSEA=.08, GFI=.92, CFI=.95). Tahmin edilenin aksine meta-endişe, anksiyete ve bilişsel dikkat kilitlenmesi sendromu değişkenlerinin anlamlı aracı rol etkisi bulunamamıştır. Özetle, bulgular çocukluk çağı olumsuz yaşantılarının mükemmeliyetçiliğe metakogniyonlar üzerinden etkisini vurgulamaktadır. Bu çalışmayla elde edilen sonuçların ilgili metakognitif terapi literatürüyle tutarlılığı, gelecek araştırmalar için öneriler ve bu araştırmanın sınırlılıkları tartışılmıştır The present study aimed to investigate, for the first time, the relationship between metacognitions, meta-worry, cognitive attentional syndrome, anxiety, adverse childhood experiences and perfectionism. The sample consisted of 761 adults (76.9% female; M = 41.57 years, SD = 13.30) who were recruited by convenience sampling. To assess all the aforementioned variables a sociodemographic information form, Almost Perfect Scale-Revised (APS-R), The Metacognitions Questionnaire-30 (MCQ-30), Meta-Worry Questionnaire (MWQ), Adverse Childhood Experiences Questionnaire (ACE), Cognitive Attentional Syndrome-1 Questionnaire (CAS-1) and Beck Anxiety Inventory (BAI) utilized as data collection tools. The mediating role of anxiety, metacognitions, cognitive attentional syndrome and meta-worry in the relationship of adverse childhood events on perfectionism statistically tested by structural equation modeling. The research findings illustrated significant correlational relationships between perfectionism and adverse childhood experiences, cognitive attentional syndrome, metacognitions, meta-worry, anxiety. According to the good-fitting model, metacognitions mediated the relationship between adverse childhood experiences and perfectionism; whereas meta-worry, anxiety and cognitive attentional syndrome did not play a significant mediating role as predicted (CMIN=117.11, df=53, CMIN/df=2.21, RMSEA=.08, GFI=.92, CFI=.95). Overall, the findings highlighted the impact of adverse childhood experiences on perfectionism through the role of metacognitions. The results which were consistent with the relevant literature of metacognitive therapy, suggestions for future research and limitations of the study were discussed thoroughly

Dijital Çağ, bireylerdeki eğlence ve boş zaman etkinlikleri üzerinde önemli değişimlere yol açmıştır. Sanal ortamda tercih edilen etkinlikler arasında dijital oyunlar yer almaktadır. Dijital oyunların gelişimiyle birlikte internet oyun bağımlılığı artış göstermeye başlamıştır. Sanal ortamda en fazla vakit geçiren yaş gruplarındaki yaygınlığı, ilişkili olabilecek faktörler ve oyun bağımlılığının söz konusu olup olmadığının incelenmesi, günümüz koşullarında geliştirilebilecek önleyici çalışmalara katkı sunması beklenmektedir. Bu araştırmada, beliren erişkinlerde internet oyun bağımlılığı, bağlanma stilleri, çocukluk çağı olumsuz yaşantılar, bilişsel dikkat ve üst biliş işlevleri arasındaki ilişki incelenmiştir. Araştırma kapsamında 347 katılımcıya Kişisel Bilgi Formu, İnternet Oyun Bağımlılığı Ölçeği (İOOBÖ), Çocukluk Çağı Olumsuz Yaşantılar Ölçeği (ÇÇOYÖ), Bilişsel Dikkat Kilitlenmesi Sendromu Ölçeği ve Üst Biliş Ölçeği (ÜBÖ-30) uygulanmıştır. İnternet oyun bağımlılığı, çocukluk çağı olumsuz yaşantıları, bilişsel dikkat kilitlenmesi ve üst bilişsel işlevler cinsiyet değişkenine göre karşılaştırılmıştır. Ayrıca, katılımcılarda internet oyun bağımlılığı durumunun çocuklukta olumsuz yaşantılar, bilişsel dikkat ve üst biliş işlevleri ile yordayıcı ilişkisi incelenmiştir. Araştırmada elde edilen bulgular doğrultusunda, katılımcıların %2,6 oranında internette oyun bağımlılığı bulunmaktadır. Araştırmada elde edilen bulgular doğrultusunda, erkeklerin internette oyun bağımlılığı puanları kadınlara kıyasla anlamlı düzeyde daha yüksek bulunmuştur. Öte yandan, kadınlarda, kaçınan bağlanma, çocukluk çağı olumsuz yaşantıarı, bilişsel dikkat kilitlenmesi sendromu ve üst biliş işlevlerinde sorunlar puan ortalamalarının erkeklere kıyasla anlamlı düzeyde daha yüksek olduğu bulunmuştur. Korelasyon bulgularına göre, tüm katılımcılarda, internet oyun bağımlılığı puanları kaygılı bağlanma ile pozitif yönlü ilişkili saptanmıştır. Bununla birlikte, cinsiyete göre değişkenlerin ilişkisi incelendiğinde, kadınların internet oyun bağımlılığı puanları kaygılı bağlanma, çocukluk çağı olumsuz yaşantılar, bilişsel dikkat kilitlenmesi ve üst biliş arasında pozitif yönlü ve anlamlı ilişki saptanmıştır. Erkeklerde ise yalnızca kaygılı bağlanma ve internet oyun bağımlılığı pozitif yönlü ve anlamlı ilişkili bulunmuştur. İnternet oyun bağımlılığının yordayıcıları incelendiğinde, tüm katılımcılarda, internet oyun bağımlılığı yordayıcılarının çocukluk çağı olumsuz yaşantılar ve kaygılı bağlanma olduğu ve modelin %20 oranında açıklayıcı olduğu saptanmıştır. Kadınlarda ise, internet oyun bağımlılığının yordayıcısının yalnızca kaygılı bağlanma olduğu ve %18 oranında yordadığı bulunmuştur. Kadınlarda internet oyun bağımlılığının oyun türüne, bağlanma biçimine, çocukluk çağı olumsuz yaşantılarına, bilişsel dikkat kilitlenmesi sendromu düzeyine ve üst biliş düzeyine göre incelendiğinde, çevrimiçi oyunları tercih eden kaygılı bağlanma biçimine sahip kadınların internet oyun bağımlılığı puanları anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur. Araştırma bulgularına göre, internet oyunlarını tercih etme durumunun daha önce erkeklerde daha yaygın olduğu bilinmekle birlikte bu çalışmada kadınların lehine artış gösterdiği anlaşılmaktadır. Öte yandan, kadınlardaki internet oyun oynama davranışının erkeklere kıyasla daha fazla psikolojik faktörle ilişkilendirilmesinin, kadın oyunculara yönelik ileri çalışmaların yapılabileceğin ve sonuçların karşılaştırılabileceği düşünülmektedir. The Digital Age has led to significant changes in the entertainment and leisure activities of individuals. Digital games are among the activities preferred in the virtual environment. With the development of digital games, internet game addiction has started to increase. Examining the prevalence in the age groups who spend the most of their time in the virtual environment, factors that may be related and whether there is game addiction is expected to contribute to preventive studies that can be developed in today's conditions. In this study, the relationship between internet gaming addiction, attachment styles, negative childhood experiences, cognitive attention and metacognitive functions in emerging adults was investigated. Within the scope of the research, Personal Information Form, Internet Game Addiction Scale, Adverse Childhood Experiences Scale (ACE), Cognitive Attention Syndrome Scale (CAS) and Metacognition Scale (MCQ-30) were applied to 347 participants. Internet gaming addiction, adverse childhood experiences, cognitive attention syndrome and metacognitive functions were compared according to the gender. In addition, the predictive relationship of internet gaming addiction with adverse childhood experiences, cognitive attention syndrome and metacognitive functions was investigated. In line with the findings obtained in the research, 2.6% of the participants have internet gaming addiction. Based on the findings obtained in the study, males’ game addiction scores were found to be significantly higher than females’ scores. On the other hand, it was found that the mean scores of avoidant attachment, adverse childhood experiences, cognitive attention syndrome and problems in metacognitive functions were significantly higher in women than in men. According to the correlation findings, internet game addiction scores were positively correlated with anxious attachment in all participants. However, when the relationship between the variables according to gender was examined, a positive and significant relationship was found among the internet game addiction scores of women, anxious attachment, adverse childhood experiences, cognitive attention syndrome, and metacognition. In males, only anxious attachment and internet game addiction were found to be positively and significantly correlated. When the predictors of internet gaming addiction were examined, it was found that the predictors of internet gaming addiction in all participants were adverse childhood experiences and anxious attachment, and the model was explanatory by 20%. In females, it was found that the predictor of internet gaming addiction was only anxious attachment and it was predicted by 18%. When internet game addiction in women is analyzed according to game type, attachment style, adverse childhood experiences, cognitive attention syndrome level and metacognition level, internet game addiction scores of women with anxious attachment style who prefer online games were found to be significantly higher. According to the research findings, although it was known that the preference of internet games was more common in men before, it is understood that it increased in favor of women in this study. On the other hand, it can be considered that further studies on female gamers can be conducted and the results can be compared, as women's internet gaming behavior is associated with more psychological factors compared to men.

Adverse childhood experiences and traumas lead to deterioration of both physical and psychological health of children and young people. As a result, adverse childhood experiences can cause illness, psychological problems, and even early deaths. In addition, traumas cause academic and behavioral difficulties for school-age children. School psychological counselors need to have knowledge about adverse childhood experiences and the effects of trauma, and be aware of the needs of students. It is also important that they provide appropriate educational opportunities for children and youth. Trauma-sensitive schools prevent students from re-traumatizing by understanding the impact of trauma on the brain, supporting students' development in the classroom. The purpose of the purpose of trauma-sensitive school work, providing scope of work that can be done and what could happen in Turkey, to provide alternatives to school to work on trauma counselors., Olumsuz çocukluk deneyimleri ve travmalar, çocukların ve gençlerin hem fiziksel hem de psikolojik sağlığının bozulmasına yol açmaktadır. Bunun sonucu olarak, olumsuz çocukluk deneyimleri hastalıklara, psikolojik problemlere hatta erken ölümlere bile neden olabilmektedir. Ayrıca travmalar, okul çağındaki çocuklar için akademik ve davranışsal zorlukların yaşamasına neden olmaktadır. Okul psikolojik danışmanlarının, olumsuz çocukluk deneyimleri ve travmanın etkileri konusunda bilgiye sahip olmaları, öğrencilerin ihtiyaçlarının farkında olmaları gereklidir. Aynı zamanda çocuk ve gençler için uygun eğitim olanaklarını sağlamaları da önemlidir. Travma duyarlı okullar, travmanın beyin üzerindeki etkisini anlayarak öğrencilerin sınıf ortamında gelişimlerini destekleyerek, yeniden travmatize olmaları engellemektedir. Bu çalışmanın amacı travma duyarlı okulların amacını, kapsamı ve Türkiye’de yapılabilecek çalışmaların neler olabileceğini sunarak, okul psikolojik danışmanlarına travma konusundaki çalışmalarına alternatifler sunmaktır.

Bu çalışmanın amacı, çocukluk çağı travmaları ile somatizasyon problemleriarasındaki ilişkiyi ve duygu düzenleme becerilerinin bu ilişkideki aracılık rolünüincelemektir. Bu amaçla çalışmaya 18-30 yaş arası 467 üniversite öğrencisi katılmıştır.Katılımcılara Sosyo-Demografik Bilgi Formu, Çocukluk Çağı Ruhsal Travmaları Ölçeği(CTQ-33), Duygu Düzenleme Becerileri Ölçeği (DDBÖ) ve Bradford Bedensel BelirtiÖlçeği (BSI-44) araştırma bataryası uygulanmıştır. Çalışma verilerinin analizi için öncelikleçocukluk çağı travmaları ile duygu düzenleme becerileri arasındaki ilişkiye bakılmıştır. Bubağlamda yapılan korelasyon analizinin sonuçlarında çocukluk çağı travmaları ile duygudüzenleme becerileri arasında negatif yönde ve anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir. İkincikorelasyon analizi ise somatizasyon ile duygu düzenleme becerileri arasındaki ilişkiyi tespitetmek için uygulanmıştır. Bu analiz sonucunda somatizasyon ile duygu düzenleme becerileriarasında negatif yönde ve yüksek düzeyde anlamlı bir ilişki saptanmıştır. Çocukluk çağıtravmaları ile somatizasyon problemleri arasındaki ilişkiye bakılması için yapılankorelasyon analizi sonuçlarına göre ise çocukluk çağı travmaları ile somatizasyonproblemleri arasında pozitif yönde ve yüksek düzeyde anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir.Çocukluk çağı travmalarının somatizasyon problemlerine etkisinde duygu düzenlemebecerilerinin aracılık etkisi hiyerarşik regresyon analizi aracılığıyla incelenmiştir. Yapılananalizin sonuçlarına göre çocukluk çağı travmalarının somatizasyon problemleri ve duygudüzenleme becerileri üzerinde ayrı ayrı yordayıcı etkisi olduğu aynı zamanda duygudüzenleme becerilerinin somatizasyon problemlerini yordadığı görülmüştür. Çocukluk çağıtravmalarının somatizasyon problemleri üzerindeki etkisinde duygu düzenleme becerilerininaracılık rolü incelendiğinde ise duygu düzenleme becerilerinin kısmi aracı değişken olduğutespit edilmiştir. Çalışma bulguları alanyazın kapsamında tartışılmıştır. Çalışmanın kısıtlılıkları ele alınmış, literatüre katkı sağlayacak araştırma ve uygulama planları içinöneriler ifade edilmiştir.Anahtar kelimeler: Çocukluk çağı travmaları, somatizasyon, duygu düzenleme becerileri,travma The aim of this research is to examine the relationship between somatization disorders, childhood traumas and the role of emotion regulation skills in this relationship. In line with the purpose, participants are 467 university students (18-30 years old) in the study. Participants completed Socio-demographic Information Questionnaire, Childhood Trauma Questionnaire (CTQ-33), Emotion Regulation Skills Questionnaire (ERSQ), BradfordSomatic Inventory (BSI-44). Initially, the relationship between childhood traumas and emotion regulation skills was investigated to analyse research data. Therefore, correlation analysis results support the idea that childhood traumas were significantly and negatively assosicated with emotion regulation skills. Second correlation analysis was administered to establish the relationship between the somatization and emotion regulation skills. As a result of this analysis, somatization was negatively and strongly associated with childhood traumas. According to correlation analysis, relative to the aim of research, results show significant and negative association between somatization disorder and childhood trauma. Emotion regulation skills mediating the effect of childhood traumas on somatization was examined by using hierarchical regression analysis. Analysis results indicate that childhood traumas have respectively predictor effect on somatization disorders and emotion regulation skills, also, emotion regulation skills predict somatization disorders. As for emotion regulation skill mediating the effect of childhood trauma on somatization disorder, emotion regulation skill was partly mediator. Research findings were argued within the current body of literature, the restrictions of research were rewieved.Key words: Childhood Traumas, somtization, emotion regulation skills, trauma 119

Bu araştırmanın amacı üniversite öğrencilerinin sosyal kaygıyla başa çıkmalarında Bilişsel Davranışçı Terapi'ye (BDT) dayalı bireysel psikolojik danışmanın etkisinin belirlenmesidir. Belirlenen amaç doğrultusunda; araştırmacı tarafından BDT'ye dayalı olarak yapılandırılan 12 oturumluk bireysel psikolojik danışmanın sosyal kaygılı üniversite öğrencilerinin sosyal kaygıları, genel özyeterlikleri ve psikolojik iyi oluşları üzerindeki etkisi incelenmiştir.Karma yöntemde tasarlanan bu araştırmanın nicel bölümünde deneysel desenlerden tek grup ön test-son test araştırma deseni kullanılmıştır. Nitel bölümünde ise durum çalışması yapılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Türkiye'de yer alan bir devlet üniversitesinin Eğitim Fakültesinde öğrenim gören sekiz üniversite öğrencisi oluşturmuştur. Araştırmanın veri toplama araçları; Sosyal Kaygı Ölçeği, Liebowitz Sosyal Kaygı Ölçeği, Genel Özyeterlik Ölçeği ve Psikolojik İyi Oluş Ölçeği'dir.Nicel verilerin analizinde Friedman Testi ve Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi kullanılmıştır. Ön test ile son test, izleme 1 ve izleme 2 ölçümleri arasında gözlemlenen değişimin klinik anlamlılığı, hesaplanan kesme puanı ve Güvenilir Değişim Endeksi (GDE) ile analiz edilmiştir. Araştırmanın nitel verileri ise içerik analizi ile çözümlenmiştir.Araştırmada BDT'ye dayalı olarak yapılandırılan bireysel psikolojik danışmanın üniversite öğrencilerinin sosyal kaygılarının istatistiksel açıdan anlamlı ve geniş etki büyüklüğünde azalmasında etkili olduğu belirlenmiştir. Öğrencilerin sosyal kaygılarında gözlemlenen bu azalma, üç ay ve altı ay sonraki izleme ölçümlerinde de istatistiksel açıdan anlamlı ve geniş etki büyüklüğünde devam etmiştir. Öğrencilerin sosyal kaygı ön test-son test, ön test-izleme puanları arasında gözlemlenen değişimler, kesme puanı ve GDE ölçütlerine göre istatistiksel olarak güvenilir ve klinik olarak anlamlıdır. Ek olarak yapılan psikolojik danışmanın öğrencilerin genel özyeterliklerinin ve psikolojik iyi oluşlarının artmasında etkili olduğu belirlenmiştir. Danışan görüşlerinin araştırmanın nicel verilerini desteklediği görülmüştür. The purpose of this study was to investigate the effect of individual counseling based on Cognitive Behavior Therapy (CBT) on university students' social anxiety, self-efficacy and psychological well-being. Based on the purpose, the researcher investigated the effect of a 12-session individual counseling structured based on CBT on socially anxious college students' social anxiety, general self-efficacy, and psychological well-being.A single group pretest-posttest research design was used in the quantitative part of this mixed-method study. In the qualitative part, the case study design was used. The participants of the study consisted of eight college students enrolled in a state university in Turkey. The instruments of the study were Social Anxiety Scale, Liebowitz Social Anxiety Scale, General Self-Efficacy Scale, and Psychological Well-Being Scale.Friedman Test and Wilcoxon Signed Rank Test were used to analyze the quantitative data. Clinical significance of the difference between pretest and posttest, follow-up 1 and follow-up 2 measurements were analyzed using the calculated cut point and Reliable Change Index (RCI). The qualitative data of the study were analyzed using content analysis.According to the results, the individual counseling structured based on CBT was significantly effective in decreasing college students' social anxiety with a large effect size. The decrease in students' social anxiety was maintained significantly in the measurements of month three and month six with again a large effect size. The differences in the scores of social anxiety pretest-posttest and pretest-follow-ups were statistically reliable and clinically significant based on the cut point and RCI criteria. The additional counseling sessions were effective in increasing clients' general self-efficacy and psychological well-being. Client opinions supported the quantitative data of the study. 220

Bu çalışma, üniversite öğrencilerinin bağlanma örüntüleri ile olumsuz deneyim yaşama durumları arasındaki ilişkiyi ortaya koymak amacıyla tanımlayıcı olarak yapıldı. Çalışmanın verileri toplama aşaması 18 Şubat-8 Mart 2019 tarihleri arasında Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi'nin fakültelerinde öğrenim gören öğrenciler ile gerçekleştirildi. Toplam 600 öğrenciye ulaşıldı. Veri toplamada araştırmacılar tarafından literatür doğrultusunda geliştirilen anket formu ve `Ana – Babaya Bağlanma Ölçeği (ABBÖ)` kullanıldı. Veriler SPSS 21,0 paket programında sayı, yüzde, ortalama, standart sapma, min-maks değerler, Chronbach alfa değeri, t testi, Mann-Whitney U testi, ANOVA testi, Kruskal Wallis testi, korelasyon analizi, Ki-kare testi ve Bonferroni ileri analizi ile değerlendirildi.Çalışma sonucunda çalışmaya katılan öğrencilerin çoğunluğunu kız, il merkezinde yaşayan, çekirdek aile tipinde, ekonomik düzeyi orta, sürekli olarak ailesinin yanında kalan öğrencilerin oluşturduğu, anne-babasının sağ ve birlikte olduğu belirlendi. Öğrencilerin ABBÖ puan ortalamalarının 104,12±18,61, anneye bağlanma alt ölçeği puanın ortalamasının 53,32±10,28, babaya bağlanma alt ölçeği puan ortalamasının 50,80±11,09 idi. Öğrencilerin ABBÖ toplam puan ve tüm alt puanları daha yüksek olan yani bağlanması daha iyi olan öğrencilerin; fiziksel istismara uğramayan, duygusal istismar ve ihmal yaşamayan, fiziksel ya da tıbbi ihmal yaşamayan, aile içi şiddet yaşamayan, ayrılmış/boşanmış ebeveyne sahip olmayan, ailesinde depresif ya da intihara meyilli birey olmayan, ailesinde alkol problemi olmayan suça karışmış ya da hapsedilmiş hane üyesine sahip olmayan öğrenciler olduğu görüldü.Çalışmada, öğrencilerin anneye ve babaya bağlanma düzeylerinin iyi olduğu, ayrıca anneye bağlanma düzeyleri arttıkça babaya bağlanma düzeylerinin de arttığı sonucuna varılmıştır. Bağlanmanın öğrencileri birçok sorundan koruduğu da görülmüştür. Bu durumda ebeveyne bağlanmanın olumsuz birçok sorundan çocuğu/genci koruyan bir unsur olduğu söylenebilir. Bu nedenle özellikle ebeveynliğin ilk yıllarında hemşirenin çocuk-ebeveyn bağlanmasının sağlanması ve sürdürülmesi için tüm ebeveynlerin bilinçlendirilmesi ve eğitilmesi çocuğun ileriki yaşamında oluşacak sorunları önlemeye katkı sağlayacaktır.Anahtar Kelimeler: ABBÖ; Anne-babaya bağlanma; Bağlanma; Çocukluk çağı olumsuz deneyimi; Pediatri hemşiresi. This study was conducted as a descriptive study in order to reveal the relationship between attachment patterns and negative experiences of university students. The data collection phase of the study was carried out with the students of faculties of Karamanoğlu Mehmetbey University between 18 February-8 March 2019. A total of 600 students were reached. Parental Bonding Instrument (PBI) and the questionnaire developed by the researchers in line with the literature were used for data collection. The data were analyzed by SPSS 21.0 with number, percentage, mean, standard deviation, min-max values, Chronbach's alpha value, t-test, Mann-Whitney U test, ANOVA test, Kruskal Wallis test, correlation analysis, Chi-square test and Bonferroni was evaluated by further analysis.As a result of the study, it was determined that the majority of the students who participated in the study were girls, living in the city center, nuclear family type, students with moderate economic level, consistently staying with their parents, and their parents were right and together. It was seen that the mean scores of the students' PBI scores were 104.12 ± 18.61, the mean score of the attachment to the mother was 53.32 ± 10.28 and the mean score of the attachment to the father was 50.80 ± 11.09. Students whose PBI total score and all sub-scores are higher in other words students who are better at bonding parents; who do not have physical abuse, emotional abuse and neglect, do not have physical or medical neglect, have no domestic violence, have no separated/divorced parents, have no depressed or suicidal in their family, have no alcohol problem in family.In the study, it was concluded that the level of attachment of the students to the mother and father was good, and the level of attachment to the father increased as the levels of attachment to the mother increased. Attachment has also been shown to protect students from many problems. In this case, it can be said that attachment to the parent is a factor that protects the child / young person from many negative problems. Therefore, raising and educating all parents to ensure and maintain the child-parent attachment of the nurse, especially during the first years of parenting, will contribute to preventing future problems of the child.Keywords: PBI; Attachment to parents; Attachment; Adverse childhood experiences; Pediatric nurse. 120

Amaç: Bu çalışma çalışan ve çalışmayan ergenlerin olumsuz çocukluk çağı deneyimlerini karşılaştırmak amacıyla yapılmıştır.Yöntem: Tanımlayıcı karşılaştırmalı tipteki bu çalışma 15 yaşını doldurmuş 18 yaşını doldurmamış, araştırmaya gönüllü olarak katılan 213 çalışan ve 457 çalışmayan ergen ile gerçekleştirilmiştir. Çalışan ve çalışmayan ergen grubunun her ikisi içinde aynı Kişisel Bilgi Formu ile Uluslararası Çocuk İstismar ve İhmalini Önleme Birliği Çocuk İstismarı Tarama Aracı- Çocuk/Genç Erişkin kullanılmış olup, çalışan ergen grubuna farklı olarak Eğitim ve Çalışma Bilgisi Formu kullanılmıştır. Elde edilen verilerinin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistikler ve Pearson ki-kare testi uygulanmıştır.Bulgular: Araştırma sonucunda çalışmayan ergen grubunda yaşanan psikolojik ve fiziksel olumsuz çocukluk çağı deneyimleri (OÇÇD) ile ihmal prevalansları sırasıyla %77.9; %63.7; %47.5, çalışan ergen grubundaki prevalanslardan sırasıyla %67.6; %50.7; %27.2 daha yüksek olduğu saptanmıştır. Çalışmayan ergen grubunda son bir yılda yaşanan psikolojik ve fiziksel OÇÇD ile ihmal insidansları sırasıyla %70.7; %49.9; %41.8, çalışan ergenlerdeki insidanslardan sırasıyla %61.5; %38.0; %23.9 daha yüksek olduğu saptanmıştır. Çalışan ergenlerde parçalanmış aile oranının çalışmayan ergenlere göre daha yüksek olduğu, çalışmayan ergenlerde ise çekirdek aile oranının çalışan ergenlere göre daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Çalışan ergenlerde `tek ebeveyn ile` yaşama oranı çalışmayan ergenlere göre daha yüksekken, çalışmayan ergenlerde ise `aile ile` yaşama oranı çalışan ergenlere göre daha yüksek olduğu saptanmıştır. Çalışan ergenlerde sigara kullanım ve `çok iyi` aile gelir durumu oranının çalışmayan ergenlerden daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Sonuç: Bu araştırma ile çalışmayan ergenlerin çalışan ergenlere göre daha fazla oranda OÇÇD yaşadığı saptanmıştır. Sonuç olarak bu bulgu OÇÇD'nin önlenmesi, erken tanı ve tedavisinde birçok disipline yol gösterici olması açısından önemlidir. Anahtar Kelimeler: Çalışan çocuk, aile, ihmal, istismar, olumsuz çocukluk çağı deneyimleri Objective: The purpose of this study is to compare the adverse childhood experiences of working and non-working adolescents.Methods: This descriptive comparative study was carried out with 213 working and 457 non-working adolescents, who voluntarily participated in the study, aged 15-18. While the same Personal Information Form and International Society for Prevention of Child Abuse and Neglect Child Abuse Screening Tools for Children and Young Adults were used for both working and non-working adolescents, Education and Work History Form was also used for the working adolescents. Descriptive statistics and Pearson Chi-square test were carried out in order to evaluate the obtained data.Results: In the wake of this study, the prevalences of psychological and physical adverse childhood experiences (ACEs) of non-working adolescents, respectively, 77.9%; 63.7%; 47.5% were determined to be higher than the prevalences of working adolescents, respectively, 67.6%; 50.7%: 27.2%. The incidences of psychological and physical ACEs of non-working adolescents, respectively, 70.7%; 49.9%; 41.8%, were determined to be higher than the incidences of working adolescents, respectively, 61.5%; 38.0%; 23.9%. While the rate of broken homes in working adolescents is higher than that of non-working adolescents, the rate of nuclear family in non-working adolescents is higher than that of working adolescents. While the rate of living with `a single-parent` is higher in working adolescents, the rate of living `with the family` is higher in non-working adolescents. It has also been determined that the smoking and `excellent` family income rate is higher on working adolescents than that of non-working adolescents.Conclusion: With this study, it has been determined that non-working adolescents face more ACEs than working adolescents. Consequently, this finding is important in terms of guiding many disciplines with regards to the prevention of ACEs, early diagnosis and treatment.Key words: Working adolescent, family, neglect, abuse, adverse childhood experiences 134

Bu çalışma, üniversite öğrencilerinin bağlanma örüntüleri ile olumsuz deneyim yaşama durumları arasındaki ilişkiyi ortaya koymak amacıyla tanımlayıcı olarak yapıldı. Çalışmanın verileri toplama aşaması 18 Şubat-8 Mart 2019 tarihleri arasında Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi’nin fakültelerinde öğrenim gören öğrenciler ile gerçekleştirildi. Toplam 600 öğrenciye ulaşıldı. Veri toplamada araştırmacılar tarafından literatür doğrultusunda geliştirilen anket formu ve “Ana – Babaya Bağlanma Ölçeği (ABBÖ)” kullanıldı. Veriler SPSS 21,0 paket programında sayı, yüzde, ortalama, standart sapma, min-maks değerler, Chronbach alfa değeri, t testi, Mann-Whitney U testi, ANOVA testi, Kruskal Wallis testi, korelasyon analizi, Ki-kare testi ve Bonferroni ileri analizi ile değerlendirildi. Çalışma sonucunda çalışmaya katılan öğrencilerin çoğunluğunu kız, il merkezinde yaşayan, çekirdek aile tipinde, ekonomik düzeyi orta, sürekli olarak ailesinin yanında kalan öğrencilerin oluşturduğu, anne-babasının sağ ve birlikte olduğu belirlendi. Öğrencilerin ABBÖ puan ortalamalarının 104,12±18,61, anneye bağlanma alt ölçeği puanın ortalamasının 53,32±10,28, babaya bağlanma alt ölçeği puan ortalamasının 50,80±11,09 idi. Öğrencilerin ABBÖ toplam puan ve tüm alt puanları daha yüksek olan yani bağlanması daha iyi olan öğrencilerin; fiziksel istismara uğramayan, duygusal istismar ve ihmal yaşamayan, fiziksel ya da tıbbi ihmal yaşamayan, aile içi şiddet yaşamayan, ayrılmış/boşanmış ebeveyne sahip olmayan, ailesinde depresif ya da intihara meyilli birey olmayan, ailesinde alkol problemi olmayan suça karışmış ya da hapsedilmiş hane üyesine sahip olmayan öğrenciler olduğu görüldü. Çalışmada, öğrencilerin anneye ve babaya bağlanma düzeylerinin iyi olduğu, ayrıca anneye bağlanma düzeyleri arttıkça babaya bağlanma düzeylerinin de arttığı sonucuna varılmıştır. Bağlanmanın öğrencileri birçok sorundan koruduğu da görülmüştür. Bu durumda ebeveyne bağlanmanın olumsuz birçok sorundan çocuğu/genci koruyan bir unsur olduğu söylenebilir. Bu nedenle özellikle ebeveynliğin ilk yıllarında hemşirenin çocuk-ebeveyn bağlanmasının sağlanması ve sürdürülmesi için tüm ebeveynlerin bilinçlendirilmesi ve eğitilmesi çocuğun ileriki yaşamında oluşacak sorunları önlemeye katkı sağlayacaktır. This study was conducted as a descriptive study in order to reveal the relationship between attachment patterns and negative experiences of university students. The data collection phase of the study was carried out with the students of faculties of Karamanoğlu Mehmetbey University between 18 February-8 March 2019. A total of 600 students were reached. Parental Bonding Instrument (PBI) and the questionnaire developed by the researchers in line with the literature were used for data collection. The data were analyzed by SPSS 21.0 with number, percentage, mean, standard deviation, min-max values, Chronbach's alpha value, t-test, Mann-Whitney U test, ANOVA test, Kruskal Wallis test, correlation analysis, Chi-square test and Bonferroni was evaluated by further analysis. As a result of the study, it was determined that the majority of the students who participated in the study were girls, living in the city center, nuclear family type, students with moderate economic level, consistently staying with their parents, and their parents were right and together. It was seen that the mean scores of the students' PBI scores were 104.12 ± 18.61, the mean score of the attachment to the mother was 53.32 ± 10.28 and the mean score of the attachment to the father was 50.80 ± 11.09. Students whose PBI total score and all sub-scores are higher in other words students who are better at bonding parents; who do not have physical abuse, emotional abuse and neglect, do not have physical or medical neglect, have no domestic violence, have no separated/divorced parents, have no depressed or suicidal in their family, have no alcohol problem in family. In the study, it was concluded that the level of attachment of the students to the mother and father was good, and the level of attachment to the father increased as the levels of attachment to the mother increased. Attachment has also been shown to protect students from many problems. In this case, it can be said that attachment to the parent is a factor that protects the child / young person from many negative problems. Therefore, raising and educating all parents to ensure and maintain the child parent attachment of the nurse, especially during the first years of parenting, will contribute to preventing future problems of the child.

Yapılan bu çalışmada Suriye'de 2011 yılında başlayan iç savaş nedeniyle Türkiye'ye sığınmacı olarak göç eden 5. sınıfa kayıtlı Suriyeli öğrencilerde, savaşın görsel sanatlar dersinde yaptıkları resimlere yansımaları araştırılmıştır. Araştırmanın evreni, ülkemizdeki Suriyeli 5. sınıf öğrencilerinden; örneklemi ise Gaziantep ili Şahinbey ilçesine bağlı Mustafa Necati Ortaokulu ve Bülbülzade Edip Ahmet Ortaokulunda öğrenim gören 36 Suriyeli öğrenciden oluşmaktadır. Uzman görüşleri doğrultusunda `göç` ve `memleket` konulu resim yapmaları istenmiştir. Çocukların yaptıkları resimler yine uzman görüşleri alınarak betimsel metotla incelenmiştir. `Memleket ve Göç` konulu resimlere dair bulgu ve yorumların akabinde incelemelerin geçerlilik ve güvenirliğini sağlamak amacıyla matris, grafik ve veri toplama formu kullanılmıştır. Araştırma sonucunda çocukların resimlerinde `uçak, sınır kapısı, mermi, kan, asker, tel örgü, top, silah, tank, bayrak, ölmüş ve yaralanmış insan figürleri` gibi savaşı doğrudan işleyen ya da dolaylı olarak çağrıştıran imgeleri yoğunlukla kullandıkları dikkat çekmiştir. This study aims at investigating the reflections of the civil war in Syria which broke out in 2011 on the paintings of Syrian refugee 5th grade students in Turkey. The population of the study consists of Syrian 5th grade students; the sample consists of 36 Syrian students studying at Mustafa Necati Secondary School and Bülbülzade Edip Ahmet Secondary School in Şahinbey, Gaziantep. They were asked to paint on the subject of `immigration` and `country` based on expert opinions. The paintings of the children were examined by descriptive method based on expert opinions again. Matrix, graph and data collection forms were used to ensure the validity and reliability of the examinations following the findings and comments on the paintings on the subject of `Homeland and Immigration`. As a result of the research, it was noted that the children tended to use images such as `airplane, border crossing, bullets, blood, soldiers, wire mesh, cannon, gun, tank, flag, dead and wounded human figures` which evoke the image of the war directly or indirectly. 159