Search

AMAÇ: Prematüre retinopatisi (ROP) için takip edilmiş 8-12 yaşına gelmiş çocuklarda göz ön ve arka segment değişikliklerinin, refraksiyon kusurlarının ve bunlar arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi.GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışma Mayıs 2017 - Ocak 2018 tarihleri arasında Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Göz Hastalıkları Kliniğinde prospektif olarak yürütüldü. Daha önce ROP riski ile takip edilmiş ve 8-12 yaşına gelmiş 55 prematüre doğum hikayeli çocuk ile aynı yaş grubundaki sağlıklı 50 term doğum hikayeli çocuk çalışmaya dahil edildi. Prematüre doğmuş olan çocuklar ROP gelişmeyen (Grup 1), ROP gelişip tedavi ihtiyacı olmayan (Grup 2) ve ROP gelişip tedavi edilmiş olan (Grup 3) şeklinde 3 gruba ayrıldı. Term çocuklar kontrol grubu olarak kabul edildi. Tüm olgularda sikloplejik refraksiyon, santral kornea kalınığı (SKK), göz içi basıncı (GİB), keratometri ve en iyi düzeltilmiş görme keskinliği (EDGK) ölçüldü. Biyomikroskopik muayene, fundus muayenesi ve şaşılık değerlendirmesi yapıldı. Ultrason biyomikroskobun (UBM) 10 mHz A-scan probu ile ön kamara derinliği (ÖKD), lens kalınlığı (LK), vitreus uzunluğu (VU) ve aksiyel uzunluk (AU) ölçümleri, 50 MHz probu ile ön kamara açısı (ÖKA) ve iris kalınlığı (İK) ölçümleri yapıldı.BULGULAR: Çalışmada 105 hastanın 210 gözü incelendi. Gruplar yaş ve cinsiyet açısından benzerdi. Prematüre çocuklarda kontrol grubuna kıyasla ÖKD (p0,05). Lens kalınlığı ile ÖKD (r =-0,575; p0,05). Grup 3'te miyopi oranı (%55.9) en yüksek ve ortalama sferik eşdeğer en düşük (-1,27±3.55 D) (p 0.05). A negative mean moderate correlation was found between lens thickness and anterior chamber depth (r = -0.575, p 0.05). In the treated group (ROP 3), 55.9% myopia, 23.5% hypermetropia, 50% astigmatism and 35.2% anisometropia were detected. No anisometropia was detected in the other groups. When compared with the emetrop group, in the myopic cases, the anterior chamber was narrower, the lensthicker, the cornea more steep, and the visual acuity lower. When compared with the hypermetropic cases, AU and VU were longer and corneal were more steep in myopic cases. In eyes with astigmatism, the anterior chamber was narrower, the lens thicker, the axial length shorter, and the visual acuity lower. In the treated group, 17.6% of esotropia and 5.9% of exotropia were detected.CONCLUSIONS: This study demonstrated an increased incidence of myopia, astigmatism, anisometropia, and hypermetropia in premature children. In premature children had the shallower anterior chamber, the greater lens thickness and the shortest axial length. Myopia was caused by anterior segment changes rather than axial length. Serious refraction defects, anisometropia and strabismus are the causes of visual impairment in premature infants.KEYWORDS: Prematurity, refraction defects, optical components, ultrasonic biometry 138

AMAÇ: Ambliyopi; toplumda sık görülen, kolay taranabilen, erken tedaviye başlanmadığı takdirde kalıcı görme kaybına neden olan bir bozukluktur. Çalışmada Malatya il merkezinde 4-10 yaş grubu çocuklarda ambliyopi sıklığının tespit edilmesi, tedaviye yönlendirilmesi ve toplumda hastalığın farkındalığının arttırılması hedeflenmiştir OLGULAR VE YÖNTEM: Mart 2013-Şubat 2014 tarihleri arasında, Malatya merkezindeki 11 ilköğretim okulunda öğrenim gören 4-10 yaş grubu arasındaki tüm çocuklar çalışmaya alındı. Toplam 7.000 öğrenci Plusoptix A09 otorefraktometre cihazı kullanılarak tarandı.BULGULAR: Taranan 7.000 öğrencinin 3481'i (%49,7) kız, 3519'u (%50,3) erkekti. Öğrencilerin yaş ortalaması 7,4±2 idi. Ambliyopiden şüphelenilen 357 olgunun 163'ü (%45,6) kız, 194'ü (%54,4) erkekti. Kız ve erkek olguların yaşları arasında farklılık yoktu (p>0,05). 357 olgunun 54'ünde (%15,1) göz muayenesi normaldi. Kırma kusuru bulunan 303 hasta (%84,90) değerlendirildiğinde 52 olguda (%14,50) miyopi, 51 olguda (%14,30) hipermetropi, 56 olguda (%15,70) astigmatizma, 56 olguda (%15,70) hipermetropi-astigmat, 21 olguda (%5,90) miyopi-astigmat tespit edildi. 67 olguda ise (%18,8) ambliyopi saptandı. Kırma kusuru bulunan olguların %3,97'sinde (12 olgu) aynı zamanda şaşılık bulunmaktaydı. Bu hastaların 4'ünde ambliyopi mevcuttu. Kız ve erkek olgular arasında ambliyopi sıklığı açısından istatistiksel olarak anlamlı farklılık yoktu (p = 0,81). Çalışmamızda ambliyopi sıklığı %0,95 oranında, kırma kusurları ise %3,37 oranında saptandı.TARTIŞMA: Ambliyopi, erken çocukluk döneminde tespit edilip tedavi edilmediği takdirde kalıcı görme kaybının geliştiği bir durumdur. Sık görülen, kolay taranabilen ve tedavisi mümkün olan bir halk sağlığı sorunu olan ambliyopinin Sağlık Bakanlığı tarafından tarama programına alınması gerektiğini düşünmekteyiz.Anahtar kelimeler: Göz tembelliği, ambliyopi, otorefraktometre, çocuk, Malatya Purpose: Amblyopia is a commonly seen disorder, which can be easily scanned and it causes permanent vision loss, if not early treated. The focus group in this thesis is 4 to 10 years-old children in Malatya. The main targets of this thesis is that determining of amblyopia frequency, and to increase perception of this diseases in society. Cases and Methods: Between March 2013 and February 2014, in this study examined 4-10 aged group students in 11 primary schools city center area of Malatya. 7,000 participants were scanned by pediatric autorefractor PlusoptiX AO9 device. Results: Scanned in 7000 participants, 3481 (49.7%) were girls while 3519 (50.3%) were boys. The mean age of the participants was 7.4±2. The number of suspected amblyopia subjects were 357, which 163 (45.6%) of subjects were girls and 194 (54.4%) of subjects were boys. There were no differences between girl subjects and boy subjects (p>0.05). The ophthalmologic examination was normal in 54 of 357 subjects. When 303 (84.90%) subjects with refractive disorders were considered, 52 (14.50%) had myopia, 51 (14.30%) had hypermetropia, 56 (15.70%) had astigmatism, 56 (15.70%) had hypermetropia-astigmatism and 21 (5.90%) had myopia - astigmatism. Amblyopia was diagnosed in 67 (18.8%) subjects. In 12 (3.97%) subjects with refractive disorders, there were also strabismus. Four of these patients had amblyopia. There was no statistically significant difference between girls and boys in terms of the frequency of amblyopia (p = 0.81). In this study, amblyopia frequency was present in 0.95% and refractive disorders were present in 3.37% of the subjects. Discussion: Amblyopia is a situation, which may result in permanent vision loss if not diagnosed and treated in early childhood. It is an endemic, easily screening and curable public health issues. It is recommended that amblyopia should be included screening programme by the Turkish ministry of health.Keywords: Lazy eye, amblyopia, autorefractometer, child, Malatya 33

Retina hastalıkları, 65 yaş üstü toplumda en önemli geri dönüşümsüz görme kaybı nedenlerindendir. Yaşa Bağlı Makula Dejenerasyonu (YBMD), Diyabetik Retinopati (DR) ve Retinal Vasküler Hastalıklar bu grup hastalıkların en sık görülen çeşitleridir. Çalışmamızda hastaların oturdukları çevrelere gidilerek, çok sık görülen bu hastalıkların erken ve yerinde saptanmasını amaçladık. Eskişehir Tepebaşı Belediye'si ve Eskişehir Odunpazarı Belediye'since tahsis edilen belde evlerinde nonmidriyatik fundus kamera (Optos Tx-200), otorefraktometre cihazları eşliğinde 3965 olgunun değerlendirmesi yapıldı. Elde edilen veriler kurumlar arası uzaktan bağlantı sistemi adı verilen teletıp yöntemi ile değerlendirildi. 1502 gözde patolojik durum saptandı ve 217 olgu Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Göz Hastalıkları Anabilim Dalı'na cağırılarak ileri tetkik ve tedavileri yapıldı. Patoloji saptanan 1502 gözün 354' ünde YBMD, 143'ünde DR, 374'ünde Hipertansif Retinopati (HTRP), 29'unda RVT, 59'unda Arka Vitreus Dekolmanı (AVD), 31'inde Astreoid Hiyalozis, 57'sinde Glokomatöz Optik Disk (OD) değişikliği ve 443'ünde diğer retinal patolojiler saptandı. Olguların ortalama görme seviyelerinde %60 oranında görme kaybı mevcuttu. Patoloji saptanan olgular ESOGÜ Göz hastalıkları polikliniğinde değerlendirildi ve tedavileri düzenlendi. Sonuç olarak; Eskişehir il ve ilçelerinde ikamet etmekte olan 65 yaş ve üzeri toplumda görme azlığına yol açan retina hastalıkları ciddi bir toplumsal sorun yaratmaktadır. Teletıp tekniği ile orta ve ileri yaştaki hastalar hastanelere kadar gelmeden oturdukları çevrede muayene olabilmekte, böylece hem erken teşhis ve tedavi olanağı hem de ekonomik olarak ciddi maliyet kazanımları elde edilebilmektedir.Anahtar Kelimeler: YaĢa Bağlı Makula Dejenerasyonu, Diyabetik Retinopati, Optos, Otorefraktometre, Görme Kaybı Retinal diseases are one of the main reasons of irreversible visual loss in the elder population who are 65 and above. The most common diseases of this sort are; senile macular degeneration, diabetic retinopathy and retinal vascular diseases. 3965 patients were evaluated in Eskişehir Tepebaşı municipality and Eskişehir Odunpazarı municipality facilities with autorefractometer ,fundus camera (optos Tx-200). The collected data was processed via telemedicine which is a data transferring systems between institutions. Various pathologies were detected in 1502 eyes and 217 patient were called back to Eskişehir Osmangazi University Eye Department for further examination and treatment. 354 AMD, 143 DR, 374 HTRP, 29 RVO, 59 AVD, 31 asteroid Hyalozis, 57 glaucomatous OD changes and 443 other retinal pathologies were found in 1502 eyes. Most of the participants had severe visual loss up to %60. Participants who had pathological findings were evaluated at ESOGÜ Eye Department and were treated accordingly. As conclusion, vision descending retinal diseases are an important social problem in the elder population 65 and above accomodating in Eskişehir and close districts. Through telemedicine technology, elder population is able to be receive medical care without having to go to hospitals and as a result; not only are they able to receive early detections and treatment but also save up economically.Keywords: Age-Related Macular Degeneration, Diabetic Retinopathy, Optos, Autorefractometer, Vision Loss 104

Bu çalışmanın amacı, kötü ağız hijyeni, diyet alışkanlıkları, sigara kullanımı, neme maruz kalma, boyayıcı yiyecek ve içeceklerin tüketimi gibi nedenlerle kompozit rezin materyallerde meydana gelebilecek renk ve kırılma indisi değişimlerinin in vitro olarak değerlendirilmesidir. Toplamda 500 adet kompozit örneği ve 50 adet diş örneği hazırlanmıştır. Örnekler, 4 farklı boyayıcı ajana (çay, kahve, kola, sigara) ve yapay tükürüğe (kontrol grubu) maruz bırakılmıştır. 5 farklı kompozit markası kullanılmıştır (Clearfil Majesty™ ES-2, Enamel Plus Hri, Filtek Ultimate, G-ænial Anterior, IPS Empress Direct). 2 farklı tabakalama tekniği (tek ve çok) ve 2 farklı yöntem (spektrofotometre ve refraktometre) kullanılmıştır. Örnekler, boyayıcı ajanlara, markalara ve tabakalama tekniklerine göre toplamda 50 alt gruba ayrılmıştır (n=10). Gruplar arasındaki farklılıkları değerlendirmek için Kruskall Wallis testi yapılırken; veriler arasındaki ilişkiyi değerlendirmek için Pearson korelasyon testi yapılmıştır. Çalışma sonuçlarında tabakalama teknikleri ve diş örnekleri arasında fark bulunmadığı tespit edilmiştir. Boyayıcı ajanlar arasında kompozit örnekleri en fazla kahve boyarken; diş örnekleri en fazla kola boyamıştır. Markalar arası yapılan incelemede, Enamel plus, G-ænial ve IPS grupları diş ile benzer boyanma özellikleri gösterirken Clearfil ve Filtek grupları dişten farklı olarak daha az boyanma özellikleri sergilemektedir. Çalışmamızda kullanılan kompozit örneklerin ve diş örneklerinin boyanma miktarı ile boyayıcı ajan sonrası ölçülen kırılma indisi değerleri arasında negatif yönlü bir ilişki saptanmıştır. Araştırmamızın çıkış noktasını oluşturan restoratif materyallerin kırılma indisleri ve bunu etkileyen faktörler hakkında literatür eksiği mevcuttur ve bu konuda çalışmamız sonuçlarının kıyaslanabileceği yeni çalışmalar yapılması gerekmektedir. Anahtar sözcükler: Anterior kompozitler, renk değişimi, kırılma indisi, spektrofotometre, refraktometre The main aim of this study is in vitro evaluation of composite resin's the refractive index and color changes due to the poor oral hygiene, diet habits, cigarette smoking, moisture, coloring food and beverages. Totally 500 composite samples and 50 teeth samples were prepared. Samples were immersed into 4 different coloring agents (tea, coffee, coke and cigarette) and artificial saliva (as a control group). For this study, 5 different composite brands (Clearfil Majesty™ ES-2, Enamel Plus Hri, Filtek Ultimate, G-ænial Anterior, IPS Empress Direct) were used. Also the samples were prepared with two different layering techniques (one or multilayer technique) and evaluated with two methods (spectrophotometer and refractometer). Samples were divided 50 subgroups according to coloring agents, brands and layering techniques (n:10). Differences between groups were evaluated with Kruskall Wallis test and for evaluating the relationship between values Pearson correlation test was used. According to the results of this study, no difference was detected between layering techniques and teeth samples. In the all coloring agents, coffee made the most detectable coloring change at the composite resins but for the teeth samples coke made the biggest color change. Evaluation due to the brands showed that G-ænial and IPS groups had the similar color change with the teeth groups, but Clearfil and Filtek groups had less color change than teeth samples. In our study, a negative correlation was detected between color changes and refractive index after coloring agents of composite and teeth samples. There is a literature lack about refractive index of restorative materials and effecting factors which are the starting points of our study and there is a need of the new researches for the comparison. Key words: Anterior composites, discoloration, refractive index, spectrophotometer, refractometer 156

Amaç: Çalışmamızda Göz Polikliniğine başvuran ve herhangi bir sistemik hastalığı ve basit refraksiyon kusuru dışında oftalmolojik patolojisi olmayan normal bireylerde farklı görme alanı testlerinin cinsiyet, yaş, eğitim durumu ve test tekrarı ile ilişkisi incelendi. Bu parametrelerin test süresine, güvenilirlik ve global indekslerine etkisi değerlendirildi.Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 57 bireyin 114 gözü dahil edildi. Birinci gruba Humphrey görme alanı cihazı ile Kısa Dalga Boylu Otomatik Perimetri (SWAP) ve Octopus 900 cihazı ile Flicker perimetri; ikinci gruba Humphrey görme alanı cihazı ile SITA-fast ve Kısa Dalga Boylu Otomatik Perimetri (SWAP); üçüncü gruba ise Octopus 900 cihazı ile Flicker perimetri ve TOP (Tendency Oriented Perimetry) testleri yapıldı. Tüm bireylere ilk gün ve 1. haftada olmak üzere testler 2 defa tekrarlandı.Bulgular: Grup I' de Flicker grubunda yapılan ikinci ölçümde test süresinde kısalma, yanlış pozitiflik oranında, MD ve PSD değerlerinde ilk ölçüme göre anlamlı azalma saptandı. SWAP grubunda ise ikinci ölçümde test süresinde kısalma, fiksasyon kaybı, MD ve PSD değerlerinde anlamlı azalma gözlendi. Grup II' de SITA-fast grubunda ikinci ölçümde test süresinde kısalma, yanlış negatiflik oranı, MD ve PSD değerlerinde ilk ölçüme göre anlamlı azalma olduğu gözlendi. SWAP grubunda ise ikinci ölçümde test süresinde kısalma, fiksasyon kaybı, yanlış pozitiflik ve yanlış negatiflik oranı, MD ve PSD değerlerinde anlamlı azalma olduğu saptandı. Grup III' te Flicker grubunda ikinci ölçümde test süresinde kısalma, yanlış pozitiflik oranı ve PSD değerlerinde ilk ölçüme göre anlamlı azalma olduğu saptandı. TOP grubunda ise ikinci ölçümde test süresinde kısalma, yanlış pozitiflik oranında ve MD değerlerinde anlamlı azalma olduğu saptandı. Test süresi, güvenilirlik ve global indekslerde iki cinsiyet arasında anlamlı farklılık olmadığı saptandı. Eğitim seviyesi lise ve altı olan bireylerde MD ve PSD değerlerinin daha yüksek olduğu tespit edildi.Sonuç: Çalışmamızda tüm testlerde test tekrarı ile test süresinde, güvenilirlik ve global indekslerde azalma olduğu belirlendi. Test tekrarı ile hasta uyumunun artmakta olduğu görüldü. Yaş ile yanlış negatiflik oranı ve MD değerleri arasında ters korelasyon görülürken, diğer indeksler ile yaş arasında anlamlı korelasyon görülmedi.Anahtar Kelimeler: Görme alanı, Flicker perimetri, SITA-fast, SWAP, TOP (Tendency Oriented Perimetry), Octopus 900, Humphrey görme alanı cihazı PURPOSE: In our study, the relationship of different visual field tests with gender, age, educational status and test repetition were examined on healthy subjects who don't having any systemic disease and ophthalmologic pathology except simple refractive errors. The effect of these parameters on the test period, reliability and global indices were evaluated.MATERIAL AND METHOD: One hundred fourteen eyes of fifty-seven subjects were included in the study. Short Wavelength Automated Perimetry (SWAP) with Humphrey visual field analyzer and Flicker perimetry with the Octopus 900 device to the first group; SITA-fast and Short Wavelength Automated Perimetry (SWAP) with Humphrey visual field analyzer to the second group; Flicker perimetry with the Octopus 900 device and TOP (Tendency Oriented Perimetry) tests to the third group were performed. Tests were repeated two times to all subjects including the first day and first week.RESULTS: In Group I, in the second measurement in the Flicker group, reduction in test period and significant decrease were found compared to the first measurement in the false positive response and MD and PSD values. In the SWAP group, in the second measurement, reduction in test period, loss of fixation, significant decrease in MD and PSD values were observed. In group II, in the second measurement in the SITA-fast group, reduction in test period, compared to the first measurement significant decrease in false negative response and MD and PSD values were observed. In the second measurement in the SWAP group, reduction in test period, loss of fixation, significant decrease in the false positive and false negative response, MD and PSD values were determined. In Group III, in the second measurement in the Flicker group, reduction in test period, significant decrease in false positive response and PSD values were found to be compared to the first measurement. In the TOP group, in the second measurement, reduction in test period, a decrease in the false positive response and MD values were observed. No significant difference between the two sexes was determined in the test period, reliability and global indeces. MD and PSD values were found to be higher in the individuals with a high school education level and below this level.CONCLUSION: In our study, in all tests, reduction was determined in the test repetition and test period, in the reliability and global indeces. With test repetition, patient compliance was found to be increased. While an inverse correlation was observed between the false negative response and MD values with age, other indeces showed no significant correlation with age.KEYWORDS: Visual Field, Flicker perimetry, SITA-fast, TOP (Tendency Oriented Perimetry), Octopus 900, Humphrey Field Analyzer 67

AMAÇ: Şizofren hastalarda refraksiyon kusuru, göz aksiyel uzunluğu ve bazı ön kamara paremetrelerinin değerlendirilmesi.GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışmada DSM IV-TR tanı kriterlerine göre şizofreni tanısı almış en az 2 yıldır antipsikotik kullanan 70 hasta (48 erkek, 22 kadın) ve yaş, cinsiyet, eğitim ve sosyoekonomik düzey açısından benzer 60 sağlıklı kontrol grubu (35 erkek, 25 kadın) alındı. Hasta ve kontrol grubuna tam bir oftalmolojik muayene yapıldı. Daha sonra Pentacam-Scheimflug (Oculus®, Pentacam, Germany) ile ön segment değerlendirilmesi yapıldı ve ardından Optik biyometri ( Lenstar 900 LS; Haag Streit Köniz, İsviçre ) kullanılarak göz ön-arka uzunlukları ve lens kalınlığı ölçüldü. Hasta grubuna psikiyatri kliniğinde BPRS, SAPS ve SANS ölçekleri uygulandı.BULGULAR: Şizofrenlerde ve kontrol grubunda hafif miyopik şift tespit edilmekle beraber aralarında istatistiksel açıdan anlamlı bir fark yoktu (p>0.005). Şizofren hasta grubu ile sağlıklı kontrol grubu kornea hacmi (KH), ön kamara hacmi (ÖKH) ve ön kamara derinliği (ÖKD) açısından karşılaştırıldığında, şizofrenlerde KH, ÖKH ve ÖKD istatistiksel olarak anlamlı olacak şekilde daha düşüktü (sırasıyla p=0.026, p=0.014, p=0.048 ve p=0.005). Lens kalınlığı açısından her iki grup karşılaştırıldığında, şizofren hastalarda lens kalınlığı istatistiksel olarak anlamlı olacak şekilde daha kalındı (p=0.006). Şizofren hastalarda Pozitif Semptomları Değerlendirme Ölçeği (SAPS) değeri ile silendirik değer arasında negatif yönde anlamlı bir ilişki bulundu (p=0.008). Göz aksiyel uzunluğu, silendirik değer, pupil çapı, keratometrik ortalama değeri ve ön kamara açısı değerlendirilmesinde hasta ve kontrol grubu arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu (p>0.05). SONUÇ: Şizofren hastalar ile sağlıklı kontrol grubu arasında refraksiyon kusuru açısından anlamlı bir fark tespit edilmedi. Şizofrenler ile kontrol grubu arasında ön kamara parametreleri yönünden bazı farklar bulundu. Ayrıca şizofrenlerde kullandıkları antipsikotiklere bağlı bazı ön kamara parametrelerinde de farklılıklar mevcuttu. Bu sonuçlar bize şizofrenlerde klinik ve yapısal farklılıklar olabileceğini düşündürmektedir.Anahtar kelimeler: Şizofreni, refraksiyon kusuru, ön kamara parametreleri, pentakam, optik biyometri, antipsikotik ilaçlar PURPOSE: Evaluation of refractive errors, axial eye length and some parameters of anterior chamber in schizophrenia patients.MATERIAL AND METHOD: In the study 70 patients (48 male, 22 female) who were diagnosed with schizophrenia according to DSM IV-TR criteria and received antipsychotic drugs at least 2 years were compared with control group of 60 (35 male, 25 female) patients who were similar in terms of age, gender, education and socioeconomic level. A complete ophthalmologic examination was performed in both of the groups. Then an anterior segment examination was performed via Pentacam-Scheimflug (Oculus®,Pentacam, Germany) and the anterior-posterior length of the eye and lens thickness were measured using optic biometry (Lenstar 900 LS; Haag Streit Köniz, Switzerland). The psychiatric patient group received BPRS, SAPS and SANS assays.RESULTS: Both in the schizophrenics and the control groups, mild myopic shift was detected however there was not a statistically significant difference (p>0.005). The cornea volume (CV), anterior chamber volume (ACV) and anterior chamber depth (ACD) values were lower and there was a statistically significant difference (p=0.026, p=0.014, p=0.048 and p=0.005 respectively). The lens thickness was greater in schizophrenics and it was found statistically significant (p=0.006). A negative correlation between the scale for the assessment of positive symptoms (SAPS) and cylindirical values was detected and found statistically significant (p=0.008). The axial eye length, cylindirical value, pupil diameter, mean keratometric value and the anterior chamber angle revealed no statistical difference between the groups (p>0.05). CONCLUSION: No statistically significant difference was detected in terms of refraction disorders between schizophrenics and healthy control group. Some differences about anterior chamber parameters were found between schizophrenics and control group. Also, some differences about the anterior chamber parameters were detected due to the antipscychiotics that the schizophrenics use too. These results demonstrate that schizophrenics may exhibit clinical and structural differences.Keywords: schizophrenia, refractive errors, anterior chamber parameters, pentacam, optic biometry, antipsychotic drugs. 92

Giriş: Refraksiyon kusurunun doğru bir biçimde ölçümü özellikle ambliyopinin engellenmesi ve astenopik şikayetlerin giderilmesi açısından oldukça önemlidir. Günümüzde bu amaçla kullanılan çeşitli vasıfta otomatik refraktometre cihazları bulunmaktadır. Klinik muayenede daha yaygın bir biçimde masaüstü otorefraktometre cihazları kullanılmaktadır. Bunun dışında ayrıca çocuk ve özürlü hastalar için özellikle ambliyopinin taramasında elde taşınır, invaziv olmayan, uyumu kolay ve hızlı ölçüm imkanı sağlayan otomatik refraktometre cihazları da geliştirilmiştir(3,6).Amaç: Bu çalışmada Taşınabilir otorefraktometre ve otorefraktometre ile yapılan non-sikloplejik refraksiyon ölçümlerin ve sikloplejili refraksiyon ölçümlerinin karşılaştırılması amaçlanmaktadır.Sonuç: İki cihazla yapılan ölçümlerde silindirik aks değerleri ve sikloplejili sferik eşdeğer değerleri uyumlu bulunurken, sikloplejisiz sferik eşdeğer değerleri uyumlu bulunmamıştır.Anahtar Kelimeler: Taşınabilir otorefraktometre, Otorefraktometre, Siklopleji, Refraksiyon Kusurları, Akomodasyon İNTRODUCTİON: Measurement of refractive disorder correctly is very important, especially in terms of amblyopia prevention and elimination of asthenopia complaints. Nowadays devices used for this purpose include various autorefractometers. Desktop devices are more widely used in clinical examination autorefractometer. In addition to this, especially for patients with amblyopia screening for children and the disabled handheld, non-invasive, quick and easy connection of measurement devices have been developed allowing the automatic refractometer.PURPOSE: To compare the result of refraction measurement with portable autorefractometer and autorefractometer with or without cycloplegia.CONCLUSION: Two measurements with the devices were compatible with the cylindrical axis values and cycloplegic spherical equivalent values were found, cycloplegic spherical equivalent values were not compatibl.Key Words: Portable autorefractometer, Autorefractometer, Cycloplegia, Refractive disorder, Accomodation 55

Amaç: Çocuklarda taşınabilir otorefraktometre (TO) ile yapılan sikloplejisiz ve sikloplejili refraksiyon ölçümlerinin standart konvansiyonel otorefraktometre (KO) ile yapılan sikloplejisiz ve sikloplejili refraksiyon ölçümleriyle karşılaştırılması.Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada 5-15 yaş arası toplam 100 hasta. 5-10 yaş arası (1. Grup) ve 10-15 yaş arası (2. Grup) olmak üzere iki gruba ayrıldı. Her iki grupta önce sikloplejisiz olarak KO ve TO ölçümleri alındı. Görme keskinlikleri tashihli ve tashihsiz olarak belirlendi. Ardından siklopleji uygulaması gerçekleştirilerek KO ve TO ölçümleri tekrar alındı. Siklopleji öncesi her iki cihazın sonuçları. KO'in siklopleji öncesi ve sonrası sonuçları. TO'in siklopleji öncesi ve sonrası sonuçları. KO ve TO'nin siklopleji sonrası ölçümleri karşılaştırıldı. Sadece sağ gözler çalışmaya dahil edildi.Bulgular: 1.gruptaki 49 hastanın 22'si erkek 27'si kız olup yaş ortalaması 8.3 idi. Tashihsiz görme keskinlikleri 0.87±0.20, tashihli görme keskinlileri 0.99±0.28 idi.Siklopleji öncesi ortalama sferik kırma kusuru: KO ile -0.55 ±1.40 D, TO ile 0.33 ±1.45 D idi. ±0.50 D üzerinde astigmat tespit edilen 9 hastada siklopleji öncesi silindirik değerler KO ile ortalama 0.36 ±1.59 D, TO ile ortalama 0.44 ±1.54 D akslar ise KO ile ortalama 108.8 ±30.1º, TO ile ortalama 108.3±29.15º idi.Siklopleji sonrası ortalama sferik kırma kusuru: KO ile 1.09 ±1.39 D, TO ile 1.18 ±1.45 D idi. Astigmat tespit edilmiş 9 hastada ise silindirik değerler KO ile ortalama 0.38 ±1.45 D, TO ile ortalama 0.45 ±1.54 D. akslar ise KO ile ortalama 110 ±32.03º, TO ile ortalama 110º ±32.15º idi.2. gruptaki 51 hastanın 21'i erkek 30'u kız olup yaş ortalaması 12.9 idi. Tashihsiz görme keskinlikleri ortalama 0.80±0.24, tashihli görme keskinlikleri ortalama 1±00 idi.Siklopleji öncesi ortalama sferik kırma kusuru KO ile ortalama -0.79 ±1.23 D TO ile ortalama 0.20 ±1.25 D idi. ±0.50 D üzerinde astigmat tespit edilen 12 hastada siklopleji öncesi silindirik değerler KO ile ortalama -0.16 ±1.25 D, TO ile ortalama -0.08 ±1.10 D, akslar ise KO ile ortalama 106.25 ±51.12º, TO ile ortalama 105.4 ±51.05º idi.Siklopleji sonrası ortalama sferik kırma kusuru KO ile 0.32 ±1.41 D, TO ile 0.44 ±1.44 D idi. Astigmat tespit edilmiş 12 hastada silindirik değerler KO ile ortalama 0.18 ±1.37 D, TO ile ortalama -0.10 ±1.12 D akslar ise KO ile ortalama 105 ±50.00º; TO ile ortalama 108.49 ±52.15º idi.1. ve 2. gruplar arasında tashihli ve tashihsiz görme keskinlikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu.Her iki grupta da siklopleji öncesi ve sonrası KO sferik ölçümleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark vardı. Siklopleji öncesi ve sonrası TO sferik ölçümleri arasında da anlamlı fark vardı (P

AMAÇ: Oküler respons analiz cihazı (ORA) oftalmolojide son yıllardakullanıma girmiş yeni bir cihazdır. Korneal histerezis (KH) ve korneal dirençfaktörü (KDF), ORA ile ölçülebilen korneal biyomekanik özellikleri bildiren ikiparametredir. Bu çalışmanın amacı miyop ve hipermetrop hastalarda kornealbiyomekanik parametreler olan KH ve KDF'ü değerlendirmek, buparametrelere etkili faktörleri araştırmak ve elde edilen sonuçları emetropkontrol grubuyla karşılaştırmaktır.GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışmaya 100 hastanın toplam 193 gözü dahil edildi.1. gruba refraksiyon değeri +1.00 D ile -1.00 D arasında (19 erkek, 34 kadın)53 emetrop hastanın 102 gözü, 2. gruba refraksiyon değeri -5.00D'denyüksek (9 erkek, 18 kadın) 27 miyop hastanın 53 gözü, 3. gruba refraksiyonu+3.00D'den yüksek (11 erkek, 9 kadın) 20 hipermetrop hastanın 38 gözüalındı.Çalışmaya alınan tüm hastaların refraksiyonları ve keratometreleriotorefraktometre ile ölçüldü, Biyomikroskobik bakıları ve fundus bakılarıyapıldı ve kaydedildi. Ultrason biyometri ile aksiyel uzunlukları alındı,Goldmann aplanasyon tonometri ile GİB'ları ölçüldü. Son olarak ORA ile KH,KDF, GİBkk, GİBg değerleri alındı ve cihaza monte edilmiş ultrasonikbiyometri ile MKK'ları ölçüldü.SONUÇLAR: 1. gruptaki hastaların ortalama yaşı 28.9±5.6 (20-40), 2.grupdaki hastaların ortalama yaşı 30.7±6.9 (20-40), 3. gruptaki hastalarınortalama yaşı 29.1±7.7 (20-40) idi. Gruplar arasında yaş ortalamalarıaçısından anlamlı fark yoktu (p>0.05). Grup-1'i oluşturan kontrol grubuolguların SKK değerleri ortalaması -0.09±0.24 D, Grup-2' yi oluşturan yüksekmiyop tanılı olguların SKK değerleri ortalaması -7.28±3.55 D, Grup-3 `üoluşturan yüksek hipermetrop tanılı olguların SKK değerleri ortalaması+5.04±2.06 D olarak ölçüldü. Çalışmaya alınan parametrelerden MKK(p=0.985) ve KDF (p=0.79) dışındakilerin tamamı 3 grup arasında istatistikselolarak farklıydı.59Çalışmada KH ve KDF'nin yaşla zayıf korelasyon gösterdikleri izlendifakat cinsiyetle anlamlı korelasyonları saptanmadı. KH'in miyoptanhipermetropa gidildikçe arttığı izlendi. KH-KDF, KH-MMK ve KDF-MKKarasında yüksek korelasyon saptandı (p0.05). Among studygroups except CRF and CCT, all parameters were significantly differentbetween study groups. CH was lowest in the high myopia group and highestin the high hypermetropia. In all groups, there were significant correlationsbetween CH and CRF, CCT, SRE, SE, AL and between CRF and CCT. GATand IOPg measurements were significantly correlated with CCT, whereasIOPcc measurements were not. The difference between GAT and IOPccmeasurements was significantly influenced by corneal thickness, AL, CH andCRF. Similarly the difference between IOPg and IOPcc measurements wassignificantly influenced by CRF, CH, CCT and AL. One of the major findingswas; as the CH approachs to 11.2 mmHg, IOPcc and IOPg get close to eachother. Meanwhile, the closest average CH values to 11.2 mmHg wererecorded in hyperopia group. The difference between GAT and IOPgmeasurements was significantly influenced by corneal thickness and CRF.61CONCLUSIONS: The results indicate that some compromised aspects ofthebiomechanical properties of cornea may exist in people. Results revealedthat, CRF, unlike to CH, is not affected from refractive errors and IOPcc isnot affected from any other ocular parameter. The difference between IOPccand IOPg was greatest in myopia group and IOP measurement in thesepatients deserve high suspicion. 78

Amaç : Van ve yöresindeki normal çocuk olgularda biyometrik değerleri ölçerek yöre profilini ortaya çıkarmak.Gereç ve Yöntem : Yaşları 1 ile 12 arasında değişen, göz olarak sağlıklı 312 bireyin 477 gözü çalışıldı. Tüm bireylere, topikal anestezik damlatılarak, ultrasonik biyometri ile aksiyel uzunluk, ön kamara derinliği, lens kalınlığı, vitreus derinliği ölçüldü. Pakimetri ile tüm gözlerde santral korneal kalınlık ölçüldü. 179 gözde kırma kusuru ölçüldü.Bulgular : Olguların yaş ortalaması 6,60 ± 3,32 yıl idi. Tek gözü çalışılanlarda ortalama aksiyel göz uzunluğu 22,27 ± 0,90 mm iken, iki gözü çalışılanlarda 21,97 ± 1,20 mm, tüm gözler değerlendirildiğinde ise 22,06 ± 1,13 mm olarak tespit edildi. Ortalama ön kamara derinliği, lens kalınlığı, vitreus derinliği sırasıyla 3,25 ± 0,35 ; 3,63 ± 0,31 ve 15,17 ± 1,10 mm olarak bulundu. Ortalama santral korneal kalınlık 557,26 ± 35,79 mikron olarak bulundu. En sık refraksiyon kusuru olarak hipermetropi saptandı.Sonuç : Elde edilen değerler literatürdeki değerler ile benzerlik göstermektedir. Bu çalışma ile Van ve yöresinde yaş gruplarına göre ortalama değerler elde edilmiştir.Anahtar kelimeler : Biyometri, santral korneal kalınlık, çocukluk çağı, refraksiyon. Aim : To research the biometric values of normal children in the city of Van and surrounding areas.Material and Methods : We studied 477 eyes of 312 healthy children who are in between 1 and 12 years old. Topical anesthetic was dropped to all children. Axial length, anterior chamber depth, lens thickness, vitreus depth were measured by ultrasonic biometry. Central corneal thickness was measured by pachymetry in all children. Refractive error was measured in 179 eyes.Results : Mean age was 6.60 ± 3.32 years. Mean axial length was 22.27 ± 0.90 mm in one eye studied children, 21.97 ± 1.20 mm in two eye studied and 22.06 ± 1.13 mm in all eyes. Mean values of anterior chamber depth, lens thickness, vitreus depth were 3.25 ± 0.35 ; 3.63 ± 0.31 ve 15.17 ± 1.10 mm respectively. Mean central corneal thickness was 557.26 ± 35.79 micron. The most seen refractive error was hypermetropia.Conclusion : Nearly all results show similar values with literature. Mean values according to age groups were detected via this study in the city of Van.Keywords : Biometry, central corneal thickness, childhood period, refraction. 59