Search

W artykule zbadano teoretyczne podstawy zarządzania procesowego w warunkach zmian oraz znaczenie wiedzy w zarządzaniu procesowym dla podmiotu gospodarczego. Trafność tego opracowania stanowi ważny element współczesnego podejścia do procesu zarządzania zmianami, wiedzą i procesami biznesowymi, kształtując nie tylko zrozumienie wszystkich procesów zachodzących w strukturze zarządzania, ale także wykorzystanie cyklu Deminga jako procedury wdrażanie systemu zarządzania i zarządzanie procesami w organizacji. Określono znaczenie stosowania podejścia procesowego, ponieważ umożliwi ono ocenę, monitorowanie procesów biznesowych, wprowadzanie zmian poprzez optymalizację lub reengineering, zarządzanie wiedzą i zmianami w organizacji, zgodność systemu rachunkowości zarządczej w procesach biznesowych obniży koszty rozwoju bazy informacyjnej, integracji różnych systemów informatycznych i ich wsparcia. Udowodniono, że ważnym aspektem zmiany jest teoria zmiany Lippitta, która uwzględnia świadomość potrzeby zmiany; rozwój relacji pomiędzy systemem a agentem zmiany; identyfikacja problemów zmian; ustalenie celów zmian, planu działania dla ich osiągnięcia; wdrażanie zmian; personel postrzega zmiany jako takie; stabilizacja; przedefiniowanie relacji agenta zmiany z systemem. Uzyskane badania teoretyczne wykazały, że z punktu widzenia badań rozwoju metodologicznego zastosowanie prezentowanego przez nas narzędzia w procesach biznesowych jest ważnym elementem procesu wdrażania zmian i zarządzania wiedzą w podmiocie gospodarczym. Jednocześnie ustala się, że procesy biznesowe i formalizacja, wiedza o uwarunkowaniach zmian, skuteczne zarządzanie nimi, to podstawowa technologia współczesnego zarządzania, a opisane procesy biznesowe służą jako mapa drogowa dla zainteresowanych stron, właścicieli firm. organizacja i proces biznesowy dotyczący wdrożenia przeprojektowania procesu, jeśli to konieczne, lub na różnych etapach, jest całkiem przydatny zarówno dla interesariuszy, jak i samej organizacji. Dlatego zarządzanie zmianami i wiedzą odgrywa ważną rolę w procesach biznesowych i zarządzaniu nimi, a wybrany temat artykułu jest istotny w aspektach naukowych i stosowanych.

Celem artykułu naukowego jest zbadanie zastosowania modeli elastyczności w zarządzaniu uczelniami zgodnie z celami Zrównoważonego Rozwoju. Artykuł uzasadnia konieczność stosowania modeli elastyczności w zarządzaniu szkoły wyższej. Artykuł analizuje główne „Cele Zrównoważonego Rozwoju: Ukraina”, przedstawia wizję wytycznych dla osiągnięcia przez Ukrainę Celów Zrównoważonego Rozwoju (CZR), które zostały zatwierdzone na Szczycie Zrównoważonego Rozwoju ONZ w 2015 roku. Na podstawie wyników analizy głównych celów uzasadniona jest potrzeba zapewnienia trwałych przewag konkurencyjnych uczelni poprzez programy mobilności akademickiej: programy podwójnych dyplomów, wymiany akademickie studentów i nauczycieli; kształtowanie obszarów współpracy, priorytetyzacja badań międzynarodowych; aktywny udział kadry naukowej i pedagogicznej w projektach międzynarodowych; doradztwo zawodowe zagraniczne, prowadzenie międzynarodowych konferencji naukowo-technicznych i menedżerskich i/lub badania na odpowiednim poziomie; dyscypliny nauczania, wykłady w językach obcych; harmonizacja relacji pomiędzy podmiotami gospodarczymi, środowiskiem naukowym, szkołami wyższymi i innymi zainteresowanymi stronami; elastyczność w zarządzaniu, zasobach, środowisku zewnętrznym, rozwój kompetencji pracowników naukowych i pedagogicznych; umiejętność współpracy ze studentami szkół wyższych w budowaniu ich trajektorii edukacyjnej w ramach modelu uczenia się skoncentrowanego na studencie. Uzasadnione jest włączenie problematyki zrównoważonego rozwoju do systemu kształcenia zawodowego na wszystkich poziomach edukacji poprzez zapewnienie włączenia problematyki zrównoważonego rozwoju do różnych form kształcenia. Udowodniono, że nowoczesne uczelnie stawały przed wyzwaniami zewnętrznymi, do których zasadniczo nie były przygotowane. Sformułowano kierunki wdrażania modeli elastyczności, które należy zaprojektować w oparciu o Cele Zrównoważonego Rozwoju, zadania strategiczne i operacyjne, szanse i potencjał; styl zarządzania; Kultura organizacyjna; zewnętrzne i wewnętrzne funkcjonowanie szkoły wyższej.