Search

Üreteropelvik bileşke darlığı (UPD), tanısı ile izlenen çocuk hastaların yönetimi tartışmalıdır ve merkezlere göre değişkenlik gösterir. Bu çalışmada Pamukkale Üniversitesi Çocuk Nefroloji Kliniğinde UPD tanısıyla takip edilen hastaların başvuru ve izlem bulgularının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Pamukkale Üniversitesi Çocuk Nefroloji kliniğinde Ocak 2014 ile Ağustos 2021 tarihleri arasında UPD tanısı ile izlenen çocuk hastaların verileri retrospektif olarak değerlendirildi. Hastaların demografik ve klinik özellikleri, başvuruda, izlemde birinci yılda ve son kontrolde çekilen üriner sistem USG bulguları ve başvuruda ve birinci yılda çekilen Mercaptoacetyltriglycine (MAG3) sintigrafi bulguları incelendi. Hastaların 31’i (%70.5) erkek, 13’ü (%29.5) kızdı. Hastaların ortalama takip süresi 47.4 ± 31.1 (24-120 ay) ay olarak saptandı. Hastaların 18’inde (%˜41) UPD’e eşlik eden böbrek anomalisi mevcuttu. On dokuz hastaya piyeloplasti operasyonu uygulandı. Piyeloplasti uygulanan hastaların ilk başvuru USG bulguları ile 1. yıl USG bulguları değerlendirildiğinde parankimde incelme, pelvis ön-arka çapı genişliği bulgularında düzelme olduğu saptandı. Piyeloplasti yapılmayan hastalar arasında 3 hastanın USG bulgularının kötüleştiği görüldü. Veriler tekrar incelendiğinde bu üç hastanın operasyonu kabul etmeyen ailelerin çocukları olduğu saptandı. Piyelopilasti yapılan ve yapılmayan hastaların, ilk başvuru ve izlemde birinci yılda çekilen MAG-3 sintigrafisi bulguları arasında belirgin değişiklik yoktu. Bu çalışmada hem cerrahi hemde konservatif yaklaşım ile izlenen hastaların USG ve MAG3 sintigrafisi bulgularının stabil kaldığı veya iyileştiği saptanmıştır. Bu hasta grubunda USG ve MAG3 sintigrafisi sonuçlarının birlikte yorumlanması önemlidir. Özelikle konservatif yaklaşıma karar vermede ailelerin takip planlarına uyum sağlayıp sağlayamayacakları da göz önüne alınmalıdır., Management of pediatric patients with the diagnosis of ureteropelvic junction obstruction (UPO) is controversial and varies according to centers. In this study, it was aimed to evaluate the admission and follow-up findings of the patients followed up with the diagnosis of UPO in Pamukkale University Pediatric Nephrology Clinic. The data of pediatric patients who were followed-up with the diagnosis of UPO in Pamukkale University Pediatric Nephrology Clinic between January 2014 and August 2021 were evaluated retrospectively. Demographic and clinical characteristics of the patients, urinary system USG findings at admission, at the first year of follow-up, and at the last follow-up, and Mercaptoacetyltriglycine (MAG3) scintigraphy findings at admission and at the first-year follow-up were analyzed. Thirty-one (70.5%) of the patients were male and 13 (29.5%) were female. The mean follow-up period of the patients was 47.4 ± 31.1 (24-120 months) months. Eighteen of the patients (˜41%) had renal anomaly accompanying UPO. Nineteen patients underwent pyeloplasty operation. First admission USG findings and 1st year USG findings of patients who underwent pyeloplasty were evaluated. It was determined that there was an improvement in the findings of thinning of the parenchyma and the width of the anterior-posterior diameter of the pelvis. Among the patients who did not undergo pyeloplasty, the USG findings of 3 patients deteriorated. When the data were re-examined, it was determined that these three patients were children of families who did not accept the operation. There was no significant difference between the MAG-3 scintigraphy findings at the first admission and the first year in the patients who underwent pyelopiplasty and those who did not. In this study, it was determined that the USG and MAG3 scintigraphy findings of the patients followed up with both surgical and conservative approaches remained stable or improved. It is important to evaluate USG and MAG3 scintigraphy results together in the management of this patient group. In particular, it should be taken into account whether families can adapt to follow-up plans when deciding on the conservative approach.

AMAÇ: Ürolitiazisli çocukların demografik, klinik özelliklerini ve metabolik risk faktörlerini araştırmak.YÖNTEMLER: Bu retrospektif çalışmada ultrasonografi ile tanı alan ürolitiazisli 98 hasta ( 48 erkek, 50 kız ) çalışmaya alındı. Başvuru yaş ortalaması 59.8 ( 1-192 ) ay ve takip süresi ( 1-27 ) ortalama 5,5 aydı.Klinik ve laboratuvar bulgular olarak cinsiyet, tanı anındaki yaş, ailede üriner taş hikayesi, izleme periyodu, başlangıç semptomları, idrar yolu enfeksiyon öyküsü, mikroskobik veya makroskobik hematüri varlığı, piyüri, üriner metabolik hastalık, kan tetkikleri, taş analizi, tedavi modalitesi ve prognoz belirlendi.BULGULAR: En sık görülen belirti bebeklerde huzursuzluk ( < 1 yaş) ve daha büyük çocuklarda karın veya yan ağrısıydı. Mikrokalkul ( taş çapı < 3mm ) ve kalkül (taş çapı > 3mm ), hastaların sırasıyla % 29.6 ve % 70.4 ‘ünde saptandı. Hiperkalsiüri hastalarda en sık saptanan anormallik olurken, hipomagnezüri 2. sıklıkta onu takip etti. Hiperkalsiüri olgularının yaklaşık yarısı 1 yaş altındaydı. Tekrarlayan idrar yolu enfeksiyonu hastaların yarısında tespit edildi. Dört hastaya extrakorporal şok dalga litotripsi uygulandı, 4 hastaya açık ameliyat yapıldı ve diğer 90 hasta konservatif tedavi ile tedavi edildi. Spontan pasaj 17 hastada görüldü. Taş analizi ile 17 hastanın % 82.4 'ünde kalsiyum oksalat taşı olduğu saptandı. Son kontrolde, konservatif tedavi alan hastaların % 70’inde taşların kaybolduğu veya uygun tedavi ile küçüldüğü saptandı.SONUÇ: Taşların kaybolması veya boyutunun küçülmesi açısından, 1 yaş altındaki çocuklar büyük çocuklara gore daha çok dezavantaja sahip gibi görünmektedir. Çalışmamızda bu vakaların 3/5’inde üriner metabolik anormallik saptanması nedeni ile çocuklarda mikrokalkülün metabolik açıdan değerlendirilmesi önemlidir., OBJECTIVE: To investigate the demographic characteristics, clinical features, and metabolic risk factors of children with urolithiasis.METHODS: This retrospective study included 98 patients (48 boys, 50 girls) with urolithiasis diagnosed by ultrasonography. Mean age at presentation was 59.8 (1-192) months, and mean follow-up period was 5.5 (1-27) months. Clinical and laboratory data including gender, age at diagnosis, presence of family history of renal stone, follow-up duration, presenting symptoms, the history of urinary tract infection (UTI), stone localization, presence of anatomical abnormalities of urinary tract, presence of microscopic or macroscopic hematuria, pyuria, urinary metabolic examinations, blood tests, analysis of stone composition, treatment modality, and prognosis were assessed.RESULTS: The most common symptom was restlessness in infants (