Search

Amaç: İlk yapıldığı zamanlardan bu yana pankreatikoduodenektomide (PD) yıllar geçtikçe morbidite, mortalitenin ve hastanede kalış sürelerinin azaldığı, disseke edilen lenf nodu sayılarının ve komplikasyonsuz taburculukların arttığı bilinmektedir. PD gibi kompleks bir ameliyatın sonuçlarının iyileşmesinin tecrübe ve hastane volümü ile ilişkili olabileceğini düşünülmektedir. Gereç ve Yöntem: Ocak 2008 Ocak 2016 yılları arasında Gazi Üniversitesi Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı'nda öğretim üyesi olarak görev yapan 3 cerrah tarafından periampüller bölge tümörü ön tanısıyla PD yapılan 213 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalar ameliyat edildikleri yıllara göre sırasıyla2008-2009 (A Grubu), 2010-2011 (B Grubu), 2012-2013 (C Grubu), 2014-2016 (D grubu) olarak 4 gruba ayrıldı. Grupların pankreatik fistül oranları, postoperatif hastanede kalış süreleri, mortalite oranları, morbidite oranları, disseke edilen lenf nodu sayıları karşılaştırıldı. Bulgular: Pankreas dokusunun kalitesi ve kanal genişliğinin fistül ile ilişkili olduğu görüldü. Disseke edilen lenf nodlarında metastaz pozitif olgularda 1 ve 3 yıllık sağ kalımın azaldığı, disseke edlen lenf nodu sayısı için cut-off değerin 13 olarak alınabileceği değerlendirildi. Disseke edilen lenf nodu sayısı arttıkça daha iyi bir evreleme yapılabileceği öngörüldü. Hastane volümü ile ilişkili olarak hastane volümü arttıkça mortalite ve morbidite oranlarının azaldığı, bununla beraber hastanede kalış süresi ve fistül oranları da hastane volümü arttıkça azaldığı görüldü. Sonuç: Hastane volümü sonuç ilişkisine bakıldığında volümün artmasıyla cerrahım tecrübesi artar. Anatomiye daha hakim olunması yapılan ameliyatın kalitesinin artması sağlanabilir. Buna bağlı olarak morbidite, morbidite oranları azalır, disseke edilen lenfnodu sayıları artar ve hastanede kalış süreleri azalır. Purpose: It is well known that since the very first pancreaduodenectomy (PD) operations, amount of uncomplicated cases as well as mortality, morbidity, quantity of dissected lymph nodules and duration of stay in hospital improves as years pass. For a complex surgery like PD, It can easily be assumed that there is a correlation between hospital volume and recovery of the patient. Method: 213 patients who had been diagnosed with periampullary tumor and operated between the dates of January 2008 and January 2016 by 3 surgeons of Gazi University General Surgery Department are included into the study. Patients are divided into four groups according to the years they had been operated in, the said groups being Group A (2008-2009), Group B (2010-2011), Group C ( 2012-2013) Group D ( 2014-2016). Groups are compared with one another regarding the following factors: Pancreatic fistül rates, postoperation hospital stay duration, mortality rates, morbidity rates, quantity of dissected lymph nodules. Results: It has been observed that there is a relation between pancreatic tissue quality and duct size with fistules. In cases which metastasis are present in dissected lymph nodules, 1 and 3 years survival rates were found to be lower compared to those without such metastasis and the cut-off value for the amount of dissected lymph nodules can be safely assumed as 13. It is seen that as the amount of dissected lymph nodules increases, the quality of staging also improves. For mortality and morbidity rates, as hospital volume increases, they are reduced. The same effect of hospital volume is also observed on hospital stay duration and fistule rates, improving them both. Conclusion: The relation between hospital volume and patient outcome, It is easy to state that as hospital volume increases, so does the general experience of the surgeon. As the understanding of anatomy increases, quality of the operation can be assumed to increase as well with the end result being a general reduction of mortality and morbidity rates, increased quantity of dissected lymph nodules and shorter hospital stay.

Amaç: GÜTF kliniğinde rekürren over kanserlerine yaklaşım ve bu hastalarda sekonder sitoredüksiyonun rolünün incelenmesi. Materyal ve Metod: GÜTF'de 2002-2009 yılları arasında rekürren EOC nedeniyle sekonder sitoredüksiyon yapılan tüm hastalar retrospektif olarak incelendi. Bulgular: Sekonder sitoredüksiyon yapılan 26 hasta mevcuttu. Bu hastalardan biri eksik takip bilgileri nedeniyle, 3'ü ilk cerrahiden sonraki 6 ay içinde yapılan second look laparotomi (SLL) sırasında tespit edilen progresif hastalık nedeniyle yapılan sekonder sitoredüksiyon olduğu için istatistiklere dahil edilmedi. Sonuç: Hangi hastalarda SSC yapılabileceği konusu net değildir. Ancak ayrıntılı olarak yapılan değerlendirme sonucunda uygun olduğuna karar verilen hastalarda kabul edilebilir morbidite ve mortalite oranları ile SSC yapılabileceğini savunuyoruz., Objective: To investigate the role of the secondary cytoreduction in patients with recurrent ovarian cancer. Material and Methods: The patients who underwent secondary cytoreduction for recurrent epithelial ovarian cancer between 2002 and 2009 were analyzed retrospectively. Results: There were overall 26 patients. Four patients were excluded from the analysis since the lack-of follow up data for one patient, secondary cytoreductive surgery at second look laparotomi (SLL) for two, and surgery within the 6 months of initial cytoreduction for the remaining one patient. Conclusıon: It is not definite to the which of the patients the SSC can be beneficial. However, in the light of the several series, if the patients' morbidity and mortality rates are available, we think that SCC could be advisable for selected group of patients.

Amaç: Diafragma cerrahisi yapılan overyan kanserli hastaların cerrahi teknik, morbidite ve kısa dönem komplikasyonlarını değerlendirmek. Materyal ve Metod: 2006 temmuz ve 2009 temmuz arasında merkezimizde overyan kanser nedeniyle diafragma cerrahisi (diafragma stripping veya rezeksiyonu) yapılan hastaların kayıtları incelendi. Bulgular: 14 diafragma rezeksiyonu ve/veya diafragma strippinge giden hasta değerlendirildi. Hastaların 2'sine diafragma rezeksiyonu (%14), 12'sine diafragma stripping uygulandı (%86). Onuna primer, 3'üne sekonder, 1'ine tersiyer sitoredüksiyon sırasında diafragma cerrahisi uygulandı. Hastaların 6'sına (%42) kapsamlı üst abdominal cerrahi de uygulandı. Hastaların 3'üne (%21) intraoperatif, 1'ine (%7) pnömotoraks saptanması nedeniyle postoperatif göğüs tüpü yerleştirildi. Yalnız bir hastada postoperatif 18. günde plevral effüzyon gelişti. Pnömoniye bağlı effüzyon düşünülen hastada antibiyotik tedavisi ile effüzyon geriledi. Sonuçlar: Diafragma cerrahisi overyan kanserde sitoredüktif cerrahi için önemlidir. Komplikasyonların çoğu plevral aralığa girildiğinde ortaya çıkmaktadır ve göğüs tüpü yerleştirilmesi ile tedavi edilebilmektedir. Diafragma cerrahisi diğer radikal cerrahi prosedürlere ek olarak uygulanabilen ve optimal sitoredüksiyonun tamamlanması için gerekli olabilen bir prosedürdür., Objective: To compare the technique, morbidity and short term complications of diaphragmatic surgery for ovarian cancer. Materials and methods: The records of the patients with ovarian cancer who underwent diaphragmatic surgery (diaphragmatic stripping or resection) between July 2006 and July 2009 at Gazi University Hospital were examined. Results: Fourteen patients having diaphragmatic resection and/or stripping were included to this study. Two patients underwent only resection (%14). It was at primary surgery for ten patients; secondary cytoreduction for three, and tertiary cytoreduction for one. Extensive upper abdominal surgery was needed for six patients (%42). Chest tube was placed for three patients (%21). In one patient (%7) postoperative chest tube was placed because of pneumothorax. Conclusion: Diaphragmatic surgery in ovarian cancer is important for the cytoreductive surgery. Although it has some possible complications, it is reasonable at experienced centers.