Search

Bu çalışmada, Alkanin/Şikonin (A/Ş) bakımından zengin olan Alkanna orientalis ve endemik Alkanna sieheana türlerinin tohum canlılığının test edilmesi, çimlenme yüzdesinin ve in vitro A/Ş üretimine uygun kallus rejenerasyonunun belirlenmesi amaçlanmıştır. Doğadan toplanan tohumların canlılık oranları tetrazolium yöntemi ile belirlenmiştir. Her iki türe ait tohumların çimlendirmeleri üç farklı (kurutma kâğıt arasında, agarlı MS besin ortamında, torf içerisinde) uygulama ile testi edilmiştir. Her iki türün tohumların kabukları çıkartılarak çeşitli oranlarda bitki büyüme düzenleyicileri içeren Murashige ve Skoog (MS) ortamında kültüre alınmıştır. Tohumların canlılık oranları A. orientalis için % 98.3 ve A. sieheana için ise % 96.0 olarak belirlenmiştir. Çimlenme oranları sadece filtre kağıdı arasında A. orientalis türü % 8.3 ve A. sieheana için % 5.0 olarak tespit edilmiş, diğer uygulamalarda çimlenme gözlenmemiştir. In vitro uygulamalarda, en yüksek zigotik sürgün ve kök oluşum oranı sırasıyla % 91.6 ve % 40.3 ile A. orientalis türünde gözlenmiştir. Fakat en yüksek kallus oluşum oranı ise % 75.0 ile A. sieheana türünde tespit edilmiştir. Sonuç olarak, her iki türünde canlılık oranlarının yüksek olmasına rağmen çimlenme oranlarının düşük, fakat in vitro üretilebilirliğinin ise mümkün olduğu tespit edilmiştir.

Bu çalışma, farklı silolama sürelerinin bazı şeker pancarı çeşitlerinde verim ve kaliteye etkilerini tespit etmek amacıyla yürütülmüştür. Bu araştırmada Orthega, Serenada ve Kuno çeşitleri kullanılmış olup pancar kökgövdeleri 5, 10, 15 ve 20 gün tarla silosunda bekletilmiştir. Bu çalışmada kökgövde verimi, şeker varlığı, sodyum, potasyum ve zararlı azot içeriği, arıtılmış şeker verimi, ağırlık kaybı ve günlük ağırlık kaybına ait parametreler incelenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre Orthega çeşidinin silolamaya daha dayanıklı olduğu tespit edilmiş olup 20 günlük silolama sonunda veriminin %13,26 azaldığı görülmüştür. Şeker varlığı %18,07’den %19,31’e çıkmış fakat arıtılmış şeker verimi 1378 kg/da’dan 1255 kg/da’a gerilemiştir. Araştırmada, hasat edilen pancarların tarlada 5 günden fazla silolanmaması sonucuna ulaşılmıştır.

Aims: The aim of this study was to reveal different basal nutrient media, solidification types and pre-cold effects on high frequency compact embryogenic callus formation and shoot regeneration of Turkish bread wheat genotypes.Methods and Results: Tosunbey, Demir-2000 and Bayraktar-2000 bread wheat varieties were used in this study. The anthers of the varities were pre-chilled at 4 ° C for 0, 4 and 7 days, then, were cultivated different callus induction medium containing different basal media (MS, N6 and B5) with liquid, agar-solidified or gelrite solidified.Conclusions: According to the results; the best calli induction (14%) was obtained from the anthers kept on at 4 C for 7 days on N6 basal liquid medium from Tosunbey variety. While the pre-cold treatment time had positive effects on embryonic callus formation and liquid nutrient media positively affected calli development in Tosunbey and Demir 2000 varieties. Also, N6 basal medium was more effective on embriyogenic callus formation in Tosunbey than other basal media. Developed anthers with calli were transferred to Murashige and Skoog (MS) medium supplemented with combinations BAP, KIN, NAA and IBA.Significance and Impact of the Study: According to the results; the highest shoot regeneration capacity (7.5%) was also determined on MS medium containing 2 mg L-1 KIN and 0.50 mg L-1 NAA; 2 mg L-1 KIN and 0.50 mg L-1 IBA from the Tosunbey variety., Amaç: Bu çalışmanın amacı, ekmeklik buğday genotiplerinde haploid bitki eldesine yönelik yüksek frekansta kompakt embriyogenik kallus ve sürgün oluşumu ve farklı temel besin ortamı, katılaştırıcı tipi ve ön soğuk uygulamalarının etkilerini ortaya konulmasıdır. Yöntem ve Bulgular: Çalışmada, Tosunbey, Demir-2000 ve Bayraktar-2000 ekmeklik buğday çeşitleri kullanılmıştır. Anterler 0, 4 ve 7 gün süreyle 4 C’de ön soğuk uygulamasına tabi tutulmuş, daha sonra farklı temel besin ortamlarını (MS, N6, B5 mineralleri ve vitaminleri) içeren ve sıvı, agar ve gelrite ile katılaştırılmış kallus teşvik ortamında kültüre alınmıştır. Genel Yorum: Araştırma sonuçlarına göre; en yüksek kallus oluşturan anter oranı (% 14) sıvı N6 besin ortamında 7 gün süreyle soğukta muhafaza edilen Tosunbey çeşidinde elde edilmiştir. Ön soğuklanma süresi artışı embriyonik kallus oluşumuna olumlu etkilerde bulunurken, sıvı besin ortamlarının, agar ve gelrite ile katılaştırılmış besin ortamlarına göre Tosunbey ve Demir 2000 çeşitlerinde pozitif etkisi olduğu, Tosunbey çeşidinde N6’nın kallus oluşumu üzerine diğer besin ortamlarından daha etkili olduğu görülmüştür. Gelişen kalluslar daha sonra çeşitli konsantrasyonlarda BAP, KIN, NAA ve IBA içeren MS besi ortamına (sürgün gelişim ortamı) transfer edilmiştir. Çalışmanın Önemi ve Etkisi: En yüksek sürgün rejenerasyon oranı (% 7.5) ile Tosunbey çeşidinde 2 mg L-1 KIN ve 0.50 mg L-1 NAA, 2 mg L-1 KIN ve 0.50 mg L-1 IBA içeren MS besin ortamında elde edilmiştir.

Bu çalışmada in vivo koşullarda yetişmiş ve in vitro koşullarda büyütülen Alkanna orientalis (L.) Boiss. var. orientalis ve endemik Alkanna sieheana Rech. Fil. taksona ait bitki örneklerinde toplam alkanin/şikonin (A/Ş), toplam fenolik ve flavonoid içerikleri ile DPPH aktivitelerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Her iki taksona ait doğadan toplanan tohumlar in vitro koşullarda farklı büyüme düzenleyicileri içeren Murashige ve Skoog (MS) besin ortamında sekonder metobolit üretimine uygun çoğaltım ve rejenerasyon ortamında kültüre alınmıştır. A. orientalis‘de en yüksek sürgün sayısı (6.53 adet/bitki) 0.25 mg L-1 BAP, 0.5 mg L-1 KIN, 1.0 mg L-1 IAA , A. sieheana‘da ise 5.57 adet/bitki ile 0.25 mg L-1 BAP, 0.5 mg L-1 KIN, 1.0 mg L-1 IBA içeren besin ortamında elde edilmiştir. Her iki taksonda en yüksek ekstrakt verimi in vivo dan toplanan örneklerde saptanmıştır. A. orientalis taksonunda en yüksek toplam fenolik içerik 172.80 mg GAE g-1 ekstrakt ile in vivo koşullarında kök ekstraktında, A. sieheana için ise 122.99 mg GAE g-1 ekstrakt ile in vivo koşullarda herba ekstraktında gözlenmiştir. Her iki takson için de en yüksek toplam flavonoid içerik yine in vivo koşularındaki ekstraklarda belirlenmiştir. A. sieheana türünde en yüksek toplam A/Ş içeriği (61.45 µg g-1 ekstrakt) in vivo koşullarındaki köklerinden elde edilmiş ve A. orientalis köklerinden 23 kat daha fazla olduğu saptanmıştır. En yüksek radikal kovucu aktivite ise A. orientalis için 1000 µg ml-1 konsantrasyonda in vivo koşullarında köklerden, A. sieheana için 1500 µg ml-1 konsantrasyonda yine in vivo koşularındaki herba kısmında belirlenmiştir.

Agrobacterium-mediated genetic transformation approach allows for introducing novel genes in cotton (Gossypium hirsutum L.). Development of efficient regeneration and transformation protocol is very important for recalcitrant plants like cotton. In the present study, five-day-old germinated mature embryo parts especially embryonic axis, hypocotyl and plumule of cotton ‘Lashata’ were wounded and inoculated with A. tumefaciens strain GV2260 harbouring plasmid p35S-GUS-INT. The binary plasmid p35S-GUS-INT contains neomycin phosphotransferase II (NPTII) gene driven by nopaline synthase (NOS) promoter and β-glucuronidase (GUS) gene controlled by cauliflower mosaic virus (CaMV) 35S promoter. After inoculation, explants were co-cultivated in liquid and agar-solidified MS medium for 48 h in dark condition. Agar-solidified co-cultivation medium increased transformation frequency as compared to liquid medium. The putative primary transformants were confirmed with histochemical GUS assay, PCR and RT-PCR. However, comparing the three culture explant, the embryonic axis explants had significant difference with embryonic hypocotyl and plumule explants in terms of number and percentage (%) of GUS, PCR and RT-PCR positive plant. The total transformation efficiency was recorded as 3% with varying GUS expression levels.

Akdeniz bölgesinde yayılış gösteren, ülkemizde gen merkezi konumunda olduğumuz Arum cinsine ait bazı türleri, tıbbi ve süs bitkisi amaçlı doğadan düzensiz toplanmakta ya da yetiştirilerek uzun yıllardır ihraç edilmektedir. Ülkemizde Arum italicum MILLER türünün üretiminde fungal hastalıklar yumru verimini azaltmakta, yavru yumru oluşturması için uzun zamana ihtiyaç duyması nedeniyle üretiminde sorunlar bulunmakta, ayrıca, doğadan düzensiz toplanması sonucu ekolojik problemlerle karşılaşılmaktadır. Bu çalışmanın da amacı, Arum italicum’da ilk kez doku kültürü teknikleriyle patojenlerden ari hızlı çoğaltımıdır. Çalışmada, Arum italicum yumruları dormansi kırılacak şekilde soğuk ortamda (+4 oC) kültüre alınmış, daha sonra sürgün uçları farklı konsantrasyonlarda sitokinin 6-Benzylaminopurin (BAP), Kinetin (KIN), Thidiazuron (TDZ) ve oksin Indol-3-asetik asit (IAA), Indol-3-bütirik asit (IBA) ve Naftalenasetik asit (NAA) içeren besin ortamlarında kültüre alınmıştır. En yüksek sürgün rejenerayonu (% 35.0) ve en yüksek eksplant başına sürgün sayısı (0.75 adet) 2 mg l-1 BAP ve 0.50 mg l-1 NAA uygulamasından elde edilmiş, bitkiciklerin ortalama % 52’si başarılı bir şekilde aklimatize edilerek yaşatılmıştır.

MicroRNAs (miRNAs) are a class of small non-coding regulatory RNAs that regulate gene expression by guiding target mRNA cleavage or translational inhibition. Drought is a common environmental stress influencing crop growth and development. To date, it has been reported that a number of plant miRNA are involved in drought stress response. In this study, we comparatively investigated drought stress-responsive miRNAs in the root and leaf of bread wheat (Triticum aestivum cv. Sivas 111/33) by miRNA microarray screening. miRNA microarray analysis showed that 285 miRNAs (207 upregulated and 78 downregulated) and 244 miRNAs (115 upregulated and 129 downregulated) were differentially expressed in leaf and root tissues, respectively. Among the differentially expressed miRNAs, 23 miRNAs were only expressed in the leaf and 26 miRNAs were only expressed in the root of wheat growth under drought stress. Upon drought treatment, expression of miR159, miR160, miR166, miR169, miR172, miR395, miR396, miR408, miR472, miR477, miR482, miR1858, miR2118, and miR5049 were found to be significantly differentiated in bread wheat. The regulatory network analysis showed that miR395 has connections with a number of target transcripts, and miR159 and miR319 share a number of target genes. Drought-tolerant and drought-sensitive wheat cultivars showed altered expression pattern upon drought stress in terms of investigated miRNA and their target transcript expression level.

Topraksiz tarimda uygulanmaya baslanan en yeni tekniklerden birisi aeroponik uretim sistemidir. Bu sistem, optimum gelisme sartlarinin saglanabilmesi, ekonomik patates uretimini engelleyen toprak kokenli patojenler basta olmak uzere hastalik ve zararlilarla mucadele, uzun bir periyotta uretim yapilabilmesi ve tarimsal girdinin ekonomik kullanilabilmesi bakimindan alternatif bir tohumluk mini yumru uretim sistemidir. Iklim kosullarindan bagimsiz olan bu sistem, koklerin daha iyi havalanmasi bakimindan hidroponik sisteme gore daha avantajli olup, patateste vejetatif gelisimi artirdigi, yumru olusumunu geciktirdigi, vejetatif donemi uzattigi, bitki basina yumru verimi ve toplam yumru verimini artirdigi, buna karsilik yumru agirliginin azaldigi bir uretim sistemidir. Son yillarda patates tohumlugu uretiminde yasanan sorunlar nedeniyle ulkemiz icin alternatif bir uretim sistemi olarak karsimiza cikmaktadir.

Bu calisma kapsaminda, endemik Iris galatica turunun in vitro cogaltilmasi icin bir protokol gelistirilmistir. Bu amacla Iris galatica turune ait olgunlasmamis embriyolar ve in vitro gelisen surgunlerden elde edilen yapraklar farkli konsantrasyon ve kombinasyonlarda thidiazuron (TDZ), 6-benzilaminopurin (BAP) ve α–naftalenasetik asit (NAA) iceren Murashige ve Skoog (MS) besin ortamlarinda kulture alinmistir. Eksplant basina olgunlasmamis embriyolardan 4.85, yapraklardan ise 3.04 adet surgun elde edilmistir. Rejenere olan surgunler 3-5 cm uzunluga ulastigi zaman koklendirmeye alinmistir ve en iyi koklenme 1 mg/l IBA veya 1 mg/l NAA iceren ortamlardan elde edilmistir.

In this study a simple protocol has been developed for the endemic and endangered Muscari aucheri plant. 2-4 bulb scale explants of M. aucheri were cultured in different basal media (Nitsch mineral salts and vitamins, Orchimax Medium mineral salts and vitamins) supplemented with 2 mgL(-1) 2,4-D, 20 mgL(-1) mannitol, 20 mgL(-1) sucrose, 0.5 mgL(-1) NAA and different concentrations of BAP, KIN, 2iP and TDZ. The medium was solidified with 2 mgL(-1) Gelrite. The Orchimax and Nitsch & Nitsch medium promoted shoot and bulblet regeneration. BAP, KIN and 2-iP were suitable for induction of the bulblet for 2-4 bulb scales of M. aucheri. The highest number of bulblets per explant for 2 and 4 scales was achieved on the Orchimax medium supplemented with 1 mgL(-1) KIN and 2 mgL(-1) KIN, respectively. Whereas, the maximum number of bulblets per explant for 4 scales was recorded on the Nitsch medium supplemented with 2 mgL(-1) BAP. However, the Nitsch medium containing 10 mgL(-1) 2-iP gave the best number of bulblets per explant for 2 scales. Bulblets acclimatized very well under greenhouse and garden conditions.

Sternbergia fischeriana is an endangered geophyte and therefore in vitro micropropagation of this plant will have great importance for germplasm conservation and commercial production. Bulb scale and immature embryo explants of S. fischeriana were cultured on different nutrient media supplemented with various concentrations of plant growth regulators. Immature embryos produced higher number of bulblets than bulb scales. Large numbers of bulblets were regenerated (over 80 bulblets/explants) from immature embryos on Murashige and Skoog (MS) medium supplemented with 4 mg l−1 6-benzylaminopurine (BA) and 0.25 mg l−1α-naphthaleneacetic (NAA) or 2 mg l−12,4-dichlorophenoxyacetic acid (2,4-D) after 14 months of culture initiation. Regenerated bulblets were kept at 5 °C for 5 weeks and then transplanted to a potting mixture.

An efficient and reliable micropropagation system for Persian clover (Trifolium resupinatum L.) was developed using different explants and media. Node, hypocotyl and cotyledonary node explants were cultured on Murashige and Skoog (MS) medium supplemented with combinations of either 6-benzyladenine (BA) and indole-3-butyric acid (IBA) or BA, Kinetin (KIN) and IBA. Direct multiple shoots developed within 6 weeks in all explants in most media tested. The best shoot multiplication capacity was obtained from cotyledonary node explants on MS medium containing 7.1 μM BA and 1 μM IBA or 14.1 μM BA and 1 μM IBA. Elongated shoots were rooted on either MS medium alone or combination with different concentrations of indole-3-butyric acid (IBA), indole-3-acetic acid (IAA) and α-naphthaleneacetic acid (NAA). High rooting was achieved in half strength MS medium containing 8 μM IBA.