Search

Er worden atlassen gemaakt over diergroepen waarvan de soorten fylogenetisch aan elkaar verwant maar ecologisch divers zijn. Het behoud van ecologische diversiteit is het uitgangspunt voor het steven naar het behoud van zowel bedreigde soorten als van natuurterreinen. De atlassen vullen hierbij de rol als naslagwerk, waarin beknopt de vergaarde ecologische kennis over de soorten samengevat wordt. In dit artikel aandacht voor voor het huidige type ontwerp dat deze atlassen hanteert èn tevens geeft auteur sugggesties voor verbeterde, overzichtelijkere typering.

Onder insecten en andere ongewervelden vinden we vele minibiotoopbewoners. Wij geven een kader waarmee zowel minibiotopen als de soorten die er in leven gekarakteriseerd kunnen worden. De nadruk ligt op de voedselbeschikbaarheid en duurzaamheid van een minibiotoop. Deze twee eigenschappen bepalen in grote mate welke eigenschappen soorten moeten hebben om er te kunnen leven. In karige maar duurzame biotopen leven andere soorten dan in voedselrijke maar kortstondige biotopen. Daarnaast kunnen speciale behoeften tijdens de levenscyclus en concurrentie er voor zorgen dat bepaalde soorten een minibiotoop bewonen. Kennis hierover is belangrijk om bepaalde soorten landschapselementen op waarde te kunnen schatten. Als een terreinbeheerder bijzondere minibiotopen wil beschermen, moet hij of zij wel leren herkennen en begrijpen. Ze zijn daarvoor vaak afhankelijk van entomologen die moeten kunnen uitleggen welke rol deze leefgebieden spelen voor soorten. Dit themanummer 'Bijzondere biotopen' van Entomologische Berichten geeft hiervan mooie voorbeelden.

Insecten die een terrein bevolken reageren sterk op landschappelijke details en dit maakt dat de beoordeling van de kwaliteit van een terrein gebaseerd op de voorkomende diersoorten geheel anders uitpakt dan wanneer dit op vegetatiekundige kenmerken gebeurt. Om dit te kunnen beschrijven is het van belang om te weten hoe de adult voedsel en een partner zoekt, waarbij het vooral gaat om de oriëntatie op landschappelijk ruimtelijke verschillen en patronen daarin. Daarnaast is het even belangrijk om te weten hoe de larf overleeft, waarbij de aanwezigheid van het voedsel en de invloeden van biotische en fysische stress op de voorgrond treden. Het 'gebruik' van het landschap door insecten gebeurt op drie niveau's: het macro (km2), meso (ha) en microniveau (are en centiare). Voor het microniveau bestaat geen classificatiesysteem en entomologen zijn dan ook onontbeerlijk om terreinbeheerders op bijzondere minibiotopen te wijzen. Het beschrijven van de leefwijze van aansprekende 'gidssoorten' kan helpen om het landschapsgebruik van insecten uit te leggen.

De mogelijkheden voor stamboomonderzoek zijn thans verrruimd door het beschikbaar komen van gegevens uit DNA-onderzoek. Dat heeft zijn weerslag in de naamgeving en tal van wijzigingen zijn te verwachten in de bestaande nomenclatuur. De vraag of dit in alle geballen wenselijk is, wordt aan de hand van een voorbeeld kritisch beschouwd. Het gaat in dit geval om de voorgestelde naamswijziging bij de blauwtjes (Lycaenidae) van het genus Maculinea in Phengaris. Het gaat hierbij om een zeer bijzondere groep van soorten waaraan reeds veel onderzoek is verricht.

De sleedoornpage staat op de rode lijst, niet alleen op de Nederlandse maar ook op die van onze buurlanden. De vraag is echter of de sleedoornpage zo bijzonder is. Na het in kaart brengen van de biologische eigenschappen, worden de ecologische relaties van deze page onderzocht, The brown hairstreak Thecla betulae is on the Red Data List of The Netherlands an on those of the neighbouring countries. However, it is regularly observed the past few years. After collecting data on life-history traits and population dynamics an analysis of ecological relationships was started

In dit rapport wordt een methode beschreven waarmee de geschiktheid van het bos als habitat voor verschillende diersoorten kan worden bepaald op basis van de terreinkenmerken van het bos. De methode is gebaseerd op HSI-modellen. Er zijn 10 terreinkenmerken gebruikt om de habitatgeschiktheid te bepalen. Naast het onderdeel dat de habitatgeschiktheid van bos aangeeft, is er een onderdeel toegevoegd dat de bosbeheerder informatie geeft over de soorten die in het bos voor kunnen voorkomen op basis van de ligging en grootte van het bos. Voor zes diergroepen is de relatie tussen de terreinkenmerken en de habitatgeschiktheid weergegeven.

RIN analyse graslandbeheer

Het veengebied Korenburgerveen 9.1. omvat een grotendeels vergraven veencomplex van ongeveer 300 ha. Het Korenburgerveen s.s. het Vragenderveen en het Meddosche veen zijn onderdelen van dit veencomplex en zijn in eigendom bij verschillende instanties en particulieren. Door de Vereniging tot Behoud van Natuurmonumenten is ten behoeve van het beheer van haar bezittingen in dit veengebied een onderzoek geëntameerd. Er is onderzoek uitgevoerd naar de waterhuishouding, opbouw van de veenbodem en naar de waterkwaliteit en -bewegingen. De bijdrage van het Rijksinstituut voor Natuurbeheer in het kader van de onderzoeksopdracht is daarom begonnen met het trachten een beeld van het oorspronkelijke veenlandschap te reconstrueren aan de hand van oude kaarten en beschrijvingen. Naar gelang er nieuwe gegevens beschikbaar kwamen werd getracht deze vanuit biologisch gezichtspunt te interpreteren en in te passen in het zich ontwikkelend inzicht in de huidige toestand van het veengebied en de mogelijkheden voor de veiligstelling.

Op de eik leven een groot aantal insekten die niet alle als schadelijk aangemerkt kunnen worden. In dit artikel wordt ingegaan op de eik als waardevolle boom voor het insektenleven, een en ander gezien vanuit het natuurbehoud